CHAPTER 14: A SHE-WOLF

"Hindi ako makahinga, Troy." Bulong ko sa kanya.

Bahagya ko siyang tinulak upang mahiwalay ang katawan niya sa akin. This isn't right.

"Ngayon lang ako nakakita ng maid na yinayakap ng amo niya." Napalingon agad ako sa nagsalita. Awtomatikong napalayo agad ako kay Troy.

It was Ephraem standing in front of us while his hand is in his pocket. 

I saw Troy glared at him kaya napataas ang kanyang dalawang kamay. 

"Kalma," natatatawang saad nito saka ibinalik sa kanyang bulsa ang mga kamay.

Parehas kaming umayos nang-upo ni Troy. Napatikhim ako at itinuon ko sa kapaligiran ang atensyon ko habang nag-uusap sila.

"What are you doing here? Dapat nasa hideout ka." His voice isn't angry nor happy. It was like a neutral expression. 

"Papunta na ako, napadaan lang," 

"You're bad at lying bastard," Troy tsked. He knows Ephraem was lying. 

"May emergency meeting daw, kaso parang mas may mukhang emergency dito." Sabi niya at tumingin sa akin. 

Todo naman ako sa paglilibang sa sarili ko at kunyare ay may ginagawa.

"Who called for the emergency meeting?" Tanong naman ni Troy kay Ephraem.

"Si James. They spotted another vampire and a wo—," natigil siya at napatingin ulit sa akin at muling ibinaling ang tingin kay Troy.  "We need to talk somewhere else," sabi naman nito.

"I'm a vampire," I  blurted out of nowhere.

Shocked was written in Ephraem's face while Troy was in his usual expression. He can't believe that I am a vampire too.

"Half-vampire to be specific," I said. As I remember Luna said that mom was a vampire while father is a deity.

He confusedly looked at Troy, "what the hell you made her a vampire?" Still shocked can be heard in his voice.

"I didn't," tumaas pa ang balikat nito. 

Hindi pa rin makapaniwala si Ephraem sa kanyang nalaman. Kahit ako rin hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nalaman ko.

"Should we recruit her?" 

Inilabas niya ang kaniyang selpon atsaka nagtipa doon, para bang nagtext siya.

Hindi ko alam ang tinutukoy nila pero na-curious ako sa sinabi ni Ephraem. It's like I wanted to know more. 

"No, we can't. Baka mapahamak lang siya," tumayo ito kaya napatingin ako sa kanya.

"Hindi ulit kita mahahatid ngayon. You go first and clean my condo. It should be clean before I arrive." She said without looking at me.

Napanganga ako sa sinabi niya. Matapos niya akong aluin, paglilinisin lang pala niya ako ng condo niya. Gusto ko siyang batuhin ng sapatos ko, sa inis. Well, I'm his maid kaya okay lang din naman.

"Let's go, Ephraem." 

I sighed as I looked at them leaving. Susulpot na lang talaga siya bigla tapos aalis din agad. I just wonder kung ano 'yong pinag-uusapan nila, but I think it was about vampires.

I was about to go home when someone grabbed my hand.

"You're a vampire,"

My eyes widened and my lips parted. Paano niya nalaman? Me, Luna, Troy, and Ephraem, only the four of us know that I'm a vampire too. How could she know?

"What are you talking about?" I asked her and I acted like I didn't know.

"Don't pretend, I can smell you." She said. 

She's not scary at all. She looks kind and charming. Para bang hindi nito kaya manakit dahil sa maputla nitong balat, mapulang labi at maamong mga mata.

She can smell me? Ibig sabihin isa din itong bampira?

"You're a vampire too?" I asked again.

"No, I wasn't. I am different from you. I'm a —," 

"You smell a bit like a dog," I blurted out.

Naputol ang sasabihin niya nangbigla akong umimik. It wasn't my intention to say it out loud. 

Napatawa siya ng bahagya, " It's because I'm a female Lycan." She revealed herself. 

A lycan? She's a were-woman. I thought they weren't real. I only read them in books. I never thought that I can see in real life.

"What is your purpose in revealing yourself? Don't you know vampires and wolves are not in good terms?" I asked.

"Can we sit there," tinuro niya ang bench na inu-upuan ko kanina. "Nangangalay na kasi ang binti ko," saad niya.

Tumango lamang ako bilang sagot sa kanya atsaka kami nagtungo sa upuan at na-upo.

"I know that wolves and vampires weren't on good terms, but I have this hope that our kinds will be united someday. I am hoping that I can have a vampire friend to be with."

"This isn't our world. Paano ka nakarating dito?" Namuo ng pagdududa ang aking isipan. 

Luna said unknown creatures can be a threat in Hanlon. Paano kung hindi pala siya talaga isang Lycan at nagpapanggap lamang? 

I distanced my self to her.

"I was rejected by my pack as they can see me like a slut. Hindi ko alam kung paano rin ako nakarating dito. Ang tangi ko lamang natatandaan ay ang paghigop sa akin ng isang lagusan." She explained.

She was sucked by the portal?

"When?" Agad kong tanong sa kaniya.

"Hindi ko alam pero sa pagkakabilang ko limang taon na ang dumaan simula nang mapadpad ako dito." 

"So, kaya ka lumalapit sa akin dahil gusto mo akong maging kaibigan, right?" Diretso kong tanong sa kanya.

"It's kinda like that but I also need your help. Your kinds were hunting me. I'm weak I don't have the strength to fight them." Humarap sita sa akin at hinawakan ang dalawa kong kamay. Tumingin siya mga mata ko upang ipakitang nagsasabj siya ng totoo.

Napakuyom ako sa kamay ko. I'm also weak, how can I help her when I can't protect myself.

I found myself sending a message to Troy.

'I have an emergency.' Iyon ang nakalagay sa text ko sa kanya. Natulala naman ako sa sarili kong ginawa.

'Naka-uwi ka na ba? I'm on my way.' Nagulat ako sa reply niya. Napasapo ako sa sarili kong noo. 

'Nasa garden pa rin,' I replied.

"Ayos ka lang?" Tanong sa akin ni— I don't know her name.

"I'm fine. By the way, can you tell me your name?" I asked her.

"I'm Davina, Davi for short." She gives me a small smile.

Nakipagkamay ako sa kaniya at ngumiti din. I hope I can help you by asking them to help you.

We talked about our personal so that we can know each other. 

We're just at the same age. She said she lived from the other continent of Hanlon. She has two brothers. Her mother and father died in a war between wolves and unknown creatures. She got rejected by her pack because she's weak and unable to call her wolf. 

We were chit-chatting when Troy and his friends came. 

They growled when they saw us talking. I can see fear in Davi's face because of their glare. 

"Maeca, stay away from here," Troy growled. Mabilis itong lumapit sa akin at tangkang kukuhain ako. 

"Hindi, nagkakamali kayo nang-iniisip iba si Davi. Kailangan niya ng tulong ninyo." Hinawakan ko si Troy sa braso niya at tumingin sa kanyang mga mata. 

"She's a werewolf, Maeca. You can't trust her." Madiing saad ni Troy.

"She's weak. She can't harm me." Tumingin ako kay Davi na ngayon ay nakayuko.

Subalit kita sa kanyang mga mata na wala itong balak tulungan si Davi. Tumingin din ako sa mga kaibigan niya subalit parang isang utos lamang ni Troy na umatake ay aatakehin ng mga ito si Davi.

Napahawak ako sa kanya ng mahigpit. 

"I was just asking your help to help her but if you don't want to help her, I'll help her myself." Bumitaw ako sa pagkakahawak ko sa kanya at hinawakan ang kamay ng namumutlang si Davi. 

"Don't worry I'm going to clean your condo later. I'll be responsible for my duties as your maid." Nagtiim ang aking bagang habang sinasabi ang mga salitang iyon. Nakita ko rin ang pagkuyom ng kamao no Troy.

Hinawakan ko ang kamay ni Davi na ikinatingin niya sa akin. 

Ngumiti ako sa kanya, "Let's go, sabay na tayo umuwi." Saad ko dito. 

"Maeca, you can't go with her." madiing nitong utos sa akin na ikina-inis ko. 

"I'm just your maid. You can't interfere with my personal life and my decision." I gnashed my teeth as I looked at him. 

Tinignan ko siya ng masama pati na rin ang mga kaibigan niya. Napa-iwas na lang ng tingin si Ephraem ng tignan ko sila. 

I heard him call my name when we started to walk but I never turn around. 

"I'm sorry," 

Napatingin ako kay Davi na ngayon ay kagat-kagat ang kaniyang labi at parang maiiyak. 

"Don't be sorry. Wala ka namang ginawang masama." Saad ko sa kanya. 

"I made you two fight," I heard her sad voice.

"Lagi naman kaming nag-aaway no'n. Don't worry I'll be okay," sabi ko sa kanya saka ngumiti. 

"Dito na ako, Maeca. Thank you," sabi niya ng nasa tapat na kami ng sasakyan niya.

"Sige, bye." I waved my hands as she gets inside her car. 

Habang ako naman ay nagtungo sa tapat ng sasakyan ni Troy. I look at his expensive car, what if I claw it. Napailing na lamang ako sa na-iisip ko. 

Napagpasyahan ko na lamang na tawagan si Ephraem. Sinagot naman agad nito.

"Hey, can you take me home?" I asked him. 

Subalit hindi man lamang ito sumagot. 

"Lagot ka," I heard it from the background call before he ended my call.

Napakunot ang noo ko, hindi naman ganoon si Ephraem. Hindi siya iyong tipo na nagbaba ng tawag nang hindi nagsasabi.

I was about to call him again but I received a call from Troy. I reject his call and call his friend again pero hindi na ito sinagot ni Ephraem kaya no choice but to do a commute. 

Lumabas ako sa gate ng school dahil doon lamang naman may dumadaan na taxi. Buti na lamang at may natira pa akong pera pamasahe.

Agad naman akong nakasakay sa taxi. Aalis na sana kami ng may pumara na naman para sumakay. It was him. He looks hot with his messy hair and his unbuttoned uniform. 

Anong ginagawa niya dito? He had a car. Bakit kailangan niya pang sumakay sa taxi?

I didn't take the courage to ask him. I just stayed silent until we arrived in front of the building. We are still silent when we ride the elevator.

I keep silent when we arrived his condo. Kahit anong imik hindi ako nagsalita.

"Hey, Maeca." Tawag niya sa akin nang makapasok kami sa condo niya. I just ignore him. 

"Talk to me, Maeca." Sinundan niya kahit saan ako magpunta sa loob ng condo niya pero hindi ko padin siya pinansin. 

Hindi ko alam pero na-iinis talaga ako sa kanya ngayon. 

Papasok na sana ako sa banyo nang maramdaman kong nakasunod pa din sa akin si Troy. 

"Don't tell me hanggang sa C.R. susundan mo ako, BOSS." I emphasized the word boss na ikina-kuyom ng kamao niya at ikina-tiim ng kanyang bagang. 

Tumigil naman siya sa pagsunod sa akin sa C.R. kaya pumasok na ako. 

Na-upo ako sa bowl para umihi. Nagulat akk nang may makitang dugo sa panty ko. Kaya naman pala ang sakit ng puson ko kanina. I was in my monthly period. I groaned when I remember na wala nga pala akong nabiling napkin noong lumipat ako dito. 

Muli kong isinuot ang pang-ibaba ko at saka sumilip sa labas ng pinto ng C.R. nagulat ako ng makita kong nadoon pa rin si Troy. He was standing there as if he was waiting for me. 

Tumikhim ako bago umimik, "I have favor."

"Ano 'yon?" Mabilis naman niyang sagot.

"Buy me sanitary pads," 

His jaw dropped when he heard me. 

"I can't do that, it's to—," 

As if naman na mababawasan ang kagwapuhan niya kapag bumili siya ng napkin.

"Nevermind, Ako na lang ang bibili" sabi ko sa kanya.

"No," bigla niyang sabi. "Ako na," saad nito at nagmamadaling kinuha ang susi niya sa lamesa.

"Stay there, I'll be right back."