Chapter 94

[94]

Cathalina's POV:

Maliwanag, sobra ang liwanag na tinitignan ko. Nanlaki ang mata ko ng mapagtanto kung nasaan ako, patay na ba ako? Hala! Hindi pwede! Naghihintay ang mga anak ko at ang asawa ko sa akin! Hindi ako pwedeng ganito at habang-buhay na tulog. Alam ko ang nagyari, mahina pa din ang katawan ko pero alam kong kaya ko. Hininga ako ng malalim at nagpalinga-linga sa gilid ko at baka sakaling may makita ako, but i can only see flowers a lot of red roses. It's my mom's favorite flower, naglakad ako hanggang sa makarating ang paa ko kung saan nandoon ang mommy ko na nakaupo. 

"M-mom..." mahinang bulalas ko at nakatingin sa kanya na may ngiti sa labi.

"Franches, ang baby ko.." saad niya, nangingilid ang mga luha sa mata.

Hindi na ako nagdalawang-isip at kaagad s'yang niyakap. Mahigpit niya akong niyakap, umiyak ako sa balikat niya. Iyak na hindi ko matigil, sobrang na