#FD15 || Bethylia Monteamor
"I'm sorry. "
That's the only thing he could utter after hurting me. Ni hindi ko magawang makatingin sa kanya dahil bukod sa pisikal na sakit ay mas lamang ang emosyonal na sakit na nararamdaman ko.
We don't even have some relationship right now but he can already do this. Ganoon ba ako kahinang babae para ganituhin niya? Siguro nga oo. Dahil hinahayaan ko siyang gawin ang mga bagay na alam kong mali at nakakasakit sa akin.
Maybe this is one of the reason why I am still hiding my true feelings at him. I am afraid he'll do something more than this.
"Bethylia.." He stuttered.
Humugot ako ng malalim na hininga bago siya muling hinarap. My face is void of any emotions but tears from my eyes are unstoppably falling in my cheeks, kahit na dapat ay magalit at sinisinghalan siya ngayon ay hindi ko iyon ginawa.
Ma
#FD16 || Bethylia Monteamor "I badly want to kiss you right now." Nahigit ko ang hininga sa narinig. I felt a twist on my stomach as he slowly leaned his face closer to mine. Bahagya kong na-i-atras ang ulo at mas lalong napasandal sa sofa. His calloused hand cupped my crimson cheeks while his sombre eyes are staring deeply at me. "Fuck permission, but please allow me to." He hissed as he tightly close his eyes in frustration. Why is he even asking? It's making me feel uncomfortable and the ambiance awkward. Kailangan ko pa bang sabihing ituloy niya o itango ang ulo ko? I don't know what to do. All I know is I remarkably want to kiss him too. I can't help but gasped when he suddenly close the distance between our faces and becovered my parted lips. I clench my fist as he gently pinch my waist and carried me onto his lap, sti
Naitikom ko ang mga labi habang mariing kagat ang dila. Now, even asking is prohibited.Umayos ako ng pagkaka-upo at muling isinuot ang sapatos na tinanggal kanina."Kailangan ko ng umuwi, Aaren. Mag-isa sa bahay si Lucy." Paalam ko nang hindi siya binibigyan ng kahit na saglit na tingin."Let's eat first."Agad kong iniling ang ulo at tumayo mula sa kinauupuan. If he won't tell me what I want to know, then I won't give him what he wants too.Hindi dapat parating siya ang masusunod sa aming dalawa, hindi dapat parating ako ang magpaparaya para masunod ang kagustuhan niya. Hindi tama iyon, masyadong nakakababa at hindi makatarungan.A good relationship should be equal at everything, walang aangat o walang bababa, parating pantay lang dapat."Bethylia..""Ito na naman ba, Aaren? Gagamitin mo na naman sa akin ang t
#FD17 || Bethylia MonteamorHindi siya nakapagsalita matapos ang mga oras na iyon. Ang pagpupumilit na sumasabay sa kanyang kumain ay kaagad niya ring binitawan at tahimik akong hinatid sa bahay.The swelling of my cheeks lessen as the days passed. Mabuti na rin at hindi napansin ng ina at nakababatang kapatid dahil alam ko ang magiging reaksyon nila. Kahit naman napalapit na sa kanila si Aaren ay alam kong tutol sila sa mga ganitong pangyayari, maski ako naman.But knowing what personality Aaren has, wala akong magagawa kung hindi ang tulungan siyang paunti-unting magbago."Aaren!" I joyfully exclaimed after seeing him walking towards me as my shift ends.A ghost of exuberant smile appeared on his lips for a few seconds but immediately faded as he clears his throat."Are you done?" He silently asked.Nakita ko ang bahagyang pag-ngiwi ni
#FD18 || Bethylia MonteamorMy unruly senses suddenly had their ceasefire after watching the calm waves moving back and forth on the seaside.My bare feet are now wet by the salt water touching it unconsciously as the waves comes after me - trying to run towards me but can't because it has its own boundary. A boundary that couldn't be overreach.Katulad sa buhay nating mga tao, may mga pagkakataong hanggang doon na lang tayo dapat tatapak, hindi na pupuwedeng umabante pa dahil hanggang doon lang ang sakop ng bilog na para sa atin.Hindi ko maintindihan kung bakit hindi iyon maintindihan ng mga tao, na ang pakikialam ay may hangganan rin. Alam mo dapat kung saan ka lang lulugar, hindi iyong pilit mong isinasali ang sarili mo sa isang larong hindi ka naman dapat kasali o kahit nakikilaro man lang.Sa dami ng narinig kong paninira sa akin ng mga tao rito sa probins
#FD19 || Bethylia MonteamorTanghali na nang magising kami mula sa mahimbing na pagtulog. Panay rin ang reklamo ni Aaren na namamanhid na ang kanyang kaliwang braso dahil iyon ang ginawa kong unan magdamag."It's not my fault!" I giggled while watching his adorable frowning expression."Just change now, I'll wait here." He softly hissed.Naiiling na kumuha ako ng pamalit at dumiretso ng banyo para saglit na maglinis ng katawan. Wala akong planong maligo sa dagat ngayong araw. I am planning to roam around the resort with Aaren peacefully.Mayroon pa naman kaming dalawang araw para sa pagligo sa dagat."Stop frowning.
#FD20 || Bethylia MonteamorA year with him didn't go as easy just like what I had expected. Maraming away, pagdududa at sumbatan ang nangyari pero nandito pa rin kami sa kamay ng isa't-isa, patuloy na kumakapit dahil alam ng puso na doon mas sasaya.My friends are slightly getting use at the fact that me and Aaren are in a relationship. Wala iyong kaso sa akin dahil hindi naman sila ang may hawak ng desisyon ko sa buhay. But their acceptance is still important, just like how important they are to me.Maayos na sa parte ni Samm pero ang kay Blanche ay kaunti pa lang ang progreso. Kahit na minsan ay nakakainis na ay pilit ko pa ring pinapahaba ang pasensiya dahil alam ko namang nag-aalala lang siya para sa akin."Happy one year together, Aaren!" I greeted with a hoarse voice, still eyes are close.Dito ako natulog sa bahay niya kagabi dahil iyon ang hiniling niya. Maayos siy
#FD21 || Bethylia Monteamor"Ate, bibisita ka pa naman dito palagi hindi ba?" Lucy asked with her teary eyes.I chuckled and advance a step towards her to tousled her hair."Of course, nag-iisa ang bunso kong kapatid rito, sasamahan kita hanggang sa dumating si Mama kada uuwi ako galing trabaho."I heard Aaren's giggle while looking at my sister."Sasamahan ka naming ng Ate mo rito, Lucy." He corrected.Hindi ko napigilan ang pag-nguso para maitago ang nagbabadyang ngiti."Pwede rin ba ako bumisita doon, Kuya Aaren?" She reckoned."Of course you can. You are our baby, Lucy. Pwede ka roon kahit anong oras mo gustuhin.""Nako, lumakad na kayo at papalubog na ang araw. Hayaan niyo na itong si Lucy dito. Makikita niyo rin naman siya bukas." Mahinang sabi ni Mama habang ipinapal
Kahit pilit akong kinakausap ay hindi ko siya pinapansin. I am dead tired and I want to clean myself to sleep. Nakakadagdag pa sa pagod ko ang pagsasalita at ang pangungulit niya.Kung hindi niya ako sinabihang mabaho ay baka nakakausap niya pa ako ngayon. I am not feeling guilty because it's his fault, and I am not really in a mood. Ganito naman siguro ang lahat kapag pagod."Bethylia.." Mahinang tawag niya nang makalabas ako sa banyo.I hummed and drag my eyes on him. His shoulders are down as he look at me with his pleading eyes."Are you angry?" He carefully asked.Kumunot ang noo ko sa narinig. Iyon ba ang iniisip niya simula pa kanina?Hindi ako galit, pagod lang talaga at medyo inis sa sinabi niya kanina. I am a girl, it's understandable that I am sensitive through those topics. Malinis dapat ang mga babae kaya ang masabihang mabaho ay parang isang mal