LieUmalis na si Cathline pagkatapos kumain. Si Ville naman naghanda na para matulog. Hinayaan ko siya sa ginawa niya dahil iyun ang gusto niya kahit gusto kong tulungan siya sa pag-ayos."Mommy you're tired, I can do it alone."Iyan ang palagi niyang sinabi pag sinabi kong bibihisan ko siya. While watching him grow like that, I can't stop myself thinking about his twin and his Father.Maybe we are happy with his twin and father by our side. Hindi sa hindi kami masaya ngayon, pero alam kong may kulang sa kanya at sa akin. May kulang sa amin na hindi ko alam kung mabubuo pa. I never assume such a thing but I know my son assumed everything about his father. Ayaw kong dadalhin siya sa Philippines dahil ayaw ko siyang masaktan, baka makita niya lang ang daddy niyang may girlfriend kahit may balitang kasal pa ito sa akin. Yes we're still married. Hindi ko napansing natapos na pala si Ville sa kanyang ginawa, kung hindi tumunog ang pintuan sa cr ako bumalik sa ulirat. This time, alam kong
WorriedNakatulog na si Ville pagkatapos naming mag-usap habang ako umiyak parin habang pinagmasdan siyang mahimbing ang tulog. Nadamay ang anak ko dahil sa kapabayaan ko noong pinagbuntis ko pa sila. Hindi ko deserve sumaya kaya nilayo ko ang sarili ko sa kanya, at nadamay ang anak ko ngayon. Kung pwede ko lang siya ibigay sa daddy niya para maging masaya silang dalawa, ginawa ko na. Okay lang sa akin pag wala ako, kailangan kong magdusa dahil sa kakambal niyang nawala.Ilang taon na ang lumipas pero iyung guilt na naramdaman ko hindi parin nawawala, parang kahapon lang nangyari. Ilang beses akong nanaginip na masaya kaming apat, nandiyan ang daddy at kakambal niya."S-sorry anak kong nadamay ka ni mommy, ngayong nakasama kita ayaw kong makita ka ni daddy dahil paniguradong kukunin ka niya sa akin. Kahit sinabi kong okay lang na nadoon ka sa kanya, mamiss parin kita, pero kung iyun ang kabayaran sa kapabayaan ko, wala akong nagawa kundi tanggapin ang lahat."Pinigilan ko ang hikbi,
TalkKinabukasan nagising ako na parang walang nangyari kagabi. Hindi na ako nagtaka nang makitang wala si Ville sa tabi ko. Maaga iyun gumising para mangungulit sa cooked namin. Gusto ma agad niyang matuto kahit hindi pa siya pwedeng turuan dahil ang liit pa niya. Hindi siya masyadong mahilig maglalaro dahil gusto matuto sa mga bagay ma nakakatulong sa akin. Nag-ayos muna ako sa sarili bago bumaba. Magpaalam ako ngayon sa manager ko na hindi muna ako papasok para makapagbonding kay Ville. Isasama ko si Ville sa pag-uwi ko at wala akong idea kong anong mangyayari doon. Kung kukunin man niya ang anak namin pag nalaman niya, hahayaan ko siya. Bibisitahin ko nalang ang anak namin kung sakali mang ganun ang mangyayari. Tatanggapin ko kahit mahirap dahil kasalanan ko naman lahat.Bumaba ako at nadatnan ko si Ville na kinulit nga ang cooked namin."Tuturuan mo ako?" rinig kong tanong niya sa cooked namin. Filipino ang cooked namin, si lola ang nag hire sa kanya para sa amin ni Ville, para
SecretPagkatapos naming kumain ni Ville naghanda agad kami para sa lakad naming dalawa. Nandito ulit si Cath para bumisita, araw-araw yan pag walang trabaho or dito lang sa bansang to ang trabaho niya. Minsan lang iyan maka oras, dahil gaya ng sinabi ko mas busy pa yan sa akin."Saan kayo pupunta?" tanong niya nang makitang nakabihis kaming dalawa ni Ville. Take note, naka terno pa kaming dalawa. Kulang nalang iyung daddy."Lalabas lang kami," tipid kong sagot. "Sama ako," agad niyang sabi."No tita, it's our bonding day," nakangiting pigil ni Ville sa kanya. Ngumisi ako kay Cath na ngayon umaktong nasasaktan sa sinabi ni Ville."You hurt my feelings," kunwaring nasasaktan na sabi Cath habang hawak ang kanyang dibdib."Look tita I'm sorry," parang hindi alam na gagawin na sabi ni Ville, naniwala talaga kay Cath. Napailing nalang ako sa kaibigan kong mas lalong ginalingan, "but tita, I want to date my mommy.. I miss her," nakangusong sabi ni Ville. Napatitig lang ako sa anak ko haban
LikePumasok kami sa mall.. hindi ito unang beses na lumabas kami ni Ville. Pero sa bansang ito, ito ang unang beses, dahil pag naisiang kong lumabas kasama siya, nasa ibang bansa kami. Sinama ko siya minsan sa ibang bansa, kapag wala suyang pasok. May mga kasamahan namin ni Cath na nakaalam na kay Ville pero hindi lahat.Gaya ng gusto ni Ville, pumunta kami kung saan sinabi niyang may mga laro. Kahit na naiiba siya sa nga ka edad niya, hindi parin mawawala sa kanya ang pag-lalaro. Bago kami pumasok doon ni register ko muna ang pangalan ko. Magbayad sana ako para sa mga tokens na gagamitin sa paglalaro ni Ville.. pero hindi ko pa naibigay ang pera ko binigyan na kami ng maraming tokens at tinanong ako."Please come back here if the tokens is not enough for you," sabi ng nagbigay sa akin. Nalilito akong tiningnan ang ibang kumukuha ng tokens na nagbabayad bago binigyan. Bakit kami wala?"How about our payment?" tanong ko habang pinakita sa kanya ang pera ko. Umiling siya sa akin."Yo
FaultPuro tawanan ang nagawa namin ni Ville habang naglalaro at nagsisugawan. Hindi na namin pinansin ang mga tao sa paligid namin kung naiingayan ba o naiirita sa tawa namin, o tawa ko lang sila naiirita. Hindi ko na mapigilan ang tumawa ng malakas lalo na't mabilis ko lang napatay ang character ni Ville."Why are you so good to this mommy!" sigaw ni Ville ng namatay na naman ang character niya dahil sa pagbaril ko. Tumawa ako at kumindat sa kanya. "Who taught you?" tanong ni Ville ng nag bilang pa bago magsimula ng laro.Natigilan ako at napatingin kay Ville. Double ang sakit na naramdaman ko ng marinig ang tanong ni Ville. Si papa ang nagturo sa akin noong bata kami palagi kaming nagagawi sa mall para maglaro ng ganito. Hindi kami tumigil hanggang sa matalo si papa habang si mama tumawa lang kapag natatalo ulit ako ni papa. Hindi maranasan ni Villa ang naranasan ko dati.Hanggang ngayon masakit paring isipin ang nangyari kay papa. Pinaghanap siya ng mga pulis kaya hindi na niya ma
Looks"Gusto mong manuod ng sine anak?" tanong ko pagkatapos naming puntahan lahat ng laro dito na gusto niya. May hindi niya bet dahil masyadong pangpabata at boring sabi niya kaya nilampasan nalang namin. Natawa pa ako noong narinig ko iyun kaya sinabi kong baby pa naman siya pero naiinis lang siya sa akin."Sure mommy! but I wanna eat first," sabi niya. Tiningnan ko ang oras, doon ko lang napansin na lunch time na pala."Are you hungry?" tanong ko. Nakalimutan kong tingnan ang oras, masyado kaming na enjoy kaya hindi ko napansin."Not that much," tipid niyang sagot. Tumango sa kanya. Nadaanan namin ang sine kaya huminto muna kami para kumuha ng ticket for one o'clock, baka maubusan kami mamaya, ubusan pa naman dito. Hindi parin ako sanay na wala kaming bayad kaya inabutan ko ng pera pero hindi nila tinanggap dahil VIP 'daw' ako. Nakalimutan ko iyun kaya binalik ko nalang ang pera sa bag ko at tinaggap ang dalawang ticket. Pinapili pa nila ako ng upuan. Sinabi ko nalang na sa likod
DeliciousNag-iwas ako ng tingin may Ville. Kunwari nalang tumingin sa counter kung saan pumunta ang waiter kanina na kinuha ang order namin. Hindi narin nagsalita si Ville kaya sinulyapan ko ulit siya. Hindi na siya nakatingin sa akin, naglibot ulit ang tingin niya sa loob."I like it," biglaang sabi niya. Ngayon nagtaka ulit ako sa kanya. Hinintay ko ang karugtong ng sinabi niya. "I like the restaurant mommy," sabi niya at bumaling sa akin. Hindi na ako nagiwas ng tingin sa kanya."Why?"Hindi ko alam ang inisip ng anak ko ngayon, pero kinabahan ako."Because of that picture," sabi niya sabay turo sa likod ko, kahit hindi ko lilingunin alam ko kung ano ang tinuro niya. "It looks like I'm the owner of the restaurant.." huminto siya, parang may na-alala, "mall rather. I saw him everywhere." Napatitig lang ako sa kanya habang sinabi ang mga iyun. "We have the same eyes, nose, hair, and so on.. so I feel like I'm the owner." Masaya siya habang binaggit iyun sa akin."You want him to be