บทที่ 19-4

ผมประชุมงานมาแล้วหลายชั่วโมงแต่ก็ยังไม่ได้ข้อสรุปที่ลงตัวสักที เป็นการประชุมเกี่ยวกับการที่แม่จะให้ผมเข้ามาทดลองบริหารงานในตำแหน่งรองผู้บริหาร ก่อนหน้านี้ผมก็เข้ามาช่วยงานที่ รพ. ตัวเองบ่อย ๆ อยู่แล้ว แต่นั่นมันช่วงที่ผมเรียนอยู่ ในตอนนี้เป็นช่วงฝึกงานอย่างเต็มตัว แม่จึงจัดคณะประชุมขึ้นมา

ทำให้ผู้ใหญ่หลายคนไม่พอใจที่ตำแหน่งผมมันก้าวกระโดดข้ามหน้าข้ามตาพวกเขาสุด ๆ เลยเกิดการถกเถียงตั้งแต่เริ่มประชุมจนถึงตอนนี้ การที่ผมเป็นลูกของเจ้าของโรงพยาบาลไม่ได้แปลว่าคนอื่นจะไม่มีสิทธิ์เถียงในการประชุมว่าเหมาะไม่เหมาะ

ครอบครัวผมรับฟังทุกความคิดเห็น เหมือนอย่างตอนนี้ที่แม่ผมฟังความคิดของคนที่พูดถึงผมว่ายังมีประสบการณ์น้อยและอายุน้อย จะให้เข้ามาในตำแหน่งรองผู้บริหารเลยไม่ได้

ทั้งที่มีแพทย์หลายคนที่อุทิศตัวเพื่อโรงพยาบาลมากกว่าผม และก็อีกหลายเหตุผลที่ทำให้การประชุมมันยืดยาวจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่จบ และผมคิดว่ามันคงยังไม่จบง่าย ๆ แน่

บรรยากาศการประชุมก่อนหน้านี้ทำเอาผมตึงเครียดมาก แต่พอในช่วงพักทุกคนออกไปกันหมดเหลือแต่ผมที่นั่งอยู่ในห้องคนเดียว เสียงการแจ้งเ