LOGINShare
Blind Ashes: Prologue
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56MAGANDA ang gising ko ngayon dahil maski sa panaginip ay kasama ko pa rin siya. May ngiti pa rin sa mga labi ko pagmulat ko ng mata. Finally, akin na siya. Malaya ko na siyang mamahalin nang hindi kinakailangan na magtago pa.
Matagal ko na siyang pinapangarap na makuha. Matagal ko na siyang pinagdadasal na mapasa'kin siya. Siguro, hindi ko na mabilang ang mga pagkakataong nasaktan ako para lang makamit siya.
I can't even imagined na magtitino na ako, na siya ang makapagpatuwid sa baluktot kung mundo.
Isang mundong nababalot nang puro kasinungalingan. Isang pagkataong nag-aasam nang tunay na pagmamahal. Isang masalimuot na kahapon at isang matagumpay na ngayon.
Naramdaman ko na siyang gumalaw, nagpapahiwatig na gising na rin siya. Kaya excited akong tumagilid nang higa para ang kariktan ko naman ang una niyang masisilayan.
Kaso, nagtataka ako dahil nahihirapan akong kumilos. Parehong nakatali ang magkabilaang kamay ko. Nakaangat ito na nakatali sa ulunan ng higaan. Imbes na makaramdam ako ng galit ay mas nangibabaw ang naramdaman kung excitement dahil sa iisiping gusto niya ng kakaibang laro sa ibabaw ng kama.
Kaya hindi nalang ako nagreklamo, bagkus, naghintay lang ako na magkusa siya. Ito na ata ang pinakamasayang araw ko. Excited akong naghintay.
Naramdaman ko ulit ang paggalaw niya kaya hindi na ako makapaghintay, at nakangiti kung ginalaw ang ulo ko para lingunin siya.
Pero, nanlaki ang mga mata ko ng ang bumungad sa akin ay hindi siya, kundi ang pagmumukha ng nakangisi kung kaibigan. Napalunok ako ng wala sa oras. Nagtatanong ang mga mata ko. . Naguguluhan ako dahil hindi ko alam kung papaano siya napunta rito? Kung bakit imbes na ang taong mahal ko ang nandito at katabi ko sana ngayon sa higaan, ay ibang mukha pa ang bumungad sa'kin.
"Kumusta mahal kung kaibigan? " Tumawa siya ng pagak pagkatapos bigkasin ang mga katagang iyon. "Nagulat ba kita?"
Tama nga siya dahil hindi ko talaga inaasahan ang presensya niya. Nalilito rin ako dahil hindi ko alam kung bakit siya nandito. Kung kanino niya nalaman na narito kami. Sa pagkakatanda ko ay ang taong mahal ko lang ang bukod tanging nakakaalam sa pinuntahan namin. Hindi kaya? Pero imposible..
"Anong ginagawa mo rito?" Takang tanong ko sa kanya. Napakunot ang noo ko. Ang lakas naman ng trip niya na bungad para sa'kin. Bumangon siya sa pagkakahiga sa higaan ko at tumawa ng mahina.
"Alam mo ba ang salitang surprisa?" Nakangising pinameywangan niya ako. Naiinis ako. Hindi nakakatawa ang pa surprisa niyang inihanda para sa akin. 'Tsaka may okasyon ba para isurprisa niya ako.
"Ito ang surprisa ko sayo, mahal kung kaibigan!" Inabot niya ang mga kamay niya sa'kin para tulungan akong bumangon pero papaano ako babangon kung nakatali ang dalawa kung mga kamay. Nagpapatawa ba 'to?
"Ay oo nga pala. Muntik ko nang makalimutan!" Hagikhik pa nito at mabilis na binawi ang mga kamay. Dahan dahan itong lumapit sa'kin. Umupo ito sa gilid ng kama. At hinawi ang iilang hibla ng aking buhok na nakaharang sa mukha ko. Tiningnan ko siya ng masama. Nginitian naman niya ako ng pagka tamis tamis..
"Hindi mo ba ako namimiss?" Nakangiting tanong niya sa akin habang nakasandal sa ulunan ng higaan. May kumudlit sa puso ko. Pero hindi ko ito dapat maramdaman.
Pero sinagot ko rin siya ng isa pang tanong, "ako ba ang namiss mo? O siya?" Napaismid kung wika.
Tumawa lang ito ng pagak habang diretsong nakatingin sa dingding. Tagos ang paraan ng mga titig nito.
"Medyo, "at seryoso na ang mukha niyang lumingon sa'kin.
Nanatili lamang itong nakatingin sa'kin. Hindi ko mabasa ang tumatakbo sa isipan nito. Hanggang sa, huminga na ito ng sobrang lalim.
"Hindi ko lubos maisip na magagawa mo sa'kin 'to," malamlam na ang mga mata nitong nakatitig sa'kin. Hindi ako makapagsalita. Parang naumid ko ang aking dila.
"Nasasaktan ako, alam mo ba iyon?" Walang ekspresyon na anas nito sa'kin. "Dahil ang dalawang tao na mahalaga sa'kin ang parehong nawala.
Hindi ako makapagsalita. Walang mga katagang nais kumawala sa aking lalamunan. Nanatili lamang akong tahimik. Habang hinihintay ang mga susunod niyang sasabihin. Ngunit, hindi na ito muling nagsalita pa.
Siguro, mahigit bente minutos na kami sa ganitong posisyon. Nagpapakiramdaman sa isa't-isa. Hanggang sa, bumukas ang pintuan at iniluwa mula rito ang taong pinakamamahal ko.
Humarap ito sa kanya at nagsasalita.
"Nakahanda na ang sasakyan," halos pabulong na nitong saad, ni hindi man lang ako nito matapunan ng tingin habang naglalakad ito papalapit sa kanya. Huminto ito at maingat na hinawakan nito ang mga kamay niya, hinila para tumayo, at inakay papalayo sa'akin.
"Amelia! May sumpaan tayo! Nangako ka sa akin!" Pagpupumiglas kung sigaw pero parang bingi lamang ito at hindi man lang ako nito narinig.
Pilit kung kumawala sa pagkatali pero hindi ko kaya, "Hindi ninyo ako p'wedeng iwanan nalang ng ganito!"
Unti-unti kung nararamdaman ang maliliit na aspiling tumutusok sa puso ko habang pinagmamasdan ko silang dalawa na umalis at hindi man lang ako magawang lingunin.
Wala kayong mga puso. Pagtatangis ko. Bakit gan'on? Akala ko ay wala ng hahadlang sa pagmamahalan naming dalawa. Pero nagkamali pala ako.
---
Related chapters
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 1
NAGISING ako sa isang malakas na kalabog na nagmumula sa kabilang silid. Medyo inaantok pa akong nagdilat ng mata. Parang ordinaryo na lamang sa'kin ang ganitong mga scenario na nangyayari sa silid ng mga magulang ko. Kaya tamad na tamad akong bumangon. Kaagad na nagsuot ng tsinelas sa paa at dumiretso sa banyo. Nakatitig lamang ako sa harap ng salamin habang tinatant'ya ko ang sarili kong maghihilamos na ba ako o hindi. Pero, napaigtad na naman ako ng isang malakas na pagsalpok ang aking naririnig. Napabuntunghininga muna ako bago ko napagpasyahang maghilamos na. Pagkatapos magpunas ng mukha, ay wala ng suklay suklay, dumiretso na kaagad ako sa ibaba para makahingi ng pagkain kay ate Analyn. Si ate Analyn ay inaanak ni papa. Ulilang lubos na ito at sa bahay siya nakatira. Patuloy pa rin ang pag-aaway ng mga magulang ko sa taas, hindi ko rin naman naiintindihan ang pinag-aawayan nila. Siguro iiyak ang araw kapag hindi sila nagsisigawan at nagbabatuhan ng mga gamit. Pero kampante na
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 2
'Arf!' Nagising ang diwa ko sa pagkahol ng tuta. Oo nga pala. Hindi ko maintindihan kong bakit bigla na lamang akong nawala sa aking sarili. "Ayos ka lang ba, miss?" Ang boses niya ay parang sumasayaw sa aking pandinig. Ano bang nangyayari sa'kin? Mukhang naengkanto pa ata ako. Jusko, kaya ba may pag-aalala sa mukha ni kuyang guard kanina dahil may kakaiba sa lugar na ito. 'Oh no!' Pero mas hindi ko napaghandaan ang susunod na nangyari. Napahiyaw na lamang ako sa sakit nang mapangahas na hinawakan ng gwapong estranghero ang paa ko. Parang nagising ako sa pagkatulog. Naalala ko, na natapilok pala ako kanina dahil sa pasaway nitong tuta. "Kasalanan ng tuta mo kung bakit hindi ako makatayo ngayon. Bigla kasi siyang sumulpot sa dinadaanan ko kanina. " May himig paninisi ko sa cute na tuta na patuloy pa ring kumakawag ang buntot sa harapan ko. "Pasensya na po, bago ka lang ba rito? Ngayon pa lang kita nakita. " Paglalahad nito ng kamay sa harapan ko. Hindi na ako nag-atubiling hawaka
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 3
PARA AKONG ITINULOS sa aking p'westo nang makita ko ang iba't ibang reaksyon ng hitsura ng mga tao sa loob, nang banggitin ni ate Analyn ang pangalan ko. Kasalukuyan silang kumakain ngayon at saktong sakto lang talaga ang dating ko dahil nagugutom na rin ako.Binasag ni Geraldine ang katahimikan, " maupo ka muna, Joyce. Kumain ka na ba? Mabuti naman at nakabisita ka rito. " Siya ang panganay na anak ni papa kay tita Gretchen. Mas matanda siya ng isang taon sa akin."Busog pa ako, Gigi." Nahihiyang tugon ko rito. Hindi ko nga alam kong saang sulok ako titingin dahil masyadong awkward ang sitwasyon."Naku iha, bawal dito ang tumanggi sa pagkain."Nakangiting wika ni tita Gretchen. "Analyn, pakikuha nga ng plato para kay Joyce at Liam. ""Sa bahay nalang po ako kakain tita, hinatid ko lamang po siya rito kasi napilayan siya dahil kay Krixie. " Magalang na tanggi ni Liam kay tita Gretchen."Oh siya, pero pakisabi sa mama mo na pumunta kayo rito mamayang gabi dahil may hinanda akong kaunti
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 4
"Ayos ka lang ba, Joyce?" Untag sa akin ni Gigi. "O-okay lang ako," medyo nauutal kong wika sa kaniya. Hindi ko alam kung ilang minuto na akong nakatulala. Talagang hindi ako makapaniwala. Nang mapagawi ang mga mata ko kay Liam ay parang wala lang ito sa kanya ang nangyari. Deserve ko ang paliwanag niya pero wala man lang siyang ginawa, ni hindi man lang siya humingi nangg paumanhin sa akin. 'Na like, hello? Bestfriend here. Kaso wala. Kailangan ko pa ba na manghula? ' Karapatan ko iyon bilang kababata niya. Kailangan ko siyang makausap ng sarilinan, because I really deserve an explanation from her. Kung hindi nabanggit nitong isa, hindi ko pa malalaman. "Nasabi na ba sayo ni Liam na ikaw ang ultimate crush niya?" Nakangiting humarap si JennyLyn sa akin. 'Wait, What? Tama ba ang narinig ko? ' "Ha?" Gulat na tumingin ako sa kan'ya. 'Sandali lang naman. Ang dami namang pasabog nito. Hindi ako prepared.' "Seryoso ka ba na ako? Crush ni Liam?" Muli kong tanong sa kan'ya. L
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 5
LABIS akong nasaktan sa pagkabigo ko kay Amelia kaya kahit hindi pa tapos ang pagdiriwang ng kaarawan ni Papa ay nagpaalam nakaagad ako sa kanila upang umuwi." Sayang naman at hindi ka magtatagal dito, nak." May panghihinayang pinagmamasdan ako ni Papa."Pasensya na po, babalik na lang po ako susunod. " Malungkot na yumakap ako kay Papa."Hindi na ba pwedeng ipagpabukas iyan?" Pagpipigil ni Tita Gretchen sa akin."Emergency po kasi, eh, " pagsisinungaling ko sa kanila.Ang totoo ay nasanay na kaming dalawa ng kapatid kong si Vinice na maiwan kasama ang mga kasambahay pero ang nirason kung dahilan sa kanila ay walang makakasama ang kapatid ko roon dahil biglaan ang business trip nila mama at daddy."Ipapahatid ka na namin kay Liam. " Saad kaagad ni Papa na ikinaalma ng aking buong sistema."Naku, h'wag na po! Magtataxi na lang po ako. " Mabilis ang ginawa kong pagtanggi sa alok ni Papa."Hindi ako papayag na hayaan kita na bumiyahe ng mag-isa sa daan. ""Pero, papaano po ang girlfri
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 6
4 years after..Mataman kung tinititigan ang repleksyon ko sa harap ng salamin. At naninilay ang magandang ngiti sa aking mga labi. Simple lang ang suot ko na low rise faded jeans, graphic tee, at comfy sneakers.Habang pinagmamasdan ko ang aking sarili sa salamin ay nakarinig ako ng malakas na pagkatok mula sa labas ng pintuan ng aking silid. Pero inignora ko lamang ito at maingat na naglagay ng light make-up sa aking mukha."Perfect!" Nakangiting tumingin ulit ako sa harap ng salamin pagkatapos kung magpahid ng peach liptint sa aking mga labi." Ate Vera! Hindi ka pa rin ba tapos?" Base na lamang sa paraan nang pagkatok nito sa pinto ay naiinis na ito. Tinawanan ko lamang ito."Palabas na nga," maiksing sagot ko sa kan'ya. Dinampot ko ang aking satchel bag at sinuot, saka ako nagpaikot-ikot ulit sa harap ng salamin bago lumabas ng aking silid.Bumungad sa akin ang nakasimangot na hitsura ng kapatid kong babae na si Vinice. Sasama kasi siya sa'kin ngayon dahil nag-aaya ang bestfri
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 7
NAKATULALA ako sa isang pamilyar na taong kaharap ko ngayon. Wala pa ring pinagbago ang hitsura nito dahil mas lalo pa siyang gumag'wapo. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko, Nasilayan ko ulit ang mga mata nito, ang magandang pagkaukit ng hugis ng ilong nito at ang manipis at mapupula nitong mga labi.."Ah miss? Iihi ka rin ba?" Wika pa nito sa akin habang iwinawagayway ang kamay sa aking harapan.. Mahina naman akong tumango. Hindi ko pa rin inaalis ang pagkatitig sa kan'ya. Para tuloy akong namalikmata.Sumenyas ito na umusog ako ng kaunti, tumalima naman kaagad ako. Daig ko pa ang isang masunuring tuta sa harapan nito.Maingat na binuksan nito ang pintuan ng comfort room, "sige, mauna ka na!" Mahahalata sa pagmumukha nito ang isang pilit na pagngiti. Dahan dahan naman akong tumango at mahinhing pumasok sa loob. Daig ko pa ang isang pino at mahinhing babae sa kinikilos ko ngayon. 'Self, umayos ka ha. Siya lang naman 'yon. H'wag mong gawinmg nakatatawa sarili mo sa harap ng ibang tao.
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 8
"WHAT'S going on here?"Naguguluhang nagpalipat-lipat nang tingin si Sheena sa aming dalawa ni Liam."Magkakilala na pala kayo?"Hindi muna ako umimik. Hinintay ko rin kung ano ang isasagot ni Liam. Mas makabubuti kung mauna siyang magpaliwanag kaysa sa akin dahil gusto ko rin na malaman ang ipapaliwanag nito sa aking bestfriend."Muff?" Pag-uulit na tanong ni Sheena kay Liam habang ang mga mata nito ay naghihintay ng kasagutan mula rito." A common friend, muff."Malamig na tugon ni Liam. Nagpagtingang magkabilaang tainga ko dahil sa sinagot nito. 'W-wait! W-what?! I'm just a common friend to her? Hindi ito maaari!'Naniningkit ang mga mata ko dahil sa sinabi nito. Naiinis ako, pero, wala akong magawa. Ang panget pala sa pakiramdam na ganituhin ka ng taong-- 'Ah! Cheer up, self!' Ayoko ng ganitong pakiramdam... Pinipilit kung pakalmahin ang sarili ko dahil parang nararamdaman ko na may namumuong mainit na likido sa mga mata ko. 'Damn! H'wag ngayon, Vera Joyce! H'wag mong gawing n
Latest chapter
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 35
"NO, Sheena! Stop the hate! Sumuko ka na lang baby! " Singit na sigaw ni tita Emma na nakap'westo pa rin sa kinatatayuan nito kanina. " Why should I stop? Are you scared to let them know what did that evil man did to us? And besides, you are the first person who turn me like this!" Sheena hissed to her mom. "Sheena, please, itigil muna ito. Tanggap ka pa rin naman namin eh. And willing pa rin kami na maging kaibigan mo. Magtiwala ka lang sa amin." Mahinahon naman na wika ni Bea sa isang tabi sa kabila ng tensyon namamagitan sa buong paligid. "Masasabi mo lang kasi iyan dahil hindi ikaw ang nasa sitwasyon ko! Did your mom experience being battered by your dad? " Nanlaki ang mga mata nitong hinagilap ng tingin ang nagsasalitang si Bea. "Ah~ I almost forgot! You don't have a father nga pala. " Nang-aasar na ngumisi itong nakatitig kay Bea, "or shall I say, you do have a father.. pero, hindi literal na matatawag na papa mo ito
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 34
"HOLD YOUR FIRE!" Sigaw ng kung sinumang pulis sa aking tabi. Pero parang tumigil ang pag-ikot ng orasan ng mga oras na 'yon. Nang makita ko ang aking kapatid na si Jared na tumatakbo papalapit sa akin. At ang isang lumilipad na bala ng baril papunta sa direksyon mismo ng aking kapatid. Hindi na ako nagdalawang isip pa at kaagad kung sinalubong si Jared. Mabilis kung iniharang ang aking sarili dito upang saluhin ang paparating na bala. "Ate Joyce!" Palahaw na iyak pa nito ng makayakap na ito sa akin. Nararamdaman ko ang takot at panginginig nito na ikinangitngit ng aking kalooban. Magkasabay kaming natumba habang magkayakap. Saka ko naman naramdaman ang pagtama nang bala ng baril sa aking kaliwang hita. Noong una ay pagkagulat lamang ang aking tanging nararamdaman. Hindi pa gan'on umepekto sa akin ang kirot. Pero habang tumatagal ay unti-unti ko nang naramdaman ang pamamanhid ng aking kaliwang hita."Bulls eye!"
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 33
"DON'T WORRY love. I'll make it sure that everything's gonna be okay. " Pilit na pinapakalma ni Vic ang aking pakiramdam dahil kanina pa ako hindi mapalagay habang lulan kami sa private helicopter na sinasakyan namin ngayon pabalik ng Pilipinas. "This is all my fault. Kung hindi ko pinapakilala si Sherwin kay Emma, hindi sana mangyayari ang lahat ng ito. But hindi ko naman talaga intensyon na mauuwi sa ganito ang lahat dahil lately ko lang din nalaman na Sherwin is one of the head of the notorious syndicate.. " "It isn't your fault love. Please don't take all the blame on you because you didn't mean to put Emma in this situation." "Hindi mo kasi naintindihan, Vic. Emma and I are good friends but I couldn't afford to lose you, too. You know how infatuated Emma to you before. And I thought Sherwin is a nice guy--" Hindi ko matapos ang aking sasabihin ng mabilis akong kinabig ni Vic dahilan upang mapasubsob
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 32
MAKULIMLIM ang langit. Animo'y may nagbabadyang unos na paparating. Ngunit hindi ito naging hadlang sa isang pamilyang masayang naglalaro ng volleyball. Nasa kalagitnaan na ang mga ito ng nilalaro nila nang biglang bumuhos ang malakas na ulan. Kaya napilitan ang mga ito na saka na lamang ipagpatuloy kapag humupa na ang ulan. Nagkanya-kanyang takbo kaagad ang mga ito papunta sa cottage na inokupa. Makikita talaga sa mga pagmumukha ng mga ito ang labis na kagalakan kahit iilan sa kanila ay parang basang sisiw na. Sa bandang pintuan nakatayo ang batang si Jared. Habang abala ang lahat na magdaldalan, tuwang-tuwa naman ito habang pinapalutang ang bangkang gawa sa papel. Lumulutang ito sa isang kawayan na nakatihaya, Dire-diretso ang paglutang ng bangkang papel. Tuwang tuwa na sinusundan naman ito ng batang si Jared. Hanggang sa hindi na namalayan ng lahat na nasa labas na pala ang batang ito. Nang makarating sa bandang dulo ang bangkang papel ay n
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 31
"BITIWAN MO AKO! " Pilit na pagpumiglas ni ginang Yvonne sa pagkahawak sa kaniya ng mga armadong tauhan ni Sherwin."Tumahimik ka! Mapapahamak kami kay bossing dahil sa ingay ng bunganga mo!" singhal na sita ng lalaki na hinihila ang kaniyang kaliwang braso. "Kinidnap ninyo ako tapos gusto niyo na manahimik lang ako! Ano ba ang naging kasalanan ko sa inyo?" Nagmamakaawang pakiusap ni ginang Yvonne sa mga ito. "Kasalanan mo? Malaki ang naging kasalanan mo, kaya ka nga pinakidnap ka sa amin ni boss eh!" Pamimilosopo ng lalaki sa kanan.Nakita ni ginang Yvonne na papasok na sila sa isang resthouse. Mabuti na lamang at hindi siya piniringan ng mga ito. Kaya nagkaroon siya ng pagkakataon na sauluhin ang lugar na pinagdalhan sa kaniya. Isang mahabang pasilyo ang dinaanan nila bago sila pumasok sa isang pintuan. Pagkapasok niya sa loob saka naman siya binitawan ng mga armadong lalaki at iniwan. "Saan kayo pupunta? Don't tell me! Help!" Malakas na sigaw ni ginang Yvonne at walang sawang
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 30
DALAWANG araw na ang nakalipas magmula nang dukutin ng mga tauhan ng daddy ni Sheena ang mommy ni Faye. At hanggang ngayon ay wala pa rin kaming balita kung nasaan sila at kung ano na ang nangyari kay tita.. Pero hindi pa rin tumigil ang mga owtoridad sa paghahanap.Natawagan ko na rin sina papa na kailangan nila ng dobleng-ingat. At kung maaari, itago nilang mabuti si Amelia. Mahirap na, dahil maraming koneksyon na sindikato ang daddy ni Sheena. Mabuti na ang sigurado kaysa makapante.Nahihirapan na tuloy akong makatulog dahil sa labis na pag-aalala. Kanina pa ako nagpabaling-baling dito sa aking higaan, nakatingin sa kanina ko pa hawak na cellphone. Nag-aabang ng tawag mula sa aking Amelia. Sana nasa mabuting kalagayan ito. Sana hindi sila nasundan ni Sheena. Sana.. Hindi ko na namalayan na iginupo na ako ng kaantukan.NAGMULAT ako ng mata ng maramdaman kong may gumagalaw sa aking tabi. Hindi ko matandaan na may katabi akong matulog kagabi. 'Sino kaya ito?' Kaya kaagad akong tum
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 29
NAGPASYA na lang muna ako na gumala sa mall para magpalamig. Nabuburyo rin kasi ako na umuwi sa bahay dahil mag-isa lamang ako ngayon. As usual, wala na naman sina mama at tito daddy. Si Vinice naman ay nasa bahay ng bagong boyfriend nito.Sinubukan kong ayain si Faye. Kasi si Moira ay abala sa pag-aasikaso sa mga pinsan nila Josmond. Sinusulit din nito ang bonding ng fiance nitong si Dominic. Nauna din na umalis sina Bea at ang asawa nitong si Dexter at nagkataon din na si Faye lang ang bakante kaya siya ang inalok ko. Hindi naman ito nagdalawang-isip na sumama sa akin.Kasalukuyan kaming tumatambay sa paborito kung VG Cafe. Nakakarelax kasi sa pakiramdam ang tumambay dito. Dahil bukod sa masarap ang kape nila at milktea, may free reading pa sa naturang cafe.Habang abala kaming dalawa ni Faye na magbasa habang sumisipsip ng wintermelon. Napansin ko na bigla na lang itong napatulala."Faye? Are you okay?" Puno ng pagtatakang untag
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 28
KAAGAD NA INAALALAYAN ako nina Gigi at Arnold. Mabilis naman na itinali nina Dexter at Dominic ang nagwawalang si Sheena. Nang biglang dumating ang medical staffs. "Hindi pa tayo tapos! Babalikan kita, Vera! Babawiin ko lahat ng inagaw mo sa akin! Hindi kita lulubayan hangga't hindi ko nababawi ang lahat sayo! Tandaan mo iyan!" Nanggagalaiting sigaw ni Sheena habang inaakay ito papalayo ng mga medical staffs. Pilit itong pinapakalma ng mga ito. Nang hindi talaga ito tumigil sa pagpupumiglas ay kaagad na tinurukan ng mga ito ng gamot pampakalma. Mabilis na umepekto ang gamot at matagumpay na naihiga ng mga ito si Sheena sa dala-dala ng mga ito na stretcher. Tiyak sa rehab ang bagsak nito o baka nakabukod na rehab dahil sa krimen na nagawa nito ngayon lang. Baka mas malala pa ang ipap"Mabulok ka sana sa kulungan! Hayop ka!" Balik sigaw naman ni Moira habang inaalalayan ito ng kasintahan nitong si Dominic. May lumapit din sa kanila na medical staffs. Maririnig din sa isang tabi ang
First Shade of Freedom: Blind Ashes Blind Ashes 27
VERA's POV:KINIKILABUTAN AKONG napalingon sa gawi nang kinabagsakan ni Rocky. Bumungad sa paningin ko ang magkasunod na pagduwal nina Bea at Amelia na nakap'westo na pala sa aking bandang likuran.Nanlamig ang aking buo kong katawan dahil sa nasaksihan. Huli ko nang mapagtanto ang biglaang pagtunog ng aking sikmura at ang pakiramdam na parang may gustong kumawala sa aking lalamunan. Hindi ko rin napigilan ang maduwal sa nakakahindik na pagkamatay ni Rocky. Hindi ko lubos akalain na capable na gawin ito ni Sheena. Hindi ko rin alam sa aking sarili kung ano pa ang kaya nitong gawin. Pero nagbakasakali ako na pwede pa itong mapakiusapan."She... 'Diba sa akin ka galit? H'wag mo na silang idamay pa.." Nagsusumamong pakiusap ko rito. Kahit ramdam ko ang panginginig ng aking kalamnan ay sinubukan ko pa rin na kumilos at maglakad papunta sa kinaroonan nito upang ito'y pakiusapan. Kahit na pakiramdam ko na mukhang malabo ang nais kong mangyari. Humarap ito sa akin na parang nabi
