Chapter 9
I'm fed up, sad and mostly, I'm bored! Pakiramdam ko masisiraan ako ng bait kapag nagtagal pa ako dito. Naubos ko ang kalahating araw kakaisip kung anong magiging sagot ko sa agreement. Hapon na pero hindi pa rin ako nakapag desisyon. Kung pipiliin kong maging surrogate mother, aabutin pa ako ng ilang buwan dito bago makaalis. At kapag hindi naman ako pumayag, hindi ko alam kung kailan niya ako pakakawalan at maaaring madamay pa ang pamilya ko. Gulong-gulo na ang utak ko! Huminto ako sa paglalakad nang napansin ang isang antigong pinto katabi ng kwartong ni Mr. Montefiore. Kaaakyat ko lang galing sa living room. Ilang oras din akong nakaupo sa sofa habang nag-iisip kung anong magiging sagot ko sa agreement. “Ma'am, bawal po buksan ang pintong ‘yan.” Pigil ng isang guard nang subukan kong pihitin ang seradura ng isang pinto. Kanina pa ako naaasar sa mga guards, lahat na lang ng gagawin ko pinagbabPrologue "KEIRAN!" I called. His serious face melt into a dazzling smiles. Lumapit ako nang makitang may kausap siyang lalaki. "Mommy!" Patakbong sinalubong ako ng bata. He turn around sticking his tongue at the man. Kumunot ang noo ko sa inasta na anak ko. "May problema po ba?" magalang na tanong ko nang makalapit ako sa lalaking kausap ng anak ko kanina. "Wala po, Ma'am. Nilapitan ko lang ang anak ninyo nang makitang tinignan niya ang mga laruan at nagtanong ng maayos," paliwanag ng shop attendant. "Liar, liar! Mommy, he's telling lies!" My five years old son protested and this attracted other customers attention. "Naku, ma'am, hindi po ako nagsisinungaling," depensa naman ng lalaki. Napabuga ako ng hangin at tinignan ang bata. "Sweetie, stop. You have to behave," I cautioned him. "But he's a liar, Mommy. You said, bad kapag nag-lie and he's lying," laban pa ng anak ko. Napahilot ako sa aking noo. Nalilito ako dahil hindi ko alam ang totoong nangyari. Hindi naman sa ipi
Chapter 1 "What are you doing here?" malamig na tanong niya ang bumungad sa akin pagbukas ko ng pinto. "Gusto lang kitang bisitahin," kalmadong sabi ko. "I don't want you here, Thara," Mom said sternly. "Umalis ka na, hindi kita kailangan dito." Kumirot ang puso ko sa sinabi niya. I felt like bursting into tears. Mabilis akong nagbawi ng tingin at sinikap kong pigilin ang hikbing gustong kumawala sa akin. "M-mommy..." "Garren will take care of you. Ihahatid niya kayo sa airport," may pinalidad na sabi niya. "Mom, pwedeng bukas nalang," pakiusap ko. Pumikit siya ng mariin at saka tinaas ang kamay para patigilin ako sa pagsasalita. "Ano ba ang hindi mo maintindihan, Thara?! Ayaw kitang makita! Umalis ka na!" she said harshly. I bit my lip painfully. Kung hindi dahil sa pintuang sinasandalan ko siguro hindi na kakayanin ng tuhod ko. Gusto kong mag-protesta pero pinili ko na lamang ang manahimik. Gaya ng dati, wala na akong nagawa kun'di ang sundin siya. Lalo lang gugulo kapa
Chapter 2 Marahas akong bumaling kay Lowie. What the hell is going on inside her unbalanced head? "Is it wickedness to be a virgin?" I hissed. "Really? You're already twenty-three, and you're still virgin?" hindi makapaniwalang bulalas ng pinsan ko. Kung makapagsalita naman siya akala mo ang laki ng naging kasalanan ko. Anong problema sa pagiging birhen? Hindi naman ako makukulong. "Wala ka naman sigurong balak sumunod bilang Virgin Mary, 'di ba?" si Lowie na halatang shock pa rin. Bakit ba big deal sa kanya ang bagay na 'yon? "Don't worry, wala naman akong planong tumandang dalaga," iritadong sabi ko. "I suggest, manood ka ng p**n," Lowie giving me a dirty look. Nagtawanan pa silang dalawa ni Ireem. Pinukol ko ng masamang tingin ang dalawa. Mukhang wala yatang balak tigilan ako sa kakaasar. "Hindi ko gagawin 'yon. May ideya naman ako sa gano'ng bagay." Naaasar na sabi ko. "Sinasabi ko sa 'yo, Couz. Malungkot kapag walang boyfriend. Kaya kapag nagkita kayo ni Eleur h'wag
Chapter 3Sa Villa Las Heras kami dumeritso nang makarating kami sa El Allegres. Dito kami mananatili hanggang sa matapos ang kasal.Pinili ng mapapangasawa ng pinsan ko ay beach wedding kaya perfect place ang El Allegres para sa kasal na gusto nito."You're looking so stunning, Couz. I can't help it but feel jealous." Nakangusong pinagmasdan ako ni Lowie.I was putting on an off the shoulder sequined black gown, with slits at the sides of the gown. A pair of black heels, a clutch and a show stopping piece of jewelry.Napairap ako. "Stop flattering me."Binaling ko ang tingin sa desinyo ng wedding venue. Hindi ko maiwasang humanga sa dekorasyon, mahusay pumili si Canna, sa lugar, damit, maging ang mga bulaklak. Perfect! I love it. Lahat ng makikita mo ay mamahalin.Matapos akong magsawa sa kakatingin sa mga dekorasyon. Hinanap ko ang dalawa, si Lowie at Ireem. Nasa entrance ako nang makasalubong ko si Tita Alondra, ang bunsong kapatid ng Mom ko."Nandito ka lang pala. Akala ko hindi k
Chapter 4"Ano naman ang pakialam mo?" masungit na sabi ko.He chuckled. "I can help you."Dumaan ang roaming waiter at umabot ng dalawang goblet si Eleur. Inabot nito ang isa sa akin kaya tinaasan ko ito ng kilay."Come on, Thara. Kahit ngayon lang. H'wag mo akong pagsungitan."Napabuga ako ng hangin bago tinanggap ang goblet. "Jaric is already married," he said.Umangat ang kilay ko dito. Ano bang gusto nitong iparating?"I know he's married. Sinabi niya sa akin," malamig kong sabi.He shrugged. "Just trying to warn you, so that you'll not fall in to trap."Napairap ako. Kailan pa ito nagkaroon ng pakialam?Sa halip na patulan ito. My eyes searched for Ireem, ngunit iba ang nahagip ng mata ko. At dahil ilang dipa lamang ang layo nito sa kinatatayuan namin ni Eleur. Kitang-kita ko kung paano dumilim ang mga mata nito sa pagkatitig sa akin lalo na kay Eleur.Bigla a
Chapter 5 HINDI ko alam kung ano ang nagpagising sa akin. Parang tunog ng isinarang pinto.Unti-unti akong nagmulat ng mga mata. For a while I was disoriented. Kumunot ang noo ko at sandaling inikot ng aking mga mata sa paligid. Nasa loob ako ng isang hindi pamilyar na silid at nakahiga sa malapad na kama.Nang mapatitig ako sa malaking salamin na nasa gilid ng hinihigaan kong kama, napasinghap ako nang makita ang sarili.Mabilis na hinablot ko ang kumot na nakatakip sa aking katawan. Pasimpleng niyuko ko ang sarili. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa ilalim ng kumot iba na ang damit na suot ko, isang malaking white shirt at tanging underwear lang ang suot ko sa ibaba. Sinong nagbihis sa akin?Bigla akong kinabahan. Naalala ko ang nangyari kagabi..."Iniisip mo bang pinagsamantalahan kita?" tanong ng isang baritonong boses.Marahas akong napalingon dito. At nang makita ko ang pamilyar na lalaki ay bigla akong napabangon at naupo sa gitna ng kama. Bahagya akong napapikit nang makaramdam
Chapter 6 "Wait," pigil ko ng akmang lalabas ang nag-ngangalang Dana. She stopped right at the door and turned to me, I could see that she felt very bad for me. Pero kailangan ko ng totoong sagot at gusto kong makuha 'yon ngayon."Yes, ma'am?""My name is Thara, 'yon ang itawag mo sa akin," I told her.Kung hindi ako nagkakamali mukhang isang taon lang naman ang tanda ko sa kanya. "Where are we, anyway?" "Nasa Vista Sandrè tayo, Ms. Thara."Vista Sandrè? It sounded familiar. Parang narinig ko na ang lugar na 'to dati."Pagmamay-ari ng pamilyang Montefiore ang isla na 'to," aniya na para bang nababasa ang tanong sa utak ko. Bahagya akong nagulat sa nalaman. Isa pa lang Montefiore ang lalaking 'yon. No wonder he threatened me with so much confidence! I took a deep breath. Don't panic, Thara. Everything is gonna be fine. Hindi naman siguro katulad ng Governor ang lalaking 'yon.Gusto kong pawiin ang pag-ahon ng takot sa aking dibdib."Uh... may iba pa po ba kayong kailangan, Ms. Th
Chapter 7 Gaya nang sabi ko, hindi ako maaaring maging komportable sa mansyon na 'to. Kaya nang sumapit ang hapunan, nanatili lamang ako sa loob ng silid, nakatayo sa gilid ng bintana at nag-iisip ng paraan kung paano makakatakas. Iniwan ako ni Mr. Montefiore sa silid pagkatapos niya akong pagbantaan, at sinabihang bumaba para maghapunan. Pero hindi ako sumunod. Sinamaan ko lang siya ng tingin habang nagsasalita. His words had left me earlier and my body still reacted to his raw words and closeness I ran my hands up and down my arm, trying to keep myself warm. Hindi ako pwedeng magtagal dito. Paniguradong nag-aalala na ngayon sina Lowie. I have to get out of here! I have to leave this hell hole! But how? I bit my nails as I paced slowly back and forth. Mahihirapan akong tumakas dahil bantay sarado ako dito. Kahit nga sa labas ng silid may mga guards na nagbabantay. Napahinto ako nang tumunog ang tiyan ko. "Please, not now! Kailangan ko munang makalabas dito bago kumain." Proble