เข้าสู่ระบบแชร์
2.สามหนุ่มน่าสงสัย (2)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-24 14:54:30“นาย...”
เธอพูดสั้นๆ แล้วพยายามนึกว่าจะพูดอะไร จึงขมวดคิ้วมุ่น เพียงชั่วเวลาแวบเดียวที่ได้เห็นหน้าพริษฐ์ก็ราวกับสมองว่างเปล่าชั่วขณะ เคยรู้สึกเหมือนกันว่าเจ้านายของตนดูคล้ายใครสักคน มายืนข้างพริษฐ์แบบนี้ก็กระจ่างแจ้ง
“วินรู้จักญาดาเหรอ”
เป็นพศินที่ถามคนข้างตัว เจ้าตัวก็ตอบแบบไม่เสียเวลาคิดใดๆ
“เพื่อนสมัยมหา’ ลัยน่ะครับ”
จากนั้นก็หันมายกยิ้มมุมปากแล้วทักญาดาอย่างจริงจัง ทว่าน้ำเสียงกลับเป็นในเชิงล้อ
“ไงพริก ไม่เจอกันนาน ไม่โตขึ้นเลยนะ”
พริษฐ์กวาดมองสาวตัวเล็กผมสั้นพอดีช่วงบ่าที่รวบไว้ลวกๆ เผยดวงหน้าใส กับเสื้อยืดแขนสั้น กางเกงขาสั้น ดูสบายๆ กลับยิ่งทำให้อีกฝ่ายดูเหมือนสาวน้อยอายุสักยี่สิบปีแล้วอดยิ้มกว้างไม่ได้ ทว่าเจ้าของดวงตากลมโตกลับมีสีหน้ามึนงงจ้องเขาด้วยแววตาเคลือบแคลงราวสงสัย ไม่สนใจคำแซวของเขาแม้แต่น้อย ชายหนุ่มจึงยักไหล่แล้วเหลือบมองหนุ่มอีกคนที่ขยับมายืนใกล้ๆ หญิงสาวด้วยความสนใจ สายตาหมอนั่นมองเขาในแบบที่ผู้ชายด้วยกันเห็นแล้วดูออกในทันที
หวงก้าง...
“พี่พริกจะไปหาอะไรกินใช่ไหม เอานี่ไปสิ ซื้อมาเผื่อ จำได้ว่าพี่ชอบก๋วยเตี๋ยวต้มยำเจ้านี้”
ภาสกรยื่นถุงก๋วยเตี๋ยวมาให้ ด้วยความที่มัวครุ่นคิดบางอย่างอยู่ญาดาจึงรับมาโดยไม่ปฏิเสธเพราะเธอตั้งใจจะลงไปซื้ออยู่พอดี
“ขอบใจ เดี๋ยวให้ตังค์นะ”
“เอาไปเถอะพี่ สลับกันจ่ายบ่อยไป”
ชายหนุ่มเอ่ยถึงความสนิทสนมอย่างชัดเจน ราวกับต้องการบอกเล่าลอยๆ แล้วหันไปทางเจ้านายหนุ่ม
“คุณพศินจะลงไปหาอะไรกินใช่ไหมครับ แนะนำก๋วยเตี๋ยวร้านแรกขวามือหน้าคอนโดนะครับ ต้มยำแซบจริง”
ภาสกรบอก เขาไม่คิดว่าเจ้านายจะให้ความเป็นกันเองกับตนเองหรอก ทว่าก็ไม่จำเป็นต้องเกรงกลัวอีกฝ่ายจนต้องเว้นระยะห่าง และวันนี้ก็เป็นวันหยุด แค่ไม่ปีนเกลียวก็คงไม่น่าเกลียดอะไรหากเขาจะคุยกับอีกฝ่ายเช่นนี้
“อืม น่าสนใจ ว่าไงล่ะวิน”
“อะไรก็ได้พี่ ตอนนี้หิวจนกินช้างได้ทั้งตัวแล้ว”
คนเป็นน้องชายตอบพี่ชายจึงหัวเราะเบาๆ แล้วพยักหน้ารับรู้
“งั้นจะลองไปร้านที่คุณบอกแล้วกัน ผมไปล่ะ ญาดา แล้วก็...ภาสกร”
ใช้เวลาคิดชื่อพนักงานหนุ่มเล็กน้อยพศินก็เอ่ยได้ถูกต้อง ด้วยความที่อีกฝ่ายเข้ามาทำงานยังไม่นาน หากเขาก็พอจำหน้าได้เพราะถือว่ามีผลงานเด่นและได้รับการพูดถึงจากพนิดาบ่อยครั้ง
พริษฐ์เดินล้วงกระเป๋าตามพี่ชายด้วยท่าทางสบายๆ โดยไม่ได้หันมองเพื่อนสมัยเรียนของตนซ้ำ
ทว่าคนที่มองตามเขากลับเป็นญาดา เพราะระดับหน้าของเธอพอดีกับช่วงแผงอกหนาของอีกฝ่ายทำให้หญิงสาวยิ่งขมวดคิ้วจนยุ่ง จะว่าไปแล้ว ความสูงของผู้ชายทั้งสามคนก็แทบจะไม่แตกต่างกันเลย แต่โทนเสียงพูดเลือนรางเมื่อคืนใกล้เคียงกับพศินและพริษฐ์จนน่าหวั่นใจ
หากสายตาของสองหนุ่มกลับไร้แววใดๆ เจ้านายของเธอออกจะเหมือนสงสารด้วยซ้ำ หรืออาจเป็นสมเพชเพราะเธอทำอะไรแปลกๆ กับเขาแล้วชายหนุ่มก็พาเธอไปส่งกุลนารีโดยไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็อาจเป็นได้ จากนั้นเพื่อนสาวอาจมาส่งเธอ
ทว่าทฤษฎีนี้ตกไปเพราะมีเนกไทผู้ชายในห้องของเธอ
ส่วนพริษฐ์เขาทำหน้าเหมือนเพิ่งเห็นเธอวันนี้ ญาดาไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายไปร่วมงานแต่งของเชนทร์หรือไม่ เพื่อนและรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยไปหลายคนก็จริง แต่เธอเองก็ไม่ได้เห็นหรือทักทายครบทุกคน
โอ๊ย...ยิ่งคิดยิ่งเครียด
ใบหน้าของญาดาทั้งหงุดหงิดและเคร่งเครียดจนคนที่มองอยู่อดที่จะแตะไหล่เบาๆ ด้วยความเกรงใจไม่ได้
“หิวเหรอพี่”
เมื่อรู้สึกตัวและหันมองคนใกล้ตัวก็เห็นอกกว้างกับต้นแขนกำยำ หญิงสาวจึงถอยห่างเล็กน้อย เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อขาวของภาสกรอย่างอดสงสัยไม่ได้ แต่เธอไม่อยากชี้โพรงให้กระรอก ไม่อยากถามว่าเขาเป็นคนมาส่งเธอหรือเปล่า กลัวจะเข้าทาง กลัวว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นหมอนี่
คิดแล้วก็อดไม่ได้ที่จะแอบสังเกตปากได้รูปของชายหนุ่ม ซึ่งเขาก็ขยับหน้าต่ำลงมาจ้องตาเธอใกล้ๆ ทำเอาญาดาถึงกับผงะ
“มองอะไรพี่ ถามก็ไม่ตอบ”
ตากลมโตกะพริบถี่แล้วส่ายหน้า
“ไม่มีอะไร แค่...เอ่อ...จะบอกว่าเหมือนมีอะไรติดฟันนายน่ะ”
พูดแล้วก็รีบเปิดประตูห้องตัวเอง ก่อนจะชูถุงก๋วยเตี๋ยวเล็กน้อย
“ไปกินล่ะนะ”
จากนั้นก็รีบเผ่นเข้าไปข้างในแล้วปิดประตูทันที
ภาสกรมองประตูห้องของสาวรุ่นพี่นิ่งราวกับเห็นทะลุเข้าไปภายในก่อนจะยกยิ้มมุมปาก ก็เพราะอีกฝ่ายทำตัวน่ารักแบบนี้จะให้เขามองว่าเธอเป็นหัวหน้าได้ยังไง
เจ้าของร่างเล็กนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอย่างใจลอยทั้งที่เป็นเจ้าโปรดของตัวเอง เธอไม่ได้อยากหรือฟื้นความทรงจำนั้นเลย อยากให้เป็นเพียงความฝันด้วยซ้ำแต่กลับจำสัมผัสจากปากกับปลายลิ้นอุ่นได้ชัดในความรู้สึก ญาดากังวลก็คือใครบางคนที่เธอทำเรื่องน่าอายกับเขาจะเอ่ยถึงมันขึ้นมา นี่คือเหตุผลที่ทำให้เธอหวาดระแวง
หวังว่าเรื่องน่าขายหน้านี้จะเงียบหายไปเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยด้วยเถิด
มือถือที่วางอยู่ใกล้ๆ สั่นขึ้นมาญาดาจึงเหลือบมองแล้วหยิบมาดู
‘วันจันทร์นี้คงเครียดน่าดู’
หญิงสาวขมวดคิ้วหลังอ่านข้อความที่กุลนารีส่งมา เธอลืมสนใจเรื่องนี้เพราะมัวแต่คิดมากกับเรื่องของตัวเอง
‘เข้าประชุมก็แอบมากระซิบกันบ้างนะ’
เธอพิมพ์ตอบไป แล้วอีกฝ่ายก็ส่งสติ๊กเกอร์ท่าทางลำบากใจกลับมา ญาดาจึงยิ้มบาง จะว่าไปแล้ว เพื่อนสนิทดูไม่ห่วงใยถามไถ่ทั้งที่ก็รู้ว่าเมื่อคืนที่ผ่านมาเธอเมามากกว่าปกติ ก็ทำให้ญาดานึกฉงนใจเช่นกัน ทว่าเมื่อสังเกตข้อความเมื่อคืนที่ผ่านมาเห็นว่าตนคุยกับเพื่อนแล้วก็ต้องตาโต
กุลนารีทั้งส่งข้อความและโทรหาเธอผ่านแอปฟรี และเธอก็รับสายอีกฝ่ายด้วย เพราะมีเวลาที่คุยกันระบุอยู่ นั่นเท่ากับว่าเธอคุยกับเพื่อนสนิทไปแล้วแต่ญาดาจำไม่ได้แม้แต่น้อยว่าคุยอะไรไปบ้าง
หรือเธอควรจะถามกุลนารี อีกฝ่ายน่าจะรู้ว่าเธอกลับคอนโดยังไงในเมื่อทั้งสองโทรคุยกัน แถมเพื่อนยังไม่เป็นห่วงเธออีกด้วย ก็เธอเมานี่นา ถามไปคงไม่แปลก
‘แก้ม เมื่อคืนพริกกลับยังไงอะ’
ญาดาตัดสินใจพิมพ์ในที่สุด
‘จำไม่ได้เหรอ’
‘อืม’
‘เห็นบอกว่ากลับกับเพื่อนสมัยเรียน ไว้ใจได้’
กุลนารีพิมพ์ตอบกลับมา ตามด้วยสติ๊กเกอร์ที่มีเครื่องหมายคำถาม
‘นี่อย่าบอกนะ ว่าจำไม่ได้ว่ากลับกับใครน่ะ’
อีกฝ่ายถามต่อ ทว่าญาดาอึ้งไปตั้งแต่เห็นคำว่า ‘เพื่อนสมัยเรียน’ แล้ว นี่เธอยังเจอใครคนอื่นอีกหรือ? แถมยังให้เขาเข้ามาถึงในห้องด้วย
เธอส่งกลับไปเพียงสติ๊กเกอร์เกาหัว ทำเอากุลนารีส่งตัวอักษรภาษาอังกฤษกลับมา
‘OMG!!’
‘ตายแล้วพริก ตกลงนี่เธอปลอดภัยดีหรือเปล่าเนี่ย’
เพื่อนสาวส่งข้อความมาติดกันในทันที ขณะที่คนอ่านได้แต่ทำหน้าแหย แล้วพิมพ์ตอบอย่างมึนๆ
‘อืม พริกโอเค’
แน่นอนว่าเธอไม่โอเคเลยสักนิด แต่จะทำอะไรได้ในเมื่อนึกไม่ออกจริงๆ ว่าตัวเองดันไปจูบกับใครเข้า ทว่าที่ญาดายังปลอบใจตัวเองได้ในตอนนี้ก็คือ เธอมั่นใจว่าเสียไปแค่จูบ!
=====
เสียแค่จูบจริงๆ แน่นะ? ^-^
ติดตามข่าวสารนิยายเรื่องใหม่ เมาท์ เมนต์ นะจ๊ะ
บทที่เกี่ยวข้อง
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 3.หนุ่มเพลย์บอยข้างห้อง (1)
เพราะอาการแฮงค์ไม่ค่อยดีขึ้นเท่าไร บวกกับความไม่สบายใจที่ยังเกาะกิน ญาดาจึงใช้เวลานอนแทบทั้งวันในวันเสาร์โดยไม่ออกไปไหนอีกกระทั่งเช้าวันถัดมาร่างบางในชุดกางเกงวอร์มขายาวเสื้อยืดยืนรอคิวน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ โดยมีถุงโจ๊กหิ้วอยู่ในมือด้วย แล้วอยู่ๆ ก็มีใครคนหนึ่งขยับมาใกล้พร้อมกระซิบเบาๆ“นี่ ฝากเพิ่มปาท่องโก๋สามตัวกับน้ำเต้าหู้อีกถุงสิ”ญาดาขยับตัวถอยเล็กน้อยแล้วพอเห็นว่าเป็นใครก็พูดขึ้นเสียงเบาเช่นกันเพราะไม่อยากให้คนรอบๆ หันมาสนใจ“สั่งเองสิ”“เราจะไปซื้อโจ๊ก”“แล้วไง”“ฝากหน่อยนะ”อีกฝ่ายบอก พลางจับมือข้างที่ว่างของเธอขึ้นมายัดแบงค์ยี่สิบใส่ แล้วก็วางมือบนไหล่บางตบลงเบาๆ ราวฝากฝังพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะผละไป ไม่สนใจแม้เธอจะเรียกซ้ำ“เดี๋ยวสินายวิน”เธอไม่อยากทำตัวให้เป็นจุดสนใจนักจึงไม่กล้าเรียกเขาเสียงดัง เพราะรับรู้ได้จากกระแสของคนที่อยู่ใกล้ๆ ว่ามีการเหล่มอง ซึ่งบางคนอาจไม่พอใจกับการที่เพื่อนที่มาทีหลังฝากเธอซื้อก็เป็นได้ เท่ากับคนที่มาหลังเธอต้องเสียเวลารอเพิ่มอีกหน่อยกับการเตรียมของให้เธอ แม้จะไม่นานนักทว่ามันก็น่าเกรงใจอยู่ไม่น้อยหญิงสาวได้แต่เข่นเขี้ยวคนที่ฝากตนซื้อของอยู่ในใจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 3.หนุ่มเพลย์บอยข้างห้อง (2)
“พริกก็รู้ว่าเราไม่อันตรายกับพริก”คนฟังเม้มปาก เธอรู้ว่าสิ่งที่พูดไปทำให้อีกฝ่ายเสียความรู้สึกไม่น้อย เพราะเธอเรียกเขาแบบนี้เมื่อไร พริษฐ์จะหน้าเสียทุกที และพยายามยืนยันคำพูดเดิมๆ เหมือนเช่นตอนนี้ไม่ใช่ไม่รู้ ว่าพริษฐ์เห็นเธอเป็นเพื่อนจริงๆ แต่ลึกในใจญาดายอมรับว่าเธอกลัวชายหนุ่มหน่อยๆ หากก็ไม่เคยพูดให้เขารู้ ทว่าเวลาอีกฝ่ายเข้าใกล้ปฏิกิริยาของเธอจะค่อนข้างชัดเจนคือรีบถอยห่าง จนชายหนุ่มยังเคยแซวว่า เธอคงเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ถอยหนีเขาแต่สิ่งที่ทำให้เธอยังพูดคุยกับพริษฐ์ ไม่ตัดความสัมพันธ์ฉันเพื่อนไปก็เพราะคำพูดของเขาในช่วงแรกที่เพิ่งรู้ว่าเข้าชมรมเดียวกัน‘คงมีแค่พริกที่เรานั่งกินข้าวด้วยได้แบบสบายใจ’การอยู่ชมรมเดียวกัน ทำให้พูดคุยเรื่องถ่ายภาพที่ชอบเหมือนกันได้ถูกคอ แล้วก็เป็นชายหนุ่มเองที่มักจะเข้ามาชวนเธอคุยเวลากินข้าวกลางวันก่อนเข้าชมรมด้วยกัน‘ทำไม’ในตอนนั้นเธอถามไปอย่างนั้นเอง เพราะกำลังอร่อยกับอาหารตรงหน้ามากกว่า‘ก็คนอื่นกินไปทำตาหวานใส่ไป บางคนชวนคุยเรื่องบนเตียง บางคนกินไปลูบต้นขาเราไป กินไม่อิ่มสักที’ญาดาจำได้ว่าเธอเงยหน้าขึ้นสบตาคู่คมสีดำขลับอึ้งๆ ขณะที่อีกฝ่ายยิ้มให้อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 4.สะดุดรักรุ่นพี่ (1)
บนรถทัวร์ที่กำลังเคลื่อนออกจากมหาวิทยาลัย ญาดานั่งข้างฝ้ายเพื่อนผู้หญิงที่อยู่คนละคณะทว่ามาทำความรู้จักกันในชมรม หากก็สนิทกันพอสมควร สองสาวหันมองหน้ากันทันทีและขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเพลงที่รุ่นพี่ร้องประสานเสียงขึ้น“เสร็จล่ะมึงคราวนี้เสร็จล่ะมึง อยู่บ้านดีๆ ไม่ชอบ อยู่บ้านดีๆ ไม่ชอบ เสือกมารับน้องคราวนี้เสร็จล่ะมึง”รุ่นพี่พร้อมใจกันร้องวนอยู่ครู่ใหญ่ เพื่อนของเธอกลืนน้ำลาย ทว่าก็ไม่ได้พูดอะไร ญาดาคิดว่าอีกฝ่ายคิดเหมือนเธอก็คือ เพลงดูเป็นลางไม่ค่อยดีเท่าไรแน่นอนว่าเธอกำลังจะไปรับน้องกับชมรมที่ต่างจังหวัด แม้จะมีรับน้องภายในคณะไปแล้ว ทว่าชมรมก็มีการรับน้องด้วย ซึ่งรุ่นพี่บอกว่าเป็นการทำกิจกรรมสานสัมพันธ์พี่น้องในชมรมสนุกๆ กับได้ถ่ายรูปธรรมชาติตามสไตล์ชมรมถ่ายภาพ รุ่นน้องจึงต่างก็อยากเข้าร่วมเพราะอยากแสดงฝีมือและเหมือนได้ไปเที่ยวกลายๆมาถึงที่พักแห่งหนึ่งบริเวณแก่งกระจาน เพียงแค่รถจอดก็ได้ยินเสียงประกาศจากโทรโข่งดังขึ้นทันที“ลงมาเลยน้องๆ ลงมาเลย เข้าแถวตอนเรียงหนึ่ง ชายสามแถว หญิงสองแถว ให้ไวเลยน้องให้ไว”ญาดากับเพื่อนรีบขยับตัวทันทีเมื่อคนอื่นต่างก็ลุกพรวดแล้วมุ่งหน้าไปยังประตูรถตามๆ ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 4.สะดุดรักรุ่นพี่ (2)
ช่วงกลางคืนแบ่งกลุ่มใหม่โชว์ความสามารถและเล่นเกม เป็นการสันทนาการสนุกๆ และความร่วมมือร่วมใจกันในทีม แม้จะไม่รู้จักกันมากนักหากเพื่อนในกลุ่มของญาดาก็ให้ความร่วมมือกันดีจนได้อันดับที่หนึ่งมา รางวัลเป็นของที่ระลึกจากรุ่นพี่ ซึ่งเธอได้ของจากเชนทร์“อย่าเพิ่งเปิดดูนะน้อง เดี๋ยวตกใจ”อีกฝ่ายบอกพร้อมยิ้มกว้างญาดาได้แต่ทำหน้ามึนงง เขาใส่มาในซองขนาดโปสการ์ด เธอจึงยังไม่ดูตามที่ชายหนุ่มบอกต่อมาเป็นการบายศรีผูกข้อมือรับน้องซึ่งนั่งกันเป็นวงกลม ญาดานั่งติดกับเพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกันซึ่งเธอจำได้ว่าเป็นผู้ชายที่ชนเธอก่อนหน้านี้ เพราะหน้าตาเขาค่อนข้างเด่นกว่าทุกคน สาวๆ หลายคนมองตามทั้งรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่ แต่อีกฝ่ายนั่งจนเข่าของเขามาชนกับเธอ ทำเอาญาดาถึงกับสะดุ้ง พยายามถอยห่างนิดๆ ทำให้ตัวเธอเหลื่อมออกมาจากวงกลมเล็กน้อย ไม่อยากนั่งเข่าชนกับเขาชายหนุ่มมองเธออย่างแปลกใจ คิ้วเข้มขมวดก่อนจะพูดขึ้น“ขยับเข้ามาอีกสิเธอ เดี๋ยวรุ่นพี่ก็มาถึงแล้ว”“ไม่อะ เจ็บเข่า”อีกฝ่ายยิ่งขมวดคิ้วมากขึ้น ญาดาจึงบอกเขาไปเพราะเกรงเขาจะคิดว่าเธอรังเกียจ“เราไม่ได้รังเกียจอะไรนายนะ แต่เข่านายชนเข่าเรา มันแข็ง เราเจ็บ”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 5.ความในใจที่ไม่เคยพูด (1)
ภาพที่ญาดาถ่ายได้แปะที่บอร์ดของชมรมหนึ่งภาพอย่างที่หญิงสาวคาดไม่ถึง ส่วนภาพที่เหลือเชนทร์ให้เธอทั้งหมด โดยรุ่นน้องคนที่ได้โชว์ภาพมีทั้งหมดสิบคนรวมเธอ หนึ่งในนั้นมีวิน หนุ่มหล่อขวัญใจสาวทั่วมหาวิทยาลัยด้วยนับตั้งแต่รับน้อง ญาดามีโอกาสได้พูดคุยกับเชนทร์มากขึ้น เพราะเขาเป็นรุ่นพี่ที่ยินดีช่วยเหลือและให้คำแนะนำน้องๆ โดยในชมรมมีการจัดอบรมบ่อยครั้งจากรุ่นพี่ ซึ่งไม่ได้บังคับรุ่นน้องให้เข้าร่วมทุกคน แต่ญาดาก็ไปทุกครั้งอย่างไม่เคยพลาด ตอนนี้เธอเริ่มเก็บเงินได้จำนวนหนึ่งแล้วแต่ยังไม่พอซื้อกล้อง แต่เมื่อจำเป็นต้องใช้ในการอบรมเมื่อไร เชนทร์ก็จะให้ยืมอย่างใจดีอย่างเช่นวันนี้ แถมยังมีชีตปึกหนาเพิ่มมาด้วย“นี่ชีตวิชาที่พริกบอกว่าไม่ค่อยเข้าใจ ของพี่เอง พี่โน้ตอะไรสำคัญๆ ไว้ ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามได้”ชายหนุ่มส่งมาให้ ทำเอาญาดามองชีตกับกล้องก่อนจะมองหน้าคนให้ด้วยสายตาเหมือนเห็นพระเอกขี่ม้าขาว“แหม ใจดีกับน้องพริกกว่าทุกคนอีกแล้วไอ้เชนทร์ กลัวเขาไม่รู้หรือไงวะ”“รู้อะไร”เชนทร์ถามกลับยิ้มๆ รับคำแซว แต่ก็ไม่ได้เถียงหรือปฏิเสธ“แน่ๆๆ ทำเป็นมึน”รุ่นพี่ที่สนิทกับชายหนุ่มกระแทกไหล่ ก่อนจะเดินเข้าชมรมไป เช
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 5.ความในใจที่ไม่เคยพูด (2)
“พะ...”ป้าบ!คนตัวเล็กที่กระโจนเข้ามาหาพร้อมตะปบปากเขาเสียงดังทำเอาพริษฐ์ถึงกับงง แถมเธอยังโถมตัวใส่เขาแล้วดันให้ถอยแทบไม่เป็นกระบวน แม้แข็งแรงกว่าแต่ชายหนุ่มก็ยอมถอยตามอีกฝ่ายไปจนเกือบถึงมุมบันได“อะไรเนี่ยพริก”เมื่อญาดายอมปล่อยมือออกจากปากเขาก็ถามทันที รู้สึกชาราวกับเพิ่งถูกตบปากก็ไม่ปาน“วันนี้ไม่ต้องเข้าชมรมหรอก ไปที่อื่นเถอะ”“ไม่รู้จะไปไหน เบื่อๆ ว่าจะมาแอบงีบที่นี่สักหน่อย”พริษฐ์บอกพร้อมกับเดินไปข้างหน้าแต่ญาดาฉุดแขนเขาเอาไว้พร้อมพูดรัวเร็ว“จะไม่มีที่ไปได้ยังไง นายมีผู้หญิงตั้งกี่คน ไม่ไปกับใครสักคนเลยเหรอ”คำพูดของอีกฝ่ายทำให้ชายหนุ่มต้องหันกลับมามองด้วยความแปลกใจ“ในนั้นมีอะไรงั้นเหรอ”เขาเดาได้ในทันทีว่าภายในชมรมต้องมีอะไรผิดปกติไป เพราะที่นั่นเป็นส่วนที่สมาชิกสามารถเข้าออกได้ตลอดตามต้องการ แต่ญาดากลับไม่อยากให้เขาเข้าไปในตอนนี้“เรื่องที่เราไม่ควรยุ่งน่ะ”เธอตัดสินใจพูดไปดวงหน้าใสที่ผมยาวสลวยถูกรวบสูงไว้ด้านหลังทั้งหมดนั้นค่อนข้างแดงเล็กน้อย มีเหงื่อผุดตรงหน้าผาก ทำให้เขาเชื่อว่าในชมรมน่าจะมีสิ่งที่ไม่ควรเห็นจริงๆพริษฐ์กำลังขยับปากจะพูดปลายหางตาก็เห็นคนสองคนก้าวออกมาจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 6.เจ้าของปากได้รูปสีแดงสด (1)
“พริก คุณวุ้นเรียกประชุมด่วนตอนบ่ายนะ”อนงค์นางเดินมายังโต๊ะของเธอทันทีที่กลับเข้ามาในแผนกพร้อมกับพนิดา สีหน้าทั้งสองเคร่งเครียดจนญาดาอดคิดถึงคำที่กุลนารีพูดไม่ได้น่าจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น“ทุกคนเหรอคะ”“แค่หัวหน้า”“ค่ะ”หญิงสาวรับคำอนงค์นางจึงเดินไปยังฝ่ายของตน ญาดาทำงานอยู่ในแผนกที่เล็กที่สุดในบริษัท เป็นสำนักพิมพ์ที่เป็นส่วนหนึ่งของฝ่ายประชาสัมพันธ์และการตลาด เพราะความจริงพนิดาเป็นผู้จัดการฝ่ายนี้ เจ้านายเธอของเปิดสำนักพิมพ์ทั้งที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันเลยแต่เป็นความชอบส่วนตัวของอีกฝ่ายที่อยากทำ ในแผนกจึงมีทั้งทีมทำหนังสือและประชมสัมพันธ์อยู่ด้วยกัน แม้จะดูแปลกสักหน่อย แต่เพราะนี่คือบริษัทของตระกูลธนัญการ ลูกสาวของเจ้าของบริษัทอยากทำจึงไม่แปลกที่จะทำได้ แม้เวลานี้คนที่ดูแลทุกอย่างจะเป็นพศินแต่เธอรู้มาจากอนงค์นางว่าท่านประธานใหญ่ไพศาลรักลูกสาวมาก“มีเรื่องเครียดอะไรเหรอครับ”ภาสกรลุกขึ้นยื่นหน้าข้ามพาร์ทิชันฝั่งตรงข้ามมาถามเธอ ญาดาได้แต่ถอนหายใจก่อนจะมองอีกฝ่ายด้วยสายตาดุ“อยากรู้อยากเห็น”“ก็หน้าเจ๊เขาบอกบุญไม่รับ แถมคิ้วยังผูกโบขนาดนั้น จะไม่ให้อยากรู้ได้ยังไง”ชายหนุ่มพูดพร้อมเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 6.เจ้าของปากได้รูปสีแดงสด (2)
ใช้เวลาพอสมควรกว่าจะมาถึงคอนโด แต่ญาดาก็คิดงานออกพอดีจึงโน้ตไว้ในมือถือของตัวเอง มีบ้างที่ภาสกรถามถึงเรื่องประชุมด่วนแต่เธอบอกว่าเขาจะได้รู้ตอนประชุมรวมชายหนุ่มก็ไม่ซักไซ้อะไรอีก ปล่อยให้เธอก้มหน้าพิมพ์งานในมือถือไปทั้งสองคนเดินจากรถมาถึงตอนที่ลิฟต์ของลานจอดรถใกล้จะปิดพอดีภาสกรจึงเอ่ยขึ้น“รอด้วยครับ”แต่แล้วชายหนุ่มก็นึกขึ้นมาได้ว่าของที่ตนถือในมือไม่ครบ“อ้าว ลืมโน้ตบุ๊ก พี่พริกขึ้นไปก่อนเลย”พูดจบภาสกรก็หันหลังกลับทันที เพราะปกติจะวางของที่เบาะข้างตัว แต่เมื่อมีคนนั่งด้วยเขาจึงเอากระเป๋าใส่โน้ตบุ๊กไปวางที่เบาะหลังญาดารีบเดินไปยังลิฟต์อย่างไม่ให้เสียเวลา เพราะเกรงใจคนที่เปิดลิฟต์รออยู่ เมื่อไปถึงก็เห็นว่าเป็นพริษฐ์ยืนอยู่ในนั้น ร่างบางชะงักเล็กน้อยหากก็ก้าวเข้าไปก่อนประตูลิฟต์จะปิด“ไง เพิ่งกลับเหรอ”เขาเอ่ยทักขึ้น“อืม”ญาดาไม่ได้หันมองอีกฝ่ายแต่ก็ตอบรับสั้นๆ ยอมรับว่ายังเคือง ชายหนุ่มกับสิ่งที่เขาพูดเมื่อวานอยู่ และเธอก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป นอกจากมองเขาอย่างไม่พอใจ ทว่าพริษฐ์ก็ยอมเดินออกจากห้องเธอไปง่ายๆ โดยไม่เซ้าซี้ทั้งคู่เงียบไปเพียงชั่วอึดใจพริษฐ์ก็ถามขึ้นอีก“พริกกลับกับหมอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
บทล่าสุด
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 15.เรื่องหนักอกซ้ำซ้อน (2)
“หมายความว่า...ต้องมีคนออก”อนงค์นางพึมพำเสียงเบา หน้าซีดเผือด นิอรเองก็หน้าเสียไปเช่นกันเมื่อพนิดาพยักหน้ารับโดยไม่พูดอะไรญาดาใจหาย ขอบตาร้อนขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ ตอนนี้เพิ่งอาทิตย์แรกของเดือน ทุกคนในแผนกของเธอจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกหนึ่งเดือนเท่านั้น หญิงสาวปวดใจ เธอเห็นทุกคนทุ่มเทกับงานอย่างเต็มที่ ทว่า ทุกอย่างกลับจบลงแบบนี้ เปลือกตาบางปิดลงสะกดความสะเทือนใจของตัวเอง“เราต้องเลือก”พนิดาเสียงเบาลงไปอีกคำพูดที่ว่าผู้บริหารก็ลำบากใจของพริษฐ์แล่นเข้ามาในหัว ญาดาเปิดตาขึ้นมองเจ้านายและสองสาวรุ่นพี่ที่ต่างก็มีสีหน้าไม่ดีอย่างเจ็บปวด เธอทำไม่ได้ และรู้ว่าทั้งสามคนก็ไม่อาจทำได้เช่นกัน สีหน้าอ่อนล้าราวกับแทบไม่ได้นอน และขอบตาค่อนข้างโทรมของพนิดาบอกได้อย่างดีนั่นทำให้ใจเธอกระหวัดไปถึงเพื่อนหนุ่ม อีกฝ่ายก็ดูไม่ต่างจากพี่สาวของเขาเลยในวันที่มาหาเธอ พริษฐ์คงเครียดน่าดูคิดแล้วญาดาก็รู้สึกราวกับตนเองเป็นฝ่ายผิดที่เอาแต่ใจและตัดขาดกับเพื่อนเพียงเพราะเขาคลายเครียดด้วยบุหรี่ แต่กระนั้นเธอก็ไม่อาจรับได้หากชายหนุ่มยังสูบมัน เขาบอกว่าไม่ติดก็จริงแต่ถ้าเกิดติดขึ้นมาล่ะบุหรี่ไม่ได้ช่วยแก้ปัญ
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 15.เรื่องหนักอกซ้ำซ้อน (1)
เธอไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟายสะอึกสะอื้นจนตัวโยนแต่อย่างใด ทว่าน้ำตากลับไหลออกมาราวกับเปิดก๊อกน้ำ ทันทีที่ประตูห้องถูกปิดลงโดยพริษฐ์ น้ำตาเธอก็ไหลพราก ญาดาไม่คิดว่าตัวเองเสียใจด้วยซ้ำ แต่เธอร้องไห้ ร้องโดยไม่ต้องบีบเค้นใด ร้องราวกับนางเอกที่ต้องร้องไห้ให้หน้าสวย ห้ามเบะปาก เพราะหน้าของเธอยังนิ่ง มีเพียงน้ำใสจากสองดวงตาที่ไหลลงอาบแก้มไม่ขาดสายญาดายังจับต้นชนปลายกับความรู้สึกของตัวเองไม่ถูก เธอรู้ว่าไม่อยากเสียเพื่อนอย่างพริษฐ์ไป แต่ก็รับไม่ได้กับตัวตนของชายหนุ่มเธอเกลียดบุหรี่ มันพรากคนที่เธอรักไปในตอนเด็กญาดามีทั้งปู่ย่าตายายครบพร้อม ครอบครัวเธออยู่บ้านของปู่ก่อนจะย้ายออกมาอยู่ตึกแถวที่พ่อซื้อ ปู่รักและเอ็นดูเธอมากเพราะเป็นหลานสาวคนเดียว พี่น้องของพ่อมีแต่ลูกชาย เรียกว่าอยากได้อะไรก็ประเคนให้ทุกอย่างเธอจึงติดปู่ที่สุด‘เหม็น หนูไม่ชอบ’หนูน้อยญาดาเด็กเกินกว่าจะรู้ว่ามันคืออะไร แต่ก็เห็นปู่กับพ่อคีบมันติดปากตลอด พอเธอจะเข้าใกล้แล้วทำหน้ายู่ทั้งสองคนจึงยอมวางและดับมันทิ้ง กระนั้นหนูน้อยก็ยังได้กลิ่นมันจากลมหายใจของพวกท่าน ต่อมาปู่ก็เสียด้วยโรคมะเร็งปอดขณะที่ญาดาอายุสิบเอ็ดปีจึงเข้าใจว่าโรคน
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 14.โปรสามเดือน (2)
ค่ำคืนที่ผ่านมาเป็นการประชุมค่อนข้างหนักหน่วงยืดเยื้อ และเป็นคืนวันศุกร์สุดสัปดาห์ ญาดารู้ว่าทุกอย่างจบลงตอนตีสามเพราะได้รับข้อความจากพริษฐ์ เธอได้ยินเสียงก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะหลับตาลงไปไม่ค่อยสนิทนัก อีกฝ่ายบอกว่าจะงีบที่บริษัทก่อนแล้วค่อยกลับตอนเช้าซึ่ง ชายหนุ่มมีห้องผู้บริหารสามารถพักผ่อนได้ เธอจึงไม่ห่วงนัก ทว่าเอาเข้าจริงแล้วพริษฐ์เพิ่งกลับมาถึงคอนโดตอนบ่ายวันถัดมา โดยไม่ลืมส่งข้อความบอกว่าคุยกับพศินนานไปหน่อยญาดาเห็นว่าอีกฝ่ายพักผ่อนน้อยจึงไม่ถามวุ่นวาย แม้จะซื้อทั้งอาหารเช้าและกลางวันเผื่อชายหนุ่มด้วยก็ตาม คิดว่าเก็บไว้อุ่นให้ตอนเย็นน่าจะได้ แต่แล้วเย็นวันนั้นพริษฐ์ก็บอกว่าต้องกลับบ้าน จากนั้นก็ไม่มีข้อความของเขามาอีกเลยกระทั่งเช้าวันใหม่อนงค์นางกับนิอรก็เงียบ แวบหนึ่งญาดาอยากถามกุลนารี ทว่าเกรงใจเพื่อน เลขาคือคนที่ต้องเชื่อใจได้ เก็บความลับของเจ้านายเป็น รู้ว่าอะไรเหมาะสม เธอไม่อยากใช้ความสนิทสนมทำให้อีกฝ่ายลำบากใจแล้วช่วงบ่ายแก่ก็มีข้อความของพริษฐ์‘อีกครึ่งชั่วโมงวินเข้าไปหานะครับ เพิ่งกลับมาถึงคอนโด’แม้จะสะกิดใจนิดหน่อยว่าทำไมต้องรอครึ่งชั่วโมง เพราะส่วนใหญ่ชายหนุ่มจะ
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 14.โปรสามเดือน (1)
นับแต่ก้าวเท้าเข้ามาในบริษัทก็รู้สึกได้ถึงคลื่นใต้น้ำลูกใหญ่ที่ใกล้ซัดสาดเข้าฝั่ง ทั้งที่ผู้คนเดินเข้ามาทำงานในหน้าที่ของตนเองอย่างปกติ ทว่าสีหน้ากับแววตาไม่เหมือนเดิม แม้กระทั่งบรรยากาศภายในแผนกของญาดาเองก็ค่อนข้างหม่นหมองไม่สดชื่น แต่ละคนต่างรู้ว่ากำลังจะมีบางอย่างเปลี่ยนแปลง ทว่าต่างก็ภาวนาขอให้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเช่นกันภาวนาด้วยความหวังเพียงน้อยนิดแผนงานของแผนกเป็นไปตามเป้าหมายบ้าง ยังรอเวลาบ้าง อย่างเช่นงานในส่วนที่ญาดาดูแล เว็บไซต์เพิ่งลองเปิดใช้งานได้เพียงเดือนเดียวยังต้องปรับปรุงให้สอดคล้องกับการใช้งานของผู้มาอัปนิยายและผู้อ่าน ระบบการเติมงาน การใช้เงินในการซื้อ การจ่ายเงินให้กับนักเขียน ทั้งหมดไม่สามารถเห็นผลภายในหนึ่งเดือน ทว่าก็เกิดการซื้อแล้วเช่นกัน ซึ่งต้องมีการสรุปยอดรวมแจ้งนักเขียนก่อนจ่ายเงิน งานในส่วนนี้ญาดาต้องคุยกับฝ่ายบัญชีตลอดเวลา เล่นเอาปวดหัวเหมือนกัน ช่วงเขียนเสร็จใหม่ๆ และทดลองใช้ก็ต้องประชุมกับฝ่ายบัญชีถึงวิธีการต่างๆ ด้วย ยังดีที่พนิดาปรึกษากับทางบัญชีมาก่อนล่วงหน้าแล้วบ้างว่าควรทำอย่างไร และคุยกับเธอตั้งแต่ที่ให้ภาสกรเขียนเว็บแล้วการทำงานจึงไปในทิศทางที่ทั้
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 13.เหม็นความรัก (2)
“เราไม่ได้เจอพี่เขาพร้อมกันบ่อยๆ อยู่แล้ว อีกอย่างก็ไม่มีใครรู้เรื่องของเราสักหน่อย จะไปหวานให้ใครดู”“งั้นก็บอกสิ ทำให้เห็นไปเลยว่าเราคบกัน วินยุ่งน้อยลงแล้ว ไปกินข้าวกลางวันพร้อมกับพริกได้แล้ว”คนได้ยินรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาทันใด ร่างบางขยับตัวอีกฝ่ายก็ยอมปล่อยโดยง่าย สีหน้าครุ่นคิดอย่างเห็นได้ชัด“เอาไว้ก่อนดีกว่า เรื่องของเรามันไม่ปกติเหมือนคู่อื่น”“แต่เราก็คบกันอยู่จริงๆ นี่”“พริกว่ามันยุ่งยาก”พริษฐ์ไม่เห็นถึงความยุ่งยากที่อีกฝ่ายบอก อีกอย่างเขาคิดว่าไม่จำเป็นต้องนั่งอธิบายความสัมพันธ์ทีละขั้นตอนกับใครที่ไหน แค่ทั้งคู่เริ่มไปไหนมาไหนด้วยกัน เช่นกินข้าวกลางวันก็สามารถบอกทุกอย่างได้ ถึงตอนนั้นหากพี่ชายพี่สาวของเขา หรือคนอื่นสงสัยจะง่ายกว่าในการพูดว่าทั้งคู่คบหากัน เพราะอย่างไรทุกคนก็รู้ว่าเขากับเธอรู้จักกันอยู่แล้วส่วนเชนทร์เองก็จะเข้าใจว่าเขากับเธอพัฒนาความสัมพันธ์ เมื่อกลับมาเจอกันอีกครั้ง“คือ...พริกคิดว่าถ้ามีเรื่องของเรา คุณพศินกับคุณวุ้นอาจจะไม่สบายใจก็ได้นะ เพราะจะให้มองในแง่ดีทุกคนก็คงไม่ได้ ผู้บริหารกับพนักงาน ยังไงก็มีเรื่องให้เมาท์”เธอคิดหาเหตุผลมาอธิบายอย่างเต็มที่
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 13.เหม็นความรัก (1)
วันศุกร์ในสามสัปดาห์ถัดมาญาดาก็ได้ไปกินข้าวกลางวันร่วมกับ พริษฐ์โดยที่เชนทร์เป็นคนนัด เพราะชายหนุ่มทั้งสองทำงานด้วยกัน เชนทร์จึงอยากรวมตัว หากก็มีนิอรร่วมวงด้วย“วินเป็นน้องชายคุณพศิน นี่เขาก็มาเป็นผู้บริหารเลยนะ พี่นี่ทำตัวไม่ถูกเลย ไอ้เรามันหัวหน้าแผนกเล็กๆ”เชนทร์พูดขำๆ ระหว่างรออาหารมาเสิร์ฟนิอรเองก็เคยเจอน้องชายของพนิดาแล้ว เพราะชายหนุ่มมาดูเรื่องออกแบบเว็บให้บ่อยครั้ง เพื่อนสาวสามคน พนิดา อนงค์นางและนิอรคุยปรึกษาอัปเดตความคืบหน้ากันทุกวันจึงรู้ความเคลื่อนของงานแต่ละส่วนทั้งหมด“เล็กที่ไหน ผมเห็นเดินไปทางไหนใครก็ยกมือไหว้พี่เชนทร์”“อยู่มาจะสิบปีแล้ว พี่มันของดึกดำบรรพ์”หนุ่มรุ่นพี่ยังปล่อยมุกไม่จริงจังนัก ทุกคนในโต๊ะจึงยิ้มไปตามๆ กัน ระหว่างพูดคุยพริษฐ์เองก็ลอบสังเกตสีหน้าของญาดาไปด้วยแต่ไม่มากจนเกินไป เกรงว่าอีกฝ่ายจะคิดว่าเขาจับผิด หากหญิงสาวยิ้มแย้มและคุยกับนิอรเสียมากกว่าจะคุยกับเชนทร์และเขา“สนิทกันดีจังเลยนะคะ เชนทร์กับรุ่นน้อง รู้ไหมคะคุณพริษฐ์ว่าตอนพริกเข้ามาทำงานใหม่ๆ ทุกคนในแผนกคิดว่าเชนทร์คบกับพริกทั้งนั้นเลย มารับไปกินข้าวตอนกลางวันทุกวันเชียว”นิอรเอ่ยขึ้นอย่างต้อ
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 12.หวานหน่อยได้ไหม (2)
“ผมว่าโอเคดีแล้วนะครับ”ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นหลังจากนั่งพิจารณางานของเธอในกระดาษ เปิดสามแผ่นกลับไปกลับมาอยู่ครู่หนึ่ง‘ก็แหงล่ะ เธอแก้ตามที่เขาแนะทั้งหมดนี่นา’ญาดาเป็นคนทำงานที่ค่อนข้างเปิดใจ เธอพร้อมออกไอเดียและรับฟังไอเดียของคนอื่น หญิงสาวคิดว่าหากทำตามคำแนะนำหรือเอาไปพัฒนาต่อยอดได้ก็คือการพัฒนาตัวเอง เพราะหากปิดกั้นไม่ลองทำก็ไม่รู้ว่าตนเองทำได้หรือไม่“อืม พี่ก็ชอบนะจ๊ะ พริกเข้าใจคอนเซปต์ของสำนักพิมพ์เราดีอยู่แล้ว รู้ว่าอะไรเหมาะกับเว็บเรา เป็นสไตล์ของเรา ขั้นตอนก็ดูไม่ซับซ้อนด้วย ไม่ยุ่งยาก”พนิดาพยักหน้าพร้อมยิ้มบาง เห็นชัดว่าเจ้านายเธอพอใจอย่างมาก นั่นทำให้คนที่ช่วยดูหันมาแอบยักคิ้วให้เธอ ญาดาจึงกัดปากส่งสายตาดุกลับไปให้ ทว่าชายหนุ่มยิ้มกว้างรับอย่างไม่อนาทร“พริกให้ซันเขียนได้เลยนะจ๊ะ ยังไงพี่คงต้องกวนวินอีกหลังจากเว็บเสร็จ”ประโยคแรกพูดกับเธอญาดาจึงรับคำ ส่วนประโยคหลังหันไปบอกน้องชาย“ยินดีครับพี่”“วินเขามาดูเฟอร์นิเจอร์น่ะ ตอนนี้ก็งานหนักเลย ต้องปรับอะไรตั้งหลายอย่าง คุยกับพี่วี ประชุมกับผู้บริหาร กับฝ่ายต่างๆ ทุกวัน หัวหมุนเลยล่ะ”คนเป็นพี่สาวพูดแทนน้องชาย“นี่ถ้าคุณพ่อไม่เรียก
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 12.หวานหน่อยได้ไหม (1)
โทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น ญาดาเหลือบมองเบอร์เห็นว่าเป็นพนิดาจึงรับด้วยเสียงสุภาพ“ค่ะคุณวุ้น”“พริก เดี๋ยวอีกสักครึ่งชั่วโมง เอาตัวหน้าเว็บที่พริกออกแบบเข้าไปรอในห้องพี่นะจ๊ะ เดี๋ยวพี่เข้าไป”ญาดาทำงานออกแบบของตนเองเสร็จในวันอังคารช่วงเช้าจึงแจ้งกับเจ้านายของตนไป เมื่อกลับเข้ามาทำงานอื่นในตอนบ่ายอีกฝ่ายก็โทรเข้ามาหา เพราะพนิดาบอกไว้แล้วว่าจะดูตอนบ่าย“ค่ะ”หลังรับคำสั่งหญิงสาวก็ปรินต์หน้าเว็บสองชุด เพื่อให้อีกฝ่ายสะดวกในการดูและของเธอเพื่อจดแก้ไข“พี่พริกหน้าเรื่องใหม่ได้สามสิบยกค่ะ”นัชชาเดินมาบอกเธอที่โต๊ะ จำนวนหน้าหนังสือที่สามารถตีพิมพ์ได้นั้นต้องหารด้วยสิบหกลงตัว ซึ่งหมายถึงการพับกระดาษแผ่นใหญ่ที่เรียกว่า ‘ยก’ ได้จำนวนสิบหกหน้ายก โดยขนาดของหนังสือนิยายจะเป็นสิบหกหน้ายกพิเศษ บางครั้งอาจใช้แปดครึ่งหนึ่งของสิบหกในการหารก็ได้เช่นกันญาดากำลังเย็บกระดาษแยกชุดแบบเว็บไซต์อยู่พยักหน้ารับแล้วบอก“นิ้งส่งไฟล์พีดีเอฟเข้าเมล์พี่อนงค์เลยนะ เดี๋ยวพี่แจ้งพี่อนงค์ให้”ญาดาไม่ขอดูซ้ำเพราะนัชชาส่งการจัดวางกับกราฟิกภายในเล่มส่วนแรกให้ดูแล้ว ที่เหลือก็รอแก้ไขตามที่ฝ่ายกองบรรณาธิการตรวจพิสูจน์อักษร
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 11.เสน่ห์ปลายจวัก (2)
“งานไปถึงไหนแล้ว พริกไปทำต่อก็ได้นะ ในนี้วินจัดการเอง”“ได้แบบร่างแล้ว เริ่มจัดวางในคอมพ์อยู่”หญิงสาวตอบแล้วกำลังจะเลี่ยงไป ทว่าชายหนุ่มเรียกเอาไว้ก่อน“เดี๋ยวพริก”ชายหนุ่มหันมามองเธอแล้วยิ้มแห้ง“วินหุงข้าวไม่เป็น”ใบหน้าขาวหล่อเหลากับดวงตาคู่คมที่ราวกำลังส่งสายตาอ้อนให้ช่วยทำให้ญาดายิ้มขำ ก่อนจะเข้าไปช่วยจัดการหุงข้าวให้พริษฐ์เหลือบมองคนร่างบางขณะที่เขาเริ่มล้างผัก รู้สึกดีอย่างไรไม่รู้ที่เห็นคนตัวเล็กหยิบนั่นจับนี่อยู่ในครัวเดียวกันกับเขา ความจริงเขาพอใจในทุกวันที่มากินข้าวเย็นที่นี่และมีญาดานั่งเป็นเพื่อน“เรานี่เข้ากันได้ดีนะ วินทำกับข้าวได้ พริกก็หุงข้าวได้”“กับข้าวพริกก็ทำได้”ญาดาแย้งขึ้น ไม่ทันคิดลึกซึ้งในสิ่งที่ชายหนุ่มพูด แล้วก็ได้ยินอีกฝ่ายเอ่ยเหมือนท้าทาย“งั้นวันอื่นแสดงฝีมือให้ชิมบ้างสิ”“วันนี้เลยก็ได้”คนที่เพิ่งกดหม้อข้าวเริ่มหุงหันมาบอกเสียงมั่นใจ“ไม่ยุ่งเหรอ”พริษฐ์หันมาถามอย่างไม่คาดคิด ญาดาจึงยักไหล่ ปากอิ่มยื่นนิดๆ“นั่งหน้าคอมพ์หลายชั่วโมงแล้ว เบื่อน่ะ”ชายหนุ่มยิ้มกว้างก่อนจะผายมือเชื้อเชิญไปทางของสดที่ยังไม่ได้แบ่งเข้าตู้เย็นอย่างยินดี“งั้นเชิญครับ วินม
