MAHIGIT isang buwan ang lumipas, naging maayos naman ang buhay ni Zia simula nang tumira kasama ang Ina.Nagi-improve at bumabalik ang dati niyang pangangatawan. Maayos niya na ring naaalagaan ang anak.Kahit hiwalay at wala ng rason para muling mag-usap ni Louie ay hindi ito nakakalimot sa kanila. Araw-araw ay nangungumusta ito.Nagre-reply naman siya kapag si Luiza ang pinag-uusapan pero kapag tungkol sa ibang bagay ay hindi na lamang niya pinapansin. Hindi siya manhid para hindi malaman na gusto nitong makipag-ayos, na muli silang magkabalikan pero hindi na talaga kaya ni Zia ang ganoon.Maayos na ang buhay niya kasama ang Ina at anak. Kaya kapag nauuwi sa ganoon ang usapan sa linya ng cellphone ay pinaprangka na niya si Louie. Hindi naman ito nagagalit at tumatahimik na lamang hanggang sa naging madalang na ang pagtawag at pag-text nito.Hindi na rin naman niya pinapansin pa dahil abala siya sa pamilya at ang planong paglipat sa Cebu.~*~SA ARAW na iyon ay nagtungo si Zia sa past
SAPUL at talagang tinamaan si Louie ng mga binitawang salita ni Zia. Kaya sa halip na kausapin ito ay nanahimik na lamang siya sa puwesto at nagmaneho.Malapit nang lumubog ang araw ng makarating sila sa bahay. Naunang lumabas sa sasakyan si Zia habang nakasunod si Louie.Si Maricar na nasa sala kasama ang Nanny ay napalingon. Bahagyang nabigla nang makitang kasama ng anak si Louie."Gusto niyang makita ang bata," paliwanag ni Zia kahit wala pa namang tinatanong ang Ina.Lumapit naman si Louie upang magbigay-galang kay Maricar na hesitant pa nang una."Nasa kwarto po si Luiza. Gusto niyo pong puntahan, Sir? Natutulog po siya ngayon," saad naman ng Nanny.Tumango lang si Louie saka sumunod sa Nanny na patungo sa kwarto ng bata.Pagkaalis ng dalawa ay nilapitan ni Maricar ang anak. "Akala ko'y si Lindsay ang kasama mo. Dito ba siya maghahapunan?""Uuwi rin agad siya, 'Ma."Tinitigan nang matagal ni Maricar ang anak saka nagtanong, "May nangyari ba?"Umiling si Zia pero kalaunan ay ikinu
NAGTUNGO agad si Louie sa Cebu para puntahan si Zia ngunit wala siyang naabutan. Bakante ang bagong bahay na itinayo sa lupain nito.Sinubukan niya ring kausapin si Lindsay at magtanong kay Patrick pero bigo siyang makakalap ng kahit kaunting impormasyon kung nasaan ang kanyang mag-ina.Kinausap na rin niya si Mrs. Lim pero wala rin itong nalalaman. Pinuntahan na rin niya sa kulungan si Chris para makiusap pero maging ito ay ayaw magsalita.Sa sobrang desperado niyang mahanap ang kanyang mag-ina ay kumuha na siya ng private investigator para alamin kung saang lupalop ng bansa nagpunta ang mga ito.Halos isang buwan ang hinintay niya para malaman ang lokasyon ni Zia. Ngunit ang impormasyon na binigay sa kanya ng investigator ay mas lalo lang nakadagdag problema sa kanya.Ayon sa investigator ay umalis ng bansa si Zia at nagpunta sa Thailand. Kaya mas lalong nahirapan si Louie na mahanap ito ngunit hindi siya sumuko.Ipinahanap niya sa mga tauhan ang kanyang mag-ina maging si Maricar na
SA HALIP na magpunta sa staff room ay dumiretso si Zia patungo sa banyo. Mabilis ang lakad hanggang sa tuluyang manlambot ang tuhod at napakapit sa pader.Pagpasok sa loob ay agad siyang humarap sa sink saka binuksan ang faucet. Gusto lang niyang marinig ang lagaslas ng tubig para okupahin ang isip.Humarap siya sa salamin at pinakatitigan ang sariling repleksyon, nananalangin na sana ay hindi napansin ni Louie ang kabang nararamdaman.Sa totoo lang ay gusto na talaga niyang magtago kanina, taguan ang dating asawa. Pero hindi naman niya pwedeng pabayaan na lamang ang kasamahan na apihin ng customer lalo at wala naman itong nagawang mali.Naghugas siya ng kamay at pagkatapos ay tatlong beses na huminga nang malalim dahil nasisiguro na muli niyang makakaharap si Louie sa oras na bumalik siya sa...Bigla siyang napalingon sa pintuan nang makita si Louie mula sa repleksyon ng salamin na nakasandal sa hamba ng bukas na pinto."A-Anong ginagawa mo rito? Ladies room 'to," aniya na bahagya pa
NAGTANONG si Zia kung bakit sa dinami-rami ng branch ay sa Pilipinas pa siya inilipat.Saka, sa pagkakaalam niya ay wala naman silang branch doon, pero ngayon ay meron na?Ayaw niya mang mag-isip ng kakaiba pero hindi niya maiwasang maghinala na baka may kinalaman dito si Louie. Lalo pa at napakalayo ng sagot ng amo sa naitanong niya. Parang nagdahilan na lamang pero hindi naman talaga iyon ang totoong rason ng kanyang paglipat.Nang makauwi ay dumiretso si Zia sa kwarto kung saan ay naabutan niya ang ina'ng si Maricar na inaantok habang nagbabantay sa natutulog na anak.Tahimik na lumapit si Zia saka ito hinawakan sa balikat. "Lipat na po kayo sa kwarto niyo, 'Ma."Nagising naman si Maricar saka tumayo. "Kamusta ang trabaho?""Ayos lang po, 'Ma.""Nag-nosebleed nga pala kanina si Luiza," pahayag ni Maricar.Nag-alala agad si Zia. "Dinala niyo po ba sa ospital?" Saka naupo sa kama at hinaplos-haplos ang buhok ng anak."Wala tayong pampa-ospital. Ayoko namang gamitin ang perang inipon
SA HALIP na pasiyalan ay ang ospital ang unang pinuntahan nilang mag-ina, mga wala pang isang linggo matapos nilang makabalik ng bansa.Pinasuri agad ni Zia ang anak dahil nagdurugo na naman ang ilong nito. Sa tulong ni Patrick ay hindi naman sila nahirapang magpa-schedule sa doctor na inirekomenda.Matapos ma-examine si Luiza ay bumalik sila sa opisina ni doctor Zapanta. Doon ay sinabi nito na kailangang ma-operahan ang bata sa lalong madaling panahon.Alam naman iyon ni Zia dahil makailang-beses na rin siyang sinabihan ng Thai doctor noon ni Luiza. Pero magpasahanggang ngayon, sa tuwing naiisip na dadaan sa ganoong proseso ang anak sa mura nitong edad ay hindi niya maiwasang maiyak.Nahihirapan siya bilang isang Ina. Na dapat sa ganoong edad ng anak ay ini-enjoy nito ang mga bagay na ginagawa ng isang bata."Mama? Bakit ka iyak?" tanong ni Luiza.Umiling-iling naman si Zia pero patuloy pa ring umaagos ang luha sa mga mata."Ang mas mabuti pa'y ilalabas ko muna ang bata," saad ni Mar
SAMANTALANG ang naiwan na si Louie ay naglakad pabalik sa kotse kung saan ay naghihintay si Alice."Sa'n po kayo galing, Sir? Kanina ko pa kayo hinihintay," anito."Nakita ko si Zia kasama ang anak namin.""Talaga po?" natutuwa nitong saad. "Kamusta po sila?"Sumakay muna sa sasakyan si Louie. "Gusto kong alamin mo ang medical records ni Luiza sa ospital na ito. Ipadala mo sa'kin hanggang mamayang gabi... Bukas na lang pala," biglang bawi ni Louie nang maisip na may anak na nga rin pala si Alice na dapat alagaan.Kaya limitado na lamang ang pinapagawa niyang trabaho at hangga't maaari ay hindi niya ninanakaw ang pahinga nito sa gabi. Ang trabaho sa kompanya ay sa desk lang nito ginagawa at hindi inuuwi sa sariling bahay para naman magkaroon pa ng oras para sa anak.Kaya kumuha na rin siya ng isa pang assistant bukod kay James na ilang taon ng nagtatrabaho sa kanya.Kinabukasan, sa opisina ay natanggap niya ang medical record ni Luiza. Seryosong binabasa ni Louie ang nilalaman ng dokum
MABAGAL at mapagbanta ang tingin ni Zia kay Louie. Buong akala niya, kahit papaano ay nagbago na ito pero ganoon pa rin pala ang ugali nito.Inaakusahan na naman siya ng mga bagay na wala namang basehan at katotohanan. Porke't may nagmalasakit lang, akala na nito ay may kung anong namamagitan sa kanila ng taong iyon."'Wag mo 'kong tinatanong ng ganyan dahil hindi rin kita kinukuwestiyon sa tuwing may kasama kang ibang babae," saad ni Zia. "Saka, ilang beses ko bang ipapaalala sa'yo na hiwalay na tayo?""May mali ba sa tanong ko? Look, Zia... lahat ng bagay may kapalit, wala ng libre sa panahon ngayon. Pure kindness? Oh come on! Sa tingin pa lang ng Francisco na iyon alam ko nang interesado siya sa'yo. Kaya 'wag kang magmaang-maangan. Imposibleng hindi mo 'yun napapansin. Unless... nagte-take advantage ka sa ginagawa niyang pagtulong?""Get out. Umalis ka ngayon sa pamamahay ko, Louie!" galit na saad ni Zia saka itinuro ang pinto."Mama... Papa?" boses ni Luiza na naglalakad palapit s