Novels by FrezscheuzstStrre_18

Chapter 11 “Ma’am, saan kayo pupunta?” Kaagad akong hinarang ng guard pagbukas ko ng pinto. “G-gusto kong bumaba ng kusina, nagugutom ako…” pagsisinungaling ko at mabilis na itinago sa likuran ang hawak na susi.Tinignan ng guard ang kanyang kasamang na abala sa paglalaro nang sa phone nito.“Anong gagawin natin, Jasen?”Nag-angat ng tingin ang nagngangalang Jasen. Nang dumapo ang tingin sa akin, umayos siya nang tayo at itinago ang phone sa bulsaHabang naghihintay ng sagot, pasimple kong nilingon ang pintuan ng banyo. Hindi pa rin siya tapos. Ngunit hindi ko maiwasang kabahan, kung hindi ko malulusutan agad ang dalawang bantay, siguradong maabutan ako ni Mr. Montefiore. “Hindi ka namin maaaring payagan, ma’am. Kailangang ipaalam namin kay Boss na lalabas kayo,” sagot ni Jasen. Nagsalubong ang mga kilay ko. “Ano? Bakit kailangan niya pang malaman? Kakain lang naman ako.”“Ma’am, sumusunod lang

Chapter 10 Kaagad akong naghanap ng tuwalya pagkapasok ko ng silid. Gusto kong maglinis ng katawan. Nang makahanap ko ang tuwalya sa cabinet, dumeretso ako sa banyo.Habang naliligo, narinig ko ang pagbukas ng pinto sa labas. Naisip ko si Mr. Montefiore, mukhang nakauwi na yata. Gumapang ang kaba sa aking dibdib. Paano kung magtanong siya tungkol sa agreement? Siguradong wala akong maisasagot na matino. Hindi pa ako nakapagdesisyon ng maayos.Bahagyang akong napaigtad nang may kumatok sa pinto ng banyo.“Ano po ba ang gusto niyong isuot, Ma'am? Ihahanda ko po para sa inyo.” Nakahinga ako nang maluwag nang marinig ang boses ng babae sa labas ng pinto. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at lumabas. Ngumiti ang babae nang makita ako.“Kailangan ko ng komportableng damit,” sabi ko.“Okay!”She takes my hand and leads me to a walk-in closet. Inaasahan ko nang malaki itong closet ngunit hindi ko pa rin ma

Chapter 9 I'm fed up, sad and mostly, I'm bored! Pakiramdam ko masisiraan ako ng bait kapag nagtagal pa ako dito. Naubos ko ang kalahating araw kakaisip kung anong magiging sagot ko sa agreement. Hapon na pero hindi pa rin ako nakapag desisyon. Kung pipiliin kong maging surrogate mother, aabutin pa ako ng ilang buwan dito bago makaalis. At kapag hindi naman ako pumayag, hindi ko alam kung kailan niya ako pakakawalan at maaaring madamay pa ang pamilya ko. Gulong-gulo na ang utak ko! Huminto ako sa paglalakad nang napansin ang isang antigong pinto katabi ng kwartong ni Mr. Montefiore. Kaaakyat ko lang galing sa living room. Ilang oras din akong nakaupo sa sofa habang nag-iisip kung anong magiging sagot ko sa agreement. “Ma'am, bawal po buksan ang pintong ‘yan.” Pigil ng isang guard nang subukan kong pihitin ang seradura ng isang pinto. Kanina pa ako naaasar sa mga guards, lahat na lang ng gagawin ko pinagbab

Chapter 8Nagising akong mag-isang nakahiga sa ibabaw ng kama. Bigla nilukob ng takot ang dibdib ko. Ginala ko ang mga mata sa kabuuan ng silid. Nang makitang nasa kaparehong silid pa rin ako naroroon, kumalma ako. I guess Mr. Montefiore had left for work very early. It's not like I missed that bastard. Sa pagkakaalam ko, galit ako sa kanya. Hindi ko alam kung paano ko nalampasan ang isang gabi kasama ang lalaking 'yon sa isang kama. Halos isumpa ko na siya kagabi na sana bangungutin sa kanyang pagtulog. Kung hindi lang kasalanan ang pumatay baka nagawa ko na. That man is too ruthless to live in this world.Ito ang unang araw ko sa mala-kastilyo mansyon. Pero pakiramdam ko parang ilang buwan na akong nandito. Alam kong hindi ako madaling makakatakas dito. Kaya hangga't nandito ako kailangan kong alamin ang bawat sulok ng mansyon at ang sikretong daan palabas. Napalingon ako sa pinto at nagmamadaling humakbang patungo roon. I turned the knob slowly. Bahagyang binuksan ko ang pinto at

Chapter 7 Gaya nang sabi ko, hindi ako maaaring maging komportable sa mansyon na 'to. Kaya nang sumapit ang hapunan, nanatili lamang ako sa loob ng silid, nakatayo sa gilid ng bintana at nag-iisip ng paraan kung paano makakatakas. Iniwan ako ni Mr. Montefiore sa silid pagkatapos niya akong pagbantaan, at sinabihang bumaba para maghapunan. Pero hindi ako sumunod. Sinamaan ko lang siya ng tingin habang nagsasalita. His words had left me earlier and my body still reacted to his raw words and closeness I ran my hands up and down my arm, trying to keep myself warm. Hindi ako pwedeng magtagal dito. Paniguradong nag-aalala na ngayon sina Lowie. I have to get out of here! I have to leave this hell hole! But how? I bit my nails as I paced slowly back and forth. Mahihirapan akong tumakas dahil bantay sarado ako dito. Kahit nga sa labas ng silid may mga guards na nagbabantay. Napahinto ako nang tumunog ang tiyan ko. "Please, not now! Kailangan ko munang makalabas dito bago kumain." Proble

Chapter 6 "Wait," pigil ko ng akmang lalabas ang nag-ngangalang Dana. She stopped right at the door and turned to me, I could see that she felt very bad for me. Pero kailangan ko ng totoong sagot at gusto kong makuha 'yon ngayon."Yes, ma'am?""My name is Thara, 'yon ang itawag mo sa akin," I told her.Kung hindi ako nagkakamali mukhang isang taon lang naman ang tanda ko sa kanya. "Where are we, anyway?" "Nasa Vista Sandrè tayo, Ms. Thara."Vista Sandrè? It sounded familiar. Parang narinig ko na ang lugar na 'to dati."Pagmamay-ari ng pamilyang Montefiore ang isla na 'to," aniya na para bang nababasa ang tanong sa utak ko. Bahagya akong nagulat sa nalaman. Isa pa lang Montefiore ang lalaking 'yon. No wonder he threatened me with so much confidence! I took a deep breath. Don't panic, Thara. Everything is gonna be fine. Hindi naman siguro katulad ng Governor ang lalaking 'yon.Gusto kong pawiin ang pag-ahon ng takot sa aking dibdib."Uh... may iba pa po ba kayong kailangan, Ms. Th