“H***d!” Ang salitang iyon ay naghatid ng kilabot sa dalaga. Bakas malamig na titig ng estranghero ang kawalan ng pag-aalinlangan at emosyon. “Hu-h***d? Gu-gusto n’yo po ak-kong magh***d?” nagdadalawang-isip niyang untag. Padabog na ibinagsak ng lalaki ang hawak nitong baril sabay sabunot sa paubos nitong buhok sa ulo. Kitang kita niya ang malaking marka ng dragon sa kanyang nagngangalit na braso habang animo’y may binubulong sa hangin. “Tangina naman! Ang bobo naman ng artista ko ngayon!” asik nito. Maya-maya ay muling dinampot ng lalaki ang baril at marahas na itinutok sa ulo ng nanginginig na dalaga. “Patayin na lang kaya kita tapos kumuha ako ng bago?”
Chapter 2“Lyv, are you sure you’re okay? Pwede kitang samahan kung gusto mo.”Tinig iyon ng kanyang Kuya Dimitri. Naroon siya ngayon sa kanyang kwarto habang pinapanood siyang mag-ayos. Papunta si Lyv sa high school reunion ng kanilang batch.“Okay lang ako, Kuya. Lalo lamang akong mabu-buang kung mananatili ako sa bahay,” sagot ng dalaga. Napabuntong-hininga naman ang kaniyang Kuya.“Baka naman pwede kang magpaalam na huwag nang pumunta? I am sure, maiintindihan naman nila kung bakit.”“Kina Eli lang naman ako pupunta para sabay-sabay na kami,” katwiran nito. “Nandoon na sila Lab, Kaye, Jade, Zey, Darcey a
“Oh pare, akala ko magbabakasyon ka muna ng ilang araw?” Tinig iyon ni Chris, ang kanyang kaibigan at kasosyo sa law firm.Napangiti si Tri, “You know me, pare. Mas nakakapag-isip ako ng maayos kapag nasa opisina ako at tambak ng trabaho.”“Whatever floats your boat, bro. Basta kung kailangan mo ng coffee buddy, just let me know.”Napangiti si Tri sa matalik niyang kaibigan. Nalalaman nito ang pinagdadaanan nilang kapatid. Subalit kung mayroon mang isang bagay na natutunan si Tri sa kanyang pagtanda, iyon ay ang paghiwalayin ang personal niyang buhay sa kanyang propesyon. Sa pagtatrabaho niya ibinubuhos ang kanyang lakas upang pansamantalang makalimot.Buong siga
Chapter 4“You can’t be serious, Mamita.”“Oh, try me Alessandro Francisco,” she said in a challenging tone. “You know I am.”Isang nakakatakot na tingin ang ipinukol ng matanda sa kausap dahilan upang bahagya itong mapa-atras. Never in his 35 years of existence has his grandmother looked at him like that. He was the apple of her eyes! But now, she gazed at him like a fierce lioness ready to devour her prey.If looks can kill, he is probably dead by now.Ito na marahil ang sinasabi nilang bangis ng matriarka ng kanilang pamilya: the fearsome Lioness of the Dela Vegas.
Dumating ang nakatakdang pagmamanhikan ng dalawang pamilya. Ang gusto sana ng pamilya ni Lyvette, sa bahay na lamang ganapin ang lahat kagaya ng nakagawian. Subalit mapilit ang mga Dela Vega. Sa pagkakataon na ito naman daw sana ay hayaan silang sa side naman nila ganapin ang lahat. Sa huli, napapayag ang mga Castillo.The venue where the pre-wedding tradition will commence is at Casa dela Nobleza, one of the luxury hotels in the list of luxurious establishments the Dela Vega’s owned. It was seated on a man-made island located not far from the Metro.Moments later, a Rolls Royce arrived accompanying them through the highly-guarded entrance. Nagkatinginan ang magkapatid habang nagmamasid sa lugar. Manghang-mangha si Lyvette sa ganda ng paligid. Nakakapunta naman sila sa mga high end na
“Vana! Baby are you okay? What happened?”Sandro saw his girl laying on her bed. Eyes closed, the stress was evident in her angelic face. Mukhang hindi siya nakakapagpahinga ng maayos.His eyes went down to her wrist. Nakabenda ito. He held her hand and caressed it gently. Tears started to roll down in his cheeks.“I am sorry, Baby. I never meant for this to happen,” he uttered. Puno ng pagsisi ang puso ng binata. Bakit hindi? Siya lang naman ang dahilan kung bakit pinagtangkaan ng babae ang kanyang buhay!Few days ago, he broke up with her telling that he is bound to marry another woman because she was carrying his child. Sandro tried to reason out by telling her how he end
“Good morning, Lyv,” mahinang bati ng lalaki.Si Aylo Villanueva!After knowing about the supposed betrothal to Sandro Dela Vega, Lyv took time for herself. She disconnected herself from the world for a while. Kahit sa mga barkada niya at maging kay Aylo. Kaya naman isang malaking surpresa sa kanya ang pagbisita ng huli.“Magandang umaga rin, sa’yo Aylo. Hinahanap mo raw ako sabi ni Kuya?” wika ng dalaga sabay ngiti sa binatang matagal rin niyang hindi nasilayan. Bakas sa mukha nito ang kasiyahan subalit bahagyang kalungkutan ang namamayani sa mga abuhing mata nito. Isang matamis na ngiti ang tanging naisukli ng kausap.He was wearing his typical rugged outfit; a simple white shir
“Totoo ba ang balitang ikakasal ka na raw?”A sweet smile formed on Sandro’s lips. He then answered without hesitation, “Yes. I am getting married soon.”Umalingawngaw ang hiyawan sa buong studio. May sumisigaw sa kilig, may iba naman na sumisigaw dahil sa panghihinayang. Bakit hindi? Ang gwapong tagapagmana ng mga Dela Vega ay nakatakda nang ikasal.Hindi man isang artista o modelo, popular ang binatang si Sandro hindi lamang sa mundo ng pagnenegosyo kundi sa mundo rin ng social media. Naglipana ang mga panakaw niyang kuha iba’t-ibang social media platforms. Hindi siya mahirap kuhanan ng larawan. Active kasi ito sa mga social gatherings at charity works. Nai-invite rin ang batang negosyan
EpilogueIsang lalaki na nakasuot ng itim na tuxedo ang ngayon ay prenteng nakaupo sa loob ng isang pribadong eroplano. Walang anumang emosyon ang mababakas sa kanyang mukha. Seryoso siyang nakatitig sa labas ng bintana…ibinababad ang isip sa kawalan. “Kapag nagutom kayo, Sir, huwag po kayong mag-atubili na sabihin sa akin. Nakahanda na po ang inyong makakain. Kung gusto niyo po matulog ay ipaalam po ninyo sa akin,” sambit ng stewardess. Buong-giliw ito sa pagngiti sa kanya. Tango lamang ang kanyang isinagot dito kasabay ng pagsuot ng itim na salamin sa kanyang mga mata.Sa isang gilid naman ay nakaupo ang kaniyang sekretarya. Wala itong tigil sa pasasalita. Mula sa hawak na tablet, isa-isa niyang binabasa ang mga napipinto niyang appointments para sa araw na iyon. Sa totoo lang, gusto na muna niyang magpahinga. Nais muna niyang sulitin ang pagkakataong muli siyang tutuntong sa lupang sinilangan. “You are invited to a party tonight at 7:30 PM, Sir. Then, you will have a meeting tom
Mahalaga ang araw na ito para kay Sandro. Isang taon na rin pala ang lumipas simula nang mangyari ang pinakamasakit na trahedya sa buhay niya. Hanggang ngayon ay nagluluksa pa rin siya pero ginagawa niya ang kaniyang makakaya upang maitawid ng maayos ang bawat araw. When Sandro started to recall that fateful night, his tears fell. He never expected that he could lose her. Ni sa hingap ay naisip niyang mawawala siya sa buhay niya. Isang taon niya ring ininda ang sakit ng kaniyang pagkawala. And he doesn’t think na mawawala ang sakit. He will probably mourn her passing for the rest of his life. Noon una, halos hindi siya makatulog kaiisip kung bakit kailangan na mangyari ang bagay na iyon. Alam niya sa sariling ginawa niya ang lahat upang mailigtas sila. Subalit ganoon pa rin ang kinahinatnan. May namatay pa rin, bagay na nahihirapan siyang tanggapin hanggang ngayon. Napabuntong-hininga na lamang si Sandro habang hawak ang isang palumpon ng puting bulaklak. Siguro, kahit anong gawin
Mula sa loob ay rinig na rinig niya ang matinis na wang-wang ng sasakyan. Nakakatulig iyon, masakit sa tainga, subalit hindi iyon sapat para mainis siya sa tunog na iyon. Sa katunayan, lahat ng kumpiyansa at pang-unawang pwede niyang ibigay ay walang pag-aalinlangan niyang ibubuhos sa mga sandaling iyon. Lahat ay gagawin niya, kahit pa magbabad sa walang katapusang ingay ng isang wang-wang, makaligtas lamang ang mag-iina niya. “Can this ambulance be any faster?” sigaw niya, nagbabakasakaling may ibibilis pa ang sasakyan na lulan ang pagal at naghihirap na katawan ng asawa. Batid niyang ginagawa ng mga emergency responders ang lahat ng kanilang makakaya matulungan lamang si Lyv subalit hindi pa rin niya maiwasan ang matinding pag-aalala. Kahit naman sinong makakita sa namumutla at namimilipit na asawa, imposibleng hindi nila kaawaan ang kalagayan ng babae.Sa pagkakataong iyon, wala siyang magawa kundi hawakan ng mahigpit ang kamay ng asawa habang abala ang emergency responder sa pagk
Napalingon si Vana sa direksyon ni Sandro nang maluha-luha.Kitang-kita niya ang galit sa mga mata ni Sandro. Naaalala niyang ni isang beses ay hindi ito nagalit sa kanya. Hindi siya nito pinanlilisikan ng mga mata. Ang dating pagmamahal na pinagsasaluhan nila ay napalitan na ng poot. Hindi na niya kilala ang lalaki.Oo nga naman at iba na ang nilalaman ng puso nito. Kaya't napuno siya ng poot at naisipang gawin ang lahat ng ito. Hindi niya matanggap na sa isang iglap ay napalitan na siya sa puso ni Sandro. Hindi niya papayagang magsama ang mga ito nang maligaya!Ngunit nag-iba ang lahat nang malaman niya ang tunay na katauhan ni Dimitri. Hindi niya akalain na ang kuya niyang matagal na niyang hinahanap ay ang mismong itinuturing na kapatid ng kanyang karibal. Hindi na niya alam kung alin ang uunahin. Ngunit nagpakitang muli si Sandro at nanumbalik na naman ang poot sa kanyang puso."Stop this nonsense, Vana! The place was already surrounded by the police. Surrender yourself if you kn
Hindi na labis maintindihan ni Lyv ang mga kaganapan na nasa kanyang harapan. Habang pinakikinggan ang usapan nina Tri at Vana, parang walang laman ang kanyang ulo. Litong-lito na siya sa mga naririnig. Para siyang nabingi bigla nang marinig ang kwento ng kapatid. Hindi naman iyon maaari, hindi ba? Imposible. Napakaimposible na paglihiman siya ni Tri lalo na at sa ganoon kaseryosong bagay. Hindi niya iyon magagawa sa kanya. Kilala niya ang kapatid. Siya nga ba? Nais niyang tanungin ang tadhana kung paanong nangyari na ang kinilala niyang kapatid ay hindi pala niya kadugo. Ang masaklap pa, ang taong lubus-lubos ang pagkamuhi sa kanya ang siya nitong totoong kapamilya. Sadyang napakaliit ng mundo sapagkat pinagtagpo silang tatlo sa ganitong klaseng pagkakataon. Ilang beses nagpakurap-kurap ang kanyang mga mata. Hanggang sa patuloy sa pag-agos ang kanyang mga luha. Sa mga pagkakataong ito, napalingon siya sa kinaroroonan ng kaibigan subalit ibang klaseng pagtitig ang iniukol nito sa
Habang tumatagal, patindi ang patindi ang mga kaganapang nangyayari sa abandunadong lugar na iyon. Kanina lamang ay puno ito ng mga sigaw at iyak ng pagmamakaawa. Subalit ngayon, matinding pagkagulat ang namamayani sa paligid. Bakit nga hindi? Isang di inaasahang bisita ang bumulaga sa kanilang lahat.“At sino na ka namang asungot ka?” banat ni Steve. Bakas sa kanyang mga mata ang matinding pagkairita. Matagal na niyang inaasam-asam na matapos ang ikalawang bahagi ng kanyang nakakadiring pelikula. Kaya naman nang maistorbo, malulutong ng mura ang umalingawngaw mula sa kanya. Subalit hindi nagpatinag ang estranghero. Bagkus, hinarap nito si Vana nang buong katapangan. “Nakikiusap ako sa iyo, itigil mo na ito.”Natawa ng pagak ang dalaga. Umirap ang kanyang mga mata pagkatapos ay nagwika, “At bakit ko naman gagawin iyon? Can’t you see I am having some fun here?”“You have to,” Benjamin reasoned. “It is not too late. Maaayos mo pa ang buhay mo.”Natawa pa si Vana habang pinagmamasdan an
Ilang sandali pa ay nag-ring nang muli ang telepono ni Sandro.Rumagasa ang kaba sa kanyang dibdib nang makilala ang number. Si Vana!Agad niya itong sinagot habang ang IT expert ay nakaantabay lang sa gilid niya."Hello, Vana?" pagbati niya."Aw! Wala man lang kalambing-lambing sa boses mo, baby," komento nito saka tumawa. "So, ano? Nakapagdesisyon ka na ba?"Napatiim-bagang pa siya at napabuga ng hangin nang marahan. Ipinikit niya ang kanyang mga mata bago siya tumango. "O-oo. Pumapayag na ako sa kondisyon mo. Kalayaan ko kapalit ng kalayaan ng asawa ko," sa wakas ay sambit niya. Hindi niya halos masikmura ang isipin na sasama siya sa babaeng ito sa gayong ipinahamak nito ang kanyang asawa. Ang gusto niyang gawin ngayon ay ang sakalin ito at patayin! Hinding-hindi niya mapapatawad si Vana sa ginawa nito.Napahalakhak nang malakas si Vana mula sa kabilang linya. Sa puntong iyon, nakangisi na si Vana habang nakatingin kay Lyv na nakatali at nakabusal sa may bakal na upuan. Pawisan ito
Hawak-hawak ang masakit na ulo mula sa pag-iyak ay matagal-tagal bago napagpasyahan ni Sandro na sagutin ang kanina pa tawag nang tawag na numero sa kanyang cellphone.Pinahid niya ang mga luha gamit ang braso at umakto nang maayos."Hello?" iyon ang bating panimula niya. Kinakabahan siya. Paano kung si Vana na pala ang tumatawag at hindi niya man lang ito nasagot kaagad?Sinipat niya ng tingin ang ilang kapulisan na nakatambay sa kanyang salas."Hello, Sandro dela Vega? Ikaw ba 'to?"Tila nanigas si Sandro nang dahil sa narinig. Hindi siya maaaring magkamali sa boses na iyon. Paano ba niya malilimutan ang boses na ito kung isa ito sa pinaka importanteng tao sa buhay nila ni Lyv.Ngunit, paanong nangyari ito?"Alam kong gulat ka, dela Vega. Pero ako talaga ito. Si Tri," pag-amin naman ng lalaki sa kanya mula sa kabilang linya.Ang kanyang kausap ay walang iba kundi si Atty Dimitri Castillo.Ngunit, paano ito nangyari? Namatay na si Tri. Kitang kita ng dalawang mga mata niya ang duguan
“Pakawalan mo na ako, please. Maawa ka sa mga anak ko. Wala silang kasalanan.”Hindi na mabilang ni Lyv kung makailang-ulit na niyang sinasabi ito. Halos nawawalan na rin siya ng boses sa kakasigaw. Tuyong-tuyo na rin ang lalamunan niya sa sobrang uhaw. Nanghihina na rin ang kanyang katawan sapagkat ang huling kain pa niya ay kaninang tanghalian. “Vana Enriquez…Nagmamakaawa ako. Inosente ang mga anak ko. Wala silang kamuwang-muwang sa lahat nang ito,” minsan pa ay ibinuka ng kanyang bibig. Pagod na ang kanyang katawan at isipan subalit hindi ang kanyang puso. Kakayanin niya, alang-alang sa kanyang mga mirasol.“Please, Vana,” untag niya gamit ang isang basag na boses. “Huwag ang mga anak ko…Ako na lang…Ako na lang ang saktan mo, huwag na sila.”Pagkatapos nito, marahas na humarap sa kanya ang dalagang may hawak ng kanyang buhay. Nanlilisik ang mga mata nitong lumapit sa kanyang kinaroroonan. Dinaklot nito ang kanyang magkabilang pisngi gamit ang kanan niyang kamay. Ramdam na ramdam n