Chapter 0030

Sa sobrang hiya ni Serene ay halos hindi siya mapakali. Bakit ba kasi iyon na ang unang pumasok sa isip niya? Ang malaking kamay ng lalaki ay humahaplos sa kanyang likod at habang dumadampi ito sa malambot niyang balat ay mas naginginig pa lalo ang kanyang katawan. “Masakit…” daing niya.

Nang mga oras naman na iyon ay tila ba naging walang bigat ang katawan ng dalaga habang nakapakandong sa kaniya kung saan ay tila kasing gaan lamang ito ng papel. Dahil rito ay muli na namang nandilim ang kanyang mga mata. Pilit niyang itinanim sa kanyang isip na bata pa ito.

Ilang sandali pa ay kumunot ang kanyang noo at hinawakan ang payat nitong braso at pi naupo nya ito ng tuwid.

Ang kamay naman ni Pierce na humawak sa kanyang braso ay mas madiin na ang pagkakahawak doon kaya hindi maiwasan ni Serene na hindi makaramdam ng sakit kaya napakagat-labi na lamang siya at tiniisi iyon at hindi niya sinubukang ibuka ang kanyang bibig upang sabihin rito na nasasaktan siya sa labis na takot.

Ibinaba nit