Chapter 2

Chapter 2

“Lyv, are you sure you’re okay? Pwede kitang samahan kung gusto mo.”

Tinig iyon ng kanyang Kuya Dimitri. Naroon siya ngayon sa kanyang kwarto habang pinapanood siyang mag-ayos. Papunta si Lyv sa high school reunion ng kanilang batch. 

“Okay lang ako, Kuya. Lalo lamang akong mabu-buang kung mananatili ako sa bahay,” sagot ng dalaga. Napabuntong-hininga naman ang kaniyang Kuya. 

“Baka naman pwede kang magpaalam na huwag nang pumunta? I am sure, maiintindihan naman nila kung bakit.”

“Kina Eli lang naman ako pupunta para sabay-sabay na kami,” katwiran nito. “Nandoon na sila Lab, Kaye, Jade, Zey, Darcey at Joana. Kanina pa sila naghihintay. Nakakahiya naman kung magba-back out pa ako”

“Pero-”

“Sa mansion nila Allaine na kapatid ni Congressman Jerome gaganapin ung reunion kaya bantay-sarado,” putol ng dalaga sa kanyang sasabihin.  “Si Jhaz na raw magsasabay sa akin since batchmate ko rin naman yang jowa mo. At isa pa, nandoon din naman si Aylo. Hindi ako pababayaan nun.”

Si Aylo ay ang kanyang kababata na nanliligaw sa kanya mula high school. Isa itong simpleng negosyante na nagsusumikap na palaguin ang maliit na negosyong manukan na iniwan ng kanyang namayapang magulang. Kagaya nila, ulila na rin ito sa magulang at mag-isang binubuhay ang sarili. Legal niya itong manliligaw. Kaya lang, hindi pa nito nakukuha ang loob ng kanyang Kuya. Nais muna ng kanyang Kuya na makitang matagumpay ito sa buhay. Naiintindihan naman niya ito sapagkat nais lamang ng kanyang kapatid na maging maayos ang kanyang kinabukasan sakaling magdesisyon na siyang magpakasal at bumuo ng pamilya.  Ang totoo, may pagtingin din siya para sa binata subalit pareho nilang napagkasunduan na hindi na muna papasok sa isang opisyal na relasyon hanggat hindi pa naaabot ang kanilang mga pangarap at adhikain sa buhay. 

Batid nito ang nangyari sa kanya. Kagaya ng kanyang Kuya Tri, labis-labis din ang paghihinagpis nito nang nalaman ang kanyang sinapit. Aniya, kung naging mayaman lamang ito, sana’y naihahatid-sundo niya ang dalaga sa mga lugar na nais nitong puntahan dala ang sarili nitong sasakyan. Subalit dahil hindi rin gaanong pinalad sa buhay, wala siyang magawa sa kanilang sitwasyon. Sa kabila ng lahat, ipinagpapasalamat ni Lyvette na dumating ang binata sa kanyang buhay. Isa ito sa mga naging sandigan niya upang malampasan ang kanyang kalunos-lunos na karanasan.

Itinaas na ng kanyang Kuya Tri ang kamay tanda ng pagsuko. Hindi na ito nagsalita at pinagmasdan na lamang siya sa kanyang ginagawa. Kahit kilala naman nito ang kanyang barkada, hindi pa rin ito kampante na iwan siya mag-isa. Naging paranoid ang kanyang Kuya buhat ng madukot siya. Hindi ito napapalagay tuwing nawawala ang kapatid na babae sa kanyang paningin.

Lyvette looked at her Kuya Tri lovingly. Siya na lamang ang natitira nitong pamilya. Wala na ang mga parents nila na kapwa namatay sa cancer. Mas matanda si Tri sa kanya ng sampung taon. Sa kabila ng edad nito, hindi pa rin siya nagpo-propose sa kanyang girlfriend na si Jhaz. Hindi nito magawa hangga’t hindi pa raw siya nagiging flight attendant. 

Such an unselfish thing to do. Palaging inuuna ng Kuya ang kanyang kapakanan bago ang sarili.

Magda-dalawang buwan na simula ng mangyari ang bangungot na iyon. Tuluyan nang nabago ang kanilang buhay pagkatapos. 

Naging mas protective at overbearing ang kanyang Kuya. She let him be kahit minsan ay nasasakal na rin siya. Siguro iyon ang way nito para mag-move on. Sinisisi kasi nito ang kanyang sarili sa nangyari sa kanya. Kung hindi lang daw sana ito nag-inarte na bumili ng kape bago siya sunduin, baka hindi raw siya na-kidnap nung lalaki. 

She can vividly remember that night like it was just yesterday. Yung panahon na akala niya, katapusan na niya. Mabuti na lamang at bago pa sila  napatay nung psychopath na iyon, na-rescue na sila ng mga pulis. Tandang-tanda pa rin ng dalaga kung paano naglupasay ang kanyang Kuya pagdating sa police station after finding out what had happened. 

He was never the same after that. 

According to the investigation, that man was a serial-psycho pervert. Isa itong frustrated film director who never made it in the industry. Hindi na siya magtataka kung bakit knowing how twisted his views are about art. 

Kumi-kidnap ito ng mga magagandang babae para gawing kapareha. May particular taste daw ito sa mga babaeng matatangkad, mapuputi at may mahahabang buhok; mga bagay na mayroon din si Lyv. Tambayan daw talaga nito ang lugar malapit sa opisina ng Paraiso Airlines dahil dagsa ang mga babaeng dumadayo dito na nagpi-fit sa profile na gusto nito. Salamat na lang sa Diyos at nakaligtas sila. Ngunit sa kasamaang palad, nakatakas ang lalaki at hanggang ngayon ay pinaghahanap pa rin ng mga otoridad. 

Lyv took out her favorite purse from the dresser. Excited niyang sinulyapan ang sarili mula sa salamin. Ito ang unang pagkakataon na makiki-socialize siya pagkatapos ng insidente. Sinigurado muna niyang okay na siya bago niya harapin ang kanyang mga kaibigan.

Wala pa ring imik ang kanyang Kuya Tri. Nakatingin ito sa sahig at malalim na nag-iisip. Hindi na napigilan ni Lyv na yumakap sa kanya. Hinimas naman nito ang kanyang buhok. 

“Don’t worry, Kuya. Kaya ko ang sarili ko. Pero if it would make you feel better, 3 hours lang ako dun. Pagkatapos, pwede mo na akong sunduin.”

Nagliwanag ang mukha nito. “Talaga? Promise yan ha?”

“Promise Kuya. Now let me just-”

Biglang umikot ang kanyang paningin dahilan para mapahawak siya sa balikat ng kanyang Kuya Tri. All of a sudden, she felt like she was riding on a roller coaster. Pakiramdam niya, hinahalukay ang kanyang mga lamang-loob. Maya-maya pa ay umakyat na ang mainit at maasim na likido mula sa kanyang tiyan. Bago ko pa niya ito ikalat sa sahig ng kanyang kwarto, agad na siyang tumakbo papunta ng banyo.

Bleggggggghhh!!!

Sunud-sunod ang kanyang pagduwal. Daig pa niya ang nag-byahe sa dagat sa sobrang pagkahilo. Naramdaman na rin niya na sumunod ang kanyang  Kuya Tri sa banyo. Panay ang himas nito sa kanyang likod. 

Nang mahimasmasan, nagmumog siya upang mahugasan ang asim sa kanyang bibig. Lumabas na rin siya sa banyo at naupo sa gilid ng kanyang kama habang nakaalalay si Tri. May bahagya pa ring panginginig sa kanyang katawan subalit pahupa na ito.

Maya-maya pa, isang nakakasulasok na amoy ang pumaligid sa silid. As if on queue, iniluwa ng pinto ang bulto ni Jhaz.

“Ano ba yan, sis! Amoy ewan naman yang pabango mo! Amoy bulaklak ng patay!”

Makabuluhang nagkatinginan sina Tri at Jhaz. Natanaw ni Lyv na napalunok ang kanyang Kuya habang natutop naman ni Jhaz ang kanyang bibig. Sabay silang nakatitig sa kanya na puno ng pag-alala. She hated them for staring at her like that. She felt something was very wrong and was scared to find out what. Nagsimula na ring dumagundong ang kanyang d****b.

“What is it??” kinakabahan niyang tanong.  

“Tell me, Lyv,” si Tri. “Kailan ka huling dinatnan?”

__________________________________

Walang humpay ang pagpalahaw ni Tri. Punum-puno ng hinagpis ang loob ng kanilang tahanan. Panay naman ang pag-aalo ni Jhaz sa kanyang Kuya. Para na kasi itong mawawalan ng bait. 

Wala nang maiiyak ang dalaga. Ubos na ubos na ito. Akala niya, maibabaon niya sa limot ang nangyari nang gabing iyon. Akala niya, makakabangon siya. But she was wrong. Because now, she is holding the proof of its lasting effect on her. 

Noong una ay in-denial pa silang magkapatid. Pagkatapos ng ilang positibong pregnancy tests, minabuti na nilang magpatingin sa isang ospital para makasiguro. Ang kaliit-liitang pag-asa na mayroon sila ay tuluyang binura ng tatlong salitang namutawi sa bibig ng doktor. 

“Congratulations, you’re pregnant!!”

Napakapit ang dalaga sa kanyang d****b dahil sa pagsikip ng paghinga. She never sees this coming. No one did. Sa pelikula lang niya nakikita ang mga ganitong eksena. Iba pala talaga ang pakiramdam kapag nangyari na ito sa totoong buhay.

“I am sorry, Lyv!” untag ng kanyang Kuya. Nakaluhod ito sa kanyang harapan na animo’y nagmamakaawa. “Hindi kita na-protektahan gaya ng ipinangako ko kina Nanay at Tatay. I was a failure as a brother. Inutil ako! Inutil! Inutil!” Sunud-sunod nitong dinagukan ang sarili. Lalo siyang naawa sa kalagayan ng kanyang Kuya. Niyakap na lamang niya ito ng buong pagmamahal, buong pag-unawa. 

“It’s okay, Kuya Tri. Wala kang kasalanan so stop blaming yourself. Kakayanin natin itong pagsubok na ito. Tayo pa ba eh mga Castillo yata tayo!” 

She tried to put positivity and enthusiasm to her words. Sobra-sobra na ang paghihirap ng kanyang kapatid sa kanya. Natatakot siyang baka tuluyan na itong mawala sa katinuan.

Kailangan niyang magpakatatag para rito.

Lumapit na rin si Jhaz at niyapos ang binata. Wala silang masasandalan kundi ang isa’t-isa. Wala na silang magagawa. Ang kapalaran na ang nagtakda. Paulit-ulit  man nilang itanong kung bakit ang pamilya pa nila ang napili ng Diyos na ilagay sa ganitong sitwasyon, wala rin silang malalamang kasagutan. Nangyari na ang nangyari. Wala nang atrasan. Wala na rin siyang babalikan mula sa dati niyang buhay. 

This is her  truth now. Ang maging sapilitang ina.

___________________________________________________________________

“Positive, madam. Miss Castillo is pregnant.”

“A-are you sure about that, Georgie?” nag-aalangang tugon ng matandang babae. 

“100%. Nakausap ko na po ang mga tauhan natin na nagmamatyag sa pamilya ng dalaga. Ang doktor  mismo na tumingin sa kanya ang nagkumpirma.”

Hindi na nagtaka pa ang ginang sa narinig. They were the Dela Vegas after all. Kahit pa ang pribadong kasunduan sa pagitan ng mga doktor at pasyente ay kaya nilang baliin. They certainly knew how to work things out. Kahit na yung pinaka-imposible. 

Anastacia Dela Vega is the matriarch of the prestigious family. At 60, she still looked strong and fabulous. Hindi ito mahilig sa kolorete subalit lagi itong mukhang presentable. Sa malayo, aakalain mong siya ang reyna ng Inglatera dahil sa porma at bikas nito.

The Dela Vega’s are known to the business industry. Bakit hindi? Sila lang naman ang nagmamay-ari ng pinakamalaking Land Developing Company sa Asya. Isama pa rito ang kanilang chain of luxury hotels, cruise ships and fancy restaurants. 

A billionaire clan indeed!

But unfortunately, they cannot get the best of both worlds. Sagana man sila sa yaman ng mundo, naging madamot naman ang langit sa kanilang lahi. 

Matipid sa anak ang mga Dela Vega. Kahit anong gawin nilang pagmanipula sa siyensya, talagang isa lamang na sanggol kada henerasyon ang iniluluwal ng mga babae sa kanilang angkan. Ang pinakabata ay si Sandro, ang kasalukuyang tagapag-mana. Wala na siyang magulang. Maaga silang binawian ng buhay dahil sa isang aksidente. 

Sa edad na trenta ‘y singko, inakala nilang kay Sandro na titigil ang daloy ng kanilang dugo. Sa kasamaang-palad kasi, nabaog ito dahil sa pinsalang natamo ng kanyang p*********i matapos madukot ng isang di kilalang lalaki. Halos gumuho ang mundo ng ginang sa nangyari.

Subalit naghimala ang langit. Sino ba naman ang mag-aakala na ang hinagpis ng pangyayaring iyon ay magdudulot ng pag-asa sa isang naghihingalong pamilya. Isang himala maituturing ang sanggol na dinadala ng babaeng iyon! 

Bahagya pa itong napaiyak habang inaalala kung paano siya nanikluhod sa Diyos para sa isang milagro. Totoo ngang ang Diyos ay nakikinig sa mga panalangin. Saksi ang ginang sa kung paano binuksan ng langit ang awa at habag para sa kanilang pamilya. Hinding-hindi niya ito makakalimutan.

Sa wakas! Ang angkan ng Dela Vega ay mayroon nang tagapagmana!

“Georgie, cancel all my appointments in the next 30 days. May importante akong aasikasuhin,” utos nito sa kanyang sekretarya.

“Masusunod po, Madam.” Pagkatapos ay bahagya na itong yumuko upang magpaalam. Isang matipid na ngiti ang isinukli  ng matanda. 

Tumayo ito at sumilip sa bintana. Tanaw mula sa kanyang silid ang kabuuan ng siyudad. Ipinatong nito ang kanyang makinis na kamay sa kanyang d****b at mariing pumikit. Unti-unti na ring nagbagsakan ang luha sa kanyang mga mata at buong pagmamahal na bumulong sa hangin,

“Wait for me, my little Dela Vega. Lola Madam is coming to get you.”