"Ina, anong nangyayari?" Naguguluhang tanong ng batang prinsesa ng makitang nagkakagulo sa loob ng palasyo.
Ang mga kawal ay nagsisipagtakbuhan dala ang kanilang mga armas palabas. Pati na rin ang kaniyang mga nakakatandang kapatid na lalaki.
"Ayada magtago ka," Utos ng kaniyang Ina. "Huwag na huwag kang lalabas kahit na anong mangyari." Dagdag pa nito. Tumango lamang naman ang bata bilang
pagtugon.
Nakatago lamang ang bata sa ilalim ng malaking kama subalit rinig at kita niya ang nangyayari sa kanyang Ina.
"Ina!!" Pinigilan niyang sumigaw ng makitang humandusay ang duguan niyang Ina sa sahig.
"A-ayada, hanapin mo ang nakatak-da ta-tapusin ninyo ang kasam-kasamaan ni Haruska-" Mahinang bigkas ng kanyang Ina ng makaalis na ang mga kalaban.
Agad namang lumabas ang batang babae upang daluhan ang
kaniyang Ina.
"lna, huwag mo akong iwan!" Umiyak ang prinsesa ng tuluyan ng nawalan ng buhay ang kaniyang Ina.
"Ayada, halika na tatakas na tayo," Napalingon ang umiiyak na prinsesa sa kanyang nakatatandang kapatid.
"Kuya, paano sila Ina?"
"Kailangan na nating umalis, Ayada. Wala na tayong magagawa mamatay din tayo kapag nanatili patayo rito. Hindi iyon ikatutuwa nila Ina at Ama." Sagot ng
nakatatandang kapatid niya.
"Hasnami asandi," Pagkabigkas noon ng kuya niya ay mayroong bumukas na isang lagusan.
Lagusan tungo sa kabilang mundo kung saan iba sa kaniyan kinalakhan.
Chapter 1:Lumaki akong mahirap at walang magulang, ang alam ko lang at ang naaalala noong bata pa ako ay noong labing isang taong gulang ako. Kung saan-saan na ako napadpad nag-palaboy laboy ako. Mabuti na lamang at kinupkop ako sa bahay ampunan .Pinagaral nila ako at naging scholar ako noong nasa ika anim na baitang .Laking tuwa nila Fr. Matias at sister Aurora ng malaman nilang ako'y naging scholar.Sobrang saya ko rin noon kase ka-unti na lang ang magagastos nila pero may kaantabay pala itong kalung- kutan.Isang araw bigla nalang nasunog ang buong kumbento at sa 'di inaasahang pangyayari nasawi sina sister Aurora at Fr. Matias.Masakit man para sa akin ang pangyayaring iyon subalit wala na akong magagawa dahil iyon ay nakatadhana at alam kung may mabuting plano ang diyos para sa kanila .Nang nag dalaga na ako ay napagpasyahan kong umalis na sa kumbento upang mamuhay ng mag-isa at magtrabaho.Ngunit ako'y bumisita
Maaga akong bumangon sa aking higaan nang magising ako kahit na inaantok pa. Ayoko namang mahuli ako sa unang araw ng pasukan.Bago pa man ako pumanhik sa banyo ay kinuha ko muna ang mga kasuotan na aking gagamitin. Hindi rin naman ako nagtagal sa pagligo kaya naman nagkaroon ako ng pagkakataong kumain ng agahan na minsan lamang mangyari. Madalas ay hindi ako kumakain ng agahan dahil na rin sa kagipitan. Pagkatapos kong mag-almusal at mag-ayos ng sarili ay nakapag desisyon ko ng umalis ng bahay upang pumasok sa paaralan.May kalayaan ang aking paaralan. Sa tatansiyan ko ay mga tatlumpung minuto ko itong lalakarin. Subalit mas pinili ko na lamang maglakad papasok ng Paaralan para makatipid. At isa pa para na rin ako nitong nag-eehersisyo at ang ehersisyo ay maganda sa pangkalusugan.Habang naglalakad ako ay kita ko ang isang grupo ng hindi karamihang tao na tumatakbo.Sa palagay ko mga nag-eehersisyo ang mga ito."Good
Ilang buwan narin simula ng ibully ako ng mga kablockmate ko at hanggang ngayon ginagawa pa rin nila sakin.Dahil daw sa mahirap ako at hindi nila kapantay idagdag mo pa daw ang paghalik ko sa prince nila. Hindi ko naman sinasadya yun kasalanan ko ba ng natapilok ako. Sisihin nila yung bato tsk.Kahit anong bully nila sakin hindi na ako mag patinag paki ko ba sa kanila mas mahalaga ang pag-aaral ko kaysa sa mga kalandian nila at katarayan sa katawan.Ako si Maeca Kaede ay nangangako ngayon sa sarili ko na hindi na magpapa-api sa mga mayayamang spoiled brat na mga walang alam sa tunay na buhay."Salamat ate Che at sa mga katrabaho ko, salamat sa payo ninyo kung hindi dahil sa inyo hindi lalakas ng ganito ang loob ko" Sinulat ko sa maliit kong kwaderno.FLASHBACK"BAKIT KASI HINAHANAP MONG GANYAN KA NILA, MAECA!" Napatakip ako sa tainga ko dahil sa inis na sigaw ni ate Che.Si ate Che para ko na siyang tunay na ate siya lagi ang tumutul
Napahawak ako sa ulo ko habang iniisip na ito na ang simula ng kalbaryo ng buhay ko dahil sa lalaking si Mr. Sungit.Bakit kasi ako pa ang napili na maging tutor niya. Hindi lang naman ako ang Scholar sa paaralan namin.Wala naman akong magagawa baka kapag hindi ako tumupad sa usapan namin ay ipa-expelled niya ako.Lalong sumakit ang ulo ko ng marinig ko ang pagtunog ng bell namin hudyat na iyon para sa break time namin."Okay class, dismiss," sabi ng teacher namin sa Mathematics.Halos wala akong naintindihan sa mga tinuro sa amin. Tanging ang pagsisimula ng pagtuturo ko kay Mr. Sungit ang siyang nasa isip ko. Hindi ko alam kung paano sisimulan ang pagtuturo sa kanya, wala naman akong karanasan sa pagtuturo."Hay, di ko alam kong ano ituturo ko sa kanya." Napabuntong hininga ako habang tumatayo."Hey, You," Walang emosyon niyang tawag sa akin.Hindi ko siya nilingon. Ayaw ko makita ang pagmumukha niya naiinis ako.
Sabado ngayon, May tutorial session na naman ako kay kumag na mas magaling pa sakin but I also need to go to the orphanage. Kailangan kong bumisita ngayon doon. Wala sana akong problema ngayon kung hindi um-epal sa buhay ko itong si kumag.Ilang minuto pa akong nag-isip kung saan ako pupunta. Kung sa orphanage ba or sa kumag na 'yon.Mas pinili kong sa orphanage na lang dahil iyon ang kinalakhan ko simula ng mawalan ako ng ala-ala.HENSON'S POV"Bakit tayo nandito?" Tanong ko kay Ayesha habang naglalakad kami papasok ng Orphanage.Wala naman kaming naka-scheduled dito kaya I was wondering kung bakit ako sinama dito ni Ayesha."I just felt going, I also saw it on my dreams," Seryosong saad ni Ayesha.Ayesha is a prophet. She can take a glimpse on the future."Are you going to believe me if I tell you that I saw Ayada here when where in Sweden," Nabigla ako sa sinabi niya. She saw Ayada here. Nagkaroon ako ng pag-asa
THIRD PERSON POVWalang malay na nakahandusay sa sahig si Maeca.Ang kanyang pisngi ay basang basa ng kaniyang mga luha. Sa tindi ng sakit na naranasan niya sa pagkagising ng kaniyang abilidad. Isang pakpak ang tumubo sa kaniyang likod. Hindi lamang ito isang ordinaryong pakpak sapagkat ito ay kulay ginto.Habang walang malay napadpad ang diwa ni Maeca sa isang napakadilim na lugar na para bang nilalamon siya nito. Tanging ang ginto niyang pakpak ang nagsisilbing liwanag sa kadilimang iyon.Luminga-linga siya upang humanap ng iba pang liwanag subalit nabigo siya."Anong lugar 'to," Nag-echo ang boses niya ng bumigkas siya ng mga salita.'Nasaan ako?' Namuong katanungan sa isip ni Maeca."Ayada," nakarinig siya ng hindi pamilyar na boses subalit luminga-linga parin siya upang hanapin kung sino ang nagsalita.Tanging kadiliman lamang ang kaniyang nakita. Sinubukan ni Maeca na gamitin ang kaniyang pakpak up
THIRD PERSONS POVTroy was sitted at the sofa faced on the bed where Maeca was laying down. He was watching her sleep, admiring every inch of her."I have never been this crazy for a girl before," he said to himself.Troy combed his hair with his right hand. He didn't even care if he made ladies cry not until he met her. He was instantly addicted to her.He sighed, " Stupid self."He glanced at Maeca once more. As She was peacefully sleeping. Watching her makes him more infatuated. It was like he was looking at a sleeping angel.Troy leaned to the end of the sofa and closed his eyes.A ring caught his attention. He picked up his phone and looked at it with a bored expression. It's his friend Darwin."What's up?" His voice is hoarse. His eyes were closed while talking to his friend."Nasa condo mo kami ngayon. Nasan ka?" His friend Darwin asked."I'm at the hospital," He answered with a bored tone
"I'm sorry sir but Ms. Kaeda is missing."Troy was at rage when the nurse confirmed it. Gusto niyang suntukin ang lamesa subalit may ibang tao maliban sa kanila sa lugar na iyon.Galit niyang kinuha ang kanyang susi at walang sinabi, iniwan ang kanyang mga kaibigan."Hey, what happened?" Ephraem asked pero hindi man lamang ito lumingon. Tuloy tuloy lamang ito sa paglalakad."Let's go, sundan na lang natin. I think he has a big problem."They followed their mad friend."What the hell his f*cking crazy, driving carelessly!" Darwin cursed nang makita niya ang ang sasakyan ng kanyang kaibigan na halos lumipad na sa bilis ng pagpapatakbo nito. Lagi pa itong nag-oovertake sa ibang mga sasakyan kaya walang nagawa ang mga kaibigan niya na bilisan din ang pagpapatakbo nila."This isn't Troy. He prioritized safety especially when driving," James blurted out. Napaisip na lamang si James, 'Is it really that big of a deal f
Recap"They were vampires," saad ni Luna habang nakatitig sa dalawa.Nagulat ako ng makita ko ang pagpatak ng luha sa kaniyang mga mata habang nakatitig siya sa dalawa kaya napatingin uli ako sa mga ito.—iknowl—Papasok na dapat ang dalawa sa loob nang tumigil ang babae at nagpalinga-linga ito, tila ba may hinahanap."May problema ba, Ayesha?" tanong ng lalaking kasama nito."May ibang tao na ang nakapunta dito. I can still smell their feint scent here." Narinig kong saad ng babae. Muli niyang inilibot ang kaniyang mga mata sa paligid."..or maybe, hindi pa sila nakaka-alis," Napahawak ako kay Luna nang biglang tumingin sa direksyon namin ang babae. Parehas kaming napalunok ng sarili naming laway nang unti-unti itong lumalapit sa amin.Akma na akong tatakbo pero pinigilan ako ni Luna, "stay still." Pigil niya sa akin.Tulad ng sinabi niya hindi ako umalis at nanatiling tahimik. Nang walang
Troy went to the supermarket. He was cursing while finding where the sanitary pads are located but he couldn't find it.'Fuck it!' Mura nito sa kaniyang isipan. He doesn't have any choice but to ask the saleslady."Where's the section of sanitary pads?" Palinga-lingang tanong ni Troy. Kung hindi lamang galit sa kaniya ang dalaga ay hindi niya ito gagawin."Ay Sir, nasa second floor po ang section ng sanitary pads," sagot naman agad ng saleslady.Walang sabi naman na umakyat papuntang second-floor si Troy. Napabuntong hininga siya ng makita ang iba't ibang uri ng napkin. Hindi niya alam kung alin ang ginagamit ng dalaga kaya kinuha na lamang niya ang pinakamahal."Is this enough?" Napatanong bigla sa sarili ang binata habang hawak hawak ang limang balot ng kaniyang napiling napkin.Troy thinks five isn’t enough yet, so he takes an
"Hindi ako makahinga, Troy." Bulong ko sa kanya.Bahagya ko siyang tinulak upang mahiwalay ang katawan niya sa akin. This isn't right."Ngayon lang ako nakakita ng maid na yinayakap ng amo niya." Napalingon agad ako sa nagsalita. Awtomatikong napalayo agad ako kay Troy.It was Ephraem standing in front of us while his hand is in his pocket.I saw Troy glared at him kaya napataas ang kanyang dalawang kamay."Kalma," natatatawang saad nito saka ibinalik sa kanyang bulsa ang mga kamay.Parehas kaming umayos nang-upo ni Troy. Napatikhim ako at itinuon ko sa kapaligiran ang atensyon ko habang nag-uusap sila."What are you doing here? Dapat nasa hideout ka." His voice isn't angry nor happy. It was like a neutral expression."Papunta na ako, napadaan lang,""You're bad at lying bastard," Troy tsked. He knows Ephraem was lying."May emergency meeting daw, kaso parang mas may mukhang emergency
RECAP"Who's Luna?"I did not answer him with his question, "I need to find her." Deklara ko."I need to find Luna."—<3—Simula nang mga panyayaring iyon nagsimula na din akong kwestyonin ang sarili ko. Akala ko noon ayos lamang na wala akong maalala, subalit ngayon iba na ang sitwasyon. Halos kalahating buhay ko ang ala-ala ko.I must find her. Hindi lamang ang pagiging bampira ang gusto kong itanong sa kaniya pati na rin ang kakaibang pakpak na tumubo sa likod ko at ang mga ala-ala kong bumabalik. Gusto kong malaman ang buo kong pagkatao."Argh! Really, the gold digger is here!" She exclaimed.Napabaling ang tingin ko sa babaeng nagsalita. Naka-cross arm ito at mataray na nakatingin sa akin. May kasama pa siyang dalawa na nasa likudan niya.She was wearing her expensive jewelry, bags, and clothes. Ang pagka-elegante rin nito ay kitang-kita.Tumingin lamang ako sa mga ito sa pana
It's been an hour since we started to exchange blood I still feel thirsty. I want more of his blood. Our clothes were torn apart and scattered on the ground. I sniffed then bite again his neck while he was licking mine and biting it. He was touching my body, it feels so good. I scratched my hand on his back because of pleasure. He releases his bite in my neck and made his way on my collarbone, he was licking it. I groaned in pleasure. I can't control my body it feels like my body wants it to. "Ahhh!" I groaned again when he bites my collarbone. I scraped his back. Pains and pleasure were indistinguishable. My bite went deeper as he licked and bit my collarbone. Napasabunot ako sa buhok niya nang maramdaman ko ang paglapat ng kaniyang kamay sa dibdib ko. He was slowly massaging my bust. Pleasure can be seen in my eyes. I was stunned when he pulled and kissed me. His lips moved and his tongue was trying to infiltrate my mouth, I let him enter.
"You can warm my bed, I'll give you money."Mas nagpumiglas ako nang sabihin niya iyon. He's very creepy."Ano ba bitawan mo ako," nagpumilit pa rin ako magpumiglas sa kanya.Gusto ko nangmaiyak sa ginagawa niya. Gusto ko sumigaw pero tinakpan niya ang bibig ko. Wala naman nakapapansin sa ginawa niya dahil nasa hulihan kami.Please, someone help me.Troy help me.Even if it is impossible I want you to save me, please.I was shocked when I saw that maniac slammed on the wall. Hirap itong tumayo dahil sa pagkakasalpok sa pader. Masama ang tingin nito sa taong gumawa sa kaniya noon subalit may halo din na takot.I looked at troy he was insanely mad. I can saw it in his eyes. His jaw are thighthen and his hands are clenched like a rock."What the hell are doing? I have a business her
CHAPTER 10 Umaga ako ng nagising para magluto ng umagahan ni kumag. Nanlumo naman ako nang buksan ko ang kakaibang refrigerator niya. Halos puro alak lamang ang laman nito at isang tray ng itlog. Napapikit na lamang ako. Napabuntong hininga na lamang ako saka kumuha ng apat na itlog upang lutuin. Nagsaing na rin ako sa kabilang kalan. Inihanda ko na ang mga gagamitin sa pagluluto ng itlog. Ini-scramble ko na lamang ang dalawang itlog at ang natira pang dalawa ay sunny side up. Para naman may pamilian pa siya kung alin gusto niya kahit na parehas lang din namang itlog. Saktong katatapos ko lamang maghanda ng pakain ng magising siya. Magulo pa ang bagsak niyang buhok at halata pa na kagigising lamang ito. Pero bakit ganoon lalo pa yata siyang mas gumwapo? Tumikhim ako, "the foods is ready." saad ko. Napatingin naman ito sa akin kasunod sa nakahandang pagkain.
Things have been complicated this week. There are so many things that occurred. I lost my jobs all of a sudden."Ate Che, what do you mean I'm fired?" I asked. I don't have any idea why am I being fired. As far as I know, I did my best to be an exemplerary employee."I'm sorry, Maeca, but it has been decided. I can't do anything about it." She looked at me with her sad face. I also saw her helplessness.Masakit mang-isipin pero kailangan kong tanggapin. Hindi ko naman siya pwede pilitin na huwag ako tanggalin. Sobra na ang tulong na ibinigay niya sa akin noon nakakahiya na rin.I looked at her dejected," Okay ate, I understand.""Here, take it. It's just a little help." She gave me an envelope filled with money.Hindi ko tinanggap ang pera na binibigay niya."I can't accept it, ate. Masyado nang madami ang naibibigay mo sa aki
"I'm sorry sir but Ms. Kaeda is missing."Troy was at rage when the nurse confirmed it. Gusto niyang suntukin ang lamesa subalit may ibang tao maliban sa kanila sa lugar na iyon.Galit niyang kinuha ang kanyang susi at walang sinabi, iniwan ang kanyang mga kaibigan."Hey, what happened?" Ephraem asked pero hindi man lamang ito lumingon. Tuloy tuloy lamang ito sa paglalakad."Let's go, sundan na lang natin. I think he has a big problem."They followed their mad friend."What the hell his f*cking crazy, driving carelessly!" Darwin cursed nang makita niya ang ang sasakyan ng kanyang kaibigan na halos lumipad na sa bilis ng pagpapatakbo nito. Lagi pa itong nag-oovertake sa ibang mga sasakyan kaya walang nagawa ang mga kaibigan niya na bilisan din ang pagpapatakbo nila."This isn't Troy. He prioritized safety especially when driving," James blurted out. Napaisip na lamang si James, 'Is it really that big of a deal f