Home / Romance / Discreet Nights / Chapter 18: Decide

Share

Chapter 18: Decide

Author: aeonia
last update Last Updated: 2024-03-06 18:45:46
I gave him my number— my personal number, pagkatapos kong pumayag sa gusto ng lalaki.

I was busy wearing my shoes and I could feel him staring at me while I was doing it. Hindi ko na lamang ito pinansin kahit conscious na conscious na ako sa hitsura ko ngayon.

Pakiramdam ko ay magulo na ang buhok ko. Malamig naman sa loob ngunit tila pinagpapawisan ako dahil sa tindi ng titig niya. Hindi rin naman ako tumakbo para mapagod at manghina nang ganito. Iba lang talaga ang epekto ng lalaki sa akin.

Pagkatapos ayusin ang sarili ay tuwid akong tumayo sa harapan niya na hindi pa rin nagbabago ng puwesto. “Do you anything else, Sir?”

Umiling siya. “Thank you for the massage, Miss Elora.”

Tumango ako. “Permission to leave, Sir.”

Pasikat na ang araw at mamayang hapon na ang flight ko pauwi sa mga anak ko. I couldn't miss it. Wala naman akong private jet o ano para umalis ako kahit anong oras ko gusto. Commercial flight ako ngayon. Mabuti sana kung kasama ko si Sever.

“In a hurry?”

Tu
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Discreet Nights   Chapter 19: First Call

    I thought that maybe if I continue, I would eventually find out how to escape from the rope that was tying me to this situation. “Good morning, mga baby ko.” Gaya ng palaging ginagawa ng dalawa sa tuwing katabi ako ay sumiksik sila sa gilid ko. Kanina pa ako gising habang ang dalawa sa magkabilang side ko ay kagigising pa lamang. “Mommy!” “Yes, Ruin?” Bumungisngis lang siya na nagpatawa sa akin. Simula nang dumating ako rito kahapon ay hindi ako nilubayan ng dalawa. Hindi na sila umalis sa tabi ko at umiiyak na kapag kinukuha ni Nanay o ng nag-aalaga sa kanila. “Kiss Mommy. Cheeks. Come on.” Agad na umangat ang dalawa upang maabot ako. Lumawak ang ngiti ko nang sabay na dumampi ang mga labi nila sa magkabilang pingi ko. “May sasabihin si Mommy.” I played with their hair using my fingers. Humiga muli ang dalawa sa tabi ko at nanahimik, tila hinihintay ang sasabihin ko. “Nahanap ko na si Daddy.” “D-Dad..” “D-Dada!” Tumango ako sa dalawa. “Right, my boys. Do you want to see h

    Last Updated : 2024-03-08
  • Discreet Nights   Chapter 20: Start

    Who would fucking need a massage from a drunk personal masseuse at this point of time? “Asteon, I need to go.” Paglabas ko ng comfort room ay nadatnan ko ang lalaki kung saan ko siya iniwan. He looked at me with a creased forehead but he didn't ask me any question which I was glad. “I'll drive you—” “No need,” pagputol ko sa sasabihin niya. “I am not that drunk.” Bigla yatang nawala ang pagkalasing ko dahil sa tawag ni Ruan. “But, it's safer if I'll drive you home, Ate.” I bit my lower lip. “A friend will pick me up, Asteon. Huwag ka na mag-aalala. Besides, you still want to stay here, right?” Alam ko naman na hindi niya gugustuhing umuwi hangga't hindi siya lasing kaya gumawa na lamang ako ng isang alibi. “Are you sure?” Tumango ako. “There's a hotel near this bar. Huwag ka na mag-drive kung lasing ka na para lang umuwi. Just check in.” Tumango ang kapatid ko. “I might call my friends. I'll be fine. Take care, Ate. See you again.” Kumaway ako sa kaniya bago tuluyang lumaba

    Last Updated : 2024-03-09
  • Discreet Nights   Chapter 21: The Play

    Unlike the first time I massaged him, wala ng takip ang mukha ko. Ang hirap-hirap tuloy kontrolin ng emosyon ko lalo na't nararamdaman ko ang titig niya. Ruan was staring at me through our reflection in the glass sliding door in front of us. “When did you learn how to massage?” “When I was a kid, Sir Ruan. Palagi kong minamasahe ang nanay ko noon,” sagot ko nang hindi tumitingin sa repleksyon namin. I was focusing in his shoulders. Sinisigurado kong tama lang ang paghilot ko sa mga 'yon. When my hands travelled down to his back and started massaging it, doon lang ako tumingin sa aming repleksyon. I saw him closed his eyes while clenching his jaw. I bit my lower lip to contain my smirk when he suddenly opened his eyes, and then our eyes met. Ngumiti ako sa kaniya. “Mas mabuti kung hihiga ka, Sir Ruan.” Itinigil ko ang ginagawa ko upang makatayo ang lalaki. Tumingin muna siya sa akin bago padapang humiga sa gitna ng kama niya. “You can ride my back, Elora. I won't mind.”

    Last Updated : 2024-03-10
  • Discreet Nights   Chapter 22: Message

    Limang araw pagkalipas ng gabing 'yon ay hindi pa tumatawag si Ruan sa akin. Masiyado ng matagal. Namanmanan ko na ang condo kung saan niya ako dinala noong gabing 'yon and I eventually found out na hindi pa bumabalik ang lalaki ro'n pagkatapos akong ihatid dito sa condo noong gabing 'yon. Gusto kong malaman kung nasaan siya at kung ano ang pinagkakaabalahan niya na dahilan kung bakit limang araw na siyang hindi tumatawag. It was the first time he called me, ayaw niya na agad sundan? Alam kong hindi niya naman araw-araw kailangan ng masahe. Kung bakit kasi sa pagiging personal masseuse pa ako napunta. Dapat personal assistant na lang eh. Hindi niya ba nagustuhan ang pagmasahe ko sa kaniya? What about our kiss? French kiss pa naman 'yon. Tangina niya talaga, ah. Saan ko ba mahahanap ang lalaking 'yon? “Nguso mo. Para kang pato.” Binato ko ang rolyo ng tissue na hawak ko kay Sever. Finally, tumama na ito sa mukha niya. Nasa harap ko na kasi siya ngayon at hindi ko na lang siya

    Last Updated : 2024-03-11
  • Discreet Nights   Chapter 23: Quitting

    “Coffee shop at this point of time? Nakahithit ka ba, Zalaria?” “I'm craving, Sever.” Nang masiguradong maayos na ang buhok ko ay agad kong pinatungan ang sando na suot ko ng isang kulay blue na hoodie. Umabot 'yon lagpas sa kalahati ng aking mga hita, dahilan upang maitago ang kulay puti na shorts na suot ko. I paired it with my white sneakers to be comfortable. “I'm going. Babalik din ako agad.” “Sasama ako—” “No need, Sever. Bibili lang naman ako ng kape. Do you want something? I can buy for you.” Umiling ang lalaki. “I'll go with—” “Alright! Bye!” Lumabas na ako agad dahilan upang hindi na ako mahabol pa si Sever. I looked like a normal person who suddenly craved for coffee in the middle of the night, kahit may iba naman talaga akong plano. To buy a coffee wasn't my intention for going out this late. Ang mensahe na natanggap ko mula sa Supremo kanina ay naglalaman ng address na siyang pupuntahan ko ngayon. Nang i-check ko ang lugar online ay nakita ko na isa itong

    Last Updated : 2024-03-15
  • Discreet Nights   Chapter 24: Goal accomplished

    “Let's not talk about this through call. Are you in your condo? I'll fetch you.” Bigla akong kinabahan. Oo nga pala at alam na niya kung saan ang condo na tinutuluyan ko. Ngunit bukod sa wala ako ro'n ngayon, nandoon din si Sever. They couldn't see each other! “Nasa labas ako ngayon, Sir.” “Saan?” may diing tanong ng lalaki. May narinig akong tunog ng mga yapak sa kabilang linya, maging ang pagbukas at pagsara ng pinto, hanggang sa tunog ng kaniyang susi. “Give me your location.” “I-I thought you are out of the country?” Hindi ko alam kung tama ba na tinanong ko 'yon, pero nais kong malaman kung nasaan ang lalaki. “I just arrived at my condo from my flight.” Kaya pala mukhang pagod ang lalaki dahil sa boses niya. “You better rest first, Sir Ruan. Hindi naman natin kailangang magkita agad para pag-usapan ang pag-alis ko sa trabaho.” “It's not about it.” Kumunot ang noo ko. “Then, what?” Biglang natigil ang ingay sa kabilang linya. Narinig ko ang malalim na paghinga ng lalak

    Last Updated : 2024-03-16
  • Discreet Nights   Chapter 25: Wallpaper

    “Mawawala ako ng dalawang linggo, Asteon. I'll miss two reports.” “As long as you'll be gone for your mission, there will be no problem. Puwede mo namang ihabol ang reports.” Napatango ako. “Also, can I request for a new gun with silencer? And a katana,” I casually asked. I crossed my legs and leaned at the back of the couch where I was sitting. Nasa loob ako ng opisina ngayon ni Asteon upang bumisita at ipaalam na rin sa kaniya ang magiging pagkawala ko. Mula sa pagtitipa sa kaniyang computer ay napunta sa akin ang atensyon niya. “You'll be gone for a fight?” Ngumisi ako. “Nope, but, it's always better to be ready.” Tumango siya sa akin bago tumayo. “Follow me. Ikaw na ang pumili kung ano ang gusto mong kunin.” Gaya ng utos niya ay masunurin ko siyang sinundan. From the tenth floor, I followed him to the basement. Dalawang kuwarto ang nadatnan namin doon at sa kaliwang silid kami pumasok. It wasn't my first time to enter here, ngunit hindi pa ako nakakapasok sa kanang si

    Last Updated : 2024-03-17
  • Discreet Nights   Chapter 26: Contract and Careful

    Kinailangan kong lumabas sa balcony upang makausap ang mga anak ko. Halos dalawang oras ang inabot para makuntento sila sa mga narinig mula sa akin. I watched them eat their breakfast through the screen of my iPad. Kung dati ay ako pa ang nagsusubo sa kanila, ngayon ay hanggang nood na lang ako. Naramdaman ko ang pangungulila sa kulay abo nilang mga mata habang nakatitig sa akin. Halatang iyak sila nang iyak dahil sa lagay ng mga mata nila. Nahirapan akong ibaba ang tawag ngunit kailangan. Nangako akong tatawag ulit ako bukas sa kanila dahil paiyak na ulit ang dalawa nang puputulin na namin ang tawag. Pagbalik ko sa loob ng kuwarto ay wala na si Ruan. Siguradong nagsimula na ang ribbon cutting ceremony sa baba at iniwan na lang niya ako rito. Lalabas na sana ako ng kuwarto upang puntahan siya sa baba nang biglang bumukas ang pinto. The door revealed the man— Ruan. I noticed how his jaw clenched while loosening the necktie around his neck. “I-I'm sorry. Hindi ako nakababa.” Tuma

    Last Updated : 2024-03-19

Latest chapter

  • Discreet Nights   Epilogue

    Ano ang nagtutulak sa 'yo upang patuloy na mabuhay?Five years ago, I used to call myself a slave of money. Hindi ko itatanggi. Pinasok ko ang trabahong dahilan upang mamulat ako sa madilim na reyalidad ng mundo sa kadahilanang kailangan ko ng pera.I needed money for my mother's medication and to sustain my daily needs to be able to continue living because I had no father to do so for us.“Sister! Zalaria, congratulations on your wedding! I'm sorry I wasn't able to come.” “No worries, Astean. Ang importante, nagpakita ka na sa akin.” At first, I was scared to enter the world of Derrivy. Entering the job means digging your own grave. Makakaya ko ba? It was scary. I could die anytime during a mission. Isang pagkakamali lang at lilisanin ko ang mundong 'to nang walang paalam sa kahit sino. It was like selling my life and soul for a huge amount of money. However, I saw it as my only hope. Hindi sapat ang kinikita ko noon bilang isang trainer at lumala na ang sakit ng nanay ko. So I

  • Discreet Nights   Chapter 80: No Regrets

    “Nasa baba na si Asteon, anak.” It was my mother who informed me. Pinapatulog ko sina Ruin at Aero nang pumasok siya sa kuwarto ko upang ibalita ang pagdating ng kapatid ko. Tulog na si Hera ngunit ang dalawa ay dilat na dilat pa ang mga mata. “Nakausap ko ang kapatid mo. Grabe, parang kailan lang. Ang bilis niyong tumanda.” My mother gave me a gentle smile. “Ako na ang bahala sa dalawa. Bumaba ka na ro'n, anak. Hinihintay ka nila.” Tumango ako at niyakap si Nanay. “Salamat po, 'Nay.” Buti na lang at hindi umalma ang dalawa kaya naging madali ang pag-alis ko sa tabi nila. Pagbaba ko, naabutan ko si Ruan na kausap si Asteon. They looked serious. Dinahan-dahan ko pa ang paglabas ko sa elevator upang hindi nila ako agad mapansin, ngunit agad lumingon sa akin si Ruan. Marahan akong ngumiti sa dalawa habang papalapit. Asteon looked at me with hesitation, worry, and fear in his eyes na ikinanabahala ko. “Ate—” I cut him off with a tight hug. “Bakit kung makatingin ka sa akin para n

  • Discreet Nights   Chapter 79: Dead

    We decided to throw a small celebration after Hera turned one month old. Naging daan na rin 'yon upang makauwi ang mga kaibigan ni Ruan na sina Altro, Haiver, Alshiro, Caiusent, at Ervo. Rye was also invited by Ruan, ngunit binalita ng lalaki na hindi siya sigurado kung makakadalo ba siya.Despite that, he didn't fail to greet our daughter. He even sent her a gift. “Hoy! Nasaan ka na? 'Yang cake na lang ang kulang,” reklamo ko kay Sever dahil siya na lang ang wala. Handa na ang lahat ng mga pagkain at puro mga ulam 'yon dahil lunchtime ang party. Gumawa rin ako ng dessert pero siyempre, hindi kumpleto ang celebration kapag walang cake. Nagpa-order ako kay Sever na aabutin pa yata ng isang buwan bago makarating.Si Nanay ay abala sa pag-aayos ng mga handa sa mahabang lamesa na kaka-set up lang din namin. Nandoon na ang lahat at dahil segurista ang nanay ko, siyempre uulit-ulitin niya 'yon tignan. Sina Ruin at Aero naman ay tuwang-tuwa dahil kalaro nila ang limang kaibigan ni Ruan. A

  • Discreet Nights   Chapter 78: My Home

    Dumating ang araw ng aming pag-alis pabalik sa Pilipinas. Naimpake na ang lahat ng aming gamit at handa na kaming lumipad. Bumalik na si Ervo sa Espanya dahil kinailangan. Bago 'yon ay ilang beses namin siyang pinasalamatan dahil sa pagpapatuloy niya sa amin dito. Si Haiver at Sever naman ay kasama naming uuwi sa Pilipinas. I was pushing the stroller where Hera was lying down and sleeping. Si Nanay naman ay abala pa rin sa pagche-check kung kumpleto ba ang mga naimpake namin kahit ilang beses na namin 'yon nasigurado na kumpleto 'yon kahapon pa. Kasalukuyan naming hinihintay ang van kung saan kami sasakay patungo sa airport. Helicopter sana upang mas mabilis ngunit naisip namin na hindi kakayanin ng mga bata. Ruin raised his arms to ask his father to carry him. “Where are we going, Daddy?” he wondered. Si Aero naman ay napakapit sa damit ko habang nakatayo sa gilid ko. Ruan gave them a gentle smile. “To our home, my son. We're going to our home.” Hindi ko alam ngunit tila pum

  • Discreet Nights   Chapter 77: Answered

    “Tell me what happened, Sever.” “Mula saan?” I shifted on my seat to face him. “Mula noong umalis kami.” “Wala namang masiyadong nangyari.” Umirap ako. “Pati ba naman ikaw, magsisinungaling sa akin?” Kumamot sa ulo si Sever. “Damn. Wala kang sasabihin kay Ruan, ha? Wala kang isusumbong na ako ang nagsabi sa 'yo.” My assumption was right. Sinabihan nga ni Ruan ang lalaki na huwag magsasabi sa akin. Siguro ay gano'n din ang ginawa niya kina Haiver at Ervo kaya ayaw nilang sabihin sa akin ang totoong nangyari. “Ayaw niyang malaman mo hindi dahil sa wala kang karapatan. Ayaw niyang malaman mo kasi ayaw ka niyang mag-alala pa dahil tapos na.” May nangyari talaga na dapat kong malaman. “Ano nga ang nangyari?” I asked impatiently. Nababahala ako dahil baka mamaya ay bumaba na si Ruan dahil pinapatulog lang naman niya yung kambal sa kuwarto. “Noong umalis ka dala ang mga anak niyo, alam mo bang hindi namin siya nakausap nang isang linggo? He became too focused on his plan of

  • Discreet Nights   Chapter 76: Settle Down

    Hera got his father's eyes, but she looks exactly like me. Tuwang-tuwa ang nanay ko habang ipinapakita sa lahat ang litrato ko noong sanggol pa lang ako kung saan kamukhang-kamukha ko si Hera. I have to agree too, our princess was my carbon copy. Labis ang tuwa na naramdaman ko dahil sa wakas, may kamukha na rin ako sa mga anak ko at hindi na ako ampon sa pamilyang ito. Gising si Hera ngunit hindi siya umiiyak. She was just looking at me like she could already see me. Halos manghina ang mga kamay ko habang buhat ko ang maliit niyang katawan. She was so small, fragile, and cute. Hindi rin mapakali sina Ruin at Aero sa kakasilip ng kaniyang mukha kaya naman natutuwa ako. I looked at Ruan who was sitting at my right side. Naluluha ang mga mata niya habang pinagmamasdan kami. I smiled at him. “Carry your daughter, Ruan.” Takot na umiling ang lalaki. “I-I... I don't know how. I might drop her.” Bahagya akong natawa at agad na tinuruan ang lalaki ng tamang posisyon sa pagkarga ng

  • Discreet Nights   Chapter 75: Breakdown

    I opened my eyes weakly, only to close it when the strong light hurt my eyes instantly. I counted a few seconds before slowly opening my eyes again. This time, my vision gradually adjusted with the light until it was no longer hurting my eyes. The white ceiling of the room welcomed my sight. “Anak, kumusta?” I thought I was alone inside the room until my mother rushed toward me to check on me. Agad kong naramdaman ang marahan niyang paghaplos sa buhok ko. “Ayos na po ako, 'Nay.” I slowly adjusted my position on the bed. Mula sa pagkakahiga ay maingat akong sumandal sa headboard ng kama. Dahil sa paggalaw ay naramdaman ko ang labis na sakit sa ibabang bahagi ng katawan ko. I scanned the whole room, hoping to see someone other than my mother but, we were alone inside. It was just the two of us. There was no trace that the man I have been longing to see was here. For a minute I thought that it was just my hallucination. Baka gawa-agawa lang 'yon ng utak ko dahil sa labis na pangungu

  • Discreet Nights   Chapter 74: Late

    “Very good! Give Mommy a kiss!” Sabay na dumapo ang labi ng mga anak ko sa magkabilang pisngi ko. Natunaw naman ang puso ko nang sinunod nilang halikan ang umbok ng tiyan ko. “What's her name again, Mommy?” Ruin asked while drawing circles on my baby bump. Si Aero naman ay isinandal ang pisngi niya sa braso ko gaya ng lagi niyang ginagawa. Ngumiti ako. “We'll call her Hera.” “Just Hera?” Aero mumbled beside me. Umiling ako bago maingat na inayos ang buhok na humaharang sa mukha niya, gano'n din ang kay Ruin. “She will be Hera Tiana Anastasia Danery.” Agad na nalukot ang kanilang mukha sa sinabi ko. “Mommy! That's too long!” “She'll suffer from writing her name like us!” Agad akong tumawa sa aking mga narinig. “It's okay, boys! She'll love it when she grow up. It's long because I want her to have both of your initials.” Mukhang hindi nila matanggap na mahihirapan magsulat ng pangalan ang kapatid nila dahil sa ibinigay kong pangalan niya. They're already this thoughtful. Hi

  • Discreet Nights   Chapter 73: Be Here

    He'll be here, soon. Haiver and Ervo told me Ruan was doing fine and I believed them. They told me he'll be here soon... pero manganganak na lang ako ay wala pa rin siya. Eight months. It has been eight fucking months. Nakailang sipa na ang anak namin mula sa loob ng tiyan ko ngunit hindi ko pa rin siya nakikita. “Mommy... why are you crying?” My teary eyes met Aero's worried grey eyes. Mas lalo akong naiyak dahil nakita ko bigla ang mukha ng tatay nila sa mga mata niya. Kung paano tumingin sa akin ang mga anak ko... gano'n din ang tatay nila. Grabeng pangungulila na 'to. Hindi ko na kinakaya. “I-I miss your Daddy, baby ko.” “Daddy?” Ruin stopped playing to look up to me. “Me too! I miss Daddy!” Nagulat ako nang biglang tumayo si Aero mula sa pagkakaupo sa sahig upang yakapin ako. Nanlalambing at marahan niyang ipinatong ang maliit na mukha sa ibabaw ng tiyan ko at tumingala sa akin. “That's okay, Mommy. Daddy will be here soon,” he comforted me with his gentle voice.

DMCA.com Protection Status