Author's Note: This story is for the new generation of the Sierra Series. So, characters from the previous book will be mentioned. But rest assured, because this is a totally different timeline and storyline. It will be describe din naman para hindi malituhan. Please, don't get confused too if I show a sudden flashbacks. Mahahalata rin naman po iyon kapag binabasa na.For more information here's the list of Characters:Haven Francheska Laurier, nasa Sunshine in the Rain, siya. She's Veronikka's niece.Hari Yasiel Sierra is the firstborn son of Dr. Yasmir Sierra and Dra. Hiraya Almendral-Sierra, from the book Cure My Heart, Dr. Sierra.Sebastian Edison Sierra is the firstborn son of Eros Sierra and Samantha Sierra; they're all mentioned in the book 9 Muses Series #1: Anchored Hearts. Baste is still a baby back then. Eros and Samantha are mentioned in all the books of the Sierra Series. (I am still thinking if I would give Eros and Samantha a love story.).Daniel Fortelejo 'Daniel/Dan'G
The next morning, I woke up earlier than expected. Nalaman ko kasi na classmates ko sina Hari at Baste sa STEM, hindi ko alam na nasa STEM din sila.I knew that Hari was interested in becoming a doctor because I had learned that his parents were doctors themselves. It made sense that he would want to follow in their footsteps. But Baste’s choice was a bit of a mystery to me. I wondered why he decided to pursue a career in medicine as well.Then the thought of him in a white lab coat crossed my mind. I couldn’t help but picture how he would look, and I had to admit, he would definitely be looking so gorgeous and hot. Damn it! Why am I daydreaming about him? He already has a girlfriend! I mentally scolded myself, feeling a mix of frustration and embarrassment. Bakit ba mga ganito ang iniisip ko at pinagpapantasyahan ang lalaking iyon? I really needed to get a grip and focus on the present instead of getting lost in these unrealistic thoughts! Nakapasa ako sa exam, at highest score pa. H
Sumakit ang ulo ko nang sumama si Daniel saamin ni Hari sa cafeteria, kaya nagbabangayan na ang dalawa. Pinagsama pa ang dalawang madaldal.“Hoy! Hindi ako makakain ng maayos!” Naiiyak kong sabi nila. Imbes kasi na ako ang kumain sa mga inorder ko, sila na kumakain!“Akin 'yan, Daniel e!” Inagaw ni Daniel ang fruit yogurt ko.Nakatikim ako no'n sa bahay nila Tito Elio dahil ang daming stock no'n sa ref. At ako lang nakaubos dahil sa sobrang sarap. Pinagalitan pa ako ni Tita Nika kasi hindi naman daw pwedeng kainin lahat ng iyon sa isang araw. Sorry na, masyadong ignorante!“Tinitikman lang e! Damot!” Sigaw ni Daniel.As I reached for my yogurt cup, Daniel snatched it away again. He scooped out some with the spoon and licked it slowly while staring at me. The way he licked the spoon, savoring every bit, made my heart skip a beat. What was happening?Kaagad akong nag-iwas ng tingin sa kanya pero sinipa ko ang paa niyang nasa ilalim ng lamesa dahil sa inis nang ubusin niya iyon.“Haven Fr
“Huli!”“Hari!” Sigaw ko nang tumakbo palayo si Hari bitbit ang sketchpad ko. Nakakayamot! May mga drawing ako ng mukha ni Baste doon!Kapag nalaman iyon ni Hari, malamang ay aasarin ako no’n! At baka sabihin pa nga kay Baste!Nasa may field ako ngayon, may praktis sila Daniel kaya nandito ako, hindi nga lang para manood, kundi para mag-drawing.Pinilit kasi kai ni Daniel na manuod ng praktis nila, kahit sa praktis nalang daw. Hindi ko nga alam kung bakit pinipilit ako, pero kapalit ko nalang sa kanya iyon sa pagtulong at suporta niya saakin noong nakaraang linggo sa sportsfest pageant namin.“Ano ito? Si Baste ito a?” Takang tanong ni Hari.I cursed beneath my breath. Napatayo ako kaagad para kunin ang sketchpad, pero kaagad siyang lumayo at tumatakbo patalikod.“Si Baste nga! May crush ka kay baste?” Manghang tanong ni Hari habang tumatakbo parin.“Akin na Hari!” Sigaw ko pilit siyang hinahabol. But his legs are too long for a short girl like me! Argh!Tawang-tawa naman si Hari haba
Just like Daniel said, we became unofficially in relationship. For the sake of our wants. Him, to stay away from his fans. And me, to make Sebastian jealous of us.Daniel courted me, para hindi magmukhang planado ang lahat. He gave me roses every time na susunduin niya ako sa mansyon nila Tito Elio—siya na naghahatid-sundo sa akin, unlike dati na si Hari ang nagsusundo-hatid sa akin. Feel ko nga nagtatampo si Hari kasi may mga araw na hindi niya ako kinakausap.“Hari!” Tawag ko kay Hari nang makita ko siyang nakaupo sa may clubhouse.Nagjo-jogging kasi ako at saktong nakita ko si Hari. Ilang-araw na din kaming hindi nagkakausap. I mean, nag-uusap naman pero iniiwasan ako? Or baka feel ko lang na iniiwasan niya ako? Hindi ko din alam kung bakit, pero kasi 'yon ang nararamdaman ko.“Cheska,” tawag niya sa akin. Maging siya ay mukhang kakagaling lang sa pagjo-jogging dahil naka sports attire siya.Pansin kong siya lang mag-isa dito. “Anong ginagawa mo rito? Ikaw lang mag-isa ha?”Umupo a
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised.Daniel laughed as soon as he felt my trembling body because of what he had said. Kaagad ko siyang pinalo sa braso, pero napahiga lang siya sa kama habang tawang-tawa parin.Daniel looked at me with amusement in his eyes. “You should see your face, Haven. It’s cute,” he teased, and he burst into laughter.I glared at him and shouted at him while hitting him in the chest with my hands. “Damn you, Daniel! ”Tuwang-tuwa naman ang lalaki sa ginawa ko, habang hinuhuli ang kamay ko. I could feel the heat rising on my cheeks from his relentless teasing. It was infuriating! Daniel finally stopped laughing, wiping the tears from his eyes.“But what if? What if, Haven, I did something to you? Would you like it?”He asked, and his tone suddenly got serious.I stared at him, trying to gauge if he was joking or not. His question made my heart skip a beat. Would I like
DANIEL FORTELEJOThe moment I laid my eyes on Haven, my heart skipped a beat. I know there's something in her that makes me want to be so close to her and to own her.Of course, that isn't easy with Baste and Hari with her sides. Laging nakabantay sila sa kanya. I get it, as their Tito Elio told them to take a look after Haven.Kahit na ganon, I ended up taking care of her too. Sobrang galit ko nang malamang inaapi siya—at the same time, masaya dahil ako lang ang nakakaalam. I became her knight in the shining armor. Funny, but it does sound like that to me. Her knight.“Wala ka talagang tiwala sa sarili mo, Haven.” Natatawa kong sabi sa kanya as I fixed her hair, dahil kulang nalang ay kainin na niya ang mga hibla ng buhok niya dahil sa palaging nililipad ng hangin.I tied it. Hindi ako marunong, pero para sa kanya, aaralan ko iyon. Wala naman akong mga kapatid na babae or pinsang babae para pag-aralan ang ganitong bagay, pero sa kanya ko nalang gagawin.Muli akong umupo sa harapan ni
Pag-akyat ko ay nakita ko silang nagkakagulo sa living area—the girls were playing Jenga, the boys were starting to drink outside in the bar area, and Finn and Hari were grilling some BBQ for dinner tonight. I didn't see Daniel, though. I wonder where he could be?“Haven, right? Come and join us!” Aya saakin ni Isla. I excitedly took a seat with them, even though my eyes were searching for Daniel.Naglaro kami ng jengga at ang matatalo ay pipitikin sa tenga. At ako na hindi masyado kagalingan ay laging natatalo.“Ayoko na nga!” Naiinis kong sabi. Tawang-tawa naman sila nang makitang namumula na ang tenga ko. Magkabilang tenga talaga! Nakakaasar.“I didn't know you weren't a great player, Ven,” Ana said with a chuckle.Naningkit naman ang mga mata ko sa sinabi ni Ana. At ang babae ay natawa lang. “Do I look like a player?”Tumawa naman ulit sila at pinalo pa ako ni Mila sa balikat. “Hmm, hindi naman, pero mukha lang naman.”Mas lalong naningkit ang mga mata ko sa sinabi nila. “Parang i
Nagdadabog akong pababa ng mansyon dahil sa inis ko kay Hari. Hindi kasi ako pinapansin dahil lang sa naging kami na ni Daniel. Kaya hindi ko na alam kung paano suyuin ang lalaki! Ayaw na ayaw ko pa namang may away kami. Nakakairita. “Oh? Anong mukha iyan?” natatawang saad ni Kuya Vin nang makita akong pababa ng hagdan. “Mukha ng maganda, kuya!” asik ko sa kanya. Kaya hindi na mapigilang mapatawa ni Kuya Vin. Inirapan ko ito pero kaagad din akong yumakap kay Kuya na siyang ikinabigla niya. “Aba, nagpapalambing ang prinsesa ko,” aniya tsaka niya sinuklay ang buhok ko gamit ang kanyang kamay.“Eh kuya kasi, si Hari nagtatampo! Hindi ko alam paano suyuin, ayaw akong pansinin.” naiiyak kong saad kay Kuya. Eto kasi ang unang beses na magkaroon ako ng kaibigan na nagtatampo sa akin kaya hindi ko alam kung paano siya suyuin. I never had a friend. At ang paglalayo ni Hari sa akin ay para na niya rin akong pinapatay. Kainis. Silang dalawa lang ni Daniel ang ka-close ko sa school, tapos la
Namamahinga ngayon sila Nika, Elio, kasama ang mga anak ni Elio na sina Vienna at Vlad, kasama rin ang mga pamangking ni Nika na sina Harvin, Haven at Hari sa isang food stall matapos maubos ang enerhiya nila kakapasyal sa loob ng isang amusement park. “Tita punta ulit tayo rito!” masayang wika ni Hari, kaya naman ginulo ni Haven ang buhok ng bunsong kapatid. “Aba nag-request pa nga!” natatawang saad ni Haven. Napangiti naman sina Elio at Nika nang makitang masaya ang mga bata. “Sa susunod, Disneyland naman,” wika ni Elio para mapatalon sa saya ang mga bata. Habang kumakain ay bigla silang nakita ni Yarianne, ang pamangkin ni Elio. Masaya itong tumakbo papalapit sa kanyang tito at tinawag si Nika. “Tita Nika! Tito Elio!” masayang pagtawag ni Yari para makuha nito ang atensyon ng dalawa. Kasunod ni Yari ang mga nakakatandang pinsan na sila Atticus, Sean, Hari, at si Sebastian. Kasama din nila ang mga kaibigan nila Hari at Sebastian na sina Daniel, Genevieve, Nova, Mila, Ana, Finn,
I was packing my things when the door swung open. At nang linungin ko iyon, ay nakita ko si Hari na papasok sa loob ng kwarto ko, nagtataka kung bakit niya ako nakitang nag-eempake. “Where are you going, Cheska?” tanong ni Hari nang hablutin nito ang kamay ko para mapatigil sa pagtutupi ng mga damit. “Far away,” I replied with a bright smile. Akala ko kaya ko nang mag-stay dito, kasama sila Hari at Baste, pero hindi ko pala kaya. Kaya naisipan ko na lang na magpakalayo, malayo sa kanilang dalawa. “Akala ko ba mananatili ka dito?” tanong niya. Muli akong ngumiti sa kanya tsaka ko hinila ang kamay ko para magsimula ulit sa pag-eempake. Mamaya ay darating na ang chopper na pinadala ni Tito Elio para sunduin ako at ihatid ako sa lugar na nais kong puntahan. “This mansion brought me so many memories, Hari. With you and Baste and everything that made me feel to not let it go, but I have to,” I paused. “Feel ko hindi ako uusad kung mananatili ako rito—” “Iiwan mo ako?” His voice crack
Napatitig ako sa mukha ni Daniel na puno ng sugat at namamaga dahil sa pagsuntok sa kanya ni Hari, habang nasa loob kami ng ospital. Halos hindi ko na makilala si Daniel sa kanyang mukha ngayon. Daniel’s been sleeping for hours since that happened, and I feel sad about it, kaya hindi ko siya maiwan-iwanan dito sa ospital room niya. Hawak-hawak ko ang kamay ni Daniel at marahang hinaplos iyon, at habang hinahaplos ko ang kamay niya ay siyang pagtulo muli ng mga luhang kanina ko pang pinipigilang pumatak. I held his hands tightly and rested it on my forehead. Silently praying that everything will be okay now. “Cheska.” Hari’s voice was firm and cold. Ngunit hindi ko siya nilingon. Anong mukhang ihaharap ko sa kanila? Sa kanya? “Daniel! Daniel!” rinig kong pagsigaw ni Mrs. Fortelejo kaya ay napatayo ako sa kinauupuan ko. Mabilis namang lumapit si Mrs. Fortelejo sa kanyang anak at naghinagpis ito nang makita kung gaano kasira ang mukha ni Daniel. Napaangat ito ng tingin sa
“Buti naman nakapunta ka, Ven. Akala ko ikukulong ka na ni Daniel sa condo niyo,” natatawang saad ni Sylus nang makita akong papalapit sa kanya. Inirapan ko naman ang lalaki tsaka ako lumapit kina Nova. “Ven!” tili ni Nova nang makita ako. I stared at her attire, she’s wearing a revealing red dress na hindi lalagpas sa kanyang tuhod. Naka-messy bun naman ang kanyang mahaba at kulot na buhok. Finn is on her side, nakahawak sa bewang nito tila ba binabantayan mula sa mga lalaking gustong lumapit kay Nova. Lapitin din naman kasi ng lalaki itong si Nova. “Buti nakapunta ka!” sigaw nito tsaka lumapit sa akin at nakipag-beso. Halatang nakainom na si Nova, dahil kanina pa naman sila dito at medyo hindi na rin tuwid ang kanyang tayo, habang ako ay pinipilit ko pa si Dan na makapunta ako dito, pero in the end, nagalit lang siya at hindi na ako kinausap. Sa galit ko rin ay tuluyan na akong nagbihis para puntahan sila, at isaya na lang ang galit na nararamdaman ko. “Siguro badtrip na naman
Warning: This chapter explores sensitive themes such as abuse and trauma experienced by the protagonist. Reader discretion is advised. “Huwag kang magulo, Sylus! Tatadyakan kita!” Inis kong sambit sa lalaki nang kinukuha nito lahat ng mga papers ko para basahin at koreksyonan. Edi sila na matalino! Partida Fashion Designer ang kinuha pero mukhang mas may alam pa sa Nurse kesa sa’kin. “Ang gwapo ko para tadyakan mo, Francheska!” anas niya tsaka dabog na pinatong sa lamesa ang mga papers ko, dahilan para mapatingin sa amin ang mga estudyante dito sa library. Inirapan ko ang lalaki at inayos ang mga papers para ipapasa na sana nang sulatan iyon ni Sylus para koreksyonan, kaya ay gagawa na naman ako ng panibago bago iyon ipasa. Nakakainis. Kung kailan deadline na ay ngayon pa talaga sumingit ang lalaki. “Yo!” singit naman ni Isaac sabay tapon ng bag nito sa tabi ko at uupo na sana nang itulak siya ni Sylus gamit ang paa nito. Edi sila na ang may mahabang mga paa. “Bawal,” anas ni
Habang tinatahak ang daang palabas sa building na ito ay siyang walang hanggang pagbuhos ng luha ko. I can’t stop crying. And I don’t know why I am crying. I did the same to Daniel. Siya itong dapat may karapatang magalit at umiyak dahil sa mga kasalanang ginawa ko sa kanya. Anong iniiyak mo, Haven? “Haven! Sandali!” rinig kong paghabol ni Daniel sa akin. Saktong nasa baba na kami ng kompanya nila, hindi naman na masyado matao dahil mag aalas otso na ng gabi. “Teka, Haven. Please, sandali lang!” There was desperation in his voice, pleading for me to stop. His footsteps were getting closer, pero hindi ko magawang lumingon sa kanya. Ang sakit. Ayokong makita ‘yung tingin sa mga mata niya—ang galit at lungkot, ang sakit. Sobrang sakit. Kaagad din akong napahinto nang hawakan ni Daniel ang kamay ko, hindi masyadong mahigpit, pero sapat na para pigilan ako sa paglayo. Kaya kaagad kong pinunasan ang luhang walang tigil sa pagpatak sa pisngi ko. “Please, Haven,” pabulong niyang sabi
DANIEL FORTELEJO “Dan, can you stay for a while? I need you in the company. I can’t do it all alone,” pakiusap ni mommy habang nanghihina itong pinupunasan ang katawan ni daddy. Na-stroke si daddy nang malamang bumabagsak ang company namin matapos na magkaroon ng malaking issue sa bridge na pinapatayo sa Bohol-Cebu, na bumigay ang iilang bahagi nito. So far, wala namang nasaktan sa mga empleyado namin. Iyon nga lang, nawalan ng investors ang konpanya namin at binawi sa amin ang proyektong iyon. We had already lost millions because of that project, and now the government is demanding a refund for the money we spent on building the bridge. But how? All the payments they gave us had already been used for the project. We can't refund the money because if we do, we'll lose even more, leaving us with nothing. That’s why I pushed to finish the project. I knew it was our only hope. I worked tirelessly, day and night, organizing every detail, overseeing construction, negotiating with suppli
Kumain kami ni Hari na para bang walang nangyari sa aming dalawa. He keeps serving me food, habang patuloy ito sa paghigop ng kanyang sipon gawa ng pagkakaligo sa ulan at sa iyakan naming dalawa. Napanguso ako habang patuloy ito sa pagbabalat ng hipon para makain ko. Tulad ng sabi niya ay kakain kami no’n sa araw ng birthday ko. “Just eat a few, dalawa lang pala, ayokong mag-alala si Tita Nika,” ani nito sa marahan na boses. Medyo iba na rin ang boses nito. Kumuha siya ng tissue at pinunasan ang tumutulong sipon sa kanyang ilong. Hindi ko tuloy mapigilang matawa sa kanya, dahil nakanguso ito habang pinupunasan ang ilong. “Sino daw magkakasakit?” I teased. Sinamaan niya naman ako ng tingin, pero kaagad ding huminga ng malalim. “I didn’t know you have strong immune system than I do, partida pareho pang doctor ang mga magulang ko, tsk.” asik niya habang patuloy pa rin sa pagpunas ng kanyang ilong dahil ayaw na atang tumigil sa pagtulo ng sipon sa kanyang ilong. Napailing na la