4. TRAPPED SERIES#3

READ AT YOUR OWN RISK!!!

ANG STORY NA ITO AY SUPER SPG!!! KUNG MASELAN KA AY HUWAG MO NANG ITULOY ANG PAGBABASA!!!

(This story is TRAPPED SERIES#3)

RED FLAG ANG MALE LEAD! Kung hindi mo gusto ang ganitong klase ng story ngayon palang ay tigilan mo na po ang pagbabasa. Pero may characters development naman ang ating bida. Patunay na kayang magbago ng isang tao kapag nagmahal♥️

(Samantha)

BIGLA ay gumapang ang kakaibang kaba sa pagkatao niya sa klase ng tingin na ibinibigay nito ngayon sa kanya.

"Gusto lang naman kitang ihatid, Sam. Hindi naman ako nangangagat, kaya bakit parang takot na takot ka?" Ang mga mata nito ay malalim kung tumingin.

Nanghihina na umiling siya.

Gumuhit ang ngisi nito sa labi at nilapitan siya. Tinabig niya ang kamay nito ng hawakan siya nito sa baiwang pero hindi man lang ito natinag, dahil bukod sa nanghihina na siya ay malakas din ito.

"B-bitiwan mo ako. Kaya ko maglakad mag isa." Sabi niya kahit ang totoo ay matutumba na siya. Ayaw lang talaga niya na hinahawakan siya ng kung sino-sino lang.

"Wag kang mag alala, ihahatid lang kita, Sam." Lalo humigpit ang hawak nito sa baiwang niya kaya nasubsob siya sa dibdib nito. Tumingala siya. Sa nanlalabong mata ay nakita niya na nakapaskil pa rin sa mukha nito ang kakaibang ngisi na hindi niya nakita no'ng una silang magkakilala.

NANUNUYO ang lalamunan niya nang magmulat siya ng mata. Agad siyang bumangon nang maalala ang nangyari. Malakas siyang napasinghap ng makita si Zandro. Nakaunan siya sa mga hita nito!

Nagsimula na siyang mainis ng makita na nasa loob pa rin sila ng sasakyan nito. Silang dalawa lang ang magkasama ng ilang oras!

Madilim na sa labas. Inabutan siya ng gabi kasama ito. Kinuha niya ang mga gamit niya para bumaba ng sasakyan. Kailangan niyang makauwi para makapagpahinga ng maayos.

Pero hindi niya pa nahahawakan ang pintuan ng sasakyan ay nagsalita ang nakapikit na binata.

"Aalis ka na agad? Hindi ka man lang ba magpapaalam o magpapasalamat."

Umusbong ang inis sa dibdib niya. Huminga siya ng malalim at pilit na kinalma ang sarili.

"Uuwi na ako." Hindi tumitingin sa sabi niya rito.

"Ihahatid na kita."

"Hindi na." Natigil siya sa pagbukas ng pinto ng sasakyan ng pigilin nito ang braso niya. " Ano ba!" Hindi na nakapagtimpi na sita niya. "Pwede ba wag mo akong hawakan. Kanina ka pa!"

Ipinilig lang nito ang ulo.

"H-hindi ka dapat nanghahawak ng babae ng basta-basta. T-tapos pinaunan mo pa ako sa hita mo kanina." Nagtataas baba na ang dibdib niya dahil sa inis.

"Halata kasi na babagsak ka na kanina." Binitiwan na nito ang braso niya. "Tinulungan lang kita." Walang emosyon na sabi nito.

"Hindi ko kailangan ng tulong mo." Hinawakan niya ang braso niya. Mabuti at hindi malakas ang paghawak nito sa kaniya, dahil kung napalakas ang hawak nito ay tiyak na mag-iiwan ng marka ang kamay nito.

Bumaba ito at lumipat sa driver seat. "Ihahatid sana kita sa bahay mo kanina. Pero hindi ko naman alam kung saan iyon. Saan ba ang bahay mo, ihahatid na kita."

Nilingon siya nito ng hindi siya nagsalita. "Hindi na kailangan. Salamat nalang." Mabilis na pinihit niya pabukas ang pinto ng sasakyan nito pero ayaw no'n bumukas. Bakit?

Nakangisi na nilingon siya nito na para bang natutuwa sa nakikita. "Buksan mo 'to, ano ba!" Hindi siya ang tipo ng tao na madaling magalit pero dahil sa ginagawa ni Zandro ay umiikli ang pasensya niya.

Pakiramdam niya ay maiiyak na siya ano mang oras. Pinanghinaan na siya ng loob paandarin na nito ang sasakyan.

Gusto niyang sigawan ito pero wala na siyang lakas. Dahil masama pa ang pakiramdam niya ay isinandal niya ang ulo. Pasipol sipol pa si Zandro habang nagmamaneho na tila balewala ang galit niya rito.

Gusto niya itong hampasin o pagsasampalin sa inis niya.

Nanlaki ang mata niya ng huminto ang sasakyan nito sa tapat ng tinitirhan niyang apartment. Gusto sana niyang itanong kung bakit nito alam kung saan siya nakatira, pero nasagot ang tanong niya nang makita na hawak nito ang ID niya kung saan nakalagay ang address niya. Nanghihina man ay dumukwang siya para hablutin iyon dito.

Sinubukan niya muling pihitin ang pinto ng sasakyan at laking tuwa niya ng bumukas iyon. Hindi na siya nagpaalam dito at nagmamadaling bumaba. Hiling niya na sana ay hindi na sila muling magkita.

Ayaw na niya itong makita. Bastos at walang modo.

Sa nanginginig na tuhod ay pinilit niyang maglakad ng maayos. Napakasama parin ng pakiramdam niya. Pagkauwi ay nagluto pa siya para makakain, dahil kailangan niyang uminom ng gamot.

Lalo lang sumasakit ang ulo niya pag naaalala ang walang modong si Zandro. Para sa kaniya ay kabastusan ang paghawak sa babae ng walang permiso, maliban nalang din kung magkareslayon o magkaibigan ang dalawang tao.

'Hindi ko siya kaibigan!' Hindi niya gusto ang ganitong klase ng tao. Nakakatakot ang lalaking katulad nito. Paiba-iba ng ugali.

'Wag na sana magkrus ang landas natin, Zandro'

Hanggang sa makatulog ay dala niya pa rin ang inis sa lalaki.

NAKANGITI na binati niya pabalik ang nga estudyante na bumati sa kaniya. Mabuti nalang at paggising niya ng umaga ay mabuti na ang pakiramdam niya kaya nakapasok siya para magturo.

"Ms. De guzman."

Tumigil siya sa paglalakad ng may tumawag sa pangalan niya.

"Wag mo sabihin na nakalimutan mo na naman ang pangalan ko." Kumakamot sa ulo na sabi nito.

Natigilan siya. Tama nga ito dahil nakalimutan niya nga ang pangalan nito. Ngumiti siya at pilit na hinahalukay sa utak niya. 'Ano ba ulit ang pangalan niya?'

Nagtataka na natigilan na naman siya. Bakit ang pangalan ng matalik na kaibigan ng boyfriend niya ay natandaan niya kaagad?

'Wag mo na isipin ang lalaking iyon, Sam' Saway niya sa sarili.

"Bakit, Warren, may kailangan ka ba?" Tanong niya ng maalala ang pangalan ng binata.

Malaki ang ngiti nito ng tawagin niya ang pangalan nito. "Akala ko nakalimutan mo na naman ang pangalan ko."

Muntik na...

"Sumabay ka na sa amin ni mommy, idadaan ka namin sa inyo." Gusto niya sana tanggihan ito, ngunit lumapit sa kanila ang mommy nito, ang prinsipal ng kanilang paaralan.

"Miss Samantha, sumabay ka na." Nakangiti ang prinsipal.

Nahihiya siyang tumanggi sa mabait na ginang kaya naman tumango nalang siya. Habang nasa biyahe sila ay panay ang sulyap sa kanya ng binata kaya naman binaling niya ang tingin sa labas ng bintana. Katabi niya ang binata sa driver seat. Hindi rin nakaligtas sa kanyang mata ang tila nanunuksong tingin ng ginang.

Napatuwid siya ng upo nang mapansin ang pamilyar na sasakyan na nakasunod sa kanila. Ilang beses siyang napalunok dahil sa kaba na nagsisimula na naman nabubuo sa kanyang dibdib. Nakahinga lang siya ng maluwag ng nilagpasan na sila nito.

"Salamat po," Magalang na sabi niya sa prinsipal. "At sa iyo din, Warren. Salamat."

"Walang anuman, basta para sa 'yo, Samantha." Nakangiting wika ng binata bago pinausad ang sasakyan.

Natigil siya sa akmang paghakbang nang mapansin ang pamilyar na sasakyan sa di kalayuan. Nanlalamig ang mga paa na nagmamadali siyang tumakbo.

Ano na naman ang ginagawa ni Zandro dito?

Nakasandal ang lalaki sa sasakyan nito habang nakapamulsa ang mga kamay at nakatingin sa kaniya. Natatakot siya sa madilim nitong mukha, dahil parang galit ito.

Tila hindi sumasayad ang mga paa niya dahil sa lakad-takbo niyang paghakbang. Pati ang pagsakay ng elevator ay kinainipan niya. Natatakot siya na bigla nalang itong sasakay doon. Nakahinga siya maluwag ng makarating sa tapat ng apartment niya.

Agad na isinara niya iyon ng makapasok siya, at agad din na nagtungo siya sa kwarto niya para buksan ang bintana at silipin kung naroon pa ito. Nawala ang kaba niya ng hindi na ito makita kahit ang sasakyan nito ay wala na rin. Siguro ay napadaan lang ito sa kanilang lugar.

Hangga't maaari ay ayaw niya itong makita. Hindi niya gusto na makausap o makasalubong man lang ito.

Delikado ito. Ito ang sinasabi ng utak niya. Napangiwi siya ng maalala na hinapit nito ang baiwang niya ng mahigpit. Pinaunan din siya nito sa mga hita nito at nasubsob pa siya sa dibdib nito. Pag naaalala niya ang mga ginawa nito ay naiinis talaga siya.

Dahil sa pagod ay napagpasyahan niya na umorder nalang ng pagkain online. Habang naghihintay ng order niya ay naligo muna siya.

Kalalabas lang niya ng banyo, at basa pa ang kanyang buhok ng may kumatok. Binilisan lang niya ang pagbibihis at hinayaan lang na basa pa ang kanyang buhok.

Pagbukas niya ng pinto ay bumungad sa kaniya ang matangkad na lalaki na nakasuot ng itim na face mask bitbit ang mga order niya. Kinuha niya rito ang mga order niya matapos magbayad.

Matapos ilapag sa mesa ang mga pagkain ay agad niya iyong nilantakan. Patigil siya sa pagnguya ng mapansin na bukod sa order niya ay mayroon pang ibang pagkain na nasa harapan niya. Pinunasan niya ang ketchup na nagkalat sa gilid ng labi bago nagmessage sa delivery guy na sobra ang pagkain na nai-deliver nito. Nais niya sana na bayaran nalang din ang iba dahil mag abono ang kawawang lalaki at sabihan ito na magdeliver ng tama sa susunod, pero hindi ito nagrereply. Sinubukan niyang tawagan pero hindi rin ito makontak. Nagkibitbalikat nalang siya at nagpatuloy sa pagkain.

Matapos kumain ay inilagay niya sa ref ang tirang pagkain at agad na binasa niya ang text message ni Jc sa kaniya. Kilig na kilig siya habang nagbabasa.

Nabubuo na niya at nakikita sa sarili ang magiging future niya rito. Lalo siyang kinilig sa mga naiisip pero natigilan siya ng maalala ang kaibigan nito na walang modo.

Hindi niya gusto na magkasira ang magkaibigan pero pag inulit nito ang paghawak sa kaniya ay hindi na niya alam ang magagawa niya. Ang pagngisi nito ay talagang nakakainis. Ang paghawak nito na may kasamang pagpisil ay nakakapagbigay ng kilabot sa buo niyang sistema.

Wala siyang tiwala kay Zandro.

Tumingin siya sa cellphone niya ng may mag message roon. Akala niya ay si Jc kaya agad niyang binasa, pero hindi pala ito ang nobyo niya. Isa itong unregistered number.

'Matulog ka na'

Kumunot ang noo niya. Ngayon lang may na wrong send sa kaniya.

Hindi niya iyon pinansin. Nag scroll muna siya sa f* at nanood ng mga short stories rito.

'Goodnight'

Muling text sa kaniya. Hinayaan niya nalang iyon at hindi pinansin. Makalipas ang ilang oras ay nagpasya siya na matulog na dahil may pasok pa siya bukas.

"NOW, LETS PRAY, KIDS." Aniya sa mga maliliit na batang nasa harapan niya bago umusal ng panalangin. Birthday ni Junie, ang isa sa pinakabibo niyang estudyante. Napagpasyahan ng mga magulang nito na sa paaralan nalang maghanda. Matapos magdasal ay kinantahan nila ito ng happy birthday at iniabot na nila ng ina ni Junie sa mga bata ang pagkain na naka Styrofoam na.

Masaya niyang pinagmasdan ang mga bata. Kita ang saya sa mukha ng mga ito.

Kaya itong trabaho ang pinili niya dahil gusto niya magturo sa mga bata na ganito ang edad. Nakakawala kasi ng pagod pagnakikita niyang masaya ang mga ito. Kahit makulit pa ang mga ito ay hindi niya ipagpapalit ang kanyang pagiging guro.

Bago maghanda sa pag uwi ay nagpasalamat ang ina ni Junie sa kaniya dahil sa pagpayag niyang idaos ang kaarawan ng anak sa classroom.

"Girl!"

Tila mabibingi siya sa sigaw ng kaibigan. "Ano na naman iyang tsismis na dala mo, Wina." Tanong niya. "Saka kung nakatawag ka naman parang napakalayo ko." Reklamo niya habang inaayos ang mga gamit.

"Gusto ko lang sabihin sa 'yo na may bago na akong papa!" Kilig na kilig pa na kwento nito.

"Buti may pumatol sa 'yo. Hindi ba natakot sa muscles mo?" Natatawa niyang tanong.

"Gaga, siyempre hindi. Mahal niya kasi ako at ako lang daw ay sapat na." Para itong bulate na nilagyan ng asin.

"Congrats. Ingat ka lang ha, baka mabuntis ka."

Inirapan siya nito. "Sige lang, mang asar ka lang."

Tinawanan niya ito.

"Halika na, ihahatid na kita, girl."

"Wag na, Wina. Kaya ko na, asikasuhin mo nalang iyang mga part time jobs mo, basta wag mo lang kalimutan na alagaan ang sarili mo." Paalala niya rito. Ayon kasi dito ay kailangan nito ng pera kaya ito tumatanggap ngayon ng mga estudyanteng nagpapatutor.

"Sure ka, girl?" Nag aalangan ang mukha na tanong nito.

"Oo naman, Wina. Wag ka na mag alala. Basta libre mo ako sa Jollibee sa sunod na labas natin." Kondisyon niya. Nakangiti na tumango ito.

"Sige, girl. Mga ingat ka sa pag uwi. Magtext ka lang o tumawag agad kapag may bumast0s sayo. Ako ang bahala." Kumaway pa ito sa kaniya bago kumikembot na umalis.