ABALA si Gabriel Craig sa pagbabasa ng mga documents na iniabot sa kanya ng kanyang secretary para pirmahan. Mas dumami ang obligasyon niya sa kanilang mga negosyo ngayong nagretire na ang kanyang mga magulang sa pagpapatkbo ng mga iyon at ipagkatiwala na lamang ang lahat sa kanya.
Sabagay, it’s about time na e-enjoy naman ng parents niya ang lahat ng pinaghirapan at magtravel na lamang ang mga ito abroad.
Ang kaisa-isa naman niyang kapatid na si Javier ay hindi pa niya maasahan dahil abala pa ito sa pag-aaral lalo pa at next semester ay graduating na ito. Hopefully.
Hindi niya alam kung kanino nagmana ang kapatid niyang iyon dahil bukod sa napaka-immature ay parang walang ambisyon sa buhay. Palibhasay pinalaking spoiled n
“OLIVIA. . .” parang naiiyak na nagagalit ang pakiramdam ni Javier habang sinusundan ng tingin si Olivia. Pinagsisipa niya ang mga mesa saka mabilis na hinablot ang kwelyo ng isang estudyanteng nakita niyang tila natatawa sa ginawang pambabasted sa kanya ni Olivia. Namutla ang estudyante, waring maiihi na hindi maintindihan, gumitli ang pawis sa nuo. ”Pinagtatawanan mo ba ‘ko?” Nanggagalaiti sa galit na tanong niya. Sunod-sunod ang iling nito. Kumpara sa katawan niya, nagmistula itong isang bubuwit sa harapan niya. Sikat rin naman siya dito sa campus dahil isa siya sa mga varsity player ng basketball. Kilala rin siya sa pagiging mainitin ang ulo at marami na rin siyang nasapak na mga kalabang player.&nbs
“PAKISABI hindi ako nagpapaligaw,” may kasamang pag-irap na sabi ni Olivia kay Gary nang ibalik niya rito ang mga bulaklak at chocolates na ipinabibigay raw ni Javier. “Ako ang mapapagalitan nun kapag hindi mo ‘to tinanggap, Olive,” nagsusumamo ang anyong sabi nito sa kanya, “Saka patay na patay saiyo yong kaibigan ko, sana naman hayaan mo na lang syang mag-express ng feelings nya saiyo. Seryoso naman sya saiyo eh.” Tinaasan lang niya ito ng isang kilay. “Please Olive, ‘wag mo namang ipahiya iyong kaibigan ko.” “Bakit ka ba pumapayag na maging sunod-sunuran sa kaibigan mo, ha?” tiningnan niya ito mula ulo hanggang paa, &l
“What a beautiful ass.. .what a body. . . The most beautiful body I have ever seen in my entire life!!!” bulalas naman ni Daniel na pinsan ni Edward na tila hindi na nakatiis, dumukot ito ng lilibuhin sa wallet at ipinatong sa paanan ng babae sabay hipo sa nakakagigil nitong mga hita. Napabuntong hininga siya ng malalim. Hindi niya alam kung bakit parang may naramdaman siyang galit sa inasal na iyon ni Daniel. Bastos. . . Gusto niyang itong sitahin pero alam naman niya ang dahilan kung bakit nagpo-pole dancing sa harapan nila ang babaeng iyon. Hindi ba para bastusin? Oo malinaw ang paalala s
Dinampot ni Olivia ang kulay blue na jacket na may initial na GC. It’s been two weeks at pinagtatakhan niyang hindi mawala sa isip niya ang insedenteng iyon. Inamoy niya ang jacket. Hindi niya ito nilabhan kaya hanggang ngayon ay nakadikit pa rin ang scent ng lalaki sa jacket. What is wrong with me? Pinakitaan lang ako ng kabutihan ay nagkakaganito na kaagad ako. Pare-pareho lang ang mga lalaki! Sex lang ang hanap ng mga iyon! Gusto lang magpasiklab ng lalaking iyon kaya kunwaý nagpaka-gentleman. Pero wala siyang pinagkaiba. And yet hindi mawala sa isipan
Napalunok si Olivia. Gabriel Craig. Wow, pati pangalan guwapo. . . Nataranta siya nang ilahad nito ang kamay sa kanya, “Finally, na-meet ko na rin ang ipinagmamalaki ninyong girlfriend, Don Miguel,” ewan kung bakit pakiramdam niya ay may bahid na galit ang tono ng pananalita nito. At waring tumagos iyon sa kanyang mga kalamnan. Easy, Olivia. Sino ba ang lalaking ito para paapekto ka? Hinga ng malalim. Balik sa dating gawi. You are Olivia Reid. Matapang at walang inuurungang laban. Wow, gusto niyang matawa sa sarili. Ano bang kalokohan itong nangyayari sa kanya?
“Let me go, bastos!” galit na sigaw niya rito habang pilit na kumakawala sa pagkakahawak nito pero mas lalo naman itong humigpit ng hawak, this time nakayakap na ito sa bewang niya. “Oh come on!” napaismid ito, “Hindi ba binabayaran ka naman para bastusin?” nakakalokong sabi nito sa kanya. “Kaya nga kahit kasing tanda ni Don Miguel pinapatos mo, hindi ba?” Nangatal ang kanyang buong katawan. Nagdidilim ang kanyang paningin. “Let me go, hayup ka,” galit na galit na pinagpapalo niya ito sa dibdib. Mas lalo nitong hinigpitan ang hawak sa kanya, nagulat pa si
DAIG pa ni Olivia ang nasampal. Hindi niya alam kung bakit bigla na lamang nagbago ang isip ni Gabriel. Galit na galit siya higit ay sa kanyang sarili. Ngayon lamang nangyaring handang-handa niyang ibigay ang kanyang pagkababae ng ganun-ganun na lamang and yet pinagmukha lang siyang tanga. Para siyang isang bata na pinasabik sa lollipop pero hindi naman pala niya matitkman. But she can’t deny the connection between them. Sigurado siya, naramdaman niya iyon kanina. Kaya takang-taka siya nang bigla na lamang siya nitong iniwan sa gitna ng laban! Kagaya ba ito ni Don Miguel? Pero imposibleng bakla ito. Hindi maipagkakaila ang nakita niyang pananabik sa mga mata nito habang nakatingin sa kanya. Kahit na kailan
“GABRIEL. . .” narinig niyang daing ni Liv, halos hindi ito magkandamayaw habang ninanamnam ang kanyang mga labi na gumagapang sa iba-ibang bahagi ng katawan nito. Dammit! Para siyang nauulol na hindi niya maintindihan. Wala siyang lakas na ihinto ang ginagawa. Mistula siyang isang gutom na gutom na leon na nang makakita ng pagkain ay kaagad na sinagpang ngunit nang malasahan ang sarap niyon ay inunti-unting namnamin ang bawat bahagi ng karneng nakahain sa kanyang harapan. Nagmamadali niyang hinubad ang kanyang suot na boxer shorts. “Shit!” dinig niyang bulalas ni Liv nang mapadako ang tingin sa kanyang handang-handang pagkalalaki. Napangisi siya saka muling bumalik sa naudlot na paghalik sa mga labi nito, sa leeg, sa dibdib. . .