"You can warm my bed, I'll give you money."
Mas nagpumiglas ako nang sabihin niya iyon. He's very creepy.
"Ano ba bitawan mo ako," nagpumilit pa rin ako magpumiglas sa kanya.
Gusto ko nangmaiyak sa ginagawa niya. Gusto ko sumigaw pero tinakpan niya ang bibig ko. Wala naman nakapapansin sa ginawa niya dahil nasa hulihan kami.
Please, someone help me.
Troy help me.
Even if it is impossible I want you to save me, please.
I was shocked when I saw that maniac slammed on the wall. Hirap itong tumayo dahil sa pagkakasalpok sa pader. Masama ang tingin nito sa taong gumawa sa kaniya noon subalit may halo din na takot.
I looked at troy he was insanely mad. I can saw it in his eyes. His jaw are thighthen and his hands are clenched like a rock.
"What the hell are doing? I have a business here don't you see?" galit na saad ng maniac.
"Yes I can see it, you're doing a business with my woman." His eyes are in rage para bang gusto nitong pumatay.
"As if naman, you're just going to throw her after," nasaktan ako sa sinabi niya. I don't know kung totoo but I don't want to be trashed.
Hindi siya sumagot sa halip ay kinuwelyohan niya ito. His eyes were blazing with anger and his jaw clenched, again.
Muli niyang sinuntok ang lalaki na ikinadugo ng labi nito.
"Tangina pigilan nyo si Troy baka mapatay niya yan," kalmadong sigaw naman ni James. Tila ba hindi sila nangangamba sa pwedeng gawin ng kaibigan nila.
Napatawa naman sina Ephraem at Darwin nang walang tumangkang pumigil sa nagliliyab sa galit na si Troy. They don't want to be involve. Natatakot sila na baka mangyari din sa kanila ang ginagawa niya sa lalaking iyon.
"Gago ikaw na lang kaya madamay pa kami," natatawa pang saad ni Ephraem. Hindi ako makapaniwala na nakatatawa pa sila sa oras na ganito.
"Tanga kasi sa dami ng pwedeng landiin na babae sya pa napili," tumawa nang malakas si Darwin.
Nakatulala lamang ako na nakatingin sa nag-aalab na mga mata ni Troy. Nakakatakot siya ngayon, parang gusto niyang pumatay ng wala sa oras.
"You dare to mess with me bare the consequence." His voice roared in the our room. Muli na naman niya itong sinuntok sa mukha, kasunod ay sa kanyang sikmura. The maniac was growling in pain. He punched him again and again.
I trembled in fear saw him like that. My vision was started to become blur. There's a same scene coming from my head. It was a boy who was punching another boy. He was punching him as if it was a punching bag.
"Stop, please." I blurted out of nowhere.
He looked at me wearing his angry face, but it fades a way as soon as he see me trembling. He rushed into my place.
"Shit, are you okay?" I can see his worried eyes examining my body if I'd got hurt. Umigting ang panga niya nang makita mapula kong braso.
Lumingon siya sa mga kaibigan niya na ngayon ay seryoso na ang mga mukha.
"Make sure this bastard won't get any chance to study here," he said to his friends as if his asking them to file an expulsion. Tumango naman ang mga ito.
Binuhat ako ni Troy. I can feel his well built arms warping into my body. He lift me in a bride style.
"We'll take care of him," sabi ng mga ito nang buhatin ako ni Troy.
Walang sabi na nagtungo kami sa infirmary.
Ibinaba niya ako sa isang higaan.
"You should rest here. I'll be back after my class. Nurse Jane will take care of you." He said and left me. I wasn't given a chance to talk back.
I am confused.
Sometime he was acting like he likes me, but sometimes he was giving me his cold stare and cold treatment.
I guess that maniac said was true, I'll be thrown when he no loger wanted to. Pains started to built up in my chest. Tears started to fall down in my eyes.
Does he love me or just playing with me?
"Oh my God! why are you crying?" Nurse Jane panicked when she saw me crying. Agad ko namang pinahid ang luha ko.
"It was just nothing," I lied.
"Does anything hurt?" She approached me and examined my body.
"Wala po, ito lang." I pointed my chest.
"We should bring you to the hospital," she said in a panicked, again. Hindi niya ata naintindihan ang ibig kong sabihin.
"No, it's not like that."
She was about to call, but I restrained her from what she was doing.
"I'm fine. It is not what you think." Saad ko sa kaniya.
Napa-O ang kaniyang bibig na para bang naintindihan na niya ang ibig kong sabihin.
"I see, mahirap nga yan. Wala kaming gamot sa ganiyan that should be fix by the one who cause that."
Naupo siya sa tabi ko, "when I was your age I also fell in love with a man who makes me feel so special but it turned out that he just think me as his sister. It hurts but I need to face it." She said.
Ngumiti siya pagkatapos sabihin iyon. Hinawakan niya ang kamay ko at sinabing, "madami ka pang mapagdadaanan, madami ka pang makikilala."
Tama naman siya madami pa akong makikilala maliban kay Troy. Hindi lang naman ito ang lalaki sa mundo. Siguro ay maglalaho din itong infatuation ko sa kanya.
"You're right," pagsang-ayon ko sa sinabi niya.
Namuo ang katahimikan sa amin kaya mas napag-isip ko na lamang na matulog total hindi din naman ako makakapasok ngayon. Sana hindi mawala ang pinaghirapan kong scholarship nang dahil lang sa kaniya. Sa kanila naman ito.
"Hey wake up,"
Naramdaman ko ang yugyug sa braso ko. Malumanay kong binuksan ang mga mata ko upang makita kung sino ang gumagawa nito. I saw James looking serious at me. Bakit siya nandito?
"Hm,"
"Hahatid na kita," he said while getting my things.
I thought Troy was going to be here. Sabi niya pupunta siya dito?
"Nasaan siya?" I was referring to Troy. I was expecting him to come here.
" He can't go here. May ginagawa siya." Diretsong sabi niya. "Hurry up, may pupuntahan pa ako." Pagmamadali niya sa akin.
Bumaba naman agad ako sa kama at naghanda na sa pag-alis namin. Sumunod ako sa kaniya nang makalabas na siya sa infirmary.
Hindi ko alam kung namalik-mata lamang ako pero nakita ko si sila Troy. They were talking with two girls. Ephraem was grinning and Darwin was talking to the other girl. The girl looks familiar, but I don't remember when or where did I saw those two.
Million pieces of knife strucked my heart. This is the business that he had?
'Don't be assuming Maeca you're just his maid' nasabi ko na lamang sa aking isipan. Bakit nga ba hindi ako lumulugar? Alam ko namang malabo at malayo ang pagitan namin.
Sumulyap pa ako ng isa upang tignan sila pero hindi ko akalain na magtatagpo ang aming mga mata. Nakatingin na sila sa aming direksyon. I saw Ephraem's eyes were shocked and Darwin's eyes were looking back and forth with me and Troy while Troy was wearing his usual expression. The girls were trying to get their attention but they failed.
Muli kong binalik ang atensiyon ko kay James na hinihintay pala ako.
"Ayts, tanga buking agad." Narinig kong bulong ni James na nakatingin din sa kanila.
"Hatid mo na ako, James." Sabi ko sa kaniya.
Ilang oras na akong nandito sa condo ni Troy ngunit hindi parin siya dumadating. Idagdag mo pa ang oras na ginugol namin sa pagbili ng mga supply ng pagkain sa market.
Mag-aalas nuebe na subalit wala pa rin siya. May balak pa ba itong umuwi?
Naghintay pa ako ng ilang oras, subalit lumipas ang tatlong oras ay wala pa din siya.
"Naghihintay lang siguro ako sa wala," tumayo ako. Magtutungo na dapat ako sa kwarto ko nang marinig ko ang pagbukas ng pinto kaya napalingon ako.
It was him.
He was covered by his sweat, his hair were messy he was catching his breathe. He's growling.
Napapaatras ako habang lumalapit sa akin. I can hear his growl every time I step back.
It was him but there was a change in his appearance. He has this long sharp fang.
"Are you afraid of me too?" He growled and catches his breath as if he was trying to control his self.
I am afraid, but my mouth won't open.
"T-troy," I take courage to call his name.
"Yes, It's me. Don't be afraid." He said while steping forward.
I keep on steping back.
"Maeca, I'm sorry."
I was shocked when he sucked my neck while hugging me. Hindi na ako nakapalag sa bilis nang pangyayari.
"Ah! Tama na masakit," sigaw ko subalit parang wala siyang naririnig kaya napakalmot ako sa kaniyang likod.
I was confused when I feel there's something inside me crying for blood. I want to bite him. I want his blood too. Hindi ko na namalayang kagat ko na din ang kaniyang leeg. I can taste his blood, it's sweet. We're exchanging of blood. I can't stop.
"Kasalanan niyo 'to hinayaan ninyong makatakas si Troy!"
Narinig ko ang pagbukas pinto ng vondo ni Troy.
"Troy!"
"What the f*ck,"
I heard them cursed, but we don't care what we look right now. We continue the exchanging of blood.
"The f*ck let's go,"
"Spg tang*na,"
Narinig kong reklamo nila.
I'm sorry but we're busy can't talk to you right now. I feel Troy thightened his hug with me.
Troy I just wish that you love me.
It's been an hour since we started to exchange blood I still feel thirsty. I want more of his blood. Our clothes were torn apart and scattered on the ground. I sniffed then bite again his neck while he was licking mine and biting it. He was touching my body, it feels so good. I scratched my hand on his back because of pleasure. He releases his bite in my neck and made his way on my collarbone, he was licking it. I groaned in pleasure. I can't control my body it feels like my body wants it to. "Ahhh!" I groaned again when he bites my collarbone. I scraped his back. Pains and pleasure were indistinguishable. My bite went deeper as he licked and bit my collarbone. Napasabunot ako sa buhok niya nang maramdaman ko ang paglapat ng kaniyang kamay sa dibdib ko. He was slowly massaging my bust. Pleasure can be seen in my eyes. I was stunned when he pulled and kissed me. His lips moved and his tongue was trying to infiltrate my mouth, I let him enter.
RECAP"Who's Luna?"I did not answer him with his question, "I need to find her." Deklara ko."I need to find Luna."—<3—Simula nang mga panyayaring iyon nagsimula na din akong kwestyonin ang sarili ko. Akala ko noon ayos lamang na wala akong maalala, subalit ngayon iba na ang sitwasyon. Halos kalahating buhay ko ang ala-ala ko.I must find her. Hindi lamang ang pagiging bampira ang gusto kong itanong sa kaniya pati na rin ang kakaibang pakpak na tumubo sa likod ko at ang mga ala-ala kong bumabalik. Gusto kong malaman ang buo kong pagkatao."Argh! Really, the gold digger is here!" She exclaimed.Napabaling ang tingin ko sa babaeng nagsalita. Naka-cross arm ito at mataray na nakatingin sa akin. May kasama pa siyang dalawa na nasa likudan niya.She was wearing her expensive jewelry, bags, and clothes. Ang pagka-elegante rin nito ay kitang-kita.Tumingin lamang ako sa mga ito sa pana
"Hindi ako makahinga, Troy." Bulong ko sa kanya.Bahagya ko siyang tinulak upang mahiwalay ang katawan niya sa akin. This isn't right."Ngayon lang ako nakakita ng maid na yinayakap ng amo niya." Napalingon agad ako sa nagsalita. Awtomatikong napalayo agad ako kay Troy.It was Ephraem standing in front of us while his hand is in his pocket.I saw Troy glared at him kaya napataas ang kanyang dalawang kamay."Kalma," natatatawang saad nito saka ibinalik sa kanyang bulsa ang mga kamay.Parehas kaming umayos nang-upo ni Troy. Napatikhim ako at itinuon ko sa kapaligiran ang atensyon ko habang nag-uusap sila."What are you doing here? Dapat nasa hideout ka." His voice isn't angry nor happy. It was like a neutral expression."Papunta na ako, napadaan lang,""You're bad at lying bastard," Troy tsked. He knows Ephraem was lying."May emergency meeting daw, kaso parang mas may mukhang emergency
Troy went to the supermarket. He was cursing while finding where the sanitary pads are located but he couldn't find it.'Fuck it!' Mura nito sa kaniyang isipan. He doesn't have any choice but to ask the saleslady."Where's the section of sanitary pads?" Palinga-lingang tanong ni Troy. Kung hindi lamang galit sa kaniya ang dalaga ay hindi niya ito gagawin."Ay Sir, nasa second floor po ang section ng sanitary pads," sagot naman agad ng saleslady.Walang sabi naman na umakyat papuntang second-floor si Troy. Napabuntong hininga siya ng makita ang iba't ibang uri ng napkin. Hindi niya alam kung alin ang ginagamit ng dalaga kaya kinuha na lamang niya ang pinakamahal."Is this enough?" Napatanong bigla sa sarili ang binata habang hawak hawak ang limang balot ng kaniyang napiling napkin.Troy thinks five isn’t enough yet, so he takes an
Recap"They were vampires," saad ni Luna habang nakatitig sa dalawa.Nagulat ako ng makita ko ang pagpatak ng luha sa kaniyang mga mata habang nakatitig siya sa dalawa kaya napatingin uli ako sa mga ito.—iknowl—Papasok na dapat ang dalawa sa loob nang tumigil ang babae at nagpalinga-linga ito, tila ba may hinahanap."May problema ba, Ayesha?" tanong ng lalaking kasama nito."May ibang tao na ang nakapunta dito. I can still smell their feint scent here." Narinig kong saad ng babae. Muli niyang inilibot ang kaniyang mga mata sa paligid."..or maybe, hindi pa sila nakaka-alis," Napahawak ako kay Luna nang biglang tumingin sa direksyon namin ang babae. Parehas kaming napalunok ng sarili naming laway nang unti-unti itong lumalapit sa amin.Akma na akong tatakbo pero pinigilan ako ni Luna, "stay still." Pigil niya sa akin.Tulad ng sinabi niya hindi ako umalis at nanatiling tahimik. Nang walang
"Ina, anong nangyayari?" Naguguluhang tanong ng batang prinsesa ng makitang nagkakagulo sa loob ng palasyo.Ang mga kawal ay nagsisipagtakbuhan dala ang kanilang mga armas palabas. Pati na rin ang kaniyang mga nakakatandang kapatid na lalaki."Ayada magtago ka," Utos ng kaniyang Ina. "Huwag na huwag kang lalabas kahit na anong mangyari." Dagdag pa nito. Tumango lamang naman ang bata bilangpagtugon.Nakatago lamang ang bata sa ilalim ng malaking kama subalit rinig at kita niya ang nangyayari sa kanyang Ina."Ina!!" Pinigilan niyang sumigaw ng makitang humandusay ang duguan niyang Ina sa sahig."A-ayada, hanapin mo ang nakatak-da ta-tapusin ninyo ang kasam-kasamaan ni Haruska-" Mahinang bigkas ng kanyang Ina ng makaalis na ang mga kalaban.Agad namang lumabas ang batang babae upang daluhan angkaniyang Ina."lna, huwag
Chapter 1:Lumaki akong mahirap at walang magulang, ang alam ko lang at ang naaalala noong bata pa ako ay noong labing isang taong gulang ako. Kung saan-saan na ako napadpad nag-palaboy laboy ako. Mabuti na lamang at kinupkop ako sa bahay ampunan .Pinagaral nila ako at naging scholar ako noong nasa ika anim na baitang .Laking tuwa nila Fr. Matias at sister Aurora ng malaman nilang ako'y naging scholar.Sobrang saya ko rin noon kase ka-unti na lang ang magagastos nila pero may kaantabay pala itong kalung- kutan.Isang araw bigla nalang nasunog ang buong kumbento at sa 'di inaasahang pangyayari nasawi sina sister Aurora at Fr. Matias.Masakit man para sa akin ang pangyayaring iyon subalit wala na akong magagawa dahil iyon ay nakatadhana at alam kung may mabuting plano ang diyos para sa kanila .Nang nag dalaga na ako ay napagpasyahan kong umalis na sa kumbento upang mamuhay ng mag-isa at magtrabaho.Ngunit ako'y bumisita
Maaga akong bumangon sa aking higaan nang magising ako kahit na inaantok pa. Ayoko namang mahuli ako sa unang araw ng pasukan.Bago pa man ako pumanhik sa banyo ay kinuha ko muna ang mga kasuotan na aking gagamitin. Hindi rin naman ako nagtagal sa pagligo kaya naman nagkaroon ako ng pagkakataong kumain ng agahan na minsan lamang mangyari. Madalas ay hindi ako kumakain ng agahan dahil na rin sa kagipitan. Pagkatapos kong mag-almusal at mag-ayos ng sarili ay nakapag desisyon ko ng umalis ng bahay upang pumasok sa paaralan.May kalayaan ang aking paaralan. Sa tatansiyan ko ay mga tatlumpung minuto ko itong lalakarin. Subalit mas pinili ko na lamang maglakad papasok ng Paaralan para makatipid. At isa pa para na rin ako nitong nag-eehersisyo at ang ehersisyo ay maganda sa pangkalusugan.Habang naglalakad ako ay kita ko ang isang grupo ng hindi karamihang tao na tumatakbo.Sa palagay ko mga nag-eehersisyo ang mga ito."Good
Recap"They were vampires," saad ni Luna habang nakatitig sa dalawa.Nagulat ako ng makita ko ang pagpatak ng luha sa kaniyang mga mata habang nakatitig siya sa dalawa kaya napatingin uli ako sa mga ito.—iknowl—Papasok na dapat ang dalawa sa loob nang tumigil ang babae at nagpalinga-linga ito, tila ba may hinahanap."May problema ba, Ayesha?" tanong ng lalaking kasama nito."May ibang tao na ang nakapunta dito. I can still smell their feint scent here." Narinig kong saad ng babae. Muli niyang inilibot ang kaniyang mga mata sa paligid."..or maybe, hindi pa sila nakaka-alis," Napahawak ako kay Luna nang biglang tumingin sa direksyon namin ang babae. Parehas kaming napalunok ng sarili naming laway nang unti-unti itong lumalapit sa amin.Akma na akong tatakbo pero pinigilan ako ni Luna, "stay still." Pigil niya sa akin.Tulad ng sinabi niya hindi ako umalis at nanatiling tahimik. Nang walang
Troy went to the supermarket. He was cursing while finding where the sanitary pads are located but he couldn't find it.'Fuck it!' Mura nito sa kaniyang isipan. He doesn't have any choice but to ask the saleslady."Where's the section of sanitary pads?" Palinga-lingang tanong ni Troy. Kung hindi lamang galit sa kaniya ang dalaga ay hindi niya ito gagawin."Ay Sir, nasa second floor po ang section ng sanitary pads," sagot naman agad ng saleslady.Walang sabi naman na umakyat papuntang second-floor si Troy. Napabuntong hininga siya ng makita ang iba't ibang uri ng napkin. Hindi niya alam kung alin ang ginagamit ng dalaga kaya kinuha na lamang niya ang pinakamahal."Is this enough?" Napatanong bigla sa sarili ang binata habang hawak hawak ang limang balot ng kaniyang napiling napkin.Troy thinks five isn’t enough yet, so he takes an
"Hindi ako makahinga, Troy." Bulong ko sa kanya.Bahagya ko siyang tinulak upang mahiwalay ang katawan niya sa akin. This isn't right."Ngayon lang ako nakakita ng maid na yinayakap ng amo niya." Napalingon agad ako sa nagsalita. Awtomatikong napalayo agad ako kay Troy.It was Ephraem standing in front of us while his hand is in his pocket.I saw Troy glared at him kaya napataas ang kanyang dalawang kamay."Kalma," natatatawang saad nito saka ibinalik sa kanyang bulsa ang mga kamay.Parehas kaming umayos nang-upo ni Troy. Napatikhim ako at itinuon ko sa kapaligiran ang atensyon ko habang nag-uusap sila."What are you doing here? Dapat nasa hideout ka." His voice isn't angry nor happy. It was like a neutral expression."Papunta na ako, napadaan lang,""You're bad at lying bastard," Troy tsked. He knows Ephraem was lying."May emergency meeting daw, kaso parang mas may mukhang emergency
RECAP"Who's Luna?"I did not answer him with his question, "I need to find her." Deklara ko."I need to find Luna."—<3—Simula nang mga panyayaring iyon nagsimula na din akong kwestyonin ang sarili ko. Akala ko noon ayos lamang na wala akong maalala, subalit ngayon iba na ang sitwasyon. Halos kalahating buhay ko ang ala-ala ko.I must find her. Hindi lamang ang pagiging bampira ang gusto kong itanong sa kaniya pati na rin ang kakaibang pakpak na tumubo sa likod ko at ang mga ala-ala kong bumabalik. Gusto kong malaman ang buo kong pagkatao."Argh! Really, the gold digger is here!" She exclaimed.Napabaling ang tingin ko sa babaeng nagsalita. Naka-cross arm ito at mataray na nakatingin sa akin. May kasama pa siyang dalawa na nasa likudan niya.She was wearing her expensive jewelry, bags, and clothes. Ang pagka-elegante rin nito ay kitang-kita.Tumingin lamang ako sa mga ito sa pana
It's been an hour since we started to exchange blood I still feel thirsty. I want more of his blood. Our clothes were torn apart and scattered on the ground. I sniffed then bite again his neck while he was licking mine and biting it. He was touching my body, it feels so good. I scratched my hand on his back because of pleasure. He releases his bite in my neck and made his way on my collarbone, he was licking it. I groaned in pleasure. I can't control my body it feels like my body wants it to. "Ahhh!" I groaned again when he bites my collarbone. I scraped his back. Pains and pleasure were indistinguishable. My bite went deeper as he licked and bit my collarbone. Napasabunot ako sa buhok niya nang maramdaman ko ang paglapat ng kaniyang kamay sa dibdib ko. He was slowly massaging my bust. Pleasure can be seen in my eyes. I was stunned when he pulled and kissed me. His lips moved and his tongue was trying to infiltrate my mouth, I let him enter.
"You can warm my bed, I'll give you money."Mas nagpumiglas ako nang sabihin niya iyon. He's very creepy."Ano ba bitawan mo ako," nagpumilit pa rin ako magpumiglas sa kanya.Gusto ko nangmaiyak sa ginagawa niya. Gusto ko sumigaw pero tinakpan niya ang bibig ko. Wala naman nakapapansin sa ginawa niya dahil nasa hulihan kami.Please, someone help me.Troy help me.Even if it is impossible I want you to save me, please.I was shocked when I saw that maniac slammed on the wall. Hirap itong tumayo dahil sa pagkakasalpok sa pader. Masama ang tingin nito sa taong gumawa sa kaniya noon subalit may halo din na takot.I looked at troy he was insanely mad. I can saw it in his eyes. His jaw are thighthen and his hands are clenched like a rock."What the hell are doing? I have a business her
CHAPTER 10 Umaga ako ng nagising para magluto ng umagahan ni kumag. Nanlumo naman ako nang buksan ko ang kakaibang refrigerator niya. Halos puro alak lamang ang laman nito at isang tray ng itlog. Napapikit na lamang ako. Napabuntong hininga na lamang ako saka kumuha ng apat na itlog upang lutuin. Nagsaing na rin ako sa kabilang kalan. Inihanda ko na ang mga gagamitin sa pagluluto ng itlog. Ini-scramble ko na lamang ang dalawang itlog at ang natira pang dalawa ay sunny side up. Para naman may pamilian pa siya kung alin gusto niya kahit na parehas lang din namang itlog. Saktong katatapos ko lamang maghanda ng pakain ng magising siya. Magulo pa ang bagsak niyang buhok at halata pa na kagigising lamang ito. Pero bakit ganoon lalo pa yata siyang mas gumwapo? Tumikhim ako, "the foods is ready." saad ko. Napatingin naman ito sa akin kasunod sa nakahandang pagkain.
Things have been complicated this week. There are so many things that occurred. I lost my jobs all of a sudden."Ate Che, what do you mean I'm fired?" I asked. I don't have any idea why am I being fired. As far as I know, I did my best to be an exemplerary employee."I'm sorry, Maeca, but it has been decided. I can't do anything about it." She looked at me with her sad face. I also saw her helplessness.Masakit mang-isipin pero kailangan kong tanggapin. Hindi ko naman siya pwede pilitin na huwag ako tanggalin. Sobra na ang tulong na ibinigay niya sa akin noon nakakahiya na rin.I looked at her dejected," Okay ate, I understand.""Here, take it. It's just a little help." She gave me an envelope filled with money.Hindi ko tinanggap ang pera na binibigay niya."I can't accept it, ate. Masyado nang madami ang naibibigay mo sa aki
"I'm sorry sir but Ms. Kaeda is missing."Troy was at rage when the nurse confirmed it. Gusto niyang suntukin ang lamesa subalit may ibang tao maliban sa kanila sa lugar na iyon.Galit niyang kinuha ang kanyang susi at walang sinabi, iniwan ang kanyang mga kaibigan."Hey, what happened?" Ephraem asked pero hindi man lamang ito lumingon. Tuloy tuloy lamang ito sa paglalakad."Let's go, sundan na lang natin. I think he has a big problem."They followed their mad friend."What the hell his f*cking crazy, driving carelessly!" Darwin cursed nang makita niya ang ang sasakyan ng kanyang kaibigan na halos lumipad na sa bilis ng pagpapatakbo nito. Lagi pa itong nag-oovertake sa ibang mga sasakyan kaya walang nagawa ang mga kaibigan niya na bilisan din ang pagpapatakbo nila."This isn't Troy. He prioritized safety especially when driving," James blurted out. Napaisip na lamang si James, 'Is it really that big of a deal f