Diretso silang bumalik sa villa. Dahil gutom pa rin sina Avegail at ang dalawang bata, inubos nila ang lahat ng pagkaing binili ni Angel. Pagkatapos ng hapunan, umakyat na ang dalawang bata para maligo.Tumingin si Angel sa kanyang matalik na kaibigan nang may makahulugang tingin, "Hindi ko maintindihan, bakit ka umiwas kay dominic? Hindi ba kayo nagkasundong maghiwalay noon? Bakit parang takot ka sa kanya ngayon? At bakit kayo naghiwalay? Hindi mo naman sinabi sa akin kung ano ang nangyari ilang taon na ang nakakaraan."Nang marinig ito, iniwas ni Avegail ang kanyang tingin at tila nag-atubiling magkwento tungkol sa mga pangyayari noong panahong iyon. Ngunit sa huli ay kinukwento niya ang buong pangyayari.“Avegail! ang tapang mo!” Hindi inaasahan ni Angel na maglalakas loob ang kanyang matalik na kaibigan na lasunin si Dominic at lihim na magdalang-tao ng anak nito. Kaya pala tumakbo siya nung marinig ang pangalan ni Dominic kanina!Napangisi nang mapait si Avegail, “Ayoko sanang ma
Sa Mansion ng mga VillafuerteHating gabi.Tahimik na pumasok si Dominic sa kwarto ni Skylei at inayos ang kumot na nahulog sa kanya.Mahimbing ang tulog ng maliit na batang babae. Tinitigan siya ni Dominic nang matagal bago tumalikod at lumabas.Paglabas niya, nakita niya si Henry na lumalapit. "Sir, pumunta ako sa restaurant na iyon para mag-imbestiga, ngunit sira ang surveillance system ng restaurant kaya wala kaming nahanap."Narinig ito ni Dominic at bahagyang kumunot ang kanyang noo, "Tingin mo, nagkataon lang o sinadya?"Sa oras na may hinala siya, sira naman ang surveillance ng restaurant na iyon?Medyo nahihiya si Henry at nag-aalinlangan niyang sinabi, "Baka naman nagkataon lang. Matagal na pong umalis si Madam Avi... Hindi, si Miss Avigail. Wala tayong balita tungkol sa kanya sa loob ng mga taong ito. Imposible na bigla siyang magpakita dito sa bansa."Pagkatapos niyang magsalita, nakita niyang biglang dumilim ang mukha ng kanyang amo.Biglang kinabahan si Henry at tahimik
Sinundan ni Dane ang direksyon ng tingin niya at nakita nga ang batang kapatid na babae na nakilala nila noong nakaraang araw.Bahagyang nakakunot ang magandang kilay ng bata.Sa oras na iyon, nakatingin sa kanila si Skylei habang pumapalakpak kasama ang ibang mga bata. Nakita niyang tumingin sa kanya ang kambal, at may bahagyang excitement sa malalaking bilugan niyang mga mata. Hindi niya inaasahang makikilala ang dalawang batang iyon dito. Kahit na minsan pa lang sila nagkita, nagustuhan niya na agad ang mga ito, kahit hindi niya maipaliwanag kung bakit.Ngunit habang nakatitig siya sa kanila, sina Dane at Dale ay bumalik na ang tingin sa harapan."Sige, kayong dalawa, maupo na muna kayo doon. May dalawang bakanteng upuan malapit kay Skylei. Pwede kayong magkatabi." sabi ng teacher.Nagulat sina Dane at Dale, pero hindi nagsalita. Tumango lang sila at sumunod na umupo.Nang makita ni Sky na papalapit sa kanya ang dalawang lalaki, kumislap ang kanyang mga mata at masaya siyang nakati
Nang mahulog si Skylei, nakaramdam siya ng sakit at panghihinayang. Hinaplos niya ang kanyang mga munting kamay nang di-sinasadya, pulang-pula ang kanyang mga mata. Pigil na pigil siyang umiyak, tumayo siya mula sa sahig, saka kinuha ang isang maliit na notebook mula sa mesa at nagsimulang magsulat ng bawat letra nang maingat.Hindi na ito nakagugulat sa mga bata.Ang munting pipi ay hindi makapagsalita, kaya't karaniwan siyang nakikipag-usap sa kanila sa pamamagitan ng pagsulat sa isang maliit na notebook. Ngunit dahil kakaunti lang ang nakikipaglaro sa kanya, bihira niyang ilabas ang notebook na ito.Makaraan ang ilang sandali, natapos na ni Skylei ang pagsusulat, ipinakita niya ang notebook kay Claire, "Mag-sorry ka." Pagkakita sa nakasulat doon, napairap si Claire at nagmamatigas na nagtanong, "Ang lakas ng loob mong pa-soryhin ako? Skylei, ang tapang mo ah, naghahanap ka ba ng gulo?" Habang sinasabi iyon, lumapit siya kay Sky at muling nagtangkang itulak siya.Hindi inaasahan ni
Walang kaalam-alam si Avi sa nangyari sa kindergarten.Pagkaalis niya roon, nagtungo siya sa institusyon na itinayo ng kanyang guro sa Tsina upang mag-report. Pagkapasok niya sa institusyon, nakita niya ang isang gwapo at maayos na lalaki na nakasuot ng malinis na shirt at pantalon na papalapit sa kanya."Suarez! maligayang pagbabalik. Masaya akong makatrabaho kang muli," wika ni Jake at iniabot ang kamay sa kanya na parang isang maginoo. Bahagyang tumango si Avigail at inabot ang kamay nito para kamayan ngunit mabilis din itong binitiwan. Dati, si Jake ay kasama sa team ni Miguel Tan sa ibang bansa at maraming pinagdaanan na pananaliksik at pag-unlad.Noong panahong iyon, naging assistant niya si Jake. Pagkatapos ng lahat, nagtapos ito sa isang kilalang paaralan at pareho silang humanga sa kakayahan nito ni Miguel Tan. Ang pagtrato ni Avi ay hindi malamig o mainit, at hindi iyon alintana ni Jake. Ngumiti siya at sinabing, "Dadalin kita sa opisina mo."Pagkatapos noon, naglakad siya p
Narinig ni Jake ang tanong ni Avi at naging seryoso ang kanyang mukha, "Ginagawa namin ang lahat ng paraan para masolusyunan ang problemang ito."Kumunot ang noo ni Avi habang hinihintay ang kasunod na sasabihin niya."Kamakailan lamang, nakipag-ugnayan ako sa isang supplier ng gamot. Napag-usapan na namin ang pagkakaroon ng pangmatagalang kooperasyon sa kanila, at kailangan na lamang pirmahan ang kontrata. Naka-schedule na rin ang araw ng pagpirma bukas ng hapon . Ang dahilan kung bakit hindi naging maayos ang daloy ng mga bagay-bagay noon ay dahil nasa yugto pa ng pagtatayo ang research institute at maraming komplikadong bagay ang kailangang ayusin. Hindi rin naging matatag ang mga tauhan noon, ngunit ngayon ay medyo naka-stabilize na. Bukod pa rito, ang mga gamot dito sa bansa ay halos monopolyo ng mga malalaking negosyante ng gamot, kaya't mahirap makakuha ng supply. Bago pa lamang kami sa lugar, kaya't marami sa mga supplier ang nagtaas ng presyo. Dahil dito, napilitang tumagal a
Bahagyang kumunot ang noo ni Dominic, at may bakas ng inis sa kanyang mga mata. Nagkamali na naman ba siya ng akala? Makakalimutan na sana niya ito nang minsan o dalawang beses, ngunit sunud-sunod na dalawang araw niyang nakikita ang anino ng babaeng matagal niyanghinahanap sa iba't ibang lugar. Parang... saglit lang lumitaw ang pigura sa harap ng mga mata niya, at bigla itong nawala. Hindi mapigilan ni Dominic ang malamig na pagtawa at inalis ang tingin. Nahuhulog siya sa sitwasyon na paulit-ulit niyang naiisip ang babaeng iyon!"Master, matagal nang naghihintay ang kliyente. Baka gusto mo nang pumasok?" Matagal nang naghihintay si Henry, ngunit nang hindi niya nakitang umaabante si Dominic, nagtanong siya nang may pag-iingat.Malalim na pumikit si Dominniv, pinagsama-sama ang damdamin, at kalmadong tumugon, "Tara na." Pagkasabi niyon, mabilis siyang pumasok na nakataas ang ulo.Mabilis namang sumunod si Henry.Nang dumating sina Avigail at Jake sa loob, nandoon na ang mga tauhan ng
"I'm really sorry. Are you okay?" Nakita ni Avi na ang tao sa harapan niya ay lasing, kaya nag-ingat siya at muling humingi ng tawad sa kanya, na may isip na mas mabuti nang may isang bagay kaysa wala. Pagkatapos niyang sabihin iyon, biglang ngumiti nang masama ang tao at medyo naguguluhan ang boses, "Ganda... Ganito na lang, para hindi kita awayin bakit hindi mo na lang saluhan ang kapatid ko kahit isang shot lang. Gwapo naman ang kapatid ko eh!" Naiinis na si Avigail sa inaasata ng lalaki ngunit dahil nga lasing ito at may tama ng alak ang utak, pinili na lang niyang unawaain. Hindi na lang niya ito pinansin at naglakad na lang siya ng nakayuko sa harapan nito para umalis. Hindi pa siya nakakalampas dito ay nagsalita ng muli. “Alam mo bang kilala ang kapatid ko? SObrang yaman niya at siguradong paggising mo isa ka ng celebrity. Aasenso ka sa buhay sa piling niya.”Habang sinasabi ito, tumawa siya ng masama, at ang kanyang mga mata ay walang kapantay na gumagala sa katawan ni Avig