Unwanted Guest
Tumaas ang balahibo ko sa batok at mabilis na humakbang paalis ng dock. Pero bigla na lang akong nadapa. Napahiyaw ako at nanginginig na tumayo. Binilisan ko ang hakbang. Nabawasan lang ang panginginig ko nang umapak ang mga paa ko sa lupa.Kinagat ko ang ibabang labi at sumulyap sa dock. Walang tao. Pero sino ang nagsalita kanina? Niyakap ko ang sarili.
Simula nang gabing iyon sa Boljoon, dalawang buwan nang nakalipas, may naririnig na akong kung ano-ano. Noong una ay hindi ko pinansin pero paminsan-minsan ay bigla na lang akong kinikilabutan lalo pa't ramdam ko ang mga matang nakasunod sa bawat galaw ko. Nitong nakaraang mga araw ay wala na akong naramdamang kakaiba kaya nakampante na ako, pero nang marinig ko ang boses na iyon sa dock... hindi ko maiwasang isipin na hindi pa nawawala ang takot ko sa gabing iyon.
Ano mang misteryo ang nakabalot sa boses na iyon ay hindi ko na inisip. Mabilis kong inayos ang sarili at tumakbo pabalik sa Larica building. Tahimik akong naghintay sa family driver habang nakatingin sa bilog na buwan sa kalangitan.
~~~
Alas-onse na ng gabi nang makauwi ako sa bahay galing sa lungsod. Dumiretso na ako sa kuwarto dahil alam kong natutulog na si Mama. At habang nagbibihis ng nightgown, naramdaman ko ang pag-ihip ng malamig na hangin tungo sa gawi ko. Hindi ko iyon pinansin at agad na tumalon sa kama at nagtalukbong.
Siguro dahil sa puyat kaya mabilis akong nakatulog sa gabing iyon. Kinabukasan, hinatid ako ng family driver tungo sa University. Pero nang umuwi ako nang tanghali, bigla na lang akong tinawag ni Mama. Bumisita raw si Kervy.
Kurt Vincent ang pangalan niya. Early twenties pa pero may hinahawakan nang fifty condos na nakapangalan sa kaniya. Dahil sikat at may pera kaya hinayaan ni Mama na manligaw sa akin. The heck. E ayaw ko nga sa lalaking masyadong clingy.
"Ginagawa mo rito?" tanong ko at inabot ang tasa ng tea. Sumimsim ako at tumingin sa tanawin sa malayo.
"Bawal ba kitang bisitahin?" ngiti niyang tanong bago bumuga ng hangin nang makitang wala akong reaksyon sa biro niya. "Hindi ko na alam kung gagawin ko sa 'yo, Rishell."
Binaba ko ang tasa at bumuntong-hinga. Hindi ko rin alam kung anong gagawin ko sa kaniya. Paulit-ulit siyang bumibisita rito sa bahay at nakakairita na minsan. Hindi naman sinisita ni Mama kaya siguro namimihasa.
Tinuro ko ang bundok na kitang-kita mula rito sa teresa ng bahay. "Kung mag-hike ka kaya? Doon, o. Libre sa bundok. Para magkaroon naman ng purpose ang buhay mo."
His lips twitched. "Rishell."
"Bakit ba palagi kang nandito, Kervy? Hindi ka naman kailangan dito sa bahay," sabi ko sabay halukipkip. Sumulyap ako sa kaniya. "Wag kang mamihasa. Nagiging hospitable lang si Mama kaya pinapatuloy ka rito."
Ngumiti siya at sinilid sa bulsa ng pantalon ang magkabilang kamay. "Hindi ba sinabi kong nanliligaw ako? Kaya ito, nagdala ako ng paborito mo." Kinuha niya 'yong eco bag na nakapatong sa mesa at binigay sa akin. Kunot-noo ko naman 'yong tinanggap. "Mga libro 'yan ng paborito mong author. Nakuwento mo sa akin noong isang araw na hindi ka naka-order ng libro. Kaya, ayan, binilhan kita," dagdag niya.
Sinilip ko ang loob ng eco bag at nawala ang kunot ng noo ko dahil sa apat na bagong libro. Mga bagong release na wala sa koleksyon ko roon sa katabing kuwarto ng opisina ni Papa. Kumurap ako at kinagat ang labi. "Oh, salamat." Tumaas ang gilid ng labi ko at nag-angat ng tingin kay Kervy.
At dahil good mood ako, pinagbigyan ko siyang magkuwento tungkol sa kaibigan at boss niya. May tinatarget raw na lupa ang real estate monster na kaibigan niya doon sa Sudtonggan. Patango-tango lang ako habang sumusubo ng cake. Sa katunayan, hindi naman ako interesado sa boss niya.
"Sandali lang, Rishel," sabi ni Kervy at dinukot sa bulsa ang phone niya. May sinagot itong tawag. "Anong balita?" Ilang minuto siyang nakinig sa kabilang linya. Tapos, bahagyang kumunot ang noo niya sabay sulyap saglit sa akin. "Sige, pupunta na ako riyan. Sabihan mo si Jaxx." Binaba niya ang tawag at ngumiti sa akin. "May emergency sa kompanya." Bumuntong-hinga siya.
Ngumiti ako at sinenyasan siyang umalis. "Go, mas importante ang trabaho," ani ko at sumubo na naman ng cake.
"Mas importante ka," natatawa niyang sambit at ginulo ang buhok ko bago siya naglakad paalis.
Ngumuso ako sa ginawa niya at inayos ang nagulong buhok. At dahil forbidden goods ang dinala ni Kervy, agad ko itong tinago sa loob ng kuwarto ko. Plano kong dalhin ang mga 'yon sa port.
Hinanap ko ang cellphone para sana mag-check ng updates sa paborito kong author at banda, pero naalala kong nahulog pala ang cellphone sa dock. Bumuga ako ng hangin. Kahit pa payag si Papa na bumili ako ng bagong cellphone, mahirap kombinsihin si Mama.
Kaya tinawagan ko ang phone number ni Kervy gamit ang landline. Tatlong ring bago may sumagot sa kabilang linya. "Hello," boses ni Kervy.
"Hi. Are you driving right now?" tanong ko.
"Naka-stop sa red light. Bakit, Rishel?"
"Saan ka na ngayon?"
"On the way to Sumaya Heights. This is the first time you call my number. May kailangan ka?"
Muntik na akong mabilaukan sa tanong niya. Uminit ang pisngi ko dahil sa hiya at natampal ko ang sariling noo. Right. This is my first time na tumawag sa numero niya and of course, dahil may kailangan ako sa kaniya. Pero nakakahiya naman na umamin kaya umikhim ako at nakipag-usap sa kaniya tungkol sa ilang bagay bago dumiretso sa dahilan kung bakit ako tumawag.
"I wanna ask if you can buy me a phone? But kung busy ka, nevermind."
Saglit siyang natahimik bago pumayag sa request ko. Lihim na lang akong bumuntong-hinga at sinagot ang tanong niya tungkol sa brand at kung ano-anu pa.
"That's all, Kervy. Thank you. I'll compensate you soon."
"Kahit 'wag na," he said.
Hindi na ako nakipag-argumento sa kaniya at binaba na ang tawag. He's driving and it's dangerous. Humilata ako sa kama at pumikit saglit bago inabot ang bagong biling libro at nagbasa.
HINDI AKO naghintay nang ilang oras dahil may kumatok sa pinto. Tumingin ako sa orasan sa dingding. Isang oras na pala akong nagbabasa. Binaba ko ang libro at pinagbuksan ang kumatok.Si Jemima. Siya ang bagong alalay dito sa bahay mula sa Lapu-Lapu. Siya 'yong tipikal na nagri-rebel sa magulang. Balita ko ay pinadala siya rito ng Lola niya para magtanda. Masyado raw kasing basagulera.
"Miss, may nagpapabigay," aniya at inabot ang isang supot. Alam kong bagong cellphone iyon kaya tinanggap ko na.
Tinanaw ko lang siyang humakbang palayo bago sinara ang pinto. Matapos kong magkumpuni ay agad akong nagbukas ng social media. Nagbrowse lang ako sa bagong updates ng Vine at pinusuan ang mga iyon.
Ang nakakuha ng atensyon ko ay ang post ng isang fan. Mas marami raw fans si Ariel kaysa kay Levi. Tumaas ang kilay ko at nag-comment. What did I say? Siyempre, pinagtanggol ang idol kong si Levi. Ngumisi ako.
Nakakatuwa kasing makipag-away sa social media. They don't know me and I don't know them either, kaya malaya kong napapalabas lahat ng ideya ko. Unlike sa real life na kailangan kong maging maingat sa binibitiwang salita dahil sa iniingatang reputasyon.
At nasa kalagitnaan ako ng fan war nang biglang namatay ang wifi. Napamura ako. Mabilis akong lumabas ng kuwarto bitbit ang cellphone. "Ma, patay na naman ang wifi!" naiinis kong sigaw.
"Anong tono 'yan, Rishel?" sita ni Mama. "Kung hindi pa namatay ang wifi, hindi ka lalabas ng kuwarto? Magpunta ka na sa kusina at kumain."
Mabilis kong tinikom ang bibig lalo pa't nakita ko siya sa sala habang patingin-tingin sa modem. Hah. Alam kong pinatay ni Mama ang wifi para lumabas ako ng kuwarto. Napanguso ako.
Kainis naman kasi. Anhaba na ng tinayp ko, pero hindi ko naman pala mai-comment. Tsk.
Back at CampusKinabukasan, hinatid ako ni Gerard sa Argao. Sinabi ko kay Papa na hindi na kailangan, kaso ayaw niyang makinig. Ngumuso ako. Mas okay lang naman na mag-jeep papunta sa University. Isinandal ko ang ulo sa headrest at humalukipkip. Binaling ko ang tingin sa labas ng bintana. Bukang-liwayway na. "Miss, dala niyo ba 'yong nasa likod?" tanong ni Gerard.Sumulyap ako saglit sa kaniya bago binalik ang tingin sa labas ng bintana. "May problema ba?""Wala naman, Miss." Umikhim siya. "Napapansin ko nitong nakaraang mga araw na hindi ka naman nagdadala ng mabibigat sa Unibersidad. Nakapagtataka lang ngayon."Naningkit ang mga mata ko. "Wala ka nang paki ro'n, okay?" Umirap ako at humalukipkip. Ilang minuto pa at napadaan ang kotse sa crime scene. Nakita ko ang naka-yellow cross line sa main road ng Arbor. Kinagat ko ang ibabang labi.Dalawang buwan na rin nang maganap 'yong usap-usapang krimen sa Baranggay Arbor. May pinatay daw at tinago ang biktima. E, wala namang nakitang e
Something's New "I know, I know." Sumimangot ako. Kanina pa siya kuda nang kuda na kesyo hindi safe na bumiyahe nang mag-isa, at kanina pa ako naririndi sa boses niya. Nakakainis lang kasi. Hindi na ako bata pero bakit palagi na lang niya akong pinapagalitan? I know his point and I understand it, pero hinayaan ko lang siyang kumuda dahil malapit nang marating ng kotse niya ang Larica building. Prente akong sumandal sa sandalan ng passenger seat at tumingin sa labas ng windshield. Paliko na ang kotse papunta sa Pier 3, at paliko papunta sa gate 5, kung saan naroon ang Pier 1. Hanggang ngayon, hindi ko naintindihan kung bakit baliktad 'yong numbering ng mga pier at gates. Sa Pier 3 lang yata sumakto, e. "Sa susunod na linggo magsisimula ang renovation. 'Wag ka na munang pumasyal sa Port," sabi ni Lyndon. Napatingin ako sa kaniya. "Saang parte ba ang iri-renovate?" "Sa kaliwa. Padiretso sa beacon. Ililipat na rin ang beacon para mas lumawak ang sakop." Naningkit ang mga mata ko. "
Meet Them Tumaas ang kilay niya sa sinabi ko. Maya-maya pa ay kumibot ang sulok ng mga labi niya at tumawa. "We'll see, Rishel... we'll see," aniya bago naglakad paalis. Kinuyom ko ang mga kamao at tiningnan nang masama ang ibon na lumilipad sa ibabaw ng alon. Bumaling sa gawi ko ang ibon at binali ang sariling pakpak. Umiyak ang ibon at bumulusok sa ilalim ng alon. Alam kong dapat akong maawa sa ibon pero hindi ko ramdam ang awa. Hindi mawala sa isip ko ang sinabi niya dahil nando'n ako. KASALUKUYAN kong binabasa ang akda ni CareLikeGoldFish. Mystery-thriller ang book at kahit na walang romance, hindi ko mapigilang basahin nang buo. Napakapamilyar kasi ng mga scenes, para bang nakita ko na dati. Gaya na lang ng scene kung saan binaril ng main character ang kaibigan niya. Pareho sa nakita ko doon sa Boljoon two months ago... Biglang namatay ang Wifi. Kumurap ako at madilim ang mukhang lumabas ng kuwarto. Didiretso sana ako sa kusina dahil alam kong si Mama ang may pakana, pero big
Along the roadAno pa bang aasahan ko kay Nicole? Siyempre, ayaw no'n ng istorbo. Hilaw na ngumiti si June sa akin samantalang bumusangot ang mukha ni Ariel. Alam kong hindi gano'n kaganda ang samahan nina Ariel at Nicole kaya naintindihan ko kung medyo hindi maganda ang timpla ng mukha niya nang sinambit ko ang pangalan na iyon. Iyon din siguro ang isa sa mga dahilan kung bakit pumayag siyang magpunta ako sa Club Fort, para inisin ang babaeng 'yon. Matapos makuha ang matamis na oo ni Mama, nagpaalam na sina Tiden at June. Hindi na ako nagulat nang makita ang pagmumukha ni Tiden kinabukasan. The problem is... hindi pa sumisikat ang araw at sobrang dilim pa ng paligid. "Ang aga mo naman," paos kong reklamo. Kakagising ko lang. Ginising ako ng isang katulong dahil naghihintay daw 'yong kaibigan ko sa sala. At dahil naistorbo ang pagtulog ko kaya inismiran ko ang lalaking nakangiti sa akin. Hindi man lang nabawasan ang ngiti sa mga labi niya. "Sungit mo pa rin kahit maaga," biro niya
ChallengeHindi ko pinansin ang kakaibang pakiramdam na iyon. Umibis ako ng sasakyan at tinanaw ang kabuuan ng resort.Club Fort Med is a resort located at Arbor, same baranggay with El Grande Lat. Not too simple and not too flashy, just enough for a quiet weekend. Kumurba ang gilid ng mga labi ko.Tiningala ko ang malaking wooden placard kung saan naka-engrave ang pangalan ng resort. It is my first time to be with the Vine. Nakakakaba pero nakaka-excite rin naman. Nakita kung nauna na si Tiden sa loob ng resort kaya sumunod ako. Dumiretso siya sa isang modernized restaurant na bahagyang elevated kaysa sa ibang parte ng resort. Pumasok siya sa loob at naupo sa upuan sa may tabi ng malaking glass wall kung saan kitang-kita ko ang kabuuan ng resort. 'Not bad,' I thought.Umupo ako sa upuan katapat ng kaniya at tumingin sa labas ng glass wall. Nakita ko ang tatlong pools ng Club Fort Med, which the resort's known for. Maliit na round table ang nakapagitan sa amin. May munting cactus n
Knowing him Hingal kong hinawi ang basang hibla ng buhok na tumabing sa mukha ko. Mariin kong tiningnan si Ariel na prenteng nakaupo sa gilid ng pool habang nakabanlaw ang binti sa tubig. "Madaya ka," nakalabi kong saad at lumangoy tungo sa hawakan ng hagdanan.Hindi niya ako hinintay at agad na lumusong sa pool kanina. Gusto ko sanang magreklamo sa kaniya pero nakita kong wala siyang balak na huminto sa paglangoy, kaya wala akong nagawa kung 'di lumusong na lang din. Pagkatapos ko ng dalawang turn, nakita ko siyang nakangiti habang nakaupo sa gilid ng pool. Tumawa siya at umusog nang kaunti palapit sa akin. Dumukwang siya para magpantay ang mukha namin. Nahigit ko ang hininga nang ngumisi siya. "It's fair enough," aniya."Nauna kang lumusong!" reklamo ko.Nagkibit-balikat siya at umayos ng upo sa tabi ng pool. "I don't understand why can't you accept your defeat, but rest assured your stay here will be worth it." Tumaas ang sulok ng labi niya.Bumuga ako ng hangin at umahon. Nakit
Alone with LeviPagkatapos kumain sa resto ay inaya ako ni Levi na mamasyal sa resort. I don't want to miss it so I immediately agreed, not thinking of Nicole nor Tiden's reaction. Bumalik kami saglit sa cottage at pinahiram niya ako ng isang white dress. Alam kong hindi para sa akin ang dress na iyon but I want to think otherwise. I didn't see Tiden nor June inside kaya pinalagay ko na lang na namamasyal ang dalawa. Ariel's missing and Nicole, well, I didn't care about her.Matangkad si Levi. Mga 6 feet o higit pa. Malapad ang balikat, at may laman ang muscles sa katawan. Tahimik siya. Kanina pa nga ako lunok nang lunok, pinipigilan ang sariling magsalita. Gusto kong mag-open ng topic pero inaalala kong baka hindi siya umimik at mapahiya lang ako. Patingala akong sumulyap sa kaniya. Hanggang dibdib lang yata ang height ko compare to his massive body.Tinutunton namin ang daan papunta sa isolated na parte ng resort. Nakita ko sa malayo ang ilang cottage na ilang metro ang layo sa isa
PracticeNote: The lyrics was originally written for this story.~Dapit-hapon. Mamayang gabi gaganapin ang napagkasunduan naming contest ni Nicole. Naipaalam na nina Ariel sa manangement ng resort ang pa-contest namin kaya halos lahat ng guest ay alam ang magaganap na gig mamayang gabi sa resort's bar. Nagpaalam na rin ako kay Mama na mag-o-overnight stay ako sa CFM. Noong una ay hindi pa siya payag, pero sinabi ko nang magbo-book ako ng private cottage para hindi na ako makihati sa Vine. Walang nagawa si Mama kundi pumayag lalo pa't nakiusap si Tiden. Hindi naman makapal ang mukha ni Mama para i-decline pa ang nakikiusap na kaibigan ko kuno. Nag-book ako ng private cottage pero mas gusto ko pa rin sa loob ng cottage nina Tiden, kaya palagi akong bumibisita sa loob, maliban na lang kung nasa loob ni Nicole. I spent the rest of the day swimming in the pools and touring around the place. Nakasunod naman si Tiden sa akin. Matapos niyang makitang magkasama kami ni Levi kaninang umaga a
A/N: Extra chapter. Ito ang huling kabanata ng For The Stars Have Sinned. Maraming salamat sa lahat ng sumuporta sa istoryang ito lalo na kay Janelyn. First ever review from a reader in two years lol. See you sa sunod kong mga istorya ng Revival Series at standalone novels. Mag-a-update na ako sa "Hidden Mafia King and the Fearless CEO." I hope makita ko kayo doon na magbigay ng review at gems. May libreng shout out mula sa akin ang magbigay ng review hehe. See you there! ~~~January 7, 20217:00 P.M. Concert venue, ArgaoMaabutan na niya si Levi. Kaunti pa... kaunti pa... ayan!"Levi!" sigaw ni Rishel. Humigpit ang hawak niya sa necklace.Lumingon si Levi sa kaniya kaya napangiti siya. Muntik na siyang matumba nang tinulak siya ng ibang nagwawalang fans. Umismid siya at muling tumingin kay Levi pero wala na ito sa puwesto kanina. Sumimangot siya at tinawag ang bouncer. "Kuya! Pakibigay kay Levi!" Saka niya inabot ang necklace at letter.Kunot-noong tinanggap ng bouncer ang binigay
I didn't give him a chance to swear on me. Mabilis kong pinatay ang tawag. Pero tulad ng inasahan ko, hindi matatahimik ang mundo ko dahil sunod-sunod na tawag ang natanggap ko mula sa parents ko, kay Lyndon, Tiden, saka mga unknown numbers na hindi ko alam kung sino ang may-ari. Bumuntong-hinga ako at pinatay ang phone. Ayoko munang mag-entertain ng mga tanong nila. I was not being irresponsible pero pagod na akong mag-explain nang paulit-ulit. I know that they won't stop until marinig ang gusto nilang marinig mula sa akin. Gusto ko lang ngayon ay ibigay ang buo kong atensyon kay Klo na masayang nililibot ang tingin sa ocean park. Naisip kong ipasyal siya sa sikat na tourist spot dito sa lungsod kasama ang yaya niya na nakasunod lang sa aming mag-ina. Hindi ako nag-alala na baka may makakilala sa akin dahil nagsuot ako ng mask at naka-bullcap. Isa pa, nasa underwater ang park kaya nagkalat ang dim neon light sa paligid kaya hindi masyadong kita ang features ng mukha ng mga bisita.
Naningkit ang mga mata ko at mabilis na tinawagan si Lyndon. "Have you seen the news?" tanong ko. "Yes. Inutusan ko na ang tauhan ko na burahin iyon. Don't worry."Hah. He can take it down but people will still gossip in social media. What's the difference? Bumuntong-hinga ako at akmang ibababa ang tawag nang magtanong siya. "Where's my son?"Doon ko lang naalala ang pinag-usapan namin sa restaurant. Nandilim ang paningin ko at mabilis na pinatay ang tawag. Rishel, bakit mo nalimutan? Akala ko ay huhupa rin ang issue pagkatapos ng ilang araw pero isang linggo na ang lumipas pero nasa headlines pa rin ang mukha ko. Pati ang mga issue noon na naging dahilan ng pagtakas ko sa bansa ay muling umugong sa media. Hindi rin nila pinaglagpas ang mga gig na ginawa ko kasama ang Vine at ang pagiging idol ko noon. Naghinala na ako noong una na may kamay na nagpapagalaw sa media pero mas lalong lumalim ang hinala ko nang biglang lumitaw ang impormasyon tungkol sa akin at kay Rei. Walang nakaka
There was silence, and Lyndon cleared his throat. "When did you find out?"Kumuyom ang mga kamao ko at hilaw na ngumiti sa kaniya. "My son got his looks from you. Am I that stupid na hindi maghihinala? Isa pa, you're too good to be true. Still wanting to marry a ruined woman?" I chuckled. "But even if I noticed it too late, I still want to ask why did you deceive me? Bakit pinaniwala mo akong hindi mo alam kung sino? You made me look stupid, Lyndon!"Ilang segundo siyang tumitig sa akin bago siya umiwas ng tingin. "Do you have evidence that he is my child?"Nandilim ang paningin ko sa tanong niya at mabilis na nilabas ang DNA result na nasa loob ng handbag ko. Tinapon ko 'yon sakto sa mukha niya. "Umuwi ako sa bansa para lang makita ko nang personal ang resulta ng DNA test. Still wanna deny the truth?" Matapos niyang basahin ang nakasulat ay binaba niya ang resulta at tumingin na naman sa akin. Mas lalo lang nagngitngit ang kalooban ko nang wala man lang siyang imik. "Ano? Wala ka b
"Rishel, may problema ba? Ilang araw ka nang tulala. Palaging tumatawag si Lyndon at lagi mo raw siyang pinapatayan ng tawag." Nagsalubong ang mga kilay ni Mama. "Sabihin mo sa akin kung anong problema."Tumingin ako saglit kay Mama bago binalik ang tingin sa laptop na nasa center table at nagtipa. "Busy lang ako, Ma. Tatawagan ko siya next time," sabi ko. Bumuntong-hinga si Mama. "Palagi mo nalang 'yang sinasabi. Kung may problema kayo ni Lyndon, pag-usapan niyo. Sa susunod na linggo na ang kasal at bukas na gaganapin ang engagement party niyong dalawa. Paano mo pakikitunguhan ang magiging asawa mo kung hindi kayo nagkakasundo?"Huminto ako sa pagtipa at tumingala kay Mama. "Wala naman kaming problema, Ma. Don't worry, sisiputin ko siya bukas.""Dapat lang, Rishel. Ilang taon na kayong engaged at dapat nang ipaalam sa publiko ang relasyon niyong dalawa, kung hindi ay kikwestiyunin ng board members ang engagement mo kay Lyndon." Pero hindi pa ako handang matali sa lalaking 'yon. Al
Pagkatapos ng limang taon. Tirik ang araw at maaliwalas sa umagang iyon nang humakbang ako pababa ng eroplano mula sa ibang bansa. Pero nagsalubong ang mga kilay ko nang makita ang isang pamilyar na mukha. "Kervy? Anong ginagawa mo rito?" takang tanong ko. Limang taon nang lumipad ako tungo sa ibang bansa. Ngayon na tahimik na ang medya ay napagdesisyunan kong umuwi nang tahimik. Hindi ko lang akalaing sasalubong sa akin ang huling taong inaasahan kong makita. Hindi siya sumagot at bumaba ang tingin niya sa batang nakatayo sa giliran ko. Humigpit ang hawak ko sa kamay ni Klo at pinaningkitan ng mga mata si Kervy. "Mommy? Who is he?" tanong ni Klo. Bumaba ang tingin ko kay Klo at ngumiti nang marahan. "An old friend." Binaling ko ulit ang atensyon kay Kervy. "Kung wala ka nang kailangan ay mauna na kami."Akmang lalampasan ko siya pero hinuli niya ang palapulsuhan ko. Napatingala ako kay Kervy. Ilang taon na ang lumipas nang huli ko siyang nakita pero walang nagbago sa itsura niy
Madilim ang itsura niya pero alam kong hindi sa akin nakadirekta ang galit niya kaya nakampante ako. "Thank goodness at nandito ka na!" masaya kong sambit at umupo.Mabilis niya akong dinaluhan. "Let's go," sabi niya saka binuhat ako sa mga bisig. Napahiyaw pa ako sa gulat at napatingin sa mukha niyang napakalapit. Bumilis ang tibok ng puso ko at uminit ang magkabilang pisngi. Iniwas ko ang tingin nang tumingin siya sa akin. "Sa'n mo 'ko dadalhin?" tanong ko .Napansin kong ginagayak niya ang daan tungo sa fire exit. Maya-maya pa ay nakalabas kami ng gusali at marahang humampas sa mukha ko ang preskong panggabing hangin. Nawala ang tensyon sa magkabilang balikat ko at inihilig ang ulo sa balikat ni Lyndon. "Thank you," marahan kong bulong. "Anong ginawa niya sa 'yo?" tanong niya. "Nahimatay lang ako ng dalawang araw.""Dalawang araw?" Mas lalong nandilim ang awra ni Lyndon. "Rishel, dalawang linggo kang nawawala! Hindi kita mahanap." Nagtagis ang bagang niya. "At malalaman ko lan
"Let go!" Nagpumiglas ako sa hawak niya pero masyado siyang malakas. Nanlilisik kong tiningnan ang mukha na hinangaan ko noon pero kinasusuklaman ko na ngayon. "Pinagsisihan kong inidolo kita, Levi! I hate you! I hate you to death!"Natigil siya saglit at naningkit ang mga mata habang matiim na tumitig sa mukha ko. Mas lalo lang nawalan ng kulay ang mukha ko sa klase ng tingin niya at pilit kong iniiwas ang tingin. Pero hindi niya ako hinayaan at hinawakan ang baba ko para itaas ang mukha. Nakita ko na naman ang kakaibang ngiti sa mga labi niya. "Even if you hate me, it doesn't change the fact that you are mine, Rishel," bulong niya sa akin. Nanlamig lang ang kalamnan ko sa narinig. Siguro ay dahil sa klase ng tingin niyang parang isang gutom na halimaw na nakatingin sa pagkain nito. Ngayon lang niya pinakita sa akin ang klase ng tingin na iyon kaya nanginig ang kalamnan ko sa nerbiyos.Huminga ako nang malalim at lakas-loob na sinalubong ang titig niya. "Binaril mo si Papa. Hindi p
My heart skipped a beat at what he said. Tulala ko siyang tiningnan habang sinasabi niya ang nalalaman niya sa insidenteng kinasasangkutan ni Papa."Nalaman ng mga awtoridad na may bumaril sa ama mo habang may binibili ito sa isang grocery store. Hindi kita sa CCTV ang mukha ng bumaril pero may nakalap na mga witness na nakasaksi sa mismong araw na binaril ang ama mo. Si Levitus ang tinuturo nilang suspect."Naging isang linya ang mga labi ko at napatitig sa kaniya. Totoo ba ang sinasabi niya? He's not deceiving me, right?Nang mapansin niyang hindi ako naniniwala ay nagsalubong ang mga kilay niya. "If you ask those witnesses, you'll know the truth."Kumuyom ang kamao ko. "Did you bribe them?""Are you doubting my intentions?" tanong niya at tinaas ang kilay. "Yes," sagot ko sa kaniya. Kumibot ang sulok ng mga labi niya at tumawa. Tumitig ako sa kaniya hanggang sa mawala ang ngiti sa mga labi niya. Naningkit ang mga mata ni Lyndon at inilabas ang isang litrato. Nang tingnan ko iyon