HEART...
[Samantha] Pagkalipas ng dalawang linggo ay mas lalong dumami ang pinapadala ni Zandro na mga death threats sa kanya. Sa tuwing magkikita din sila ni Jc ay palagi itong kasama ng nobyo niya. Gusto man niyang sabihin kay Jc ang mga kasalanan nito sa kanya ay hindi niya magawa. Nawawalan siya ng boses sa tuwing kaharap niya ito. Nagpasya sila ni Jc na magpakasal sa loob ng walong buwan. Kailangan pa kasi niya na hintayin ang mama niya na makauwi ito. Naiilang siya habang hawak ni Jc ang kamay niya at hinahalikan. Hindi siya naiilang dahil sa ginagawa ni Jc, kundi ay naiilang siya sa tingin ni Zandro sa kanila. Oo, nakangiti ito habang nakatingin sa kanila pero alam niya na peke ang ngiti nito. Nang tumayo si Jc para magtungo sa restroom ay lumipat si Zandro sa kanyang tabi pagkatapos nitong buhusan ng juice ang inuupuan nito kanina. "Opps, nabasa ang upuan ko. Patabi, ha." Nakangising wika nito. Nanlaki ang mata niya ng maramdaman ang kamay nito sa kanyang hita. Akmang sisigawan n
[Samantha] Inayos niya ang suot na kulay purple na bestida at saka sinuklay ang maikling buhok. Inimbitahan siya ni Claire sa ika- eighteenth birthday nito at syempre ay kasama niya si Wina o mas kilala ng mama niya bilang Darwin. "Ma, alis na po ako." Paalam niya si ina. "Hindi mo ba hihintayin si Darwin?" Kunot ang noo na tanong nito. Umiling siya. "Hindi na, ma. Doon na lang daw kami magkita kila Claire." Aniya. "Oh siya, sige. Mag- iingat ka." Bilin ng mama niya. Medyo may kalayuan ang sakayan ng tricycle sa kanilang bahay kaya naman kailangan niya pang maglakad sa madilim na daanan patungo ro'n. Pero dahil sanay siya ay walang kaso iyon sa kanya. Pumikit siya ng masilaw sa ilaw ng kotseng paparating. Nanlaki ang mata niya ng mapansin na tinutumbok nito ang kinatatayuan niya. Mabilis ang takbo ng kotse at parang wala itong preno. Mabilis na tumakbo siya para umiwas, medyo nahirapan pa siya dahil mahaba ang suot niya. Nakahinga siya ng maluwag ng makitang hindi bumangga a
[Samantha] NAKAHINGA siya ng maluwag ng wala siyang natanggap na death threats ngayong araw. Nakangiting binasa niya ang mga text messages ni Wina na nagsasabi na mag ingat siya dahil wala ito sa tabi niya. Napangiti siya ng makita na may tatlong bungkos ng bulaklak sa desk niya at mga chocolates. Nanggaling na naman pala si Jc rito. Hindi man lang niya ito inabutan. Kinuha niya ang cellphone para tawagan sana si Jc ng makarinig siya ng mahihinang tilian. Dumating ang mga co-teachers niya na mayro'ng panunuksong ngiti sa labi. "Miss De guzman, ikakasal ka na talaga? Ang swerte mo naman dahil sa anak pa talaga ng Direktor General ikaw ikakasal. Hindi mo man lang nabanggit sa amin na malaking isda pala ang nabingwit mo." Ani Marilyn. "Correction, hindi lang anak ng Director General kundi isa ring bilyonaryo!" Segunda ni Vina. "Hello, hindi niyo ba nabalitaan na natanggap siya sa pagiging Deputy Director General dahil kasabwat siya ng mga sindikato." Naka-ismid na wika ni Ange
[Samantha] Nang magising siya ay agad n'yang inobserbahan ang paligid, at base sa kanyang nakita ay tiyak siyang nasa hospital siya. Agad na niyakap niya ang sarili ng maalala ang nangyari at hindi niya napigilan ang umiyak dahil sa labis na takot. Nang bumukas ang pinto at bumungad sa kanya si Zandro ay nanlaki ang kanyang mga mata. "A-Ano ang ginagawa mo dito?" Umiiyak n'yang tanong habang umuusod paatras. Tumiim-bagang ito. Mukhang galit ito base sa reaksyon nito. Galit ba ito dahil hindi ito nagtagumpay sa balak nito? Natigilan siya. Paano ay dumaan ang pag-aalala sa mga mata nito— pinilig niya ang ulo. Imposible ang nakita niya! "Sam—" "Lumayo ka sa akin! Please, tigilan mo na ako, Zandro! Layuan mo na ako!" Nagsisigaw siya sa labis na galit at takot. Dahil sa kanyang sigaw ay naalarma ang pulis sa labas ng kwartong kinaroroonan niya at agad na pumasok. "Miss De guzman, kumalma ka—" "No!" Putol niya si Pulis. Puno ng luha ang mukha na itinuro niya si Zandro. "Paano ako k
[Samantha] Lumipas ang dalawang araw bago siya nakauwi. Hinatid pa siya ng limang pulis sa tinitirhan niyang apartment. Nakahinga siya ng maluwag dahil sa loob ng dalawang araw ay walang Zandro na nagpakita sa kanya, iyon nga lang ay nagtataka siya dahil hindi niya makontak sina Jc at Wina. Wala tuloy siyang mapagsabihan ng nangyari sa kanya. Nagpaalam siya na magli-leave ng isang linggo dahil sa nangyari, pero hindi pumayag ang principal na isang linggo lang ang leave niya— kundi isang buwan. Sabagay, mas mabuti na 'yon. Hindi niya sasayangin ang isang buwan— gagamitin niya ang isang buwan na ito para makahanap ng ebidensya na magdidiin kay Zandro para makulong na ito. Napabuntong-hininga siya. Hindi nga lang niya alam kung paano makakahanap ng ebidensya na kailangan niya. Habang nagluluto ay nagpasya siyang buksan ang telebisyon. Gano'n na lang ang pagkagimbal niya ng marinig ang balita. "Isang lalaki ang natagpuang wala ng buhay habang ito ay palutang-lutang sa ilog
[Samantha] Hindi mawala sa isip niya ang mga sinabi ni Zandro sa kanya. Bakit kung magsalita ito ay parang may ibig itong sabihin? Bumuntong hininga na lamang siya. Bakit ba iniisip pa niya ang tungkol sa lalaking ‘yon. Ang dapat niyang isipin ngayon ay kung paano siya makakahanap ng ebidensya laban dito. Sumulyap siya sa pagkain na nasa mesa. Masyado itong marami para sa kanya. Kung hindi niya sisimulan ang plano niya ngayon ay kailan pa? Nagdesisyon na siya. Hindi pwedeng umatras pa siya ngayon sa gagawin niya. Muli siyang bumuga ng hangin sa tapat ng apartment ni Zandro bago kumatok. Kunot ang noo nito ng mapagbuksan siya ng pinto. Halatang hindi nito inaasahan na kakatok siya, pero pagkaraan ng ilang sandali ay gumuhit din ang ngiti nito sa labi. “Sam, may kailangan ka?” Iniwas niya ang tingin rito. Hindi man lang ito nag abala na magsuot ng damit bago magbukas ng pinto. Mukhang katatapos lang nito maligo dahil basa pa ang buhok nito habang tumutulo pa ang tubig dito, wala ri
[Samantha] Napahawak siya sa tiyan ng tumunog ito.Ngayon lang siya naramdaman ang matinding gutom. Ilang araw na rin kasi siyang hindi kumakain ng maayos. Dahil sa gutom ay panandalian niyang inalis sa isip ang tungkol sa ebidensya. Daig pa niya ang patay-gutom sa harapan ni Zandro pero wala siyang pakialam sa iisipin nito. Saka mas maganda nga na maturn-off ito sa kanya nang sa gano’n ay tigilan na siya nito. Malakas siyang dumighay sa harapan nito na sinadya pa niya. Pero imbis na bumakas ang pagkadismaya sa mukha ni Zandro ay puno ng amusement ang mukha nito na nakatingin sa kanya. “You can’t fool me, Sam. I knew what were you trying to do.” Dumukwang ito at saka inilapit ang mukha sa kanya kaya naman halos magkanda-duling ang mata niya. “It will never happen ‘dahil para sa akin ay hindi ka nakaka-turn off, Sam… dahil mas nakaka-turn on ka para sa akin.” Tila umakyat sa ulo niya ang lahat ng dugo sa katawan niya. “AHHH, FVCK!!!” Malakas na da!ng at mura ni Zandro ng i-unt
[Samantha] Para makahanap ng ebidensya laban rito ay inalagaan niya ito kahit labag sa loob niya. Napailing-iling siya habang nakatingin rito. Pigil rin niya ang pagtawa niya. Paano ay naka-wheelchair pa ito habang nababalot ang buong katawan. Kung titingnan ay mukha talaga itong pinagtripan ng kaibigan. Hindi na siya nakatiis at inalis ang nakabalot sa katawan nito habang tumatawa na. "Hahahaha, parang suman hahaha." Pawis na pawis na si Zandro. Pero bakit ganon... ang bango pa rin nito? Ipinilig niya ang ulo at iniwas rito ang tingin. Kung ano-ano na naman ang iniisip niya. Kinagabihan ay siya ang nagluto para sa dinner nila. Sa apartment niya siya nagluto dahil ayaw niyang magluto sa apartment ni Zandro. Nakakailang gumalaw ng mayro'ng nakatingin. Simula ng alisin niya ang benda sa buo nitong katawan ay hindi na yata naalis ang tingin nito sa kanya. Pagkatapos magluto ay dinala niya ito sa apartment ng binata. Pagkatapos maghain ay nagsimula na siyang kumain. Natigil siya sa pa
[Zandro] ‘Tsk. Hindi ako iiyak!’ Iyan ang sinabi niya sa sarili ng araw ng nila si Sam. Humawak sa balikat niya ang ama. “Son, calm down. Baka maihi ka sa kaba ni’yan.” Naghalakhakan ang mga kaibigan niya. Napatingin siya sa kanyang tuhod. Damn! Nanginginig nga siya at halatang-halaga ‘yon. Nang bumukas ang tarangkahan ng simbahan ay tuluyan na siyang natumba. Napaunġol siya sa sobrang sakit ng tuhod niya. Ang mga gaġong kaibigan niya ay muli na naman nagtawanan. Ang sabi niya ay hindi siya iiyak— Pero pútang ina, umaagos na pala ang luha niya. Habang naglalakad si Samantha palapit sa kanya ay siya namang iyak niya na parang isang paslit. Gusto niyang alisin ang tingin sa napakaganda niyang mapapangasawa pero hindi magawa ng kanyang mata na lumihis ng tingin, gusto niya itong titigan lang. “Akala ko ba hindi ka iiyak?” May pang aasar na sabi ni Sam, namumula ang mata nito, mukhang nagpipigil na huwag umiyak. “H-hindi ko mapigilan. Masaya lang ako dahil akin ka na tal
[Zandro] "Ang Police Lieutenant General na si Zandro Alejo ay agad na sinibak sa pwesto dahil sa patong-patong na kasong kanyang kinahaharap ngayon. Ayon sa mga opisyal na kapulisan na nag-imbestiga ay napatunayan na isa siya sa mga tiwaling opisyal ng Gobyerno. Ginagamit umano nito ang pwesto para makabenta ng mga pinagbabawal na gamot sa malalaki at mga sikat na tao dito sa iba't ibang panig ng mundo. Ngayong napatunayan na isa siyang tiwali ay tuluyan na nga itong inalis sa kanyang pwesto bilang Police Lieutenant General at papatawan ng kaukulang parusa bilang pagsuway sa ating batas." Humigop ng kape si Zandro habang pinapanood ang balita tungkol sa kanya. Umaayon ang lahat sa plano nila— Yes, plano nila. Ang pagtanggal sa kanya sa pwesto ay kailangan sa 'misyon' na kanyang gagawin. Kailangan n'yang mapaniwala ang lahat na isa siyang tiwaling pulis para makapasok siya sa pinakamalaking sindikato na narito ngayon sa Pilipinas. "Goodluck, Sir!" Nakasaludong wika ng mga katulad
[Zandro] Sinamaan ni Zandro nang tingin ang mga kaibigan niya nang makita na nagpipigil nang tawa ang mga ‘to sa tuwing mapapagawi ang tingin sa kanya. “Damn!” Galit niyang tinadtad nang bala ang human puppet target at lahat ng balang pinakawalan niya ay tumama sa ulo nito. Narito silang magkakaibigan sa kanilang private gun shooting range. “Chill, fvcker. Wala ka nang magagawa kung natauhan na si Samantha at inayawan ka na.” Tumatawang ani ni Liam habang bumabarik din, at katulad niya ay sapol din nito ang target. “It was his fault. Palaging nakabantay ay nakadikit kaya naumay na sa kanya.” Segunda ni Jack na nakaupo lang at nakatingin lang sa screen nang cellphone. Tinapik ni Nickolas ang balikat niya— Pero hindi awa ang nakikita ni Zandro sa mukha ng kaibigan kundi pang aasar. “Maybe she found someone better—“ “Damn all of you!” He hissed. All this fvcker made it worse! Mas lalo lang gumugulo ang utak niya at kung ano-ano pa ang naiisip niya. Samantha is avoiding him
[Samantha] Maraming nailigtas na kababaihan, may ilang nasaktan at namataý, may mga babaeng hanggang ngayon ay lango parin sa dróga. Ang lahat nang mga tauhan ni Jc ay nahuli na maging ang mga naka-transaksyon nito. Tapos na… Makakahinga na siya— Sila nang maluwag. “Papataýin kita, Samantha! Tandaan mo babalikan ko kayo!!!” Malakas na hiyaw ni Mila habang hawak ito ng mga pulis para sampahan nang kaso at ikulong. “Should I kill her now, darling?” Madilim ang mukha na tumingin si Zandro sa babae na ikinalunok nito. “Hindi ko gusto ang binabantaan ka. Gusto mo bang isunod ko siya kay Jc?” Nagkibitbalikat siya. “It’s up to you, Zandro.” Aniya. Namumutla na si Mila sa dami nang dugong nawala rito pero parang hindi na ito makaramdam nang sakit. May palagay siyang high rin ito sa pinagbabawal na gamot. “Can I have her? Gusto ko siyang idagdag sa mga pagkain ng mga alaga ko.” Bigla nalang sumulpot si Tres sa likuran nila ni Zandro. Hindi niya alam kung ngingiwi ba siya, o matatawa. S
[Samantha] Nang makaalis si Jc kasama ang mga tauhan nito ay saka lang siya lumabas sa pinagtataguan. Agad na nagliwanag ang mukha ni Mila nang makita siya. “Samantha!” Puno nang pagsamo na tumingin ito sa kanya. “N-Nariyan ka? Ibig sabihin ay narinig mo ang lahat.” Pinahid niya ang luha at hindi sumagot. “Siya si Jc! Ginamit niya ang mukha ni Troy para makalapit uli sa’yo. Ngayong alam mo na, siguro naman may balak kang tulungan at pakawalan ako. Hindi ako ang kalaban mo, Samantha, kundi si Jc!” Tinakpan niya ang sariling bibig para hindi umalpas ang tawa sa kanya— Kung kanina ay umiiyak siya, ngayon ay natatawa siya. “So, porke nalaman kong si Jc ang hayòp na akala ko ay pinsan mo sa tingin mo ay tutulungan at pakakawalan kita?” Pagak siyang natawa. Lumapit siya rito at nginisihan ito. “Ang kapal din ng pagmumukha mo, noh? Anong akala mo sa ‘kin tanġa? Pakakawaan kita matapos lahat ng ginawa mo sa akin?” “S-Samantha, n-nagmamakaawa ako sa’yo—“ “Kahit mamatay ka pa sa harap
[Samantha] Walang kaingay-ingay na lumabas siya nang kwarto. Kapag nakikita niyang may tauhan si Troy na makakasalubong niya ay agad siyang umiiwas. Tinakpan niya ang bibig. Halos masuka siya sa mga nakikita sa bawat kwartong nasisilip niya. May mga lalaki na sabay-sabay ginagalaw ang isang babae, may mga babae naman na sabay-sabay pinapaligaya ang isang lalaki. Hindi niya matukoy kung napipilitan ba ang mga ito, o nasisiyahan. Dahil kung pagbabasehan ang nakikita at naririnig niya ay tila nasisiyahan ang mga ito— O kung tama ang isa sa hinala niya ay baka may itinurok na dróga sa mga babae. Hindi malabong mangyari ‘yon lalo na sa mga katulad nila Troy at mga tauhan nito na mga hayòp. Pumikit siya at sumandal sa pader habang namumutla. Kapag nahuli siya ni Troy ay sigurado na magiging gano’n ang kahihinatnan niya. ‘Hindi ka matutulad sa kanila, Samantha! Magagawa mo ang plano mo at darating si Zandro para iligtas ka!’ Pagpapalakas niya ng loob. Nakarating siya sa may dulo. Dahil
[Samantha] Sa harapan niya nawalan nang malay si Mila dahil sa pagkakasakal rito ni Troy na ngayon ay namumula sa sobrang galit. Ang janitor naman ay malakas na sinuntok nang tauhan nito nang dalawang beses sa tiyan kaya nalugmok ito sa sobrang sakit. “Itali niyo ang dalawang ‘yan, mga walang kwentang kausap!” Lumapit sa kanya si Troy at binuhat pa siya para ihiga sa kama. Pigil na pigil niya ang sarili na huwag itong ikutan nang mata. May awa at pag aalala parin pala ang hayòp na lalaking ‘to sa kanya. Ibang klase rin ang lalaking ‘to— Handang patayin si Mila na sarili nitong pinsan para lang sa kanya. Nakakatakot ang ganitong klase nang tao! “Don’t worry, Love. Wala nang makakapanakit sa’yo. Kaya hindi mo na kailangan matakot. Hmm.” Yumakap pa ito sa kanya at hinalikan siya sa ulo. Halatang tuwang-tuwa ito. “Totoo ba ang sinabi mo kanina? Wala ka nang balak tumakas sa akin?” Sabi na nga ba, iyon ang ikinatutuwa nito ngayon— Ang narinig nito sa kanya kanina. Kunwari ay tumang
[Samantha] Paanong nangyari na si Jc ang puno’t dulo ng gulong nangyayari sa buhay niya gayong si Troy ang lahat nang nagdala ng kamalasan sa kanya. Nabaling ang mukha niya ng iwasiwas ni Mila ang hawak na patalim. Ramdam niya ang paghiwa nito sa kaliwa niyang pisngi. Dama niya ang hapdi. Imposible— Iyon ang sinasabi ng utak niya. Pero hindi naman magsasalita ng ganito si Mila nang walang basehan. “Sabihin mo sa akin. Ano ang ibig mong sabihin kanina?” Gusto niyang malinawan. Ang daming tanong sa utak niya na hindi masagot. “Ang dami mong tanong, Samantha! Mamataý ka nalang!” Inundayan siya ng saksak ni Mila sa tiyan. Gano’n nalang ang panlalaki ng mata nito ng hawakan niya ang kamay nito bago pa siya nito masaktan ulit. Napangiwi ito ng dumiin ang hawak niya sa kamay nito dahilan para mabitiwan nito ang kutsilyo. Galit na galit siya— At dito marahil nanggaling ang lakas niya ngayon. Tatakbo sana si Mila nang bitiwan niya ito pero mabilis na hinatak niya ang buhok nito. “B-Bi
Kinuha ni Zandro ang kanyang HK 416 na baril. He is furious right now because of what he heard. Base sa kanyang hinala ay wala sa paligid si Samantha. Mukhang nalaglag mula rito ang chip device na inilagay sa likuran ng ulo nito. Damn that bastard! Sisiguraduhin niya na mamamatay na ito sa kamay niya sa pagkakataong 'to. "Lieutenant-" Napakamot sa ulo si SPO3 Sulinap. "I'm sorry, sir. Hanggang ngayon ay sanay parin akong tawagin kang Lieutenant." Napakamot sa ulong sabi nito. "Bakit naman kasi nagresign kayo sir. Hindi mo naman kasalanan kung bakit nakatakas ang kriminal na 'yon." Hindi na lamang kumibo ang binata. Well, he has plan that's why he chose to do that. Mas mabuti nang patayín niya ito nang hindi kinakaladkad ang pagiging pulis niya. Hindi na madadamay pa ang pangalan nang kanyang ama. Dahil sa pagkakataong ‘to ay wala nang batas ang makakapigil sa kanya. Pinilig ni Zandro ang ulo- He couldn't wait to kill that man. Kapag naaalala ng binata kung paano nito hawakan a