MAGKAUSAP sina Tere at Direk Matte nang bumalik sa event hall si Jamilla. Agad itong sinalubong ng dalawa."How's the ending?" usisa ng baklang direktor. "Is it satisfying?""Lack of emotion. Siguro pinipigilan niya lang ang sarili para 'di ma-disfigure ang mukha."Natawa si Direk Matte. "Ganyan ang problema ng mga retokada.""And I've seen no remorse from her. Kaya nagbago na ang isip ko. Contact all her previous contracts. Kapag nalaman nila ang totoo na nilinlang niya ang publiko, they will surely file a lawsuit against her.""I'll do that."Kinuha ni Jamilla sa bag ang inihanda na roong tseke at inabot kay Direk Matte. "It was a nice show. Treat your crew in some fancy restaurant.""Siguradong matutuwa sila. Salamat.""We'll go ahead. If you need anything, just give me a call. Okay?"Nakangiting tumango si Direk Matte. Inihatid niya ang dalawa hanggang sa pinagparadahan ng kanilang sasakyan."Bye. See you again," paalam ni Jamilla.Hinintay muna ni Direk Matte na mawala sa paningi
"MA'AM..."Napaangat ng mukha si Jamilla. Hindi pa halos umiinit ang puwetan niya sa upuan ng kanyang opisina. Dumiretso siya roon matapos ang paghaharap nila ni Corrie. It was an exhausting day. Gusto muna sana niya na magpahinga bago ang susunod niyang lakad. Her schedule for that day is full kaya hindi na siya nagpadagdag nang iba pang appointment."Hi."Naputol ang pagsasalita ng pumasok na sekretarya nang nakangiting bumungad at bumati mula sa likuran nito ang hindi inaasahan na bisita."My apology for coming unannounced."Sinenyasan ni Jamilla ang sekretarya na lumabas na ito at iwan na muna sila roon ng dumating na lalaki."I finally meet the youngest yet beautiful and mysterious VP of Magna.""I was really planning to invite you for dinner, Mr. Romeo.""Well, well, well. That would be a great honour, then." Inilahad nito ang palad, "Nice to meet you."Nakangiti namang tinanggap ni Jamilla ang pakikipagkamay ng lalaki. "Nice to meet you, too. Please have a seat.""Thank you."N
"DADDY, do you know why the mouse likes cheese?"Deretso lamang ang tingin ni Jerry mula sa pagkakapuwesto niya sa balkonahe ng kanyang silid. Mas maganda sa bahaging iyon dahil malinaw siyang natatanaw ng anak sa ibaba ng hardin."Because they like to be cheesy!"Narinig niya ang hagikhik ni Amberlyn na natutuwa sa sarili nitong biro. Pinili niya na ilihis dito ang mga mata at tumanaw sa malayo."Daddy, do you know why the cats like licking their paws?"Nakatingala lang si Amberlyn. Hindi ito umalis sa kinatatayuan kahit nananakit na ang batok nito."Because they are called paw-sa!"Napakagat ng labi si Jerry upang pigilan ang mapangiti sa biro na iyon ng anak."Yaya, I think Daddy is not in the mood today." Lumapit si Amberlyn kay Erin na nakaupo lamang sa unahan nito. "Wala na po akong joke. And I can't still make him laugh.""May ibang araw pa naman.""I will pick some flowers for him.""Okay."Bumalik uli si Amberlyn sa ilalim ng balkonahe ng ama. "What do you like, Daddy? A rose
INALIS ni Jamilla ang suot na sunglasses nang makababa siya sa sasakyan at saka inilibot ang tingin sa paligid.At first glance, masasabi na agad na mayayaman ang nakatira roon. Hindi lamang basta malalaki ang bahay; the exterior is sumptuous, and the landscape is quite exquisite."Is this the right place?" tanong ni Jamilla kay Tere."Yes, Ma'am.""They are too bold. Do you think they lived here happily and peacefully?"Hindi umimik si Tere na nakatanaw rin sa malaking bahay na kanilang tinapatan."Mukhang nawala na ang takot nila sa katawan. I will give them a bit of a scare. Baka sakaling tubuan sila ng konsensiya."Humakbang na patungo sa gate si Jamilla. Mukha ni Tere ang tumapat sa intercom doorbell kaya ito ang nakita sa video screen sa loob ng bahay."Sino ka?""Gusto kong makausap si Aurora Pulatis.""Bakit?""Ipinadala ako ng Villar.""Sandali lang."Narinig ng dalawa ang pagtawag ng sumagot sa intercom sa ina nito. Ilang sandali lang ay kusang nagbukas ang pinto.Nauna si
"HI."Ang magiliw na pagbati ni Jamilla ay taliwas sa naging salubong ng taong sinadya pa niya sa mismong opisina nito."Sorry." She stayed at the entrance teasingly, "Do I need an invitation to come in?""No sincerity at all. Hindi na rin ako makatanggi pa dahil nandito ka na.""Mr. Pelaez, please bear my rudeness for a while. You know, I'm a busy person. So, I really take everything in every day, just like tomorrow is my funeral."Napasuyod ng tingin ang lalaki sa itim na kasuotan ni Jamilla mula ulo hanggang paa. "It seems that you just attended a burial.""A cremation, to be precise. Mabuti na lang at minadali nila ang pagsunog. At least, I still have time to visit you." Naupo siya sa kaharap ng ginoo kahit wala pang imbitasyon. "Huwag mo na akong alukin ng kape. I had enough there. At hindi rin naman ako magtatagal basta maibibigay mo agad sa akin ang sadya ko rito. Well, I assume na natanggap mo ang ipinadala kong email.""I did.""Good. Does it move you?"Sumandal sa kinauupuan
TITIG na titig si Jamilala sa red envelope na nasa harapan. Bumalik siya sa opisina kaysa umuwi ng bahay. Mas malapit kasi rito ang RIM. She needs a space to think. Baka kapag nagtagal pa siya sa kotse ay bumigat nang bumigat ang kasalukuyan na bumabagabag sa kanyang puso at isip.Nag-iwan ng malaking palaisipan lalo na nang alalahanin sa kanya ang parehong naging tanong nina Gener at Antonino.There must be a possibility. Naniniwala siya sa himala. Puwede iyong mangyari. But she hates the idea na baka umaasa lamang siya sa isang imposible. It'll just hurt her deeper if it turns out a hopeless dream.Napukaw ang naglalakbay na diwa ni Jamilla nang tumunog ang cellphone. Agad niya iyong sinagot, "Gener.""May problema ba?""Huh?""Dinig ko sa boses mo.""Oh," maikli niyang tugon. Hindi siya magaling magtago ng nararamdaman. "It's nothing.""Nasa stakeout ako noong tumawag ka kaya hindi ko kaagad nasagot.""Any progress?""As of now, wala pa. Pero ginagawa namin ang lahat.""Anyway, I a
MULA sa kinatatayuan ni Miguel sa ikatlong palapag, tanaw niya sa ibaba ang halos kabuaan ng malawak na una't ikalawang palapag ng DBK. Ang parteng iyon ang pinakaabala sa lahat nang lugar dahil naroon ang planning and marketing at research and development. Naroon sa bahaging iyon ng gusali ang mga utak na bumubuo sa kanyang elite team.They handled all their projects well. Kaya walang pumapalpak isa man sa kanilang mga proyekto. He and himself made sure that the client would get the best result of satisfaction.When the DBK started in the industry, hindi pa ito gaanong kilala. But when they've got a deal from Regal Oasis ay nagsimula na roon ang pag-angat nito.They soared high like an eagle. Inakala ni Miguel noon na hindi na siya babagsak. It gives him confidence to even aim more."Sir..."Hindi natinag sa posisyon si Miguel na nanatili lang nakatingin sa ibaba. Kilala naman niya ang lumapit sa kanya kaya hindi na niya ito sinulyapan pa. Isa ito sa mga bumubuo ng kanyang legal team
TUMANAW sa labas ng kotse si Jamilla nang sabihin ng drayber na malapit na sila sa Memorial Park. Bahagya niyang ibinana ang bintana. At pumasok doon ang malamig na hangin. Napapikit siya. The wind plays like a sad music. Nang dumilat ang dalaga, a chill of mix emotion came to her; regrets, misery. It breaks her heart as the cemetery appear into view.Hindi niya inaalis sa puso ang sumisilip na munting pag-asa na posibleng buhay pa ang kanyang mga kapatid. Kahit iyon na lang sana sa lahat nang hiling niya ay ibigay ng langit."Ma'am," untag ni Tere na kanina pa abala sa hawak na IPad. Lumingon ito mula sa kinauupuan sa passenger's seat. "I found a company na huhukay po sa labi ng mga kapatid mo.""Good. Please, I want it as soon as possible.""Yes, ma'am. Kakausapin ko mamaya ang management ng Memorial Park para sa gagawin nating excavation.""And please, Tere. Find a reliable hospital to conduct a DNA.""Yes, ma'am."Muling tumanaw sa labas ng bintana si Jamilla. At napukaw siya sa
"NAKIKITA mo ba ang taong 'yon?"Sinundan naman ng tingin ni Amberlyn ang itinuro ng ina at saka tumango nang matanaw sa unahan ang isang lalaking nakatalikod habang nakatanaw sa malawak na karagatan."Ibigay mo ito sa kanya..."Nabaling ang mga mata ng bata sa singsing na iniangat ng ina sa harapan nito. "Are you going to marry him?"Buong paglalambing na ginulo ni Jamilla ang buhok ng anak. "You're really smart.""Ibig pong sabihin magiging daddy number two ko na siya?""He's going to be the best daddy in the whole world." Napansin ni Jamilla ang lumarawang lungkot sa mukha ng anak. "Why?""Daddy number one is still my best daddy from Pluto to Earth."Napipilan si Jamilla."Mommy?""Hmm?""Mommy has Daddy number two. Tito Gener has Tita Money. Me, I have Angel and Yaya Erin. But Daddy Jerry has no one."Muling natigilan si Jamilla. Hindi niya inilihim sa anak ang mga nangyari lalo na sa pamilya ng ama nito."Mommy, I want to live with Daddy.""Baby..." Iniharap niya ang anak sa kany
"MOMMY, I'm so happy today. Can we do this again?"Nakangiting sinulyapan ni Jamilla ang anak matapos maupo sa harapan ng manibela. "Sure, anak. Gagawin natin lahat nang makapagpapasaya sa 'yo.""Yeheyyy!" Natutuwa nitong itinaas ang yakap-yakap na manika. "Did you hear that, Angel? She's the best mommy in the world!"Pinaandar na ni Jamilla ang kotse. Nagsisimula na siyang bumawi sa ilang taon na nawala sa kanila ng anak. Pero mas makukumpleto ang kaligayahan niya kung masasabi na niya rito ang buong katotohanan sa relasyon nilang dalawa. At isasakatuparan na niya ang pagtatapat sa araw na iyon."Mommy, where are we going now?""Gutom ka na ba?""Opo.""Then, let's eat first.""You're also hungry, Angel?" Hinawakan nito sa ulo ang manika at pinatango. "We really are sisters."Inunat ni Jamilla ang braso at masuyong hinaplos ang pisngi ng anak. "I love you, baby.""I love you more, Mommy."Mula sa Enchanted Kingdom ay dumiretso ang dalaga sa Paseo de Santa Rosa. Noong isang araw pa si
"PUMUNTA ka sa mga tita at tito mo sa Amerika. Alam ko na hindi ka nila pababayaan doon.""No," salungat ni Jerry sa suhestiyon ng ina. "I want to stay here para lagi ko kayong madadalaw.""Forget about us."Napatingin si Jerry sa ama. "Dad, what are you saying?""Kalimutan mo nang may mga magulang kang tulad namin. Go on with your own life. Huwag mo lang uling tatahakin ang daan na nagdala sa amin sa buhay na ito."Pinatatag ni Jerry ang kanyang sarili kahit nakakaramdam siya ng awa sa ama't ina.Hindi man lamang pumasok sa isip niya minsan na makikita ang mga magulang niya sa ganoong sitwasyon.Nahatulan ng habangbuhay na pagkabilanggo sina Miguel at Amelita sa kasong murder, arson at kidnapping. No bail and parole. Sa loob ng selda na nila gugugulin ang ilang taon na natitira na lang sa kanilang buhay."Hindi ako naging mabuting anak. I'm sorry.""No." Ginagap ng ginang ang kamay ni Jerry, "Wala kang dapat na sisihin kundi kami ng papa mo. Pero tadaan mo lang lagi na hindi mababago
MABILIS ang naging usad ng pagdinig sa patong-patong na mga kasong isinampa sa pamilya Villar.Malakas ang nakalap na mga ebidensiya ni Gener. Idinawit nito ang mga dating opisyal at katrabaho na sangkot sa tampering ng Angeles Murder case.Mas lumakas pa ang pagdidiin ng kampo ni Jamilla sa pamilya Villar dahil sa CCTV footage na nakuha sa mismong Red Intel Manila na sinuportahan ng testimonya ni Aurora Pulatis.Isa sa mabigat na kaso na kinaharap nina Miguel at Amelita ay kidnapping. Tumayo bilang testigo sina Dra. Delda Ancheta at Zeraida Capisano.Natanggalan ng lisensiya ang direktor ng Miracle Hope na tumulong sa pag-kidnap kay Amberlyn at pinatawan ito ng pitong taon na pagkakabilanggo.Dumagdag ang kasong child abuse na nagdiin kay Corrie nang akusahan ito ni Erin ng labis na pagmamaltrato sa hindi naman pala nito anak. Sampung taon na sentensiya ang iginawad dito ng hurado at sampung taon naman sa naudlot na plano nitong pagtakas sa batas kasama ang kalaguyo nitong pulis.Mad
"KUKUHA lang ako ng mainit na tubig. Huwag kang lalabas ng silid, ha?"Hinawakan ni Amberlyn sa ulo ang nilalarong manika at pinatango iyon. "Opo," tugon niya sa maliit na tinig."Promise?"Muli niyang pinagalaw ang ulo ni Angel. "Promise, Tita Tere. I will be a good girl.""Okay. Babalik agad ako."Sinundan ng pagbangon ni Amberlyn sa higaan ang paglapat ng isinarang pinto ni Tere."Angel, ikaw ang nangako sa kanya kaya huwag na huwag kang lalabas ng silid.""Let's play and happy!" pag-iingay ng manika nang pindutin ni Amberlyn ang tiyan nito."Okay. Let's play and be happy when I come back. Sandali lang ako." Inihiga ni Amberlyn sa kama ang manika. "Miss ko na kasi si Yaya Erin kaya sisilipin ko lang siya.""Let's play and be happy!""I'll be back."Pinakiramdaman muna ni Amberlyn ang likod ng pinto bago marahang pinihit ang seradura at sumilip sa maliit na nilikhang siwang niyon. Natutulog sa hilera ng mga upuan ang dalawang bantay habang ang isang gising ay nakalikod at abala nama
"KAYA mo na ba uli silang harapin?""Kakayanin ko," tugon ni Jamilla sa naging tanong ni Jordan. "I've been waiting for this day.""Kung sigurado ka na at handa ka na, then go ahead. I'll be right here."Nag-iwan muna nang huling sulyap si Jamilla sa mga taong naroon sa loob ng interrogation room bago siya humakbang patungo sa pinto ng extension room.Sandali munang nakipagtitigan ang dalaga sa seradura at saka unti-unti 'yong pinihit.Marahan na tinapik ni Jordan sa balikat ang isang lalaki na nakaupo sa harapan ng control panel kung saan nakakonekta iyon sa loob ng silid na napapagitnaan lang ng malapad na kuwadradong one-way glass wall. "Please, start."Tumalima naman agad ang operator na pansamantalang tinanggal ang audio at video sa interrogation room.Wala mang naririnig na tinig o ingay sa labas, malinaw na malinaw naman na nakikita ni Jordan sa loob ng silid ang iisang reaksyon sa mukha ng pamilya Villar nang pumasok na roon si Jamilla."Masaya ka na ba?" asik na salubong ni C
PALIPAT-LIPAT ang tingin ng immigration officer sa hawak na passport at may-ari niyon na makikita sa window glass ang nakalarawang iritasyon sa mukha."What took you so long?" asik ni Corrie. "Baguhan ka lang ba rito?""No. I've been here for more than twenty years.""Then you should retire! Ang bagal mo!"The man smirked. Tumango-tango rin ito at lalo pang binagalan ang pagkilos. "I'm really planning. At magiging memorable pa yata ang retirement year ko.""I don't have time for chit-chat, okay? Do your job. Sayang ang pinapasahod sa 'yo ng gobyerno.""Why such in a hurry, Mrs. Corrie Han Villar?""Gosh! You're annoying! Bilisan mo riyan!""Hindi mo puwedeng apurahin ang immigration officer. May sinusunod kaming protocol dito para sa checking and verification ng mga documents. But if you're really in a hurry, may kilala ka ba rito sa loob na puwedeng makatulong sa 'yo?"Lumapit na si Amelita mula sa likuran ng yellow line dahil sa tagal ni Corrie. Narinig na rin niya ang malakas niton
"MUM, stop it."Sandaling natigil sa pagtitipa ng mensahe sa cellphone si Amelita. Sinulyapan nito ang anak.Magkakasama sa mahabang police patrol vehicle ang buong pamilya. Naroon din si Monette. Nakahiwalay lang sa kanila sina Lodi, Baldo at Edna."Don't try to stop me." Sumulyap ito sa mga kasamang pulis. "Gusto mo ba na makulong, ha?""We've been free for too long..." Pinilit ni Jerry na makapagsalita. He's still weak, but he has to voice out his sentiments that his been keeping it deep within his broken heart. "Dapat nga noon pa natin pinagbayaran lahat nang mga kasalanan natin."Maraming dahilan kaya pakiramdam niya ay durog na durog ang puso niya. He's an unworthy man, a worthless father, not a so-good husband and son.Minsan hindi niya maiwasan na hilinging hindi na lang sana siya nakaligtas noong gabing maaksidente siya. Because living is pointless anymore."We did nothing wrong!" madiing saad ni Amelita. "Ang babae na iyon ang dahilan kaya nandito tayo sa sitwasyon na ito! I
"DOC, anong nangyari? Bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin nagigising ang anak ko?"Lumipas na ang mahigit apat na oras na sinabi ng doktor na dapat ay bumalik na ang malay ni Amberlyn, pero nagpalit na ang bagong araw ay nanatili pa rin itong tulog. Hindi man lang ito nagbibigay ng senyales kahit ang dumikat kahit saglit."Normal na ang kanyang mga vital signs. There is no indication of any infection or side effects and even the postoperative complication. We're confused, too.""No explanation at all? It can't be," wika ni Jamilla nang naiiling habang puno ng pag-aalala. "There might be something wrong with her.""Did your child have any traumatic experience?"Napakunot ng noo si Jamilla. "Why?""During her operation, I noticed some old scars from her body. And some are deep na para bang galit na galit ang sinumang tao na gumawa niyon."Napahagulhol si Jamilla."Who did it?"Umiling si Jamilla. "Not me. But someone who is evil!" saad niya na puno ng galit sa pagkakaalala kay Corrie