Ilang buwan narin simula ng ibully ako ng mga kablockmate ko at hanggang ngayon ginagawa pa rin nila sakin.
Dahil daw sa mahirap ako at hindi nila kapantay idagdag mo pa daw ang paghalik ko sa prince nila. Hindi ko naman sinasadya yun kasalanan ko ba ng natapilok ako. Sisihin nila yung bato tsk.
Kahit anong bully nila sakin hindi na ako mag patinag paki ko ba sa kanila mas mahalaga ang pag-aaral ko kaysa sa mga kalandian nila at katarayan sa katawan.
Ako si Maeca Kaede ay nangangako ngayon sa sarili ko na hindi na magpapa-api sa mga mayayamang spoiled brat na mga walang alam sa tunay na buhay.
"Salamat ate Che at sa mga katrabaho ko, salamat sa payo ninyo kung hindi dahil sa inyo hindi lalakas ng ganito ang loob ko" Sinulat ko sa maliit kong kwaderno.
FLASHBACK
"BAKIT KASI HINAHANAP MONG GANYAN KA NILA, MAECA!" Napatakip ako sa tainga ko dahil sa inis na sigaw ni ate Che.
Si ate Che para ko na siyang tunay na ate siya lagi ang tumutulong sa akin kapag may problema ako. Sa tuwing nagigipit ako at may problema siya lagi ang lalapitan ko.
"Ate naman kasi mayaman sila mahirap lang ako. Maimpluwensya sila kesa sakin baka pag lumaban ako ipatanggal nila ang scholarship ko ate. Alam mo naman ate na doon na lamang ako umaasa dahil wala naman talaga akong kakayahang paaralin ang sarili ko sa ganun kaganda ng paaralan pero demonyo ang mga nag-aaral hahaha." Nagawa ko pang magbiro habang nagpapaliwanag kay ate Che pero tinignan lang niya ako ng masama. Pumasok kasi ako sa trabaho ng pasa-pasaan.
"Maeca, nagawa mo pang tumawa tignan mo nga yang sarili mo para ka ng ube sa sobra mong daming pasa. Huwag kang matakot lumaban Maeca ipagtanggol mo ang sarili mo mas mahalaga parin ang kalusugan mo nakakapag-aral pero para ka namang pinapatay."galit na sabi ni ate Che.
Mayaman din sila pero gusto lang talaga nya magtrabaho dito sa Saltos ćafe. Magkapatid sila ni Manager Kwang.
"Pero, ate--"Hindi niya ako nakatapos sa pagsasalita.
"Hayst Maeca 'wag mo ipakita sa kanila na mahina ka dahil talagang ibubully ka nila lagi"mahinahon nang sabi ni ate che. "At kung magkaproblema ka man sa school ninyo ako ng bahala"dugtong pa.
Hindi ko alam kung paano ko ipakita at ilalabas ang tuwang ngayo'y nagsasaya sa aling kalooban. " Ate Che salamat pero---"
" Walang pero pero Maeca."Sabi ni Ate Che kaya na ako nakaangal pa sapagkat pag sinabi na niya ang ganyan ay kahit anong sabihin ko'y hindi na ito makikinig sa akin.
"Oh, yan ha' Maeca 'di ka na papabully ha' 'pag ikaw nakita pa naming madaming pasa susugod na talaga kami dyan sa pinapasukan mo" Sabi ni ate Mica. Isa sa mga katrabaho ko dito sa Saltos ćafe.
"Oo nga Maeca susugod kami talbog sila dito sa muscle ko" Sabi ni Klausy na habang pinapakita ang kanyang biceps na walang kamuscle muscle. Para nga itong walang gawa ng mabigat sa pagkaka hugis ng kanyang tawan at akalain mo ding mayaman dahil sa magandang kutis nito.
Napatawa naman ako sa ginawa ni Klausy.
"Oo na "Sabi ko at hindi ko na mapigilang matawa sa mga ginawa nila.
Pati lahat ng Manager ko ay ganun ang sinabi
Pati lahat nang mga customer sa bar wag daw ako pa api sayang daw ang kagandahan ko, medyo natawa ako sa costumer namin na nagsabi nun.
End of flashback
Simula ngayon hindi na talaga ako magpapa-api sa mga taong nandito sa paaralan na to.
Binili nga pala ako ng mga gamit ni ate Che. Satingin ko'y pinakamamahal ang mga binili niyang iyon dahil puro branded ito na gawa sa mga pinakasikat na mga kompanya.
Tumingala ako upang titigan ang napakalaking gate ng school na pinasukan ko napakataas nito at napakalapad. Buntong hininga ako bago pumasok.
Maeca ito ang unang araw na hindi ka na magpapa-api.
''Uy umaasinso na ata si poor girl''
''Oo nga o puro bago gamit nya teka puro branded din mga gamit nya saan naman kaya yan nakapulot ng pera pambili.''
"Baka may sugar daddy hahahaha!"
"Hmmm kahit na bago pa gamit nya poor parin sya."
"Yeah!!"
Kung ano ano pang mga panlalait na salita ang narinig ko subalit hinayaan ko na lamang sila. Wala akong paki-alam kung ano pa man ang sabihin nila.
"Ah," daing ko ng may makabungo sa aking babae muntik na ako mawalan ng balanse mabuti na lamang at naituon ko agad ang isa kong paa.
"Oh look who's here," Wika ng babae. Mas mataas ito sa akin ng kaunti dahil sa napakataas nitong takong na sa palagay ko'y six inches.
Isa siya sa mga kablockmate ko . Isa din siya sa bumugbog saakin lagi.
"Uy poor girl buhay ka pa pala?" Mataray na bigkas ng babaeng nasa kanan ni Layla. Si Layla ang ka blockmate ko.
"Oo naman bakit naman ako hindi mabubuhay alam mo bang siyam ang buhay ng pusa meow." Pang-aasar ko sa kanila. "At teka mali ata kayo ng pinuntahan hindi dito ang circus." Mapang-asar akong ngumiti sa kanila
"What do you mean? Circus?" Nagtatakang tanong ni Layla
"Hulaan mo," Nakangisi kong sagot sa kanya
Nag-igting ang mga bagang ni Layla at ng mga kasama miya kumuyom rin ang mga kamao nila dahil sa sinabi ko.
"Me? Sa circus?"galit na galit niyang tanong
"Yes," taas noo kung sagot.
"Who the hell are you para sabihin yan sa akin huh? Isa ka lang namang hampaslupa na nakikisama sa aming mga mayayaman" galit na galit nya na parang umuusok sa galit.
"I am Maeca Alice Kaede, Ako ang sinasabi mong hampaslupa na mas maganda sayo. "Saad ko sa kanya and then I flip my hair.
"What the hell! Ikaw mas maganda sa akin? bi----," napatigil sya sa sabihin nya.
"Why did you stop talking?"tanong ko sa kanya habang naka taas ang kanang kilay.
Para itong natigilan at parang may puso puso ang kanyang mga mata. Sinundan ko kung saan siya nakatingin. Kaya naman pala nakatingin pala dumating na naman ang prince nila.
Napakibit balikat nalang ako saka nagbalak umalis nagsasayang lang ako ng oras dito.
"Bye, bitch "sabi ko at umalis na.
Tumawa ako, sayang muntik na sya kaninang sumabog sa inis.
Pumunta na ako sa room namin.
Maagap yata akong pumasok. Maunti pa lamang kaming nandito sa first subject. Tutulog na lang muna ako ng saglit wala pa akong gasinong tulog simula kagabi.
"Ahm," Nagmulat ako ng mata.
Teka nasaan ako anong lugar ito? Ang paligid ko'y tila nababalot ng dilim wala akong makita. Walang mga puno, walang bahay, walang lupa at tubig? nasaan ako?
Patay na ba ako?
Pinatay na yata ako ng mga ka blockmates ko habang natutulog.
"Hello"sigaw ko at nagecho ang boses ko
"Kaede!!!"sigaw ng isang tinig sa apelyido ko
Huh?
"Sino ka?"sigaw ko
"Ms. Kaede!!!!!!"sigaw nya uli.
"Huh ?"mahina kong sabi.
"Ms.kaede are you listening" Napamulat ako at nakita ko ang professor kong batak na ang litid sa leeg.
Napakurap pa ako ng ilang beses bago makaimik.
"Y-yes, maam," sabi ko
Panaginip lang pala.
"Okay solve this problem"sabi ni maam
Pumunta naman ako sa unahan at sinagutan ang isinulat ng professor ko.
"Very good Ms.Kaede"
Uupo na dapat ako ng napansin ko yung katabi ko na parang
Parang ...
What the hell!!
Si Mr.Sunget/ Prince
Bakit ?bakit sya na ang katabi ko sa upuan di naman sya dati ang katabi ko e??
"Nilipat ako "sabi nya sakin ng di nakatingin
"Huh? bakit?"tanong ko
"Di ka nakikinig," cold niyang sabi
"Huh ang alin?" Tanong ko sa kanya.
"Itututor mo ako," cold niyang sabi
What??? No!!!
Hindi!!!!!!!!!
At syaka wala akong time para turuan sya may trabaho ako
Kringggg....
"Okay class you may take your break"sabi ni maam
"Sumama ka sa akin"cold niyang sabi
Grabe naiinis na ako sa pagka cold nya, ah.
"Bakit naman ako sayo sasama." Tanong ko. "Ayoko may gagawin ako." Dugtong ko agad,
"Pag-uusapan natin ang schedule kung kailan mo ako itututor kung ayaw mo pwede ka ng mag transfer sa ibang school," sabi nya at nag lakad na.
Tsk. Damn this guy!
"Wait"
Hinintay naman nya ako.
Aba at maalam naman pala itong mangintay .
Canteen.
"Ito ang schedule," sabi nya sabay abot sakin ng papel
"Pero di kita matu-tutor may trabaho ako," sabi ko.
"What time?" Tanong nya.
"4:30 ng hapon hanggang 1:00 ng umaga." Mahina kong sagot.
"Are you serious?" Tanong nya sakin.
"Yeah," sabi ko.
"Okay, teach me every break time and Saturday and Sunday the whole day." Sabi nya.
"Okay ,what!? Edi naman nawalan ako ng pahinga," napalakas kong sabi kaya napatingin samin yung mga nasa canteen.
"Pag dika pumayag baka maapektuhan ang pag-aaral mo," pananakot nga sakin.
What the... at tinakot pa nya ko.
Hay, ano pa nga ba magagawa ko?
Sila ang may ari ng school na ito at kayang kaya nya akong ipa expelled anytime.
"Okay, fine. Hay, may magagawa pa ba ako?" Sabi ko.
"Okay will start tomorrow," sabi nya.
"Okay," mabilis kong sagot at umalis na sa canteen.
Napahawak ako sa ulo ko habang iniisip na ito na ang simula ng kalbaryo ng buhay ko dahil sa lalaking si Mr. Sungit.Bakit kasi ako pa ang napili na maging tutor niya. Hindi lang naman ako ang Scholar sa paaralan namin.Wala naman akong magagawa baka kapag hindi ako tumupad sa usapan namin ay ipa-expelled niya ako.Lalong sumakit ang ulo ko ng marinig ko ang pagtunog ng bell namin hudyat na iyon para sa break time namin."Okay class, dismiss," sabi ng teacher namin sa Mathematics.Halos wala akong naintindihan sa mga tinuro sa amin. Tanging ang pagsisimula ng pagtuturo ko kay Mr. Sungit ang siyang nasa isip ko. Hindi ko alam kung paano sisimulan ang pagtuturo sa kanya, wala naman akong karanasan sa pagtuturo."Hay, di ko alam kong ano ituturo ko sa kanya." Napabuntong hininga ako habang tumatayo."Hey, You," Walang emosyon niyang tawag sa akin.Hindi ko siya nilingon. Ayaw ko makita ang pagmumukha niya naiinis ako.
Sabado ngayon, May tutorial session na naman ako kay kumag na mas magaling pa sakin but I also need to go to the orphanage. Kailangan kong bumisita ngayon doon. Wala sana akong problema ngayon kung hindi um-epal sa buhay ko itong si kumag.Ilang minuto pa akong nag-isip kung saan ako pupunta. Kung sa orphanage ba or sa kumag na 'yon.Mas pinili kong sa orphanage na lang dahil iyon ang kinalakhan ko simula ng mawalan ako ng ala-ala.HENSON'S POV"Bakit tayo nandito?" Tanong ko kay Ayesha habang naglalakad kami papasok ng Orphanage.Wala naman kaming naka-scheduled dito kaya I was wondering kung bakit ako sinama dito ni Ayesha."I just felt going, I also saw it on my dreams," Seryosong saad ni Ayesha.Ayesha is a prophet. She can take a glimpse on the future."Are you going to believe me if I tell you that I saw Ayada here when where in Sweden," Nabigla ako sa sinabi niya. She saw Ayada here. Nagkaroon ako ng pag-asa
THIRD PERSON POVWalang malay na nakahandusay sa sahig si Maeca.Ang kanyang pisngi ay basang basa ng kaniyang mga luha. Sa tindi ng sakit na naranasan niya sa pagkagising ng kaniyang abilidad. Isang pakpak ang tumubo sa kaniyang likod. Hindi lamang ito isang ordinaryong pakpak sapagkat ito ay kulay ginto.Habang walang malay napadpad ang diwa ni Maeca sa isang napakadilim na lugar na para bang nilalamon siya nito. Tanging ang ginto niyang pakpak ang nagsisilbing liwanag sa kadilimang iyon.Luminga-linga siya upang humanap ng iba pang liwanag subalit nabigo siya."Anong lugar 'to," Nag-echo ang boses niya ng bumigkas siya ng mga salita.'Nasaan ako?' Namuong katanungan sa isip ni Maeca."Ayada," nakarinig siya ng hindi pamilyar na boses subalit luminga-linga parin siya upang hanapin kung sino ang nagsalita.Tanging kadiliman lamang ang kaniyang nakita. Sinubukan ni Maeca na gamitin ang kaniyang pakpak up
THIRD PERSONS POVTroy was sitted at the sofa faced on the bed where Maeca was laying down. He was watching her sleep, admiring every inch of her."I have never been this crazy for a girl before," he said to himself.Troy combed his hair with his right hand. He didn't even care if he made ladies cry not until he met her. He was instantly addicted to her.He sighed, " Stupid self."He glanced at Maeca once more. As She was peacefully sleeping. Watching her makes him more infatuated. It was like he was looking at a sleeping angel.Troy leaned to the end of the sofa and closed his eyes.A ring caught his attention. He picked up his phone and looked at it with a bored expression. It's his friend Darwin."What's up?" His voice is hoarse. His eyes were closed while talking to his friend."Nasa condo mo kami ngayon. Nasan ka?" His friend Darwin asked."I'm at the hospital," He answered with a bored tone
"I'm sorry sir but Ms. Kaeda is missing."Troy was at rage when the nurse confirmed it. Gusto niyang suntukin ang lamesa subalit may ibang tao maliban sa kanila sa lugar na iyon.Galit niyang kinuha ang kanyang susi at walang sinabi, iniwan ang kanyang mga kaibigan."Hey, what happened?" Ephraem asked pero hindi man lamang ito lumingon. Tuloy tuloy lamang ito sa paglalakad."Let's go, sundan na lang natin. I think he has a big problem."They followed their mad friend."What the hell his f*cking crazy, driving carelessly!" Darwin cursed nang makita niya ang ang sasakyan ng kanyang kaibigan na halos lumipad na sa bilis ng pagpapatakbo nito. Lagi pa itong nag-oovertake sa ibang mga sasakyan kaya walang nagawa ang mga kaibigan niya na bilisan din ang pagpapatakbo nila."This isn't Troy. He prioritized safety especially when driving," James blurted out. Napaisip na lamang si James, 'Is it really that big of a deal f
Things have been complicated this week. There are so many things that occurred. I lost my jobs all of a sudden."Ate Che, what do you mean I'm fired?" I asked. I don't have any idea why am I being fired. As far as I know, I did my best to be an exemplerary employee."I'm sorry, Maeca, but it has been decided. I can't do anything about it." She looked at me with her sad face. I also saw her helplessness.Masakit mang-isipin pero kailangan kong tanggapin. Hindi ko naman siya pwede pilitin na huwag ako tanggalin. Sobra na ang tulong na ibinigay niya sa akin noon nakakahiya na rin.I looked at her dejected," Okay ate, I understand.""Here, take it. It's just a little help." She gave me an envelope filled with money.Hindi ko tinanggap ang pera na binibigay niya."I can't accept it, ate. Masyado nang madami ang naibibigay mo sa aki
CHAPTER 10 Umaga ako ng nagising para magluto ng umagahan ni kumag. Nanlumo naman ako nang buksan ko ang kakaibang refrigerator niya. Halos puro alak lamang ang laman nito at isang tray ng itlog. Napapikit na lamang ako. Napabuntong hininga na lamang ako saka kumuha ng apat na itlog upang lutuin. Nagsaing na rin ako sa kabilang kalan. Inihanda ko na ang mga gagamitin sa pagluluto ng itlog. Ini-scramble ko na lamang ang dalawang itlog at ang natira pang dalawa ay sunny side up. Para naman may pamilian pa siya kung alin gusto niya kahit na parehas lang din namang itlog. Saktong katatapos ko lamang maghanda ng pakain ng magising siya. Magulo pa ang bagsak niyang buhok at halata pa na kagigising lamang ito. Pero bakit ganoon lalo pa yata siyang mas gumwapo? Tumikhim ako, "the foods is ready." saad ko. Napatingin naman ito sa akin kasunod sa nakahandang pagkain.
"You can warm my bed, I'll give you money."Mas nagpumiglas ako nang sabihin niya iyon. He's very creepy."Ano ba bitawan mo ako," nagpumilit pa rin ako magpumiglas sa kanya.Gusto ko nangmaiyak sa ginagawa niya. Gusto ko sumigaw pero tinakpan niya ang bibig ko. Wala naman nakapapansin sa ginawa niya dahil nasa hulihan kami.Please, someone help me.Troy help me.Even if it is impossible I want you to save me, please.I was shocked when I saw that maniac slammed on the wall. Hirap itong tumayo dahil sa pagkakasalpok sa pader. Masama ang tingin nito sa taong gumawa sa kaniya noon subalit may halo din na takot.I looked at troy he was insanely mad. I can saw it in his eyes. His jaw are thighthen and his hands are clenched like a rock."What the hell are doing? I have a business her
Recap"They were vampires," saad ni Luna habang nakatitig sa dalawa.Nagulat ako ng makita ko ang pagpatak ng luha sa kaniyang mga mata habang nakatitig siya sa dalawa kaya napatingin uli ako sa mga ito.—iknowl—Papasok na dapat ang dalawa sa loob nang tumigil ang babae at nagpalinga-linga ito, tila ba may hinahanap."May problema ba, Ayesha?" tanong ng lalaking kasama nito."May ibang tao na ang nakapunta dito. I can still smell their feint scent here." Narinig kong saad ng babae. Muli niyang inilibot ang kaniyang mga mata sa paligid."..or maybe, hindi pa sila nakaka-alis," Napahawak ako kay Luna nang biglang tumingin sa direksyon namin ang babae. Parehas kaming napalunok ng sarili naming laway nang unti-unti itong lumalapit sa amin.Akma na akong tatakbo pero pinigilan ako ni Luna, "stay still." Pigil niya sa akin.Tulad ng sinabi niya hindi ako umalis at nanatiling tahimik. Nang walang
Troy went to the supermarket. He was cursing while finding where the sanitary pads are located but he couldn't find it.'Fuck it!' Mura nito sa kaniyang isipan. He doesn't have any choice but to ask the saleslady."Where's the section of sanitary pads?" Palinga-lingang tanong ni Troy. Kung hindi lamang galit sa kaniya ang dalaga ay hindi niya ito gagawin."Ay Sir, nasa second floor po ang section ng sanitary pads," sagot naman agad ng saleslady.Walang sabi naman na umakyat papuntang second-floor si Troy. Napabuntong hininga siya ng makita ang iba't ibang uri ng napkin. Hindi niya alam kung alin ang ginagamit ng dalaga kaya kinuha na lamang niya ang pinakamahal."Is this enough?" Napatanong bigla sa sarili ang binata habang hawak hawak ang limang balot ng kaniyang napiling napkin.Troy thinks five isn’t enough yet, so he takes an
"Hindi ako makahinga, Troy." Bulong ko sa kanya.Bahagya ko siyang tinulak upang mahiwalay ang katawan niya sa akin. This isn't right."Ngayon lang ako nakakita ng maid na yinayakap ng amo niya." Napalingon agad ako sa nagsalita. Awtomatikong napalayo agad ako kay Troy.It was Ephraem standing in front of us while his hand is in his pocket.I saw Troy glared at him kaya napataas ang kanyang dalawang kamay."Kalma," natatatawang saad nito saka ibinalik sa kanyang bulsa ang mga kamay.Parehas kaming umayos nang-upo ni Troy. Napatikhim ako at itinuon ko sa kapaligiran ang atensyon ko habang nag-uusap sila."What are you doing here? Dapat nasa hideout ka." His voice isn't angry nor happy. It was like a neutral expression."Papunta na ako, napadaan lang,""You're bad at lying bastard," Troy tsked. He knows Ephraem was lying."May emergency meeting daw, kaso parang mas may mukhang emergency
RECAP"Who's Luna?"I did not answer him with his question, "I need to find her." Deklara ko."I need to find Luna."—<3—Simula nang mga panyayaring iyon nagsimula na din akong kwestyonin ang sarili ko. Akala ko noon ayos lamang na wala akong maalala, subalit ngayon iba na ang sitwasyon. Halos kalahating buhay ko ang ala-ala ko.I must find her. Hindi lamang ang pagiging bampira ang gusto kong itanong sa kaniya pati na rin ang kakaibang pakpak na tumubo sa likod ko at ang mga ala-ala kong bumabalik. Gusto kong malaman ang buo kong pagkatao."Argh! Really, the gold digger is here!" She exclaimed.Napabaling ang tingin ko sa babaeng nagsalita. Naka-cross arm ito at mataray na nakatingin sa akin. May kasama pa siyang dalawa na nasa likudan niya.She was wearing her expensive jewelry, bags, and clothes. Ang pagka-elegante rin nito ay kitang-kita.Tumingin lamang ako sa mga ito sa pana
It's been an hour since we started to exchange blood I still feel thirsty. I want more of his blood. Our clothes were torn apart and scattered on the ground. I sniffed then bite again his neck while he was licking mine and biting it. He was touching my body, it feels so good. I scratched my hand on his back because of pleasure. He releases his bite in my neck and made his way on my collarbone, he was licking it. I groaned in pleasure. I can't control my body it feels like my body wants it to. "Ahhh!" I groaned again when he bites my collarbone. I scraped his back. Pains and pleasure were indistinguishable. My bite went deeper as he licked and bit my collarbone. Napasabunot ako sa buhok niya nang maramdaman ko ang paglapat ng kaniyang kamay sa dibdib ko. He was slowly massaging my bust. Pleasure can be seen in my eyes. I was stunned when he pulled and kissed me. His lips moved and his tongue was trying to infiltrate my mouth, I let him enter.
"You can warm my bed, I'll give you money."Mas nagpumiglas ako nang sabihin niya iyon. He's very creepy."Ano ba bitawan mo ako," nagpumilit pa rin ako magpumiglas sa kanya.Gusto ko nangmaiyak sa ginagawa niya. Gusto ko sumigaw pero tinakpan niya ang bibig ko. Wala naman nakapapansin sa ginawa niya dahil nasa hulihan kami.Please, someone help me.Troy help me.Even if it is impossible I want you to save me, please.I was shocked when I saw that maniac slammed on the wall. Hirap itong tumayo dahil sa pagkakasalpok sa pader. Masama ang tingin nito sa taong gumawa sa kaniya noon subalit may halo din na takot.I looked at troy he was insanely mad. I can saw it in his eyes. His jaw are thighthen and his hands are clenched like a rock."What the hell are doing? I have a business her
CHAPTER 10 Umaga ako ng nagising para magluto ng umagahan ni kumag. Nanlumo naman ako nang buksan ko ang kakaibang refrigerator niya. Halos puro alak lamang ang laman nito at isang tray ng itlog. Napapikit na lamang ako. Napabuntong hininga na lamang ako saka kumuha ng apat na itlog upang lutuin. Nagsaing na rin ako sa kabilang kalan. Inihanda ko na ang mga gagamitin sa pagluluto ng itlog. Ini-scramble ko na lamang ang dalawang itlog at ang natira pang dalawa ay sunny side up. Para naman may pamilian pa siya kung alin gusto niya kahit na parehas lang din namang itlog. Saktong katatapos ko lamang maghanda ng pakain ng magising siya. Magulo pa ang bagsak niyang buhok at halata pa na kagigising lamang ito. Pero bakit ganoon lalo pa yata siyang mas gumwapo? Tumikhim ako, "the foods is ready." saad ko. Napatingin naman ito sa akin kasunod sa nakahandang pagkain.
Things have been complicated this week. There are so many things that occurred. I lost my jobs all of a sudden."Ate Che, what do you mean I'm fired?" I asked. I don't have any idea why am I being fired. As far as I know, I did my best to be an exemplerary employee."I'm sorry, Maeca, but it has been decided. I can't do anything about it." She looked at me with her sad face. I also saw her helplessness.Masakit mang-isipin pero kailangan kong tanggapin. Hindi ko naman siya pwede pilitin na huwag ako tanggalin. Sobra na ang tulong na ibinigay niya sa akin noon nakakahiya na rin.I looked at her dejected," Okay ate, I understand.""Here, take it. It's just a little help." She gave me an envelope filled with money.Hindi ko tinanggap ang pera na binibigay niya."I can't accept it, ate. Masyado nang madami ang naibibigay mo sa aki
"I'm sorry sir but Ms. Kaeda is missing."Troy was at rage when the nurse confirmed it. Gusto niyang suntukin ang lamesa subalit may ibang tao maliban sa kanila sa lugar na iyon.Galit niyang kinuha ang kanyang susi at walang sinabi, iniwan ang kanyang mga kaibigan."Hey, what happened?" Ephraem asked pero hindi man lamang ito lumingon. Tuloy tuloy lamang ito sa paglalakad."Let's go, sundan na lang natin. I think he has a big problem."They followed their mad friend."What the hell his f*cking crazy, driving carelessly!" Darwin cursed nang makita niya ang ang sasakyan ng kanyang kaibigan na halos lumipad na sa bilis ng pagpapatakbo nito. Lagi pa itong nag-oovertake sa ibang mga sasakyan kaya walang nagawa ang mga kaibigan niya na bilisan din ang pagpapatakbo nila."This isn't Troy. He prioritized safety especially when driving," James blurted out. Napaisip na lamang si James, 'Is it really that big of a deal f