PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV
NAG-umpisa siyang halikan ako sa aking balikat patungos sa aking leeg kaya hindi ko mapigilan ang mapapitlag! Gusto kong umiwas kaya lang natatakot ako na baka magalit siya. "Hmmm, ang bango mo! Ang sarap mo!" mahina niyang bigkas at parang wala lang na bigla niya na lang ibinaba ang strap ng sleeveless dress ko. Sumisigaw ng pagtutol ang isip ko pero nanatili namang nakasarado ang bibig ko. "Why are you crying? Pinilt ba kita? Hindi naman diba?" naramdaman niya marahil ang mahinang hikbi na kumawala sa labi ko kaya natigilan siya! Tiim bagang niya akong tinitigan sa aking mga mata kaya naman dali-dali akong pinunasan ang luha sa aking mga mata para huwag na siyang magalit Ginusto ko ito at ano ngayun ang iniyak-iyak ko? "Sa lahat ng ayaw ko ay iyung mga babaeng maarte. Nakakawalang gana!" malakas ang boses na bigkas niya kaya kaagad kinain ng takot ang buong sistema ko. Kung kanina ay medyo kalmado siya, nagmumukha na siyang isang mabangis na leon sa harapan ko ngayun. May galit sa mga matang nakatitig siya sa akin kaya naman dali-dali akong napabangon ng kama na lalo yatang nagpainit ng ulo niya "Hubad!" malakas ang boses na sigaw niya "Huh?" takot kong bigkas. "Maghubad ka! Huwag mong kalimutan na binili kita ngayung gabi kaya dapat lang na sulitin mo ang serbisyo mo sa akin!" galit niyang bigkas! Labag man sa kalooban, wala akong choice kundi dahan-dahan na hinawakan ang laylayan ng aking dress at dahan-dahan na hinubad iyun! Pigil ko ang sarili ko na muling mapahikbi dahil natatakot akong baka mas lalo siyang magalit sa akin Pagkatapos kong mahubad ang suot kong dress kaagad na tumampad sa paningin niya ang aking katawan! Napansin ko pa ang pagalaw ng adams apple niya habang hindi inaalis ang pagkakatitig sa akin. "Now, muli kang mahiga and spread your legs." malalim ang boses na bigkas niya! Wala na akong choice kundi ang sundin ang utos niya! Alang-alang kay Mommy, susundin ko ang kung ano man ang nais niya. Muli akong nahiga sa kama habang dahan-dahan kong binuka ang hita ko hangang sa wala na akong maitago pa sa kanya! Dali-dali niya namang hinubad ang kanyang kasuotan. Wala siyang itinira na kahit isa at hindi ko mapigilan ang mapasinghap ng tuluyan nang tumampad sa paningin ko ang nagmamalaki niyang alaga! Alam kong hindi normal ang sukat noon at lagot talaga ako nito Pagkatapos niyang maghubad, basta na lang siyang pumatong sa ibabaw ko! Nakabuka ang aking hita kaya kaagad na kumiskis ang alaga niya sa bukana ng aking pagkababae! Mainit iyun at kumikislot-kislot pa na para bang may sariling buhay. "hmmm, ang bango mo! Ang lambot ng katawan mo!" narinig kong mahina niyang sambit bago walang pag-alinlangan na inangkin niya ang labi ko! Wala na kong nagawa pa kundi ang ang magpaubaya na lang! Hindi ako eksperto sa pakikipaghalikan dahil conservative akong babae at hindi ko alam kung naiinis ba siya dahil bigla niya na lang na kinagat ng marahan ang labi ko pagkatapos noon may galit sa mga matang tinunghayan niya ako "Napipilitan ka lang ba or talagang hindi ka marunong humalik?" seryosong tanong niya sa akin. Napansin niya marahil na wala akong balak na sagutin ang tanong niyang iyun kaya bumaba ang titig niya patungo sa aking magkabilaang dibdib. "It doesn't matter kung hindi ka marunong humalik dahil panalo naman ako sa dibdib mo pa lang!" mahina niyang anas at hindi ko mapigilann ang mapakagat labi nang bigla niya na lang dilaan ang nipple ko. Wala sa sariling napakapit ako sa bedsheet dahil sa kakaibang damdamin na kaagad na lumukob sa buo kong pagkatao. Nakikiliti ako na para bang nasasarapan! Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko gayung trabaho lang naman ang ipinunta ko dito. Hindi ako dapat makaramdam ng ganito lalo na at isa siyang istanghero sa paningin ko Hindi ko na mapigilan pa ang mapasinghap nang lumapat ang dila at labi niya sa tuktok ng aking nipple. Sinubo niya iyun habang marahang s********p. Damang dama ko ang init na nagmumula sa kanyang bibig na nag-uumpisang bumubuhay sa bawat himaymay ng aking ugat. Mariin kong naipikit ang aking mga mata nang paglaruan ng dila niya ang isa kong nipple habang nasa loob pa rin ito ng bibig niya. Ramdam ko ang parang kuryente na dumadaloy sa buo kong katawan at sarap ng kanyang patuloy na pagsipsip kasabay ng pagpapaikot-ikot ng kanyang dila sa paligid nito. "Ohhh!" mahina kong anas nang bigla niya na lang pakawalan ang isa kong nipple at lumipat naman ang bibig niya sa kabila. kagaya ng ginawa niya kanina, masuyo niyang sinisipsip at nilalaro ang korona noon gamit ang kanyang dila. Para tuloy bigla kong nakalimutan ang sitwasyon ko ngayun! Tuluyan ng kinain ang sistema ko ng isang istrangherong damdamin na lumulukob sa buo kong pagkatao.PRECOUS AMBER RODRIGUEZ HINDI lang ang labi niya ang naging abala sa pagkakataon na ito kundi pati na din ang kanyang palad! Naramdaman ko na lang kasi na dahan-dahan na iyung naglakbay sa buo kong katawan. Una nitong nilamas ang aking magkabilaang boobs at bumaba iyun patungo sa aking tiyan pababa sa aking pagkababae. "Ahmmm..." muli kong ungol nang mag-umpisa nang laruin ng kanyang daliri ang aking hiyas. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin pero nagugustuhan ko na ang ginagawa niya. First time ko ito pero feeling ko ang landi-landi ko na. Nakakaradam ako ng pinaghalong kiliti at init ng katawan sa bawat haplos na ibinigay niya sa akin. Trabaho lang dapat pero bakit nasasarapan na ako? "Lucian, My name is Lucian Motefalco Ferrero at gusto kong itatak mo sa isipan mo ang pangalan ko! Huwag na huwag mong kalimutan iyan, My Precious" mahina niyang bigkas kasabay ng paulit-ulit na paghagod ng daliri niya sa basang basa ko nang lagusan. Wari ba ay sinusukat nya ang kahan
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ."Ahmmhhh! Ahhhh! Ahhhh, Lucian!" hindi ko na mapigilan pa ang malakas na ungol na biglang kumawala sa labi ko nang maramdaman ko na lalong sumagad ang ari niya sa aking pagkababae!Hindi ko akalain na makakaramdam ako ng ganito. Sa umpisa lang pala ang sakit at hindi ako akalain na mag-eenjoy din pala ako sa pag-angkin niya sa aking katawan."Yeahhh, ganiyan nga my Precious! Ang sarap pakingan ng pangalan ko habang sinasambit ng bibig mo! Ahmmmmh! Fuck..malapit na ako My Precious! Malapit na!" sambit niya pero hindi ko maintinidihan kung ano ang ibig niyang sabihinMay nararamdaman kasi akong kakaiba sa puson ko. May gustong kumawala sa kailaliman ng aking pagkababae na hindi ko mawari. Para akong naiiihi na ewan ."Ahmmmhhh, Lucian, saglit! Saglit lang.....lalabas na! Na---naiihi ako!" hindi ko na mapigilang bigkas. Napansin ko ang seryosong mukha na pagtitig niya akin bago siya sumagot"Well, sabay tayo! Andiyan na din ako...malapit na!" bigkas niya na
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV NAGISING ako kinaumagahan na masakit ang buo kong katawan. Pakiramdam ko, para akong binugbog ng maraming tambay sa kanto dahil kahit na ang pagbangon ko sa kama ay hirap akong gawin. Hindi ko maramdaman ang balakang ko at ngalay din ang likod ko. Wala sa sariling inilibot ko ang tingin sa buong paligid ng silid at nang maalala ko ang nangyari ng nagdaang gabi, hindi ko na napigilan pa ang maluha. Tapos na! Naibenta ko na ang sarili ko sa isang lalaking hindi ko kilala at kailangan ko nang makaalis sa kwartong ito. Wala nang dahilan para magtagal ako sa silid na ito dahil tapos ang serbisyo ko. Kahit na hirap, wala akong choice kundi ang dahan-dahan na bumangon ng kama. Kahit na masakit ang buo kong katawan, hinagilap ko ang damit na suot ko kagabi at isa-isang dinampot. Ang bawat pagalaw ko ay malaking pahirap sa akin. Hindi ko mapigilan ang mapangiwi sa tuwing nararamdaman ko ang sakit sa aking pagkababae. Mataas na ang sikat ng araw at
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV KAHIT na masakit ang buo kong katawan lalong lalo na ang aking pagkababae, pinilit ko pa ring maglakad ng maayos. Mabuti nalang talaga at pagkalabas ko ng Villa, nakaabang ang taong sumundo sa amin kagabi ni Monique sa bar at mukhang hinihintay niya talaga ang paglabas ko dahil mabilis itong lumapit sa akin Sinabi nito na ihahatid niya na daw ako kung saan ako nakatira. Dahil hindi maayos ang pakiramdam ko, kaagad na din akong pumayag. Walang lugar ang pag-iinarte dahil kahit na ang paglalakad hirap ako. Walang hiya-hiya, nagpahatid ako sa gilid ng kalsada malapit sa bukana ng eskinita kung saan ako nakatira. Kaunting lakad na lang ang gugugulin ko at mararating ko na ang bahay kong saan kami nakatira ni Mommy sa loob ng halos labing limang taon. Yes, ganoon katagal. Paano ba naman kasi anim na taon pa lang ako noong pinalayas na kami ng walang hiya kong ama. May ibang babaeng dinala sa bahay namin at kaming tunay niyang pamilya ay bigla na lang
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV"HINDI NA PO kailangan! Hindi na namin kailangan ang tulong mo!" seryoso kong sagot sa tatay kong walang kwenta. Hindi ko na din hinihintay pa ang magiging sagot nito at kaagad ko nang pinatay ang tawag!Talagang hindi ko na kailangan ang tulong niya dahil wala na eh! Nakagawa na ako ng bagay na hindi ko dapat gawin! Tapos na at hindi na maibabalik pa ang mga nangyari na.Babalik sana ulit ako sa aking pagtulog nang muli na namang tumunog ang aking cellphone! Yamot kong tiningnan kung sino ang tumatawag at ganoon na lang ang salakay ng inis na naararamdaman ko nang ang walang kwenta ko na namang Tatay ang tumatawag! Sa sobrang inis ko, ini-off ko ang aking cellphone at muling nagtalukbong ng kumot at muling nakatulog.Nagising ako eksakto alas tres ng hapon at nang maalala ko si Mommy, kahit na masama pa ang aking pakiramdam, dali-dali na akong bumangon sa higaan. Kailangan ko na pala siyang puntahan sa hospital pero bago niyan dadaan muna ako ng banko. K
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV SAKTONG pagkalabas ko sa makitid ng iskinita at nag-aabang ng masasakyang jeep ng may biglang tumigil na puting van sa harapan ko. Dideadmahin ko sana iyun nang magulat na lang ako nang may biglang bumaba na mga kalalakihan na sakay noon at basta na lang akong nilapitan at hinila papasok ng van. Sisigaw sana ako para makahingi ng tulong pero hindi ko na nagawa pa nang bigla na lang nilang takpan ng panyo ang bibig ko kasabay ng biglang pagdilim ng buong paligid. Nagising ako na nakaupo na ako sa isang malambot na sofa. Takot akong iminulat ang aking mga mata at ganoon na lang ang galit na nararamdaman ng puso ko nang tumamapad sa paningin ko ang isang tao na ayaw ko na sanang makita pa habang buhay! Ang aking ama na si Gustavo Rodriguez! Katabi niya ang kanyang kerida na si Rosalinda tapos sa kabilang bahagi naman ng sofa ay ang kanyang anak-anakan na si Aurora. "Ano ang ibig sabihin nito?" kaagad kong tanong! Wala sa sariling napahawak ako sa
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "Kung wala na po kayong sasabihin, pwede po bang uuwi na ako?" muling tanong ko sa ama ko na mukhang wala yata akong balak na pakawalan. Anong oras na ba? Tiyak akong sarado na lahat ng banko. Hindi na ako aabot gayung kailangang kailangan ko nang mapa-schedule ang surgery ni Mommy sa lalong madaling panahon. Hindi pwedeng ipagpaliban iyun lalo na at deilkado na ang kalagayan nito. "Hindi pwede. Bukas ng umaga ang kasal mo at hindi ka na pwedeng lumabas pa ng bahay!" seryosong sagot ni Daddy labis kong ikinagulat! Wala sa sariling mabilis akong napatayo para umalis na. Hindi niya naman ako piniigilan pero pagdating ng gate, ayaw naman akong palabasin ng mga bantay. Wala akong choice kundi ang muling bumalik sa living room para muling kumprontahin ang magaling kong ama. "Ano ba! Dad! Wala na bang kahit na katiting na konsensya ang natitira sa utak mo? Sinabi ko naman kasi sa iyo diba? Hindi kita kailangan! Hindi ka na namin kailangan!" galit kon
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV BUONG GABI na wala akong ibang ginawa kundi ang mag-isip ng paraan kung paano makatakas. Kaya lang, wala eh! Sa mismong labas ng silid ko, may dalawang lalaking nagbabantay. Hindi din ako makalabas dahil mismong pintuan ng kwarto kung saan ako naroroon ay naka-lock. Ganoon sila ka-sigurista! Ganoon ka walang kwenta si Gustavo Rodriguez dahil kahit sarili nitong anak ay kaya niyang ipagkanulo kahit na kanino. Gustuhin ko mang tawagan si Risa para ipaalam dito kung nasaan ako hindi ko din naman magagawa. Kinuha kasi nila ang cellphone ko. Mabuti na lang talaga at hindi nila pinakialaman ang bag ko kung nasaan nakalagay ang cheke na ibinayad sa akin kagabi ni Mr. Lucian. Habang pabaluktot na nakaupo sa kama, hindi ko mapigilan ang maluha. Hindi ko alam kung sadyang malas lang ba talaga ako simula noong ipinanganak ako or minalas lang din talaga ako ng sobra dahil si Gustavo ang naging ama ko. Ano man ang dahilan ay isa lang ang sigurado ako! HIndi ako
LUCIAN POV Bago sumikat ang araw sa silangan, natupad ang utos ko sa tauhan kong si Ike na dalhin sa harap ko ang tatlong katao. Una si Lauren, sumunod si Aurora at pangatlo ay ang kasambahay na si Petra. Lahat sila ay kitang kita ang takot sa mga mukha. “Lucian, ano ito? Ano ang ibig sabihin nito?” nahintakutang tanong ni Lauren sa akin.Nakatali silang tatlo sa isat isa. “Tinatanong mo ako kung ano ang ginagawa niyo dito? Kailangan niyo pa bang itanong sa akin iyan imbes na ikumpisal niyo sa akin ang mga kasalanan niyo?” galit kong sigaw. “Hi-hindi ko alam kung ano ang sinasabi niyo. Hi-hindi ko maintindihan!’ ramdam ko ang panginginig sa boses ni Aurora na bigkas niya. “Hindi mo alam? Talaga bang hindi mo alam ang mga kalokohan na ginawa niyong dalawa ni Lauren? Ha?” galit kong sigaw sabay abot ko kay Ike ng hawak niyang latigo at walang sabi-sabing basta ko na lang iyun inihampas sa balat ni Lauren. “Lucian…No! Huwag! Huwag!” nahintakutang sigaw ni Lauren kasabay ng
LUCIAN MONTEFALCO FERRERO POV “Walang titigil. Hanapin niyo si Precoius!” halos dumagundong ang boses ko sa buong paligid dahil sa sobrang lakas ng pagkakasabi ko. Frustrated at pagkatapos kong makausap si Mommy, muli akong bumalik dito sa dating bahay. Tuluyan nang naapula ang apoy, naglaho na ang usok pero kasabay noon ay naglaho din ang katawan ni Precious. Sinuyod na din nila ang mga lugar kung saan ito posibleng napadpad kung sakaling nakatakas man ito sa nagngangalit na apoy pero negative. Walang Precious silang nakita at halos mabaliw na ako sa sobrang pag-aalala. “Boss, pasensya na po talaga pero hindi po talaga namin mahanap ang katawan ni Mam.” Kaagad na balita sa akin ng kanan kong kamay na si Ike. Ang takot na nararamdaman ng puso ko ay lalong nadagdagan. Hindi kaya napasama si Precious sa nasusunog na bahay? Na hindi siya nakaligtas at ang labi niya ay kasama na sa mga tumpok na mga abo na nakikita ko? SA kondisyon ng katawan niya bago namin siya iniwan, malabo t
LUCIAN MONTEFALCO FERRERO POV PAGDATING ko sa location ng lumang bahay kung saan ko ikinulong si Precious, naabutan kong tuuyan nang naapula ang apoy. Dali-dali kong nilapitan ang aking tauhan para tanungin at hanapin kung nasaan na si Precious. "Kumusta? Nasaan siya? Nasaan si Precious?" seryoso kong tanong. Isang malungkot na pag-iling lang ang naging sagot sa ng kanyang tauhan na nagbigay ng labis na takot sa puso ko. Hindi ako makapaniwala. Ang dating matayog na lumang bahay na nakatayo ay biglang naglaho sa isang iglap lang. "Inutil! Ano ba ang ginawa niyo? Bakit nagkasunog at bakit hindi niyo binantayan ang buong bahay?" galit kong sigaw at hindi na ako nakapagpigil pa. Sinipa ko siya na siyang dahilan kaya kaagad itong natumba sa lupa. Bakas ang takot sa mukha ng kasama nito at siya naman ang nilapitan ko. "Boss! Patawad! Umalis lang kami saglit para bumili ng pagkain ni Mam pero pagbalik namin nasusunog na ang bahay." kinakabahan nitong sagot. "Paanong nasunog a
LUCIAN MONTELFALCO FERRERO Kahit na hindi naman ako ganoon ka closed sa sarili kong Ina hindi ko pa rin naman maipagkaila sa lahat na sobrang nag-aalala ako sa kalagayan niya. Masyadong masakit sa akin ang makita siyang nakahandusay sa malamig na tiles ng mansion at umaagos ang dugo sa kanyang ulo. Ni sa hinagap, hindi ko akalain na magagawa ni Precious iyun. She's gentle, kind at ang tingin ko sa kanya noon ay hindi niya kayang manakit ng tao. Pero sa ginawa niya kay Mommy, lahat ng paghanga na nararamdaman ko dito ay napalitan ng galit at pagkadimaya sa isang iglap lang. Feeling ko hindi siya ang babaeng para sa akin. Sa lahat ng ayaw ko iyung mas bayolente pa sa akin. Walang sino man ang pwedeng manakit sa mga taong mahalaga sa akin. Ako lang ang pwedeng magsiga-sigaan at wala nang iba. "Doc, kumusta? Kumusta ang kalagayan ni Mommy?" kaagad kong tanong sa Doctor na tumitingin ka kay Mommy pagkalabas niya ng ICU. "She's okay. Stable na ang kanyang kondisyon at hintayin
THIRD PERSON POV "PATAY na ba?" seryosong tanong ng isang maganda at sexy na babae habang nakikipag-usap gamit ang kanyang cellphone. "Yes Mam. Sinigurado namin na sa pagbalik ni Sir Lucian sa warehouse, wala na siyang maabutan kundi abo na lang." proud na sagot ng kausap nito. "Good! Very good! Sabi ko na nga ba at maasahan ka eh. Ang bayad sa iyo ay ita-transfer ko nalang sa bank account mo. Magpalamig muna kayo at tatawagan ko na lang kayo ulit kapag kailangan ko pa ang serbisyo niyo." nakangising sagot naman ng babae na walang iba kundi si Lauren Yes...siya nga! Ang nag-iisang Lauren na walang takot na pumatay mapasakanya lang ulit si Lucian. May inutusan lang naman siyang mga hired killer para sunugin ang warehouse kung saan nakakulong si Precious Amber. Ayaw niya na kasing magbakasakali pa. Gusto niyang mamatay ang babaeng iyun para wala na siyang kaagaw pa kay Lucian Naniniwala siya na ang feelings ng tao ay nagbabago. Maaring galit ngayun si Lucian sa babaeng iyun
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ Hindi ko alam kung ilang oras akong nawalan na malay at muli akong nagising na namamanhid ang aking katawan. Nakahandusay ako sa malamig na semento ng silid na ito at kadiliman ang kaagad na sumalubong sa akin. Wala sa sariing napahawak ako sa aking tiyan. Sa kabila nang sakit ng katawan na nararanasan ko, ramdam ko ang gutom. Hindi ko na alam kung anong oras na at nasaan ako. Hindi ko din alam kung ilang oras na akong nawalan ng malay. Hindi ko mapigilan ang muling mapahagulhol ng iyak. Hindi ko mapigilan ang makaramdam ng awa sa aking sarili. Hindi ko inaasahan na dadanasin ko ang ganitong kasakit na parusa ng kapalaran sa akin. Hindi ko din inaasahan na basta na lang akong talikuran ni Lucian. Gamit ang natitira kong lakas, dahan-dahan akong bumangon mula sa pagkakahandusay sa malamig na semento ng silid. Pagkatapos noon, dahan -dahan akong naglakad patungo sa pintuan. Pagkadating ko doon, kaagad kong pinihit ang seradura at ganoon na lang an
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV NANG muli kong imulat ang aking mga mata ay nasa isang madilim na lugar na ako. Pinilit kong pakaisipin kung ano ba talaga ang nangyari at nang biglang dagsa sa isipan ko ang lahat bago ako nawalan ng malay ay wala sa sariling dali-dali akong napabangon pero muli ding napahiga nang maramdaman ko ang kirot sa aking pisngi. "Lucian! Lucian!" tawag ko sa pangalan niya. Sobrang dilim ng buong paligid at wala akong makita na kahit na ano. Hindi ko mapigilan ang mapaiyak. "Lucian. Lucian, nasaan ka?" tawag ko ulit sa pangalan niya. Napansin ko ang dahan-dahan na pagbukas ng pintuan ng silid kasabay ng pagbaha ng liwanag sa buong paligid. Nang mapatingin ako sa pintuan ay ganoon na lang ang tuwa na nararamdaman ko nang masilyan ko si Lucian "Lucian..nasaan ako? Nakakatakot ang lugar na ito. Bakit ang dilim?" sunod-sunod kong tanong sa kanya! Seryoso ang mukhang naglakad siya palapit sa akin at ganoon na lang ang gulat ko nang bigla niya na lang akong samp
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ KUNG gaano kainit ng pagtangap ni Lolo at Lola ni Lucians akin sa mismong party nila, kabaliktaran naman ang ipinapakitang pag-uugali ng Mommy nito. Hayag-hayagan nitong ipinapakita sa lahat na ayaw niya talaga sa akin. Nadagdagan pa ang kontrabida ng buhay ko nang bigla na lang dumating si David kasama si Aurora. Ayaw ko sana silang pansinin pero itong si Aurora na mismo ang lumapit sa akin at naunang bumati "Hi, Amber!" nakangiti nitong sambit. Pinakatitigan ko siya at hindi ko maiwasan na magtaka dahil wala man lang akong nabasang kahit na anong kaplastikan sa pagmumukha nito. Genuine ang ngiti sa labi at nagmumukha siyang anghel sa harapan ko. "HI!" malamig ang boses na bati ko sa kanya. Sa muling pag-ikot ng aking paningin, isang tao na naman ang nakita ko na ayaw ko sanang makita. Walang iba kundi si Lauren na magiliw na sinalubong ng Mommy ni Lucian. Hindi ko na lang pinansin pa at sakto naman na nag-umpisa na ang program. Nagsalita ang Lol
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV PAGKATAPOS akong masampal ng Mommy ni Lucian, mabilis na akong naglakad paalis. Patuloy pa rin siya sa pagdadakdak at gusto ko talaga siyang iwasan. Wala akong time para pakingan ang kung ano man ang mga nakakinsultong sinasabi niya. Mas lalo lang masasaktan ang kalooban ko at ayaw kong dumating sa punto na patulan ko siya. Na kailangan pang mag bastusan kaming dalawa para lang ipakita sa mga tsismosa kung sino ba talaga ang tama sa aming dalawa. "Ano ba iyang hilaw mong biyanan. Ang sama ng ugali." narinig kong sambit ni Risa sa akin. Direcho na kami sa labas para mag-abang ng taxi na masasakyan. Uuwi na lang kami ng penthouse dahil nawalan na ako ng gana sa pamamasyal. "Hayaan mo na. Wala tayong magagawa! Ayaw niya sa akin! Mababang uri na babae ang tingin iya sa akin." mahinang sambit ko. Ramdam ko pa rin ang pamamanhid ng pisngi ko dahil sa tinamo kong sampal. Mamayang gabi pa naman uuwi si Lucian at tiyak akong magtatanong iyun kung napaano ang pi