MasukShare
PROLOGUE
Terakhir Diperbarui:
2025-03-18 03:34:58ฝนห่าใหญ่โหมกระหน่ำกระทบร่างของเด็กชายวัยสิบสี่ปีจนเปียกปอน ขณะถูกกลุ่มวัยรุ่นขี้ยารุมทำร้ายเพื่อไถเงิน แม้ว่าจะพยายามปัดป้อง แต่ด้วยความที่เขาตัวเล็กและเด็กกว่าก็ไม่สามารถต่อต้านการกระทำแย่ๆ คนพวกนั้นได้
ไม่แน่ใจว่าเพราะชุดที่เขาสวมใส่เป็นของมีราคาหรือเปล่า มันถึงได้พยายามกระชากมันออกไปแรงๆ แต่เด็กชายก็ปัดออก
“กูบอกให้เอาเงินมา ไม่ได้ยินรึไงวะ!”
“...” เขาเงยหน้าสบตากับวัยรุ่นตรงหน้าอย่างไม่เกรงกลัว ซ้ำการเงียบยิ่งทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจมากกว่าเดิม
“เฮ้ย! มึงหูหนวกรึไง”
“…”
“มันไม่ได้หูหนวกหรอก กูว่ามันเข้าใจแต่มันกวนตีน” ชายคนที่สองบอกเพื่อนตัวเอง ก่อนจะเอื้อมมือไปจับคอของเด็กชาย “ถ้ามึงไม่อยากตายก็รีบเอาเงินมาจะดีกว่า หน้าตาดูเหมือนลูกคนรวยขนาดนี้ เสือกบอกว่าไม่มีเงินได้ไงวะ”
“กูไม่ให้”
ผลัวะ!
ใบหน้าหล่อเหลาของเด็กชายถูกกำปั้นหนักเหวี่ยงเข้าใส่อย่างแรงจนสะบัด แต่กลับไม่ส่งเสียงร้องเจ็บปวดออกมาเลยสักนิด นั่นยิ่งทำให้กลุ่มวัยรุ่นไม่สบอารมณ์ถึงขั้นผลักเด็กชายล้มลงไปบนพื้น แล้วรุมประเคนฝ่าเท้าให้กับเขา
ไม่รู้ว่าโชคชะตาต้องการเล่นตลกกับเขาหรือว่าอย่างไร ทั้งๆ ที่หนีออกมาจากความอุบาทว์ แต่กลับต้องเจอกับเรื่องเลวร้ายยิ่งกว่า
รถยนต์คันหรูแล่นไปด้วยความเร็วท่ามกลางห่าฝน หลังจากกลับจากทำรายงานกับเพื่อนที่มหาวิทยาลัยช่วงเวลาๆ เกือบเที่ยงคืน เส้นทางนี้เป็นทางลัดที่เธอใช้ประจำ แต่ไม่คิดว่าจะต้องหยุดรถเพราะเหตุการณ์ตรงหน้า
เอี๊ยดดดดด~
เสียงล้อเบรกไปกับพื้นถนนดังลั่น ทำให้กลุ่มวัยรุ่นหยุดการกระทำของตัวเอง แล้วหรี่ตามองทางต้นเสียง เมื่อเห็นยี่ห้อรถบนโลโก้พวกมันก็ตาลุกวาว ดูเหมือนจะมีเหยื่อใหม่เอาเงินมาให้พวกมันถึงที่
สิ่งที่เจ้าของร่างอรชรให้ความสนใจคือเด็กใส่ฮู้ดแบรนด์เนมซึ่งดันตัวลุกนั่งตัวเปียกโซกอยู่บนพื้นถนน ผิวพรรณ หน้าตา ไม่เหมือนวัยรุ่นที่ยืนล้อมกายของเขาเลย
ลางสังหรณ์แปลกๆ ขับกล่อมให้หญิงสาวหยิบบางอย่างในลิ้นชักรถยนต์เหน็บด้านหลังกระโปรงนักศึกษา แล้วตัดสินใจเปิดประตูลงจากทั้งๆ ที่ฝนตกหนัก
“มีอะไรกันรึเปล่า”
“ถ้าบอกว่ามีล่ะครับคนสวย”
“ฉันไม่ถามแก” เธอตอบเสียงเรียบเรื่อย สบตากับเด็กชายใบหน้าเปื้อนคราบเลือด แววตาของเขาเหมือนกำลังขอความช่วยเหลือจากเธอ
“อ้าวอีนี่ ปากดีซะด้วย”
เฮสเทียถามเด็กชายให้มั่นใจว่าสิ่งที่ตัวเองเข้าใจนั้นไม่ผิด “เด็กคนนั้นน่ะ อยากให้พี่ช่วยรึเปล่า”
“…” เขาพยักหน้าเบาๆ แทนคำตอบ
“งั้นก็เดินมาหาพี่”
พลั่ก!
“ใครให้มึงไป” เด็กชายถูกเตะขาอย่างแรงจนล้มเข่ากระแทกกับพื้นถนน “ถ้าอยากช่วยมันก็เอาเงินมาแลกสิ”
“อยากได้เท่าไหร่”
“ห้าพัน”
“ฉันให้หนึ่งหมื่น เดินมาเอาสิ”
วัยรุ่นคนหนึ่งเดินเข้าไปหาเฮสเทียอย่างมั่นใจว่าตัวเองจะได้เงิน แต่เมื่อเขาแบมือไปตรงหน้าก็ถูกเธอจับบิดข้อมือไพล่หลัง เตะข้อพับขาจนล้มลงไปกับพื้นภายในเสี้ยววินาที
“โอ๊ย! ปล่อยกู”
“จะปากดีก็แหกตาดูด้วยว่าฉันใช่เพื่อนเล่นแกมั้ย”
“ปล่อยเพื่อนกูนะเว้ย” ชายอีกคนตะโกนสั่งเฮสเทีย แต่เธอกลับเลิกคิ้วมองอย่างไม่สะทกสะท้าน
“ปล่อยเด็กคนนั้นมาให้ฉันสิ”
พวกมันหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะวิ่งเข้าไปหาเฮสเทีย หมายจะเอาเรื่องแทนเพื่อนที่เสียรู้เธอ แต่ทว่า…
แกร๊ก!
เบรกจนหน้าแทบคะมำเมื่อเฮสเทียชักปืนพกสีดำออกมาจากด้านหลัง เสียงขึ้นลำพร้อมยิงสามารถข่มขวัญพวกมันได้เป็นอย่างดี
“เข้ามาสิ สมองเพื่อนแกกระจุยแน่” เฮสเทียไม่ได้ข่มขู่ เพราะถ้าเธอรู้สึกว่ากำลังจะได้รับอันตราย เธอไม่ลังเลที่จะลั่นไกเพื่อป้องกันตัวเองแน่
“…” วัยรุ่นขี้ยาถึงกับขวัญผวา แม้หญิงสาวยังไม่ได้ลั่นไกสักนัด แต่ทำให้ฉี่ราดกางเกงได้แล้ว
“เด็กคนนั้นเดินมาหาพี่สิ” เธอพูดกับเด็กชายอีกครั้ง ทำให้เขาลุกจากพื้นถนน เดินไปหาพี่สาวแปลกหน้าในทันที “ไปขึ้นรถ”
“ครับ”
“อย่าให้ฉันเห็นหน้าพวกแกอีกนะ คราวหน้าฉันจะไม่ใจดีแบบนี้แน่” หญิงสาวทิ้งท้ายไว้ด้วยคำพูดข่มขู่ ก่อนจะใช้รองเท้าส้นสูงถีบหลังชายที่นั่งอยู่บนพื้นจนหน้าคะมำ จากนั้นจึงเดินมาขึ้นรถยนต์ของตัวเอง
ภายในรถยนต์ไม่ได้มีบทสนทนาใดๆ เกิดขึ้นจนกระทั่งขับเข้ามายังคอนโดมิเนียมสุดหรูหราใจกลางเมือง ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของเฮสเทีย
“รู้มั้ยว่าตอนนี้กี่โมงกี่ยาม ทำไมถึงออกจากบ้านดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้”
“…รู้ครับ” เขาจ้องมองใบหน้าสะสวยไม่ละสายตา แม้จะเปียกฝน แต่ลบเลือนความสวยของเธอไม่ได้เลย
“รู้แล้วทำทำไม ถ้าพี่ไม่ไปเจอตอนนี้เราคงน่วมแล้ว”
“ขอบคุณครับ”
“แล้วน้องอายุเท่าไหร่”
“สิบสี่ครับ”
ตอนแรกเฮสเทียคิดว่าอายุเกินสิบห้าปีด้วยซ้ำ “บ้านอยู่ที่ไหน เดี๋ยวพี่พาไปส่ง”
“…” คราวนี้เขาเงียบ ซ้ำยังก้มหน้าหลบสายตา
“พี่ถามได้ยินรึเปล่า”
เด็กชายตอบเสียงเบา “…ผมไม่อยากกลับบ้าน”
“เป็นเด็กเกเรเหรอเราน่ะ หนีออกจากบ้านใช่มั้ยเนี่ย”
“…” ถ้าบ้านมันเป็นพื้นที่ปลอดภัยเขาก็คงอยากกลับไป แต่นี่มันไม่ต่างอะไรจากนรกบนดินเลยสักนิดเดียว เขาคิดว่าตัวเองเข้มแข็ง แต่นับวันยิ่งร้ายแรงขึ้นเรื่อยๆ
เฮสเทียถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะหันหลังไปเปิดกระเป๋าออกกำลังกายหยิบผ้าขนหนูออกมาเช็ดผมเปียกฝนให้คนเด็กกว่า
“เช็ดผมก่อน โดนแอร์เดี๋ยวไม่สบาย”
“…” การกระทำของเธอทำเอาหัวใจของเขาเต้นไม่เป็นส่ำ ใบหน้าร้อนผ่าวลามไปจนถึงใบหู แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมองใบหน้าของเธออยู่ตลอด
“พี่ไม่รู้ว่าเรามีปัญหาอะไรกับครอบครัวถึงหนีออกจากบ้านแบบนี้ แต่อายุเท่านี้ต้องเรียนหนังสือนะ การเรียนมันสำคัญที่สุดแล้ว”
“…”
“เดี๋ยวพี่จะพาเราไปส่งที่บ้าน แล้วจะให้เบอร์ติดต่อไว้ ถ้าเราต้องการความช่วยเหลืออะไรก็ติดต่อมาหาพี่ได้ทุกเมื่อ…โอเคมั้ย”
“พี่ชื่ออะไรเหรอครับ”
“พี่ชื่อเฮสเทีย…เราล่ะ” เธอถามกลับบ้าง
“ธามไทครับ”
“โอเค น้องธามต้องเป็นเด็กดีนะรู้มั้ย” เฮสเทียเรียกชื่อเขาพร้อมกับคลี่ยิ้ม สองมือยังเช็ดผมให้เขาไม่หยุด สังเกตเห็นใบหูของเขาแดงระเรื่อราวกับกำลังเขินอาย
รู้สึกเหมือนเวลาเดินไปอย่างเชื่องช้า…เพื่อรอให้เขาจดจำรอยยิ้มของเธอเอาไว้ให้ได้มากที่สุด
Bab terkait
H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 1 : ถูกสะกด
—————ปัง~ประตูห้องทำงานถูกเปิดอย่างไร้มารยาทจนเกิดเสียงดังสนั่น ทำให้หญิงสาวซึ่งกำลังเก็บเอกสารสำคัญด้วยความเร่งรีบต้องหยุดการกระทำแล้วช้อนสายตาขึ้นมอง“ลืมพกมารยาทมาจากบ้านเหรอ”“ทำไมไม่รับสายผม” คนถูกแดกดันไม่ได้สะทกสะท้านกับคำพูดนั้นเลยสักนิด ซ้ำยังเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ“ฉันว่าเมื่อวานฉันพูดชัดเจนแล้วนะเดวิด”“ที่รัก...มันก็แค่เรื่องเล็กน้อย”“…” เฮสเทียเงียบ เลือกใช้สายตาเย็นเยือกมองมือหนาที่จับเอวของเธอก่อนจะเลื่อนขึ้นไปมองเจ้าของมือนั้น“คุณหึงผมแบบนี้ ผมโคตรดีใจเลยรู้มั้ย”“เอาอวัยวะส่วนไหนคิดถึงเข้าใจว่าฉันหึง?”“ถ้าคุณไม่หึงก็คงไม่บอกเลิกผมหรอกใช่มั้ย”เบื้องหน้า ‘เดวิด’ คือคนรักของเธอที่คบหากันมาเกือบสามปี แต่เบื้องหลังเขาก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งที่เฮสเทียเก็บไว้เพื่อหาผลประโยชน์ ตัวเขาก็ได้ผลประโยชน์จากการคบหากับเจ้าแม่อย่างเธอเช่นกัน แต่เฮสเทียไม่เคยรู้สึกพิเศษกับเขา และไม่เคยคิดจะเปิดใจให้กับผู้ชายคนนี้ แม้ว่าเขาจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อครอบครองเธอก็ตามทีหญิงสาวปัดมือหนาออกจากบั้นท้ายตัวเอง แล้วจึงพูด “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน”“ไม่เอาน่าที่รัก” เดวิดพยายามรวบข้อมือเล็ก แล้
Terakhir Diperbarui : 2025-03-18H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 2 : อยากรู้จัก
“ไปที่โต๊ะเหอะ ไอ้มาร์คมันโทรตามยิกๆ แล้ว”เฮสเทียชูโทรศัพท์ที่กำลังสั่นครืด เพราะสายเรียกของมาร์คัสให้เฟรย่าดูเป็นการจบบทสนทนานี้ ก่อนสองสาวเดินผ่านนักท่องราตรีขึ้นมายังชั้นสองของไนต์คลับด้วยกันกลุ่มเพื่อนสนิทของเธอประกอบไปด้วย มาร์คัส คาลิกซ์ วิเวียน เฟรย่า และไวซ์ แต่บางคนมีเหตุจำเป็นก็เลยมาไม่ได้ ตอนนี้จึงขาดไปบ้างบางคน“มาช้าฉิบหาย ฉันจะกลับแล้วเนี่ย”“ก็แค่นิดหน่อยเองป้ะ บ่นไรนักไอ้มาร์ค”“ฉันคิดถึงลูกกับเมีย”“ดื่มก่อนสักสองแก้วแล้วค่อยกลับ” เฮสเทียหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาเดี่ยว ขณะที่เฟรย่าซึ่งเดินมาด้วยกันปลีกตัวไปนั่งข้างคาลิกซ์เพราะสงสัยมาตั้งแต่แรกว่าทำไมวันนี้บรรยากาศในไนต์คลับถึงเปลี่ยนไปจึงเอ่ยถามต่อ “ทำไมวันนี้มีดนตรีสด?”“ดนตรีสดมีทุกวันอังคารกับพฤหัสฯ”“อ้อ แล้วนั่นนักร้องใหม่เหรอ”“ใหม่ที่นี่ แต่เก่าที่อื่น เพิ่งดึงตัวมา” เขาอยากเปลี่ยนระบบภายในไนต์คลับของตัวเองใหม่ จึงซื้อตัวนักร้องผู้ชายคนนั้นมาจากอีกร้านหนึ่ง แถมยังเป็นนักร้องที่ดังในหมู่นักท่องราตรีสาวๆ มากอีกด้วย “เธอไม่สังเกตเหรอว่าคืนนี้ลูกค้าผู้หญิงเยอะมาก”เฮสเทียเหลือบมองลงไปยังเวทีด้านล่าง “ก็ไม่แปลกใจ หล
Terakhir Diperbarui : 2025-03-18H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 3 : เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว เพื่อนนอน
ต่อให้จะรวย จะสวย หรือจะแสนดีแค่ไหนก็ถูกชายหนุ่มปฏิเสธโดยไม่มีข้อยกเว้น และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนบอกว่าอยากทำความรู้จักกับเขา“ไม่ให้จริงเหรอพี่ธาม คุณเขาสวยมากเลยนะ”ธามไทเมินเฉยต่อเสียงของน้อยหน่า จับหูฟังอินเอียร์ใส่เข้าไปในหู แล้วหันไปให้สัญญาณเริ่มเพลงใหม่กับนักดนตรีอีกสองคนด้านหลัง ทำให้น้อยหน่าต้องล่าถอยกลับไปบอกข่าวกับเฮสเทียอย่างผิดหวัง“เพลงนี้จะเป็นเพลงสุดท้ายของผมในค่ำคืนนี้ มอบให้กับคนที่รอคนในหัวใจของตัวเองอยู่นะครับ”เสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้นหลังจากชายหนุ่มพูดจบประโยค เขาหยิบเก้าอี้มานั่งกลางเวที ยกขาไขว่ห้างแล้ววางกีตาร์ตัวเก่งบนหน้าตักนิ้วเรียวสวยเกากีตาร์เป็นทำนองประสานกับเสียงคีย์บอร์ดของนักดนตรีอีกท่านหนึ่ง มองลงไปยังลูกค้าที่เริ่มโยกหัวไปตามทำนองเพลงริมฝีปากหนาขยับขับร้องเพลงอย่างไพเราะ เสียงของเขาสะกดให้ลูกค้าหญิงชายด้านล่างหยุดฟังแทบทุกโต๊ะ เช่นเดียวกับหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งฟังอยู่ไกลๆ แม้ว่าตัวเธอนั้นจะถูกปฏิเสธมาหมาดๆ ก็ตาม“ในวันนี้เหลือแค่เพียงตัวฉัน เมื่อถึงคราวต้องห่างกันไม่พอเจอ กลิ่นดอกไม้พลันล่องลอยจางหาย วอนสายลมช่วยพัดหวนกลับคืนมา…” …“…รักฝังตรึงใจใ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-18H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 4 : ใจดีไม่เปลี่ยน
“ไม่คิดก่อนเลยเหรอ”“ผมไม่อยากปฏิเสธพี่รอบที่สอง”“จริงๆ ก็ไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธพี่นะ”เรื่องนั้นธามไทเชื่อสนิทใจ ครั้งแรกที่เจอเธอว่าสวยมากแล้ว แต่ตอนนี้กลับทวีคูณความงดงามมากขึ้นไปอีกไม่รู้กี่เท่า เพราะแบบนี้เขาถึงไม่กล้าสบตากับเธอตรงๆ“โอ๊ย! ปล่อยฉันนะ”เสียงโวยวายของหญิงสาวคนหนึ่งทำให้เฮสเทียหันไปมองอย่างสงสัย มองตามหล่อนขณะถูกผู้ชายซึ่งมีอาการมึนเมากระชากลากบริเวณหน้าไนต์คลับ หากเป็นคนอื่นเฮสเทียคงชั่งใจในการช่วยเหลือ แต่ผู้หญิงคนนั้นดันเป็นพนักงานในไนต์คลับของเพื่อนสนิท เห็นหน้าค่าตากันอยู่บ่อยๆไว้เท่าความคิดเธอทิ้งบุหรี่ลงบนพื้น แล้วสับรองเท้าส้นสูงเดินเข้าไปหาสองคนนั้นทันทีหมับ!“ใครวะ!”“ถ้าเมาก็กลับไปนอน อย่ามาระรานคนอื่น” เธอเอ่ยผ่านน้ำเสียงเรียบนิ่ง กดข่มอีกฝ่ายโดยการจิกเล็บลงบนข้อมือของเขาอย่างแรง“คะ…คุณเฮสเทียช่วยหนูด้วย ฮึก! เขาพยายามลวนลามหนูตั้งแต่ในคลับแล้ว” เด็กสาวร้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนเจ้านายทั้งน้ำตา ร่างกายสั่นเทาจากความกลัวที่อยู่ในอก“ไม่รู้จักกันใช่มั้ย”“มะ…ไม่ค่ะ”เฮสเทียพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ แล้วจะหันไปพูดกับคนเมาอีกครั้ง “ปล่อยเด็กคนนี้ซะ”“มายุ่
Terakhir Diperbarui : 2025-03-18
Bab terbaru
H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 4 : ใจดีไม่เปลี่ยน
“ไม่คิดก่อนเลยเหรอ”“ผมไม่อยากปฏิเสธพี่รอบที่สอง”“จริงๆ ก็ไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธพี่นะ”เรื่องนั้นธามไทเชื่อสนิทใจ ครั้งแรกที่เจอเธอว่าสวยมากแล้ว แต่ตอนนี้กลับทวีคูณความงดงามมากขึ้นไปอีกไม่รู้กี่เท่า เพราะแบบนี้เขาถึงไม่กล้าสบตากับเธอตรงๆ“โอ๊ย! ปล่อยฉันนะ”เสียงโวยวายของหญิงสาวคนหนึ่งทำให้เฮสเทียหันไปมองอย่างสงสัย มองตามหล่อนขณะถูกผู้ชายซึ่งมีอาการมึนเมากระชากลากบริเวณหน้าไนต์คลับ หากเป็นคนอื่นเฮสเทียคงชั่งใจในการช่วยเหลือ แต่ผู้หญิงคนนั้นดันเป็นพนักงานในไนต์คลับของเพื่อนสนิท เห็นหน้าค่าตากันอยู่บ่อยๆไว้เท่าความคิดเธอทิ้งบุหรี่ลงบนพื้น แล้วสับรองเท้าส้นสูงเดินเข้าไปหาสองคนนั้นทันทีหมับ!“ใครวะ!”“ถ้าเมาก็กลับไปนอน อย่ามาระรานคนอื่น” เธอเอ่ยผ่านน้ำเสียงเรียบนิ่ง กดข่มอีกฝ่ายโดยการจิกเล็บลงบนข้อมือของเขาอย่างแรง“คะ…คุณเฮสเทียช่วยหนูด้วย ฮึก! เขาพยายามลวนลามหนูตั้งแต่ในคลับแล้ว” เด็กสาวร้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนเจ้านายทั้งน้ำตา ร่างกายสั่นเทาจากความกลัวที่อยู่ในอก“ไม่รู้จักกันใช่มั้ย”“มะ…ไม่ค่ะ”เฮสเทียพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ แล้วจะหันไปพูดกับคนเมาอีกครั้ง “ปล่อยเด็กคนนี้ซะ”“มายุ่
H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 3 : เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว เพื่อนนอน
ต่อให้จะรวย จะสวย หรือจะแสนดีแค่ไหนก็ถูกชายหนุ่มปฏิเสธโดยไม่มีข้อยกเว้น และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนบอกว่าอยากทำความรู้จักกับเขา“ไม่ให้จริงเหรอพี่ธาม คุณเขาสวยมากเลยนะ”ธามไทเมินเฉยต่อเสียงของน้อยหน่า จับหูฟังอินเอียร์ใส่เข้าไปในหู แล้วหันไปให้สัญญาณเริ่มเพลงใหม่กับนักดนตรีอีกสองคนด้านหลัง ทำให้น้อยหน่าต้องล่าถอยกลับไปบอกข่าวกับเฮสเทียอย่างผิดหวัง“เพลงนี้จะเป็นเพลงสุดท้ายของผมในค่ำคืนนี้ มอบให้กับคนที่รอคนในหัวใจของตัวเองอยู่นะครับ”เสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้นหลังจากชายหนุ่มพูดจบประโยค เขาหยิบเก้าอี้มานั่งกลางเวที ยกขาไขว่ห้างแล้ววางกีตาร์ตัวเก่งบนหน้าตักนิ้วเรียวสวยเกากีตาร์เป็นทำนองประสานกับเสียงคีย์บอร์ดของนักดนตรีอีกท่านหนึ่ง มองลงไปยังลูกค้าที่เริ่มโยกหัวไปตามทำนองเพลงริมฝีปากหนาขยับขับร้องเพลงอย่างไพเราะ เสียงของเขาสะกดให้ลูกค้าหญิงชายด้านล่างหยุดฟังแทบทุกโต๊ะ เช่นเดียวกับหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งฟังอยู่ไกลๆ แม้ว่าตัวเธอนั้นจะถูกปฏิเสธมาหมาดๆ ก็ตาม“ในวันนี้เหลือแค่เพียงตัวฉัน เมื่อถึงคราวต้องห่างกันไม่พอเจอ กลิ่นดอกไม้พลันล่องลอยจางหาย วอนสายลมช่วยพัดหวนกลับคืนมา…” …“…รักฝังตรึงใจใ
H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 2 : อยากรู้จัก
“ไปที่โต๊ะเหอะ ไอ้มาร์คมันโทรตามยิกๆ แล้ว”เฮสเทียชูโทรศัพท์ที่กำลังสั่นครืด เพราะสายเรียกของมาร์คัสให้เฟรย่าดูเป็นการจบบทสนทนานี้ ก่อนสองสาวเดินผ่านนักท่องราตรีขึ้นมายังชั้นสองของไนต์คลับด้วยกันกลุ่มเพื่อนสนิทของเธอประกอบไปด้วย มาร์คัส คาลิกซ์ วิเวียน เฟรย่า และไวซ์ แต่บางคนมีเหตุจำเป็นก็เลยมาไม่ได้ ตอนนี้จึงขาดไปบ้างบางคน“มาช้าฉิบหาย ฉันจะกลับแล้วเนี่ย”“ก็แค่นิดหน่อยเองป้ะ บ่นไรนักไอ้มาร์ค”“ฉันคิดถึงลูกกับเมีย”“ดื่มก่อนสักสองแก้วแล้วค่อยกลับ” เฮสเทียหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาเดี่ยว ขณะที่เฟรย่าซึ่งเดินมาด้วยกันปลีกตัวไปนั่งข้างคาลิกซ์เพราะสงสัยมาตั้งแต่แรกว่าทำไมวันนี้บรรยากาศในไนต์คลับถึงเปลี่ยนไปจึงเอ่ยถามต่อ “ทำไมวันนี้มีดนตรีสด?”“ดนตรีสดมีทุกวันอังคารกับพฤหัสฯ”“อ้อ แล้วนั่นนักร้องใหม่เหรอ”“ใหม่ที่นี่ แต่เก่าที่อื่น เพิ่งดึงตัวมา” เขาอยากเปลี่ยนระบบภายในไนต์คลับของตัวเองใหม่ จึงซื้อตัวนักร้องผู้ชายคนนั้นมาจากอีกร้านหนึ่ง แถมยังเป็นนักร้องที่ดังในหมู่นักท่องราตรีสาวๆ มากอีกด้วย “เธอไม่สังเกตเหรอว่าคืนนี้ลูกค้าผู้หญิงเยอะมาก”เฮสเทียเหลือบมองลงไปยังเวทีด้านล่าง “ก็ไม่แปลกใจ หล
H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 1 : ถูกสะกด
—————ปัง~ประตูห้องทำงานถูกเปิดอย่างไร้มารยาทจนเกิดเสียงดังสนั่น ทำให้หญิงสาวซึ่งกำลังเก็บเอกสารสำคัญด้วยความเร่งรีบต้องหยุดการกระทำแล้วช้อนสายตาขึ้นมอง“ลืมพกมารยาทมาจากบ้านเหรอ”“ทำไมไม่รับสายผม” คนถูกแดกดันไม่ได้สะทกสะท้านกับคำพูดนั้นเลยสักนิด ซ้ำยังเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ“ฉันว่าเมื่อวานฉันพูดชัดเจนแล้วนะเดวิด”“ที่รัก...มันก็แค่เรื่องเล็กน้อย”“…” เฮสเทียเงียบ เลือกใช้สายตาเย็นเยือกมองมือหนาที่จับเอวของเธอก่อนจะเลื่อนขึ้นไปมองเจ้าของมือนั้น“คุณหึงผมแบบนี้ ผมโคตรดีใจเลยรู้มั้ย”“เอาอวัยวะส่วนไหนคิดถึงเข้าใจว่าฉันหึง?”“ถ้าคุณไม่หึงก็คงไม่บอกเลิกผมหรอกใช่มั้ย”เบื้องหน้า ‘เดวิด’ คือคนรักของเธอที่คบหากันมาเกือบสามปี แต่เบื้องหลังเขาก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งที่เฮสเทียเก็บไว้เพื่อหาผลประโยชน์ ตัวเขาก็ได้ผลประโยชน์จากการคบหากับเจ้าแม่อย่างเธอเช่นกัน แต่เฮสเทียไม่เคยรู้สึกพิเศษกับเขา และไม่เคยคิดจะเปิดใจให้กับผู้ชายคนนี้ แม้ว่าเขาจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อครอบครองเธอก็ตามทีหญิงสาวปัดมือหนาออกจากบั้นท้ายตัวเอง แล้วจึงพูด “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน”“ไม่เอาน่าที่รัก” เดวิดพยายามรวบข้อมือเล็ก แล้
H'TIA ZONE คนในปกครอง PROLOGUE
ฝนห่าใหญ่โหมกระหน่ำกระทบร่างของเด็กชายวัยสิบสี่ปีจนเปียกปอน ขณะถูกกลุ่มวัยรุ่นขี้ยารุมทำร้ายเพื่อไถเงิน แม้ว่าจะพยายามปัดป้อง แต่ด้วยความที่เขาตัวเล็กและเด็กกว่าก็ไม่สามารถต่อต้านการกระทำแย่ๆ คนพวกนั้นได้ไม่แน่ใจว่าเพราะชุดที่เขาสวมใส่เป็นของมีราคาหรือเปล่า มันถึงได้พยายามกระชากมันออกไปแรงๆ แต่เด็กชายก็ปัดออก“กูบอกให้เอาเงินมา ไม่ได้ยินรึไงวะ!” “...” เขาเงยหน้าสบตากับวัยรุ่นตรงหน้าอย่างไม่เกรงกลัว ซ้ำการเงียบยิ่งทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจมากกว่าเดิม“เฮ้ย! มึงหูหนวกรึไง”“…”“มันไม่ได้หูหนวกหรอก กูว่ามันเข้าใจแต่มันกวนตีน” ชายคนที่สองบอกเพื่อนตัวเอง ก่อนจะเอื้อมมือไปจับคอของเด็กชาย “ถ้ามึงไม่อยากตายก็รีบเอาเงินมาจะดีกว่า หน้าตาดูเหมือนลูกคนรวยขนาดนี้ เสือกบอกว่าไม่มีเงินได้ไงวะ”“กูไม่ให้”ผลัวะ!ใบหน้าหล่อเหลาของเด็กชายถูกกำปั้นหนักเหวี่ยงเข้าใส่อย่างแรงจนสะบัด แต่กลับไม่ส่งเสียงร้องเจ็บปวดออกมาเลยสักนิด นั่นยิ่งทำให้กลุ่มวัยรุ่นไม่สบอารมณ์ถึงขั้นผลักเด็กชายล้มลงไปบนพื้น แล้วรุมประเคนฝ่าเท้าให้กับเขาไม่รู้ว่าโชคชะตาต้องการเล่นตลกกับเขาหรือว่าอย่างไร ทั้งๆ ที่หนีออกมาจากความอุบาทว์ แต่กล
