Novels by ToOn ChayaNIT

SPECIAL 3“สวัสดีค่ะคุณลุง เมื่อไหร่คุณลุงจะมาหาวีนัสคะ วีนัสคิดถึงคุณลุงม๊ากมากค่ะ วีนัสอยากอยู่กับคุณลุง วีนัสอยากไปเที่ยวเกาะค่ะ”[ ไม่น่าจะอยากมาหาลุงหรอก อยากมาเล่นน้ำมากกว่า ถามคุณพ่อหนูก่อนไหม ว่าอนุญาตหรือเปล่า ]อาชวะโดนหลานสาวตัวน้อยออดอ้อน มีเหรออาชวะจะไม่ใจอ่อน แค่เธอเปิดปากขอ อาชวะก็จัดหาให้ได้ทุกอย่าง แต่จะมีสิ่งมีชีวิตอยู่คนหนึ่งที่ชอบมาขัดขวาง เหตุเพราะกลัวลูกไม่รักตัวเอง แล้วมารักเขามากกว่า“พ่อไม่ให้หนูไปไหนทั้งนั้นค่ะ” พูดไม่ทันไร เสียงรามิลก็ลอยมาให้คนในสายได้ยินเต็มสองหู วีนัสหันไปมองค้อนคุณพ่อ ก่อนจะฟ้องอาชวะ“คุณพ่อไม่น่ารักเลยค่ะ แต่วีนัสอนุญาตให้คุณลุงมารับนะคะ พรุ่งนี้เลย”สิ้นคำลูกสาว รามิลแย่งโทรศัพท์จากมือวีนัสแล้วตัดสายทิ้ง ลูกสาวโวยวายลั่นทุบตีคนเป็นพ่อ ร้องไห้อาละวาดหนัก เธอรักคุณลุงอาชวะมาก เพราะตามใจเธอทุกอย่าง แถมคุณลุงของเธอก็หล่อมาก ๆ ด้วย“ฮือ คุณพ่อนิสัยไม่ดี”“วีนัส หนูตีคุณพ่อไม่ได้นะคะ ขอโทษคุณพ่อเดี๋ยวนี้” ขวัญพิชชาจับลูกสาวตัวน้อยมาสงบสติอารมณ์ แล้วสั่งสอนวีนัสพร้อมกับให้เธอเข้ามุม“ยิ่งโต ก็ยิ่งเอาแต่ใจ เหมือนใครคะ” ลูกทั้งสองถูกตามใจตลอด มี

SPECIAL 2วิคเตอร์ลูกชายคนโตวัย 8 ปี เดินเท้ามาพร้อมกับคุณพ่อ วัย 38 ปี ทั้งท่วงท่าและการเดิน หรือแม้แต่ใบหน้าทุกส่วนที่จัดวางเรียงเหมือนคนเป็นพ่อไม่มีผิดเพี้ยน ตอนนี้สองพ่อลูกหยุดยืนอยู่ต่อหน้าบอดี้การด์นับสิบ พวกเขาแบ่งกันเป็นสองฝั่ง แต่ทว่ากลับมีบุคคลหนึ่ง นั่งคุกเข่่าสวมหมวกไอ้โม่งอยู่ตรงหน้า โดยมีบอดี้การ์ดจับตัวมันไว้ เพื่อเค้นเอาความจริงออกจากปาก ว่าใครเป็นคนสั่งให้มันกล้้ารุกล้ำเข้าพื้นที่ส่วนตัวโดยไม่ได้รับอนุญาต“ใครใช้แกมา”“ไม่มี”“ฉันไม่เชื่อ”“ก็บอกไปหมดแล้ว”“โกหก! ถ้าแกยังไม่ยอมบอก ฉันจะใช้ดาบสตาวอร์ฟันหัวแกเดี๋ยวนี้” แสงของดาบฉายประกายไฟเป็นสีเรืองแสงออกมา เมื่อเจ้าของดาบชูขึ้นสูงแล้วตั้งท่าด้วยความมุ่งมั่นและจริงจัง มองไปยังคนร้ายที่นั่งอยู่ตรงหน้า“ยะ อย่านะ อย่า...เฮือก~” ปลายดาบถูกตวัดลงบนลำคอคนร้ายแล้วเฉือนถูกอวัยสิ่งนั้นอย่างช้า ๆ ชายที่สวมหมวกไอ้โมง ค่อย ๆ เอนตัวล้มบนพื้นเมื่อถูกฆ่า“เป็นไงครับพ่อ ผมเก่งไหม” วิคเตอร์กระโดดดีใจหันไปถามผู้เป็นพ่อด้วยสีหน้าตื่นเต้น วันนี้ลูกชายคนโตและคุณพ่อ สวมบทบาทเป็นมาเฟียสุดโหดส่วนไอ้โม่งก็คือฟาร์มลูกน้องคนสนิทของรามิล รับบทเ

SPECIAL 1ย้อนเหตุการณ์ไปเมื่อก่อน รามิลรู้ข่าวของอคิราห์และณิลินเมื่อคนที่เคยรักหักหลังกำลังจะไปหย่ากันที่เขต ลูกน้องถ่ายภาพส่งมารายงาน ในระหว่างที่เขากำลังเดินทางไปสนามบิน“ในที่สุด” เสียงทุ้มเรียบเย็นเอ่ยขึ้นเบา ๆ มองภาพคู่รักที่เพิ่งแตกหักกันสด ๆ ร้อน ๆแต่ในขณะเดียวกัน เขาเองก็คิดเรื่องขวัญพิชชา ในช่วง 3 วันที่ต้องเดินทางไปต่างประเทศนั้น รามิลต้องการตัดช่องทางการสื่อสารกับเธอ แต่มันติดอยู่ที่ว่า...เขารักเธอไปแล้ว รามิลรู้สึกเจ็บที่อกซ้ายยังไงไม่รู้ ยามที่คิดว่าถึงเวลาแล้วที่ต้องปล่อยเธอไป“ไอ้ฟาร์ม มึงว่ากูจะรักเบลได้ไหมวะ”“ผมคิดว่านายรักคุณมาเบลอยู่แล้วนะครับ” คำตอบของลูกน้องทำให้เขาต้องตระหนักกับเรื่องที่ผ่านมาเขารักเธอมาก่อนแล้วอย่างนั้นเหรอ“ถ้าเธอรู้ความจริงว่าทุกอย่างที่ผ่านมากูหลอกเธอ เธอจะรักกูได้อยู่อีกเหรอ”“แต่คุณมาเบลก็รักนายมาก ๆ นะครับ”“กูรู้”“แล้วนายล่ะครับ รักคุณมาเบลแค่ไหน”รัก ? “ตอบยากแฮะ”“นายไม่รักเธอเหรอครับ”“ถ้าปล่อยเธอให้ไปเจอคนที่ดีกว่ากู เธอคงจะมีความสุขกว่านี้”“แล้วนายจะไม่ทุกข์ ?” ที่เขากล้าถามเพราะอยู่กับรามิลมานาน แต่ต้องดูอารมณ์ตามสถานการณ

EP.58อีก 7 เดือนต่อมา ขวัญพิชชาท้องใหญ่ขึ้นมาก ถ้าเธอจะลุกเดินไปไหนต้องมีวิวแชร์คอยช่วย เนื่องจากมือเท้าที่บวมขึ้นมาก เวลาทำอะไรก็ลำบาก เธอรู้สึกหน่วง ๆ ท้อง มันจะปวดเป็นพัก ๆ เพราะอีกแค่เดือนเดียวก็ถึงกำหนดคลอดก่อนหน้านี้ รามิลขอให้เธอเลิกเป็นครูสอนพิเศษที่มูลนิธิ เขาไม่ยอมทนเห็นเมียท้องโย้เดินทำงานแน่ เมื่อเขาเป็นลูกชายเจ้าของมูลนิธิ และเป็นมาเฟีย ปล่อยให้เมียเดินทำงานจนถึงวันคลอด เขาคงเป็นสามีที่แย่มาก ๆ“เบลเจ็บท้องจังเลยค่ะ” แต่วันนี้มันกลับปวดมากกว่าทุกวัน“จะคลอดแล้วหรือเปล่า แต่หมอบอกคลอดช่วงสิ้นเดือน”“แต่หมอบอกว่าถ้าเจ็บมาก ๆ ให้รีบมาโรงพยาบาล แต่ตอนนี้เบลเจ็บแบบไม่ไหวแล้ว มันปวดท้องมาก ๆ ด้วย ปวดเหมือนมีอะไรบีบรัด พาเบลไปโรงพยาบาลที”เมียรักทนไม่ไหว เขาก็ยิ่งทำอะไรไม่ถูก ไม่รู่ว่าต้องเตรียมอะไรบ้าง เขาจึงโทรหาธิติมาให้ท่านช่วยเตรียมของช่วงคลอดให้ขวัญพิชชา เวลานี้เขาต้องพาภรรยาไปหาหมอเป็นการด่วน“นี่เธอฉี่เหรอ”“ไม่ใช่ค่ะ ถุงน้ำคร่ำแตกแล้ว เบลจะคลอดลูก” คราวนี้ล่ะ ฉิบหายหนักกว่าเดิม คุณพ่อมือใหม่ทำอะไรไม่ถูก รามิพยุงเธอไปยังรถตู้ สั่งลูกน้องให้รีบขับไปโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วน

EP.57 จากแค่ผู้หญิงกำพร้าคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตตัวคนเดียวมาตลอด 23 ปี ตอนนี้กลายเป็นเมียมาเฟียที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดในประเทศ ขวัญพิชชาไม่เคยคิดว่าเธอจะมีวันนี้ วันที่เธอมีพร้อมได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะความรัก หรือความอบอุ่นจากผู้มีพระคุณ ก็คือคุณพ่อคุณแม่ของชายที่เธอรักงานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ อีกทั้งแขกเหรื่อในงานก็มีแต่แวดวงไฮโซ และผู้มีอิทธิพลรวมตัวกันอยู่ในงานนี้แขกประมาณพันคนที่ถูกเรียนเชิญกำลังทยอยเข้างาน บ่าวสาวยืนต้อนรับแขกอยู่หน้างาน กระทั่งมีใครบางคนเดินเข้ามาแสดงความยินดี“ไม่คิดว่างานจะจัดไวขนาดนี้” อาชวะหนุ่มเมืองใต้ ถูกขวัญพิชชาเชิญมาเป็นแขกในงานและยังเป็นคนสำคัญสำหรับเธอในฐานะ ‘ผู้ใหญ่’ แน่นอนว่าเขาตกลงและยินดีที่ได้มาร่วมงานมงคลสมรสในวันนี้แต่กลับมีชายคนหนึ่งที่ดูคล้ายจะไม่พอใจเสียเท่าไหร่ เมื่อได้เห็นหน้าพ่อเลี้ยงเมืองใต้ รามิลโอบไหล่ขวัญพิชชาไว้กับตัวไม่ปล่อย ได้ข่าวว่ามาเฟียหนุ่มคนนี้หวงเมียราวกับหมาหวงกระดูก แล้วยังรู้มาอีกว่า ขวัญพิชชาก็กำลังตั้งครรภ์อ่อน ๆ“ถ้ารู้เพศแล้วบอกด้วย”“บอกทำไม ไม่ใช่ญาติ” เป็นเสียงของรามิลเอ่ยขึ้นมาระหว่างที่ขวัญพิชชาและอาชวะกำลังส

EP.56รามิลออกจากโรงพยาบาลก็พาเธอไปเก็บกระเป๋าที่คอนโดทันที แล้วย้ายกลับมาอยู่ด้วยกันกับเขาที่เพนท์เฮาส์เหมือนเดิม“พูดอะไรกับฉันไว้ หวังว่าเธอยังจำได้”“จำได้สิคะ”เปียโนหลังใหญ่เธอเห็นว่าถูกวางไว้อยู่หลังประตูห้อง และนั่นคือห้องลับระหว่างเขาและเธอ ขวัญพิชชาปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกช้า ๆ อวดเรือนร่างให้เขามองเป็นอาหารตา“สวยมาก” ดวงตาคมไล่พินิจตั้งแต่ใบหน้าเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า แล้วย่างกรายเข้าไปหาพร้อมกับยกขวัญพิชชาวางไว้บนหลังเปียโน“อยากทำตรงนี้เหรอคะ”“ลองอะไรใหม่ ๆ ดูก็ไม่เสียหายเท่าไหร่นี่ว่าไหม”“แล้วแต่คุณค่ะ”รามิลถอดเสื้อผ้าออกจนครบทุกชิ้น แล้วจับขาเธออ้าให้กว้าง ๆ รามิลนั่งบนเก้าอี้เปียโน มองเห็นความอวบชมพูอยู่ในระดับสายตาใบหน้าหล่อเคลื่อนเข้ามาใกล้ ๆ สองเท้าเล็กวางอยู่บนตัวโน๊ต ปลายเท้าจิกเกร็งยามที่เขาสอดเรียวลิ้นเข้าช่องทางแคบ“อ๊า~” ใบหน้าหวานเชิดขึ้น มือบางจิกกลุ่มเส้นผมของเขาที่อยู่ตรงหน้าเธอ รามิลชำแรกลิ้นแล้วตวัดปลายระรัวในจุดอ่อนไหว เสียงร้องหวาน ๆ ครางพร่าออกมาเป็นชื่อเขา“คุณเคนขา อื้อ”ไม่เพียงแค่ใช้ลิ้น ปลายนิ้วกดสัมผัสจุดกระสัน แล้วสอดเข้าไปในรูสีหวาน กระดก

ENGINEER 72| ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร | #สองอาทิตย์ผ่านไป@มหาลัยAวันนี้เป็นวันที่เขาต้องเข้าไปฝึกงานที่บริษัทคุณพ่อของของเขาเป็นวันแรก ฉันจึงส่งคำอวยพรผ่านข้อความเป็นกำลังใจไปให้ตั้งแต่เช้าLineแคร์ : ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีนะคะ สู้ๆนะพี่เตอร์ : ครับ พี่ทำงานก่อนเดี๋ยวคุยกันแคร์ : ส่งสติ๊กเกอร์ ok"ไงจ๊ะ นั่งหน้าหงอยเชียว" โดนัทเธอที่เพิ่งมาถึงมหาลัยก็เอ่ยแซวฉันทันทีที่เธอนั่งลงในฝั่งตรงข้ามกับฉัน"เปล่าซะหน่อย""เขาว่าสายตามันหลอกกันไม่ได้หรอกนะ" ฉันเป็นอย่างที่เธอว่าจริงๆนั่นแหล่ะ มันรู้สึกเหงาหงอยตั้งแต่ตื่นลืมตาพอจะรู้ว่าเขาต้องไปฝึกงานแล้วจะไม่ได้เจอหน้ากัน ไม่รู้ว่าเราสองคนจะมีจังหว่ะได้พบเจอกันอีกเมื่อไหร่ เขาไปฝึกงานส่วนฉันก็เรียน"หมั่นไลน์ไปหาพี่เขาบ่อยๆนะรู้ป่าว""เราแชทหาเขาอยู่แล้ว แต่ก็ไม่อยากรบกวนเวลาฝึกงานของเขา""ก็แชททิ้งไว้ไง หมั่นส่งกำลังใจ ตกกลางคืนก็คุยแชร์เรื่องราวกันและกันวันนี้ทำอะไร กินอะไร ทำงานเหนื่อยไหม เรียนเหนื่อยไหม อะไรแบบนี้ ใส่ใจเขาเยอะๆ""โดนัทพูดอย่างกับมีแฟนแล้วอย่างนั้น""ปะ เปล่า เราก็แค่แนะนำ อ่านในเว็บมาเยอะ เอาหน่า อย่าสงสัยเลย ทำอย่างที่เ

ENGINEER 71| พี่ไม่ชอบไอหมอนั่น |เขาเดินพูดมาตลอดทางตั้งแต่ลานเกียร์จนมาหยุดอยู่หน้าห้องเรียนของตึกคณะแพทย์"เปลี่ยนใจตอนนี้ก็ยังทันนะ""ไม่ค่ะ แคร์ไม่ยอมหลงกลพี่แน่นอน" ฉันยิ้มบอก แต่อีกคนเนี่ยสิกลับยืนคอตกหมดเรี่ยวหมดแรง"แคร์ไปเรียนก่อนนะคะ พี่ก็ตั้งใจเรียนนะ อีกสองอาทิตย์พี่ก็ต้องฝึกงานแล้วนะคะ""นั่นยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ พี่เปลี่ยนไปทำโปรเจคจบดีกว่าไหม จะได้อยู่ใกล้ๆแคร์""ไม่น่าเปลี่ยนใจทันแล้วนะคะ ยังไงเราก็โทรหากันได้""แคร์ไม่ยื้อพี่เลยหรอ" เขาตีหน้าเศร้าให้ฉันสงสารแต่พอได้ยินเสียงฝีเท้าคนกำลังเดินมาเขาจึงปรับโหมดเข้มขึ้นทันที"พี่ไปก่อน" เขาบอกเสียงเรียบก่อนจะเดินออกไป แต่ก็ยังไม่วายหันมาทำหน้าตาละห้อยมองฉัน ฉันจึงได้แค่ส่งยิ้มไปให้เขาแล้วเดินเข้าห้องเรียน#เลิกคลาส (12.00)งานกลุ่มที่ทำร่วมกับโดนัท แพร มิลค์ และก็แทน ตอนนี้ได้ส่งถึงมืออาจารย์แล้วเรียบร้อยและงานกลุ่มก็ผ่านไปได้ด้วยดี อาจารย์ยังชมอีกต่างหาก ได้ยินแบบนั้นก็ค่อยชื่นใจหายเหนื่อยพวกเราทั้งห้าคนไม่สิโดนัทเธอเป็นคนเอ่ยชวนทุกคนไปทานข้าวที่ห้างใกล้ๆกับมหาลัยในช่วงพักเที่ยง เธอเสนอเป็นชาบู ฉันว่าเธออยากหาเพื่อนหารค่าอา

ENGINEER 70| ง้อเมีย |แค่อยากโทรไปบอกเขาว่าฉันกำลังจะนอนแล้ว จะพิมพ์ทิ้งไว้ก็ได้แต่ฉันก็อยากได้ยินเสียงของเขาก่อนนอน แต่ทำไมกลายเป็นว่ามีผู้หญิงรับสายเขาถึงคลับก็ส่งรูปมาให้ฉัน และรูปที่ส่งมาก็มีแต่เพื่อนผู้ชายไม่มีผู้หญิงเลยสักคน แล้วเธอเป็นใครทำไมมารับสายของเขาได้ หรือว่าเขาพาใครไปคลับด้วยพอคิดแบบนี้ใจก็ยิ่งปวดหนึบ จู่ๆน้ำตาก็ไหลลงสองข้างแก้ม เขาจะนอกใจฉันอย่างนั้นหรอ กับการที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเหมือนครั้งก่อน เขาเหงาถึงขนาดชวนผู้หญิงคนอื่นไปคลับด้วยหรอตอนนี้เขากับผู้หญิงคนนั้นทำอะไรอยู่ ฉันยังหวังว่าเขาจะไม่ทำอะไรลับหลังที่มันเกินเลย#วันต่อมา@มหาลัยA"แคร์ ทำไมตามบวมแบบนั้นหล่ะ ร้องไห้หรอ""มันบวมมากเลยหรอ""ใช่ ตกลงร้องไห้?""อืม" ฉันมามหาลัยด้วยสภาพอิดโรย เมื่อคืนฉันนอนไม่หลับเลย มัวแต่คิดถึงเรื่องเมื่อคืน เมื่อเช้าที่บ้านทุกคนก็ถามว่าทำไมฉันถึงได้ตาบวมแบบนี้ ฉันเลยแก้ตัวไปว่าเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเลยเปิดซีรีย์ดู ทุกคนก็เลยปล่อยผ่านไป มีแต่พี่คัพที่พูดเหน็บแนมฉัน ไม่ใช่เป็นเพราะแฟนน้องหรอกนะที่ทำน้องร้องไห้ ถ้าเป็นแบบนั้นพี่จะจัดการมันด้วยน้ำมือพี่เอง คุณแม่จึงท้วงขึ้นเพ

ENGINEER 69| โดนแกล้ง |#หลายวันต่อมาตั้งแต่วันที่เขาไปบ้านฉันพี่คริสกับพี่คัพจะผลัดกันมารับ-ส่งฉันทุกวัน ตั้งแต่ช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาฉันก็ไม่ได้กลับไปอยู่ที่คอนโดอีกเลย ยิ่งพี่คัพรู้ว่าฉันอยู่คอนโดเดียวกันกับเขาก็ออกอาการฟึดฟัดไม่พอใจ คุณพ่อคุณแม่จึงช่วยพูดให้ พี่คัพเลยยอมอ่อนลงแต่มีข้อแม้ว่าฉันต้องย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านและพี่คัพยังขู่อีกว่าถ้าไม่ย้ายกลับมาเตรียมตัวบอกเลิกเขาได้เลย ซึ่งฉันที่ได้ฟังแบบนี้ก็ยิ่งไม่พอใจเข้าไปใหญ่ ทำไมพี่คัพต้องเป็นคนมากำหนดชีวิตของฉันขนาดนี้ ถึงจะยอมให้คบกันก็จริง แต่การที่ให้ฉันกับเขามีข้อจำกัดในการเจอกันมันก็ไม่ต่างกันการบีบบังคับให้เลิกกันทางอ้อมคุณพ่อคุณแม่ที่เห็นท่าไม่ดีที่ฉันและพี่คัพจะเริ่มมีปากเสียงกันอีกครั้งก็รีบเอ่ยห้ามและบอกให้ฉันยอมทำตามพี่คัพไปก่อน ส่วนอนาคตค่อยว่ากันCall video"เราจะนอนคุยกันผ่านหน้าจอไปอีกนานแค่ไหน""แคร์ตอบไม่ได้เลยค่ะ อดทนหน่อยนะคะ แคร์เชื่อว่ายังไงพี่คัพกับพี่คริสจะต้องยอมรับในตัวของพี่สักวันนะคะ" ที่ฉันพูดออกไปเพื่อต้องการจะปลอบใจเขา เพราะเอาเข้าจริงๆฉันเองก็ไม่รู้หรอกว่าพี่ชายของฉันทั้งสองคนจะยอมรับในตัว

ENGINEER 68| ไม่ได้เอามาหลายวันแล้ว |ใบหน้าคมฉายแววเจ้าเล่ห์ออกมาจนฉันสัมผัสได้ว่าเขากำลังคิดที่จะทำอะไร"พี่เตอร์คะ ไม่ค่ะ""พี่ยังไม่ได้คิดบัญชีเรื่องที่แคร์หอมแก้มพี่เลย""แค่หอมแก้ม ยังจะต้องมาคิดบัญชีอะไรอีก" ในระหว่างทางเราสองคนนั่งเถียงกันอยู่ในรถ ฉันเองก็ไม่ยอม เขาก็ไม่ยอม เถียงกันไปมาจนมารู้ตัวอีกทีเขาก็ขับมาถึงคอนโดแล้ว"พี่ขอนะครับ ไม่ได้เอามาหลายวันแล้ว" เขาพิงศีรษะลงบนไหล่ของฉันอย่างออดอ้อนลูกอ้อนของเขาทำเอาฉันผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ"แคร์ไม่รักพี่แล้วหรอครับ"เขาเชยคางขึ้นมาวางบนไหล่แล้วถามด้วยน้ำเสียงละมุน"เราแสดงความรักด้วยวิธีอื่นก็ได้หนิคะ""วิธีของพี่ดีที่สุดแล้ว นะครับ ไม่งั้นพี่จะทำบนรถแล้วนะ" เขาเอนตัวขึ้นนั่งในท่าปกติแล้วทำท่าจะปลดกระดุมกางกง"ยะ อย่าค่ะพี่เตอร์""เปลี่ยนสถานที่ไง""บะ บ้าไม่เอาค่ะ" ฉันบอกแล้วเบือนหน้าหนี ฉันไม่อยากเห็นเขามานั่งแก้ผ้าอยู่ในรถแบบนี้ ทำไมถึงได้ใจกล้าอยากจะทำบนรถในลานจอดด้วย"รอบเดียว พี่สัญญา" ฉันค่อยๆหันหน้าไปหาเขาแล้วจ้องมองไปยังสายตาคมที่มองฉันอย่างรอฟังคำตอบ"อย่างพี่หรอคะจะรอบเดียว""พี่บอกรอบเดียวก็คือรอบเดียว พี่รู้ว่าแคร์ไ

ENGINEER 67| ยังไงวันนี้ก็ต้องได้ |รู้หรอกว่าเขาพูดเล่น แต่ทะลึ่งไม่ดูที่ดูทางเลย นี่มันบ้านของฉันยังจะมาทำลุ่มล่ามอีก"พี่เตอร์คะ คุณพ่อคุณแม่ของพี่รู้ไหมคะว่าแคร์กำลังจะไปหาท่านที่บ้าน""รู้สิ พี่บอกไปแล้ว""งั้นแคร์ขอแวะซื้ออะไรติดไม้ติดมือไปฝากท่านหน่อยได้ไหมคะ""ไม่ต้องหรอก""ทำไมหล่ะคะ""แค่คุณพ่อคุณแม่รู้ว่ากำลังจะมีลูกสะใภ้มาหา ท่านก็ตื่นเต้นกันยกใหญ่""สะใภ้หรอคะ" เขาคิดไปถึงขั้นนั้นแล้วหรอเนี่ย ทำไม่ชอบทำให้ใจดวงน้อยๆฉันเต้นแรงอยู่เรื่อย"ทำตัวสบายๆคุณพ่อคุณแม่ท่านใจดี เหมือนกับคุณพ่อคุณแม่ของแคร์""หรอคะ""อืม พี่เชื่อว่าท่านจะต้องชอบแคร์มากแน่ๆ""บอกคุณพ่อคุณแม่ด้วยหรือเปล่าว่าแคร์สวย" ฉันเอียงคอถามเล็กน้อยอย่างขี้เล่น แต่กลับเห็นคนข้างๆเสียอาการจนหน้าแดงหูแดงน่ารักจัง"นั่งดีๆสิครับ พี่มองไม่เห็นกระจกข้างนะ""แล้วตกลงแคร์สวยไหม""สวยมาก""แล้วรักแคร์ไหมคะ""รักมาก""แล้วแคร์รักพี่หรือเปล่า" เขาถามกลับ"รักสิคะ" ฉันตอบเสียงหวาน อยากเห็นสารถีสุดหล่อเสียอาการ ดูแล้วมันน่ารัก ยิ่งได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกหวงเขามากขึ้น ไม่อยากให้ไปยิ้มแบบนี้กับสาวๆที่ไหนเลย ฉันขอเก็บ