Itinigil ko na ang paghagulgol ko pero ang pagpatak ng aking mga luha ay narito pa rin. Nasa sasakyan na ako ni Leon pero damang-dama ko pa rin kung gaano kawarak ang puso ko ngayon. If was a fifty over fifty decision for me, but I still do it. I just can’t take it na nagawa niya ‘yon despite the love that I am giving him. He should have told me the mistake so we can resolve it together. Gano’n naman dapat kapag couple, eh? Itinuon ko ang aking paningin sa labas ng kalsada habang umaandar iyon, hindi ko pa sigurado kung saan ako dapat na magpunta ngayon. Hindi ko magagawang lumapit sa mga byenan ko dahil ako ang nagdesisyon na lumayo sa anak nila. Kay Zusie naman ay masyadong komplikado dahil siya lang din ang bumubuhay sa sarili niya. Ang botique pala? Napailing ako, siguro ay wala na akong karapatan do’n ngayon. Isinandig ko ang aking likod sa back rest ng passenger’s seat. Yeah, I was here habang si Liset naman ang nasa backseat. “Tissue?” Napakislot ako ng may kamay mula sa l
Ilang bote na ng alak ang naubos ni Dreyk sa kakainom niya, hindi ko siya magawang pigilan dahil labis lang itong nagwawala kapag gano’n. Ilang bote na rin ang ibinalibag niya sa tuwing sinusubok siya ng matinding emosyon. Kanina ay okay pa nang magtungo siya sa mansion, hanggang sa pag-alis niya. Nagkausap kami tungkol sa kumpaniya, pati na rin sa ilang preparations ng kasal nila n Selene. Then, malalaman ko na lang mula sa kanilang kasambahay na umalis si Selene, nag-away ang mag-asawa at ngayon ay nasa estate of depression ang anak ko. I tried calling Selene pero hindi ito sumasagot sa kahit na anong tawag ko sa kaniya. I tried sending her text message na gusto ko siyang makausap, baka sakali magbago ang isip nito at kahit sa akin ay makipag-usap siya.Hindi ko pa alam ang punot-dulo ng nangyari dahil hindi ko nga makausap ang anak ko, wala ring masabi ang mga kasamahan nila sa bahay dahil biglaan lang naman daw ang lahat, walang anumang pag-aaway mula sa loob ng bahay bago ang d
Tinanggap ko na ang alok sa akin ni Liset na sa bahay niya tumuloy, I mean, bahay ng family niya. Aniya’y hindi na siya pinayagan ng ama na lumipat pa dahil wala naman daw itong ibang pagpapasahan ng kanilang mansiyon kundi siya lang. Well, malaki ang bahay nila, pero mas malaki pa rin iyong kila Dreyk. Wala akong ibang mas maayos na choice kundi tanggapin ang offer niya, ayaw ko naman na sa susunod makalawa ay sa kalsada na ako tumira. Natapos na kami mag-dinner, nagpunta ako sa labas sa may pool side para magpababa ng aking kinain. Malamig ang simoy ng hangin, kaya naman niyakap ko ang aking sarili. Naupo ako sa may mismong pool habang ikinukuyakoy ang paa na nasa tubig. Walang malaking buwan na maaari kong matanaw, ngunit naroon naman ang mga bituin para sumilip sa akin. Tumingala ako’t pinagmasdan sila, panay ang pagkindat nila na para bang nagpapapansin sa kalupaan. “Malamig dito ha.” Napatingala ako sa pagdating ni Liset, may dalawa siyang sobrang lamig din na beer in ca
Basang-basa ko sa mukha ni Selene kung gaano siya kadismayado sa mga kinuwento ko sa kaniya. Naiyak pa siya dahil doon, hindi lang basta iyak dahil humagulgol siya ng sobra-sobra. Nagalit pa siya at kinuwestiyon kung bakit ko nagawa na ibigay ang buhay niya para sa pansarili kong interes. Hindi ko pa alam kung ano ang susunod niyang gagawin, kung balakin niyang umalis sa bahay ko dahi sa nalaman niya mula sa akin. O baka itulak niya na lang ako bigla sa pool para makaganti. Hindi ko naman siya masisisi, tama naman siya na buhay at mga pangarap niya ang naglaho dahil sa scandal na ‘yon. “Wala akong karapatan na aluhin ka dahil kasalanan ko rin naman, do whatever you want to me Selene para lang makaganti ka sa mga kawalang-hiyaan ko sa ‘yo. Handa akong tanggapin lahat ng iyon.” Nasa tabi niya lang ako, nakabantay sa susunod na mangyayari. Hindi pa rin maampat ang pag-iyak ni Selene, binabanggit niya ang pangalan ng kaniyang ina at kapatid na naiwan sa probinsiya namin noon. SIguro
“Saan ba tayo pupunta?” tanong ko ng maaga akong ginising ni Liset. Mabilis nga akong nag-asikaso ng aking sarili bago bumaba rito sa hapagkainan nila para sa almusal. Patrick was already at the table, binati niya pa ako, gano’n rin ang kaniyang asawa. “Kuya asked for this, ang sabi niya baka raw gusto mo nang puntahan si Jeriko this time, papunta siya rito with your friend daw,” sabi ni Liset habang hawak nito ang mug ng kaniyang kape. “Friend?” tanong ko naman. “Hmm, maybe that one na parati mong kasama noon?” Si Zusie kaya iyon? “Eat some bacon Selene, ‘di ba paborito mo ‘to?” “Ah, oo.” Nguimiti ako. “Salamat ha.” Naging maayos na ang pag-uusap namin ni Liset kagabi, after the revelations ay napagkasunduan na naming magkapatawaran, but I said to her na hindi ko naman basta maibabalik iyong dati kung paano ko siya pakitunguhan. She said yes basta raw napatawad ko na siya. And that’s why I planned on staying a little longer dito sa tirahan nila. “I think sila na ‘yan.” N
“Si Dreyk, alam niya ang tungkol sa nangyari noon. She overheard Tiffany,” he said.“Pero kahit alam na niya ay pinabayaan lang niya. Gusto niya rin kasi na mkawala sa kasal noon, change of feelings para sa kaniya.”“W-what? S-sigurado ka ba sa sinasabi mo J-Jeriko? Woah! Totoo pa ba ang mga naririnig ko ngayon ha? Parang sobrang exaggerated na rin ata ang mga sinsabi niyo,” sai ko.Tumaas ng bahagya ang boses ko sa sinabi niya, feelling ko ay nagalit ako para kasing sinisiraan na lang nila ang asawa ko, eh. Patong-patong na espekulasyon naman ata ang binabato nila rito kasabay ng kay Tiffany.Sobra na sa akin ‘yong tungkol sa pagkakabuntis niya kay Tiffany, pagbalewala niya sa akin dahil sa babaeng ‘yon. Pero hetong sinasabi ni Jeriko na alam ni Dreyk ang tungkol sa pagkakakidnap sa amin noon at pagkakaroon ng s*x videos ay kakaiba na.“Selene, relax.” Hinawakan ni Leon ang kamay ko. Naramdaman niya ba ang biglang pag-init ng aking ulo?Naisapo ko ang aking palad sa mukha ko. I can’t
“Selene, wife… “ usal ko. Kumilos ng bahagya ang aking paa palapit sa gawi niya ng mapagtanto na naroon siya sa silid na kinaroroonan namin ni Tiffany. Balak kong lumapit pa sa kaniya, yakapin siya at hagkan ngunit nang mapansin ko na hawak ng Doktor na si Leon ang kaniyang kamay ay natigilan ako. Mukhang nagkamali si mama sa sinabi niya na mahal ako ng asawa ko’t excited pa ito sa kasal namin, dahil sa nakikita ko ngayon ay mukhang masaya siya sa piling ng lalaki na kasama niya. Lumunok ako ng laway at biglang binago ang nakakaawang ekspresyon ng aking mukha. Kumurap-kurap ako’t huminga ng malalim. “Ano’ng ginagawa niyo rito/” medyo may katapangang tanong ko sa kanila. “Dreyk!” Si Tiffany na hinila ang kamay ko. “Please, ‘wag mo na silang patulan. Selene, p’wede bang umalis na kayo? Wala naman siguro kayong magandang sasabihin kaya lumabas na kayo.” Sana ay hindi na lang nagsalita si Tiffany at nanahimik na lang siya sa kinauupuan niya, sa ugali ni Selene ay mas lalo lang niyan
“Bakit ba ang hirap-hirap sa puso mo na bigyan ako ng second chance ha? Did I not deserve it?” “Leave me alone Dreyk! Alam ko na ang tungkol sa mga kasinugalingan mo sa akin, lalo na ang isa sa pinakamabigat mong kasalanan sa ‘kin, five years ago!” Sinundan niya pa kami ni Leon sa parking lot. Doon pa nga natuloy ang mainit na usapan namin mula roon sa loob ng silid ng babae niya. “What do you mean, wife?” kunot-noo niya pang tanong. Napalunok ako, kanina niya pa sinasambit ang pagtawag niya sa ‘kin. Gusto kong magwala dahil sa tuwing naririnig ko ‘yon ay tila gustong bumigay ng tuhod ko’t yakapin siya. Hindi naman din gano’n kadali na makalimutan si Dreyk. Oo sobra akong nasasaktan ngunit sa tuwing nakikita ko siya’y para ba akong nahi-hipnotismo sa mga titig niya. Gusto ko siyang yakapin, halikan…lambingin. “Sinabi na ni Jeriko ang lahat sa akin Dreyk. How come you did not save me, huh? Tuwang-tuwa ka pa ba no’ng nakuha mo ‘ko, five years ago?” “I-I don’t get it.” “Then f*ck
“Love, sorry na-traffic. Tapos ay nagpa-gas pa ako kaya medyo natagalan talaga.” Bumaba si Leon mula sa BMW naming sasakyan. Aligaga siya sa pag-e-explain kung ano ang nangyari all the way here habang ako ay nakangiti lang na nakatitig sa kaniya. Isa rin siya sa super na-miss ko. Sa pag-aalala sa mga nangyari ay hindi ko na nga napigilang hindi mapaluha. Well, I was just overjoyed. “Love, are you okay? Did something happen? Inaway ka ba nila?” “No, no Love, masaya lang ako,” sabi ko sa kaniya. Nakapasok na si Fiel sa loob ng kotse habang kaming ay narito pa sa front door. “Do you missed me?” tanong ni Leon sa akin. Pinunasan niya ang tubig na dumaloy sa aking mukha. Tumango ako. Hindi ko na siya hinayaang magreact pa’t tumingkayad ako ng kaunti upang mahagkan siya sa labi. Nadama ko naman na tumugon ng halik ang mahal ko kaya napapangiti ako habang hinahalikan siya. Leon may not be my first in life, but he will be my last. I promise. I missed you, and I love you.
Flashback. After Selene’s accident. “What are you trying to tell, wife?” The situation was too hard for Dreyk to accept what Selene was saying. She wanted something that would be hard for him to give her. “Ibalik na lang natin kung ano ang dati, bago tayo nagkita ulit at bumalik ako sa ‘yo.” “Are you saying na…” “You have Sera, she needs her mother.” Napatayo si Dreyk sa kaniyang kinauupuan, napasabuhok gamit ang kanang kamay at ang kaliwa naman ay naitakip niya sa kaniyang bibig. Umayos din naman sa kaniyang pagkakaupo si Selene, gusto niyang mas maintindihan ni Dreyk na ang kapakanan ng bata ang iniisip niya rin. Pero paano nga rin ba niya ipapaliwanag sa asawa na hanggang ngayon ay nahihirapan pa rin siya sa sitwasyon nila lalo pa’t hindi pa rin nakakabalik ang alaala niya. At ang pinakatotoo sa lahat ay iba ang tinatawag ng puso niya. “But I need you, wife.” “I know, pero ayaw ko na ring magkunwari pa sa harapan mo Dreyk. I can’t remember the tings that we used
“Ready na ba ang lahat?” tanong ni Mrs. Sebastian sa kaniyang mga maids na nagpe-prepare ng venue for her niece, Sera’s 6th birthday party. Sa mansiyon lang ang kanilang handaan para mas malawak at maimbitahan lahat ang kaibigan at kaklase ni Sera. “Mamala,” sigaw ni Sera sabay yakap sa kaniyang mahal na lola. “Thank you po,” dugtong ng bata. “Everything for my princess.” Mrs. Devere Sebastian gave Sera a kiss in the forehead. Sa tabi ng magandang bata ay ang nakababatang kapatid naman niyang si Fiel. “Don’t be naughty, Fiel. Always hold ate Sera’s hand. Oka.” Pagpapaalala ng ginang sa batang lalaki. “Yes, mamala.” Mrs Devera also gave Fiel a kiss just like what she did to Sera. Nagtakbuhan na ulit ang dalawa patungo sa ilang kaibigan ng celebrant. Patapos na rin ang pag-aayos, at ilang sandali na nga lang ay magsisimula na ang event. Lumabas na rin si Dreyk kasama ni Selene at nakipag-usap sa mga bisita. Nagpasalamat ang dalawa sa pagdating nila sa kaarawan ni Sera, nagpahay
Dreyk’s Flashback Memory Isang shot pa para kay Jeriko. Narito kami sa bar, kahahatid ko lang kay Claire sa kanilang bahay. Galing kami sa pag-aasikaso ng kasal namin. Medyo exhausted dahil sa dami ng kailangang asikasuhin, at wala pa kami sa kalahati ng mga kailangan para sa event. “Mukhang pagod na pagod ka ha,” puna ni Jeriko sa akin. Sinalinan niya ako sa aking shot glass. “Oo, nakakapagod pala magpakasal,” sabi ko. Niyaya ko ang aking matalik na kaibigan para naman kahit papaano’y makaramdam ng relaxation ang katawan ko. “Gano’n talaga at ‘yan,” sabi niya pa sa akin. Ikinuwento ko nga saka kung gaano karami ang pinuntahan namin ngayong araw, sumabay pa na tinotoyo si Claire, sabi nito’y may monthly period daw kasi siya, na hindi ko naman maisip kung acceptable reason ba ‘yon. “Tiis lang pre, pagkatapos naman ng kasal niyo’y magiging kampate ka na kay Claire. Matagal niyo na rin namang plano ‘to, ‘di ba? Kasunod ay ikaw na ang magpapatakbo ng Kumpaniya niyo kaya maswerte k
Madudurog na ang kamao ko kakasuntok sa puting pader ng Ospital na pinagdalhan sa mag-ina ko. Maayos ang lagay ni Sera pero hindi ni Selene, ang sabi’y kailangan agad na ma-operahan ang asawa ko sa lalong madaling panahon. Mahigit isang oras na ang lumipas, wala pa ring balita tungkol sa operasyon ng asawa ko. “Dreyk, anak, w-what happened?” humahangos si mom na lumapit sa akin. Siya ang una kong tinawag matapos kong matanggap ang balita tungkol sa nangyari sa asawa ko. “Ang sabing nabundol sila ng kotse mom, Selene save Sera. And then I don’t know…” hindi ko na napigilan pa ang hindi mapaiyak, ngayon lang bumalik ang asawa tapos ay may nangyari pang ganito. Hinaplos ng aking ina ang aking likuran at sinubukan akong pakalmahin, I tried kanina kaso’y ang saklap lang talaga. “Wala pang sinasabi ang Doktor, sa katunayan ay hinihintay ko nga na may lumabas mula sa operating room.” Tumango-tango si Mom. “Okay, so, were is Sera, ang apo ko?” Itunuro ko kay mom kung saan ang silid ng
Ano ba’t kailangan ba akong madamay sa kaso ni Tiffany Andres? Isang pulis ang tumawag sa akin upang sabihin na nagtangkang magpakamatay ang babae habang nasa kulungan. Ang sabi’y kung hindi nga raw naabutan ng ilang kasamahan sa banyo ay baka malamig na bangkay na ito ngayon. At bakit ako rin ang tinawagan nila, bakit hindi na lang si Dreyk? Dalawang Police Officer ang nagbabantay sa silid na okupado ni Tiffany, may malay na siya pagdating ko kaya naman kinausap ko na kaaagd siya. Kailangan ko ring makabalik agad papuntang school para sa mga bata. “Ano ba ang naisip mo’t gusto mong magpakamatay?” Prangka kong tanong sa kaniya. Naupo ako sa may malapit sa kaniya. Nakaupo naman ito habang may nakatusok na aparato sa kaniyang wrist arm. Hindi sumagot si Tifany, tinapunan lang ako nito ng tinging sakka muling tumingin sa labas ng kaniyang bintana. Nag-eemote lang? “So, gusto mo nang magpakamatay?” tanong ko ulit. “Wala kang pakialam.” Napasinghap ako’t tinarayan siya, in
Napatulog ko na sina Fiel at Sera kaya sinumulan ko naman ang aking night routine bago matulog. Maghapon akong nakipaghabulan sa dalawang batang makukulit, sobrang nagkapalagayan ng loob ang dalawa siguro ay dahil sa magkapatid sila. Naayos na rin ang transfer papers ng anak ko for his schooling dito sa Maynila at bukas ay magsisimula na siyang puamsok. Ako ang umako sa paghahatid sa kanila sa eskwela, maaga rin iyon kaya kailangan na maaga rin ako sa pagising. Iba na ang routine ko ngayon, hindi katulad dati na si Leon ang naghahatid at sundo kay Fiel, na kahit na busy ito ay gagawan niya talaga ng paraan. Natigilan ako sa tapat ng salamin nang maalala na naman ang lalaki, hindi na kami nagkausap pang muli, hindi ko rin siya magawang tawagan lalopa’t ako naman ang lumayo sa kaniya. I even asked Liset pero wala rin siyang maibalita sa akin, hindi rin daw sila nagkakausap ng kapatid niya. “Ano na kayang nangyari sa kaniya?’ I asked myself. Ngunit kalaunan ay napailing-iling na ang
I was fine.Or maybe I thought I was fine.Tinunga ko ang isa shot ng brandy, nakauwi na ako sa probinsiya kanina lang pero dito na ako dumiretso sa isang Bar. Gano’n din naman dahil wala akong uuwian sa bahay namin. Umalis ako na kasama ang mag-ina ko pero heto ako’t mag-isa na lang na bumalik. I was a fool.Hindi ko na rin alam kung gaano katagal na akong narito, hangga’t kaya kong lumunok ng alak ay gagawin ko kahit panandalian lang na makalimutan ang pangungulila sa kanila. Sinensyasan ko ang bartender na bigyan pa ulit ako ng isang shot.Medyo nahihilo na ako, pero sige pa.Pumunta ako sa tinitirahan bago ako umuwi, una’y gusto ko lang naman na ibigay sa tunay na asawa nito ang USB na nakuha ko habang nag-iimbestiga sa nangyari kay Selene. I’ve found a concrete evidence to point Tiffany Andres sa mga ginawa niyia. And I am hoping na makatuloy ‘yon para mas matahimik ang buhay nila roon. Good thing na naroon si Fiel, I good say goodbye for the last time for him.I’ve missed my s
“Bitiwan niyo ‘ko sabi eh! Ano ba!”“Aray! Nasasaktan ako!”Matapos kong mapakinggan ang call recording na ibinigay ni Leon ay kaagad kong pinadampot si Tiffany sa Condo na tinutuluyan niya. Ang mga pictures ang naging ebidensiya na siya ang maysala sa pagkakakidnap kay Selene four years ago na siyang naging dahilan din kung bakit siya nagah*sa sa ikalawang pagkakataon. Iyon lang ang maisasampa ko sa kaniya, hindi na nakasama iyong pang-nine years ago dahil wala kaming makuhang ebidensiya laban sa kaniya.“Hey! Ano ba!”“Pasensiya na kayo, ma’am. Pero kailangan niyo talagang sumama sa amin sa presinto, nakita niyo na naman ang warrant hindi ho ba?” Hindi ako tuluyang pumasok sa loob, nanatili lang ako sa labas dahil panigurado na didikit lang sa akin si Tiffany kapag nagkataon. Nasabi ko rin ito sa asawa ko’t wala naman naging kaso sa kaniya. Hinayaan niya akong kumilos para sa ganitong mga sitwasyon. Ang sabi pa nga niyang hindi naman daw na kailangan pa ang may makulong, past is pa