Karamihan sa silid na iyon ay mga lalaking nasa late 40's ang edad. Natitigilan at tila bagong discover na species siya na ine-examine ng mga ito.
"Langyang Vern na ito, malay ko ba naman kasing ipababalandra na ako agad sa lahat." kagat labing niyang sabi sa isip.
"Ito mga matandang ito naman, kala mo naman nasa bumbunan ko si Angeli Khang kung makatingin. Nakakailang na, ha."
Pinisil niya ang daliri sa ilalim ng lamesa ngunit pinanatili niya ang malamig na tingin sa mga ito.
"Buti nalang pasok pa rin sa banga ang make-up ko. Kahit mukhang basahan ang suot ko, slay pa rin."
Pagkatapos ng ilang segundong katahimikan ay may isang lalaking nagtaas ng kamay.
“President, I am sorry to ask, pero.. hindi ba masyadong biglaan ang desisyong ito?”
At sa isang tanong na iyon ay umingay ang paligid.
Kanya-kanyang bulungan na ang mga naroon. Tila gatilyo iyon ng matagal nilang pakikiramdam.
“Mr. President, alam niyong ang paghawak ng kumpanya ay hindi biro. Hindi ba dapat muna itong pag-usapan nang mabuti?”
Ramdam ni Rana ang disgusto ng mga ito sa kanya.
They became shameless. Expressing their disappointment to her. It was very evident to their faces. She was especially younger than Vern and a woman. That's what she thought.
Ang pagiging anak ng mag-asawang Esquivel ay hindi sapat upang ilagay siya sa pinakamataas na posisyon.
Ngunit naiintindihan niya ang mga ito.
Napansin ito ni Vern kaya't sumeryoso ang nakangiti nitong mukha. Nais sanang ipagtanggol si Rana, ngunit agad siyang pinigilan nito.
Tumayo siya sa pagkaka-upo, agad tumahimik at nakuha niya agad ang atensyon ng lahat.
Taas noo niyang tinignan ang mga tao sa kanyang harapan.
“Ladies and gentlemen, allow me to reintroduce myself again. Ako si Ranayah Esquivel, ang isang R sa RR Group of Companies at ang nag iisang may-ari ng R.A.N Financial Consortium.”
Sa isang simpleng pahayag, biglang nagbago ang ekspresyon ng maraming tao sa silid. Nagsinghapan ang mga ito.
"Siya pala ang sinasabi nilang "little Rean" ng pamilya Esquivel!"
"Ang pinakamamahal na kapatid ng Young Master, Ruan!"
"Talaga palang ipinangalan sa kanilang magkapatid ang kumpanya. Akala ko ay Russo at Rean ang ibig nitong sabihin." bulong-bulong ng isang apprentice sa isa pang apprentice.
“Narinig ko na kahit noong nag-aaral pa lang siya sa kolehiyo, nakapagtayo na siya ng sariling fashion brand at nanalo pa ng mga international awards. Pagkatapos, matagumpay niyang na-handle ang kanyang investment sa stock market kaya nakabili ang ilang matagal nang kilalang kumpanya tulad ng Gu Group at Lin Group. Isang tunay na alamat sa industriya!”
"Hindi ko akalain na siya pala iyon!"
Tatlong taon na ang nakalipas mula noong huling narinig ng mga tao ang tungkol kay Rana.
Inisip siguro ng mga ito na nanirahan na siya sa Europa para i-pursue ang fashion industry.
Kaya hindi nila alam kung sino talaga ang tagapagmana ng RR Group dahil hindi rin naman nagpapakita rito si Ruan.
Ngunit walang sinuman sa industriya ang hindi nakarinig ng pangalang "little Rean" mula sa pamilya Esquivel.
Si Rana ay isang makinang na bituin noon sa business world.
Ngunit dahil sa kanyang pagpapakasal kay Bryson, ay tinalikuran niya ang lahat ng ito.
Ang kanyang pagkawala sa industriya ang naging dahilan kung bakit hindi agad siya nakilala ng mga tao.
Isa pa, mayroong mga bagong negosyanteng mas yumabong ang pangalan kaya't tuluyan na siyang nakalimutan ng iilan.
Matapos patahimikin ang mga usapan, mabilis na pinangunahan ni Rana ang pulong at ipinakita ang kanyang kakayahan.
Pagkatapos ng pagpupulong ay inaya siya ni Vern na silipin ang kanyang magiging opisina.
Pinagmasdan ni Vern si Rana na walang kahirap-hirap na napatahimik ang lahat at nakuha ang kontrol sa sitwasyon.
Masaya siya para sa kanya at, sa parehong oras, palihim na ipinagmamalaki siya.
"She's really back." anito sa isip habang papunta sila sa dati niyang opisina.
Muli silang sumakay sa elevator at pinindot ni Vern ang 40th floor o ‘Penthouse’ kung tawagin.
That floor is exclusive for the President. Ang Presidente lang ang may kakayahang pumasok doon o ang ibang taong pinayagan ng Presidenteng pumasok doon.
"Ngayong bumalik ka na, hindi ka na aalis, tama ba?"
Tinignan ni Vern si Rana sa repleksyon nito sa pinto ng elevator.
Busy ito sa pagbabasa sa mga dokumentong binigay ng mga secretary niya kanina. Napangiti ang lalaki.
"Namiss mo 'yan?" tukso nito.
Tumingala si Rana sa kanya at tinigil ang ginagawa.
"Medyo. Nakakamiss ma-stress sa trabaho."
Nawala ang ngiti ni Vern.
Tila naawa siya rito dahil parang sa asawa nalang niya na-sstress ang babae.
"At sa tanong mo kanina, malapit na akong ma-divorce. Saan pa ako pupunta?" ngisi ng babae.
Narinig ng lalaki mula kay Ruan na nag-file na nga ng divorce agreement si Rana sa kanyang asawa. Ngayon na siya mismo ang nagsabi nito, hindi niya mapigilang makaramdam ng kasiyahan.
Nakawala na siya sa lalaking iyon.
Gayunpaman, alam niyang minahal nang lubos ni Rana ang Deogracia na iyon, kaya’t tiyak na nasaktan siya sa desisyong ito.
Kaya naman, pinili niyang hindi ipakita ang kanyang kagalakan at sa halip ay nagkunwaring nag-aalala.
"Mas mabuti ngang bumalik ka. Ako at ang kuya mo ang mag-aalaga sa’yo."
Napangiti nang bahagya si Rana at natatawang sumagot.
"Ikaw ang mag-aalaga sa akin? Mas mabuting ayusin mo muna ang lahat ng tsismis tungkol sa'yo!"
"Wala naman akong ginagawang masama ah." natatawa nitong sagot.
"Anong wala? Eh kulang nalang magkaroon tayo ng priority lane sa haba ng pila kanina sa baba!"
"Priority lane?" lalo itong natawa.
"Oo, mukha tayong namimigay ng relief goods." napapa-face palm na sabi ni Rana.
Humagalpak ito ng tawa.
Nakarating na sila sa tamang floor at isang tap lang sa doorlock ay agad bumukas ang automatic door. Laglag pangang tinignan ni Rana ang magiging opisina niya.
It's not an office! Bahay talaga.
Malawak na tanggapan agad ang bubungad sayo. May malaking led tv sa harap at may grand piano pa sa sulok.
There's a bed on the side while the other side were made of glass. Ceiling to floor. Doon nakapwesto ang kanyang long table at mga kagamitan. Isang ikot ng swivel chair ay matutunghayan niya ang city lights sa ibaba.
Napakaganda!
Ngunit naputol ang pagkamangha niya nang malakas na tumunog ang receiver sa desk. Mabilis iyong pinindot ni Vern. Naka-loudspeaker.
"RR Group, President Vernon speaking, what is it?" aniya.
"Masamang balita, Mr. President! Maraming negatibong balita tungkol kay Miss Rana ang lumabas sa internet! Napakabilis kumalat ng masasamang tsismis at ang publiko ay laban sa kanya ngayon!"
Nagpalitan ng tingin sina Rana at Vern.
Agad na kinuha ni Rana ang cellphone sa bulsa at hinanap ang sinasabing issue sa kanya.
At isang search sa pangalan niya ay mabilis siyang lumabas sa 'popular now'. Iba't ibang post na ang nagkalat.
"Dating asawa ng Deogracia Corporation President, walang kredibilidad at hindi karapat-dapat sa respeto. Nag-demand ng napakalaking bayad kapalit ng diborsyo—isang babaeng sakim at walang hiya!"
"Ano bang pinagsasabi nila? Sino ba ang may gusto sa pera ng pamilya Deogracia na 'yan!" matinding kunot-noo ni Vern. "Humanap agad ng PR at ipatanggal ang trending topic na ito."Hindi mapakali si Vern at agad na inutusan ang kanyang isang secretary para ayusin ang sitwasyon."Hindi na kailangan," malamig na sagot ni Rana, ngunit puno ng galit ang kanyang mga mata.Ang pagpapatanggal ng trending topic na ito ay magmumukhang siya ang may kasalanan.Mas mabuti pang harapin ito nang direkta at tapusin ang usapan.Akala niya dati na ang tatlong taong pagsasakripisyo niya ay nauwi sa wala, at pagkatapos ng paghihiwalay nila ni Bryson ay magiging maayos na ang lahat.Ngunit mukhang hindi lang siya basta-basta iiwan ng pamilya Deogracia.Hindi sila titigil hangga't hindi nito nadudungisan ng mabuti ang kanyang pangalan.Dati, dahil mahal niya si Bryson, nagpakumbaba siya at tiniis ang lahat.Ngunit ngayon, napagtanto niyang wala nang dahilan para magpakabait sa mga taong asal hayop. "Ang b
“Napakawalanghiya mo, Esquivel!”Isang malakas na hampas ang nagpatilapon sa mga make up ni Bryenne sa sahig.Ang kunwa-kunwariang inosente at mabait na ugali ni Bryenne sa kanyang mga kaibigan ay tuluyan nang naglaho.Napalitan ng matinding galit at pagkapoot.Nagkalat rin ang itim na eyeliner sa ilalim ng kanyang mga mata dahil sa mga luhang umagos doon at gulong-gulo ang kanyang buhok.Gusto lang naman niyang bigyan ng leksyon si Rana, pero hindi niya inasahan na kukunan siya nito ng napakaraming litrato at ipapakalat ang mga iyon.Dahil dito, napahiya siya sa buong mundo ng mga mayayaman. Talagang nanggagalaiti siya sa babaeng ito!Ang dati nitong mahina at sunud-sunuran na ugali ay peke lang pala.Dapat noon pa lang ay hindi na niya pinayagang pakasalan ito ng kanyang kuya, mas mabuti pang pinalayas na niya agad.Ngayon, pinagpipiyestahan ng buong internet ang iskandalo niya.May mga tao pang naghahalukay sa kanyang pribadong buhay.Hindi magtatagal, siguradong mabubunyag din ang
"Tatlong taon akong kasal sa iyo. Binuhos ko ang lahat ng pagod ko para sa pamilya mo! Pero ni minsan ay hindi ako nagreklamo. Sa iyo, naging mabuti ako sa kahit anong paraan, alam mo 'yan. Ngayon, pinirmahan ko na ang divorce papers, hindi ako humingi ni isang sentimo mula sa iyo. Hindi ko inaasahan ang pasasalamat mo. Gusto ko lang na tapusin natin ito ng maayos. Pero ni hindi mo man lang ako matantanan? Sa tingin mo ba, kaya mo pa rin akong apihin ng ganito?"Sunod-sunod ang mabibigat na salita ni Rana sa lalaki, dahilan upang magdilim ang mukha ni Bryson."Ano ang ibig mong sabihin? Gusto ko lang ibigay sa iyo ang nararapat na kabayaran, hindi naman kita ginugulo o inaapi katulad ng sinasabi mo.""Ha! Sa isang banda, nagpapakalat ka ng balita na hinihingan kita ng malaking halaga sa divorce natin? Tapos ngayon, nagpapanggap kang mabuting tao? Ganito ba talaga kayong pamilya? Mga ubod ng mapagkunwari at traydor?""Ano ang sinasabi mo?" lalong lumalim ang kunot sa noo nito."Nagkala
Kinabukasan, hinanap ni Bryson si Pey at nalaman niyang nasa isang convention ito. Tinawagan niya ito upang magkita sila sa isang coffee shop.Ilang minuto lamang ay natanaw na niya ito sa bungad ng pintuan.She was all smiles when they had eye contact. Nanatiling walang ekspresyon ang lalaki."I'm sorry. Kanina ka pa ba?"Hihilahin palang nito ang upuan nang ibinato ni Bryson sa harapan nito ang mga naka-print na usapan nila sa social media at iba pang ebidensyang nakuha niya mula sa sekretarya."Ipaliwanag mo 'to."Nalusaw ang ngiti ng babae.Dahan-dahan itong umupo sa harap ni Bryson na hindi manlang kumukurap.Binuksan niya ito at nakita ang kahapon niya pang problema.Mga patunay ito na nag-uugnay sa kanya sa pagbili ng trending topics sa mga marketing accounts, mga screenshot ng usapan na hindi niya maikakaila.Nilunok niya ang bigik sa lalamunan.“Bry, hindi ito katulad ng iniisip mo, ako…”Pumikit siya sandali.Nag-uunahan ang mga salita sa kanyang isip at hindi alam kung paan
Laglag pangang tinignan ni Pey si Bryson.Hindi siya makapaniwala sa kanyang narinig. Sa buong buhay niya, hindi niya akalaing maririnig mula mismo kay Bryson ang pagtatanggol nito kay Rana, isang bagay na hindi kapani-paniwala.Napatayo si Pey sa inuupuan nito."Bry? Anong nangyari sa’yo? Dati naman, hindi mo rin gusto si Rana 'diba. Pero ngayon... Sigurado akong nakita mo rin ang post niya sa X? Wala siyang pakialam sa’yo o sa pamilya mo! Ang lahat ng ginawa niya noon ay puro pakitang-tao lang. Kung hindi, bakit niya gagawin ito ngayon? Gusto lang niya kayong sirain at pabagsakin!"Nang marinig ni Bryson ang sinabi ni Pey, lalong nanuot ang irita ng lalaki.Mabilis niya muling nilingon ang babae.Simula nang sabihin ni Rana ang divorce sa ospital, parang nawala sa kanyang kontrol ang lahat ng bagay. Ayaw ni Bryson sa pakiramdam ng kawalan ng kontrol.He's not used being the one obeying the rules. He is not comfortable being told what to do.Siguro nga, tama si Pey.Marahil, hindi
"May boyfriend na siya?!" halos pasinghal na sabi ni Pey."Kaya pala atat kang makipaghiwalay kay Bry!" nanlalaki nitong tinignan si Bryson."Look, Bry! Mukhang napakamahal ng sports car na ‘to, hindi kayang bilhin ni Rana ‘yan ng mag-isa, di ba?"Eskandalong-eskandalo si Pey sa nakita.Sabay nilang nakita ni Bryson ang pagbaba ng isang lalaki at ang pagbukas nito sa isang pintuan. Iniluwa noon si Rana.Hindi nila masyadong kita ang mukha ng lalaki dahil bukod sa naka shades ito ay mabilis silang tumalikod upang dumiretso na sa opisina ng judge.Nang maramdaman niyang masyadong tahimik si Bryson habang pinapanuod ang paglalakad ng dalawa ay ngumiti si Pey nang may kasiyahan.Hindi niya inakalang may ibang lalaki nga sa buhay ni Rana.Ngayong may ebidensya na siya, hindi lang ito basta haka-haka at tsismis.May basehan na dahil siya mismo ang nakakita.Kapag nakita ni Bryson ang totoong kulay ni Rana, hindi na ito magkakaroon ng kapal ng mukha na ilaban pa ang kanilang kasal ni Bryson.
"The audacity of this fake bitch!"Ito ang umuugong sa isip ni Pey nang marinig ang pahayag na iyon ni Rana patungkol sa kanya at kanyang ina."Grabe ka naman makapagsalita, Rana? Hindi mo kami kilala para sabihin mo iyan." nangingilid ang luhang sabi niya."Ouchie? Sheket? Ano sumbong nanay ka na ba?" tawa nito. "Wala pa rin 'yan kumpara sa pambabastos mo sa buhay naming mag-asawa! Hindi ako katulad mo na hindi manlang inisip ang mararamdaman ko habang panay ang lingkis mo sa asawa ko.""Bry!" iyak naman ni Pey kay Bryson na walang imik sa gilid.Pinalungkot ni Rana ang kanyang mukha. "Bry! Bry! Help me, Bry!" tumawa ito."Dinaig mo pa ang baldado kung makakapit ka sa asawa ko. Pa’no kung tuluyan kitang lumpuhin, Pey?"Sa paulit-ulit na pang-aasar ni Rana, nanikip ang dibdib ni Pey sa galit.Hindi niya pwedeng ipakita ang totoong iniisip niya.Hindi pwede kung kailan ma-didivorce na si Bryson sa babae. Kailangang sa kanya mapunta ang simpatya ni Bryson."Kaya siguro sinisiksik mo ang
Hindi mawari ni Bryson kung paano pa i-hahandle si Rana.Sumasakit ng sobra ang utak niya sa bawat singhal nito.He knew that she has a sarcastic tongue but he didn't know to this extent. Bilang isang taong ipinanganak na may mataas na katayuan. Bihira kung makarinig siya ng ganitong klaseng pananalita. Kadalasan pa ay mga naririnig niya lang sa balita.He was never with someone na ganito ang pagkatalas ng mga salita.Pero alam niyang bawat salitang sinabi ni Rana ay may katuturan. Kaya wala siyang mahanap na isasagot.Basang-basa sa kanyang mukha ang labis na pagkairita sa babae ngunit mas umiigting ang kanyang panga para sa lalaking kasama nito.He's not the violent type of man, kaso nang makitang bumaba ito kasama ang asawa sa isang sasakyan ay gusto na niya itong sugurin.Hindi niya na-imagine na magkakatotoo ang kanyang iniisip.Dahil hindi naman niya nakitang gumala o sumama sa iba si Rana.Taong-bahay ito at madalang kung makipag-usap sa phone.Sa huli, napilitan siyang tahimi
Ranayah Ranqell Esquivel.One name but it has two different fates in it.Si Ranqell ay lumaking parang prinsesa.Habang si Rana naman ay wala ni isang kamag-anak na handang ipagtanggol siya.Si Ranqell ay may kayamanang hindi mabilang.Tinitingala at iniidolo ng lahat.Samantalang si Rana ay isang pinabayaan ng asawa at ng pamilya nitong mayaman.Tanging pagkikipag-lapit sa mga lalaki ang natitirang paraan para siya'y mabuhay.Ngunit kahit ganoon na kahirap ang buhay ni Rana ay hindi pa rin siya matigilan ni Pey.Ramdam na ramdam ni Pey ang banta ni Rana sa kanya.Kung sakaling magkatuluyan sina Rana at Vern, tiyak niyang babalik ito sa pamilya niya upang makipag-agawan sa mana.At kung hindi man sila magkatuluyan, mananatili pa rin ang impluwensiya ni Rana kay Bryson.Isang bagay na tiyak na makakasama kay Pey.Hindi niya kakayanin oras na mangyari iyon.Kaya bago pa man makabawi si Rana ay balak na siyang tuluyang itulak ni Pey sa lusak.Putulin sa ugat at hindi bigyan ng kahit anon
Dalawang araw na lang at kaarawan na ni Rana.Abala na ang mga tagapamahala ng bahay.Ang mayordoma ay hinati na sa kanya-kanyang toka ang mga kasambahay.“Ang iba ay sa dishwashing. Masyado nang marami ang maghahatid ng mga pagkain sa mga guests.”“Pwede po ba akong tumulong sa pag we-waiter?” taas kamay na sabi ng isang dalagita.Tumaas ang kilay ng mayordoma.“Ano ba ang sinabi ko? Hindi ba marami na kako ang maghahatid ng mga pagkain?”Kinagat ng bata ang labi at nanahimik.“Ito ay mahalagang selebrasyon, Marta. Hindi ko kailangan ng pag-aalembong mo sa mga guest.”Napamaang ang dalaga habang kinukurot siya ng ibang kasambahay.“Ay grabe naman eh, manang. Sadyang gusto ko lang hong makita ang magiging disenyo sa labas.”“Osige. Papayagan kitang lumabas. Pero gagawin kitang pigurin doon. Kapag gumalaw ka, ikaw lang ang maglalaba next week.”Nagtawanan ang lahat.Sa bungad ng malawak na entrada ng mansyon ay ang mga tauhan na nagbubuhat ng mga dumating na package.Araw-araw may mga
Punong-puno ang buong mesa ng mga pagkain.Lahat ay mga paborito ni Rana.Busog na busog siya.Nakaupo sa harap ng mesa habang hinihimas ang tiyan at tulala.Nang makita siya ng matandang tagapamahala sa gano’ng ayos ay natuwa ito.Nilapitan niya ang dalaga habang nagpupunas pa ng mga kamay.“Ang sobrang kabusugan ay mabigat din sa katawan. Kukuha ako ng gamot pampatunaw para sa iyo, hija.”Nangingiting humarap si Rana sa kanya.“Lolo butler, iininom ko lang ang mga iyon noong bata pa po ako.”Ngunit masaya pa rin ang matanda. “Bata ka pa rin naman ngayon.”Napanguso si Rana.Sa isip niya ay hindi na siya bata.Nakapag-asawa at nakipaghiwalay na nga siya.Hindi na siya ang batang Rana noon.Pero sa paningin ng mga nakatatanda ay baka habambuhay siyang bata.Ang sarap talaga ng pakiramdam kapag may nag-aalaga.Hindi na siya nagreklamo at ngumiti nalang nang matamis.“Lolo butler, ang bait-bait mo talaga. Sana hindi ka pa kunin ni Lord.”Kumurap-kurap pa ang dalaga habang nakatingala sa
“Tama ang sinabi ni Young Master. Masyado kasi akong nadala ng aking pagka-miss sa iyo, hija. Pasensya na.”“Naku, ‘wag na po kayong mag-pasensya, ‘tay. Tayo-tayo lang naman ito.”Dahil maaga silang naulila, si Ruan ang kailangang humawak ng buong kumpanya ng kanilang pamilya.Palagi itong abala sa trabaho kaya naman hindi na nito masyadong natutukan ang kapatid.Kaya naman ang kanilang butler nalang ang kusang nagpalaki kay Rana.Kahit hindi naman ito inutusan o pinakiusapan ni Ruan.Taos-puso nitong itinuring na apo ang magkapatid, lalo na ang babae.At para kay Rana ang lolo butler niya ay halos kapantay na ng kanyang tunay na lolo.Kaya rin wala siyang masyadong pakialam sa mga pormalidad kapag kasama ito.They never treated him as their employee.He is their second ‘tatay’.Sa pagkakataong ito, masaya niyang inakbayan si lolo butler habang hawak din ang kamay ng kanyang kuya.Masayang-masaya siyang pumasok ng mansion.Nakangiti rin si Ruan habang pinagmamasdan ang kapatid.Nahaha
Pagkatapos ipadala ni Rana ang litrato ay tuluyan nang hindi sumagot si Bryson.Labis na nasiyahan si Rana sa naging resulta.Hindi na siya muling nakipag-ugnayan.Agad na rin niyang ibinlock ang dump account na ginamit niya.Pagkatapos nito, lumipat siya sa account para sa kanyang businees.Kinausap rin niya ang customer service upang tanungin ang tungkol sa proseso ng beripikasyon.Mabilis niyang nakalimutan ang tungkol kay Bryson.Ni hindi na sumagi sa isip na sa mga sandaling iyon ay labis itong nasasaktan dahil sa litratong ipinadala niya.Hindi nagtagal, lumabas si Vern mula sa banyo na nakabathrobe at kasama ang kanyang assistant.“Pasensya na at natagalan.”Basa pa ang kanyang buhok at nakabagsak ang bangs nito sa kanyang noon.Napangiti si Rana nang makita iyon.Lalo pang nagpabagay sa binata.Nagmukha itong malambot at banayad ang pagkatao.Hindi napigilan ni Rana na titigan siya ng matagal at agad naman siyang nahuli ng lalaki.Ngumiti si Vern gamit ang kanyang mapang-akit
Matapos makipag-usap kay Pey ay napabuntong-hininga si Bryson.Nakakapagod makipag-usap sa babae.Tila wala nalang itong ginawa kundi ang magpaawa. Hindi siya naniniwalang taos-puso ang paghingi ng tawad ni Pey at lalong hindi siya kumbinsido na alam nito kung bakit talaga siya galit.Kaya’t ang tanging posibleng dahilan ay isa itong tahimik at tusong pagnunubok lang mula kay Pey.Inaantay siyang magsalita para makakuha nang impormasyon.Noon, hindi niya namalayang ganito pala kalalim ang katusuhan ng babae.Tiningnan niyang muli ang mensahe ni Pey sa kanya.Sa ilang salita lamang, naipasa na nito ang sisi sa kanyang kapatid.Habang pinalalabas ang sarili na inosente.Nakakalungkot lang, dahil si Bryenne ay naniniwala pa ring kakampi niya si Pey.Lalong luminaw sa isipan ni Bryson ang mga bagay na noon ay hindi niya gaanong pinag-iisipan at pinapansin.Ngayon, malinaw na kailangan na niyang masusing suriin ang tagapagligtas ng kanyang kapatid na babae.Kung talagang tagapagligtas nga
“Bry, huwag ka na sanang magalit sa amin ni Bryenne. Sa pagkakataong ito, talagang alam na namin ang aming pagkakamali. Pakiusap, bigyan mo pa kami ng isa pang pagkakataon. Pangako, babaguhin na talaga namin ang lahat!”Kagat-labing isinend iyon ni Pey kay Bryson.Hindi malinaw ang pagkakalahad ng mga salita dahil hindi niya rin naman alam ang eksaktong problema.Pero ang tono ng paghingi ng tawad ay talagang ginawa niyang totoo at maayos.Sa paningin ni Pey ay kontento na siya sa kanyang sinabi.At tama nga siya, dahil makalipas lamang ang ilang minuto ay nag-reply na agad ang lalaki.Kahit paano ay hindi pa rin talaga siya nito matiis.Napangiti siya ng maliit. Animo’y kinilig pa."Talaga bang alam niyo na ang pagkakamali niyo?"Nang mabasa ito ni Pey ay agad niyang naunawaan na si Bryenne talaga ang may kasalanan.Kung bakit ganoon ang pakikitungo sa kanila ni Bryson.Mula sa tono ng mensahe ng lalaki ay masasabi niyang si Bryenne ang punong may sala.At siya ay damay-sibilyan lang
Pagkalabas mula sa ospital ay hindi na pinayagan ni Rana si Vern na magmaneho.Siya mismo ang umupo sa driver's seat at ligtas na inihatid ang lalaki pauwi sa tinutuluyan nitong apartment."Sige na. Maligo ka muna tapos magpahinga nang maayos. Tigilan mo muna ang paglalabas-labas at pakikipaglandian." paalala pa ng dalaga rito.Sabay hatak sa gear, senyales na patatakbuhin na niyang muli ang sasakyan.Pero pinigilan siya ni Vern. Malaki ang ngisi sa mukha."Gusto ko rin maligo. Pero hindi pwedeng mabasa ang mga sugat ko. Paano ako maliligo niyan?"Tumaas ang kilay ni Rana."Edi ‘wag mong basain?”“Paano naman ‘yon?”Kinamot ni Rana ang ulo. “Eh ‘wag ka nalang maligo. Kakainis ‘to.”“Eh lagkit na lagkit na ako sa sarili ko.”“Ibalot mo nalang sa clip wrap. Di mo ba alam ‘yon?”"Hindi ko alam. Tsaka may sugat ako sa likod. Hindi ko maabot mag-isa para lagyan ng gamot. Pwede mo ba akong tulungan?" Walang bahid ng pag-aalinlangan si Vern habang sinasabi ito.Nasayangan siya sa araw na it
Sinubukang mag-inarte ni Vern kay Rana.Pero agad siyang nabuko ng babae. “Kanina nung nagmamaneho ka papunta rito, bakit parang hindi ka naman mukhang nasasaktan?”“Dahil tinitiis ko lang.” pairap niyang sagot dito.“Ganun ba? Parang hindi naman halata. Pero kung gusto mong maramdaman talaga ang sakit sa buong katawan. Aba, andito na rin lang tayo sa ospital? Bakit hindi ko na lang tulungan kang matupad ang pangarap mo?”Sabay patunog ng babae sa mga daliri.Maangas pa itong nakatingin kay Vern.Napaigtad si Vern at agad na umurong.“Huwag na, huwag na! Kaya ko pa naman. Ako na lang ang pupunta sa doktor.” panis ang ngiti nito.“Hindi. Mukhang hindi ka pa nakakaramdam ng kahit ano eh. Ang yabang yabang mo kaya kanina. Kamo, hindi mo kailangang pumunta rito at ako pa ang pumilit sa’yo?”Unti-unting naglakad papasok sa loob si Vern.Iniiwasan ang maaaring gawin sa kanya ni Rana.Si Rana ay tinuruan ng kanyang kuya ng kung ano-anong self-defense mula pagkabata.Si Ruan na isang certifi