Rowan:Umupo ako sa harap ng mesa ko at binasa ko ang ilang mga papel na kailangan ng atensyon ko. Sinubukan kong magpokus, pero hindi ko kaya. Ang isip ko ay tungkol pa rin sa hindi pagpansin ni Ava sa tawag ko. Kung hindi lang sa pagkuha ko kay Lydia, nagdududa ako na malalaman ko ang kondisyon ni Ava.Hindi pa rin ako makapaniwala sa laki ng pagbabago niya. Masasabi na ang Ava na kilala ko ay matagal nang wala at pinalitan na siya ng isang taong hindi ko kilala.Noong magdesisyon si Emma na babalik siya dito, natakot ako na gagawa ng mga problema si Ava. Na magiging problema siya na tulad noong teenager siya. Pero pinatunayan niya na mali ako.Dapat ay masaya ako na dumidistansya siya. Na hindi siya gumagawa ng gulo para sa akin, pero may parte sa sarili ko na ayaw ito. Kakaiba talaga na namomroblema ako at hindi ko gusto na lagi siyang nasa isipan ko.Sa huli, sumuko ako sa pag pokus at tumayo ako. Kumilos ako papunta sa mga bintana, tumitig ako sa labas, sinusubukan kong ikar
Alam ko na iniisip niya siguro kung ano ang nangyayari. Alam ng lahat na wala akong pakialam kay Ava. Pero kinasal kami. May impluwensya ako at maraming kalaban, pero hindi ako nag-assign ng isang bodyguard kay Ava, habang si Noah ay may dalawa.Tinanong pa mismo sa akin ni Ava kung ano ang problema ko. Bakit bigla akong naging interesado sa kaligtasan niya. Pwede rin makisama ang iba dahil nalilito rin ako kung bakit bigla siyang mahalaga sa akin.Nag buntong hininga ako, parang pagod.Tumingin ako sa relo ko, napagtanto ko na alas sais na. Dapat akong makipagkita kay Travis at Gabe para uminom ng six thirty bago umuwi.Dinala ko ang mga files, umalis ako ng opisina. Nasa isang mood ako na walang kahit sino sa mga empleyado ko ang may lakas ng loob na bumati sa akin ng good evening.Pumunta ako sa club at agad akong pumunta sa private room. Ito ang isa sa mga exclusive club na pagmamay ari ni Gabe.“Nandito ka na rin… pwede bang harapin mo siya dahil hindi ko matiis ang pagiging
Ava:Kabadong kabado ako habang naghahanda ako para sa date ko kasama si Ethan. Dalawang linggo na simula noong nakalabas ako sa hospital at mabuti na ang pakiramdam ko. Sinabi ng doctor na ayos na ako at bumalik na ako sa trabaho nitong nakaraang mga araw.Sa loob ng dalawang linggo, maraming nagbago. Kami ni Letty ay naging malapit sa isa’t isa, pati na rin kami ni Ethan. Niyaya niya ako nitong nakaraang mga araw. Pumayag ako ng buong puso.Mabuti si Ethan para sa ego ko. Pinapatawa at relax niya ako. Magaan ang loob ko kasama siya. Kapag kasama ko siya, nakakalimutan ko si Rowan. Nakakalimutan ko ang basag na puso ko.“Hair up o down?” Ang tanong ko kay Letty.Kami ay nasa isang video chat at tinutulungan niya akong maghanda.Kung sa totoo lang, ito ang unang beses na pumunta ako sa isang date. Tulad ng binanggit ko noon, hindi ako ang tipo ng babae na niyayaya ng mga lalaki noon.Noong kinasal ako, hindi ako dinala si Rowan para magdate. Kahit kailan ay hindi namin ginawa an
Inamoy ko ang mga bulaklak. Kahit kailan ay hindi ako binilhan ni Rowan ng mga bulaklak. Kahit kailan ay hindi niya ako trinato na mahalaga ako sa kanya. Sa isipan niya, isang abala lang ako na nagbigay ng anak sa kanya.“Ilalagay ko lang muna ito tubig, pagkatapos ay pwede na tayong umalis.” Tumalikod ako at dumiretso sa kusina. Pagkatapos ilagay ang mga bulaklak sa vase, umalis kami.Pareho akong kinakabahan at sabik. Hindi ko alam kung ano ang gagawin o sasabihin ko. Ano ba ang ginagawa sa mga date? Ano ang pinag uusapan? At sino ang dapat magsimula ng pag uusap? Wala akong alam at natatakot ako na magkamali.“Kakaiba ba na takot na takot ako, kahit na marami na akong mga date na napuntahan?” Ang tanong ni Ethan, nawala ang katahimikan.Tumawa ako. Gumaan ang loob. Naglaho ang pagkabalisa na kumulong sa akin.“Hindi naman… kahit ako, mabilis ang paghinga. Buong araw akong kinakabahan.” Ang amin ko. “Naging mahirap mag focus sa mga klase ko.”Kahit na ang mga estudyante ko ay m
“So, ano ang pinaka-exciting na bagay sa trabaho mo?” Binago ko ang pinag uusapan.Nagkaroon ng ngiti sa mukha niya habang sinabi niya sa akin ang tungkol sa trabaho niya. Hindi nagtagal, dumating ang pagkain at kumain na kami.Sinubukan kong mag pokus, ngunit habang mas maraming tao ang dumating, mas lalo akong kinabahan. Sinubukan kong mag relax at magpokus kay Ethan, ngunit hindi ko ito magawa.“Ayos ka lang ba, Ava? Parang kinakabahan ka ata?” Ang tanong niya na para bang napansin niya na hindi ako komportable.“Kinakabahan?” Ang hirap kong sinabi.“Oo, hindi ka mapakali at paiba-iba ang tingin mo.” Ang sabi niya sa akin. “Hindi ka ba nage-enjoy?”Naku! Nakokonsensya ako ngayon. Dapat kong sabihin sa kanya ang katotohanan, kung hindi ay masisira ang lahat ng nabubuo sa pagitan namin. Ang pinaka-ayaw ko ang isipin niya na wala akong utang na loob.“Pwede mong sabihin sa akin. Pangako, hindi ako magagalit.” Tumingin siya sa mga mata ko. Ito ay para bang nakita niya ang paglala
Rowan:Ngayong araw, umaasa ako na may magandang gabi ako kasama si Emma, ngunit nasira ito nang makita ko si Ava na nasa isang date kasama si Ethan.“Rowan?” Ang tawag sa akin ni Emma, ngunit hindi ko mapagana ang utak ko.Doon, nakatayo si Ava sa mga braso ng ibang lalaki. Noong una, akala ko ay pinaglalaruan ako ng mga mata ko. Naging masaya ako dahil nakita ko si Ethan kasama ang ibang babae at patunay na taksila siya. Ngunit napagtanto ko na ang babaeng yun ay si Ava.Nakakabighani ang ganda niya. Isang tanawin na kahit kailan ay hindi ko pa nakita. Ang flawless na kutis niya ay lantad at ang maliit na black dress niya ay nagpakita ng hugis niya.Oo, nakita niya na ang hubad na katawan ni Ava noon, ngunit iba ang tanawin na ito. Nagbihis si Ava, ang isang bagay na kahit kailan ay hindi niya ginawa noong magkasama pa sila. Baka dahil hindi ko sinabi sa kanya at hindi siya nag abala.Pinanood ko habang nilagay ni Ethan ang isang piraso ng buhok ni Ava sa likod ng tainga nito.
Emma:Hindi pa ako kumikilos simula noong umalis si Rowan. Pakiramdam ko na para bang ang mga pader ay kinukulong ako at wala akong takas. Walang paraan para mawala ang sakit na nararamdaman ko sa loob.Masakit ang lahat at hindi ko alam kung paano ito pigilan. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko o kung ano ang reaksyon ko dapat.Bakit nangyayari ito sa akin? Ito ang tanong ko sa sarili ko lagi, ngunit walang sagot dito. Walang hint kung bakit pinagdadaaanan ko pa rin ito kahit na nakuha ko na siya.Naramdaman ko ang pagtulo ng luha sa mukha ko. Ayaw ko maging mahina. Ayaw kong umiyak. Pinunasan ko ang mga luha ko sa galit sa sarili ko dahil hinayaan ko na tumulo ito.Noong namatay si daddy, sobrang nalungkot ako. Ako ang prinsesa niya at siya ang bayani ko. Hindi ko siya nakasama masyado dahil lumipat ako sa ibang lungsod, ngunit kapag magkasama kami, masaya ito.Akala ko ay hindi na ako babalik sa sarili pagkatapos niyang mamatay, na walang magandang balita dito. Pagkatapos,
Tulad ng sinabi ko noon, si Ava ay hindi na mahalaga sa amin, kaya bakit siya aatakihin ng ibang tao?Huminga ng malalim si Molly, “Kung nandyan ako, hinampas na sana kita Emma. Isa kang abogado, pero gusto mo maniwala na ang kapatid mo ay kayang gawin ang lahat ng ito para lang makasama si Rowan?”“Naniniwala ako dito dahil lawyer ako. Hindi mo alam kung ano ang hangganan ng mga babae para lang makuha ang atensyon ng mga ex nila pagkatapos nilang mag move on.”Marami na akong pinakulong na mga ex-wife at ex-girlfriend pagkatapos nilang saktan ang iba at ang partner nila upang makuha ulit ang mga lalaki nila.“Maraming ginagawa ang mga tao kapag in love sila, at isa na doon si Ava.” Ang dagdag ko.Noong teenagers kami, ginawa ni Ava ang lahat at kahit ano para makuha ang atensyon ni Rowan. Sinabotahe niya pa ang mga date namin, sinira ang dress na pinili ko noong makikipagkita ako kay Rowan, at minsan siyang naglagay ng green hair dye sa shampoo ko. Ito ay ilan lang sa mga maliit
Hindi ba maganda ang pag ibig? Pero naramdaman kong may nangyari. May nagbago. Kung okay lang ang lahat, dapat kasama niya ito ngayon. Hindi niya sana ako pinakasalan.Paos ang boses niya habang nagpapatuloy. “Lahat ay perpekto. Nakakamangha lang siya at araw araw ay lalo akong nahuhulog sa kanya. Hindi ko pa siya naipakilala kay Rowan dahil gusto ko siya sa sarili ko. Hindi ko siya itinatago, ngunit gusto ko ng mas maraming oras sa kanya bago niya nakilala ang aking pamilya. Araw araw akong nagigising na iniisip kung gaano ako kaswerte na nakatagpo ako ng isang katulad niya. Alam mo ang mundo natin, Harper at alam mong hindi madali ang paghahanap ng kapareha ng pag ibig."Ganyan lang gumagana ang ating lipunan. Ang hirap humanap ng taong magmamahal sayo ng totoo. Ang ilan sa mga pag aasawa sa ating lipunan ay mga kasunduan sa negosyo at kakaunti ang batay sa pagmamahal at paggalang. Tapos yung mga gold digger. Ang pagpapakasal ay batay sa kung ano ang maaari mong makuha mula sa iyon
“Harper?” tawag sa akin ng boses niya."Oh, sorry, nawala ako sa pag-iisip saglit." Ipinilig ko ang ulo ko para malinisan ang isip ko. "Oo, tapos na akong mag-impake.""Mabuti, pagkatapos ay umalis na tayo."Makalipas ang isang oras, nakaupo na kami sa private jet ni Gabriel. This time though, sinasamahan ko siya to sign a business deal.“Ayos na ba ang lahat? may kailangan ka ba? Maaari kong kunin ang babaing punong-abala na dalhin sa iyo ang anumang gusto mo." Sabi ni Gabriel sa sandaling magsimulang lumipad ang kanyang jet.Tingnan mo ang ibig kong sabihin? Napaka-attentive niya.Noong ikasal kami, hindi siya. I don't think Gabriel ever did anything to make me happy. Sa katunayan, ito ay kabaligtaran. Wala siyang pakialam sa mga pangangailangan at kagustuhan ko. Wala siyang pakialam kung komportable ba ako o hindi. Wala siyang pakialam kung buhay pa ako o hindi. Hindi niya lang ako pinansin.Gayunpaman, iba na ang mga bagay ngayon, at iyon ang dahilan kung bakit nahihirapan a
"Kailangan mo ba talagang umalis mama?" Tanong ni Lilly, lumilipat ang mga mata niya sa pagitan ko at sa nakabukas na maleta sa aking kama.Kinasusuklaman ko ang mga huling-minutong pagmamadali, ngunit naging abala kami sa opisina nitong mga nakaraang araw, na sa tuwing uuwi ako, ang naiisip ko lang ay matulog. Pagod na pagod ako sa aking mga paa at wala akong lakas na gawin kundi kumain at matulog."Oo," mahinang sabi ko sa kanya. "Ito ay isang mahalagang deal at ang iyong ama ay kailangang nandiyan upang i-seal ito.."“Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit hindi ako makakasama sa iyo? Gusto kong makita kung paano ito ginagawa ni daddy. Kung paano niya isinara ang isang deal."Tinupi ko ang huling piraso ng damit, na isang blusang asul na sutla, bago ito inilagay sa loob kasama ng iba pang damit. Kapag tapos na iyon, i-zip ko ang maleta ko bago ihulog sa sahig."Alam mo hindi mo kaya," sagot ko sa kanya habang nakaupo sa kama.“Bakit hindi?”“Kasi bata ka pa. kaya lang?”"Hi
Naranasan mo na bang maging tanga sa mga salita ng isang tao? Tulad ng, ginawa ka lang nilang ganap na tulala at tanga at the same time? Iyon ang nagawa sa akin ng kanyang mga salita.Natigilan ako sa kanyang mga salita, mga salita na nagpapadala ng panginginig sa aking gulugod. Nakikita ko sa mga mata niya at naririnig ko sa boses niya. Seryoso siya at nangangako siya. Isang pangakong determinado siyang tuparin.Ano ang masasabi mo sa isang bagay na iyon? Paano ka rin makasagot? Ano ang maisasagot mo?Ang side niyang ito ay ganap na bago sa akin. Bigyan mo ako ng mayabang, egoistic, bastos at nakakasakit na Gabriel, at malalaman ko kung paano siya haharapin. Itong side niya? Bulag ako pagdating sa kanya. Wala akong alam kung paano siya haharapin o haharapin.Dumating ako sa kasal na ito na may malinaw na pokus. Alam ko kung ano ang pinapasok ko sa sarili ko. Naghanda ako para dito... ngunit ngayon, binago niya ang mga patakaran at tuluyan na akong binulag.Naglalakad ako at nagla
Papalapit siya sa maliit na bar sa sulok ng kanyang opisina, kumuha ng maliit na pakete ng yelo, binalot ito sa tuwalya bago bumalik sa akin. Dahan-dahan, kinuha niya ang aking kamay at inilagay ang yelo dito."Masakit ba?" tinanong niya nang napakalumanay na nahirapan akong marinig siya."Medyo.""Hindi ko akalain na kaya mong manakit ng ibang tao."Tumatawa ako kasi akala ko rin wala akong ganun sa akin. "Sobra na at kumilos na lang ako nang hindi nag-iisip. Pasensya na kung nagdulot ako ng abala sa iyo. Hindi ko dapat siya sinuntok. Hindi talaga iyon nagpapakita ng magandang imahe ko bilang asawa ng boss.”Lumapit siya at matinding nakatitig sa aking mga mata."Huwag ka nang mag-sorry pa sa pagdepensa o pagtindig para sa sarili mo, Harper. Ikaw ang asawa ko, ipaalam mo sa kanila na hindi ka basta-basta.”"Hindi ko lang maintindihan, nakipag-sex ka ba sa kanya?" Bigla kong naitanong.“Hindi pwede!” umungol siya."Eh bakit sa tingin niya may kontrol siya sa'yo? Laging kasama
"Ang mga aksyon at masamang ugali mo ang nagpalayas sa'yo. Huwag mong isisi ang mga kamalian mo sa akin.”"Kasalanan mo. Kung hindi ka dumating dito, wala sanang nangyaring mga bagay na ito.”Masyado akong mabagal upang tumugon, kaya nang siya ay sumugod sa akin at tumama, nagulat ako.Natisod ako bago ko naituwid ang sarili ko. Tapos na ako. Ang babaeng ito ay nakalusot na sa napakaraming bagay, hindi siya makakalusot sa sampal.Nang walang pag-iisip, iniikot ko ang kamay ko at sinuntok siya. Sabay kaming sumigaw."Putang ina, ang sakit," mura ko.“Sinuntok mo ako!”Dahil hindi niya inasahan na sasapukin ko siya, nahulog siya, hawak ang kanyang dumudugong ilong. Sa kabila ng sakit sa aking kamay, nakaramdam ako ng masamang kasiyahan habang pinapanood siyang dumudugo at nahihirapan."Harper!" Sumisigaw si Gabriel sa likuran ko, pero hindi ko inaalis ang tingin ko kay Milly, sakaling magdesisyon siyang atakihin ako ulit.Ilang segundo ang lumipas, naharang ang kanyang paningin
Harper.Sobrang pagod na ako at sobrang gutom, parang mamamatay na ako. Wala akong agahan kaninang umaga kasi nalate ako magising.Mayroon nang talakayan tungkol sa isang mahalagang kasunduan sa negosyo, kaya si Gabe ay pumapasok sa opisina nang mas maaga kaysa sa akin. Hindi ako nakatulog nang maayos noong gabi, kaya tuluyan kong na-miss ang alarm ko.Si Lilly ay nakaayos na sa paaralan at kahit na minsan ay nagagawa ko pa rin siyang ihatid, kadalasang ang kanyang tsuper na ang nagdadala sa kanya sa paaralan. Nagkakasalo pa rin kami sa hapunan tuwing gabi. At si Gabe ay sinisiguradong umuuwi siya bago matulog siya.Tungkol naman sa relasyon ko kay Gabe, sabihin na lang nating medyo mabigat ito. Huwag mong isipin na masama siya o anuman, sa halip, kabaligtaran ang nangyari, na talagang nakakagulat sa akin.Nagtataka ako dahil hindi ito katulad niya.Patuloy kong inaasahan na makita ang lalaking pinakasalan ko noon, pero wala siya sa abot-tanaw. Sobrang nakakainis, patuloy kong in
Paano nangyari na may ganitong tao pa sa kumpanya?Ang listahan ng kanyang mga pagkakamali ay patuloy na umaalulong sa isip ko at hindi ko mapigilan ang galit na nagsisimulang kumulo sa loob ko."Dalhin mo rito ang HR!" Humihinga ako sa pamamagitan ng mga nakatikom na ngipin. “At pinadalhan ko ng email ng pagpapaalis ang babaeng iyon. Ayaw ko siya sa kumpanyang ito. At siguraduhin mong alam ng finance na wala siyang makukuha. Hindi na pagkatapos malaman ang mga kasuklam-suklam na paraan ng kanyang pag-uugali.”"Masusunod, boss."Hindi nagtagal at dumating na ang HR manager sa aking opisina... At pagdating niya, nagngangalit na ako."Sabi nila gusto mo akong makita, Ginoong Wood," patuloy ang pag-iwas ng kanyang mga mata sa akin."Ano bang binabayaran namin sa'yo?" Tinanong ko, habang pinapaliit ang aking mga mata sa kanya.Siya ay isang matangkad, payat, at kalbo na lalaki. Ang suit na nakabitin sa kanyang balikat ay mukhang masyadong malaki para sa kanya.Imbes na sumagot sa a
Gabe.Mga dalawang linggo na ang nakalipas mula nang unang date ko kay Harper, at hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin.Alam kong hindi ito makatuwiran dahil dati ko na siyang naging asawa at pinawalan ko siya, pero hinahanap-hanap ko siya na parang wala pang ibang tao o bagay na ganito ang pangungulila ko.Parang may paraan siyang makapasok sa bawat isipin ko pag gising ko, at bago ako matulog. Nabibaliw ako, pero hindi naman ako nagrereklamo. Gusto kong isipin siya.Gusto kong isipin ang kanyang malambot na mga labi, ang kanyang napakagandang ngiti, ang kanyang tawa, ang kanyang magandang mukha at masarap na katawan. Gusto ko talagang isipin siya. Siya lang. Maganda siya sa loob at labas, at nakilala ko siya nitong mga nakaraang linggo sa pamamagitan ng tahimik na pagmamasid sa kanya.Bakit hindi ko ito ginawa noong kami ay kasal? Bakit ko siya itinaboy? Bakit ko siya tinrato ng masama? Bata pa ako noon, pero hindi ko maaring gamitin iyon bilang dahilan. Sadyang simple la