Tahlia POVNakahilata ako sa malambot na sopa, day off namin ngayon ni Zain kaya pareho kaming nasa bahay. Busy ako sa pagtingin ng mga design ng wedding invitation nang mapukaw ang tingin ko sa balita na lumabas sa tv.“Axton Villafuerte has been missing for days now. His wife, Vera Venedicto, has announced a ten-million-peso reward for anyone who can provide information about his whereabouts,” sabi ng reporter sa TV.Napalingon ako kay Zain. Nakatayo siya sa tabi ng bintana, hawak ang remote at may bahagyang nakunot-noo habang pinapanood ang balita. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip din niya ang iniisip ko.“Ten million?” Napailing ako. “Mayaman talaga ang napangasawa ng baliw na si Axton. Alam kaya niyang bakla si Axton?”Napangiti lang si Zain. “Malamang na baka hindi, kasi kung malalaman niyang bakla si Axton, hindi niya ito pakakasalan.”“Pero sa tingin mo ba ay hindi masisilaw ng sampung milyong piso sina Boyong at Calia? Naisip ko lang na baka bigla nila tayong il
Tahlia POVSabi ni Zain kaninang umaga, halos hindi siya nakatulog, kung nakatulog man, baka isa o dalawang oras lang dahil sa kaba at takot. Ngayong araw na darating si lola Flordelisa sa mansiyon. At halos hindi rin siya nakakain ng almusal kanina kaya awang-awa ako. Pero alam kong matatapos na ang stress na nararamdaman niya ngayong araw dahil sure na sure akong maiintindihan siya ni Lola Flordelisa, gaya nang pag-intindi ko sa kaniya.Ngayon, kaharap na namin si Lola Flordelisa sa sala ng mansiyon, seryoso ang tingin niya habang nakatayo sa harapan namin. Tahimik lang ako, pero ramdam ko ang bahagyang panginginig ng kamay ko habang nakapatong sa hita ko. Pati ako, biglang kinabahan para kay Zain.Napatingin ako kay Zain, na nasa tabi ko. Halos hindi niya magawang tumingin kay Lola. Para siyang batang nahuli sa kalokohan. Nawala ang pagiging joker niya ngayon.“Ano ang dapat kong malaman?” diretsong tanong ni Lola Flordelisa. “At anong dahilan kung bakit ninyo itinatago si Axton?”
Zain POVSa araw ding iyon, kasama namin ni Tahlia si Lola Flordelisa nang pumunta kami sa secret place kung saan namin itinago si Axton. Tahimik lang ako habang naglalakad papasok sa malaking bahay, pero hindi ko maalis ang ngisi sa labi ko. Wala na siyang maipapanakot sa akin ngayon.Nagtaka pa sina Boyong at Calia nang makita nilang kasama ko si Lola Flordelisa nang pumunta kami doon.Nang makita ni Axton si Lola Flordelisa, agad itong napaatras. Kitang-kita ko ang takot sa mga mata niya. Alam niyang wala na siyang kawala. At alam din niyang lalo na siyang malalagot ngayon.“Lola, patawarin ninyo ako,” nanginginig ang boses ni Axton habang nakatingin kay Lola Flordelisa. Tuluyan nang nawala ang mga kalokohan sa buhay ni Axton.Grabe, sobrang okay pa naman naming tatlo nung una, tapos magiging ganito pala siya sa dulo. Sayang, gusto ko pa naman siyang maging kaibigan nung una, tapos ganito pala ang totoong pagkataon niya. Sinira lang niya ang image niya sa amin. At lalong sukang-suk
Tahlia POVSa wakas, dumating na rin ang araw kung kailan sisimulan na namin ni Zain ang wedding preparations. Maaliwalas ang umaga, masaya kaming nag-aalmusal nila Zain at ng mama niya, pati na rin ng parents ko na sa wakas ay sinipag nang gumala rito sa bahay. Nakipag-bonding na rin sina mama at papa sa mama ni Zain.Nung alas nuebe ng umaga, nagpasya ang parents ko na isamang gumala ang mama ni Zain. Pumayag naman kami ni Zain para naman makagala ang mama niya.Kaya ngayon, may time na kami lalo ni Zain sa mga dapat naming asikasuhin.Sa harapan namin ay nagkalat na ang iba’t ibang design ng wedding invitations. May minimalist na style, may floral at may eleganteng gold embossing. May mga papel din kaming may iba’t ibang texture at kulay. Gusto kong gawin itong maganda at perfect dahil ito ang unang invitation na ipapamigay namin sa mga mahal namin sa buhay at sa mga friend na rin.“This one looks elegant, tignan mo, Tahlia,” tanong ni Zain habang hawak ang isang invitation na may
Tahlia POVMaagang-maaga pa lang nang araw na iyon ay ginising na ako ng malalakas na katok sa pinto ng kuwarto ko. Nakakainis kasi kasarapan pa ng tulog ko, puyat ako kagabi dahil tinapos ko ang pinapanuod kong fantasy series."Tahlia! Hoy, Tahlia, bumangon ka na nga diyan! Kakain na tayo," tawag ni Mama mula sa labas ng kuwarto koNapabuntong-hininga ako at agad na bumangon mula sa kama.“Opo, ayan na, gising na!” sagot ko habang napapairap.Naghilamos at nag-toothbrush muna ako sa banyo ko bago tuluyang bumaba.Pagkababa ko, nakita kong nasa dining area na si Papa, nakaupo sa head seat ng mahabang mesa, habang si Mama naman ay naghahain ng pagkain kasama ang mga kasambahay namin."Good morning, sweetheart," bati ni Papa habang iniinom ang kape niya."Good morning," sagot ko at saka na naupo sa tabi ni Mama.Habang kumakain kami, nagpalitan ng tingin si Mama at Papa bago nagsalita si Mama."Tahlia, pinapatawag tayo ng Lola Flordelisa mo. May mahalaga raw siyang announcement," sabi n
Zain POVMainit ang sikat ng araw, pero hindi iyon alintana ng mga tao sa loob ng bilyaran. Nagsisigawan ang ilan, nagsisipagtawanan at ang iba naman ay seryosong nakatuon sa laro nila. Tulad ng dati, nandito ako sa gilid, nag-aabang kung sino ang mag-uutos sa akin."Zain, pabili nga ng yelo at tatlong bote ng alak sa tindahan sa kanto."Kahit hindi ko pa natitingnan kung sino ang nagsabi, agad ko nang inabot ang perang iniabot sa akin. Kabisado ko na ang trabaho ko rito—utusan, tagabili, taga-abot ng sigarilyo at kung minsan, taga-score din kapag abala ang referee ng laro. Hindi kalakihan ang kita, pero mas mabuti na ito kaysa wala.Mabilis akong tumakbo palabas at tinungo ang tindahan. Nang mabili ko na ang yelo at alak, dali-dali akong bumalik sa bilyaran. Inabot ko na ang pinabibinili nung nag-utos sa akin at hindi na nag-abala pang ibalik ang sukli dahil ganoon naman talaga na nung una palang. Sa ganitong paraan ako kumikita—ang mga baryang natitira ay sa akin na napupunta.Pagba
Tahlia POVHalos isang linggo na akong nakabantay kay Axton sa ospital. Halos hindi na ako natutulog, hindi rin ako makakain nang maayos. Araw at gabi, inaabangan ko ang bawat galaw niya habang hinihintay ang kahit anong senyales na magigising siya mula sa coma.At ngayon, eto na ang araw na pinakahihintay ko.Unti-unting gumalaw ang mga daliri niya, kasabay ng mahinang paggalaw ng mata niya sa ilalim ng talukap nito. Napasubsob ako sa kamay niya, hindi ko mapigilang humagulgol sa sobrang tuwa."Axton…!" tinawag ko siya nang mahina habang mangiyak-ngiyak.Dahan-dahan siyang dumilat, kita ko ang pagkalito sa kanyang mata bago ito napuno ng pagod at lungkot."Tahlia…" mahina niyang tawag sa akin at doon tuluyang bumagsak ang luha ko.Dali-dali kong tinawag ang doktor at mga nurse. Lahat kami sa kwarto—ako, ang mga magulang niya at ang mga doktor—ay punong-puno ng pag-asa. Happy na kami kasi gising na siya. Halos lahat ay nakangiti niya pero kailangan niyang ma-test para malaman kung an
Tahlia POVBinuksan ko ang pinto ng condo ko at agad na pumasok si Zain, tinitingnan niya agad ang buong paligid na parang ngayon lang siya nakapasok sa ganitong klaseng lugar. Malinis, moderno at mahal ang bawat sulok nito kaya hindi na ako magtataka kung bakit parang manghang-mangha siya sa condo ko."Sit," utos ko at saka itinuro ang sofa. "We need to talk."Umupo siya, pero halata ang kaba sa katawan niya. Hindi ko alam kung kinakabahan siya dahil sa akin o dahil hindi pa rin siya makapaniwala na nandito siya ngayon.Kinuha ko ang isang folder sa mesa at ipinatong iyon sa harap niya. Kanina, habang nasa biyahe ako, inutusan ko ang secretary ko na igayak agad ang contract sa loob ng ten minutes kaya nakahanda na agad ang contract. "I need a groom."Napakunot ang noo niya. "Oo nga, nasabi mo na nga kanina sa highway.""Pilosopo,"bulong ko. I crossed my arms. "I need a husband. Not a real one—just a fake one."Nagtaas siya ng kilay. "Okay po," maikli niyang sagot. Lasing pa talaga a
Tahlia POVSa wakas, dumating na rin ang araw kung kailan sisimulan na namin ni Zain ang wedding preparations. Maaliwalas ang umaga, masaya kaming nag-aalmusal nila Zain at ng mama niya, pati na rin ng parents ko na sa wakas ay sinipag nang gumala rito sa bahay. Nakipag-bonding na rin sina mama at papa sa mama ni Zain.Nung alas nuebe ng umaga, nagpasya ang parents ko na isamang gumala ang mama ni Zain. Pumayag naman kami ni Zain para naman makagala ang mama niya.Kaya ngayon, may time na kami lalo ni Zain sa mga dapat naming asikasuhin.Sa harapan namin ay nagkalat na ang iba’t ibang design ng wedding invitations. May minimalist na style, may floral at may eleganteng gold embossing. May mga papel din kaming may iba’t ibang texture at kulay. Gusto kong gawin itong maganda at perfect dahil ito ang unang invitation na ipapamigay namin sa mga mahal namin sa buhay at sa mga friend na rin.“This one looks elegant, tignan mo, Tahlia,” tanong ni Zain habang hawak ang isang invitation na may
Zain POVSa araw ding iyon, kasama namin ni Tahlia si Lola Flordelisa nang pumunta kami sa secret place kung saan namin itinago si Axton. Tahimik lang ako habang naglalakad papasok sa malaking bahay, pero hindi ko maalis ang ngisi sa labi ko. Wala na siyang maipapanakot sa akin ngayon.Nagtaka pa sina Boyong at Calia nang makita nilang kasama ko si Lola Flordelisa nang pumunta kami doon.Nang makita ni Axton si Lola Flordelisa, agad itong napaatras. Kitang-kita ko ang takot sa mga mata niya. Alam niyang wala na siyang kawala. At alam din niyang lalo na siyang malalagot ngayon.“Lola, patawarin ninyo ako,” nanginginig ang boses ni Axton habang nakatingin kay Lola Flordelisa. Tuluyan nang nawala ang mga kalokohan sa buhay ni Axton.Grabe, sobrang okay pa naman naming tatlo nung una, tapos magiging ganito pala siya sa dulo. Sayang, gusto ko pa naman siyang maging kaibigan nung una, tapos ganito pala ang totoong pagkataon niya. Sinira lang niya ang image niya sa amin. At lalong sukang-suk
Tahlia POVSabi ni Zain kaninang umaga, halos hindi siya nakatulog, kung nakatulog man, baka isa o dalawang oras lang dahil sa kaba at takot. Ngayong araw na darating si lola Flordelisa sa mansiyon. At halos hindi rin siya nakakain ng almusal kanina kaya awang-awa ako. Pero alam kong matatapos na ang stress na nararamdaman niya ngayong araw dahil sure na sure akong maiintindihan siya ni Lola Flordelisa, gaya nang pag-intindi ko sa kaniya.Ngayon, kaharap na namin si Lola Flordelisa sa sala ng mansiyon, seryoso ang tingin niya habang nakatayo sa harapan namin. Tahimik lang ako, pero ramdam ko ang bahagyang panginginig ng kamay ko habang nakapatong sa hita ko. Pati ako, biglang kinabahan para kay Zain.Napatingin ako kay Zain, na nasa tabi ko. Halos hindi niya magawang tumingin kay Lola. Para siyang batang nahuli sa kalokohan. Nawala ang pagiging joker niya ngayon.“Ano ang dapat kong malaman?” diretsong tanong ni Lola Flordelisa. “At anong dahilan kung bakit ninyo itinatago si Axton?”
Tahlia POVNakahilata ako sa malambot na sopa, day off namin ngayon ni Zain kaya pareho kaming nasa bahay. Busy ako sa pagtingin ng mga design ng wedding invitation nang mapukaw ang tingin ko sa balita na lumabas sa tv.“Axton Villafuerte has been missing for days now. His wife, Vera Venedicto, has announced a ten-million-peso reward for anyone who can provide information about his whereabouts,” sabi ng reporter sa TV.Napalingon ako kay Zain. Nakatayo siya sa tabi ng bintana, hawak ang remote at may bahagyang nakunot-noo habang pinapanood ang balita. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip din niya ang iniisip ko.“Ten million?” Napailing ako. “Mayaman talaga ang napangasawa ng baliw na si Axton. Alam kaya niyang bakla si Axton?”Napangiti lang si Zain. “Malamang na baka hindi, kasi kung malalaman niyang bakla si Axton, hindi niya ito pakakasalan.”“Pero sa tingin mo ba ay hindi masisilaw ng sampung milyong piso sina Boyong at Calia? Naisip ko lang na baka bigla nila tayong il
Tahlia POVNanginginig ang mga kamay ko habang nakatitig kay Calia. Hindi ko alam kung mas matimbang ba ang galit na nararamdaman ko o ang awa sa kaniya. Sa ginawa niyang pamba-blackmail sa amin, wala siyang ibang karapatang makuha kundi ang makulong. Pero hindi ko rin kayang sikmurain na iwan siyang tuluyang lugmok, lalo na’t ang mama niya lang ang mayroon siya sa mundong ito. Kung ipapakulong ko siya, sino na lang ang matitira para sa matanda?Napabuntong-hininga ako. “I should hand you over to the police for what you did, Calia. But I won’t.”Halata ang gulat sa kaniyang mukha. Napatingin siya sa akin na mistulang hindi makapaniwala sa sinabi ko.“Hindi kita ipapakulong,” ulit ko habang kalmado na ang boses. “Pero may kapalit.”Nung oras na iyon, silang dalawa na lang ang magkasama, ang mga armadong lalaki ay pinalabas na muna niya.“Ano man ‘yon, gagawin ko. Just... please, Tahlia. I know I was wrong. Masyado akong nadala sa galit na namuo sa puso ko. I’m really sorry.”Ipinikit k
Zain POVNakatutok ako sa screen ng laptop ko habang ang mga daliri ko ay mahigpit na nakapulupot sa armrest ng upuan. Sa suot ni Tahlia ngayon ay may isang maliit na kamera ang nakakabit. Hanga ako sa katalinuhan ni Tahlia kasi mag-isa siyang nagplano rito.Sa screen, kitang-kita ko kung paano siya huminto sa gitna ng abandonadong bahay. Ibang lugar ang pinuntahan naman ni Tahlia, iba ito sa abandon house na pinuntahan ko nung magbigay ako ng one hundred thousand pesos sa namba-blackmail na ito.Sa pinapanuod kong camera, binaba na niya ang bag na puno ng play money sa bahay na iyon. Nakakatawa kasi mautak si Tahlia sa part na pekeng pera ang ginamit niya, isang bagay na hindi alam ng taong namba-blackmail sa amin.Nang hamunin na ni Tahlia na magpakita ang namba-blackmail sa amin, doon na unti-unting lumitaw ang isang tao.Sa ilang segundo na dumaan, may gumalaw na sa kadiliman sa loob ng bahay na iyon. At doon na ako napanganga. Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon.Sa vide
Tahlia POVMatapos akong magulantang sa mga natuklasan ko, dapat na rin sigurong malaman ni Zain kung bakit nasundan ko sila at kung paano ko natuklasan ang sikreto nila ni Boyong.“Zain,” panimula ko habang mahigpit ang hawak ko sa phone ko. “I followed you because I got a message. May box na dumating sa office ko at sa loob nito ay may sulat, saying you have a secret.”Nanlaki ang mga mata ni Zain. Halatang nagulat siya sa sinabi ko. “What? Who sent you that message?” tanong niya habang kita ko ang kaba sa boses. “May binayaran kasi akong namba-blackmail sa akin, posible kaya na pati ikaw ay bina-blackmail na rin niya?”Umiling ako. “I don’t know. But now I understand that the same person blackmailing you is the one who sent me that message. Perang-pera ang taong gumagawa nito at dahil sa kapabayaan ninyo, ayan, may nananakot na rin tuloy pati sa akin.”Tumahimik siya. Ilang saglit siyang nakatitig lang sa akin, bago siya sumandal sa dingding at nagbuntong-hininga. “Tahlia, I already
Zain POVNanlaki ang mga mata ko nang biglang sumigaw si Tahlia sa likuran namin ni Boyong. Mabilis akong napalingon sa kaniya, kitang-kita ko ang pagkagulat sa mukha niya habang nakatitig kay Axton na nakagapos sa kama.“Zain! Ano ‘to? Bakit nakagapos si Axton?!” Napalakas ang boses niya na halatang hindi makapaniwala sa nasaksihan niya.Hindi ko alam kung bakit siya nakarating dito? Pero malamang sa malamang ay baka sinundan niya ako.Bago pa man ako makapagpaliwanag, agad na nagpaawa si Axton.“Tahlia, please, tulungan mo ako! Kinulong ako nina Zain dito! Ginugutom nila ako at sinasaktan, gusto ko nang umuwi sa amin,” maluha-luha nitong sabi na akala mo ay kaawa-awa, e, ang sarap-sarap nga ng mga pagkaing pinapakain sa kaniya ni Boyong.Napakuyom ako ng kamao. Tangina, ang galing talaga nitong magsinungaling. Si Tahlia naman ay parang gustong maawa kay Axton, nakikita ko sa mukha niya ang pinaghalong gulat at awa na tila naniniwala sa gagong iyon.Natameme ako, hindi ko alam kung p
Tahlia POVSa loob ng isang linggo, hindi talaga ako mapakali. Simula nang matanggap ko ang liham mula sa kung sinong hindi ko kilala, patuloy akong binabagabag ng mga salitang nakasulat doon. May tinatago raw sa akin si Zain. Isang sikreto na dapat kong malaman.Isang linggo ko tuloy siyang pinagmamasdan, sinundan sa tuwing may pagkakataong umaalis siya habang pilit na hinahanap ang sagot sa tanong na bumabagabag sa isipan ko. At ngayon, mukhang makakahanap na ako ng kasagutan.Hapon noon nang magpaalam siya sa akin na may dadalawin lang sandali sa Garay Street nila. Wala akong sinabi, pero sa oras na lumabas siya ng bahay, agad akong kumikilos. Kinuha ko ang susi ng kotse at sinundan siya.Nakita kong naka-motor siya, mabilis pa nga siyang magmaneho pero hindi ko siya inaalis sa paningin ko. Hindi niya namalayan na may kasunod siyang sasakyan na ilang metro lang ang layo sa kaniya.Nang huminto siya sa isang convenience store, napakunot ang noo ko. Mula sa loob ng sasakyan, pinagmas