Isang hinala ang pumasok din sa isipan ni Avigail... Maari kayang pipi ang batang babae?
Dahil dito, lalong nadagdagan ang awa niya sa bata, at malumanay na bumulong, "Ibigay mo ang kamay mo kay Tita, okay lang ba?"
Inilapit niya ang kamay niya sa bata.
Tumingin ang bata sa kanya nang may pag-aalinlangan, ngunit lumambot ang ekspresyon nito nang marinig ang malumanay niyang boses.
Hindi nagmadali si Avigail; hinintay niya itong unti-unting magtiwala sa kanya.
Nag-alinlangan ang batang babae nang matagal bago iniabot nang dahan-dahan ang kanyang kamay kay Avi.
Nang mahawakan na niya, mahigpit na hinawakan ni Avi ang bata, ngumiti, at marahan itong itinayo. Sinamantala niya ang pagkakataong iyon para muli itong suriin.
Dahil dito, mas naging malapit sila sa isa't isa.
Malambot ang katawan ng bata at amoy gatas.
Lumalambot ang puso ni Avi, hindi niya maiwasang maalala ang anak niyang nawala noon.
Kung nabuhay lang ito, baka kasing-edad na ito ng batang kasama niya ngayon.
Habang iniisip niya ito, hindi maiwasang may kalungkutang mabanaag sa kanyang mga mata.
Parang napansin iyon ng bata. Tumitig ito sa kanya, hindi gumagalaw, pero ang malalaking mata nito ay nakapako sa kanyang mukha.
Kahit alam nitong hindi dapat lumapit sa mga estranghero, ang tiyahin na ito ay talagang maganda...
At sa di malamang dahilan, gusto niyang lumapit dito.
Napahanga si Angel sa nakita, "Ang cute ng batang ito. Hindi pahuhuli ang itsura niya sa mga anak natin!"
Natapos ang pagsusuri ni Avi at tumango. "Mukhang naligaw siya sa pamilya niya. Dalhin natin siya sa istasyon ng pulis para makontak natin ang pamilya niya."
Matapos magsalita, biglang hinawakan siya ng batang babae.
Nang tingnan siya ni Avi, nakita niyang umiiling ito at maluha-luha ang mga mata, na parang malapit nang maiyak.
Ayaw na ayaw ng bata na magpunta sa pulisya.
Naantig ang puso ni Avi sa kaawa-awang itsura ng bata.
Pero wala siyang ibang magawa. Napakabata pa ng bata, at kung hindi ito agad dalhin sa pulisya, baka pagbintangan siyang nangdukot.
Napabuntong-hininga si Avi.
"Hindi tayo pupunta sa pulisya, okay?"
Yumuko siya at kinausap ang bata, "Alam mo ba ang number ng mga magulang mo? Tatawagan ko sila para sunduin ka."
Sa narinig, tumigil ang bata sa pag-iling at parang nalungkot ang mga mata nito.
Habang hinihintay ang sagot ng bata, iniisip na baka hindi nito alam, handa na sana siyang dalhin ito sa pulisya, nang biglang kumilos ang bata.
Kinuha ng bata ang isang ballpen at maliit na papel sa bulsa, sinulat ang isang number at "Daddy," saka inabot ang papel kay Avi.
Kinuha ito ni Avi, itinipa ang number ng ama ng bata at pinindot ang tawag.
"Ang tahimik talaga niya, siguro nga pipi siya" bulong nina Dane at Dale
Tumigil si Avi, tiningnan ang dalawang anak, at pinaalalahanan sila, “Don’t tell that words again to her. Okay?”
Biglang tumuwid ng tayo ang dalawa at ngumiti nang may pagsisisi sa bata.
Tumingin ang batang babae sa kanila at walang malay na lumapit nang konti kay Avi, mahigpit na hawak ang laylayan ng damit niya.
Nang hindi na siya makatingin, kinumpirma ni Avigail ang number at pinindot ang dial button...
Sa Villafuerte de mansion,
Pumasok si Dominic sa loob ng bahay na seryoso ang mukha. "Nakita na ba si Skylei?"
Lumapit ang mayordoma na may pag-aalala sa mukha at sinabi, "Hindi pa po, wala pa ring balita tungkol sa batang babae."
Kasabay ng pagkakasabi niya, parang naramdaman niya ang mabigat na presensya ng batang amo.
Ang kanyang mukha ay malamig at mabagsik, at ang mga kilay ay nakakunot.
Hinahanap na nila ang lahat ng puwedeng paghanapan.
Saan pa kaya makikita ang batang iyon?
May nangyari na nga kaya sa kanya?
Nang maisip ito, bumalot ang mabigat na aura kay Dominic na tila gustong wasakin ang lahat.
Biglang dumating ang isang babaeng maganda ang makeup na nagmamadali, "Dom, totoo bang nawala si Lei? Nahanap niyo na ba siya?"
Si Lera Gale,
Ang babaeng minsan na niyang gustong pakasalan!
Pero ngayon, nang makita niya ito, kumalma ang mukha niya at sinabi, "Hindi pa natatagpuan! Dumating ka na rin lang, gusto ko sanang tanungin, ano ba ang sinabi mo kay skylei kaninang hapon? Bakit siya biglang lumayas?"
Napanganga si Lera sa tanong niya, at napatingin nang gulat, "Dominic, ano bang ibig mong sabihin? Pinaghihinalaan mo bang may ginawa ako kay Leilei?"
Bahagyang nasaktan ang ekspresyon niya, "Wala akong ginawa! Kung di man alam ng iba, ikaw dapat ang nakakaalam, di ba? Matagal ko nang tinituring na anak si Skylei. Kahit malamig ang pakikitungo niya sa akin, lagi kong sinusubukang maging mabait sa kanya. Kaya wag mong sabihin sa akin na pinalayas ko siya!"
Habang sinasabi niya ito, mukhang malapit na siyang maiyak at mukhang inosente.
Pero sa loob ng kanyang isip, gusto niyang hindi na sana bumalik ang pipi na iyon!
Kanina, may sinasabi siya sa bata na baka hindi maganda, at sinabihan itong kapag ikinasal siya kay Dominic, magkakaroon ng mas maraming cute na kapatid.
Dahil doon, baka hindi na siya magustuhan ni Dominic!
Dahil pipi at walang kuwenta ang batang iyon, wala siyang silbi...
At hindi niya inaasahan na aalis ang bata sa bahay!
Sana nga mawala na ito sa landas niya!
Malamig na tumingin si Dominic kay Lera ng ilang sandali.Si Lera ay kalmado na pinipisil ang kanyang palad, natatakot na baka may masabi siyang mali."Siguraduhin mong totoo iyang sinasabi mong wala kang ginawa sa batang iyon o sinabi man lang!"Pagkalipas ng ilang sandali, umiwas ng tingin si Dominic at tumingin kay Henry, na nakatayo sa tabi. "May balita na ba mula sa pulis?"Ang tono ni Henry ay seryoso, "Wala pa."Pagkasabi nito, tiningnan niya si Dominic nang may kaba at nagtanong ng may pag-aalala: "Posible bang na-kidnap si Sky Sir?"Ang batang si Skylei ay paborito ng kanyang ama at may mataas na katayuan sa pamilya Villafuerte. Sa mga nakaraang taon, ilang beses na ring may nagtangkang manmanan siya. Minsan nga ay muntik na siyang ma-kidnap.Ngayon, hindi nila makita ang bata kahit saan, at wala pang balita mula sa pulisya, kaya't napilitan si Henry na isipin ang posibilidad ng pag-kidnap.Nang marinig ito, biglang dumilim ang mata ni Dominic at seryosong sinabi, "Magpadala
Ang max's sa ayala mall ang isa sa mga pinakasikat na restaurant sa manila. Naghahain sila ng mga masasarap na pagkain, maasikaso ang mga crew. Hindi sila tumatanggap ng walk in costumer dahil ito lang ang restaurant na nagpappa-reserve muna bago pumunta, minsan nga umaabot pa ng isang buwan dahil fully-book. Ang mga negosyante at matataas na uri ng tao ang madalas nagpapabook dito dahil sa pagkaing masasarap. Si Angel ang nag-book at nakahanap ng makakainang ito. Ang dekorasyon sa restaurant ay napaka-elegante rin. Ang bawat upuan ay may screen na naghihiwalay. May maliit na pintong kahoy sa harapan na walang kisame. Sa gabi, ang chandelier sa itaas ay nagbibigay ng napakagandang ambiance, na tila parang mga sinaunang tao na umiinom sa ilalim ng buwan.Binuksan ng ilang tao ang pinto at umupo sa isang bilog na mesa.Di nagtagal, dumating ang waiter dala ang mga pagkain.Si Avegail ay nag-aalala na baka hindi makakain nang maayos ang batang babae sa tabi niya, kaya't nakatuon siya sa
Sa Lamesa, pagpasok ng ni Dominic sa Restaurant ay nakita niya agad ang dalawang magkaharap. Ang isang bata at si Angel. Nagpalipat-lipat ng tingin si Dominic at sa huli ay tinutok ang paningin sa bata, sinuri niya ito gamit ang kaniyang mata. Nang makita siya ni Skylei ay napairap na lang ito, tatalikod ng bahagya na para bang nagtatampo. Naningkit ang mata ni Dominic dahil sa inasta ng kaniyang anak at tumingin ng masama. Napansin naman ito ng assistant ni Dominic na si Henry.“Princess Sky? Ayos ka lang ba? Wala bang masakit sa iyo?”Sa puntong ito, naging kapaki-pakinabang si Henry, ang kanyang assistant, dahil parehong tahimik ang mag-ama. Tiningnan siya ng maliit na bata, pagkatapos ay talikod muli na may tampo at hindi siya pinansin. Nagtatampo talaga ang bata. Napabuntong-hininga ng bahagya si Henry nang makita niyang maayos naman ang bata. Tumingin siya kay Dominic. Tumango lang naman ito at muling sinilip ang babaeng katabi ng kanyang anak.Nagkatinginan sila ni Angel. Bigla
"Mommy, sino si Dominic? Bakit tayo nagtatago sa kanya?"Nakita ni Dane ang malalim na iniisip ng kanyang mommy, kaya inalog niya ang kamay nito at nagtanong nang may pagkabatid.Dahan-dahang bumalik si Avegail sa kanyang sarili, hinaplos ang kanilang mga ulo, at ngumiti nang walang mapait, "Wala siyang mahalaga, nagkaroon lang kami ng kaunting hindi pagkakaintindihan noon. Kayong dalawa, kapag narinig n'yo ang pangalang 'yon sa susunod, iwasan n'yo siya, ha?"Sumang-ayon ang dalawang bata nang masunurin, "Sige po, Mommy."Nang hindi na sila tinitingnan ni Avegail, nagtinginan ang dalawa, at ang kanilang mga malalaking mata ay puno ng kuryosidad.Sa isip nila tumatakbo ang katanungan kung anong nangyari kay Avegail na sarili nilang ina at sa lalaking nagngangalang Dominic Villafuerte. Nalaman nila pangalan dahil binanggit ni Avegail at nalaman nilang Villafuerte dahil sa narinig sa kabilang table habang kumakain sila.Tumango si Avegail, ngunit iniisip pa rin ang nangyayari kay Angel
Dalawampung minuto ang nakalipas.Dahan-dahang huminto ang kotse sa Villafuerte Mansion. Si Princess Sky ay ayaw magpabuhat. Hinawakan niya ang upuan, dahan-dahang bumaba ng kotse, at tahimik na naglakad sa unahan. Tahimik namang sumunod si Dominci. Pagpasok ng mag-ama sa loob, may narinig silang tawag..."Princess Skylei!" Nasa sala si Lera, abalang nag-scroll sa kanyang cellphone. Nang marinig niyang may pumasok, itinaas niya ang kanyang mga mata at sumulyap.Nang makita niya si Sky, agad siyang tumakbo at niyakap ang batang babae, "Nandito ka na! Bakit ka umalis nang walang paalam? Nag-alala si Tita! Ayos ka lang ba? May sugat ka ba?" Habang nagsasalita, sinuri niya ang katawan ng batang babae nang may pag-aalala. Hindi inaasahan ni Sky ang pagkakayakap sa kanya at sandaling natigilan.Narinig niya ang mapagpanggap na boses ni Lera at unti-unting lumamig ang kanyang tingin. Alam ni Sky na nagpapanggap ang kaniyang tiyahin. Alam naman nito kung bakit siya umalis sa bahay. Kung hindi
Diretso silang bumalik sa villa. Dahil gutom pa rin sina Avegail at ang dalawang bata, inubos nila ang lahat ng pagkaing binili ni Angel. Pagkatapos ng hapunan, umakyat na ang dalawang bata para maligo.Tumingin si Angel sa kanyang matalik na kaibigan nang may makahulugang tingin, "Hindi ko maintindihan, bakit ka umiwas kay dominic? Hindi ba kayo nagkasundong maghiwalay noon? Bakit parang takot ka sa kanya ngayon? At bakit kayo naghiwalay? Hindi mo naman sinabi sa akin kung ano ang nangyari ilang taon na ang nakakaraan."Nang marinig ito, iniwas ni Avegail ang kanyang tingin at tila nag-atubiling magkwento tungkol sa mga pangyayari noong panahong iyon. Ngunit sa huli ay kinukwento niya ang buong pangyayari.“Avegail! ang tapang mo!” Hindi inaasahan ni Angel na maglalakas loob ang kanyang matalik na kaibigan na lasunin si Dominic at lihim na magdalang-tao ng anak nito. Kaya pala tumakbo siya nung marinig ang pangalan ni Dominic kanina!Napangisi nang mapait si Avegail, “Ayoko sanang ma
Sa Mansion ng mga VillafuerteHating gabi.Tahimik na pumasok si Dominic sa kwarto ni Skylei at inayos ang kumot na nahulog sa kanya.Mahimbing ang tulog ng maliit na batang babae. Tinitigan siya ni Dominic nang matagal bago tumalikod at lumabas.Paglabas niya, nakita niya si Henry na lumalapit. "Sir, pumunta ako sa restaurant na iyon para mag-imbestiga, ngunit sira ang surveillance system ng restaurant kaya wala kaming nahanap."Narinig ito ni Dominic at bahagyang kumunot ang kanyang noo, "Tingin mo, nagkataon lang o sinadya?"Sa oras na may hinala siya, sira naman ang surveillance ng restaurant na iyon?Medyo nahihiya si Henry at nag-aalinlangan niyang sinabi, "Baka naman nagkataon lang. Matagal na pong umalis si Madam Avi... Hindi, si Miss Avigail. Wala tayong balita tungkol sa kanya sa loob ng mga taong ito. Imposible na bigla siyang magpakita dito sa bansa."Pagkatapos niyang magsalita, nakita niyang biglang dumilim ang mukha ng kanyang amo.Biglang kinabahan si Henry at tahimik
Sinundan ni Dane ang direksyon ng tingin niya at nakita nga ang batang kapatid na babae na nakilala nila noong nakaraang araw.Bahagyang nakakunot ang magandang kilay ng bata.Sa oras na iyon, nakatingin sa kanila si Skylei habang pumapalakpak kasama ang ibang mga bata. Nakita niyang tumingin sa kanya ang kambal, at may bahagyang excitement sa malalaking bilugan niyang mga mata. Hindi niya inaasahang makikilala ang dalawang batang iyon dito. Kahit na minsan pa lang sila nagkita, nagustuhan niya na agad ang mga ito, kahit hindi niya maipaliwanag kung bakit.Ngunit habang nakatitig siya sa kanila, sina Dane at Dale ay bumalik na ang tingin sa harapan."Sige, kayong dalawa, maupo na muna kayo doon. May dalawang bakanteng upuan malapit kay Skylei. Pwede kayong magkatabi." sabi ng teacher.Nagulat sina Dane at Dale, pero hindi nagsalita. Tumango lang sila at sumunod na umupo.Nang makita ni Sky na papalapit sa kanya ang dalawang lalaki, kumislap ang kanyang mga mata at masaya siyang nakati
Nagulat muli si Avigail.Nang banggitin ng bata ang Sleeping Beauty, hindi maiwasang maisip ni Avigail ang biglaang halik sa dula."Tita?" Tinawag siya ng bata.Nagbalik-loob si Avigail sa kanyang mga iniisip, pilit na ngumiti sa bata at sinimulang ikwento ang kwento ni Sleeping Beauty.Nakikinig ng mabuti ang bata.Nang matapos si Avigail, nakatulog na ang bata sa kanyang pagkakahiga.Maingat na itinuck-in ni Avigail ang kumot sa bata at humiga sa tabi nito.Pagod na rin siya mula sa buong araw ng pagtakbo at laro, ngunit nang ipikit niya ang mga mata, puno pa rin ng mga pag-iisip ang kanyang isipan.Kahit na nahanap na niya si Dane, natatakot pa rin siya tungkol sa pagkawala nito.Dagdag pa, nang banggitin ni Skylei ang Sleeping Beauty, muling sumagi sa isip ni Avigail ang halik sa dula.Hindi niya alam kung gaano katagal siyang nakahiga sa kama, pero hindi pa rin siya nakakatulog.Nang tumingin siya sa orasan, malapit nang maghatingabi.Nagdesisyon si Avigail na bumangon at pumunta
Pagbalik nila sa hotel, nais ni Avigail na diretsong akyatin ang dalawang maliit na bata sa itaas.Ngunit parang may nagmamasid na may halong sama ng loob na sumusunod sa kanya mula sa likod.Bahagyang kumunot ang noo ni Avigail at lumingon, at nakita niyang malapit na sumusunod si Skylei, tatlong hakbang ang layo.Nang makita ng bata na tumingin siya, huminto si Skylei at may hitsura ng pagkabigo at inaasahan sa mukha.Sa hindi kalayuan, parang hindi nakita ni Dominic ang nangyayari at abala siya sa pagbubuhos ng inumin sa bar.Dahil dito, nilapitan ni Avigail ang maliit na bata. “Sky, gusto mo bang matulog kay tita?”Nanginginig na tumango si Skylei, at maingat na tinanong, “Pwede ba?”Nakita ni Avigail ang pag-aalangan sa mata ng bata kaya't nahulog ang kanyang puso. Tumingin siya kay Dominic na hindi kalayuan, at dahan-dahang sinabi kay Skylei, “Punta ka kay daddy, kung okay lang kay daddy, isasama kita.”Pagkarinig nito, kumislap ang mata ng maliit na bata at tumakbo agad kay Dom
“Kuya, totoo ba…?” maingat na tanong ni Dane habang tinitingnan ang maliliit na bituin sa gilid, at binago ang tawag sa bibig niya, “Totoo bang ako’y natagpuan ni Tito Dom?”Tumango si Dale, “Kanina, sobrang kabado si Mommy, gusto ka naming hanapin ni Sky, pero pinigilan kami ni Tito Dom, siya na lang ang pumunta para hanapin ka.”Nang marinig iyon, hindi maiwasan ni Dane na tumingin kay Dominic na malayo at magkahalong emosyon ang naramdaman.“Pero buti na lang natagpuan ka ni Tito Dom agad, kung hindi, baka talagang umiyak si Mommy.” naalala ni Dale ang itsura ng Mommy nila na kabado at naisip niyang magkasabay sa loob ng puso ang kasalanan.Kahit na hindi sila gusto ng kanilang Daddy, kailangan pa rin nilang magpasalamat sa ginawa ni Dominic para sa kanilang Mommy.Nang marinig ni Dane na halos umiyak si Mommy kanina, naging puno ng pasensya ang mukha ng bata at nagdalawang-isip, “Hindi mo ba naiparating ng maayos ang pasasalamat kay Tito Dom?”Hindi niya naiintindihan ang buong si
"Dane, pasensya na." Pagkatapos magbaling ng atensyon ng lahat sa kanila, humingi ng tawad si Dale sa kanyang kapatid ng may pagsisisi, "Dahil hindi ko kasi nahawakan ng maayos ang kamay mo, kaya ka naipit at nawalan ng direksyon..."Tiningnan lang ni Dane ang kanyang kapatid ng hindi alintana, "Marami kasing tao dito, hindi kasalanan ni Kuya, at hindi naman ako nawawala. Masaya akong magtugtog ng drums kanina."Nang marinig ito, napakunot ang noo ni Dale at nanahimik sandali, tapos ay dahan-dahang tumango at hindi nakalimutang mangako, "Pero sisiguraduhin ko na hahawakan ko ng mabuti ang kamay mo sa susunod, at hindi na ito mangyayari ulit!"Matapos iyon, mabilis na tumango si Dane at mahigpit na hinawakan ang kamay ng kanyang kapatid.Si Skylei na nasa gilid naman ay hindi nagpatalo at sumali sa saya, "Gusto ko rin! Hahawakan ko ang mga little brothers!"Habang sinasabi ito, seryosong hinawakan ng maliit na bata ang kamay ni Dane.Magkahawak ang kamay ng tatlong bata, ang kanilang m
Ang liwanag ng mga paputok sa kalangitan ay kumislap sa mga mata ng mga bata, na naging sobrang ganda at kaakit-akit.Nakatayo si Avigail sa tabi ng lalaki, tinitingnan ang kalangitan, ngunit ang mga mata niya ay palaging nakatingin kay Dale at Skylei, dahil takot siya na baka mawalan ng balanse ang mga bata.Pero buti na lang at ligtas ang mga bata hanggang sa matapos ang palabas ng mga paputok.Ito ang unang pagkakataon na nakaupo si Dale sa balikat ng kanyang tatay. Nang bumaba siya, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaunting lungkot, pero hindi niya ito ipinakita. Hinayaan niya lang ang lalaki na ilagay siya sa lupa at magpasalamat ng magalang, "Salamat, Tito."Tumango si Dominic ng kaunti at hindi nagsalita.Ang lahat ay abala pa rin sa romantic na atmospera ng palabas ng mga paputok.Bigla na lang tumahimik ang banda sa entablado.Nakatingin na si Avigail sa galaw ni Dane, at agad niyang napansin ang pagbabago sa entablado. Agad niyang tinignan ang entablado.Nakita niyang si D
Ang makulay na mga paputok ay sumabog sa kalangitan ng gabi.Sabay-sabay na tumahimik ang lahat at tinanaw ang tanawin sa kalangitan.Panandalian, tanging ang tunog ng tugtugin ng banda ang naririnig nila sa kanilang mga tenga.Parang upang umayon sa tahimik na atmospera, ang mga miyembro ng banda ay tahimik na nagbago ng tugtugin patungo sa isang mas mapayapang himig.Tumigil sandali ang mga patok ng tambol ni Dane, at saka dahan-dahang sumabay sa ritmo ng banda.Si Avigail ay hawak si Dale, tinanaw ang mga paputok na namumutawi sa kalangitan, at pagkatapos ay bumalik ang tingin sa maliit na batang lalaki na nakatingin sa mga patok ng tambol sa entablado. Isang ngiti ang sumik sa kanyang mukha.Sa kanyang tabi, si Skylei ay humawak sa kamay ng kanyang tatay at tumalon, sinubukang makita ang mga paputok sa itaas ng kalangitan.Ang maliit na bata ay masyadong mababa, at natatakpan ng mga tao sa paligid ang kanyang paningin. Tanging ang mga ulo ng tao lang ang makikita niya kapag siya’y
Habang si Avigail at ang mga bata ay naghintay ng matagal, may ilan na hindi na nakapaghintay pa.Ngunit naalala niya ang sinabi ni Dominic kanina, kaya nag-aalala siya para sa mga batang kasama niya. Kaya't wala siyang magawa kundi maghintay ng may kabang.Biglang kumalabit ang kanyang telepono.Nagkunot ang noo ni Avigail at agad sumagot sa tawag.“Nahanap na namin si Dane. Nasa harap siya ng banda, pinapanood ang kanilang pagtatanghal. Pinabantayan ko na siya, dumaan ka na dito,” narinig niyang malalim na boses ni Dominic.Pagkarinig ni Avigail, agad na gumaan ang pakiramdam niya. Nagpasalamat siya agad, “Maraming salamat, pupunta ako agad.”Sa kabilang linya, maikli lamang ang sagot ni Dominic bago ibaba ang tawag at nagmadaling pumunta sa lokasyon.“Nahanap mo na ba ang kuya mo?” Tanong ni Dale, nang makita ang ekspresyon ng ina.Tumango si Avigail at ngumiti sa batang si Dale bilang pag-kalma.Mas nanggigigil pa si Dale, “Puntahan na natin si kuya! Sigurado akong natatakot siya
Si Dominic ay tiningnan ang karamihan, ngunit hindi niya nakita ang maliit na bata. Unti-unti ay nagbago ang ekspresyon niya at nagiging masama ito.Bagamat sigurado siya na walang masamang tao na nandito na may masamang intensyon sa bata, hindi pa rin niya maiwasang mag-alala dahil hindi niya pa rin ito makita."Excuse me, sir..." Ang nagtitinda ng mga laruan kanina ay lumapit muli.Nang makita ang tao sa harap niya, bigla niyang nahinto ang kanyang boses.Para bang may kakaibang takot na naramdaman siya. Hindi niya alam kung bakit, pero parang ang aura ng lalaki ay mas nakakatakot kaysa kanina. Para bang nais siyang lamunin nito.Nang makabawi siya, linakasan ng nagtitinda ang kanyang loob at umubo nang bahagya, nagkunwaring aalis na parang walang nangyari.Ngunit bago pa siya makapag-lakad, nahawakan siya sa balikat ng isang malaking kamay.Walang kalikut-likut, alam agad ng nagtitinda na ang lalaki nga iyon.Nanginig siya sa takot at dahan-dahang humarap, "Sir, may kailangan po ba
Nag-angat si Avigail ng kanyang ulo at tiningnan siya nito ng may malungkot na ekspresyon. "Kanina, pinapanood ko sila. Bago ako makipag-usap sa tindero, nandito pa si Dane." Ipinaliwanag ni Dominic ng malalim na tinig.Ibig sabihin, hindi malayo si Dane.Bahagyang nagkunot ang noo ni Avigail at nagsalita ng mabalisa, "Kung gano’n, hahanapin ko ang mga malapit na lugar!""Ako rin!" mabilis na sumang-ayon si Dale.Nawala ang kanyang kapatid, kaya’t kailangang hanapin agad ito!Nakita nilang parehong nag-aalala si Skylei, kaya't mabilis ding nagsabi, “Maghahanap rin ako!"Wala nang time si Avigail para mag-isip at gusto nang dalhin ang mga bata para hanapin si Dane.Pero pagkalipas ng ilang hakbang, hinarang siya ni Dominic, "Isama mo ang mga bata at maghintay na lang kayo sa labas, ako na ang maghahanap dito."Nagkunot ang noo ni Avigail at nais sanang tumanggi."Nawawala si Dane, tapos dami ng tao dito, gusto mo bang mawala din si Sky at Dale?" tanong ni Dominic na may seryosong tono