Chapter 3
Sa Villa Las Heras kami dumeritso nang makarating kami sa El Allegres. Dito kami mananatili hanggang sa matapos ang kasal.Pinili ng mapapangasawa ng pinsan ko ay beach wedding kaya perfect place ang El Allegres para sa kasal na gusto nito."You're looking so stunning, Couz. I can't help it but feel jealous." Nakangusong pinagmasdan ako ni Lowie.I was putting on an off the shoulder sequined black gown, with slits at the sides of the gown. A pair of black heels, a clutch and a show stopping piece of jewelry.Napairap ako. "Stop flattering me."Binaling ko ang tingin sa desinyo ng wedding venue. Hindi ko maiwasang humanga sa dekorasyon, mahusay pumili si Canna, sa lugar, damit, maging ang mga bulaklak. Perfect! I love it. Lahat ng makikita mo ay mamahalin.Matapos akong magsawa sa kakatingin sa mga dekorasyon. Hinanap ko ang dalawa, si Lowie at Ireem. Nasa entrance ako nang makasalubong ko si Tita Alondra, ang bunsong kapatid ng Mom ko."Nandito ka lang pala. Akala ko hindi ka na dadalo." Napangiwi ako sa higpit ng pagkakayakap nito."Hindi pwede wala ako sa special na araw ng pinsan ko, Tita. Ayaw kong magtampo si Rozen," nakangiting sabi ko.Bumaba ang tingin ko sa suot nito. "You look great, Tita. Mas bumata ka sa suot mo," puri ko.Natawa naman ito at pabiro akong hinampas. "Binola mo pa ako. Siya nga pala, totoo ba 'tong nabalitaan kong may relasyon ka sa anak ng mga Halverson? Baka ikaw na ang susunod na ikasal, hija.""Tita, naman. Wala pa 'yan sa isip ko."Ayaw kung itanggi o aminin ang tungkol sa amin ni Grance hangga't hindi ko ito nakakausap. Gusto kong malinawan kung ano ba talaga ang plano nito. Wala sa usapan naming ipaalam sa publiko ang relasyon namin, sa pamilya lamang nito.Inayos ko ang suot kong long gown na kulay royal blue. Ako ang kinuhang maid of honor ni Canna kaya kinakabahan ako dahil noong rehearsal hindi ako nakasali.The wedding is about to start, hinanap ko ang magiging pwesto ko. Ngunit napatigil ako nang tawagin ako ni Lowie.I make my way to where she and Errol were sitting. They are sitting at the middle of a row. Lumakad ako papalapit dito."Excuse me," sabi ko sa lalaking nakaharang sa dadaanan ko.Tahimik namang tumabi ito. I make my way trying hard not to sway my bum. Kahit hindi ko titignan, nararamdaman kong nakatitig sa aking likuran ang lalaki.Suddenly I hit my leg on someone. Napatili ako at napahawak sa lalaking nasa aking tabi."Careful," Errol who was beside the guy I fell on hold my hand and help me up."You're lucky I'm in a good mood today, I wouldn't have taken it easy on you for falling on me," sabi ng pamilyar na boses.I look at Eleur who held a smirk on his face. Wala namang nag-iba sa kanya, I can still recognize his id-otic face.I scoffed. "Kung hindi mo lang hinarang ang paa mo, hindi sana ako mapapatid!" sinamaan ko siya ng tingin.He chuckles and shakes his head."Nice ass by the way," he said, staring at my bum.Galit na sinipa ko ang binti niya. Kahit kailan ang bastos pa rin ng damuho na 'to!"Your attitude still sucks," he groaned. "Pero hindi naman masakit." Kibit balikat niyang sabi bago hinawakan ang binti.I smirked. "Want more?""Thara, you're causing a scene." Hinila ako ni Lowie papalayo kay Eleur."Nakakainis!""Sana hindi mo nalang pinatulan.""He always make my blood boiled," naaasar kong sabi.Lowie sighed, lumapit ito kay Errol. Isa rin siya sa bridesmaid."Thara!" sigaw ng pamilyar na boses.Agad akong napalingon nang marinig ang pangalan ko. I recognize him immediately."Jaric!" nakangiting niyakap ko ito.Kaklase ko ito when I was in college."It's good to see you," sabi nito nang bumitaw sa aming yakapan."Same here, how are you?" I asked."I'm doing good and I can see you're too," he smiled."Yes I–""Excuse me, Ms. Thara. Kailangan n'yo nang pumuwesto sa likod. Magsisimula na," sabi ng wedding coordinator.Tumango ako at kumapit sa braso ni Jaric. Siya kasi ang Best Man ni Rozen."Let's go," aya ko.Mabilis kaming pumuwesto sa harapan ni Canna. Kahit hindi ako ang ikakasal nakaramdam ako ng kaba. Lumunok ako at nagsimulang lumakad.Sa sulok ng mga mata ko may napansin akong lalaking nakatingin sa akin. Biglang tumayo ang balahibo ko, sigurado akong hindi dahil sa takot.Nag-angat ako ng tingin kung saan nakatayo ang lalaki. I was right, nakatitig nga ito sa akin. Kumunot ang noo ko. The man looked familiar. Saan ko ba 'to nakita?Kahit distansya ang pagitan namin ay kita ko ang galit sa mukha nito habang nakatitig sa akin."Are you okay?" tanong ni Jaric."Y-yeah. Uh... Jaric, do you know him?" tinuro ko ang lalaki."Who?" sinundan ng mga mata niya kung saan ako nakatingin.Ngunit hindi niya nakita ang mukha nito dahil natabunan ito ng dalawang lalaki na lumapit dito."Saan ba diyan ang tinutukoy mo?"Umiling ako. "Forget it."Nang makarating ako sa upuan na hinanda para sa amin, napahinga ako ng malalim.Tumugtog ang music nang pumasok ang bride. Naging emotional si Rozen nang makita si Canna.Alam kong maganda siya. But right now she's extraordinary beautiful!"God! Just look at then in smiles, hindi na ako makapaghintay na ikasal," Lowie squeal as we watch the couple kiss after exchange of ring.Naiiling na nakisali ako sa mga pumalakpak.Pagkatapos ng kasal. Tinawag kami para sa pictures. Gusto kong kausapin si Canna pero hindi magawa dahil maraming kumakausap dito.I sighed and sit down."I'm hungry, baby, let's go eat something," rinig kong sabi ni Lowie sa kanyang boyfriend.Tumayo ang dalawa at iniwan akong mag-isa. Sinubukang hanapin ng mga mata ko si Ireem ngunit hindi ko makita. Saang lupalop na naman kaya nagpunta ang babaeng 'yon?"May hinahanap ka ba?" Eleur asked, standing in front of me with his hand folded on his chest.Chapter 4"Ano naman ang pakialam mo?" masungit na sabi ko.He chuckled. "I can help you."Dumaan ang roaming waiter at umabot ng dalawang goblet si Eleur. Inabot nito ang isa sa akin kaya tinaasan ko ito ng kilay."Come on, Thara. Kahit ngayon lang. H'wag mo akong pagsungitan."Napabuga ako ng hangin bago tinanggap ang goblet. "Jaric is already married," he said.Umangat ang kilay ko dito. Ano bang gusto nitong iparating?"I know he's married. Sinabi niya sa akin," malamig kong sabi.He shrugged. "Just trying to warn you, so that you'll not fall in to trap."Napairap ako. Kailan pa ito nagkaroon ng pakialam?Sa halip na patulan ito. My eyes searched for Ireem, ngunit iba ang nahagip ng mata ko. At dahil ilang dipa lamang ang layo nito sa kinatatayuan namin ni Eleur. Kitang-kita ko kung paano dumilim ang mga mata nito sa pagkatitig sa akin lalo na kay Eleur.Bigla a
Chapter 5 HINDI ko alam kung ano ang nagpagising sa akin. Parang tunog ng isinarang pinto.Unti-unti akong nagmulat ng mga mata. For a while I was disoriented. Kumunot ang noo ko at sandaling inikot ng aking mga mata sa paligid. Nasa loob ako ng isang hindi pamilyar na silid at nakahiga sa malapad na kama.Nang mapatitig ako sa malaking salamin na nasa gilid ng hinihigaan kong kama, napasinghap ako nang makita ang sarili.Mabilis na hinablot ko ang kumot na nakatakip sa aking katawan. Pasimpleng niyuko ko ang sarili. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa ilalim ng kumot iba na ang damit na suot ko, isang malaking white shirt at tanging underwear lang ang suot ko sa ibaba. Sinong nagbihis sa akin?Bigla akong kinabahan. Naalala ko ang nangyari kagabi..."Iniisip mo bang pinagsamantalahan kita?" tanong ng isang baritonong boses.Marahas akong napalingon dito. At nang makita ko ang pamilyar na lalaki ay bigla akong napabangon at naupo sa gitna ng kama. Bahagya akong napapikit nang makaramdam
Chapter 6 "Wait," pigil ko ng akmang lalabas ang nag-ngangalang Dana. She stopped right at the door and turned to me, I could see that she felt very bad for me. Pero kailangan ko ng totoong sagot at gusto kong makuha 'yon ngayon."Yes, ma'am?""My name is Thara, 'yon ang itawag mo sa akin," I told her.Kung hindi ako nagkakamali mukhang isang taon lang naman ang tanda ko sa kanya. "Where are we, anyway?" "Nasa Vista Sandrè tayo, Ms. Thara."Vista Sandrè? It sounded familiar. Parang narinig ko na ang lugar na 'to dati."Pagmamay-ari ng pamilyang Montefiore ang isla na 'to," aniya na para bang nababasa ang tanong sa utak ko. Bahagya akong nagulat sa nalaman. Isa pa lang Montefiore ang lalaking 'yon. No wonder he threatened me with so much confidence! I took a deep breath. Don't panic, Thara. Everything is gonna be fine. Hindi naman siguro katulad ng Governor ang lalaking 'yon.Gusto kong pawiin ang pag-ahon ng takot sa aking dibdib."Uh... may iba pa po ba kayong kailangan, Ms. Th
Chapter 7 Gaya nang sabi ko, hindi ako maaaring maging komportable sa mansyon na 'to. Kaya nang sumapit ang hapunan, nanatili lamang ako sa loob ng silid, nakatayo sa gilid ng bintana at nag-iisip ng paraan kung paano makakatakas. Iniwan ako ni Mr. Montefiore sa silid pagkatapos niya akong pagbantaan, at sinabihang bumaba para maghapunan. Pero hindi ako sumunod. Sinamaan ko lang siya ng tingin habang nagsasalita. His words had left me earlier and my body still reacted to his raw words and closeness I ran my hands up and down my arm, trying to keep myself warm. Hindi ako pwedeng magtagal dito. Paniguradong nag-aalala na ngayon sina Lowie. I have to get out of here! I have to leave this hell hole! But how? I bit my nails as I paced slowly back and forth. Mahihirapan akong tumakas dahil bantay sarado ako dito. Kahit nga sa labas ng silid may mga guards na nagbabantay. Napahinto ako nang tumunog ang tiyan ko. "Please, not now! Kailangan ko munang makalabas dito bago kumain." Proble
Chapter 8Nagising akong mag-isang nakahiga sa ibabaw ng kama. Bigla nilukob ng takot ang dibdib ko. Ginala ko ang mga mata sa kabuuan ng silid. Nang makitang nasa kaparehong silid pa rin ako naroroon, kumalma ako. I guess Mr. Montefiore had left for work very early. It's not like I missed that bastard. Sa pagkakaalam ko, galit ako sa kanya. Hindi ko alam kung paano ko nalampasan ang isang gabi kasama ang lalaking 'yon sa isang kama. Halos isumpa ko na siya kagabi na sana bangungutin sa kanyang pagtulog. Kung hindi lang kasalanan ang pumatay baka nagawa ko na. That man is too ruthless to live in this world.Ito ang unang araw ko sa mala-kastilyo mansyon. Pero pakiramdam ko parang ilang buwan na akong nandito. Alam kong hindi ako madaling makakatakas dito. Kaya hangga't nandito ako kailangan kong alamin ang bawat sulok ng mansyon at ang sikretong daan palabas. Napalingon ako sa pinto at nagmamadaling humakbang patungo roon. I turned the knob slowly. Bahagyang binuksan ko ang pinto at
Chapter 9 I'm fed up, sad and mostly, I'm bored! Pakiramdam ko masisiraan ako ng bait kapag nagtagal pa ako dito. Naubos ko ang kalahating araw kakaisip kung anong magiging sagot ko sa agreement. Hapon na pero hindi pa rin ako nakapag desisyon. Kung pipiliin kong maging surrogate mother, aabutin pa ako ng ilang buwan dito bago makaalis. At kapag hindi naman ako pumayag, hindi ko alam kung kailan niya ako pakakawalan at maaaring madamay pa ang pamilya ko. Gulong-gulo na ang utak ko! Huminto ako sa paglalakad nang napansin ang isang antigong pinto katabi ng kwartong ni Mr. Montefiore. Kaaakyat ko lang galing sa living room. Ilang oras din akong nakaupo sa sofa habang nag-iisip kung anong magiging sagot ko sa agreement. “Ma'am, bawal po buksan ang pintong ‘yan.” Pigil ng isang guard nang subukan kong pihitin ang seradura ng isang pinto. Kanina pa ako naaasar sa mga guards, lahat na lang ng gagawin ko pinagbab
Prologue "KEIRAN!" I called. His serious face melt into a dazzling smiles. Lumapit ako nang makitang may kausap siyang lalaki. "Mommy!" Patakbong sinalubong ako ng bata. He turn around sticking his tongue at the man. Kumunot ang noo ko sa inasta na anak ko. "May problema po ba?" magalang na tanong ko nang makalapit ako sa lalaking kausap ng anak ko kanina. "Wala po, Ma'am. Nilapitan ko lang ang anak ninyo nang makitang tinignan niya ang mga laruan at nagtanong ng maayos," paliwanag ng shop attendant. "Liar, liar! Mommy, he's telling lies!" My five years old son protested and this attracted other customers attention. "Naku, ma'am, hindi po ako nagsisinungaling," depensa naman ng lalaki. Napabuga ako ng hangin at tinignan ang bata. "Sweetie, stop. You have to behave," I cautioned him. "But he's a liar, Mommy. You said, bad kapag nag-lie and he's lying," laban pa ng anak ko. Napahilot ako sa aking noo. Nalilito ako dahil hindi ko alam ang totoong nangyari. Hindi naman sa ipi
Chapter 1 "What are you doing here?" malamig na tanong niya ang bumungad sa akin pagbukas ko ng pinto. "Gusto lang kitang bisitahin," kalmadong sabi ko. "I don't want you here, Thara," Mom said sternly. "Umalis ka na, hindi kita kailangan dito." Kumirot ang puso ko sa sinabi niya. I felt like bursting into tears. Mabilis akong nagbawi ng tingin at sinikap kong pigilin ang hikbing gustong kumawala sa akin. "M-mommy..." "Garren will take care of you. Ihahatid niya kayo sa airport," may pinalidad na sabi niya. "Mom, pwedeng bukas nalang," pakiusap ko. Pumikit siya ng mariin at saka tinaas ang kamay para patigilin ako sa pagsasalita. "Ano ba ang hindi mo maintindihan, Thara?! Ayaw kitang makita! Umalis ka na!" she said harshly. I bit my lip painfully. Kung hindi dahil sa pintuang sinasandalan ko siguro hindi na kakayanin ng tuhod ko. Gusto kong mag-protesta pero pinili ko na lamang ang manahimik. Gaya ng dati, wala na akong nagawa kun'di ang sundin siya. Lalo lang gugulo kapa