ENGINEER 39 | NC 20 ต้องซ้ำให้จำ |

ENGINEER 39

| NC 20 ต้องซ้ำให้จำ |

"ไม่ค่ะพี่เตอร์ ไม่" ฉันตอบปฏิเสธอย่างไม่คิด

ใบหน้าคมฉายแววความเจ้าเล่ห์อย่างไม่ปิดบังความรู้สึก รอยยิ้มเล็กๆที่มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย แค่นี้ก็ทำให้ฉันรู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้

ฉันดิ้นในอ้อมกอดของคนตัวโต แขนแกร่งกอดรัดแน่น นัยน์ตาคมแข็งกร้าวจนฉันรู้สึกกลัวคนตรงหน้าเอามากๆ

เขาเคยรู้บ้างไหมว่าฉันรู้สึกแย่มากแค่ไหนกับการกระทำแย่ๆของเขา เขาเคยนึกถึงความรู้สึกของคนอื่นบ้างไหม

"พี่ปล่อยแคร์เถอะนะคะ"

"ไม่มีทาง พี่จะไม่ปล่อยแคร์ไป"

"ทำไมคะ ทำไมต้องทำกับแคร์แบบนี้ แคร์ผิดอะไรนักหนา พี่ถึงเอาอารมณ์ของตัวเองเป็นที่ตั้งแล้วมาระบายกับแคร์ พี่เห็นแคร์เป็นอะไร"

"..." ใบหน้าคมนิ่งกับคำถามที่ฉันถาม

"ฮึก~ ตอบมาสิคะ แคร์ผิดอะไร ในสายตาพี่ พี่เห็นแคร์เป็นอะไร ฮึก~" ฉันร้องสะอื้นถามย้ำเสียงเบาเหมือนคนที่ใกล้หมดแรง

"เจ็บหรือเปล่า" เขาเลี่ยงที่จะตอบคำถาม สายตาคมจ้องไปที่หน้าผากของฉันก่อนจะยกมือหนาขึ้นจับตรงบริเวณรอยแดงที่เกิดจากฝีมือของเขา ริมฝีปากหนาเป่าลมร้อนออกจากปากไปยังจุดบริเวณที่มีรอยแดงตรงหน้าผาก

มือหนาเลื่อนลงมาปาดไล่น้ำตาใสออกแล้วมองหน้าฉัน "มันปูดขึ้นมานิด