MALIYAH POV
My Papa was true to his words. As we were approaching the main exit gate, I saw my Papa standing and leaning on the corner side of the post. He was smiling as he focused his eyes on me. This is a genuine smile from my Papa, a smile I missed for the last couple of days.
“Papa!”
I called him, and he opened his arms for me, and I ran in his direction. My face was lightened, and a warm feeling filled my heart with many positive outcomes later.
“Maliyah”
Kasunod ko na sina, Alexander at Terry, dumako ang mga mata ni Papa sa kanila, at masayang nagsalita.
“Hanggang ngayon kayo pa rin magkakasama, natutuwa ako dahil hindi iba ang turing niyo kay Maliyah”
Sabi ni Papa, it was sounded grateful statement. I know how he did. Mula kindergarten kami, elementary, high school at hanggang mag college ay kami parin mag kakasama, hindi ko alam kong ilang beses na akong nag pasalamat
MALIYAH POVUmuwi kami ni Papa, na parang talunan, ngunit nag papasalamat ako dahil, naging okay si Ate na dalawin ko sila doon sa tuwing wala akong pasok. Nang makauwi na kami ng bahay si Papa deretso lang sa kwarto nila Mama. Si Papa ang tipong bihira mag taas ng boses. He was always calm and diplomatic.This three consecutive nights that our home was quiet. Para kaming namatay. Nawala nasa pamilya namin yung masaya, nagtatawanan, at nag ba-bonding as family, kahit mahirap ang buhay.Lumipas ang mga araw na walang pinag bago, si Mama. Mas Lumala pa ata. Tahimik pero madalas naririnig ko ang pag iyak niya sa gabi. Si Papa naman madalas sa labas ng bahay umiinom ng isang bote ng alak, na hindi niya dating ginagawa.Sa susunod na araw birthday ni Ate Maze, isang buwan nalang finals na namin , at dalawang linggo after namin mag finals graduation na. Konting tiis nalang self maaayos din ang lahat. Wala nang sigawan sa bahay
MALIYAH POVEverything changed after that surprise courting proposal from the two most suited bachelors on our campus. That was two days ago. Jerome never showed up anymore, and now I was summoned by the President and owner of our school, Jerome’s father.Bali-balita din ang agarang pag resign ni Clint hindi ko alam kong totoo. Hindi na ito nag pakita sa akin matapos kong takbuhan ang effort niyang ligawan ako. Parang may sumuntok sa puso ko. It was painful but, my family and dreams comes first. Kahit halos namatay ang puso ko sa ginawa ko. Ang daming nag taas ng kilay, nagbigay ng hindi magandang komento sa akin, na kesyo maarte ako, nag mamaganda, which maganda naman talaga ako. Marami din nagsabi na sayang, pero hindi sayang ang unahin ang pamilya at ang pangarap. Oo nasasaktan ako, pero hindi ko kayang mas masaktan ang pamilya ko. Hindi ko na napansin na nasa tapat ako ng opisina ng Presidente ng school namin sa lalim ng iniisip k
MALIYAH POVAte Maze birthday was a success. Hindi man buo ang kasiyahan sa puso ko. But I will survive. Hinatid kami ni Terrence at nag pasalamat ako sa kanya. Ngumiti lang ito sa akin.“Iho maraming salamat” it was my Papa, he was appreciative with Terrence.Pumasok na kami sa bahay, ngunit ang sumalubong sa amin si Mama, may hawak na gin at umiiyak. Mahigpit ang hawak ni Merleah sa akin, agad itong natakot kay Mama. Binulungan ko siya agad na umakyat sa taas, tumango naman ito, mabilis ang bawat pag hakbang niya paakyat.“Ma? Bakit po kayo uminom?Makakasama po sa inyo yan Ma”I was agitated, I am scared maybe she will lay her hand on me again. Tama nga ang madalas sabihin ng mga matatanda, that every happiness accompanied with sadness.“Umalis ka sa harapan ko Maliyah kong hindi baka matamaan ka sa akin” nilukob ang buong sistema ko ng takot sa banta ni Mama, I know she will do it lalo pa lasing na ito.
MALIYAH POV Nasa labas kami ng waiting area ng operating room kung saan dinala si Ate Maze. Hindi pa namin alam ang dahilan kung bakit siya naaksidente o kong ano ang nangyari. Takot ang lumukob sa aking buong pagkatao. Takot para sa kalagayan ni Ate, takot para kay Tonton, takot na baka may mangyaring masama kay Ate Maze. Huwag naman po Diyos ko.Ilang oras na kaming nag hihintay pero hindi parin lumalabas ang Doctor. Nang tingnan ko ang relo ko, mag alas onse na ng gabi, nakatulog na si Merleah sa hita ni Papa ang ulo niya, siguro hindi na niya napigilan ang antok at pagod.Sumandal ako sa sandigan ng upuan at ng lingunin ko si Papa , kasandal din ito at pikit ang mga mata niya. Alam kong malaking halaga ang kailangan namin para sa operasyon ni ate, hindi pa kasama ang bayad sa doctor, at ang mga gamot. Yun pa ang isang inaalala ko ang babayarin dito sa ospital. Saang kamay nng Diyos namin yun kukunin. Makalipas ang ha
MALIYAH POVThe moment I found out that Clint had left, it was like my heart shattered into pieces. I know sacrificing my own happiness for my family and ambition is painful, but I never thought this was killing me inside gradually. I am living in the flesh, but I was dead inside. This cycle has been going on for as long as I can remember. I can’t recall when I was actually happy. Genuine happiness.Today I was supposed to be happy. Because today is my graduation day, I offer this award to my parents. They’re the reason why I was striving so hard to get it. I don’t blame anyone. It had a good and bad outcome. Good because I made my parents proud of my achievement. I don’t know if I really did because my Mama became worse day by day.I let go of the man I adore a lot, just to have this, but my Mama didn't even bother to say something like “ oh buti naman nag tapos ka, or, buti nga may pakinabang naman yang pagkakuba ko sa pagtatrabah
MALIYAH POVPagkatapos ng graduation ko the following week nag start na akong mag trabaho, as admin assistant. I only work for four hours, then they let me review for five to six hours a day. Sa loob ng isang linggong pamamahinga ko sa bahay, inasikaso ang therapy ni Ate Maze, magaling na siya pero I just want to make sure lahat ay nakaayos. Sa susunod na pasukan mag enroll na ito.May Mama, became an alcoholic. Laging wala ito sa bahay pag dating, lasing at nagwawala. Balak din ni Ate na buksan ang pwesto ni Mama sa palengke, ilang linggo na itong sarado. Balak nitong dalhin si Tonton doon at doon nalang alagaan. Since walang pasok si Merleah, kasama ito sa ate.Si Papa, doon na rin tumitigil sa bukid. Uuwi lang ito sa bahay tuwing maisipan nito.Nalulungkot ako sa mga nangyari sa aming pamilya, alam kong darating ang araw ay maayos ko rin ito. My first week job was challenging from working and reviewing. Wala naman ako masyadong ginagawa kundi admin
MALIYAH POVToday is the last day of the board exam. I want to rest my body and mind from the stress, pressure, and exhaustion of my work, review, and exams.After the exam, Terry and Alexander will go to my exam center and will go back to Cavite together. Miss na miss ko na ang dalawang iyong halos tatlong buwan din kaming puro telepono lang nag kikita via video call, at text sa aming group chat sa messenger. Ang nakatutuwa, kapag hindi ako nag rereply alam na nila na wala ako load dahil nag titipid ako. Alam kong nauunawaan nila ang sitwasiyon ko.Naghihintay ako sa isang bench sa gilid ng aming exam center, may bubong yun kaya hindi masyadong, mainit, ngunit maalinsangan ang panahon. Dinig ko ang mga ingay ng sasakyan sa daan. Nag text narin ako kina Terry at Alexander na tapos na ako sa exam, balak nilang magliwaliw muna kami sa mall bago tuluyan umuwi. Nag babalak din silang dalawa , mag outing kami, after almost three months na hindi
MALIYAH POV As I looked at Alexander's eyes, I saw pity in them. I could hide my pain, but I was wrong. He hugged me. No words need to explain what happened. I don't know him the way I used to. I can't blame him, though. It was his right not to say anything after what I had done to him. It was my fault in the first place. Sino ako para masaktan at mag iinarte ngayon. Ngayon ko lang na-realized na may mga bagay na kailangan unawain. Na hindi lahat ng gusto ng puso mo makukuha mo. Hindi sa lahat ng oras sayo iikot ang mundo taong dating may gusto sayo. Darating ang panahon na, makakalimutan ka rin niya, at may ibang pupuno sa bagay na hindi mo kayang ibigay dati. At ito ang bunga ng mga naging pasya ko noon. Kailangan kong tanggapin yun. Hindi mapigilan ang luha sa mga mata ko. Kanina lang masaya ako. Ngayon, parang pinagsakluban na ako ng langit at lupa sa nakita ko. Pilitin ko man maging masaya ulit ka-plastikan naman yun. "Iinom nalang natin yan mamaya