Tulad ng sinabi ko noon, si Ava ay hindi na mahalaga sa amin, kaya bakit siya aatakihin ng ibang tao?Huminga ng malalim si Molly, “Kung nandyan ako, hinampas na sana kita Emma. Isa kang abogado, pero gusto mo maniwala na ang kapatid mo ay kayang gawin ang lahat ng ito para lang makasama si Rowan?”“Naniniwala ako dito dahil lawyer ako. Hindi mo alam kung ano ang hangganan ng mga babae para lang makuha ang atensyon ng mga ex nila pagkatapos nilang mag move on.”Marami na akong pinakulong na mga ex-wife at ex-girlfriend pagkatapos nilang saktan ang iba at ang partner nila upang makuha ulit ang mga lalaki nila.“Maraming ginagawa ang mga tao kapag in love sila, at isa na doon si Ava.” Ang dagdag ko.Noong teenagers kami, ginawa ni Ava ang lahat at kahit ano para makuha ang atensyon ni Rowan. Sinabotahe niya pa ang mga date namin, sinira ang dress na pinili ko noong makikipagkita ako kay Rowan, at minsan siyang naglagay ng green hair dye sa shampoo ko. Ito ay ilan lang sa mga maliit
Hi mga readers, gusto kong humingi ng tawad in advance dahil hindi ko magagawang i-update ang book na ito. Alam ko na labag ito sa mga salita na binigay ko sa inyo at patawad talaga. Maraming nagaganap at magulo ang mental state ko, kaya parang hindi ako makapag pokus o gumawa ng kahit ano dahil doon.Mahal ko ang book na ito at marami akong malaking ideya, pero sa kasalukuyang burnout ko, natatakot akong masira ito. Naiisip ko nang hindi ito umaagos ng maayos. Hindi patas para sa inyo o sa book kapag hindi ko binigay ang lahat ko para sa pagsusulat.Pakiusap, unawaan niyo na hindi ko inaabandona o susukuan ang book, kailangan ko lang ng oras para ayusin ang isipan ko bago ako bumalik sa pagsusulat. Nararapat sa inyo ang isang magandang istorya at mabibigo ko ang sarili ko kapag hindi ko ito nabigay sa inyo.Hindi ako matagal na mawawala, sana ay sapat na ang hindi lalampas sa dalawang linggo.Salamat sa pag unawa at patawad ulit.Lots of love.Stay safe and take care.Evelyn.
Ava:Iniisip ko pa rin ang mga kilos ni Rowan nitong nakaraang mga araw. Hindi ko maintindihan kung ano ang meron sa kanya. Gusto niya bang sirain ang relasyon niya kay Emma? Gusto niya ba na gumawa ng gulo sa pagitan namin?Iniisip na ni Emma na balak kong agawin ang lalaki niya. Na ginagawa ko ang lahat ng makakaya ko para agawin sa kanya si Rowan. Ang hindi niya alam ay gusto ko lang ng kapayapaan. Hindi ko gusto si Rowan. Sinubukan ko na yun at natutunan ko ang leksyon ko.“Sigurado ka ba doon?” Ang tanong ng maliit na nakakairita na boses. “Hindi mo maitatanggi na nagustuhan mo ang halik. Ito ang pangarap mong paraan ng paghalik niya sayo. Walang iba kundi pagnanais at pasyon.”Inalis ko ito sa isipan ko. Mali ito. Determinado ako na mag move on kay Rowan at humanap ng sarili kong pag ibig. Walang ibig sabihin kahit na pagtaksilan ako ng katawan ko. Biological lang ang reaksyon ko. Wala nang iba pa.“Magsinungaling ka lang sa sarili mo.” Ang katwiran ng boses.Hindi ako nags
“Dapat sayong halikan na para bang magugunaw na ang buong mundo.” Bumalik ako sa sarili dahil sa mga sinabi ni Letty. Ang mga kamay ko ay nasa kamay niya, nag aalok ng suporta at pagpapagaan ng loob.Tumingin ako sa kanya at huminga ng malalim. Hindi siya nakatingin sa akin ng may awa o simpatya. Ito ang huling bagay na kailangan ko mula sa kanya.“So, maliban doon, perpekto na ang lahat?” Ang tanong niya.“Oo, pero nakita ko sina Rowan at Emma. Mukha nasa isang date sila.”“Seryoso?”“Oo.” Ang sagot ko, pagkatapos ay uminom ako. Sinusubukan kong kalimutan na perpekto silang magkasama.Tama si Emma. Tama lang na sila ni Rowan. Nakikita ito ng lahat noon, at sa huli ay naiintindihan ko na rin ngayon.“Sana ay nakita niya kung gaano ka kaganda at sana ay inisip niya na binitawan niya ang isang tunay na magandang babae.”Tumawa ako. Tama ako na maganda para sa ego ko si Letty. Minsan lang may taong hindi obsessed sa kagandahan ni Emma. Sa huli, may taong hindi ako kinukumpara sa k
Kakatapos ko lang maglinis nang magring ang phone ko. Sa hindi malamang rason, naisip ko na relaxing ito. Isa itong paraan para mawala ang atensyon ko sa bagay na nakakastress para sa akin.Dahil tumayo ako at kaya kong ipagtanggol ang sarili ko, hinayaan ko nang bumalik si Lydia. Malaki ang tulong niya, pero hindi ko na kailangan ng isang nurse. Pati mas gusto ko na maging independent.Dumaan ako sa kwarto at kinuha ang phone ko. Sa isang sandali, gusto kong ibaba ito nang makita ko ang pangalan ni Letty na tumatawag. Medyo naiinis pa rin ako sa kanya, pero may parte sa sarili ko na nauunawaan siya. Gagawin ko rin ang lahat para sa lalaking mahal ko, pati na ang pagbatiin sila ng kapatid niyang hindi malapit.“Hello.” Ang sagot ko habang naglalakad papunta sa kwarto ko.“Patawad, Ava. Lumagpas ako sa hangganan pagkatapos ko mangako na hindi ako magsasalita ng tungkol kay Travis.” Nabigla ako sa emosyon sa boses niya.Parang tapat siya at medyo malungkot. Nabigla talaga ako at hi
“Sige, naiintindihan ko.” Huminto siya. “Pero, okay na ba tayo? Pangakong tutuparin ko ang pangako ko at hindi ko na ulit babanggitin si Travis.”“Oo, okay tayo. Walang problema.” Ang sabi ko sa kanya, tapat sa bawat salita.“Salamat.” Ang sabik niyang sinabi. “Mag bonding na kayo ni Noah. Sabihin mo sa kanya na bumati ako, at good night.”“Ikaw din, Letty.”Ibinaba ko ang phone at huminga ako ng malalim. Dahil binaba na ni Noah ang phone, tumawag ulit ako sa kanya.“Hello?” Nabigla ako sa tunog ng boses ng nanay ko mula sa kabilang linya.Hindi ko pa siya nakausap simula noong araw sa airport. Sa mga taong nanakit sa akin, mas masakit sa kanya. Ang isang nanay ay dapat mahalin at pahalagahan ang mga anak niya, pero ako ay wala lang para sa sarili kong nanay. Paano niya nagawa na talikuran lang ako? Paano niya ako nagawa na itrato na parang wala lang?Ngayon at may sariling anak na ako, hindi ko maintindihan kung paano niya ito nagawa. Hindi ko maisip na talikuran si Noah.“Ava
Dumilat ako at nakita ko na nasa sala ako, ang mga kamay ko ay nakatali sa isang upuan.“Ahh, gising ka na. Iniisip ko kung gaano katagal bago ka gumising. Tutal, mas gusto ko na gising ang mga biktima ko kapag pinatay ko sila.” Kinilabutan ako sa boses ng lalaki.Dumaan siya sa harap at nakita ko na siya. At least parte niya, dahil nakatakip ang mukha ko. Isa siyang malaki at maskuladong lalaki. Ang mga braso niya ay parang kaya dumurog ng ulo ng isang tao. Mapanganib siya at hindi dahil ako ang biktima niya. May nakakatakot na bagay lang talaga sa kanya.Umupo siya sa harap ko, hawak ang isang baso ng wine sa kamay niya. Baso at wine ko. Mukhang komportable siya, na para bang ito ang bahay niya.Sinubukan kong kumawala, ngunit masikip ang mga tali.“Pwede mong subukan ang lahat ng makakaya mo, pero hindi ka makakatakas sa akin ngayon.” Tumawa siya. “Marami kang problema na ibinigay sa akin, at ayaw ko ng problema.”“Sino ka at ano ang kailangan mo mula sa akin?” Ang tanong ko s
“Sa tingin mo ba talaga ay madali lang para tumakas mula sa akin?” Ang panlalait niya.Tinaas ko ang binti ko, tinuhod ko siya sa itlog niya, at sumigaw siya. Tumakbo ulit ako, walang pakialam kung saan ako papunta. Gusto ko lang makatakas mula sa kanya.Mabilis siyang naging maayos, dahil hindi nagtagal ay naramdaman ko na may kamay na humawak sa paa ko. Hinila ako at natumba ulit ako, tumama ang baba ko sa sahig. Nasa ibabaw niya na ako bago ang makatayo.“P*ta ka!” Ang sigaw niya bago niya ako sinampal ng malakas sa mukha.Sa sandaling yun, nakita ko na lumabo ang paningin ko. Masakit ang saktan ng isang lalaki.“Dahil pinahirapan mo ako, magsasaya muna ako bago kita patayin.” Ang sabi niya ng masama.Hindi ko kailangan ng interpreter para malaman ang ibig niyang sabihin. Naramdaman ko ang mga kamay niya sa baywang ko habang sinubukan niyang hilahin pababa ang pajama ko. Napuno ako ng takot. Ganito ba ako mamamatay? Gagahasain at papatayin sa sarili kong bahay?Lumaban ako sa
Hey Loves, Today there won't be an update because of a pressing issue.So I've read your comments and I want your honest opinion. I get your concerns and I pride myself in listening to my readers because without you, then why am I even writing?First of all, I rushed to finish this book because a lot of you, my lovely readers thought that the book has been going on for so long and they wanted me to complete it. But now, there is a different group that wants me to compeletly be done with this book before starting on Noah's.As much as I wanted to give all the couples closure in this book, I'd planned for some of the questions to be answered in Noah's book...You have all given me food for thought though, and that's why I wanted you opinion.1. Let me know if you want Gabriel and Harper's story to be a bit longer. I know some of you thought it was rushed, so give me your honest opinion if you want their book extended or if you are okay with how it ended, even though there would have
Hell, I should have let go the moment Rowan decided to marry Ava. Hindi naman niya kailangan, pero ginawa niya, dahil siguro sa kaibuturan niya, may kakaibang gumagana sa loob niya. Dapat ay lumipat na ako sa sandaling napagtanto kong walang hinaharap sa pagitan namin.Naiinis ako sa sarili ko dahil pinakita lang sa akin ni Mia ang lawak ng pagkasira ko kay Calvin. Wala siyang ginawa kundi ang mahalin ako, habang ginamit ko siya at pinananatili siyang nakatali sa akin imbes na pakawalan siya."Sa tingin ko ay sapat na iyon para sa araw na ito," sabi ni Mia nang mas kalmado na ako at tumigil na ang aking pag-iyak.Ang araw na ito ay brutal, ngunit nagbigay din ito ng maraming liwanag para sa akin."Salamat," I sniff, at pinunasan ang ilong ko gamit ang tissue na binigay niya sa akin."Anytime," sagot niya. "Ngayon, magkikita na lang tayo bukas."Pagkatapos ng aking ika-apat na sesyon, napagkasunduan namin na makikita ko siya tuwing ibang araw. Marami akong dapat i-unpack at naramd
Emma.“Bakit sa tingin mo ay tumanggi kang pakawalan si Rowan? Sa tingin mo, bakit mo siya pinanghawakan ng maraming taon kahit alam mong kasal na siya kay Ava?"Naglalaro sa utak ko ang tanong ni Mia habang nag-iisip ako ng paraan para sagutin siya. Bakit hindi ko binitawan si Rowan sa sandaling natulog siya kay Ava? Bakit ako kumapit sa kabila ng katotohanan na pinakasalan niya siya at nanatili sa kanya ng maraming taon?Oo naman, sinabi sa akin ng lahat kung gaano siya kaawa-awa. Na hindi sila nagkakasundo ni Ava. Na tinatrato niya siya na parang wala siya. Sinabi sa akin ng lahat na mahal pa rin niya ako at tumanggi siyang bigyan ng pagkakataon si Ava.Sa pagbabalik-tanaw ngayon, hindi na ako nabulag tulad ng dati. Sa kabila ng sinabi sa akin ng lahat, pinili pa rin niyang manatiling kasal sa kanya. Maaari siyang humingi ng diborsyo anumang oras na gusto niya. Hell, the moment na wala na si Ava sa school, medyo stable sa trabaho niya at medyo matanda na si Noah, puwede na siyan
“Subukan mo ako.”Kinagat niya ang kanyang labi, at upang patunayan ang aking punto, sinimulan kong hilahin ang aking daliri mula sa kanya."Ikaw," mahina ang boses niya, halos kinakabahan.Nanlalaki ang mga mata ko sa kanya, at kitang kita ko ang kaba doon. Nagulat ako pero masaya at the same time. Hindi ko maalala nang malinaw ang gabing iyon. Hindi ko talaga akalain na virgin siya noong una kaming natulog."Pagkatapos ni Liam, may iba na ba?"Umiling si Amelia, at muling namula ang pisngi. I really don't care if it's just Liam or three other guys, plus Liam pa. I feel territorial about her at gusto kong burahin ng tuluyan ang haplos niya sa katawan niya.Idinausdos ko pabalik ang aking mga daliri sa loob ng masikip na siwang niya, itinulak nang husto ang hiningang lumabas sa labi niya. Sabay slide ng palad ko sa clit niya, hanggang sa nakasakay na siya sa kamay ko at humihingal, namumula ang balat niya at bahagyang pawisan.Ang pagdinig sa kanya ay umamin na parang isang bala
Gabriel.Humiwalay ako kay Harper at tinitigan lang siya. Ang babaeng minahal ko ng ilang buwan lang ng bumalik siya sa buhay ko.Pagkatapos ni Ashley, akala ko patay na ang puso ko. Na hindi na ito magpapatalo para sa ibang babae. Nakuntento na lang ako sa paggamit lang ng mga iyon para sa kanilang mga katawan at pagkatapos ay itinapon kapag naiinip na ako bago tumalon sa isa pa.Hindi ko nakitang dumating si Harper. Hindi ako handa sa pagdating niya at sa mga pagbabagong ibabalik niya sa buhay ko. Siya ay isang tahimik na bagyo. One that consumed me and I let her, because there was just something about her that drew me in.Nakatingin ako sa kanya ngayon, at napuno ako ng pasasalamat. Nagpapasalamat siya na napagdesisyunan niyang bigyan ako ng pagkakataon. Para bigyan tayo ng pagkakataon. Siya ang lahat ng gusto ko. Hindi ko ito nakita noon dahil nabulag ako sa sakit at pagtataksil, ngunit nakikita ko na ito ngayon, at nagpapasalamat ako sa kung sino man ang nagbigay sa amin ng pa
Sa oras na matapos ko silang lampasan at ilagay sa mesa, nanginginig ang aking mga kamay, at ang puso ko ay tumatakbo. I’m render completely speechless as my shift from Gabriel’s face to the documents on the table."Gabriel" umiling ako. “Hindi ko maintindihan.”Kinuha niya ang mga kamay ko sa malaki niyang kamay. Walang ibang pinanghahawakan ang kanyang mga mata kundi init at pagmamahal.“Sinusuri ko ang utak ko, naghahanap ng mga paraan para patunayan sa iyo na gusto ko ito. Na gusto ko tayo. Ang ideya ay dumating sa akin habang kami ay nasa Tokyo. Pina-draft ko ang aking abogado ng dalawang bagong dokumento, pagkatapos ay ipinadala niya ito dito. Ang kailangan mo lang gawin ay pirmahan sila."“Pero sa iyo ang kumpanya, hindi pa tapos ang kontrata natin…” I rush through my words as my brain refused to function.“Gusto ko ng totoong pagkakataon kasama ka, Harper. Gusto ko ng totoong kasal. Kaya't napagpasyahan kong wakasan ang kontrata ng kasal... Para sa Unity Ventures, sa iyo i
“Ano ang iniisip mo?” Tanong ni Gabriel habang hinihila ako papasok sa ballroom kung saan nagsasayaw ang iba.Pagkatapos ng hapunan, nagkaroon ng mga talumpati at pagkatapos ay libre ang lahat na makisalamuha at magsaya sa party.Agad na nakita ng mga mata ko sina Ava at Rowan. Para silang nasa sarili nilang maliit na mundo habang dumadausdos sila sa sahig. Walang ibang pinanghahawakan ang kanilang mga mata kundi ang pagmamahal sa isa't isa.gusto ko yan. Gusto ko ng lalaking tumitingin sa akin na parang ako ang kanyang buong salita at ang tanging layunin niya para mabuhay. Gusto kong ako lang ang babaeng may hawak ng puso niya. Gusto kong mahalin ako ng malalim na nagniningning sa kanya sa mga alon.Ibinalik ko ang paningin ko kay Gabriel habang hinihila niya ako palapit. Hindi nararapat na sumayaw ng ganito kalapit sa ganoong kaganapan, ngunit tila wala talagang pakialam si Gabriel.Nakatitig ako sa mga mata niya at wala akong ibang makita doon kundi paghanga. Nakikita ko rin kun
Habang nag-uusap kami, bumabalik ang mga mata ni Ava kay Rowan. Makikita mo ang pagmamahal na naroroon. Sa kabila ng lahat ng pinagdaanan niya ay nagawa pa rin niyang bigyan siya ng isa pang pagkakataon.Ang mga mata ni Rowan, siyempre, ay patuloy na lumilipat din sa kanyang asawa. Parang hindi niya kayang itago ang mga mata sa kanya o sa kamay niya, dahil patuloy siyang naghahanap ng mga paraan para mahawakan siya.Alam ko kung gaano kalupit si Rowan kay Ava sa tatlong taong pagsasama ni Gabriel. Tinatrato niya ito na parang wala lang. Pero ngayon, parang siya na ang buong mundo niya. Ang pagmamahal niya sa kanya ay lantarang kumikinang. Hindi ko akalain na magbabago siya sa kanya, ngunit ang katibayan ng kanyang pagbabago at pagmamahal ay nakatitig sa akin nang diretso sa mukha."May bumabagabag sa iyo," bulong ni Ava, hinila ako mula sa aking pag-iisip.Lumingon ako sa kanya, hinahanap ng mga mata ko ang mukha niya. “Napatawad mo na ba talaga si Rowan? Paano mo ito nagawa? Paano
"Alis na tayo bago tayo mahuli," sabi ko sa kanya pagkatapos naming makabawi ng hininga.Tumango siya, habang ang kanyang kamay ay dumadampi sa akin kung saan pinagdikit niya ang aming mga daliri at hinila ako palabas ng aming silid-tulugan."Ang ganda-ganda mo, Mrs. Harper!" Sierra ay sumisigaw, ang kanyang boses ay puno ng kasiyahan nang makita niya ako.“Oo!” Oo, ikaw nga, nanay,” dagdag ni Lilly, tumatalon-talon.“Salamat, mga babae,”Aalis si Sierra mamaya dahil may pasok siya bukas. Dahil wala kaming dalawa ni Gabriel dito kapag aalis siya, inayos na namin sa aming driver na ihatid siya. Sisiguraduhin niyang makauwi siya nang ligtas."Ngayon, maging mabuti kayo kay Sharon at huwag siyang pasakitan, ha?" Binibiro ko sila bilang babala."Gagawin namin!" sumasabay sila.Ang mga mata ko, mula nang makilala ko si Sierra, ay laging bumabalik sa kanya. Tulad ng sinabi ko, mayroong isang bagay tungkol sa kanya na humihila sa akin patungo sa kanya. Isang bagay na pamilyar.Pagkat