“NAKAUSAP ni Anika iyong Mama ni Gabriel. Bukas na raw ang flight ni Gabriel papuntang Amerika k-kasama ni Arlyn. . .”
Parang matutumba si Olivia sa sinabing iyon ni Nanay Becca. Mga ilang segundo rin bago nagregister sa kanya ang sinabing iyon ng matanda. Pero parang hindi kayang tanggapin ng utak niya. Baka binibiro lang siya ng mga ito. Baka gusto lang siyang surpresahin. Baka magpo-propose sa kanya si Gabriel pero gusto muna siyang paiyakin?
Imposibleng magawa ito sa kanya ni Gabriel.
Hindi siya sasaktan ng ganito ni Gabriel.
“Totoo ba yan?” Umiiyak na tanong niya, “Baka pinaprank nyo lang ako?”
&nb
KANINA pa tinatawagan ni Olivia si Javier para kompirmahin dito ang pagpapakasal ni Gabriel ngunit ayaw nitong sagutin ang mga tawag niya. Ang sama-sama ng loob niya. Umiiyak na napaupo siya sa kama saka nilingon ang natutulog na si Stacey. Simula nang umalis sila sa condominium na tinutuluyan nila ni Gabriel ay nabago na ang lahat. Wala siyang binitbit na kahit na ano. Maski ang fifty thousand na inialok sa kanya ng ina ni Gabriel ay hindi niya tinanggap. Bubuhayin niya si Stacey na hindi umaasa kahit na kanino. Hindi niya alam kung paano pero nakaya nga niya nuon, bakit hindi niya iyon kakayanin ngayon? Nagtangis ang kanyang mga bagang. Hindi niya akalaing magagawa ito sa kanya ni Gabriel.&
HINALIKAN NI Gabriel si Arlyn ngunit hindi niya maintindihan kung bakit ibang babae ang laman ng isipan niya habang ginagawa niya iyon. Two years na silang kasal ni Arlyn and so far ay naging napakabuti naman nito sa kanya. Napakamaasikaso nito at kahit na kailan ay hindi ito nagsasawang alagaan siya lalo pa at may mga mood swings siya bunga ng naging aksidente. May mga ilang parte pa rin siya sa buhay niya ang hindi niya maalala kaya nga pinilit niyang kumbinsihin ang asawa na bumalik na sila sa Pilipinas. Besides its about time na harapin niya ang kanilang mga negosyo dahil naaawa na siya sa parents niya at sa Ninong Jaypee niya. Deserve naman ng mga ito ang magpahinga, magbakasyon kagaya nuong dating siya pa ang punong abala sa pagpapatakbo ng kanilang mga negosyo. Although naging maayos naman ang kanilang mga
BINALIKAN NI GABRIEL sa airport ang ilan sa mga gamit na na-off load nuong isang linggo. Hassle sa kanya ito ngunit since on the way na rin naman siya dito ay hindi na lamang niya ito iniutos sa iba. Sumasakit na naman ang ulo niya kaya nagpasya siyang maupo sa coffee shop. Kinuha niya ang kanyang gamot at humingi ng tubig para inumin iyon. Nagpalinga linga siya dahil pakiramdam niya ay may mga matang nakatingin sa kanya pero wala naman siyang nakita. Nagiging paranoid na siya. Epekto siguro ito ng mga gamot na iniinom niya ngunit binigyan naman siya ng assurance ng doctor, kaunting tiyaga, healthy diet at exercise ay babalik rin daw sa normal ang lahat. Huwag lang niyang masyadong papagurin ang kanyang sarili. It takes time, kailangan
HINALIKAN ni Gabriel ang babae. Sinimulan niya itong halikan sa paa, paitaas sa pagitan ng mga hita nito. “Gabriel,” dinig niyang sambit nito habang napapasubunot sa kanya, alam niyang nag-eenjoy ito ng husto sa kaligayahang ibinibigay niya. Mas lalo niyang ginalingan, ipinasok niya ang kanyang dila sa pinakaloob ng pagkababae nito. Humigpit ang paglingkis ng mga binto nito sa kanyang balikat at ang mga kuko ay halos bumaon na sa kanyang ulo. Bahagya pa nitong isinigaw ang pangalan niya na mas lalo namang nakapagpagana sa kanyang ginagawa. Tumaas ang kanyang mga labi upang hagilapin ang mga labi nito. Mistula silang sabik na sabik sa isa’t-isa nang maghinang ang kanilang mga labi. Kahit na kailan ay hindi niya naramda
“OLIVIA?” Kumunot ang kanyang nuo, pamilyar sa kanya ang pangalang iyon ngunit hindi niya maalala kung bakit. “Yes, Olivia. . .your live. . .” Bago pa maituloy ni Anika ang sasabihin ay dumating na si Arlyn. Napansin ni Gabriel na simula nang bumalik sila sa Pilipinas ay palagi nang nasa tabi niya si Arlyn kahit saan siya magpunta. Pakiramdam niya ay parang ayaw man lang nitong humiwalay sa mga lakad niya. Hindi naman ito ganito nuong nasa Amerika sila. Hindi niya alam kung bakit pero hindi niya gusto ang pagiging masyadong clingy sa kanya ni Arlyn. “Oh,” nakangiting bati nito kay Anika, “Hello Anika, it’s good to see you,” sabi nitong nakipagbeso pa dito, “You look. . .more beautiful.”&n
NAPAHINTO SA paglalakad si Arlyn. Pakiramdam niya ay nawala ang kulay sa mukha niya pagkarinig kay Gabriel ang pangalan ni Olivia. Dumating na ba ang kinatatakutan niya? God, hindi niya papayagang maagaw ng babaeng iyon sa kanya si Gabriel. Huminga siya ng malalim at pilit na kinompose ang sarili, “O-Olivia?” Pinilit niyang maging kaswal ang tono ng kanyang pananalita, “Siya iyong girlfriend mo bago mo ko nakilala. Malaki ang galit mo sa kanya dahil. . .dahil niloko ka nya, Gabriel!” “Niloko?” Curious na tanong nito sa kanya. Nakahinga siya ng maluwag. Wala pa ring n
“OLIVIA?” May pait sa mga ngiti ni Arlyn nang sapilitang batiin si Olivia. Pilit niyang itinatago ang takot na nararamdaman, “What a small world, akalain mong after two years, magku-krus muli ang mga landas natin, p-pagkatapos ng. . .” Bahagya pa siyang tumikhim saka tiningnan si Gabriel, “Pagkatapos ng mga nangyari.” Halatang parehong hindi inaasahan ni Gabriel at Olivia ang pagkikita nilang ito. Kitang-kita ang panic sa mukha ni Olivia. Sabagay, maging siya ay nagpapanic rin. Bakit ba dito niya naisipang dalhin si Gabriel? Shit. This is not right. Hindi pa siya handang magkrus ang landas nila ng babaeng ito. Hangga’t maari ay kailangan niyang mailayo si Gabriel sa babaeng ito. Napansin
PILIT na kumalas si Gabriel sa pagkakayakap ni Arlyn. “Please stop,” aniya rito saka nagmamadaling bumangon at lumabas ng kanilang silid. Simula nang makita niya kahapon si Olivia ay hindi na ito nawaglit sa isipan niya. Si Olivia ang babaeng laman ng kanyang mga panaginip. Kailangang makita niya itong muli. Hindi siya matatahimik hangga’t hindi niya nalalaman ang dahilan kung bakit sila nagkahiwalay. “Damn, Gabriel, don’t tell me iniisip mo ang babaeng iyon?” Galit na tanong sa kanya ni Arlyn, “Pagkatapos ng lahat ng ginawa nya saiyo? Alam mo bang siya ang dahilan kung bakit ka naaksidente?” Tiningnan niya ito ng matiim. Kinuh