Weak "Aba't ayaw mong sumakay!?" galit nitong sigaw at sinampal ako sa mukha. "Tama na Vina!" sigaw ko sa kanya, halata na sa boses ko ang takot para sa anak ko. Tumawa siya ng malakas at lumayo sa akin habang pinagmasdan akong hinawakan ang tiyan ko. "Takot ka sa akin?" nakangising tanong niya at lumapit ulit sa akin. Lumayo ako sa kanya habang ang mga luha ko sunod sunod ng tumulo papunta sa pisngi galing sa mga mata ko. "Oh bakit ka lumayo?" nakangising tanong niya sa akin. Umiling ako ng umiling sa kanya. Nag mamakaawa siyang tiningnan. "V-vina please." Tunawa siya ng malakas at tinuro ako, parang nakakatawa iyung itsura ko ngayon. Huminto siya sa pagtawa at mablis na lumalapit sa akin. Sumigaw ako ng malakas ng hinila niya ako sa buhok at tinulak kaya bumaksak ako. Nanlaki ang mata kk at mabilis na umupo ng maayo. "Gusto ko lang maging masaya kami ni Zey, pero bakit mo pa kami sinira?" gigil niyang tanong at lumapit. Halos hindi ko na marinig ang sinabi niya dahil nasa ka
Mike's POVHindi ako mapakali kanina pa noong nagpaalam sa akin si Lyra na lumabas kasama ang kaibigan niyang si Cathline. I don't know her, and never siya kinwento sa akin ni Lyra. Hindi sa wala akong tiwala kay Lyra, pero biglaan kasi at kasama ang kaibigan na iyun? para mag bonding?Kanina ko pa hinintay ang reply ng bodyguard ni Lyra. Isa pa to sila, nahinto sila sa pag update sa akin noong sinabi nilang pumasok si Lyra sa cr na maraming tao. Hindi ako maka focus sa ginawa ko because of Lyra. I don't feel this way when she's with my lola but now I can't stop worrying about her.I don't want to call her, baka magalit siya sa akin dahil hindi ko pinagkatiwalaan ang tinawag niyang kaibigan. Tumunog ang cellphone ko at dali dali ko itong kinuha nag baka sakaling si Lyra iyun pero hindi. Si Lee ang tumawag kaya sinagot ko parin ito."What?" inis kong tanong, kinabahan ako ngayon kahit alam kong wala namang mangyari kay Lyra."[Where's Lyra?]" seryosong tanong niya. Mas lalo akong kina
NewsBumalik ako sa sarili ko at ngayon pilit kong inalis ang seat belt ko habang hinawakan ang ulo kong maraming dugo. Naipit ang isang paa ko kaya pilit kong inalis ito para makalabas. Buong lakas kong hinila ang paa ko bago ko ito nakuha. Lumabas akong puro sugat ang mukha at halos hindi na maramdaman ang isang paa dahil sa pagkaipit nito.Hindi ko halos naramdaman ang mga sugat ko dahil nasa kay Lyra lang isipan ko. Tumakbo para sana maghanap ng taxi pero may dumating na mga pulis at pinigilan ako. May ambulance rin at pilit akong sinakay doon. Hindi ako makapagsalita dahil sa hilo na naramdaman, pero pilit ko silang nilabanan para lang makapunta kay Lyra. Baka anong nangyari na sa kanya ngayon kaya gusto ko siyang puntahan at tulungan.Maraming sumigaw sa akin noong pilit kong inalis ang mahigpit nilang hawak. Hindi ko sila narinig hanggang sa may isang lalaking tumakbo sa mga pulis para ibalitang may kaguluhan sa isang mall."Sir, may buntis pong binugbog," balita ng isang binat
BakitBakit? iyan ang tanong ng mga tao kapag kaharap na nila ang pagsubok sa kanilang buhay. Napatanong sila, bakit? bakit nangyari ito sa akin? bakit sa akin? bakit hindi sa iba? bakit nga ba?Wala tayong sagot sa mga tanong natin kung bakit tayo pinahirapan, kung bakit tayo nasasaktan, bakit tayo nalulungkot? kung pwede naman maging masaya nalang palagi, kung pwede naman bigyan nalang tayo ng masayang buhay kagaya ng ibang tao.Bakit sila lang ang masaya? bakit sila lang ang binigyan ng maraming maliligayang araw? bakit hindi kami sinali? bakit walang sa amin? bakit puro sakit ang naramdaman namin? bakit kami lang palagi ang nasasaktan?Kung maging masaya naman kami, bakit babawiin agad ang kasiyahan namin? bakit papalitan agad ng sakit at lungkot? bakit? hindi ba kami pwede maging masaya habang buhay? hindi ba dapat iyun namin maramdaman? Kung babawiin niyo lang rin naman sana hindi niyo nalang kami binigyan ng kasiyahan. Kung babawiin niyo lang rin naman, sana sinaktan niyo nala
8 years later.."Babalik ka sa pilipinas!?" gulat na tanong ni Cathline sa akin. Nag-iwas ako ng tingin sa kanya at hindi siya sinagot. Ilang beses ko itong pinagisipan at ito ang naging desisyon ko. Hindi pwede iiwasan ko nalang habang buhay ang bansang iyun. Nakapunta ako sa iba't ibang bansa dahil sa trabaho pero tinanggihan lahat tungkol sa bansa kung saan ako nabuhay."Wow, amazing.. after hmm seven.. no, eight years! naisipan mo ring umuwi!" gulat paring sabi niya. Bumisita lang ito sa akin. Noong four years ko dito nakita niya ako sa isang magazine, kaya hinanap niya ako. Ang mga magazine kung nasaan ako, hindi ko pinayagang umabot sa bansa kaya gulat siya ng makita ako doon. I thought she's at me because of what happened years ago.Nag hanap siya ng trabaho noong nakita ko siya so that's why pinapasok ko siya sa agency ko. Mabilis lang naman siya natuto. Mas marami siyang opportunity kaysa sa akin that's why, hindi siya namamalagi sa isang bansa lang. Limit lang ang bansa n
FlaskbackTinigilan na ako ni Cathline ng dumating na si Marville.. Marville Skyrim Sorveity, that's his name. Iyan ang pangalan na binubo ng papa niya noong nasa tiyan palang siya. Dalawang pangalan iyan, babae at lalaki. "Mommy!" masayang sigaw nito at tumakbo papunta sa akin para yakapin ako ng mahigpit. Hinalikan ko siya sa noo bago ko siya hinanap."How's your school?" tanong ko."My school? it's still there mommy," nakangiting sabi niya. Kinurot ko siya sa pisngi sa kapilyuhan niya."Really Ville?" "Just kidding mommy, it's fine, I got a perfect score again as usual," nakangising pagyayabang niya sa akin."Yabang," komento ni Cath. Doon lang siya nakita ni Ville kaya tumakbo ito papunta sa kanya."Tita Cath," natutuwang sigaw nito."Pagbutihin mo ang pag-aaral mo para may ipagmamayabang ka kapag uuwi kayo sa pilipinas," sabi ni Cath nito. Agad ko siyang inawat."Cath!""We're going to the Philippines mommy?" kuryosong tanong nito."Let's talk about it another time baby," pag-i
LieUmalis na si Cathline pagkatapos kumain. Si Ville naman naghanda na para matulog. Hinayaan ko siya sa ginawa niya dahil iyun ang gusto niya kahit gusto kong tulungan siya sa pag-ayos."Mommy you're tired, I can do it alone."Iyan ang palagi niyang sinabi pag sinabi kong bibihisan ko siya. While watching him grow like that, I can't stop myself thinking about his twin and his Father.Maybe we are happy with his twin and father by our side. Hindi sa hindi kami masaya ngayon, pero alam kong may kulang sa kanya at sa akin. May kulang sa amin na hindi ko alam kung mabubuo pa. I never assume such a thing but I know my son assumed everything about his father. Ayaw kong dadalhin siya sa Philippines dahil ayaw ko siyang masaktan, baka makita niya lang ang daddy niyang may girlfriend kahit may balitang kasal pa ito sa akin. Yes we're still married. Hindi ko napansing natapos na pala si Ville sa kanyang ginawa, kung hindi tumunog ang pintuan sa cr ako bumalik sa ulirat. This time, alam kong
WorriedNakatulog na si Ville pagkatapos naming mag-usap habang ako umiyak parin habang pinagmasdan siyang mahimbing ang tulog. Nadamay ang anak ko dahil sa kapabayaan ko noong pinagbuntis ko pa sila. Hindi ko deserve sumaya kaya nilayo ko ang sarili ko sa kanya, at nadamay ang anak ko ngayon. Kung pwede ko lang siya ibigay sa daddy niya para maging masaya silang dalawa, ginawa ko na. Okay lang sa akin pag wala ako, kailangan kong magdusa dahil sa kakambal niyang nawala.Ilang taon na ang lumipas pero iyung guilt na naramdaman ko hindi parin nawawala, parang kahapon lang nangyari. Ilang beses akong nanaginip na masaya kaming apat, nandiyan ang daddy at kakambal niya."S-sorry anak kong nadamay ka ni mommy, ngayong nakasama kita ayaw kong makita ka ni daddy dahil paniguradong kukunin ka niya sa akin. Kahit sinabi kong okay lang na nadoon ka sa kanya, mamiss parin kita, pero kung iyun ang kabayaran sa kapabayaan ko, wala akong nagawa kundi tanggapin ang lahat."Pinigilan ko ang hikbi,
Nag bulongan ang lahat ng pumasok ang mama ni Lyra. Nanlaki ang mata ko at agad ko itong sinalubong. Binaba ko muna si Ville bago ko ito pinuntahan."Tita, okay lang ba kayo?" nag-alaang tanong ko. Natawa siya at tinapik ako sa balikat."Okay lang ako hijo. Nakatawang pakinggan mas malakas pa ang lola mo kaysa sa akin," biro niya. Ngumiti ako sa kanya."Malakas ka pa rin naman tita," nakangiting sabi ko. Tumango siya at sumulyap kay Ville ma lumapit sa amin."Hi lola," masayang bati nito sa kaharap ko. Binati naman ito ni tita at tumingin sa akin."Kailangan kong maging malakas para makasama ko pa ng matagal ang apo ko," nakangiting sabi niya habang hinaplos ang mukha ni Ville bago humarap sa maraming tao."Tita hindi ka ba natakot na baka makita ka ng asawa mo?" nag alinlangan kong tanong. Ngumiti siyang bumaling sa akin."Sa mga sinabi niyo kanina alam kong hindi na siya mang gugulo pa sa akin," mahinahong sabi niya. Taka naman akong tumingin sa kanya."Anong ibig mong sabihin tita?
Pagkatapos ni Ville magsalita nagulat ako ng pumasok rin si lola. Bakit sila nandito? nakatingin ako sa likod na lola para tingnan kong nadun ba si Lyra pero walang sumunod sa kanya. Ngayon si lola na ulit ang nagsalita sa harap ng maraming tao. "Siguro alam niyo na na ako ang dahilan kung bakit naging married ang status ng apo ko eight years ago," nakangiting sabi ni lola. Parang wala siyang pinagsisihan. Kahit ako wala akong pinagsisihan, except noong nasaktan ko si Lyra."Noong nalaman kong buntis ang babae na nakasama ng apo ko noong gabing yun agad ako gumawa ng paraan para makasal sila kahit pa na ayaw nilang dalawa." Huminto si lola at tumingin sa mga tao."Ayaw kong magaya ang anak ni Mike sa mga nangyari sa kanya at alam kong ayaw rin ni Mike yun pero hindi pa niya inisip yun dahil hindi pa niya kilala si Lyra. Inisip kong makilala niya niya rin si Lyra at mamahalin niya rin. Tama nga ang hinala ko.""Masaya ako dahil nakita kong masaya ang apo ko. Sa kabila ng binigay ko sa
"Dahil sa galit at sakit sa nalaman ko gumawa ako ng paraan para makita niya na hindi lang siya ang pwedeng magluko sa amin dalawa. Nakita niya na may babae akong dinala sa bahay namin kaya nakapag desisyon siyang umalis.""Noong isang taon na siya sa ibang bansa doon ko nalaman na may anak kami kaya mas lalo akong nagalit at gusto kong puntahan siya pero pinigilan nila ako dahil baka lalayo lalo si Lyra sa akin. Natakot rin ako na baka hindi ko na sila makita ulit. Nahihiya rin ako dahil pinaramdam ko kay Lyra na mahal ko siya dahil lang sa anak namin.""Noong isang araw bumalik siya at nabalitaan agad ito ng lahat. Maraming nagtaka dahil marami akong naging girlfriend pero iyung mga girlfriend ko palabas lang yun at alam nila iyun. Palabas lang dahil inisip ko baka mag selos pa si Lyra pag ginawa ko iyun at maisipang uuwi para makipagbalikan sa akin.""Yan ang buong kwento at ayaw ko ng makarinig ulit ng ibang salita tungkol sa mag-ina ko. Magkahiwalay kami ng walong taon at hindi k
Pagkatapos naming mag-usap ni lola umakyat ako para magbihis at bumaba rin agad para maghanda na ng hapunan. Marami akong tinagawan para sa gagawin kong announcement at sa pag compirma sa mga kumalat ngayon sa social media. Maraming bumalik sa video na kumalat dati kaya ngayon lilinawin ko na sa kanila lahat. KINABUKASANNaghanda na ako para sa press conference ko mamaya. Sasabihin ko na ang totoo. Kung dati hindi ko sinabi ang totoo, ngayon sasabihin ko na. Alam kong wala na silang magagawa lalo na't naging matatag na kami ni Lyra ngayon dahil sa nangyari.Gustong sumama sa akin si Ville pero hindi ko muna siya hinayaan baka kung anong mangyari sa kanila doon. Next time siguro, ipaliwanag ko muna sa kanila ang lahat. Nagulat lahat lalo na ang balita ay may anak ako sa asawa ko. Maraming nagtaka dahil maraming balita na may girlfriend ako. Hindi nila alam ang dahilan, ngayon ang oras para maghingi ako ng sorry sa lahat dahil sa pagsisinungaling ko.Pumasok ako kung saan maramibg came
"Yehey! you did it dad!" masayang sigaw niya. Natawa ako sa kanya. Tsaka naman lumapit sa amin si Lyra."Anong you did it?" taas kilay na tanong ni Lyra sa anak. Kunwari hindi alam ang sinabi ni Ville."You're engaged!" masayang sabi ni Ville."We've been married for many years Ville," nakangising sabi naman ni Lyra sa anak. Tumango naman ako sa anak namin. Kahit nagkalayo kami hindi mawala sa amin na kasal pa kami. Iyun ang pinaghawakan ko na hindi siya makahanap ng iba hanggat kasal pa kaming dalawa kahit nasa malayo kami.Aware ako na nakikinig ang empleyado ko sa pinag-usapan naming tatlo, alam kong may nagtaka, nagulat o mga nalito pero sasagutin ko ang mga taong nilang yan.. ibalita ko sa buong mundo na papakasalan ko ulit si Lyra.Ngayon umuwi na kaming tatlo sa mansyon ni lola, gusto ko sanang sa bahay na kami pero hindi pa kami nakapagpaalam ng maayos sa lola ko. Ayaw rin siyang iwan ni Ville."Lola, ikakasal ulit sila mommy at daddy!" masayang balita ni Ville. Nagulat naman
Nagulat ako ng may nilabas nga siyang singsing sa akin at nilagay niya iyun sa daliri ko."Set up ba to?" natatawang tanong ko. "Bakit?" nakangiting tanong niya."Handang handa ka eh," sabi ko at tiningnan ang pintuan. "Parang pinagusapan niyo na ito ng anak mo," natatawang dagdag ko."Gusto na niyang mag-kaayos tayo," mahinahong sabi niya."Pati ba yung babae planado rin?" taas kilay kong tanong. Umiling naman siya. So totoo talaga yung nangyari."Galit siya," seryosong sabi ko. Galit rin si Vina sa akin nun. "Natatakot ako na baka siya naman ang maging dahilan ng lahat," bulong ko na narinig niya naman."Hindi na ulit mangyayari yun sa atin.. alam ko dahil natuto na tayo sa unang pagkakamali natin," mahinahong sabi niya. "Hindi na rin ako papayag na may masamang mangyari sa inyo ng anak natin, hanggat kaya ko protektahan ko kayo," dagdag niya. Tumango ako sa kanya at ngumiti.Nasaktan na kami, nagkahiwalay kaya ngayong bumalik siya sa buhay ko alam kong hindi na ako gagawa ng bagay
Habang nakikinig ako sa kanya may isang tanong na nabuo sa isipan ko. Tatanungin ko siya pero hindi na niya kailangan sagutin talaga, gusto ko lang ilabas itong tanong na naisip ko para hindi na ako mag-isip pa ng kung ano."Bakit ka naniwala agad sa kanila?" seryosong tanong ko sa kanya. Mapait siyang ngumiti sa akin at tumango tango. Hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin."Yun nga ang tanong ko sa sarili ko, bakit nga ba?" nasasaktan niyang tanong. Pati siya hindi alam kung anong nangyari sa kanya pero alam ko kong bakit. Naramdaman ko sa kanya."Dahil nasasaktan ka," ako na mismo ang sumagot sa tanong ko. Gusto ko lang ipaalam sa kanya na naintindihan ko siya. "Nasasaktan ka hindi dahil sa narinig mo kundi dahil sa nalaman mo tungkol sa anak mo.. hindi mo na alam ang gagawin mo kaya noong narinig mo ang sinabi nila agad kang naniwala dahil pakiramdam mo pati ako iiwan ka."Yumuko siya sa sinabi ko."Alam mo ba kung ano ang kulang sa ating dalawa? pag-uusap. Ngayon lang nati
"I'm sorry Lyra kung nasaktan kita. I'm sorry kung hindi ko natupad ang pangako kong hindi na kita sasaktan ulit, I'm really sorry please forgive me," umiyak niyang sabi habang nakaluhod pa rin."Hindi kita patawarin kung hindi ka tatayo diyan," seryosong sabi ko. Bigla siyang napatingin sa akin galing sa pagkayuko at tumayo habang pinahid ang luha sa pisngi. Pati ako na iyak sa sitwasyon namin ngayon. Bakit nga ba kami nagkasakitan? saan nagsimula? bakit kami nagkalayo? anong dahilan? pwede naman namin ayusin kung nag-uusap kami."Lyra," umiyak niyang tawag sa akin at niyakap ako ng mahigpit."I'm sorry Mike," mahinahong sabi ko. Naramdaman kong natigilan siya habang nakayakap sa akin."Wala kang kasalanan," bulong niya. Hindi ako nakinig ang nagpatuloy sa sinabi."Nagsimula lahat nong tumakas ako sa mga bodyguard," nasasaktang sabi ko. Mas lalong humigpit ang yakap niya sa akin. Hindi kami maaayos kung hindi namin mapagusapan ang nakaraan."I'm sorry, dahil sa pagtakas ko nawala ang
Bumugtong hininga ako ng wala ng tao sa loob. Tumingin ako kay Ville na ngayon seryosong nakatingin na kay Mike ng seryoso."Sino yun daddy?" seryosong tanong ni Ville. "Do you have a girlfriend?" deritsong tanong niya. "Ville," awat ko sa kanya pero hindi siya nagpaawat, seryoso pa rin ang tingin kay Mike."Wala," seryosong sagot rin ni Mime habang nakatingin sa anak. Para bang matanda na itong si Ville kung makapagusap sila ng seryoso."Then, sino yun?"Hindi nakasagot si Mike agad. Hindi niya rin ata alam ang isasagot niya sa anak, medyo nagulat pa siya sa paraan ng pagtanong ni Ville, nagulat nga ako akala ko okay na sa kanya noong lumabas na ang babae."Ville," mahinahong tawag ko sa kanyang pangalan at umupo para pumantay ng tingin sa kanya. "Hindi ganyan ang makipagusap sa daddy," mahinahong sabi ko."Sinigawan niya ako mommy," naiiyak niyang sabi kaya mabilis ko siyang niyakap. Kahit seryoso ang tingin niya kanina hindi pa rin mawawala ang pagiging bata niya, natatakot pa rin