[92]
Tristan's POV:
Amara walked out, nakita ko ang pagngisi nung luke, napailing ako at inasikaso ang mga anak ko. Hindi nabanggit sa'kin ng asawa ko na may kaibigan pala s'yang lalaki. Wala kasi s'yang sinasabi sa akin, siguro kapag nagising na si cathalina. Magtatanong ako sa kanya, ang dami ko pa atang hindi alam sa asawa ko. Siguro, sasabihin niya rin naman sa'kin kapat nagkataon. Nangako kami na hindi kami maglilihim sa isa't-isa, panghahawakan ko ang pangako na 'yun.
"You're so rude." masungit na saad ni noemie. "You didn't changed." iling na saad niya pa at kumain.
"I didn't." malamig na saad nung luke at uminom ng wine. "So, how is she? Any progress?" tanong niya ulit.
"Hmm no, it's been days since she didn't wake up." saad ko sa kanya na tumango. "She need some test and she need to confine and continue monitoring her." saad ko pa sa kanya.
"Ok
[93]Tristan's POV:Inayos namin si cathalina hindi s'ya pwedeng madatnan dito, kanina ko pa rin napapansin ang mga tao dito sa hospital. Ang iba sa kanila ay panay ang tingin sa kwarto ni cathalina, kaya hindi ako mapakali. Huminga ako ng malalim, karga ko si stella maski si noemie karga ang isa ko pang anak. Madami na agad gwardya na nasa loob ng kwarto, nagpatawag rin ako ng doctor na mag-aasikaso sa asawa ko. Isa pa kailangan namin s'yang ingatan dahil mahina pa ang katawan ni cathalina.Inayos ko ang baril na nasa bewang ko, inayos ko si stella at nagplano kami. Matapos naming ilipat si cathalina sa isang wheel chair ay tinabunan namin ang mukha niya. Pagkatapos ay agad naming pinagpatong patong ang mga unan para magmukhang nasa kama si cathalina. Inayos ko ang buhok ni cathalina, pikit pa rin ang mga mata niya. Alam ko na nahihirapan s'ya, alam ko na lumalaban s'ya para sa'min at sa mga taong nagmamahal sa ka
[94]Cathalina's POV:Maliwanag, sobra ang liwanag na tinitignan ko. Nanlaki ang mata ko ng mapagtanto kung nasaan ako, patay na ba ako? Hala! Hindi pwede! Naghihintay ang mga anak ko at ang asawa ko sa akin! Hindi ako pwedeng ganito at habang-buhay na tulog. Alam ko ang nagyari, mahina pa din ang katawan ko pero alam kong kaya ko. Hininga ako ng malalim at nagpalinga-linga sa gilid ko at baka sakaling may makita ako, but i can only see flowers a lot of red roses. It's my mom's favorite flower, naglakad ako hanggang sa makarating ang paa ko kung saan nandoon ang mommy ko na nakaupo."M-mom..." mahinang bulalas ko at nakatingin sa kanya na may ngiti sa labi."Franches, ang baby ko.." saad niya, nangingilid ang mga luha sa mata.Hindi na ako nagdalawang-isip at kaagad s'yang niyakap. Mahigpit niya akong niyakap, umiyak ako sa balikat niya. Iyak na hindi ko matigil, sobrang na
[95]Tristan's POV:I'm scared, ilang buwan simula ng matulog si cathalina, halos magiisang taon na. Hindi ko alam papaano ko nakayanan ang lahat ng 'yun, napabayaan ko ang trabaho ko. Mabuti nalang rin at nandoon si dad, minsan naman ay nagt-trabaho ako pero saglit lang dahil sa mga anak ko. Ilang buwan akong naghintay sa asawa ko, ang sabi pa ng doctor ay kapag hindi pa gumising si cathalina tatanggalin na ang life support na nakakabit sa kanya at tuluyan na s'yang mawawala sa akin. Nagdasal ako halos paulit-ulit iyun, para lang makabalik si cathalina sa'kin. Hindi ko kasi alam ang gagawin ko kapag pati s'ya nawala sa'kin.Maraming nangyari sa mga nakalipas na buwan, nagulat nga ako na engaged na sila arkin at si noemie. Kahapon ko lang nalaman, syempre sinekreto nila sa amin. Pero nalaman naman ni senyor ang tungkol doon, mas mabuti daw iyun. Gusto niya na buhay pa s'ya kapag kinasal na ang bunso niyang anak. Ma
Good evening, Sunshine's! Gusto ko lang sabihin na maraming salamat sa pagbabasa. This is my first novel at yes, madami pong chapters dahil nahilig ako sa action. Madami rin po kasi akong naiisip na scene kaya mas dumami pa. So bear with me. Unang beses ko palang na gumawa ng novels at masaya ako na unti-unti ay nakilala na ng mga tao. Gusto ko lang sabihin na sobrang grateful ako. Sana makasama ko pa kayo sa mga susunod na nobelang gagawin ko, sana hanggang dulo ay nandiyan kayo para sa'kin. For imaginary purposes po just visit Avionna Mendez on F*. Maraming thank you. God bless sa inyong lahat. For questions, just message Crislen Atencio Sayde, magr-reply po kaagad ako. Good night!
[96]Cathalina's POV:Huminga ako ng malalim hindi pa rin ako makapaniwala na buhay pa ako, na ganun pala ako katagal na nakaratay dito sa higaan. Naikwento sa'kin lahat ni Tristan at nagulat talaga ko sa sinabi niya. I was just looking at him the whole time that we're talking, marami akong namiss sa araw na nakatulog ako. Marami akong nalaman, bukod sa kambal ko na engaged na hindi pa rin ako makapaniwala ilang buwan ba naman akong tulog at mag-iisang taon pa. I licked my lower lip, mag-isa lang ako dito sa kwarto ang sabi ng asawa ko ay kakausapin ako ni Luke, and it's been a long time na nakita ko s'ya."Hey, Frances." napatingin ako sa pintuan ng makita si Luke."Hey." i smiled at him. "It's been a long time." saad ko sa kanya.Ngumiti s'ya at pumunta sa gilid ko at tinignan ako. "Yeah, i missed you a lot!" saad niya natawa ako at ginulo ang buhok niya.
[97]Tristan's POV:Ilang linggo ang nakalipas naging maayos na rin si Cathalina. At isa pa nakakagalaw na rin s'ya ng maayos. Matigas ang ulo niya at hindi talaga paawat sa gusto niya gawin. Hindi ko pa rin kasi s'ya pinapagalaw, pero matigas talaga ang ulo niya! Hindi nakikinig sa mga sinasabi ko. Pero, minsan ay nakikita ko s'yang nageensayo sa labas. Sumasakit ang ulo ko hindi dahil sa kanya kung hindi dahil sa tigas ng ulo niya! Hindi ko na nga alam ang gagawin ko sa kanya kaya hinayaan ko nalang rin. Wala naman akong magawa dahil sinasamaan niya ako palagi ng tingin. Hay! Under de saya na nga talaga ako sa kanya! Tsk.Syempre panibagong umaga at wala s'ya sa kama namin, i let out a deep sigh. Napailing ako at mabilis na nagbihis ng boxer pati na rin ang damit. We're making love last night when we both so much drunk. Naglasing kasi ako kahapon, nag-away kasi kami at we end up in our bed, panting and soaking we
[97]Cathalina's POV:Dumating na rin ang mga taong magsusukat sa'min, agad akong bumaba nakatulog kasi ako kanina. Naabutan ko sila sa baba at nag-uusap ng makita nila ako ay nagsipagyukod sila, malamig ko lang silang tinignan at agad na bumaba. Tumango lang ako kila noemie na naghahanda na at isa pa malapit na ang kabuwanan niya. Kailangan na rin nilang umuwi sa pilipinas para harapin ang mga magulang ni Arkin at isa pa, hindi ako papayag na hindi sila maikasal. Gagawin ko ang lahat para kay noemie, isa pa kakausapin ko rin ang mga 'yun kapag nakabalik na ako."I didn't wake you up, sobrang himbing ng tulog mo." bulong ni Tristan at hinalikan ang sentindo ko.Ngumisi nalang ako agad na nag simula ang mga mag-aayos sa'min, nakadisplay rin ang mga manequin na may iba't-ibang uri ng gown. Tinignan ko isa isa ang mga 'yun pumipili ng babagay sa katawan ko. Ayoko ng masyadong magarbo gusto ko ng n
[99]Tristan's POV:SpgWe enjoyed our late honeymoon here in Sicily, Italy isa pa gusto ko rin na masolo ang asawa ko at isang linggo rin 'yun. And this is our 5th day dahil uuwi na rin kami sa pinas. Masaya naman at nakakagaan ng loob, mas lalo ko lang minahal ang asawa ko. Isa pa, halos libutin na namin ang italy. Minsan pa nga ay kung saan saan kami napapadpad, but i really enjoyed it with my wife at syempre hindi mawawala ang pagkain. We loved to eat, pero si Cathalina diet daw! Kaya hindi ko nalang pinilit baka bumuga ng apoy yari pa ako! We used to stay on our suit making love pinunan ang mga nasayang na oras ng wala s'ya. Halos hindi ko na nga mabilang kung ilang beses ba na nagmake-love kaming dalawa sa suit namin.Basta, we make love then afterwards, namamasyal kami sa iba't-ibang lugar dito. Pinuntahan namin ang mga lugar na minsan kong hindi napuntahan nung asa italy ako noon. Madam
Good afternoon, Sunshine's! Finally, im done with my first novel named Guarding The Mafia Heir (Mafia Series 1) and i am so glad that you read it seriously. Maraming salamat sa lahat ng mambabasa, nagbabasa at magbabasa pa lamang. Sana nagustuhan ninyo ang story ko, marami pa kayong dapat abangan! I have Mafia Series 2. Ip-post ko po after ng ilang days. Maraming salamat po! Mahal ko kayo! Sana palagi ninyo akong suportahan sa lahat ng nobelang gagawin ko! Maraming thank you!!! This is C, ending my Mafia Series 1. I'm really proud to my self! Thank you ulit Sunshine's! See you sa Mafia Series 2!
[Special Chapter]Cathalina's POV:Hay! Finally, it's all done and we can live peacefully. But i'll never forget that night, the night that we lost another family member again. Masakit para sa'kin maski kay Tristan ang nangyari, wala na naman akong nagawa that night. Paano ako makakagalaw at makakakilos kung hawak ako ng limang katao at kinukuryente pa ang katawan ko? Pero ginawa ko ang lahat, naming lahat para lang mailigtas silang dalawa, but then again we lost.As day, months, years goes by we finally accept what happened as my husband did. There are times that we're struggling to the point we can really understand each other. We didn't want to see nor to talk to each other because we deeply hurt, kasabay ng pagkawala ng papa ko ay siyang pagkawala ng mga magulang niya. I understand him, pero may mga pagkakataon na hindi ko na makilala si Tristan. But, not until he reached me, he slowly tightened his grip to my
[Epilogue]Dumaan ang maraming taon at maraming araw, sariwa pa rin sa akin ang nangyari noong gabing 'yun. Hindi ko pa rin maalis sa isip ko ang mukha ng mama at papa ko, kung paano sila mismo namatay sa harapan ko. Hindi ko makakalimutan ang gabing 'yun ang gabing sumira sa buong pag katao ko. Pagkatapos ng gabing 'yun marami pa ang nangyari sa amin, dumating sa puntong hindi ko na makilala ang sarili ko. Ang dating ako, dumating rin kami ni Cathalina sa puntong hindi na kami magkaintindihan na ultimo nag-aaway sa maliit na bagay.Ilang araw rin, nilibing ang mama at papa ko nung araw na 'yun. Masakit pa rin para sa'kin pero anong magagawa ko? Hindi ko kayang bumuhay ng patay, at hindi ko na mababalik pa ang nakaraan. Natanggap ko na rin at hinding hindi ko makalimutan ang huling sinabi ng papa ko ang h'wag sisisihin ang sarili ko, sa kung ano ang nangyari sa'kin at sa pamilya ko. Ganun ang buhay, punong puno ng misteryo at sakit per
[130] [The Finale] Tristan's POV: Whoo! Madami na akong sugat na natatamo dito. Maski nga rin si Dad, madami kasi talaga ang mga tao naman ni dad ay tama at sakto lang. Kada mauubos may pumapalit, may nakikita pa nga akong nagpapalaso sa gilid. Hindi ko naman kilala 'yun, natutumba naman ang mga kalaban namin dito. Napatingin lang talaga ako sa asawa ko na napapikit doon at hawak ang tagiliran. Lalapitan ko sana ng may sumapak sa tiyan ko at mukha ko, kaya ito ako ngayon nakikipagbuno na naman ng hindi ko malapitan ang asawa ko na nandoon. "Dad, hindi ba masyadong marami?!" sigaw ko kay daddy na prente lang doon kahit bugbog na rin. "Argh! Ang dami at napapagod na ako!" reklamo ko pa. "Madaming tauhan si Zeus, ang iba ay sindikato kayo malalaki ang katawan! Kaya kailangan mo mag-ingat, Tristan." paalala niya at napaluhod na dahil hinampas ng kahoy sa binti.
[129] [The Bloody Battle] Cathalina's POV: Hindi ko napaghandaan ang bagay na 'to, wala akong ideya sa nangyayari ngayon. Basta ang alam ko ay tinawagan ko na ang mga tauhan ko, alam kong anong oras man ay nandito na sila. Ang dad ni tristan, hindi ko alam kung saang pinto ba sila nandun pero ang sabi sa'kin ng dad niya, maduming maglaro si Zeus. Iba kung mag-isip, kaya hindi ko na alam ang uunahin ko, nawawala ang buong angkan ng Valeria at si Noemie. Hindi ko alam kung nasaang pinto ba sila, mamaya at patibong lang pala. Isa pa ang mga anak ko, once na maputol ang tali deretso sila sa transparent box na nasa ilalim nilang tatlo. Nakakainis lang na hindi pa nga tapos ang plano ko at ng dad ni Tristan ay eto ngayon, nandito ako. Sana naman lumabas s'ya sa pintuan na 'yan diba? Kanina ko pa nga kinakausap ang sarili ko gamit ang earpiece. Wala pa rin talaga sagot, baka knockout ang
[128] [The Bloody Battle] Tristan's POV: After we talked everything about her plan, naisip ko na ang talino niya para makaisip ng plano at strategies. Wala lang, bumilib lang ako sa asawa ko! Actually, hindi naman talaga plano parang kapag nasa actual case na kami ay handa kami. May mga tao daw na tutulong sa'min so, wala na akong dapat ipagalala kasi i trust my wife. Alam ko naman kasi na magagalit si Zeus, sino ba naman hindi? Pinatay lahat ng mga tao mo at ang kaibigan mo, sinira at sinunog ang mga illegal na ginagawa mo. Wala ng iba pang ginawa ang asawa ko, 'yun lang daw pero hindi ako naniniwala i know mayroon pa. Hinayaan ko nalang rin, baka kasi may plano talaga s'ya. 8:30pm ng umalis kami sa opisina niya, madami kasi s'yang trabaho na inasikaso kanina. At may meeting pa s'ya kaya naman naghintay ako ng dalawang oras para lang makauwi na kami. Sila mom at dad nandoon sa ba
[127] Cathalina's POV: Naayos ko na ang libing ni papa at sila tita na ang bahala doon at sa mga kakailanganin. Sa italy si papa ililibing, nakarating na rin ang balita sa nakatataas at lahat sila ay nagalit. We didn't expect this to happen earlier, si Hades ay doon rin sa Italy. Pinapaayos na rin ang mga papeles nilang dalawa para makapunta na doon sa italy, hindi ko pa kayang pakawalan si papa sa totoo lang, masakit pa rin. Sa mga nakalipas na linggo, tahimik akong umiiyak at tahimik na nagluluksa sa pag kawala ng papa ko. Hindi ko manlang nakausap ang papa ko, parehas kaming busy at doon lang kami nakapag-usap sa eroplano. We talked a lot about our business, we laughed pero unti-unting nabubura ang ngiti at ang tawanan. He did all his best to protect me, to shield himself to me. Wala akong nagawa sa mga oras na 'yun, nung nawala ang mama ko pinangako ko sa sarili ko na hindi na mauulit ang kung ano man ang
[126] [The Vengeance 4] Tristan's POV: I smiled when i woke up, hindi ko kasi makalimutan ang ginawa namin kagabi ng asawa ko. Ang sabi niya bumabawi lang daw s'ya sa'kin, so we make love until midnight. Basta, namiss ko lang talaga ang asawa ko, nilubos ko na talaga kagabi. We enjoyed and we both want it, galing ng pang bawi sa'kin, make love! Hindi ko alam! Basta kinilig lang ako dahil sa nangyari sa amin kagabi na halos hindi kami magsawa sa isa't-isa. Umuwi na kasi s'ya ng past 11pm, then after that we do our thing. Tinignan ko ang asawa ko na kakalabas lang ng banyo at nakaroba, sinandal ko ang ulo ko sa headboard. Nakasuot na ako ng sandong itim at boxer nauna pa kasi s'yang matulog kagabi at napagod ko ata. She walked towards and lean to kiss my lips, i kissed her back. "Good morning.." she murmured and kiss my right cheek. "Good morning, baby.." i sa
[125] [The Vengeance 3] Cathalina's POV: Gigil, Galit, Poot, Lahat na ata ay nararamdaman ko sa mga oras na 'to. Nagmamadali silang umalis kanina, hawak ko pa rin ang baril at nakatingin sa kanila na naglalakad palayo. Sobrang kapal ng mukha nila! Hindi ko alam saan niya ba nahugot ang kakapalan ng mukha! Nasa lahi na ata nila ang ganun! Naiinis na ako sa totoo lang! Huminga ako ng malalim lumapit si Luke sa'kin at inilahad ang kamay niya hinihingi ang baril. "Give me the gun, Princess." mahinahon na saad niya. "Bakit ninyo sila pinayagang makapunta dito?!" i hissed at tinignan s'ya na nakalahad pa rin ang kamay. "I said give me the gun and calm down." mariin na saad niya at mariin rin ang tingin sa'kin. Mahigpit ang kapit ko sa baril pero nagkataon na napatingin ako sa mga anak ko. Inosente sila nakatingin