“Sever... do you think I'm trapped?” “Halos wala pang isang linggo simula nang umalis ako, paano ka naman napunta riyan agad?” I made sure to lock the door of my room before telling Sever what happened and how did I end up here inside Ruan's mansion. “Bakit ganiyan ang boses mo?” “Basta! Ano sa tingin mo?” Pabagsak akong humiga sa kama ko. Hindi pa man nakasasagot si Sever ay nagsalita muli ako. “I have a favor to ask, Sever. Can you get some informations about Altro. . . ?” “Altro?” “I don't know his surname! Pero, he's a friend of Ruan. Can you get something about the names Altro, Caiusent, Haiver, and Alshiro? Nandito silang apat ngayon sa mansyon at aalis na sila mamayang gabi. Sa tingin ko, may alam si Altro tungkol sa akin.” “Give me a minute.” Nakarinig ako ng ingay ng pagtitipa sa keyboard. Ilang minuto 'yon nagtagal bago muling nagsalita si Sever. “Altroin Zwylle Gromeo, Alshiro Daze Axibal, Claude Haiver Ethia, and Aren Caiusent Luna are the Presidents of Sleverion
Ang balak naming panonood ng movie ni Ruan ngayong gabi ay agad ding nauwi sa isang mapusok na halikan. “Ahmm...” Ruan angled his head so he could kiss me better and deeper. Napaungol na lang ako sa pagitan ng aming halikan nang agad niyang ipinasok ang kamay sa loob ng pajama ko at hinimas ang pagitan ng mga hita ko. “So wet, Zalaria.” Nang maramdaman niya kung gaano na ako kabasa ro'n ay inutusan niya ako tumayo sa sofa na agad ko namang sinunod. Hindi na ako nagulat nang sa isang iglap ay wala na akong suot pang-ibaba. Napahawak na lang ako sa buhok ni Ruan at napasabunot nang lumuhod siya at sinimulan akong dilaan doon. “Ohhh! Ruan... ahmm!” Ginamit niya ang magkabilang daliri upang paghiwalayin ang aking hiwa. He hardened his tongue and teased my entrance, dahilan upang manginig ang mga binti ko sa sarap. “Ruan... ahh! More!” Napaawang ang labi ko sa gulat at halos matumba nang biglaan niyang ipasok ang dalawang daliri niya sa akin. Unang pasok ay sagad na sagad agad
Perhaps all this time, he was just pretending. Kung totoo ngang ang tatay ng mga anak ko na siyang naatasan kong patayin at ang lalaking nagbigay sa akin ng misyon na 'to ay iisa lang, wala naman na pala akong dapat itago. Tangina. Alam niya na lahat kung gano'n. Mula sa misyon ko, hanggang sa tungkol sa mga anak ko— siya pa ang may pakana. The father of my children, the head of the Sleverions , and the Supreme— masiyado ba akong naging tanga? Gulong-gulo na ako. Gusto kong malinawan, ngunit hindi ko alam kung saan ako magsisimula. “Do what I said. Play with his game. Cause his downfall. Kill him, Alari. Ibigay mo kung ano ang gusto niya.” I got outside Rye's car without talking anymore. Narinig ko ang ilang beses niyang pagbusina sa akin ngunit hindi na ako lumingon pa pabalik. Hindi ibig sabihin na pinakinggan ko lahat ng kaniyang mga sinabi ay may tiwala na ako sa kaniya. Pakiramdam ko ay isa lang akong kagamitan sa laro na nilalaro nilang dalawa. Sigurado na akong hind
“Derrivy was founded by my father. I have no intention of sitting down as the Supreme, until I learned about my brother's selfish plans for it.” Kumunot ang noo ko. “Your brother...” “The one who entered the system and sent you a message under my name. I bet he introduced himself to you as Rye— someone who wants me dead.” Napalunok ako. “Kaya pala...” Kaya pala una pa lang ay pamilyar na ang lalaki sa akin. Some of his features are the same with Ruan. Lalo na sa ilong at kilay. “He's my brother and we grew up away from each other. I lived with our father in Spain while he stayed with our mother in America.” “Is it true that he wants you dead?” Tumango si Ruan na tila wala lang ito sa kaniya. Magkapatid sila. At sa ilang beses na pagkausap ko kay Rye ay naramdaman ko na malalim ang galit niya kay Ruan. “He can't kill me himself dahil hindi siya makakaupo bilang Supremo kapag ginawa niya 'yon. As the current Supreme, he will be punished. It can even cost him his life. Even
“You're fired. I don't want to see your face anymore. Umalis ka na, habang maaga pa.” Hindi ko mapigilang umirap sa narinig. “That's it? Can't you be crueler? Come on, my Supreme!” Napailing si Ruan. “Whether you are Elora, Alari, or Zalaria— my cruelty isn't for you to experience, darling.” Pinanood ko ang lalaki na maingat na ibalik ang dagger sa lagayan nito. Nasa loob kami ngayon ng kuwarto kung nasaan ang mga koleksyon niya ng iba't ibang mga patalim na pinasadya mismo ng lalaki. Kulang na lang ay lumuwa ang mga mata ko habang pinagmamasdan ang mga 'yon, especially the swords. This room is exactly the same thing I wanted to have. Lahat ng mga koleksyon ng lalaki ay pinoprotektahan ng makapal, matibay, at clear na salamin— mga dagger, katana, swords, guns, at iba pang mga armas na hindi na masiyadong pamilyar sa akin. Ang mga armas na meron siya ay kaparehas ng mga napapanood ko sa mga palabas. Yung mga swords niya ay parang straight out of a fantasy movie sa ganda. Makik
“Si Aero, tahimik lang 'yon. Behave na behave. As you can see, nagwawala na si Ruin pero nakaupo lang siya,” natatawang kuwento ko kay Ruan habang pinapanood ang mga anak namin mula sa live CCTV footage. Rinig na rinig namin ang lakas ng pag-iyak ni Ruin habang tila nalilito naman si Aero kung bakit umiiyak ang kakambal niya. Kasalukuyang kumakain ang dalawa sa kusina kasama si Nanay na inaayos ang kalat sa lamesa ni Aero at ang babaeng kasama niya mag-alaga sa dalawa na todo patahan kay Ruin. Ganito pala ang ginagawa ni Ruan dati upang makita kami! Napangiwi na lang ako nang maalala kung gaano kagulo ang hitsura ko noon. Bawat sulok pa naman ng bahay ay nakikita! Kuwarto lang yata ng Nanay ko ang walang CCTV. Ang alam ko, ako lang at si Sever ang may access dito. Pero mukhang ang kay Sever ay napunta kay Ruan. “Kung ganito naman pala ang ginagawa mo dati, edi pinapanood mo ako magbihis?!” Natawa si Ruan. “Sometimes.” Napaawang ang bibig ko. “Sometimes?!” “Hmm. When the bo
Pinili kong sulitin ang ilang araw na pananatili ko sa mansyon kasama si Ruan. Nagawa na nga yata namin lahat ng maaari naming gawin. Kung hindi namin katawag si Nanay at ang mga anak namin, we would watch a movie together. Kaya lang, nauuwi 'yon madalas sa isang mapusok na halikan. Madalas ko rin siyang panoorin na magluto. Siya ang nagluluto ng pagkain namin dahil hindi naman ako marunong. Taga-tikim lang palagi ang ambag ko. Nasubukan ko na ring makalaro ang lalaki sa iba't ibang board games, at madalas akong manalo siyempre, maliban lamang sa chess. Siyempre, hindi nawala ang pagpapalambing ni Ruan. Ilang beses ko na rin siyang minasahe. Nasabi ko na rin lahat sa kaniya ang mga dapat niyang malaman tungkol sa mga anak namin. Naplano na rin namin ang mga magiging kaganapan sa darating na second birthday nina Aero at Ruin. And of course, I got to know more about him. He's serious when it comes to almost everything. Pinag-iisipan niya lahat ng bagay ngunit minsan ay impulsiv
He wasn't sure if he has no romantic feelings for me. Ibig sabihin, posibleng... mahal niya ako? Ang mga salitang sinabi ni Ruan lang ang tumatakbo sa isip ko buong gabi. Ni hindi nga ako nakatulog nang maayos dahil 'yon lang ang nasa isip ko habang nakayakap nang mahigpit sa akin ang lalaki. Hindi ko napigilan ang sarili ko na isipin 'yon. Kailan pa? Paano? Pero, siya na rin mismo ang nagsabi, hindi pa siya sigurado. Siguro dapat ay hindi ko muna gawing big deal 'yon? Mahirap na. Hindi pa naman sigurado ang lalaki at hindi rin ako sigurado sa nararamdaman ko para sa kaniya. Pagkagising ko kinabukasan ay natulala agad ako sa bracelet na sinuot sa akin ni Ruan kagabi. Kamukha nito ang mga bracelet na meron ang mga anak ko na siya rin ang nagregalo. Pure blue diamond bracelet. Mas malaki ang mga bato ng bracelet na ibinigay niya sa akin kumpara sa bracelet ng mga anak ko. Tatlong malalaking bato 'yon na magkakatabi na kung susuriin at tititigan mo ay mapapansin mo ang nak