เข้าสู่ระบบแชร์
H’TIA ZONE 2 : อยากรู้จัก
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-18 03:35:41“ไปที่โต๊ะเหอะ ไอ้มาร์คมันโทรตามยิกๆ แล้ว”
เฮสเทียชูโทรศัพท์ที่กำลังสั่นครืด เพราะสายเรียกของมาร์คัสให้เฟรย่าดูเป็นการจบบทสนทนานี้ ก่อนสองสาวเดินผ่านนักท่องราตรีขึ้นมายังชั้นสองของไนต์คลับด้วยกัน
กลุ่มเพื่อนสนิทของเธอประกอบไปด้วย มาร์คัส คาลิกซ์ วิเวียน เฟรย่า และไวซ์ แต่บางคนมีเหตุจำเป็นก็เลยมาไม่ได้ ตอนนี้จึงขาดไปบ้างบางคน
“มาช้าฉิบหาย ฉันจะกลับแล้วเนี่ย”
“ก็แค่นิดหน่อยเองป้ะ บ่นไรนักไอ้มาร์ค”
“ฉันคิดถึงลูกกับเมีย”
“ดื่มก่อนสักสองแก้วแล้วค่อยกลับ” เฮสเทียหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาเดี่ยว ขณะที่เฟรย่าซึ่งเดินมาด้วยกันปลีกตัวไปนั่งข้างคาลิกซ์
เพราะสงสัยมาตั้งแต่แรกว่าทำไมวันนี้บรรยากาศในไนต์คลับถึงเปลี่ยนไปจึงเอ่ยถามต่อ “ทำไมวันนี้มีดนตรีสด?”
“ดนตรีสดมีทุกวันอังคารกับพฤหัสฯ”
“อ้อ แล้วนั่นนักร้องใหม่เหรอ”
“ใหม่ที่นี่ แต่เก่าที่อื่น เพิ่งดึงตัวมา” เขาอยากเปลี่ยนระบบภายในไนต์คลับของตัวเองใหม่ จึงซื้อตัวนักร้องผู้ชายคนนั้นมาจากอีกร้านหนึ่ง แถมยังเป็นนักร้องที่ดังในหมู่นักท่องราตรีสาวๆ มากอีกด้วย “เธอไม่สังเกตเหรอว่าคืนนี้ลูกค้าผู้หญิงเยอะมาก”
เฮสเทียเหลือบมองลงไปยังเวทีด้านล่าง “ก็ไม่แปลกใจ หล่อขนาดนั้น”
“แสดงว่าชอบ”
ยอมรับผู้ชายคนนั้นหล่อเข้าตาเธอจริง เขามีบางอย่างที่ทำให้เธอรู้สึกอยากลองชวนมาเป็นเพื่อนเที่ยวระหว่างเธออาศัยอยู่ในไทย
“ก็น่าสนใจดี”
เฟรย่า “สายตาแกเหมือนอยากจะกลืนเด็กมันลงท้อง”
เฮสเทีย “กินเด็กเป็นอมตะไม่รู้เหรอ”
คาลิกซ์ “กูสงสารเด็กมันรอเลยแล้วกัน”
“แกสงสารตัวเองก่อนเถอะ เมียหายไปสามปีแล้วนี่”
“เหอะ” คาลิกซ์สบถในลำคออย่างหงุดหงิด ตอนนี้เขาเหมือนเป็นรองเพื่อน ไม่สามารถต่อปากต่อคำอะไรได้เลย เพราะเพื่อนจะยกเอาเรื่องนี้มาแดกดันให้เขารู้สึกเจ็บปวดอยู่เรื่อย
“ถ้าเธออยากได้ก็น่ายากหน่อยนะ เห็นพนักงานบอกว่าไม่สนใจผู้หญิง แค่มาทำงานรับเงินแล้วก็กลับ”
“สวยๆ อย่างอีเทียมีเหรอจะนก มีแต่มันนั่นแหละจะเทผู้ชาย”
ก็เป็นจริงดังคำกล่าวของเฟรย่า เฮสเทียพ็อปมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมปลาย ขึ้นมหาวิทยาลัยก็ถูกรุ่นพี่รุ่นน้องตามจีบกันไม่ขาดสาย แต่เพราะอยู่ในวัยที่กำลังสร้างตัวจึงไม่ชายตามองผู้ชายคนไหนเลย
พอหน้าที่การงานเข้าที่เข้าทางก็เริ่มมองหาผู้ชายมาปรนนิบัติพัดวี จะบอกว่าเธอเลี้ยงดูผู้ชายก็คงไม่เกินจริง แต่คนเหล่านั้นจะมาเป็นเพื่อนเที่ยว เพื่อนกิน และคู่ควงให้กับเธอ ยกเว้นเรื่องบนเตียง
ผู้หญิงที่ทำงานหนักมาตั้งแต่อายุยี่สิบปี และปัจจุบันเธอมีอายุสามสิบกว่าปีแล้ว แถมมีงานทองมากมายใช้ชาตินี้ก็ไม่มีวันหมด จะหาความสุขใส่ตัวกับเรื่องแบบนี้ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
หลังจากดื่มกันไปสักพักหลายคนก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน ทำให้ตอนนี้เหลือเพียงแค่เฮสเทียและเฟรย่าที่ย้ายลงมานั่งบริเวณบาร์ชั้นหนึ่งของไนต์คลับ
“พรุ่งนี้แกไม่มีงานเหรอเฟรย์”
“มีดิ นี่ก็ว่าจะกลับแล้ว”
“กลับยังไง?”
“ขับรถกลับ”
“แกเมาป้ะเนี่ย”
“เมาอะไรก่อน ฉันกินเหล้าหมดทั้งร้านก็ไม่เมาหรอก”
“ถ้ากินขนาดนั้นก็ไปเจอยมบาลก่อนเลยค่ะ”
“แล้วแกจะกลับตอนไหน กลับพร้อมฉันป้ะ?”
“อีกสักพัก”
“จะเอาให้ได้เลยใช่มั้ย?” เฟรย่ายิ้มกรุ้มกริ่ม เบนสายตามองไปยังนักร้องหนุ่มผู้เป็นเป้าหมายของเพื่อนเธอในคืนนี้
“ลองดู ไม่รู้จะได้มั้ย”
“งั้นก็ขอให้คืนนี้สนุกสุดเหวี่ยงแล้วกันนะคะ ฉันกลับแล้วดีกว่า”
“โอเค ขับรถดีๆ”
คล้อยหลังเพื่อนเดินจากไป เฮสเทียก็หันไปมองนักร้องหนุ่มอีกครั้ง เวลาที่เขาเปล่งเสียงร้องเพลงมีเสน่ห์ยิ่งกว่าอะไรทั้งสิ้น เพราะอย่างนั้นจึงต้องเรียกพนักงานคนหนึ่งมาใช้งานเพื่อปิดจ๊อบก่อนคนจะแย่งเขาไป
“หนูมาหาพี่หน่อย”
“คุณเฮสเทียมีอะไรให้หนูรับใช้คะ”
“พี่ฝากไปถามนักร้องคนนั้นทีว่ามีแฟนมั้ย พี่อยากรู้จัก แล้วก็ขอเบอร์เขามาให้พี่ด้วย”
“ได้เลยค่า หนูจัดให้” พนักงานหญิงโคลงศีรษะรับทราบคำสั่ง ก่อนจะแหวกฝูงชนเดินไปยังเวที รอให้จบเพลงที่เขากำลังขับร้อง แล้วจึงขึ้นไปกระซิบข้างหูเบาๆ “พี่ธาม…มีคนให้มาถามว่ามีแฟนมั้ย”
“ใครถาม”
“เพื่อนคุณมาร์คัสให้หนูมาถาม นั่งอยู่ตรงบาร์นู่น” ปลายนิ้วชี้เล็กไปยังบาร์ ซึ่งเป็นจังหวะที่เฮสเทียหันหลังรับแก้วเครื่องดื่มจากบาร์เทนเดอร์พอดีจึงไม่ทันเห็นใบหน้าของเธอ “ถ้าพี่ไม่มีแฟน หนูขอเบอร์ไปให้คุณเขาหน่อยสิ เขาอยากรู้จักพี่”
“ไม่ให้”
บทที่เกี่ยวข้อง
H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 3 : เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว เพื่อนนอน
ต่อให้จะรวย จะสวย หรือจะแสนดีแค่ไหนก็ถูกชายหนุ่มปฏิเสธโดยไม่มีข้อยกเว้น และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนบอกว่าอยากทำความรู้จักกับเขา“ไม่ให้จริงเหรอพี่ธาม คุณเขาสวยมากเลยนะ”ธามไทเมินเฉยต่อเสียงของน้อยหน่า จับหูฟังอินเอียร์ใส่เข้าไปในหู แล้วหันไปให้สัญญาณเริ่มเพลงใหม่กับนักดนตรีอีกสองคนด้านหลัง ทำให้น้อยหน่าต้องล่าถอยกลับไปบอกข่าวกับเฮสเทียอย่างผิดหวัง“เพลงนี้จะเป็นเพลงสุดท้ายของผมในค่ำคืนนี้ มอบให้กับคนที่รอคนในหัวใจของตัวเองอยู่นะครับ”เสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้นหลังจากชายหนุ่มพูดจบประโยค เขาหยิบเก้าอี้มานั่งกลางเวที ยกขาไขว่ห้างแล้ววางกีตาร์ตัวเก่งบนหน้าตักนิ้วเรียวสวยเกากีตาร์เป็นทำนองประสานกับเสียงคีย์บอร์ดของนักดนตรีอีกท่านหนึ่ง มองลงไปยังลูกค้าที่เริ่มโยกหัวไปตามทำนองเพลงริมฝีปากหนาขยับขับร้องเพลงอย่างไพเราะ เสียงของเขาสะกดให้ลูกค้าหญิงชายด้านล่างหยุดฟังแทบทุกโต๊ะ เช่นเดียวกับหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งฟังอยู่ไกลๆ แม้ว่าตัวเธอนั้นจะถูกปฏิเสธมาหมาดๆ ก็ตาม“ในวันนี้เหลือแค่เพียงตัวฉัน เมื่อถึงคราวต้องห่างกันไม่พอเจอ กลิ่นดอกไม้พลันล่องลอยจางหาย วอนสายลมช่วยพัดหวนกลับคืนมา…” …“…รักฝังตรึงใจใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-18H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 4 : ใจดีไม่เปลี่ยน
“ไม่คิดก่อนเลยเหรอ”“ผมไม่อยากปฏิเสธพี่รอบที่สอง”“จริงๆ ก็ไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธพี่นะ”เรื่องนั้นธามไทเชื่อสนิทใจ ครั้งแรกที่เจอเธอว่าสวยมากแล้ว แต่ตอนนี้กลับทวีคูณความงดงามมากขึ้นไปอีกไม่รู้กี่เท่า เพราะแบบนี้เขาถึงไม่กล้าสบตากับเธอตรงๆ“โอ๊ย! ปล่อยฉันนะ”เสียงโวยวายของหญิงสาวคนหนึ่งทำให้เฮสเทียหันไปมองอย่างสงสัย มองตามหล่อนขณะถูกผู้ชายซึ่งมีอาการมึนเมากระชากลากบริเวณหน้าไนต์คลับ หากเป็นคนอื่นเฮสเทียคงชั่งใจในการช่วยเหลือ แต่ผู้หญิงคนนั้นดันเป็นพนักงานในไนต์คลับของเพื่อนสนิท เห็นหน้าค่าตากันอยู่บ่อยๆไว้เท่าความคิดเธอทิ้งบุหรี่ลงบนพื้น แล้วสับรองเท้าส้นสูงเดินเข้าไปหาสองคนนั้นทันทีหมับ!“ใครวะ!”“ถ้าเมาก็กลับไปนอน อย่ามาระรานคนอื่น” เธอเอ่ยผ่านน้ำเสียงเรียบนิ่ง กดข่มอีกฝ่ายโดยการจิกเล็บลงบนข้อมือของเขาอย่างแรง“คะ…คุณเฮสเทียช่วยหนูด้วย ฮึก! เขาพยายามลวนลามหนูตั้งแต่ในคลับแล้ว” เด็กสาวร้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนเจ้านายทั้งน้ำตา ร่างกายสั่นเทาจากความกลัวที่อยู่ในอก“ไม่รู้จักกันใช่มั้ย”“มะ…ไม่ค่ะ”เฮสเทียพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ แล้วจะหันไปพูดกับคนเมาอีกครั้ง “ปล่อยเด็กคนนี้ซะ”“มายุ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-18H'TIA ZONE คนในปกครอง PROLOGUE
ฝนห่าใหญ่โหมกระหน่ำกระทบร่างของเด็กชายวัยสิบสี่ปีจนเปียกปอน ขณะถูกกลุ่มวัยรุ่นขี้ยารุมทำร้ายเพื่อไถเงิน แม้ว่าจะพยายามปัดป้อง แต่ด้วยความที่เขาตัวเล็กและเด็กกว่าก็ไม่สามารถต่อต้านการกระทำแย่ๆ คนพวกนั้นได้ไม่แน่ใจว่าเพราะชุดที่เขาสวมใส่เป็นของมีราคาหรือเปล่า มันถึงได้พยายามกระชากมันออกไปแรงๆ แต่เด็กชายก็ปัดออก“กูบอกให้เอาเงินมา ไม่ได้ยินรึไงวะ!” “...” เขาเงยหน้าสบตากับวัยรุ่นตรงหน้าอย่างไม่เกรงกลัว ซ้ำการเงียบยิ่งทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจมากกว่าเดิม“เฮ้ย! มึงหูหนวกรึไง”“…”“มันไม่ได้หูหนวกหรอก กูว่ามันเข้าใจแต่มันกวนตีน” ชายคนที่สองบอกเพื่อนตัวเอง ก่อนจะเอื้อมมือไปจับคอของเด็กชาย “ถ้ามึงไม่อยากตายก็รีบเอาเงินมาจะดีกว่า หน้าตาดูเหมือนลูกคนรวยขนาดนี้ เสือกบอกว่าไม่มีเงินได้ไงวะ”“กูไม่ให้”ผลัวะ!ใบหน้าหล่อเหลาของเด็กชายถูกกำปั้นหนักเหวี่ยงเข้าใส่อย่างแรงจนสะบัด แต่กลับไม่ส่งเสียงร้องเจ็บปวดออกมาเลยสักนิด นั่นยิ่งทำให้กลุ่มวัยรุ่นไม่สบอารมณ์ถึงขั้นผลักเด็กชายล้มลงไปบนพื้น แล้วรุมประเคนฝ่าเท้าให้กับเขาไม่รู้ว่าโชคชะตาต้องการเล่นตลกกับเขาหรือว่าอย่างไร ทั้งๆ ที่หนีออกมาจากความอุบาทว์ แต่กล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-18H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 1 : ถูกสะกด
—————ปัง~ประตูห้องทำงานถูกเปิดอย่างไร้มารยาทจนเกิดเสียงดังสนั่น ทำให้หญิงสาวซึ่งกำลังเก็บเอกสารสำคัญด้วยความเร่งรีบต้องหยุดการกระทำแล้วช้อนสายตาขึ้นมอง“ลืมพกมารยาทมาจากบ้านเหรอ”“ทำไมไม่รับสายผม” คนถูกแดกดันไม่ได้สะทกสะท้านกับคำพูดนั้นเลยสักนิด ซ้ำยังเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ“ฉันว่าเมื่อวานฉันพูดชัดเจนแล้วนะเดวิด”“ที่รัก...มันก็แค่เรื่องเล็กน้อย”“…” เฮสเทียเงียบ เลือกใช้สายตาเย็นเยือกมองมือหนาที่จับเอวของเธอก่อนจะเลื่อนขึ้นไปมองเจ้าของมือนั้น“คุณหึงผมแบบนี้ ผมโคตรดีใจเลยรู้มั้ย”“เอาอวัยวะส่วนไหนคิดถึงเข้าใจว่าฉันหึง?”“ถ้าคุณไม่หึงก็คงไม่บอกเลิกผมหรอกใช่มั้ย”เบื้องหน้า ‘เดวิด’ คือคนรักของเธอที่คบหากันมาเกือบสามปี แต่เบื้องหลังเขาก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งที่เฮสเทียเก็บไว้เพื่อหาผลประโยชน์ ตัวเขาก็ได้ผลประโยชน์จากการคบหากับเจ้าแม่อย่างเธอเช่นกัน แต่เฮสเทียไม่เคยรู้สึกพิเศษกับเขา และไม่เคยคิดจะเปิดใจให้กับผู้ชายคนนี้ แม้ว่าเขาจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อครอบครองเธอก็ตามทีหญิงสาวปัดมือหนาออกจากบั้นท้ายตัวเอง แล้วจึงพูด “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน”“ไม่เอาน่าที่รัก” เดวิดพยายามรวบข้อมือเล็ก แล้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-18
บทล่าสุด
H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 4 : ใจดีไม่เปลี่ยน
“ไม่คิดก่อนเลยเหรอ”“ผมไม่อยากปฏิเสธพี่รอบที่สอง”“จริงๆ ก็ไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธพี่นะ”เรื่องนั้นธามไทเชื่อสนิทใจ ครั้งแรกที่เจอเธอว่าสวยมากแล้ว แต่ตอนนี้กลับทวีคูณความงดงามมากขึ้นไปอีกไม่รู้กี่เท่า เพราะแบบนี้เขาถึงไม่กล้าสบตากับเธอตรงๆ“โอ๊ย! ปล่อยฉันนะ”เสียงโวยวายของหญิงสาวคนหนึ่งทำให้เฮสเทียหันไปมองอย่างสงสัย มองตามหล่อนขณะถูกผู้ชายซึ่งมีอาการมึนเมากระชากลากบริเวณหน้าไนต์คลับ หากเป็นคนอื่นเฮสเทียคงชั่งใจในการช่วยเหลือ แต่ผู้หญิงคนนั้นดันเป็นพนักงานในไนต์คลับของเพื่อนสนิท เห็นหน้าค่าตากันอยู่บ่อยๆไว้เท่าความคิดเธอทิ้งบุหรี่ลงบนพื้น แล้วสับรองเท้าส้นสูงเดินเข้าไปหาสองคนนั้นทันทีหมับ!“ใครวะ!”“ถ้าเมาก็กลับไปนอน อย่ามาระรานคนอื่น” เธอเอ่ยผ่านน้ำเสียงเรียบนิ่ง กดข่มอีกฝ่ายโดยการจิกเล็บลงบนข้อมือของเขาอย่างแรง“คะ…คุณเฮสเทียช่วยหนูด้วย ฮึก! เขาพยายามลวนลามหนูตั้งแต่ในคลับแล้ว” เด็กสาวร้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนเจ้านายทั้งน้ำตา ร่างกายสั่นเทาจากความกลัวที่อยู่ในอก“ไม่รู้จักกันใช่มั้ย”“มะ…ไม่ค่ะ”เฮสเทียพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ แล้วจะหันไปพูดกับคนเมาอีกครั้ง “ปล่อยเด็กคนนี้ซะ”“มายุ่
H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 3 : เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว เพื่อนนอน
ต่อให้จะรวย จะสวย หรือจะแสนดีแค่ไหนก็ถูกชายหนุ่มปฏิเสธโดยไม่มีข้อยกเว้น และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนบอกว่าอยากทำความรู้จักกับเขา“ไม่ให้จริงเหรอพี่ธาม คุณเขาสวยมากเลยนะ”ธามไทเมินเฉยต่อเสียงของน้อยหน่า จับหูฟังอินเอียร์ใส่เข้าไปในหู แล้วหันไปให้สัญญาณเริ่มเพลงใหม่กับนักดนตรีอีกสองคนด้านหลัง ทำให้น้อยหน่าต้องล่าถอยกลับไปบอกข่าวกับเฮสเทียอย่างผิดหวัง“เพลงนี้จะเป็นเพลงสุดท้ายของผมในค่ำคืนนี้ มอบให้กับคนที่รอคนในหัวใจของตัวเองอยู่นะครับ”เสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้นหลังจากชายหนุ่มพูดจบประโยค เขาหยิบเก้าอี้มานั่งกลางเวที ยกขาไขว่ห้างแล้ววางกีตาร์ตัวเก่งบนหน้าตักนิ้วเรียวสวยเกากีตาร์เป็นทำนองประสานกับเสียงคีย์บอร์ดของนักดนตรีอีกท่านหนึ่ง มองลงไปยังลูกค้าที่เริ่มโยกหัวไปตามทำนองเพลงริมฝีปากหนาขยับขับร้องเพลงอย่างไพเราะ เสียงของเขาสะกดให้ลูกค้าหญิงชายด้านล่างหยุดฟังแทบทุกโต๊ะ เช่นเดียวกับหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งฟังอยู่ไกลๆ แม้ว่าตัวเธอนั้นจะถูกปฏิเสธมาหมาดๆ ก็ตาม“ในวันนี้เหลือแค่เพียงตัวฉัน เมื่อถึงคราวต้องห่างกันไม่พอเจอ กลิ่นดอกไม้พลันล่องลอยจางหาย วอนสายลมช่วยพัดหวนกลับคืนมา…” …“…รักฝังตรึงใจใ
H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 2 : อยากรู้จัก
“ไปที่โต๊ะเหอะ ไอ้มาร์คมันโทรตามยิกๆ แล้ว”เฮสเทียชูโทรศัพท์ที่กำลังสั่นครืด เพราะสายเรียกของมาร์คัสให้เฟรย่าดูเป็นการจบบทสนทนานี้ ก่อนสองสาวเดินผ่านนักท่องราตรีขึ้นมายังชั้นสองของไนต์คลับด้วยกันกลุ่มเพื่อนสนิทของเธอประกอบไปด้วย มาร์คัส คาลิกซ์ วิเวียน เฟรย่า และไวซ์ แต่บางคนมีเหตุจำเป็นก็เลยมาไม่ได้ ตอนนี้จึงขาดไปบ้างบางคน“มาช้าฉิบหาย ฉันจะกลับแล้วเนี่ย”“ก็แค่นิดหน่อยเองป้ะ บ่นไรนักไอ้มาร์ค”“ฉันคิดถึงลูกกับเมีย”“ดื่มก่อนสักสองแก้วแล้วค่อยกลับ” เฮสเทียหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาเดี่ยว ขณะที่เฟรย่าซึ่งเดินมาด้วยกันปลีกตัวไปนั่งข้างคาลิกซ์เพราะสงสัยมาตั้งแต่แรกว่าทำไมวันนี้บรรยากาศในไนต์คลับถึงเปลี่ยนไปจึงเอ่ยถามต่อ “ทำไมวันนี้มีดนตรีสด?”“ดนตรีสดมีทุกวันอังคารกับพฤหัสฯ”“อ้อ แล้วนั่นนักร้องใหม่เหรอ”“ใหม่ที่นี่ แต่เก่าที่อื่น เพิ่งดึงตัวมา” เขาอยากเปลี่ยนระบบภายในไนต์คลับของตัวเองใหม่ จึงซื้อตัวนักร้องผู้ชายคนนั้นมาจากอีกร้านหนึ่ง แถมยังเป็นนักร้องที่ดังในหมู่นักท่องราตรีสาวๆ มากอีกด้วย “เธอไม่สังเกตเหรอว่าคืนนี้ลูกค้าผู้หญิงเยอะมาก”เฮสเทียเหลือบมองลงไปยังเวทีด้านล่าง “ก็ไม่แปลกใจ หล
H'TIA ZONE คนในปกครอง H’TIA ZONE 1 : ถูกสะกด
—————ปัง~ประตูห้องทำงานถูกเปิดอย่างไร้มารยาทจนเกิดเสียงดังสนั่น ทำให้หญิงสาวซึ่งกำลังเก็บเอกสารสำคัญด้วยความเร่งรีบต้องหยุดการกระทำแล้วช้อนสายตาขึ้นมอง“ลืมพกมารยาทมาจากบ้านเหรอ”“ทำไมไม่รับสายผม” คนถูกแดกดันไม่ได้สะทกสะท้านกับคำพูดนั้นเลยสักนิด ซ้ำยังเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ“ฉันว่าเมื่อวานฉันพูดชัดเจนแล้วนะเดวิด”“ที่รัก...มันก็แค่เรื่องเล็กน้อย”“…” เฮสเทียเงียบ เลือกใช้สายตาเย็นเยือกมองมือหนาที่จับเอวของเธอก่อนจะเลื่อนขึ้นไปมองเจ้าของมือนั้น“คุณหึงผมแบบนี้ ผมโคตรดีใจเลยรู้มั้ย”“เอาอวัยวะส่วนไหนคิดถึงเข้าใจว่าฉันหึง?”“ถ้าคุณไม่หึงก็คงไม่บอกเลิกผมหรอกใช่มั้ย”เบื้องหน้า ‘เดวิด’ คือคนรักของเธอที่คบหากันมาเกือบสามปี แต่เบื้องหลังเขาก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งที่เฮสเทียเก็บไว้เพื่อหาผลประโยชน์ ตัวเขาก็ได้ผลประโยชน์จากการคบหากับเจ้าแม่อย่างเธอเช่นกัน แต่เฮสเทียไม่เคยรู้สึกพิเศษกับเขา และไม่เคยคิดจะเปิดใจให้กับผู้ชายคนนี้ แม้ว่าเขาจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อครอบครองเธอก็ตามทีหญิงสาวปัดมือหนาออกจากบั้นท้ายตัวเอง แล้วจึงพูด “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน”“ไม่เอาน่าที่รัก” เดวิดพยายามรวบข้อมือเล็ก แล้
H'TIA ZONE คนในปกครอง PROLOGUE
ฝนห่าใหญ่โหมกระหน่ำกระทบร่างของเด็กชายวัยสิบสี่ปีจนเปียกปอน ขณะถูกกลุ่มวัยรุ่นขี้ยารุมทำร้ายเพื่อไถเงิน แม้ว่าจะพยายามปัดป้อง แต่ด้วยความที่เขาตัวเล็กและเด็กกว่าก็ไม่สามารถต่อต้านการกระทำแย่ๆ คนพวกนั้นได้ไม่แน่ใจว่าเพราะชุดที่เขาสวมใส่เป็นของมีราคาหรือเปล่า มันถึงได้พยายามกระชากมันออกไปแรงๆ แต่เด็กชายก็ปัดออก“กูบอกให้เอาเงินมา ไม่ได้ยินรึไงวะ!” “...” เขาเงยหน้าสบตากับวัยรุ่นตรงหน้าอย่างไม่เกรงกลัว ซ้ำการเงียบยิ่งทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจมากกว่าเดิม“เฮ้ย! มึงหูหนวกรึไง”“…”“มันไม่ได้หูหนวกหรอก กูว่ามันเข้าใจแต่มันกวนตีน” ชายคนที่สองบอกเพื่อนตัวเอง ก่อนจะเอื้อมมือไปจับคอของเด็กชาย “ถ้ามึงไม่อยากตายก็รีบเอาเงินมาจะดีกว่า หน้าตาดูเหมือนลูกคนรวยขนาดนี้ เสือกบอกว่าไม่มีเงินได้ไงวะ”“กูไม่ให้”ผลัวะ!ใบหน้าหล่อเหลาของเด็กชายถูกกำปั้นหนักเหวี่ยงเข้าใส่อย่างแรงจนสะบัด แต่กลับไม่ส่งเสียงร้องเจ็บปวดออกมาเลยสักนิด นั่นยิ่งทำให้กลุ่มวัยรุ่นไม่สบอารมณ์ถึงขั้นผลักเด็กชายล้มลงไปบนพื้น แล้วรุมประเคนฝ่าเท้าให้กับเขาไม่รู้ว่าโชคชะตาต้องการเล่นตลกกับเขาหรือว่าอย่างไร ทั้งๆ ที่หนีออกมาจากความอุบาทว์ แต่กล
