“BAKIT ba kasi kailangang magpakalasing?” tanong ni Callen kay Asia. Alam naman niyang hindi siya nito masasagot pero naisatinig pa rin niya.
Tumayo si Callen mula sa kama niya para kumuha ng towel na pampunas dito. Maraming nainom ito kanina kaya lasing na lasing ito. Parang lantang gulay nga lang nang pangkuin niya kanina. Hindi naman pala kasi kaya ng katawan nito ang alak, iinom-inom ng marami.
Naiintindihan naman niya kung bakit. Dahil sa ginawa ni Astin dito. Pero maraming paraan naman para mawala ang sakit. Gaya na lang ng pagbaling sa iba ng pagmamahal nito. Like— sa kanya? Right?
Tinampal ni Callen ang ulo dahil sa huling naisip. Pero hindi, e. Kung siya lang ang pinili nitong mahalin, hindi ito masasaktan sa kanya. Araw-araw niya itong pasasayahin at paliligayahin.
Napangiti nang mapakla si Callen. Kaso hindi, e.
“Kulit mo din talaga, Callen!” naisatinig na niya. Mabuti na lang at tulog na si Asia.
Bumalik si Callen sa silid niya pagkakuha ng basin at towel. Nilagay niya iyon sa mesa pagkuwa’y binasa ang towel saka pinigaan. Akmang lalapit siya sa kama nang mapaupo si Asia. Nagmumura ito habang sapo ang ulo. Nakapikit din ang mata nito. Hindi tuloy alam ni Callen ang gagawin kung lalapitan ba ito. Iniisip niyang baka magmulat ito pagalitan siya sa ginawang pag-uwi dito sa penthouse niya.
Bahagyang kumunot ang noo ni Callen nang igiya ni Asia ang sarili sa gilid ng kama. Nagmulat ito pagkuway iginala ang paningin. Sunod-sunod ang lunok niya nang mapatingin ito sa kanya.
“Where am I?” tanong nito sa namumungay. Lasing nga talaga.
“S-sa penthouse?” alangan pa si Callen sa pagsagot. Pinag-aaralan niya pa ang kilos ng dalaga kung magmamawala ba o hindi.
“P-Penthouse?” ulit ni Asia pagkuwa’y tinitigan siya. Napanguso pa ito. Pero wala nang sumunod na salita doon. Hindi rin naman nakasagot si Callen dahil sa takot na baka magalit ito.
“W-who are you? N-nasaan ang banyo?” tanong nito sa kanya. Kasunod niyon ang paghilot nito sa ulo.
Oh. Hindi siya nito kilala? Tumingin si Callen sa paligid. Sabagay, dim ang ilaw. Nas likod pa niya, kaya talagang hindi kita ang mukha niya nito. Tapos nakainom pa ito kaya talagang hindi siya nito makikilala.
“It’s me. Call—”
“Nasaan ba ang banyo?” tanong ulit nito. Halatang iritado na.
“D-doon.” Tinuro na lang ni Callen ang pintuan ng banyo niya.
Tumango lang ang dalaga pagkuwa’y tumayo.
Ang akala ni Callen maglalakad ito papunta doon kaya nilapitan niya ito. Inisip niyang baka matumba ito. Mas mabuti na iyong nakaalalay siya.
“H-hey!” ani ni Asia sa kanya. “‘Y-yong totoo, nasaan tayo? Bakit parang umiikot ang paligid?”
“Marami kang nainom kaya nahihilo ka. Okay?” paalala niay rito. “Ano ba kasi ang gagawin mo sa banyo? Mahihilo ka lang kasi lalo kapag naglakad ka. Mahiga ka na lang kaya muna,” suhestyon niya sa huli.
“I-I think I am going to throw up.”
“Oh. No!” Akmang papangkuin ni Callen si Asia nang bigla na lang itong magsuka. Mabuti na lang at mabilis ang pag-atras niya at sa sahig nito nailabas. Hinagod na lang ni Callen ang likuran nito. At habang nakatingin siya sa suka nito ay napapangiwi siya. Wala na siyang magagawa kung hindi ang linisin iyon mamaya.
Pagkatapos na pagkatapos ni Asia magsuka ay nahiga ito. Hindi na raw nito kayang pumunta sa banyo nang sabihan niyang kailangan nitong maglinis ng sarili.. Kaya naman napilitang pangkuin na lang ni Callen ang dalaga papuntang banyo.
Sa hot tub niya ito dinala. Basta na lang niya inupo ang dalaga doon para mahimasmasan na. Pero mali yata ang ginawa niya. Nilubog nito ang sarili nito doon kaya napilitang iahon ni Callen ito doon. Mukhang balak pa yatang magpakamatay nito. Dahil sa kabiguan?
“Asia naman! Magpapakamatay ka ba, huh?!” pagalit niya sa dalaga matapos na isandal ito sa malamig na pader. “Paano naman ako kapag nawala ka?!”
Imbes na sumagot, umiyak si Asia kaya nataranta si Callen.
“I-I’m sorry. Hindi ko sinasadyang sigawan ka. Okay?” Kinabig niya ang dalaga at niyakap nang mahigpit.
Matagal bago ito nagsalita dahil sa paghikbi nito.
“Buti ka pa, ayaw akong mamatay. S-si Astin… Tinulak niya ako. Mas gusto niya akong mawala sa mundong ito kesa mahalin…” Sinundan iyon nang hagulhol ni Asia kaya hindi na muna pinakawalan ni Callen ang dalaga. Mas lalo niyang hinigpitan ang yakap dito para aluhin.
“Alam mo namang hindi ka niya gusto. Kaya bakit mo kailangang pilitin ang sarili mo sa kanya?” aniya rito. “Nandito naman ako, Asia. Gusto kita. Gustong-gusto. Ano ka ba?”
Napatigil sa pag-iyak si Asia. Tinulak siya nito kaya inilayo niya ang sarili. Nagkaroon tuloy nang pagkakataon si Asia na titigan siya. Mukhang nag-sync-in na dito kung sino ang kasama nito sa banyo na iyon.
Nang mapagtantong may nasabi siya ay nakaramdam siya nang hiya.
“Callen?” ani ni Asia na nakakunot ang noo.
“Y-yes. It’s me.”
“K-kasama mo si Astin? Nasaan siya?” sunod-sunod na tanong ni Asia imbes na sumagot sa sinabi niya.
Sabi niya, gusto niya ito. Pero hindi man lang pinansin ni Asia. Si Astin ang inilabas ng bibig nito. Hindi ba nito narinig ang sinabi niya? Ganoon ba talaga kahirap ibaling ang pagtingin sa kanya? Kailangan ba niyang linisin ang tainga nito?
Fvck! Fvck!
“Wala siya rito, nasa bahay nila. At nasa penthouse kita,” sa mahinang sabi niya.
Tumayo si Callen pagkuwa’y ngumiti rito.
“M-maghahanap lang ako ng damit na kakasya sa ‘yo.” Hindi naman siguro mahahalata ni Asia ang malungkot niyang himig. Wala namang pakialam ito sa nararamdaman niya.
Lumabas si Callen ng banyo. Pero hindi naman siya pumunta sa closet niya. Sumandal siya sa pader at pinikit ang mata. Kasunod din niyon ang pagkuyom niya ng kamao.
Kailan ba ibabaling ni Asia ang pagtingin sa kanya? Nasasaktan na siya.
Sa totoo lang, kung kaya lang utusan talaga ang puso, hindi niya gugustuhin si Asia. Hindi niya ipipilit ang sarili dito. Kaso hindi niya magawa dahil sa tingin niya, mahal na talaga niya ang dalaga.
Pagbalik niya sa loob ng banyo, nakatayo si Asia sa harap ng shower. Nakangiting tumingin ito sa kanya. Basang-basa ang saplot nito pero bakat na bakat ang dibdib nitong tayong-tayo. Nawala yata sa sarili nitong wala itong bra?
Iniwas ni Callen ang sarili. “Here.” Sabay sabit niya sa hook.
“Thank you, Callen. Pero kailangan ko nang umuwi. Baka mag-alala na si Mommy at Daddy.”
Natigilan si Callen. Ayaw niyang umuwi ito. No! Sana magbago ang isip nito.
“G-gabi na. P-pwede ka namang matulog—”
“I said hahanapin ako ng parents ko. Alam niyo naman kung gaano ka-protective mga ‘yon pagdating sa akin. I owe you again. I know. Makakabayad din ako sa kagandahang loob mo na ito. Promise.”
Pwede bang pagmamahal na lang? Gusto sanang isatinig ni Callen. Pero mukhang nasa tamang huwisyo na ito.
“A-alright.” Alanganin ang mga ngiti niya rito.
“A-actually, naaalala ko si Astin kapag nakikita ka. Kaya hindi ko kayang matulog rito.”
“I-I understand. H-hintayin na lang kita sa labas.”
“Thank you, Callen.”
Hindi na napigilan ni Callen ang dalaga. Hinatid niya ito sa tapat ng bahay ng mga ito. Pagkalabas din nito ay agad niyang pinaharurot ang sasakyan palabas ng subdibisyon ng mga ito.
Hindi naman siya bumalik sa penthouse niya. Pumunta siya sa isang lugar kung saan iilan lang ang nakakakilala sa kanya. Gusto niyang libangin ang sarili. Gusto niyang kalimutan ulit ang nangyari ngayon.
Hanggang kailan siya magiging ganito? Hanggang kailan siya aasa? Gusto niyang mapagod kay Asia. Pero hindi niya kayang pigilan ang puso. Talagang mahal niya si Asia. Kaso, si Astin ang gusto nito.
Napatigil si Callen sa gilid ng kalsada at pinaghahampas ang manibela niya. Hindi pwedeng ganitong. Kailangang mapasakanya si Asia bago siya maging abala sa opisina!
Later po ang karugtong. Hinati ko po kasi. Ideal wordcount na now sa GN, nakalagay sa tabi ng publish button namin ay 600-1000 word count. heheheh so, post ko po later. Dagdagan ko lang para maging 1k. Thanks much!
NANG mawala na ang sasakyan ni Callen sa paningin ni Asia ay pumasok siya sa loob. Nagbihis siya pagkuwa’y kinuha ang susi ng isa sa sasakyan niya. Hindi pa nawawala ang kalasingan niya. Pero feeling niya hindi siya makakatulog talaga ngayon, kaya sasagarin na niya ang sarili. Alam niyang mamaya lang ay mawala na ang tama niya. Kaya gusto pa niya ng alak! Nabanggit ni Callen sa kanya na nagsuka siya kanina. Pero hindi niya maalala ang pakiramdam dahil wala naman doon ang isip niya. Nakaligo at nakapag-toothbrush na siya kaya parang walang sukahang nangyari. Pero sana sa gagawin niya ngayon, hindi na siya magsuka. Konti lang naman iinumin niya. Pampatulog lang. At habang nasa daan siya, tinawagan niya si Lexxie.“Hi, Lex!” Pilit na pinasigla niya ang boses. Hindi naman siguro mahalata ni Lexxie na nakainom siya. Alam nito wala siyang hilig sa pag-inom. Wala naman talaga. Gusto lang talaga niya now. Bawal sa bahay nila dahil bilang ng Kuya niya ang mga naroong bote ng alak. Saka lagin
PAGKASARA ng pintuang ng suite na iyon ay kinabig ni Callen si Asia at mapusok na sinakop ang namasang labi nito. Nasa elevator pa lang sila kanina ay hindi na nila napigilan ang sarili. Ang butler na nga lang ni Callen ang nag-asikaso ng lahat. Mula sa CCTV at sa pagpigil ng mga taong papasok sa elevator. Kaya solong-solo nila nag paligid ng mga sandaling iyon.“Damn you, corazon! Matagal ko nang hinihintay ito.” Hindi na binigyan ni Callen na magsalita si Asia, muli niyang siniil ito nang halik at sinandal sa pader na iyon ng suite nila. Kumawala ang ungol kay Asia nang bumaba siya sa leeg nito. Nag-angat pa ito nang tingin sa taas para bigyang laya siya. Dinig niya ang mumunting ungol nito dahil sa ginagawa niya.“Oh, God…” anito nang balikan niya ang earlobe nito, bahagya niyang kinagat iyon na ikinapikit nito. “I love you, Asia Jade,” bulong niya rito. Gaya kanina, hindi niya ulit ito binigyan nang pagkakataon na magsalita. Sinelyuhan niya ang labi nito. Gusto niyang ungol lang
“SH*T, Laura! Mukhang kailangan kong mag-cutting class bukas!” bulalas ni Asia habang nakatitig sa cellphone niya.“At bakit naman?” kunot-noong tanong ng kaibigan.Bumaling siya sa aking kaibigang si Laura. “Hindi mo ba nakikita?” Tumingin pa siya sa cellphone niya na ikinasunod din ni Laura.“Ano ba ‘yan?”Kinuha ni Laura sa kanya ang cellphone niya at tiningnan ang post ng isang pubhouse.“Bukas na ang book signing event ni Ismael para sa second book niya.” Nakasimangot na ibinalik sa kanya ni Laura ang telepono niya.“Sa pagkakatanda ko, hindi siya dumating sa first signing event niya. Kaya ‘wag ka nang mag-expect ngayon dahil ang bali-balita, babae ‘yan.”“Hindi nga, e. Lalaki siya, malakas ang pakiramdam ko.” 200% sure siya sa bagay na ‘yan. Hindi siya maaaring magkamali dahil dito kaya siya magaling.“Hay, naku na lang, Asia Jade. Kung kay Callen mo na lang tinutuon ang atensyon mo, hindi ka na mag-cutting class pa.”Sumimangot siya nang marinig ang pangalan ni Callen. “Kung
PAKIRAMDAM ni Callen, may nakabara sa kanyang dibdib ng mga sandaling iyon. Alam niya namang napaka-straightforward magsalita ni Asia pero nasaktan pa rin siya. Actually, paulit-ulit na siya nitong nire-reject, e. Kaso, wala pa sa bokabularyo niya ang pagsuko. As usual, palilipasin niya lang ito tapos babalik ulit sa dati na parang wala lang.Nang pumasok ang taon na ito, nalilito na siya sa nararamdaman niya towards Asia. Hindi lang pala siya natutuwa sa dalaga kung hindi nagkakagusto na rin. Pero walang nakakahalata noon sa mga kaibigan niyang lalaki. Akala lang ng mga ito, sinususugan siya lang ang pagka-disgusto ni Astin kay Asia dahil sa naging nakaraan ng magulang ng mga ito. Ewan niya lang sa mga babae nilang mga kaibigan kung iba ang paningin ng mga ito sa pakikitungo niya kay sa dalaga.Sa totoo lang, nakailang tanong na siya kay God kung kailan kaya mapapagod si Asia kay Astin. Seryoso, nandito kaya siya, kaya bakit kay Astin pa? Nakailang tingin din siya sa salamin, gwapo n
“ANONG oras niyo ba ako dadaanan mamaya?”Nagkatinginan si Andrea at Laura. Makikisakay lang si Asia sa mga ito dahil wala ang Kuya Daryl niya. Ayaw naman niyang magpahatid sa mga tauhan ng Daddy niya dahil nagmumukha siyang anak ng Presidente. Lahat ng mga ito magfo-formation sa magkabilaang gilid ng dadaanan niya. Kulang na lang kaya red carpet ang dadaanan niya minsan. Masyadong nakaka agaw pansin.“Um, before 8?” Si Andrea ang sumagot.“Okay. Bye!” aniya. Magkasama ang ito sa bahay kaya iisa lang ang inuuwian ng mga ito. At minsan, iisa lang din ang gamit na sasakyan ng mga ito at si Andrea ang nagmamaneho.“Uuwi ho ba tayo, Ma’am?” Tumango siya sa bodyguard niya nang lapitan siya nito. Agad namang nagsalita ito sa kabilang linya at sinabing palabas na siya ng campus.Pagdating niya sa bahay nila ay nadatnan niya ang Mommy niya na nagluluto ng dinner nila. May mga kasambahay naman pero pagdating sa pagkain nila, ito ang nagluluto. Maliban na lang kapag masama ang pakiramdam nito.
NAPAANGAT ng kilay si Asia nang makita si Callen na tinuturo ang braso nito. Gusto yata nitong kumapit siya doon.“You’re not my date,” aniya sa binata.“I know. Pero binibigyan kita ng privilege na mahawakan ako, since ginawa mo na akong driver.”Naniningkit ang magandang mata ni Asia sa narinig. Wow, huh? As if siya pa ang may utang dito.“Excuse me! Wala akong sinabing sunduin mo ako. Kaya kasalanan mo kung bakit nagmukha kang driver. Kaloka kang lalaki ka!” ‘Yon lang at tinalikuran ito ni Asia.Kamot-kamot naman ng ulo si Callen na tumingin sa dalaga. Mukhang mali ang pagpapakonsensya niya sa dalaga. Ngayon, paano pa siya nito papansinin?Tatlong beses na pinukpok ni Callen ang ulo bago sumunod sa dalagang yamot na. Pagkakita ni Asia sa mga kaibigan, agad na nilapitan niya ang mga ito. Nakapameywang siya pero ngiti lang ang ni-reply ng mga ito sa kanya.“May gana pa kayong ngumiti sa akin, huh? Bestie?” Ang mata ni Asia ay kay Laura. Kasi nahuli niyang tumingin kay Callen na noo’
“Nice.” Hindi pa rin mawala sa ngiti ni Asia ang kakaibang pang-aasar kay Callen. Ito ang first time na ngitian siya nito at inasar nang ganoon kaya hindi siya naiinis. Pinapatigil niya lang si Asia dahil hindi nga mawala-wala ang paninigas ng kaibigan niya sa baba. Kung dati, agad na nawawala dahil hindi naman nagtatagal sa paligid niya si Asia, pero ngayon, parang ayaw tumigil dahil sila lang naman na dalawa ang nandito sa haven niya.“Oh my!” biglang tayo ni Asia at lapit sa bintana nang makita ang araw na papasikat. Nawala na sa isipan nito ang pang-aasar kay Callen kaya nakahinga nang maluwag ang binata.Kita ni Callen ang pagsilip sa balcony niya.“Saan ang daan niyan?” Nilingon siya ni Asia pagkuwa’y nginuso ang balcony niya.Nginuso niya rin ang pintuan na natatakpan ng curtain. Agad namang lumapit doon ang dalaga at nagmadaling lumabas. Napangiti siya dahil nakita rin nito ang isa sa paborito niyang spot kapag nandito. Saktong sumisikat na kasi ang araw noon kaya magandang t