Kinailangan kong lumabas sa balcony upang makausap ang mga anak ko. Halos dalawang oras ang inabot para makuntento sila sa mga narinig mula sa akin. I watched them eat their breakfast through the screen of my iPad. Kung dati ay ako pa ang nagsusubo sa kanila, ngayon ay hanggang nood na lang ako. Naramdaman ko ang pangungulila sa kulay abo nilang mga mata habang nakatitig sa akin. Halatang iyak sila nang iyak dahil sa lagay ng mga mata nila. Nahirapan akong ibaba ang tawag ngunit kailangan. Nangako akong tatawag ulit ako bukas sa kanila dahil paiyak na ulit ang dalawa nang puputulin na namin ang tawag. Pagbalik ko sa loob ng kuwarto ay wala na si Ruan. Siguradong nagsimula na ang ribbon cutting ceremony sa baba at iniwan na lang niya ako rito. Lalabas na sana ako ng kuwarto upang puntahan siya sa baba nang biglang bumukas ang pinto. The door revealed the man— Ruan. I noticed how his jaw clenched while loosening the necktie around his neck. “I-I'm sorry. Hindi ako nakababa.” Tuma
“Let's go. The helicopter has arrived.” “Saan tayo susunod na pupunta?” “I want a break.” Sinabayan ko ang paglalakad ni Ruan palabas ng kuwarto. Hindi na namin kailangan pa na hintayin ang paghupa ng mga tao sa labas dahil ipinatawag na niya ang helicopter niya. Tama ang hinala ko na pagkatapos ng araw na 'to ay wala na siyang balak na puntahan ang mga susunod na grand opening ng kaniyang mga bagong hotels sa iba't ibang lugar dito sa loob ng Pilipinas. He hates socializing so much. Dahil doon, si Leon na kaniyang secretary pagdating sa mga negosyo na lang talaga ang tuluyang mag-aasikaso sa mga 'yon. That's a thing that I noticed about Ruan through observing. He likes to control his pawns. Malakas at malamig na hangin ang bumungad sa amin pagtapak sa rooftop ng building. Halos hindi ako nakausad dahil sa lamig at lakas nito na tumatama sa akin, idagdag pa ang ingay na nagmumula sa helicopter na siyang naging dahilan kung bakit hindi ko muling maitanong kay Ruan kung saa
Agad tinuro sa akin ni Ruan kung saan ang magiging kuwarto ko, at sa third floor 'yon, katapat lang ng kuwarto niya. Balak niya akong samahan sa pag-aayos ng mga gamit ko nang tawagin siya ng lima niyang kaibigan sa baba upang uminom at magkasiyahan. Pinuntahan siya ni Solene sa loob ng kuwarto ko. “Kaya na 'yan ng assistant mo!” Tumingin sa akin ang babae nang may mawalak na ngiti. “Right? What's your name again?” Sinuklian ko ang ngiti niya. “Elora.” “Elora! Right! So, ano? Come with me now, Ruan!” pagpipilit niya kay Ruan na nanatiling nakaupo sa kama ng kuwarto ko habang nakatingin sa akin. Nang akmang uupo na rin si Solene sa tabi ni Ruan ay doon lang lumingon sa kaniya ang lalaki. “I'll follow you downstairs, Solene. I just have something to tell to Elora.” Ngumuso ang babae. “Tell it to her now so we can go downstairs together!” Ruan shook his head firmly with a smile. “Susunod ako agad, Solene.” His voice became more serious. “They're waiting downstairs, you better
Paggising ko ay madilim na sa labas at wala na si Ruan sa tabi ko. Nang tumingin ako sa orasan na nakasabit sa pader na katapat lang ng kama ko, I saw that it was already eight in the evening. Nag-inat ako ng katawan ko nang makatayo. Hindi ko ikakailang napasarap ang tulog ko at maganda ang pakiramdam ko paggising. Nasaan kaya si Ruan? Anong oras naman kaya siya nagising? Hindi muna ako lumabas ng kuwarto. Itinuloy ko ang pag-aayos ng mga gamit ko na naudlot kanina. Kalahati lang ng mga damit ko ang inilabas ko at inayos sa loob ng cabinet. Ang iba ay iniwan ko sa loob ng maleta upang matabunan ang mga bagay na tinatago ko. Hindi ko 'yon ilalabas kung hindi kailangan. After fixing my clothes, agad akong naligo. May sariling bathroom sa kuwarto ko kaya naman hindi ko na kailangan pang lumabas upang maligo. It took me an hour to finish bathing. Simpleng kulay grey na sweatshirt at puting maong shorts lang ang sinuot ko dahil malamig ngunit hindi ko rin naman gusto kapag masiya
Ilang araw ko na iniiwasan si Ruan. Hindi ko siya pinapansin at nilalayuan sa tuwing lalapit siya sa akin. I would even lock the door of my room para hindi siya makapasok. I decided that I would continue acting like this until Solene finally leave. Putangina naman kasi. Ilang araw na rin akong naiinis sa kaniya. Pagkatapos lumabas ni Solene sa kuwarto ni Ruan noong umaga na 'yon, plinano kong kausapin si Ruan paggising niya. However, pagbalik ko, Solene was inside his room again. They left the door open that's why I saw it. Tutuloy pa ba ako kung alam kong baka sumabog lang ako dahil sa kanila? Baka nga may ginagawa pa sila sa loob dahil hindi sila nakontento sa ginawa nila noong gabi. Bakit ko naman iistorbohin? Kasalanan ko pa kapag nabitin sila. And I would look stupid if ever I entered the room. Hindi naman ako girlfriend o asawa ng lalaki para umakto nang gano'n. This was my third day on ignoring Ruan. After spending my time all alone inside my room, nilakasan ko ang l
Sumama ako kay Ruan. Wala akong naging pakialam sa suot ko at nagpahila na lang sa lalaki. Gusto kong malaman kung ano ang nangyari. Gusto kong malaman kung paano sila naging masaya noong gabing 'yon. He took me inside his room. Hindi ko nagawang ilibot ang paningin ko sa loob ng kuwarto niya dahil hinila niya agad ako papasok sa loob ng isang itim na pinto. And there, I saw multiple screens showing every side of the mansion. “Sit down.” Sinunod ko siya. Umupo ako sa itim na swivel chair sa harap ng napakaraming screen. Nakita ko pa ang pagsakay sa elevator ng apat na lalaki niyang kaibigan papunta sa fourth floor. Hindi ko na sila nasundan nang kalikutin na ito ni Ruan. Suddenly, bigla kong nakita ang ginagawa namin ngayon sa pinakamalaking screen na naroon. Ilang segundo lang ang itinagal nang makita ko na ang nangyari bago pa man sila umakyat ni Solene sa kuwarto niya noong gabing 'yon. Solene was crazily dancing in front of Ruan, Haiver, and Caiusent. Halatang lasing ang baba
“Ohh! Ahhh! Fuck! Faster, Ruan! Deeper! H-Harder! Ahh!” I let myself moan loudly while feeling his thrusts. He was pinning my hands above my head while thrusting fast and deep inside me. The veins on Ruan's neck were protruding. Gigil na gigil ang lalaki habang binabayo ang pagkababae ko. Sa laki ng katawan niya ay wala akong ibang ginawa kundi ang magpaubaya. “Ah, fuck.” His low moans were turning me on more. Halos mawalan na ako ng boses kauungol dahil sa sarap. “Ang s-sarap.” I was almost breathless. Nanginig ang mga binti ko nang muli akong labasan. Ngunit hindi pa rin tumigil ang lalaki— mas lalo lang siyang nanggigil. Ito ang pangalawang beses na nagpaangkin ako sa kaniya at hinding-hindi ako magsisisi. Nakamamatay sa sarap kung umangkin ang lalaki. Naramdaman ko ang muling pamumuo ng tensyon sa puson ko nang biglang bumagal ang galaw niya. Ramdam na ramdam ko ang kiliti nang dahan-dahan niyang huhugutin ang kaniyang kahabaan, ngunit bigla-bigla niya rin itong ipapa
Nanatili ako sa loob ng kuwarto ni Ruan hanggang sa mabawi ko ang lakas ko. Dalawang araw na ang nakalipas at maayos naman na ang pakiramdam ko sa katawan ko, ngunit hindi pa rin bumabalik ang boses ko. Napapikit ako nang humagod ang mainit na palad ni Ruan sa likod ko. Mabuti na lang at hindi pa bumabalik nang buo ang aking boses, kundi ay baka umungol pa ako kahit na pinapahidan lang naman ako ng lotion ni Ruan. Katatapos niya lang ako samahan maligo. And yes, pinilit talaga niya na siya ang magpaligo sa akin. Hindi talaga niya ako pinapakilos bilang pambawi raw sa nawalang lakas ko. Parang siya tuloy ang naging personal assistant ko. Napayuko ako nang lumuhod si Ruan sa harap ko para pahiran ng lotion ang mga binti ko. Sa dalawang araw na ganito kami ay halos hindi na ako nahihiya sa kaniya. I was completely naked in front of him right now. Lantad na lantad ang mga peklat sa sulok ng katawan ko mula sa assessment na pinagdaanan ko bago ako tuluyang nakabalik sa trabaho. Hi