Maaliwalas ang panahon, mabituin ang kalangitan, at napakatahimik ng paligid.Isang dalaga sa kaniyang silid ay tahimik na kaharap ang papel, habang nag-iisip kung paano ipakikilala ang sarili sa pamamagitan ng panulat.Ilang sandali pa ay gumana na ang kaniyang kamay...Hi. I am Yelena Montero. 23 years old. Slim, matangkad, matalino, tahimik, mahiyain, at mabait. Fine Arts fresh graduate. Cum laude. Maraming nagsasabi na napaka-perfect ko. Ang ilan pa nga sa mga classmates ko tahasang sinasabi na sana sila na lang ako. Sa mga iyon ay ngumingiti lang ako.Wala silang alam. Hindi nila alam na sa likod ng kinaiinggitan nilang talino at mukha, nagtatago ang isang malungkot na puso.Nag-iisa akong anak. Ang mama ko ay single mom. Ayon sa kuwento niya, nakilala nya ang papa ko sa Maynila at nagpakilalang binata. Nagmahalan sila at ako ang naging bunga. Kaya lang, doon nalaman ni mama na may pamilya pala si papa. Tunay na pamilya at lima ang anak niya. So anak ako sa labas. Iniwan ni mama
"Lenaaa!"Kasabay ng sunod-sunod na katok sa pintuan ng kuwarto ni Yelena ay ang malakas na pagtawag sa kanya ng kaniyang tiyahin na si Ediza. Pupungas-pungas siyang tumayo at sinilip ang oras sa kanyang cellphone. 5:34am, ayon doon.She groaned. Napakaaga pa, susko! Ang tiyahin niya talaga oo. Magmula pa noong bata siya, ang gusto nito kapag gising na ito, gising na rin ang lahat. Hindi niya maaaring irason na puyat siya sa kapipinta dahil unang-una ay hindi naman ito sang-ayon sa propresyon niya. Ganoon rin ang uncle niya na katabi lang ang tinitirhan nila. Ani ng mga ito'y gutom ang inaabot ng mga pintor dahil mahirap magkapera sa pagpipinta. Bagay na hindi na niya sinalungat pa. Never naman siyang sumagot sa mga ito. Natapos niya lamang ang kurso niyang Fine Arts dahil sa pamimilit ng mama niya sa mga ito.Ang tiya niya na isang matandang dalaga at ang uncle niya na may dalawang anak ay parehong nakatatandang kapatid ng mama niya. Ang mga ito ang nagpalaki at nag-alaga sa kaniya
Antok na antok man, pilit dinidilat ni Yelena ang mata habang ka-video call ang kanyang ina. Nagpaalam siya ritong pupunta sa pool party ng isang kaibigan. Pumayag ito. Mabait ang kanyang mama kaya hindi siya naglilihim rito. Inamin niya rin rito na nagsinungaling siya sa kaniyang tiyahin sa pag-asang payagan siya nitong umalis ngunit bigo siya. Naintindihan nito."Bukas na ang alis mo. Hindi mo kabisado ang Maynila. Mag-iingat ka doon ha?" panglimang beses na yatang bilin nito."Opo, 'Ma." Panglimang beses niya na ring sagot."Makibalita ka sa mga kaibigan mo. Mamaya hindi natuloy.""Tuloy po." Inabot niya sa bedside table ang invitation card na pinabigay ni Tyler sa kanya ng nakaraang araw at pinakita sa ina. "Settled na po lahat. Sa Villa nina Theya po gaganapin ang party. More on reunion po naming magkakaibigan 'yon keysa birthday party."Tumango ito. "Susunduin ka ba diyan?""Opo. Dalawa kami ni Eureka ang susunduin ni kuya Tyler." Si Eureka ay ang kaibigan nila na may pag-aaring
"Hoy, Yelena. Nakikinig ka ba?"Napaatras pabalik si Yelena nang hilahin siya sa damit ni Tyler. Inis siyang tumingin dito. "Oo, kuya. Ginagawa mo akong bata." Noong una ay pinagpalit siya nito ng damit. Hindi siya nagpatinag rito kahit sinabi nitong mas mukha siyang aattend ng first communion keysa pupunta ng bar sa napili niyang dress. Doon siya mas komportable."Mukha ka roong laro sa diyaryo.""Ano'ng laro?""Spot the difference. Ikaw ang different." Iniamba niya rito ang kamao pero nagpatuloy ito. "Lahat ng mga babae doon, nagpapa-sexyhan.""Hindi ako ibang babae. Gusto ko lang maranasan pumasok sa isang bar.""Pumasok lang pala." Hinila siya nito sa braso papasok, ngunit nakadalawang hakbang palang sila sa loob, hinila na siya nitong muli palabas. "Ayan. Nakapasok ka na. Uwi na tayo."Yelena stomped her foot in frustration. "Usok lang ang nakita ko, Kuya. Gusto ko maranasan uminom, sumayaw at sumigaw doon.""Good grief... Kung gusto mong magrebelde sa pamilya mo, 'wag rito. Para
Did she just say yes to this stranger? Ano ang nangyayari sa kanya? Ano itong pakiramdam niya na hindi niya maintindihan? Lihim na tinatanong ni Yelena ang sarili habang nakatitig sa mga mata ng estrangherong katabi. Hindi pa siya umiinom, but her mind was already clouded with thoughts she didn't know she was capable of.Tila may kuryente at mainit na bagay na tumutulay sa mga ugat niya mula sa kamay nitong humahaplos sa batok niya pakalat sa kaniyang katawan.Nasubukan niya na rin namang madikit kina Tyler at Kiel, pero hindi niya naramdaman ang ganito.Ipinilig niya ang ulo. No! Umoo siya dahil gusto niya lang tumikim ng alak. Iyon lang 'yon. "Tikim lang," she said in a small voice. "Gusto ko lang ma-try kung ano'ng lasa."Pero paano kung totoo ang sinasabi nito na epekto ng alak at mapahamak siya? Pinaalalahanan na siya ni Tyler.Isa ba ang estrangherong kaharap sa sinasabi ni kuya na agila na dumadagit ng sisiw? piping tanong ni Yelena sa sarili.Alam niyang ang ibig sabihin ni Ty
Parang binuhusan ng malamig na tubig si Yelena nang mapagtanto ang ginawa. Nanlalaki ang mata na pabigla niyang itinulak ang estranghero at nagmamadaling tumakbo palayo rito. Hindi niya ito kayang tingnan.Wala sa sariling itinutulak niya ang mga babae at lalaking bumubunggo at humaharang sa dadaanan niya.Ano ang ginawa niya? Ano ba ang nangyayari sa kanya?Sa nanlalabong paningin ay sinundan ni Yelena ang signs patungong rest room at hinihingal na pumasok doon.Hindi siya makapaniwala. Epekto man ng alak o hindi ang ginawa ay gusto niyang sabunutan ang sarili. "Hindi na ako 'to," bulong niya sa sarili, habang nakasapo sa noo ang dalawang kamay. All her life, she had never felt like that and she had never did such foolishness before.Nang makitang walang ibang tao sa loob ng rest room ay nagpakawala siya ng naiinis na sigaw. Dismayado sa sariling tinitigan niya ang repleksiyon sa salamin.Namumula siya. She don't know if it's the effect of liquor, irritation to herself, frustration,
Gaya ng inaasahan, inulan ng sermon ng tiyahin at tiyuhin niya si Yelena. Kahit masasakit ang mga naririnig ay hindi siya umiimik. Sobra ang guilt na nararamdaman niya. Ang alam lang ng mga ito na kasalanan niya ay ang pagsisinungaling niya tungkol sa party ni Theya. Hindi alam ng mga ito na pumunta siyang bar, uminom, at nakipag-usap sa isang estranghero.Wait, hindi lang pala siya nakipag-usap. Ayaw na niyang banggitin. Lalo lang siyang magi-guilty sa harap ng tiya at tiyo niya."Papauwiin ko rito si Erlinda. Para alam niya kung gaano katigas ang ulo mo." Ang Erlindang tinukoy nito ay ang kaniyang mama.She bit her lower lip. Naidamay niya ang ina."Opo," nakayuko niyang sagot. Sa lahat ng litanya ng mga ito, 'opo' lang lahat ang itinugon niya. Wala siyang karapatang sumagot sa dami ng kasalanan niya sa mga ito.---Sa sumunod na mga araw ay lalong humigpit ang tiyahin at tiyuhin ni Yelena.Hindi siya pinapalabas ng mga ito ng bahay, at hindi na pinapa-contact sa kaniyang mga kaibi
Nagmamadaling pumasok ng bahay si Yelena sa sigawang naririnig. Nandilim ang paningin niya sa naabutang tagpo. Sinasabunutan ng tiya Ediza niya ang kaniyang mama!"Mamaaa!" Her nose flared with anger. Lumapit siya at umiiyak na tinulak ang kaniyang tiya.Nakaupo ang mama niya sa sahig habang hila-hila ito sa buhok ng tiyahin.Nang maghiwalay ay pumagitna siya sa mga ito at hinarap ang tiyahin. "Sumusobra ka na! Lahat ginawa ko para maging masaya ka. Para maipagmalaki mo ako. Para maging mabait ka sa akin. Nitong huli lang kita sinuway, tiya. Bakit ka ba ganiyan? Sobra ka naman na para saktan pa ang mama ko."Tumayo si Erlinda at hinawakan siya sa braso para pigilin pero hindi siya nagpaawat. Muli niyang hinarap ang tiyahin. "Wala kang karapatan na saktan ang mama ko! Pati ang panghihimasok mo sa buhay ko, wala kang karapatan!" Dinuro niya ito katulad ng lagi nitong ginagawa sa kanya. "Sino ka ba, ha? Sino ka ba? Isa ka lang matandang dalaga na nag-alaga ng hindi mo anak pero lagi mong
SA loob ng drawing room, itinuloy ng mag-anak ang aminan ng mga lihim."Mula pagkabata ay tatlo kaming magkakasama nina Orlando at Sebastian. Daig pa ang magkakapatid," salaysay ng nakatingin sa labas ng bintana na si Emileen. "Mas matanda sila sa akin at iba ang kalagayan sa lipunan, ngunit hindi iyon naging hadlang sa aming samahan, dahil ang mga ama namin ay matatalik din na magkakaibigan noong araw— ang aking tatay Julian, ang tatay ni Orlando na si tiyo Alberto, at ang biyudong tatay ni Sebastian na si tiyo Artemio. Noong namatay ang tiyo Alberto, ang nanay ni Orlando na si tiya Juana ay pinakasalan ni tiyo Artemio. Kahit pa magkaibigan ay hindi tinanggap ni Sebastian ang mag-inang Orlando at Juana. Sa huli namin nalaman na matagal na palang may inggit si Sebastian kay Orlando na lalong tumindi nang pamanahan ng mas malaki ang mag-ina noong pumanaw si tiyo Artemio at noong. . . noong sinagot ko ang pag-ibig ni Orlando. Hindi ko alam na gusto niya ako. Hanggang sa kidnap-in niya
Patingkayad na naglakad si Yelena papasok ng banyo. Lihim niyang minumura ang sarili."Harot! Maharot ka, self. Marupok ka!"Matapos maligo ay nagmamadali siyang umalis. Pumunta siya sa ibiniling lugar ni Aeissa.Sa daan ay t-in-ext niya ang ama na may pupuntahan siyang kaibigan.Pinagbuksan siya ni Aeissa ng pinto na gulo-gulo pa ang buhok habang kinukusot ang mata. Kagigising lang "Mamayang gabi pa ang usapan natin. Excited much?""Yes. Bar na bar na ako." She raised her hand and shake her body. Imitating the party goer's dance. Napangiwi sa kaniya ang kaibigan. "Are you okay?"Natigilan siya. Dahan-dahang ibinaba ang kamay. "Uhm, yes.""Pasok ka."---Dinukot ni Yelena sa bulsa ang cell phone nang maramdamang nag-vibrate iyon.Tumatawag si Angelo!Mabilis niya iyong c-in-ancel, ngunit tumunog uli kaya tinuluyan niya nang pinatay ang aparatu.Hindi niya napansin ang panay na sulyap sa kaniya ni Aeissa. Lumapit ito sa kaniya at umupo sa tabi niya matapos ilapag sa harapan niya ang i
Sa pagbabalik ni Yelena sa pamilya Borromeo ay masaya siyang sinalubong ng madrasta."Na-miss kita, hija." Emy kissed her cheek in a well-composed manner. "Araw-araw kong pinalilinis ang kuwarto mo dahil alam ko one of these days, babalik ka. Do you still remember our plan before?""Anong plan po?""Na pupunta tayo sa Palawan? Sasama raw ang Daddy mo. Ipapasyal ka namin."Naging tabingi ang ngiti niya. "S-sige po.""Pagpahingahin mo muna si Yelena, Emileen. Paniguradong pagod siya, darling," singit na tinig ng kaniyang ama."Sige. Mamaya na kita kukulitin. Angelo, buhatin mo ang mga gamit ng kapatid mo."What she heard from her stepmother went her rigid. Nagmamadali siyang nagpaalam sa mag-asawa at nauna ng umakyat upang pumasok sa kuwarto.Nang marinig ang pagsunod ni Angelo at pagbukas ng pinto ay walang lingon-likod siyang nagsalita. "Ilapag mo na lang diyan ang mga bagahe ko. Puwede ka ng umalis."Dumapa siya sa higaan. Ilang minuto siya sa ganoong puwesto, ngunit pag-angat niya
Mabituin ang langit. Malamig ang simoy ng hangin sa veranda na kinaroroonan ni Yelena. Ngunit hindi iyon nakatulong upang gumaan ang pakiramdam niya.Magkasunod niyang nakausap ang Mama Erlinda at Mama Ediza niya. Wala pa ring alam ang mga ito.Gustuhin man niyang ikuwento sa mga ito ang dinaranas niya pero mas pinili niyang sarilinin na lamang. Mag-isa siyang umiiyak sa ibabaw ng kama — for Angelo using her for physical needs, for her broken heart, for missing her mothers terribly, for incident that almost happened earlier, and. . . for losing the baby she hadn't taken care of.Sa nangyaring insidente ay nakunan siya. Nalaman ni Angelo ang lihim niya. Hindi mahirap hulaan na ito ang ama ngunit walang namagitan na usapan sa kanila pagkagaling ng ospital.Sising-sisi niya ang sarili niya. Ang inaasahan niyang anghel na makakasama, nawala sa isang iglap lamang. Naisip niya, pinaparusahan siya ng Maykapal. Kaya siguro siya laging nasasaktan dahil mali ang ginagawa niya. Kaya siguro kin
Gusto ng magpahinga ni Yelena. Epektibo ang maghapong pagpapagod at pang-aaliw niya sa sarili. Idagdag pang ramdam niya pa rin ang pananakit ng katawan. Kaya matapos maglinis ng katawan ay diretso na siyang natulog.Ngunit naalimpungatan siya nang maramdaman niya ang paglubog ng gilid ng kama niya. Ilang beses niyang pinikit-dinilat ang mga mata. Sa tulong ng tanglaw ng lampshade sa tabi ng kama niya ay nakita niya ang nakaupo sa tabi niyang si Angelo.Napabalikwas siya ng bangon. Itinukod niya ang magkabilang siko sa kama."Ano ang ginagawa mo rito?" tanong niya sa naiiritang tinig."Kaibigan ko pa ang napili mo para akitin?""Ano?" nalilitong balik-tanong niya.Tumingin siya sa labas ng bintana. Ano'ng oras na ba at narito ito sa silid niya? Bakit suot pa rin nito ang damit nito ng umalis ng umaga? At bakit magulo ang buhok nito? Nakainom ba ito?Umiling ang binata. "Don't mind what I said," anito. Pagkatapos ay tinitigan ang dalaga. Magulo ang mahabang buhok nito na ang ilang hibla
Yelena was so tired in her everyday experiences in the office. It wasn't bad as she expected, per se. All of their employees were kind to her, na lubos niyang pinagpapasalamat. Ang trabaho ay kayang-kaya niya. Ang problema lang talaga ay si Angelo mismo. Tinatambakan siya nito ng trabaho at pakiramdam niya ay sinasadya nito 'yon.Like now, she was eating her dinner while in her hands were the sales report last month. Angelo asked her to analyze it. It wasn't the worst report she'd seen, but she was really tired at that moment. At kailangan niya talagang isabay ang pagbabasa no'n sa pagkain dahil uwing-uwi na siya. Gusto niya ng ihilata ang pagal na katawan sa malambot na kama.Tumingala siya at minasahe ang magkabilang balikat.Tumunog ang cellphone niya. Ang mama Ediza niya ang nakalagay sa caller ID.Mabilis niyang sinagot 'yon. "Hello po?""Yelena, kumusta?" mahinahong tanong sa kabilang linya.Tired and sad, gusto niya sanang itugon ngunit ayaw niyang mag-alala ito sa kaniya. Sa
"No, man. You can't stay in my unit. Wala ng lugar para sa 'yo. Manatili ka na diyan sa inyo.""You know that I just can't," Angelo said between his teeth. Kausap niya sa telepono ang kaibigan niyang si Terrence. Kaibigan niya ito mula kolehiyo."Doon ka na lang sa rest house mo sa Palawan. And, may bahay rin ang pamilya mo doon. Wala namang nakatira.""Too far. Marami akong aasikasuhin sa ZARBTech.""Akala ko ba ayaw mong iwan ang bahay niyo at ang tita Emileen?""You know the reason," he hissed.He needs to find a place as soon as possible. Or else, Yelena will going to be his nightmare. Titira ito sa bahay nila sa loob ng isang buwan.Hindi siya duwag. Ayaw lang niyang mamroblema ang magulang dahil sa nakaraan nila.He heard a laughter on the other line. "Ang sarap kaya magkaroon ng hot little sister.""Stop teasing!"---"Wala akong anak na babae. I'm so happy that you're here, hija."Hindi makapaniwala si Yelena. Everything felt surreal. Mabait sa kaniya ang kaniyang ama, ang mga
Flashbacks continue. . . Sa araw ding iyon ay kinausap ni Ediza si Orlando. Nagkita sila sa restaurant na dati'y pinagtatrabahuhan niya. Hindi niya na mapagpabukas pa dahil natatakot siyang isa sa mga darating na araw ay mawala ang kapatid niya."May ipapakiusap ako sa iyo, Orlando," panimula niya. Pinapanatiling seryoso at malamig ang titig at tinig kahit ang totoo sa kaloob-looban niya ay gusto niya ng bumuwal. Pinigilan niya ang pagsungaw ng luha bago muling nagsalita. Isinalaysay niya rito ang kalagayan ni Erlinda, at sa huli ay isinaad, "kailangan ng kapatid ko ng sanggol para gustuhin nitong mabuhay pa."Hindi makapaniwala si Orlando sa narinig. "At. . . ang anak natin ang gusto mong—?""Ganoon na nga.""Ano'ng klase kang ina para ipamigay ang sarili mong anak, Ediza?!""Kailangan kong tulungan ang kapatid ko.""Na ang kapalit ay pagkasira ng pamilya natin?"Hindi siya nakaimik. Ipinahihiwatig ng tinig ni Orlando na mawawala ito sa kanya. At hindi nga siya nagkamali, dahil ang
Lumuwas ng Maynila ang mag-inang Ediza at Yelena. Ayaw ng nakatatandang babae na makipagkita ang ama ng anak sa San Ignacio dahil umano sa mga mapanuring mata at mapanghusgang salita na maaaring ipukol sa kanila.Pagdating sa napagkasunduang lugar ay natanaw agad ni Ediza ang pakay. Nakaupong tuwid na tuwid ang likod habang kampanteng humihigop ng kape. Postura at pananamit lamang nito ay mahihinuha agad na mayaman itong lalaki.Si Yelena ay nanlalaki ang mga mata. Ang tinatahak nila ay ang direksyon ng isang lalaking pamilyar sa kaniya. 'Yong lalaki sa exhibit! "Mama, siya ang tatay ko?"Bago pa makasagot ang ina ay humarap na ang tinutukoy niya. Ngumiti ito at tumayo pagkakita sa kanila. "Good morning!" bati nito.The man was tall, about on his early fifties. Wala pa itong puting buhok. Mapungay ang mga mata at matangos ang ilong. Kagalang-galang ang itsura nito sa suot na polo barong at itim na slacks. Ang paningin nito ay nakatuon sa kaniya.Umingos ang kaniyang ina. Mukhang walan