SAPUL at talagang tinamaan si Louie ng mga binitawang salita ni Zia. Kaya sa halip na kausapin ito ay nanahimik na lamang siya sa puwesto at nagmaneho.Malapit nang lumubog ang araw ng makarating sila sa bahay. Naunang lumabas sa sasakyan si Zia habang nakasunod si Louie.Si Maricar na nasa sala kasama ang Nanny ay napalingon. Bahagyang nabigla nang makitang kasama ng anak si Louie."Gusto niyang makita ang bata," paliwanag ni Zia kahit wala pa namang tinatanong ang Ina.Lumapit naman si Louie upang magbigay-galang kay Maricar na hesitant pa nang una."Nasa kwarto po si Luiza. Gusto niyo pong puntahan, Sir? Natutulog po siya ngayon," saad naman ng Nanny.Tumango lang si Louie saka sumunod sa Nanny na patungo sa kwarto ng bata.Pagkaalis ng dalawa ay nilapitan ni Maricar ang anak. "Akala ko'y si Lindsay ang kasama mo. Dito ba siya maghahapunan?""Uuwi rin agad siya, 'Ma."Tinitigan nang matagal ni Maricar ang anak saka nagtanong, "May nangyari ba?"Umiling si Zia pero kalaunan ay ikinu
NAGTUNGO agad si Louie sa Cebu para puntahan si Zia ngunit wala siyang naabutan. Bakante ang bagong bahay na itinayo sa lupain nito.Sinubukan niya ring kausapin si Lindsay at magtanong kay Patrick pero bigo siyang makakalap ng kahit kaunting impormasyon kung nasaan ang kanyang mag-ina.Kinausap na rin niya si Mrs. Lim pero wala rin itong nalalaman. Pinuntahan na rin niya sa kulungan si Chris para makiusap pero maging ito ay ayaw magsalita.Sa sobrang desperado niyang mahanap ang kanyang mag-ina ay kumuha na siya ng private investigator para alamin kung saang lupalop ng bansa nagpunta ang mga ito.Halos isang buwan ang hinintay niya para malaman ang lokasyon ni Zia. Ngunit ang impormasyon na binigay sa kanya ng investigator ay mas lalo lang nakadagdag problema sa kanya.Ayon sa investigator ay umalis ng bansa si Zia at nagpunta sa Thailand. Kaya mas lalong nahirapan si Louie na mahanap ito ngunit hindi siya sumuko.Ipinahanap niya sa mga tauhan ang kanyang mag-ina maging si Maricar na
SA HALIP na magpunta sa staff room ay dumiretso si Zia patungo sa banyo. Mabilis ang lakad hanggang sa tuluyang manlambot ang tuhod at napakapit sa pader.Pagpasok sa loob ay agad siyang humarap sa sink saka binuksan ang faucet. Gusto lang niyang marinig ang lagaslas ng tubig para okupahin ang isip.Humarap siya sa salamin at pinakatitigan ang sariling repleksyon, nananalangin na sana ay hindi napansin ni Louie ang kabang nararamdaman.Sa totoo lang ay gusto na talaga niyang magtago kanina, taguan ang dating asawa. Pero hindi naman niya pwedeng pabayaan na lamang ang kasamahan na apihin ng customer lalo at wala naman itong nagawang mali.Naghugas siya ng kamay at pagkatapos ay tatlong beses na huminga nang malalim dahil nasisiguro na muli niyang makakaharap si Louie sa oras na bumalik siya sa...Bigla siyang napalingon sa pintuan nang makita si Louie mula sa repleksyon ng salamin na nakasandal sa hamba ng bukas na pinto."A-Anong ginagawa mo rito? Ladies room 'to," aniya na bahagya pa
NAGTANONG si Zia kung bakit sa dinami-rami ng branch ay sa Pilipinas pa siya inilipat.Saka, sa pagkakaalam niya ay wala naman silang branch doon, pero ngayon ay meron na?Ayaw niya mang mag-isip ng kakaiba pero hindi niya maiwasang maghinala na baka may kinalaman dito si Louie. Lalo pa at napakalayo ng sagot ng amo sa naitanong niya. Parang nagdahilan na lamang pero hindi naman talaga iyon ang totoong rason ng kanyang paglipat.Nang makauwi ay dumiretso si Zia sa kwarto kung saan ay naabutan niya ang ina'ng si Maricar na inaantok habang nagbabantay sa natutulog na anak.Tahimik na lumapit si Zia saka ito hinawakan sa balikat. "Lipat na po kayo sa kwarto niyo, 'Ma."Nagising naman si Maricar saka tumayo. "Kamusta ang trabaho?""Ayos lang po, 'Ma.""Nag-nosebleed nga pala kanina si Luiza," pahayag ni Maricar.Nag-alala agad si Zia. "Dinala niyo po ba sa ospital?" Saka naupo sa kama at hinaplos-haplos ang buhok ng anak."Wala tayong pampa-ospital. Ayoko namang gamitin ang perang inipon
SA HALIP na pasiyalan ay ang ospital ang unang pinuntahan nilang mag-ina, mga wala pang isang linggo matapos nilang makabalik ng bansa.Pinasuri agad ni Zia ang anak dahil nagdurugo na naman ang ilong nito. Sa tulong ni Patrick ay hindi naman sila nahirapang magpa-schedule sa doctor na inirekomenda.Matapos ma-examine si Luiza ay bumalik sila sa opisina ni doctor Zapanta. Doon ay sinabi nito na kailangang ma-operahan ang bata sa lalong madaling panahon.Alam naman iyon ni Zia dahil makailang-beses na rin siyang sinabihan ng Thai doctor noon ni Luiza. Pero magpasahanggang ngayon, sa tuwing naiisip na dadaan sa ganoong proseso ang anak sa mura nitong edad ay hindi niya maiwasang maiyak.Nahihirapan siya bilang isang Ina. Na dapat sa ganoong edad ng anak ay ini-enjoy nito ang mga bagay na ginagawa ng isang bata."Mama? Bakit ka iyak?" tanong ni Luiza.Umiling-iling naman si Zia pero patuloy pa ring umaagos ang luha sa mga mata."Ang mas mabuti pa'y ilalabas ko muna ang bata," saad ni Mar
SAMANTALANG ang naiwan na si Louie ay naglakad pabalik sa kotse kung saan ay naghihintay si Alice."Sa'n po kayo galing, Sir? Kanina ko pa kayo hinihintay," anito."Nakita ko si Zia kasama ang anak namin.""Talaga po?" natutuwa nitong saad. "Kamusta po sila?"Sumakay muna sa sasakyan si Louie. "Gusto kong alamin mo ang medical records ni Luiza sa ospital na ito. Ipadala mo sa'kin hanggang mamayang gabi... Bukas na lang pala," biglang bawi ni Louie nang maisip na may anak na nga rin pala si Alice na dapat alagaan.Kaya limitado na lamang ang pinapagawa niyang trabaho at hangga't maaari ay hindi niya ninanakaw ang pahinga nito sa gabi. Ang trabaho sa kompanya ay sa desk lang nito ginagawa at hindi inuuwi sa sariling bahay para naman magkaroon pa ng oras para sa anak.Kaya kumuha na rin siya ng isa pang assistant bukod kay James na ilang taon ng nagtatrabaho sa kanya.Kinabukasan, sa opisina ay natanggap niya ang medical record ni Luiza. Seryosong binabasa ni Louie ang nilalaman ng dokum
MABAGAL at mapagbanta ang tingin ni Zia kay Louie. Buong akala niya, kahit papaano ay nagbago na ito pero ganoon pa rin pala ang ugali nito.Inaakusahan na naman siya ng mga bagay na wala namang basehan at katotohanan. Porke't may nagmalasakit lang, akala na nito ay may kung anong namamagitan sa kanila ng taong iyon."'Wag mo 'kong tinatanong ng ganyan dahil hindi rin kita kinukuwestiyon sa tuwing may kasama kang ibang babae," saad ni Zia. "Saka, ilang beses ko bang ipapaalala sa'yo na hiwalay na tayo?""May mali ba sa tanong ko? Look, Zia... lahat ng bagay may kapalit, wala ng libre sa panahon ngayon. Pure kindness? Oh come on! Sa tingin pa lang ng Francisco na iyon alam ko nang interesado siya sa'yo. Kaya 'wag kang magmaang-maangan. Imposibleng hindi mo 'yun napapansin. Unless... nagte-take advantage ka sa ginagawa niyang pagtulong?""Get out. Umalis ka ngayon sa pamamahay ko, Louie!" galit na saad ni Zia saka itinuro ang pinto."Mama... Papa?" boses ni Luiza na naglalakad palapit s
PABAGSAK na naupo sa sofa si Louie. Nakatukod ang siko sa tuhod at sapo-sapo ng kamay ang noo. Problemado sa binitawang salita ng Ina.At naroon na naman ang takot niyang baka may mangyaring masama kay Zia. Kung pwede nga lang ay ipinahuli na niya ang Ina sa mga awtoridad sa mga kasalanan nito ay ginawa na niya... pero...Hindi niya kaya dahil... umaasa pa rin siyang magbabago ito, na magsisisi sa nagawa at hihingi ng kapatawaran.Ngunit pusong bato talaga si Lucia. Sobrang taas na kahit nakalubog na sa putik ay nanatiling mapagmataas.Ilang minutong nasa ganoong posisyon si Louie na sa tuwing may napapadaang katulong ay hindi malaman kung kakausapin ba siya o hahayaan na lamang?Hanggang sa may naglakas-loob na kumausap, "Sir? Hindi pa po ba kayo magpapahinga? Pasado alas-onse na po ng gabi," saad ng katulong.Saka lang gumalaw si Louie. Tumayo siya at umakyat para magpahinga. Ngunit kahit nasa kama na ay naroon pa rin ang pag-aalala para sa kanyang mag-ina. Sa huli ay hindi siya nak
SA ISANG IGLAP ay tumulo ang luha sa mga mata ni Chantal. Halo-halo ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon pero mas nanaig ang galit at pagkabigo.Pakiramdam niya ay pinagtaksilan siya ni Archie. Oo, siya itong nakipaghiwalay pero ni minsan ay hindi niya kinalantari si Edward o ibang lalake. Ginamit niya man ang binata pero hindi siya humantong sa kahit na anong physical touch.Si Archie mismo ang paulit-ulit na nagsasabing walang namamagitan na relasyon kay Heather pero ano itong nakikita niya ngayon?Sa huli, sa halip na sugurin ang dalawa ay umalis na lamang siya at bumalik sa restaurant. "Excuse po, sa'n dito ang restroom niyo?""A-Ayos lang kayo, Ma'am?" tanong ng waitress sabay turo sa direksyon ng restroom. "Doon banda, Ma'am."Tumango lang si Chantal bilang pasasalamat saka nagmamadaling magtungo roon. Hindi siya pwedeng bumalik sa table na ganoon ang kanyang itsura, paniguradong tatanungin siya ng pamilya kung bakit siya umiiyak.Pumasok siya sa isa sa mga cubicle saka i
BAGO pa man makakilos si Chantal ay binuksan na agad ni Archie ang pinto ng kotse at hinila siya palabas. "S-Sandali, nasasaktan ako!" exaggerated niyang sabi kahit hindi naman ganoon kahigpit ang pagkakahawak nito."Lumabas ka riyan, kanina pa kita tinatawagan pero hindi ka sumasagot!" inis na sabi ni Archie.Nang walang ano-ano ay hinawakan ni Edward ang braso nito. "Pare, nasasaktan mo na ang kapatid mo.""Hindi ko siya kapatid!" sumabog na ng tuluyan si Archie saka tinabig ang kamay nitong nakahawak.Hindi naman nagustuhan ni Edward ang inasal nito kaya lumabas siya sa kotse upang harapin ang binata.Naalarma naman si Chantal, kinakabahan na baka magkagulo ang mga ito kaya lumabas na rin siya sa sasakyan at humarang sa pagitan ng dalawa. "Please, 'wag kayong mag-aaway." Saka hinarap si Archie. "Nanuod lang kami ng movie kaya sorry kung hindi ko napansin ang tawag mo."Para naman walang narinig si Archie at nakipagsukatan pa ng masamang tingin kay Edward. "Sugod," paghahamon pa niy
SA HALIP na sagutin ang tanong ay ngumisi lang si Archie at pagkatapos ay isinubsob ang mukha sa balikat ng dalaga.Hindi naman iyon nagustuhan ni Chantal dahil amoy na amoy niya ang alak sa katawan nito. "Ano ba, ang baho mo!" Saka ito tinulak-tulak.Ngunit hindi natinag si Archie at niyakap lang ito nang mahigpit. "Miss na miss na kita.""Lasing ka na!" reklamo ni Chantal saka pilit kumakawala. Nang matagumpay na maialis ang braso nitong nakapulupot sa kanyang bewang ay agad siyang umalis sa kama. "Umalis ka na bago pa may makapansin." Sabay turo sa pinto.Kumurap-kurap si Archie at sa isang iglap ay bigla na lang sumigaw, "Ba't ganyan ka sa'kin?!"Napasinghap at nataranta si Chantal sa ginawa nito. Natatakot siyang baka marinig ito ng kasama nila sa bahay. Kaya dali-dali siyang lumabas ng kwarto matapos kunin ang phone. Tumakbo siya hanggang sa makababa ng hagdan.Kapag lasing si Archie, kailangan niya lang hindi magpakita para hindi siya kulitin. Dahil kapag hindi siya lumayo ay p
SIMULA ng bumalik si Chantal sa Baguio ay lagi na niyang dinadahilan na busy siya sa tuwing pinapauwi kapag may okasyon. Kung hindi naman ay sinasadya niya talagang wala si Archie, nalalaman niya iyon kapag tinatawagan niya si Asher o hindi kaya si Amber.Sa loob ng limang buwan ay hindi siya umuuwi hanggang sa dumating ang Christmas holiday.Hapon ng araw na iyon ng dumating siya sa bahay. Mahigpit na yakap sa bewang ang sinalubong ng kapatid."Mabuti naman at nandito ka na, Ate! Kanina pa kita hinihintay," excited na sabi ni Amber.Hinaplos naman ni Chantal ang buhok nito. "Sina Mama at Papa?""Si Papa, wala pa pero si Mama ay nasa kitchen, nagluluto."May lumapit naman na katulong at nag-alok na ito na lamang ang mag-aakyat ng bagahe sa kwarto.Hinayaan naman ni Chantal at sumunod kasama ang kapatid. "Si Asher, nasa'n?""Nasa room... Si kuya Archie naman ay hindi pa umuuwi like Papa," tugon ni Amber.Medyo natigilan saglit si Chantal ng banggitin nito ang pangalan ni Archie. Hindi
NAPALUNOK si Chantal habang nakatitig sa Ina. Kulang na nga lang ay mabuwal siya sa labis na kabang nararamdaman."... 'Ma," sambit niya pa rito.Bumuntong-hininga si Shiela saka in-off ang ilaw. "Dis-oras na ng gabi pero nag-iingay kayong dalawa ni Archie. 'Wag niyong hintayin na si Chris ang magising." Pagkatapos ay tumalikod na siya upang lumabas."S-Sandali lang, 'Ma," pigil ni Chantal. "Hindi ba kayo magtatanong?"Lumupaypay ang balikat ni Shiela saka nagsalita ng hindi ito nililingon. "Hindi na kailangan ng tanong, halata naman." Saka sinara ang pinto.Akmang magsasalita at pipigilan pa ito Chantal pero sa huli ay pinili na lamang manahimik. Nanghihina siyang bumalik sa kama at naupo.Ilang minuto siyang natahimik, lumuluha habang iniisip kung anong sunod na gagawin ngayon natuklasan na ang lihim nilang relasyon ni Archie?Ang pag-iyak niyang iyon ay nakatulugan niya hanggang sa magising na halos hindi niya maibuka ang mga mata. Namamaga sa labis na pag-iyak.Nanunuyot din ang l
NANATILING tahimik ng ilang segundo sa kwarto kaya binuksan na ni Shiela ang pinto at tumambad sa kanya ang anak na nakatayo sa malapit. "Si Chantal?" tanong niya nang hindi ito makita, saka pumasok sa loob.Nilibot niya ang paningin sa buong kwarto at nilingon si Archie. "Ba't 'di ka sumasagot, nasaan ang kapatid mo?"Napalingon naman si Archie sa pinto ng banyo nang bumukas ito at lumabas si Chantal na nakatungo.Kumunot-noo naman si Shiela saka nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawa. "Ano bang nangyayari sa inyo at ba't kayo nagsisigawan?""Wala lang po 'yun--""Nainis ako," putol ni Archie sa sasabihin ni Chantal. "Kasi naman, ilang beses ko ng sinasabi na kung hindi naman niya gusto ay 'wag siyang basta-bastang um-oo sa mga request niyo."Napasinghap si Shiela sabay baling ng tingin kay Chantal. "Totoo ba? Napilitan ka lang na um-oo na makipag-date kay Edward?""Kilala niyo naman si Chantal, 'Ma. Mahihiya 'yang humindi sa inyo," si Archie ang sumagot.Naikuyom naman ni Chantal ang
BAGO pa makapag-react si Archie ay may dumaan na babaeng customer patungo sa restroom. Kaya nagpigil siya, mariin kinuyom ang kamay. Bakas sa mukha niya ang iritasyon pero nagawa pa rin huminahon. "Sa bahay na natin 'to pag-usapan." Pagkatapos ay nauna nang umalis.Si Chantal naman ay pumasok sa restroom, naghugas ng kamay kahit hindi naman kailangan. Wala lang, gusto lang niyang mapag-isa kahit sandali."Ayos ka lang?" tanong ng babae kanina na dumaan.Tiningnan ito ni Chantal saka malungkot na nginitian, hindi alintana na naluluha siya ng sandaling iyon."Magkakaayos din kayo ng boyfriend mo," patuloy pa ng babae."Salamat." Pagkatapos ay umalis na siya. Pagbalik sa table ay ang malawak na ngiti agad ni Edward ang sumalubong."Ayos ka lang ba?"Natigilan si Chantal dahil pangalawang beses ng may nagtanong sa kanya, ibig sabihin ay mahahalata talaga sa mukha niya na hindi siya totally fine.Pagkatapos ay nilingon niya ang table kung saan nakaupo ang Ina saka si Archie, na masama ang
NABIGLA at napakunot-noo pa si Chris habang nakatingin sa anak. Nagtataka kung bakit ganoon na lang ang reaksyon nito. "Ba't parang gulat na gulat ka?"Kumurap-kurap ang mata si Archie, biglang natauhan. "W-Wala lang po, nabigla lang. Ito ang unang beses na ginawa niyo 'to. Masiyado pa naman kayong over-protective kay Chantal."Naging relax ang ekspresyon ni Chris sa sinabi ng anak. "Well, ayoko rin sa ideya na 'to. Para sa'kin ay walang sinong lalake ang nababagay para sa anak ko."Napalunok ng laway si Archie sa narinig ngunit pinanatiling walang reaksyon ang mukha. "Totoo, walang sino man ang nararapat kay Chantal--"'Dahil akin lang siya.'Iyon ang isinisigaw ng isip ni Archie. "Pero bakit niyo hinayaan, 'Pa?""Iyong isang kaibigan ng Mama mo, nakiusap dahil 'yung tarant*do-- Well, hindi naman talaga siya gano'n, ang sabi pa nga ay matino naman na binata--" Saka umakto na parang nasusuka. "Ang sabi ay nagustuhan ng anak ng kaibigan ni Shiela si Chantal kaya gustong makipag-date."
TUMANGO-TANGO si Chantal sa hiling ng bata. Hindi niya gustong masira ang wish nito. “Hmm… Oo naman, magiging happy family tayo. Forever.” Pag-angat ng tingin kay Archie ay nakatitig din pala ito sa kanya.Ilang segundo silang ganoon hanggang siya na ang unang umiwas ng tingin. Pagkatapos ay tuloy-tuloy na sila sa labas ng bahay.Si Shiela agad ang unang nakapansin sa kanila. “Kanina pa kita hindi nakikita, sa’n ka galing?” aniya habang nakahawak sa balikat nito. “Umiyak ka ba?”“Kasalanan ko, ‘Ma,” agap ni Archie.“Nag-away kayo?”“Wala lang po ‘yun, ‘Ma,” si Chantal ang nagsalita para hindi na lumalim ang usapan. “May fireworks po kayong hinanda?” pag-iiba niya pa ng topic.Tumango lang si Shiela at hindi na masiyadong inalam ang pinagtatalunan ng dalawang anak.Hindi nagtagal ay inaabangan na nila ang fireworks hanggang sa nagsimula na nga.Lahat ay nakatingala sa madilim na langit at pinagmamasdan ang makukulay na paputok. Napapahiyaw pa nga si Amber sa tuwa at pagkabigla sa sunod