"Who's Luna?"
I did not answer him with his question, "I need to find her." Deklara ko.
"I need to find Luna."
—<3—
Simula nang mga panyayaring iyon nagsimula na din akong kwestyonin ang sarili ko. Akala ko noon ayos lamang na wala akong maalala, subalit ngayon iba na ang sitwasyon. Halos kalahating buhay ko ang ala-ala ko.
I must find her. Hindi lamang ang pagiging bampira ang gusto kong itanong sa kaniya pati na rin ang kakaibang pakpak na tumubo sa likod ko at ang mga ala-ala kong bumabalik. Gusto kong malaman ang buo kong pagkatao.
"Argh! Really, the gold digger is here!" She exclaimed.
Napabaling ang tingin ko sa babaeng nagsalita. Naka-cross arm ito at mataray na nakatingin sa akin. May kasama pa siyang dalawa na nasa likudan niya.
She was wearing her expensive jewelry, bags, and clothes. Ang pagka-elegante rin nito ay kitang-kita.
Tumingin lamang ako sa mga ito sa panamagitan ng salamin atsaka muling ibinaling ang atensyon ko sa huhugas ng kamay ko.
"This bitch annoys me," irritation was evident in her voice.
Mabilis itong lumapit sa akin at hinila ang buhok ko. Napangiwi naman ako sa sakit dahil sa paghila niya sa buhok ko.
"Ano ba? Bitawan mo ang buhok ko," utos ko habang binabawi ako ang hawak niyang buhok ko subalit tumulong na din sa kaniya ang dalawa niyang kasama sa paghila sa buhok ko.
"You deserve it bitch!" The other girl yelled.
Napa-upo ako sa sahig ng washroom habang sinasabunutan nila. Patuloy pa din ako sa pagmamakaawa na bitawan na nila ako dahil pakiramdam ko matatanggal na ang buhok ko, but they don't care. They keep on pulling my hair.
There was something inside me growling in hostility. I felt something changed. My nails became long and spiky. I also felt a sudden urge to drink blood. I also felt a strange strength in my body, hindi ito katulad kanina. Kinuha ko ang tyansang ito upang maka-alis sa pagkakasabunot nila.
They looked surprised when I grabbed their hand and twisted it. They screamed in pain and begged me to stop when I continuously slammed them into the wall of the washroom.
"Stop you bitch," she yelled at me.
I was out of control. I don't know what I was doing. I can't control my body from torturing them.
"My hand is broken, please stop!" The other one screamed in pain.
I looked at their helpless faces. The pain was visible on their face. The elegant looking a while ago was a mess right now.
"This serves you right,"
I was about to bite them in the neck when someone spoke in the back. I was stunned when I saw her.
"You can't even control yourself," disappointment was written on his face. She crossed her arm and approached me.
It's her. Luna.
"Where have you been? I looked for you!" Tumayo ako at hinarap siya.
We're alike but her face more looks mature.
"Hindi naman ako umalis. I'm always here. In fact, I was there too when you awakened your vampire. I watched you two–erm," she stopped and make a fake cough. "B-but, of course, I closed my eyes and leave immediately." She continued.
My whole face becomes red remembering what happened that night and the fact that my twin sister saw as like that.
"I think there's a bond between you and him. Your vampire wouldn't react like that if there's none. But don't expect too much it is just a possibility." Sabi niya habang tinitignan ang mga babae na wala na ngayong malay.
Ayos na sana 'yong una niyang sinabi, e. Kaso dinugtongan pa, e. I am really a vampire. There it is, she confirmed it.
I'm still full of questions. I want to know more about my origin and myself.
"We should move to a place where we can talk properly," she suggested and immediately turned her back on me. It was like I can't have a choice but to follow her.
I followed her until we reached the garden of my school. We sit on the benched near to the bush.
"Huwag mo isipin na porque sinusundan kita ay magkaayos na tayo. I still have this grudge against you." Panimula niya nang maka-upo kami sa upuan. Hindi naman ako umimik pa dahil hindi ko din naman alam ang sasabihin.
"Sabi mo kanina hinahanap mo ako, Bakit?" Tanong niya sa akin. Ang tinutukoy niya ay ang sinabi ko sa kanya kanina.
"I have so many questions about myself and my origin, running in my head. I know na ikaw lamang ang makasasagot ng mga katanungan ko." Paliwanag ko sa kaniya at tumingin sa kaniyang mga mata. "I don't have my memories of when I was a kid. Gusto ko malaman kung paano tayo nagkahiwalay at kung saan tayo nagmula." dagdag ko pa.
Natahimik siya na para ba na nag-aalangan. I don't know if I was just imagining it, but I saw a sudden change of bitterness on her face.
Tumikhim siya bago nagsalita, "Hindi ko alam kung paano ka napunta dito but I know where we came from, it was called H-Hanlon." There was a bitterness in her words.
I saw him bite her lips, it was like she was holding for something not to do. The pain in her eyes can't escape from me to see. I don't know what happened but I think it was painful for her.
"Can you tell me about Hanlon?" I asked Out of nothingness.
"We lived—," she suddenly stopped and sighed. " We lived there. Mother and father was the Emperor and the Empress of Hanlon. Mother is a vampire while father is a deity. Sila ang namumuno sa lahat nang lahi sa, Vampires, Witches, Goblins, Wolves, etc. There were so many creatures living in Hanlon Half of them are still unknown. This unknown creature can be a threat to the Hanlon Empire which makes them decide to make a protector which is you and me." She stopped again.
"But only one protector must stay in Hanlon," again, bitterness can be sensed in her voice. Bahagya siyang Sumbawa, "they banished me in Hanlon that's why I'm here, but I don't why you're here."
"You're lucky you have been chosen to become the protector of Hanlon."
Tumayo siya na ikinabigla ko kaya agad akong napahawak sa braso niya.
"I don't want to be a protector. You can take it. I don't have the qualities to become one. I'm weak." I got scared of myself when I suddenly said those words without my consent, para bang matagal ko na itong gustong sabihin pero hindi ko masabi.
"Wala namang magbabago I already suffer a lot," mapait nitong sabi.
Bumuntong hininga siya bago muling umupo sa upuan.
"Hindi ko alam kung bakit nandito ka but you need to go back to Hanlon. You must protect our land."
"I don't remember anything how could I protect when I don't even remember it." Nakatingin ako sa kawalan habang pinipilit alalahin ang mga ala-ala.
"That's not my problem. It's your responsibility don't disappoint the people of Hanlon." Muli uli siyang tumayo at walang lingon na umalis.
"Luna," tawag ko dito. Balak ko sana siyang sundan subalit itinaas niya ang kamay niya na parang pinapatigil ako.
"Don't follow me,"
Hindi ko alam na maliban sa pagiging bampira ko madami pa pala akong matutuklasan hindi lamang iyon dahil pati na rin ang pinagmulan ko.
I just can't get it.
Why do they even have to throw Luna into another world when where twins and can protect Hanlon? Isn't two protectors were much better? She suffered here. I know what it feels because I, myself also experienced it.
Tears fell in my eyes when something came back in my memories. It was her being forced to enter the portal.
"Ina! Ama! Ayaw ko po!" Her screamed was all over the palaced.
"Ayada, Tulungan mo ako! Please, sabihin mo sa kanila na huwag gawin ito." She was begging to stay here, but I was just a kid. I was scared I don't what to do. I cried as she cried.
"Ina, bakit niyo ginagawa ito." I cried.
I saw my mother cried too while my father stays calm.
"Father, mother, please let Luna stay here." Nakita ko ang isang napakagandang babae mas matanda ito sa akin ng mga limang taon.
"Is there nothing we can do to let her stay, Father?" I heard a boy asked. Isa namang makisig at may nakakahumaling na mukha na binata ang nakita ko.
They just looked at my twin sister. They looked like that they don't mind even we lost her. It pains me how they look at my twin.
"Only one protector must stay," iyon lamang ang taning sinabi ng aking ama saka ito umalis sa lugar.
My tears won't stop from falling.
"I'm sorry, Luna. I can't do anything when you were in need." Bulong ko. Napahawak ako sa dibdib ko. My heart feels like it was crushed.
Why do we need to suffer like this?
"Cry baby,"
Naramdaman ko ang pagyakap sa akin. Lalo akong napaiyak dahil sa pagyakap niya. Bakit siya nandito?
Isa ka pa, isa ka pa sa mga nagpapasakit ng puso ko, Troy.
"May nagbully na naman ba sayo?" Madiin nitong tanong sa akin.
I looked at him, his face was serious. He looked at me in my eyes. His jaw clenched while looking at me. I was dumbfounded when he kissed my eyes. He wiped my tears and kissed my eyes again.
"You looked stupid when you cry," he said and kissed my forehead.
I am really stupid to like you. I am stupid to let my twin be banished. I am stupid to forget my memories. I am stupid.
"Hindi ako makahinga, Troy." Bulong ko sa kanya.Bahagya ko siyang tinulak upang mahiwalay ang katawan niya sa akin. This isn't right."Ngayon lang ako nakakita ng maid na yinayakap ng amo niya." Napalingon agad ako sa nagsalita. Awtomatikong napalayo agad ako kay Troy.It was Ephraem standing in front of us while his hand is in his pocket.I saw Troy glared at him kaya napataas ang kanyang dalawang kamay."Kalma," natatatawang saad nito saka ibinalik sa kanyang bulsa ang mga kamay.Parehas kaming umayos nang-upo ni Troy. Napatikhim ako at itinuon ko sa kapaligiran ang atensyon ko habang nag-uusap sila."What are you doing here? Dapat nasa hideout ka." His voice isn't angry nor happy. It was like a neutral expression."Papunta na ako, napadaan lang,""You're bad at lying bastard," Troy tsked. He knows Ephraem was lying."May emergency meeting daw, kaso parang mas may mukhang emergency
Troy went to the supermarket. He was cursing while finding where the sanitary pads are located but he couldn't find it.'Fuck it!' Mura nito sa kaniyang isipan. He doesn't have any choice but to ask the saleslady."Where's the section of sanitary pads?" Palinga-lingang tanong ni Troy. Kung hindi lamang galit sa kaniya ang dalaga ay hindi niya ito gagawin."Ay Sir, nasa second floor po ang section ng sanitary pads," sagot naman agad ng saleslady.Walang sabi naman na umakyat papuntang second-floor si Troy. Napabuntong hininga siya ng makita ang iba't ibang uri ng napkin. Hindi niya alam kung alin ang ginagamit ng dalaga kaya kinuha na lamang niya ang pinakamahal."Is this enough?" Napatanong bigla sa sarili ang binata habang hawak hawak ang limang balot ng kaniyang napiling napkin.Troy thinks five isn’t enough yet, so he takes an
Recap"They were vampires," saad ni Luna habang nakatitig sa dalawa.Nagulat ako ng makita ko ang pagpatak ng luha sa kaniyang mga mata habang nakatitig siya sa dalawa kaya napatingin uli ako sa mga ito.—iknowl—Papasok na dapat ang dalawa sa loob nang tumigil ang babae at nagpalinga-linga ito, tila ba may hinahanap."May problema ba, Ayesha?" tanong ng lalaking kasama nito."May ibang tao na ang nakapunta dito. I can still smell their feint scent here." Narinig kong saad ng babae. Muli niyang inilibot ang kaniyang mga mata sa paligid."..or maybe, hindi pa sila nakaka-alis," Napahawak ako kay Luna nang biglang tumingin sa direksyon namin ang babae. Parehas kaming napalunok ng sarili naming laway nang unti-unti itong lumalapit sa amin.Akma na akong tatakbo pero pinigilan ako ni Luna, "stay still." Pigil niya sa akin.Tulad ng sinabi niya hindi ako umalis at nanatiling tahimik. Nang walang
"Ina, anong nangyayari?" Naguguluhang tanong ng batang prinsesa ng makitang nagkakagulo sa loob ng palasyo.Ang mga kawal ay nagsisipagtakbuhan dala ang kanilang mga armas palabas. Pati na rin ang kaniyang mga nakakatandang kapatid na lalaki."Ayada magtago ka," Utos ng kaniyang Ina. "Huwag na huwag kang lalabas kahit na anong mangyari." Dagdag pa nito. Tumango lamang naman ang bata bilangpagtugon.Nakatago lamang ang bata sa ilalim ng malaking kama subalit rinig at kita niya ang nangyayari sa kanyang Ina."Ina!!" Pinigilan niyang sumigaw ng makitang humandusay ang duguan niyang Ina sa sahig."A-ayada, hanapin mo ang nakatak-da ta-tapusin ninyo ang kasam-kasamaan ni Haruska-" Mahinang bigkas ng kanyang Ina ng makaalis na ang mga kalaban.Agad namang lumabas ang batang babae upang daluhan angkaniyang Ina."lna, huwag
Chapter 1:Lumaki akong mahirap at walang magulang, ang alam ko lang at ang naaalala noong bata pa ako ay noong labing isang taong gulang ako. Kung saan-saan na ako napadpad nag-palaboy laboy ako. Mabuti na lamang at kinupkop ako sa bahay ampunan .Pinagaral nila ako at naging scholar ako noong nasa ika anim na baitang .Laking tuwa nila Fr. Matias at sister Aurora ng malaman nilang ako'y naging scholar.Sobrang saya ko rin noon kase ka-unti na lang ang magagastos nila pero may kaantabay pala itong kalung- kutan.Isang araw bigla nalang nasunog ang buong kumbento at sa 'di inaasahang pangyayari nasawi sina sister Aurora at Fr. Matias.Masakit man para sa akin ang pangyayaring iyon subalit wala na akong magagawa dahil iyon ay nakatadhana at alam kung may mabuting plano ang diyos para sa kanila .Nang nag dalaga na ako ay napagpasyahan kong umalis na sa kumbento upang mamuhay ng mag-isa at magtrabaho.Ngunit ako'y bumisita
Maaga akong bumangon sa aking higaan nang magising ako kahit na inaantok pa. Ayoko namang mahuli ako sa unang araw ng pasukan.Bago pa man ako pumanhik sa banyo ay kinuha ko muna ang mga kasuotan na aking gagamitin. Hindi rin naman ako nagtagal sa pagligo kaya naman nagkaroon ako ng pagkakataong kumain ng agahan na minsan lamang mangyari. Madalas ay hindi ako kumakain ng agahan dahil na rin sa kagipitan. Pagkatapos kong mag-almusal at mag-ayos ng sarili ay nakapag desisyon ko ng umalis ng bahay upang pumasok sa paaralan.May kalayaan ang aking paaralan. Sa tatansiyan ko ay mga tatlumpung minuto ko itong lalakarin. Subalit mas pinili ko na lamang maglakad papasok ng Paaralan para makatipid. At isa pa para na rin ako nitong nag-eehersisyo at ang ehersisyo ay maganda sa pangkalusugan.Habang naglalakad ako ay kita ko ang isang grupo ng hindi karamihang tao na tumatakbo.Sa palagay ko mga nag-eehersisyo ang mga ito."Good
Ilang buwan narin simula ng ibully ako ng mga kablockmate ko at hanggang ngayon ginagawa pa rin nila sakin.Dahil daw sa mahirap ako at hindi nila kapantay idagdag mo pa daw ang paghalik ko sa prince nila. Hindi ko naman sinasadya yun kasalanan ko ba ng natapilok ako. Sisihin nila yung bato tsk.Kahit anong bully nila sakin hindi na ako mag patinag paki ko ba sa kanila mas mahalaga ang pag-aaral ko kaysa sa mga kalandian nila at katarayan sa katawan.Ako si Maeca Kaede ay nangangako ngayon sa sarili ko na hindi na magpapa-api sa mga mayayamang spoiled brat na mga walang alam sa tunay na buhay."Salamat ate Che at sa mga katrabaho ko, salamat sa payo ninyo kung hindi dahil sa inyo hindi lalakas ng ganito ang loob ko" Sinulat ko sa maliit kong kwaderno.FLASHBACK"BAKIT KASI HINAHANAP MONG GANYAN KA NILA, MAECA!" Napatakip ako sa tainga ko dahil sa inis na sigaw ni ate Che.Si ate Che para ko na siyang tunay na ate siya lagi ang tumutul
Napahawak ako sa ulo ko habang iniisip na ito na ang simula ng kalbaryo ng buhay ko dahil sa lalaking si Mr. Sungit.Bakit kasi ako pa ang napili na maging tutor niya. Hindi lang naman ako ang Scholar sa paaralan namin.Wala naman akong magagawa baka kapag hindi ako tumupad sa usapan namin ay ipa-expelled niya ako.Lalong sumakit ang ulo ko ng marinig ko ang pagtunog ng bell namin hudyat na iyon para sa break time namin."Okay class, dismiss," sabi ng teacher namin sa Mathematics.Halos wala akong naintindihan sa mga tinuro sa amin. Tanging ang pagsisimula ng pagtuturo ko kay Mr. Sungit ang siyang nasa isip ko. Hindi ko alam kung paano sisimulan ang pagtuturo sa kanya, wala naman akong karanasan sa pagtuturo."Hay, di ko alam kong ano ituturo ko sa kanya." Napabuntong hininga ako habang tumatayo."Hey, You," Walang emosyon niyang tawag sa akin.Hindi ko siya nilingon. Ayaw ko makita ang pagmumukha niya naiinis ako.
Recap"They were vampires," saad ni Luna habang nakatitig sa dalawa.Nagulat ako ng makita ko ang pagpatak ng luha sa kaniyang mga mata habang nakatitig siya sa dalawa kaya napatingin uli ako sa mga ito.—iknowl—Papasok na dapat ang dalawa sa loob nang tumigil ang babae at nagpalinga-linga ito, tila ba may hinahanap."May problema ba, Ayesha?" tanong ng lalaking kasama nito."May ibang tao na ang nakapunta dito. I can still smell their feint scent here." Narinig kong saad ng babae. Muli niyang inilibot ang kaniyang mga mata sa paligid."..or maybe, hindi pa sila nakaka-alis," Napahawak ako kay Luna nang biglang tumingin sa direksyon namin ang babae. Parehas kaming napalunok ng sarili naming laway nang unti-unti itong lumalapit sa amin.Akma na akong tatakbo pero pinigilan ako ni Luna, "stay still." Pigil niya sa akin.Tulad ng sinabi niya hindi ako umalis at nanatiling tahimik. Nang walang
Troy went to the supermarket. He was cursing while finding where the sanitary pads are located but he couldn't find it.'Fuck it!' Mura nito sa kaniyang isipan. He doesn't have any choice but to ask the saleslady."Where's the section of sanitary pads?" Palinga-lingang tanong ni Troy. Kung hindi lamang galit sa kaniya ang dalaga ay hindi niya ito gagawin."Ay Sir, nasa second floor po ang section ng sanitary pads," sagot naman agad ng saleslady.Walang sabi naman na umakyat papuntang second-floor si Troy. Napabuntong hininga siya ng makita ang iba't ibang uri ng napkin. Hindi niya alam kung alin ang ginagamit ng dalaga kaya kinuha na lamang niya ang pinakamahal."Is this enough?" Napatanong bigla sa sarili ang binata habang hawak hawak ang limang balot ng kaniyang napiling napkin.Troy thinks five isn’t enough yet, so he takes an
"Hindi ako makahinga, Troy." Bulong ko sa kanya.Bahagya ko siyang tinulak upang mahiwalay ang katawan niya sa akin. This isn't right."Ngayon lang ako nakakita ng maid na yinayakap ng amo niya." Napalingon agad ako sa nagsalita. Awtomatikong napalayo agad ako kay Troy.It was Ephraem standing in front of us while his hand is in his pocket.I saw Troy glared at him kaya napataas ang kanyang dalawang kamay."Kalma," natatatawang saad nito saka ibinalik sa kanyang bulsa ang mga kamay.Parehas kaming umayos nang-upo ni Troy. Napatikhim ako at itinuon ko sa kapaligiran ang atensyon ko habang nag-uusap sila."What are you doing here? Dapat nasa hideout ka." His voice isn't angry nor happy. It was like a neutral expression."Papunta na ako, napadaan lang,""You're bad at lying bastard," Troy tsked. He knows Ephraem was lying."May emergency meeting daw, kaso parang mas may mukhang emergency
RECAP"Who's Luna?"I did not answer him with his question, "I need to find her." Deklara ko."I need to find Luna."—<3—Simula nang mga panyayaring iyon nagsimula na din akong kwestyonin ang sarili ko. Akala ko noon ayos lamang na wala akong maalala, subalit ngayon iba na ang sitwasyon. Halos kalahating buhay ko ang ala-ala ko.I must find her. Hindi lamang ang pagiging bampira ang gusto kong itanong sa kaniya pati na rin ang kakaibang pakpak na tumubo sa likod ko at ang mga ala-ala kong bumabalik. Gusto kong malaman ang buo kong pagkatao."Argh! Really, the gold digger is here!" She exclaimed.Napabaling ang tingin ko sa babaeng nagsalita. Naka-cross arm ito at mataray na nakatingin sa akin. May kasama pa siyang dalawa na nasa likudan niya.She was wearing her expensive jewelry, bags, and clothes. Ang pagka-elegante rin nito ay kitang-kita.Tumingin lamang ako sa mga ito sa pana
It's been an hour since we started to exchange blood I still feel thirsty. I want more of his blood. Our clothes were torn apart and scattered on the ground. I sniffed then bite again his neck while he was licking mine and biting it. He was touching my body, it feels so good. I scratched my hand on his back because of pleasure. He releases his bite in my neck and made his way on my collarbone, he was licking it. I groaned in pleasure. I can't control my body it feels like my body wants it to. "Ahhh!" I groaned again when he bites my collarbone. I scraped his back. Pains and pleasure were indistinguishable. My bite went deeper as he licked and bit my collarbone. Napasabunot ako sa buhok niya nang maramdaman ko ang paglapat ng kaniyang kamay sa dibdib ko. He was slowly massaging my bust. Pleasure can be seen in my eyes. I was stunned when he pulled and kissed me. His lips moved and his tongue was trying to infiltrate my mouth, I let him enter.
"You can warm my bed, I'll give you money."Mas nagpumiglas ako nang sabihin niya iyon. He's very creepy."Ano ba bitawan mo ako," nagpumilit pa rin ako magpumiglas sa kanya.Gusto ko nangmaiyak sa ginagawa niya. Gusto ko sumigaw pero tinakpan niya ang bibig ko. Wala naman nakapapansin sa ginawa niya dahil nasa hulihan kami.Please, someone help me.Troy help me.Even if it is impossible I want you to save me, please.I was shocked when I saw that maniac slammed on the wall. Hirap itong tumayo dahil sa pagkakasalpok sa pader. Masama ang tingin nito sa taong gumawa sa kaniya noon subalit may halo din na takot.I looked at troy he was insanely mad. I can saw it in his eyes. His jaw are thighthen and his hands are clenched like a rock."What the hell are doing? I have a business her
CHAPTER 10 Umaga ako ng nagising para magluto ng umagahan ni kumag. Nanlumo naman ako nang buksan ko ang kakaibang refrigerator niya. Halos puro alak lamang ang laman nito at isang tray ng itlog. Napapikit na lamang ako. Napabuntong hininga na lamang ako saka kumuha ng apat na itlog upang lutuin. Nagsaing na rin ako sa kabilang kalan. Inihanda ko na ang mga gagamitin sa pagluluto ng itlog. Ini-scramble ko na lamang ang dalawang itlog at ang natira pang dalawa ay sunny side up. Para naman may pamilian pa siya kung alin gusto niya kahit na parehas lang din namang itlog. Saktong katatapos ko lamang maghanda ng pakain ng magising siya. Magulo pa ang bagsak niyang buhok at halata pa na kagigising lamang ito. Pero bakit ganoon lalo pa yata siyang mas gumwapo? Tumikhim ako, "the foods is ready." saad ko. Napatingin naman ito sa akin kasunod sa nakahandang pagkain.
Things have been complicated this week. There are so many things that occurred. I lost my jobs all of a sudden."Ate Che, what do you mean I'm fired?" I asked. I don't have any idea why am I being fired. As far as I know, I did my best to be an exemplerary employee."I'm sorry, Maeca, but it has been decided. I can't do anything about it." She looked at me with her sad face. I also saw her helplessness.Masakit mang-isipin pero kailangan kong tanggapin. Hindi ko naman siya pwede pilitin na huwag ako tanggalin. Sobra na ang tulong na ibinigay niya sa akin noon nakakahiya na rin.I looked at her dejected," Okay ate, I understand.""Here, take it. It's just a little help." She gave me an envelope filled with money.Hindi ko tinanggap ang pera na binibigay niya."I can't accept it, ate. Masyado nang madami ang naibibigay mo sa aki
"I'm sorry sir but Ms. Kaeda is missing."Troy was at rage when the nurse confirmed it. Gusto niyang suntukin ang lamesa subalit may ibang tao maliban sa kanila sa lugar na iyon.Galit niyang kinuha ang kanyang susi at walang sinabi, iniwan ang kanyang mga kaibigan."Hey, what happened?" Ephraem asked pero hindi man lamang ito lumingon. Tuloy tuloy lamang ito sa paglalakad."Let's go, sundan na lang natin. I think he has a big problem."They followed their mad friend."What the hell his f*cking crazy, driving carelessly!" Darwin cursed nang makita niya ang ang sasakyan ng kanyang kaibigan na halos lumipad na sa bilis ng pagpapatakbo nito. Lagi pa itong nag-oovertake sa ibang mga sasakyan kaya walang nagawa ang mga kaibigan niya na bilisan din ang pagpapatakbo nila."This isn't Troy. He prioritized safety especially when driving," James blurted out. Napaisip na lamang si James, 'Is it really that big of a deal f