ENGINEER 36| ...แข็งแล้วทำยังไงดี |หลังจากทานอาหารกันเสร็จพี่ชายทั้งสองก็มาส่งฉันที่คอนโด"ให้พี่ขึ้นไปส่งไหม นี่ก็มืดแล้ว ขึ้นไปคนเดียวอันตรายหรือเปล่า" พี่คัพถามอย่างเป็นห่วง เพราะตอนนี้พี่คัพจอดรถอยู่หน้าทางเข้าคอนโด"พี่คัพคะ ที่นี่ระบบรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยม ไม่ต้องห่วงนะคะ""ไว้พี่สองคนจะมาหาเราบ่อยๆ" พี่คริสหันมาบอก พี่ชายฉันทั้งสองคนนั่งอยู่ข้างหน้า ส่วนฉันนั่งอยู่เบาะหลัง"ได้เลยค่ะ แคร์ไปแล้วนะคะ"เมื่อเดินออกจากลิฟท์ฉันหันมองซ้ายขวาเพราะกังวลว่าจะเจอกับใครบางคนที่ไม่อยากเจอ เมื่อทางสะดวกฉันก็รีบเดินตรงไปยังห้องของตัวเองทันทีติ๊ด~ปึก~ฉันที่กำลังจะปิดประตูห้องก็มีแรงผลักประตูจากด้านนอกผลักเข้ามา"พี่เตอร์" เขาโปล่มาจากไหน ทำไมตอนที่เดินมาถึงไม่เห็นมีใครเลย"ไลน์ไปทำไมไม่ตอบ" เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถาม ทำเอาฉันเริ่มมีอาการเนื้อตัวสั่น เพราะน้ำเสียงที่ชวนฟังแล้วมันน่ากลัว"ก็ไม่ได้ดูไงคะ" ฉันบอกพร้อมกับเดินถอยหลังเข้ามาในห้องเรื่อยๆ โดยที่คนตัวโตก็เดินก้าวขาตามมาติดๆ"...ตั้งใจไม่ตอบ?""...""ถามก็ตอบ" เขาบอกเสียงเข้ม ดวงตาคมเค้นให้ฉันตอบคำถาม"ปะ เปล่านะคะ ก็...ว๊าย"ร่างหนาคว้
ENGINEER 37| ขอผัวเขาหรือยัง | เหมือนว่าเขาจะหลับไปแล้วหรือเปล่านะ เพราะรู้สึกถึงลมหายใจของเขาที่มันสม่ำเสมอ ฉันเองก็ไม่กล้าจะแม้แต่ขยับ แต่จะให้นอนโดยทีมีแขนแกร่งพาดกอดรัดอยู่แบบนี้ฉันอึดอัดฉันมองนาฬิกาดิจิตอลที่วางอยู่บนโต๊ะโคมไฟข้างๆเตียง เวลาตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่ม พรุ่งนี้ฉันมีเรียนเช้าด้วยป่านนี้ยังนอนไม่หลับเลย แสงไฟในห้องก็มีแค่แสงไฟจากหัวเตียงที่มันสลัวๆ แขนแกร่งก็พาดกอดไม่ปล่อยสักที ไม่คิดจะนอนท่าอื่นบ้างเลยหรือยังไงแต่จู่ๆก็รู้สึกถึงเตียงนอนมันสั่นๆ ฉันจึงค่อยๆยกแขนแกร่งออกช้าๆแต่เขากลับรู้สึกตัวแล้วพาดแขนวางไว้ที่ตัวฉันเหมือนเดิม"อื้ม~จะลุกไปไหน" เสียงทุ้มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย"เตียงมันสั่น แคร์แค่จะลุกดู..." ร่างหนาจึงปล่อยกอดออก ฉันจึงดีดตัวลุกขึ้นนั่งแล้วหยิบโทรศัพท์ฉันขึ้นมาดูมันก็ไม่ใช่ของฉัน"โทรศัพท์พี่" เขาชูหน้าจอโทรศัพท์ขึ้นให้ฉันดู แต่ฉันมองไม่ทันว่าเป็นใครที่โทรเข้ามา"เออ"..."ไม่ไป"..."จะนอน"...ติ๊ดเพื่อนของเขาสินะที่โทรมาถึงได้พูดติดน้ำสียงห้วนขนาดนั้น"เพื่อนหรอคะ""อืม มันชวนไปดื่ม""แล้วจะไม่ไปหรอคะ""ถามแบบนี้อยากให้พี่ออกไปใช่ไหม""..." ฉั
ENGINEER 38| สิทธ์ในความเป็นผัว|อีกด้าน ในช่วงเช้าคาร์เตอร์ขับรถไปส่งหญิงสาวที่มหาลัยส่วนตัวเขาเองในวันนี้ไม่ได้มีเรียน แต่หลังจากที่เขาขับส่งสาวน้อยหน้าหวานถึงตึกเรียน กลับมีสายเข้าจากเธอคนหนึ่ง หลังจากที่เขาเห็นชื่อที่ปรากฎบนหน้าจอโทรศัพท์ เขาไม่กล้าที่จะรับสายต่อหน้าหญิงสาว จึงต้องรอให้เธอลงจากรถเขาไปก่อนมารี"โทรมาทำไม"(มารีเห็นรถเตอร์ขับเข้ามาในมหาลัย)"แล้ว..."(มาเจอมารีหน่อยสิ)"ทำไมต้องเจอ"(ก็...มารีอยากเจอ ทานข้าวเช้าด้วยกันก็ได้)"ฉันออกมาแล้ว"(วันนี้เตอร์ไม่ได้มีเรียนหรอ)"อืม"(แล้วเตอร์มาทำอะไร)"เรื่องของฉัน"(งั้นคืนนี้เตอร์มาหามารีที่ห้องได้ไหม มารีคิดถึงเตอร์)"..."(เตอร์ ทำไมเงียบ)"เดี๋ยวว่ากัน ฉันขับรถอยู่"หญิงสาวที่โทรมาหาคาร์เตอร์เธอเป็นสาวนิติปีสี่ชื่อมารีความสัมพันธ์ของเขากับสาวนิติก็เหมือนกับผู้หญิงที่คาร์เตอร์เคยร่วมหลับนอนเท่านั้น ไม่มีสถานะเป็นอย่างอื่นหลังจากวางสายจากสาวนิติ คาร์เตอร์ขับรถมุ่งหน้าไปที่บริษัทเพื่อเข้าไปพบประธานบริษัทผู้เป็นพ่อ@บริษัทเอ็นเตอร์ไพรส์#ห้องทำงานประธานคาร์เตอร์เดินเปิดประตูห้องเข้ามา ผู้เป็นพ่อก็เอ่ยทักด้วยสีหน้ายิ้
ENGINEER 39| NC 20 ต้องซ้ำให้จำ |"ไม่ค่ะพี่เตอร์ ไม่" ฉันตอบปฏิเสธอย่างไม่คิดใบหน้าคมฉายแววความเจ้าเล่ห์อย่างไม่ปิดบังความรู้สึก รอยยิ้มเล็กๆที่มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย แค่นี้ก็ทำให้ฉันรู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ฉันดิ้นในอ้อมกอดของคนตัวโต แขนแกร่งกอดรัดแน่น นัยน์ตาคมแข็งกร้าวจนฉันรู้สึกกลัวคนตรงหน้าเอามากๆเขาเคยรู้บ้างไหมว่าฉันรู้สึกแย่มากแค่ไหนกับการกระทำแย่ๆของเขา เขาเคยนึกถึงความรู้สึกของคนอื่นบ้างไหม"พี่ปล่อยแคร์เถอะนะคะ""ไม่มีทาง พี่จะไม่ปล่อยแคร์ไป""ทำไมคะ ทำไมต้องทำกับแคร์แบบนี้ แคร์ผิดอะไรนักหนา พี่ถึงเอาอารมณ์ของตัวเองเป็นที่ตั้งแล้วมาระบายกับแคร์ พี่เห็นแคร์เป็นอะไร""..." ใบหน้าคมนิ่งกับคำถามที่ฉันถาม"ฮึก~ ตอบมาสิคะ แคร์ผิดอะไร ในสายตาพี่ พี่เห็นแคร์เป็นอะไร ฮึก~" ฉันร้องสะอื้นถามย้ำเสียงเบาเหมือนคนที่ใกล้หมดแรง"เจ็บหรือเปล่า" เขาเลี่ยงที่จะตอบคำถาม สายตาคมจ้องไปที่หน้าผากของฉันก่อนจะยกมือหนาขึ้นจับตรงบริเวณรอยแดงที่เกิดจากฝีมือของเขา ริมฝีปากหนาเป่าลมร้อนออกจากปากไปยังจุดบริเวณที่มีรอยแดงตรงหน้าผากมือหนาเลื่อนลงมาปาดไล่น้ำตาใสออกแล้วมองหน้าฉัน "มันปูดขึ้นมานิด
ENGINEER 40| NC 18 ต้องการแค่คนเดียว |เขาพูดมาได้อย่างหน้าไม่อาย สถานะเราสองคนมันไม่เคยมีเลยด้วยซ้ำ เมียหรอ เขาคิดเองเออเองอยู่คนเดียวฉันค่อยๆลุกขึ้นนั่งอย่างระมัดระวังเพราะรู้สึกเจ็บแสบตรงจุดนั้นกลัวว่าจะเสียดสี "เลิกพูดคำนั้นสักทีเถอะค่ะ แคร์ไม่อยากได้ยิน"พรึ่บ~ร่างหนากระโจนเข้าหาฉันแล้วผลักฉันให้ลงนอนไปบนเตียงอีกครั้งก่อนจะขึ้นคร่อมทับร่าง "เมีย แคร์เป็นเมียพี่""พี่ใช้คำว่าเมียไปกับผู้หญิงกี่คนแล้วคะ" ใบหน้าคมชะงักนิ่ง ดวงตาคมสั่นไหวระริกก่อนจะเอ่ยเสียงแข็ง "คนเดียว""แน่ใจหรอคะ อยากใช้นิ้วมือแคร์นับไปด้วยไหม เผื่อว่าสิบนิ้วของพี่มันคงไม่พอ" ผู้หญิงคนไหนที่เคยได้ร่วมหลับนอนกับเขาก็คงนับเป็นเมียหมดทุกคนสินะ แต่หนึ่งในนั้นต้องไม่ใช่ฉัน"แคร์กำลังทำให้พี่โกรธ""บอกมาหน่อยสิคะ แคร์ทำอะไรให้พี่โกรธ มีแต่พี่นั่นแหล่ะที่เป็นบ้าอะไร" ฉันตะคอกใส่หน้าคนด้านบนด้วยอารมณ์โกรธ คนทีควรโกรธมันควรจะเป็นฉันไม่ใช่เขา"ผัวก็มีอยู่แล้วแต่ยังจะไปหาผู้ชายคนอื่นแบบนี้พี่ควรโกรธหรือเปล่า" ทำไมเขาต้องย้ำกับฉันไอคำว่าผัวๆเมียๆ มันสำคัญอะไรนัก"เราไม่เคยเป็นอะไรกันนะคะ ไม่เคย" ฉันเน้นย้ำกับสถานะให้เขาฟั
ENGINEER 41| ชัดเจนกับความรู้สึก | เสียงหัวใจของเขาเต้นดังเป็นจังหว่ะจนฉันสัมผัสได้ถึงเนื้อกระตุกที่หน้าอกข้างซ้ายของเขา'พี่ต้องการแคร์มาก และกำลังหาคำตอบให้ตัวเองอยู่' ต้องการงั้นหรอ ไม่ ฉันไม่เชื่อเด็ดขาด มันอาจจะเป็นวิธีของผู้ชายมักมากในกามอย่างเขาก็ได้ เขาคงจะพูดแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนที่เคยหลับนอนด้วยสินะฉันเชื่อในสิ่งที่ตัวเองคิด กับคำพูดที่ผ่านลมปากใครๆก็พูดได้"พี่เตอร์ปล่อย แคร์จะกลับห้อง""อยู่แบบนี้อีกสักพัก" แขนแกร่งโอบรัดฉันให้แน่นขึ้นในขณะที่ฉันพยายามดิ้นขัดขืน"แคร์ไม่อยากอยู่กับพี่ ปล่อย~""แต่พี่อยาก" ฉันค่อยๆแหงนหน้ามองใบหน้าคมนิ่ง เราสองต่างสบตากันก่อนที่ฉันจะเป็นคนเอ่ยถามคำถาม "อยากอะไรคะ อยากทำกับแคร์เหมือนเมื่อกี้หรอคะ พี่ไปทำกับผู้หญิงคนอื่นเถอะค่ะ" พูดจบฉันดิ้นขัดขืนออกแรงเท่าที่ฉันมี"ทำไมไม่เชื่อ" เสียงเข้มเอ่ยถาม แต่ฉันยังคงพยายามดิ้นอยู่ในอ้อมกอดแขนแกร่งที่เหนียวแน่นเนื้อตัวเปลือยเปล่าสัมผัสเสียดสีกันไปมา"มันก็แค่คำพูดนี่คะ" กำปั้นจากมือเล็กๆของฉันทุบเข้าไปที่อกเข้าอยู่หลายครั้ง หวังให้เขาปล่อยกอดที่รัดแน่นหมับ~มือหนารวบกำปั้นฉันทั้งสองข้างแล้วส่งสายต
ENGINEER 42| กุหลาบสีแดง (ขอโทษ) |ฉันที่กำลังนั่งทานข้าวกับโดนัทอยู่ที่โรงอาหาร ความรู้สึกของฉันในตอนนี้เหมือนตัวเองกำลังเป็นซุปตาร์ที่มีแต่คนคอยจ้องมองเวลาฉันทานข้าว ก็คงไม่พ้นเรื่องคลิปนั่นแน่ๆ แล้วใครเป็นคนถ่ายกันนะ"แคร์ โอเคไหม" โดนัทถาม ฉันได้แค่ยิ้มอ่อนให้ จริงๆก็ไม่ได้อยากจะสนใจคนรอบข้าง แต่นี่พวกเขาเล่นมองฉันแบบไม่วางตาจะไม่ให้ฉันรู้สึกอะไรเลยได้ยังไงกัน"รีบทานเถอะ จะได้รีบไปจากตรงนี้"ติ๊ง ติ๊งเสียงแชทข้อความจากโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น เมื่อหยิบขึ้นมาดูเป็นข้อความของพี่เตอร์ทักฉันมาเรื่องคลิปนั่นLineพี่เตอร์ : เห็นคลิปนั่นหรือยัง พี่จัดการไอคนปล่อยคลิปไปแล้วจัดการแล้ว? จัดการยังไง"โดนัท ดูคลิปจากที่ไหน ขอเราดูหน่อย""จะดูอีกทำไมอ่ะ ไม่ต้องดูแล้ว""ดูอีกที เราอยากรู้ว่าคลิปนั่นลบไปหรือยัง" โดนัททำหน้าสงสัย แต่ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูให้"เห้ย คลิปหายไปแล้วอ่ะแคร์"คลิปถูกลบไปแล้วด้วยฝีมือของพี่เตอร์อย่างนั้นหรอ"แล้วแคร์รู้ได้ไงว่าคลิปถูกลบไปแล้ว""พี่เตอร์ไลน์มาบอกเรา" โดนัทถึงกับตกตะลึงกว่าเก่าที่ฉันเอ่ยชื่อคนคนนึงออกมาฉันเลยบอกเหตุผลอีกเหตุผลให้เธอฟัง "พี่เขาบอกเราว่า.
ENGINEER 43| ห่วงความรู้สึก |#เช้าวันต่อมา@คอนโดหรูใจกลางเมือง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊งเสียงแชทข้อความดังขึ้นในขณะที่ฉันกำลังทำอาหารทานเองในช่วงเช้าฉันวางมีดที่กำลังจะหั่นแซนวิชเป็นคำๆก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโซฟาแล้วเปิดเข้าแอพพลิเคชั่นLineพี่เตอร์ : ไปเรียนหรือยังครับฉันถึงกับต้องขยี้ตาแล้วอ่านแชทซ้ำอีกครั้ง 'ครับ' ฉันนั่งลงบนโซฟาแล้วกัดนิ้วตัวเองก่อนจะครุ่นคิดสายตาฉันโฟกัสอ่านข้อความอยู่ซ้ำๆ'ครับ''ครับ''ครับ'พี่เตอร์ : ชอบดอกไม้หรือเปล่าเป็นของเขาจริงๆด้วย ที่เอามาวางไว้ที่หน้าห้องเมื่อวาน คนเขาไม่รับแล้วยังจะเอามาให้อีก ป่านนี้แม่บ้านคงจะเอาไปทิ้งแล้วมั้ง"ใช่ตัวจริงหรือเปล่า" ฉันนั่งพึมพำคนเดียวและเริ่มคิดเหมือนโดนัทที่ว่าเขาใช่พี่เตอร์หรือเปล่า หรือว่าเป็นตัวปลอมกันแน่พี่เตอร์ : ...แคร์ : ดอกไม้ของพี่หรอคะ ที่เอามาวางไว้หน้าห้องแคร์พี่เตอร์ : ใช่ครับ :)เขาครับอีกแล้ว ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยเอาจริงๆ เลยต้องเลื่อนอ่านข้อความก่อนหน้าที่เขาเคยแชทมาหาอยู่บ่อยครั้งก็ใช่เขาหนิแคร์ : น่าจะมีแม่บ้านเก็บไปทิ้งแล้วค่ะฉันพิมพ์แชทไปเพียงเท่านั้น แล้วปิดหน้าจอโทรศัพท์ทันที
ENGINEER 72| ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร | #สองอาทิตย์ผ่านไป@มหาลัยAวันนี้เป็นวันที่เขาต้องเข้าไปฝึกงานที่บริษัทคุณพ่อของของเขาเป็นวันแรก ฉันจึงส่งคำอวยพรผ่านข้อความเป็นกำลังใจไปให้ตั้งแต่เช้าLineแคร์ : ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีนะคะ สู้ๆนะพี่เตอร์ : ครับ พี่ทำงานก่อนเดี๋ยวคุยกันแคร์ : ส่งสติ๊กเกอร์ ok"ไงจ๊ะ นั่งหน้าหงอยเชียว" โดนัทเธอที่เพิ่งมาถึงมหาลัยก็เอ่ยแซวฉันทันทีที่เธอนั่งลงในฝั่งตรงข้ามกับฉัน"เปล่าซะหน่อย""เขาว่าสายตามันหลอกกันไม่ได้หรอกนะ" ฉันเป็นอย่างที่เธอว่าจริงๆนั่นแหล่ะ มันรู้สึกเหงาหงอยตั้งแต่ตื่นลืมตาพอจะรู้ว่าเขาต้องไปฝึกงานแล้วจะไม่ได้เจอหน้ากัน ไม่รู้ว่าเราสองคนจะมีจังหว่ะได้พบเจอกันอีกเมื่อไหร่ เขาไปฝึกงานส่วนฉันก็เรียน"หมั่นไลน์ไปหาพี่เขาบ่อยๆนะรู้ป่าว""เราแชทหาเขาอยู่แล้ว แต่ก็ไม่อยากรบกวนเวลาฝึกงานของเขา""ก็แชททิ้งไว้ไง หมั่นส่งกำลังใจ ตกกลางคืนก็คุยแชร์เรื่องราวกันและกันวันนี้ทำอะไร กินอะไร ทำงานเหนื่อยไหม เรียนเหนื่อยไหม อะไรแบบนี้ ใส่ใจเขาเยอะๆ""โดนัทพูดอย่างกับมีแฟนแล้วอย่างนั้น""ปะ เปล่า เราก็แค่แนะนำ อ่านในเว็บมาเยอะ เอาหน่า อย่าสงสัยเลย ทำอย่างที่เ
ENGINEER 71| พี่ไม่ชอบไอหมอนั่น |เขาเดินพูดมาตลอดทางตั้งแต่ลานเกียร์จนมาหยุดอยู่หน้าห้องเรียนของตึกคณะแพทย์"เปลี่ยนใจตอนนี้ก็ยังทันนะ""ไม่ค่ะ แคร์ไม่ยอมหลงกลพี่แน่นอน" ฉันยิ้มบอก แต่อีกคนเนี่ยสิกลับยืนคอตกหมดเรี่ยวหมดแรง"แคร์ไปเรียนก่อนนะคะ พี่ก็ตั้งใจเรียนนะ อีกสองอาทิตย์พี่ก็ต้องฝึกงานแล้วนะคะ""นั่นยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ พี่เปลี่ยนไปทำโปรเจคจบดีกว่าไหม จะได้อยู่ใกล้ๆแคร์""ไม่น่าเปลี่ยนใจทันแล้วนะคะ ยังไงเราก็โทรหากันได้""แคร์ไม่ยื้อพี่เลยหรอ" เขาตีหน้าเศร้าให้ฉันสงสารแต่พอได้ยินเสียงฝีเท้าคนกำลังเดินมาเขาจึงปรับโหมดเข้มขึ้นทันที"พี่ไปก่อน" เขาบอกเสียงเรียบก่อนจะเดินออกไป แต่ก็ยังไม่วายหันมาทำหน้าตาละห้อยมองฉัน ฉันจึงได้แค่ส่งยิ้มไปให้เขาแล้วเดินเข้าห้องเรียน#เลิกคลาส (12.00)งานกลุ่มที่ทำร่วมกับโดนัท แพร มิลค์ และก็แทน ตอนนี้ได้ส่งถึงมืออาจารย์แล้วเรียบร้อยและงานกลุ่มก็ผ่านไปได้ด้วยดี อาจารย์ยังชมอีกต่างหาก ได้ยินแบบนั้นก็ค่อยชื่นใจหายเหนื่อยพวกเราทั้งห้าคนไม่สิโดนัทเธอเป็นคนเอ่ยชวนทุกคนไปทานข้าวที่ห้างใกล้ๆกับมหาลัยในช่วงพักเที่ยง เธอเสนอเป็นชาบู ฉันว่าเธออยากหาเพื่อนหารค่าอา
ENGINEER 70| ง้อเมีย |แค่อยากโทรไปบอกเขาว่าฉันกำลังจะนอนแล้ว จะพิมพ์ทิ้งไว้ก็ได้แต่ฉันก็อยากได้ยินเสียงของเขาก่อนนอน แต่ทำไมกลายเป็นว่ามีผู้หญิงรับสายเขาถึงคลับก็ส่งรูปมาให้ฉัน และรูปที่ส่งมาก็มีแต่เพื่อนผู้ชายไม่มีผู้หญิงเลยสักคน แล้วเธอเป็นใครทำไมมารับสายของเขาได้ หรือว่าเขาพาใครไปคลับด้วยพอคิดแบบนี้ใจก็ยิ่งปวดหนึบ จู่ๆน้ำตาก็ไหลลงสองข้างแก้ม เขาจะนอกใจฉันอย่างนั้นหรอ กับการที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเหมือนครั้งก่อน เขาเหงาถึงขนาดชวนผู้หญิงคนอื่นไปคลับด้วยหรอตอนนี้เขากับผู้หญิงคนนั้นทำอะไรอยู่ ฉันยังหวังว่าเขาจะไม่ทำอะไรลับหลังที่มันเกินเลย#วันต่อมา@มหาลัยA"แคร์ ทำไมตามบวมแบบนั้นหล่ะ ร้องไห้หรอ""มันบวมมากเลยหรอ""ใช่ ตกลงร้องไห้?""อืม" ฉันมามหาลัยด้วยสภาพอิดโรย เมื่อคืนฉันนอนไม่หลับเลย มัวแต่คิดถึงเรื่องเมื่อคืน เมื่อเช้าที่บ้านทุกคนก็ถามว่าทำไมฉันถึงได้ตาบวมแบบนี้ ฉันเลยแก้ตัวไปว่าเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเลยเปิดซีรีย์ดู ทุกคนก็เลยปล่อยผ่านไป มีแต่พี่คัพที่พูดเหน็บแนมฉัน ไม่ใช่เป็นเพราะแฟนน้องหรอกนะที่ทำน้องร้องไห้ ถ้าเป็นแบบนั้นพี่จะจัดการมันด้วยน้ำมือพี่เอง คุณแม่จึงท้วงขึ้นเพ
ENGINEER 69| โดนแกล้ง |#หลายวันต่อมาตั้งแต่วันที่เขาไปบ้านฉันพี่คริสกับพี่คัพจะผลัดกันมารับ-ส่งฉันทุกวัน ตั้งแต่ช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาฉันก็ไม่ได้กลับไปอยู่ที่คอนโดอีกเลย ยิ่งพี่คัพรู้ว่าฉันอยู่คอนโดเดียวกันกับเขาก็ออกอาการฟึดฟัดไม่พอใจ คุณพ่อคุณแม่จึงช่วยพูดให้ พี่คัพเลยยอมอ่อนลงแต่มีข้อแม้ว่าฉันต้องย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านและพี่คัพยังขู่อีกว่าถ้าไม่ย้ายกลับมาเตรียมตัวบอกเลิกเขาได้เลย ซึ่งฉันที่ได้ฟังแบบนี้ก็ยิ่งไม่พอใจเข้าไปใหญ่ ทำไมพี่คัพต้องเป็นคนมากำหนดชีวิตของฉันขนาดนี้ ถึงจะยอมให้คบกันก็จริง แต่การที่ให้ฉันกับเขามีข้อจำกัดในการเจอกันมันก็ไม่ต่างกันการบีบบังคับให้เลิกกันทางอ้อมคุณพ่อคุณแม่ที่เห็นท่าไม่ดีที่ฉันและพี่คัพจะเริ่มมีปากเสียงกันอีกครั้งก็รีบเอ่ยห้ามและบอกให้ฉันยอมทำตามพี่คัพไปก่อน ส่วนอนาคตค่อยว่ากันCall video"เราจะนอนคุยกันผ่านหน้าจอไปอีกนานแค่ไหน""แคร์ตอบไม่ได้เลยค่ะ อดทนหน่อยนะคะ แคร์เชื่อว่ายังไงพี่คัพกับพี่คริสจะต้องยอมรับในตัวของพี่สักวันนะคะ" ที่ฉันพูดออกไปเพื่อต้องการจะปลอบใจเขา เพราะเอาเข้าจริงๆฉันเองก็ไม่รู้หรอกว่าพี่ชายของฉันทั้งสองคนจะยอมรับในตัว
ENGINEER 68| ไม่ได้เอามาหลายวันแล้ว |ใบหน้าคมฉายแววเจ้าเล่ห์ออกมาจนฉันสัมผัสได้ว่าเขากำลังคิดที่จะทำอะไร"พี่เตอร์คะ ไม่ค่ะ""พี่ยังไม่ได้คิดบัญชีเรื่องที่แคร์หอมแก้มพี่เลย""แค่หอมแก้ม ยังจะต้องมาคิดบัญชีอะไรอีก" ในระหว่างทางเราสองคนนั่งเถียงกันอยู่ในรถ ฉันเองก็ไม่ยอม เขาก็ไม่ยอม เถียงกันไปมาจนมารู้ตัวอีกทีเขาก็ขับมาถึงคอนโดแล้ว"พี่ขอนะครับ ไม่ได้เอามาหลายวันแล้ว" เขาพิงศีรษะลงบนไหล่ของฉันอย่างออดอ้อนลูกอ้อนของเขาทำเอาฉันผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ"แคร์ไม่รักพี่แล้วหรอครับ"เขาเชยคางขึ้นมาวางบนไหล่แล้วถามด้วยน้ำเสียงละมุน"เราแสดงความรักด้วยวิธีอื่นก็ได้หนิคะ""วิธีของพี่ดีที่สุดแล้ว นะครับ ไม่งั้นพี่จะทำบนรถแล้วนะ" เขาเอนตัวขึ้นนั่งในท่าปกติแล้วทำท่าจะปลดกระดุมกางกง"ยะ อย่าค่ะพี่เตอร์""เปลี่ยนสถานที่ไง""บะ บ้าไม่เอาค่ะ" ฉันบอกแล้วเบือนหน้าหนี ฉันไม่อยากเห็นเขามานั่งแก้ผ้าอยู่ในรถแบบนี้ ทำไมถึงได้ใจกล้าอยากจะทำบนรถในลานจอดด้วย"รอบเดียว พี่สัญญา" ฉันค่อยๆหันหน้าไปหาเขาแล้วจ้องมองไปยังสายตาคมที่มองฉันอย่างรอฟังคำตอบ"อย่างพี่หรอคะจะรอบเดียว""พี่บอกรอบเดียวก็คือรอบเดียว พี่รู้ว่าแคร์ไ
ENGINEER 67| ยังไงวันนี้ก็ต้องได้ |รู้หรอกว่าเขาพูดเล่น แต่ทะลึ่งไม่ดูที่ดูทางเลย นี่มันบ้านของฉันยังจะมาทำลุ่มล่ามอีก"พี่เตอร์คะ คุณพ่อคุณแม่ของพี่รู้ไหมคะว่าแคร์กำลังจะไปหาท่านที่บ้าน""รู้สิ พี่บอกไปแล้ว""งั้นแคร์ขอแวะซื้ออะไรติดไม้ติดมือไปฝากท่านหน่อยได้ไหมคะ""ไม่ต้องหรอก""ทำไมหล่ะคะ""แค่คุณพ่อคุณแม่รู้ว่ากำลังจะมีลูกสะใภ้มาหา ท่านก็ตื่นเต้นกันยกใหญ่""สะใภ้หรอคะ" เขาคิดไปถึงขั้นนั้นแล้วหรอเนี่ย ทำไม่ชอบทำให้ใจดวงน้อยๆฉันเต้นแรงอยู่เรื่อย"ทำตัวสบายๆคุณพ่อคุณแม่ท่านใจดี เหมือนกับคุณพ่อคุณแม่ของแคร์""หรอคะ""อืม พี่เชื่อว่าท่านจะต้องชอบแคร์มากแน่ๆ""บอกคุณพ่อคุณแม่ด้วยหรือเปล่าว่าแคร์สวย" ฉันเอียงคอถามเล็กน้อยอย่างขี้เล่น แต่กลับเห็นคนข้างๆเสียอาการจนหน้าแดงหูแดงน่ารักจัง"นั่งดีๆสิครับ พี่มองไม่เห็นกระจกข้างนะ""แล้วตกลงแคร์สวยไหม""สวยมาก""แล้วรักแคร์ไหมคะ""รักมาก""แล้วแคร์รักพี่หรือเปล่า" เขาถามกลับ"รักสิคะ" ฉันตอบเสียงหวาน อยากเห็นสารถีสุดหล่อเสียอาการ ดูแล้วมันน่ารัก ยิ่งได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกหวงเขามากขึ้น ไม่อยากให้ไปยิ้มแบบนี้กับสาวๆที่ไหนเลย ฉันขอเก็บ
ENGINEER 66| ลูกเขย |พี่เตอร์โทรมาบอกฉันว่าใกล้ถึงบ้านแล้วฉันเลยเดินไปบอกกับลุงพลเอาไว้ว่าถ้ามีรถสปอร์ตสีแดงเปิดประตูหน้าบ้านให้เข้ามาได้เลยมือฉันเย็นเฉียบ รู้สึกตื่นเต้นแล้วก็ประหม่า ก่อนหน้านี้ที่ฉันคุยอยู่กับคุณแม่ในห้องนอน คุณแม่บอกเอาไว้ว่าถ้าพี่คัพกับพี่คริสไม่ต้อนรับ เราก็ออกไปทานข้าวนอกบ้านกันสี่คน มีคุณพ่อคุณแม่ฉันและก็เขา ปล่อยให้พี่ชายฉันทั้งสองคนเฝ้าบ้านไป มีแขกมาบ้านและเป็นคนสำคัญของฉันถ้าไม่ต้อนรับกันก็เสียมารยาทกันเกินไปฉันลงมารอเขาอยู่ที่ห้องรับแขกชั้นล่าง โดยที่มีคุณพ่อคุณแม่นั่งรออยู่เป็นเพื่อนฉันเพียงไม่นานฉันก็ได้ยินเสียงรถจอดอยู่หน้าบ้านฉันจึงรีบเดินไปดูถึงได้ยิ้มกว้าง"ใครมา" เสียงของชายที่อยู่ด้านหลังเอ่ยถาม และก็เป็นเสียงของพี่ชายคนโตของฉัน ทำไมถึงมาได้จังหว่ะแบบนี้นะ แต่ช่างเถอะยังไงพี่ชายฉันก็ต้องเจอกับเขาอยู่ดี"แฟนแคร์คะ""นี่น้อง..." พี่คัพถลึงตาเบิกกว้าง ฉันจึงได้ก้มหน้าลงต่ำเพราะกลัวสายตาคมที่จ้องมองฉันอย่างหาเรื่อง"บ้านนี้ไม่ต้อนรับ" พี่คริสเอ่ยบอกเสียงเรียบ คุณพ่อพ่อคุณแม่เดินมาได้ยินเข้าก็ขึ้นเสียงบอก "แต่ฉันต้อนรับ แกไม่ต้องรับก็เรื่องของแกตาคร
ENGINEER 65| รักพี่เขามากใช่ไหม | #เช้าวันต่อมา@บ้านทวีพัฒนาเมื่อคืนฉันนอนไม่ค่อยหลับเลย เพราะมัวแต่คิดว่าจะตั้งรับกับพี่ชายของฉันทั้งสองคนยังไง วันนี้พี่คริสกับพี่คัพก็ไม่รู้ด้วยว่าพี่เตอร์จะมาหาฉันที่บ้านเพื่อมากราบคุณพ่อคุณแม่ฉัน จะว่าเปิดตัวเลยก็ว่าได้ลึกๆแอบหวั่นใจว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีอยู่เหมือนกัน แต่อย่างน้อยฉันก็ยังมีคุณพ่อคุณแม่ที่คอยช่วยเหลือฉัน ไม่รู้ว่าจะต้านคนเผด็จการอย่างพี่คัพได้แค่ไหน(เสียงโทรศัพท์)พี่เตอร์"โทรมาแต่เช้าเลยนะคะ"(อยากได้ยินเสียง)"เพิ่งตื่นหรอคะ เสียงยังงัวเงียอยู่เลย"(อยากกอดแคร์จัง)"เดี๋ยวนี้อ้อนหนักขึ้นนะคะ"(ไม่ดีหรอครับ)"ดีค่ะ แต่อย่าไปอ้อนผู้หญิงที่ไหนอีกนะคะ ไม่งั้นแคร์จะตีพี่ให้หลังลายเลย"(นี่ขู่แล้วหรอ)"ไม่คุยด้วยแล้ว พี่เตอร์ออกจากคอนโดแล้วบอกแคร์ด้วยนะคะ"(ครับ คิดถึงนะ)"แคร์ก็คิดถึงพี่ค่ะ"โทรมาปากหวานแต่เช้าเชียว ทั้งที่ตัวเองเพิ่งจะตื่นนอนแท้ๆ ดีจังเวลาที่เขาตื่นแล้วนึกถึงฉันเป็นคนแรก อยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไปจังเมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันลงไปที่ห้องอาหารเพื่อทานข้าวเช้า นี่ฉันลงมาเป็นคนสุดท้ายหรอ เพราะทุกคนนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารพ
ENGINEER 64| อาบน้ำให้พี่ดูหน่อย |ฉันออกจากห้องทำงานพี่คริสเป็นคนสุดท้ายก็รีบเดินตรงไปยังห้องนอนของตัวเองเพื่อต่อสายโทรหาแฟนของฉัน เขาคือคนที่ให้คำปรึกษาฉันได้ดีที่สุดในตอนนี้"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขอแค่อย่าปล่อยมือกันก็พอ" ประโยคนี้ดังเข้ามาในหัวฉันทันที ฉันเชื่อมั่นในตัวเขา เราจะไม่ปล่อยมือกันเป็นอันขาดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นแต่ในเวลานี้ตอนนี้ฉันต้องโทรหาเขาก่อนเพื่อปรึกษาCall พี่เตอร์"พี่เตอร์ สะดวกคุยไหมคะ"(สะดวก มีอะไรหรือเปล่า ทำไมเสียงเป็นแบบนั้น)"พี่ชายแคร์ค่ะ เขา...เขาอยากให้เราเลิกกัน"(...)"พี่เตอร์ ฟังแคร์อยู่หรือเปล่า"(พี่ฟังอยู่)"พี่เตอร์ ทำยังไงดี"(แคร์อยากเลิกกับพี่ตามคำสั่งของพี่ชายหรือเปล่า)"ไม่ค่ะ"(ได้ยินแบบนี้พี่ค่อยสบายใจหน่อย)"เราจะไม่ปล่อยมือกันนะคะ"(ครับเราจะไม่ปล่อยมือกัน พี่สัญญา)"เราจะทำยังไงดีคะพี่เตอร์" ฉันร้อนใจมากจริงๆ กลัวเหลือเกินว่าพี่ชายฉันทั้งสองคนจะจ้างคนให้ตามสืบเรื่องของเรา ถ้าเป็นอย่างที่ฉันคิดไว้ มันจะไม่ดีต่อเราแน่ พี่คัพเป็นคนเผด็จการที่สุดในบ้านนี้ ถ้าเขาไม่เห็นดีเห็นงามด้วยยังไงทุกคนในบ้านหรือแม้กระทั่งมีการประชุมบอร์ดผู้บริหารใ