BELLA POVAng una kong naramdaman ay ang malamig na sementadong sahig kaya unti-unti kong iminulat ang mga mata ko at napaigik ako nang maramdaman ko ang sakit sa aking pisngi.Akmang babangon na sana ako nang mapansin kong nakatali pala ang mga paa at kamay ko. May tapal rin ang aking bibig kaya hindi ako makapagsalita ng maayos. Agad lumukob sa dibdib ko ang sobrang takot nang mapagtanto ko kung nasaan ba talaga ako ngayon.Nasa loob ako ng lumang gusali!Inilibot ko ang aking mga mata at ang una kong napansin ay ang tahimik, madilim, malamig at nakakatakot na silid na ito. May isang apoy sa malayong parte ng kwartong ito at base sa mga pang gatong na naroroon ay mukhang kanina pa ako walang malay.Mabilis na nagsituluan sa magkabilang pisngi ko ang aking mga luha. Inaamin kong natatakot ako ngayon nang husto. Takot na takot ako hindi para sa sarili ko kundi para sa batang dinadala ko ngayon.Zackeriel, iligtas mo kami ng anak mo. Nasaan ka na ba?Kahit nahihirapan ay pinilit kong t
[ A/N: Hello po sa mga readers ko. Humihingi po ako ng pasensya sa update ko kahapon kasi hindi ko po na check na nadouble tap ko pala iyong update button kaya po domoble iyong chapter 115. Pasensya na po ulit. Para makabawi po ako ngayon ay dalawang chapter po ang iuupdate ko. God bless us all po. ] BELLA POV "HUWAG!!!!!!" malakas na tili ko kasabay ang isang napakalakas na pagsabog at putukan galing sa labas ng gusali. Agad silang naalarma nang marinig din nila iyon. "Anong ingay 'yon?!" galit na tanong ng matanda sa kanyang mga tauhan. Pabalibag na bumukas ang pintuan at mula doon ay humahangos na pumasok ang isang tauhan niya niya na may dalang baril. "Anong nangyayari?!" bulyaw niya sa tauhan na kararating lang. "Boss! Pinasok tayo ng mga NBI at mga pulis!" balita nito na ikinalaki ng mga mata ko. Kahit maliit lang ang tyansang mailigtas ako ay hindi ko pa rin mapigilang makaramdam ng pag-asa sa sitwasyon ko ngayon. "P*****A! PAPAANO NILA NALAMAN ANG TUNGKOL SA LUGAR NA I
ZACKERIEL POV "BELLA! BELLA! GUMISING KA BELLA!" nanginginig ang mga kamay ko habang hawak-hawak ko ang babaeng pinakamamahal ko. Sa tanang buhay ko ay ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong klase ng pagkatakot. "Bella," tawag ko sa pangalan niya at wala sa sariling napatingin sa buong itsura niya. May pasa at sugat ang kanyang mukha at basa ito na alam kong galing sa kakaiyak niya. Bumaba ang mga mata ko sa mga kamay niyang namumula at pati na sa mga paa niya. Pero ang nagpatinag sa akin ay ang pagdaloy ng dugo sa kanyang mga hita. Para akong nanlamig sa nasaksihan ko. NO! NO! NO! Not my child and most importantly not my wife! "MATTHIAS!!! MR. ART!!" malakas na sigaw ko at igting ang mga pangang binuhat ko si Bella sa mga bisig ko. Mabilis naman nila akong pinalibutan at nagmanman sa paligid. Pero wala na akong pakialam sa lahat ng mga nangyayari sa paligid ko ngayon. Ang tanging mahalaga sa akin ngayon ay ang mailigtas ko ang mag-ina ko. Halos patakbo ko nang tinalunton ang
ZACKERIEL POV Seryoso kaming lahat habang naghihintay sa labas ng ward na mismong kinaroroonan ni Bella. At nang bumukas iyon ay halos sabay pa kaming lahat na napatayo at lumapit sa doctor na kalalabas lang. "Doc, kumusta po ang anak namin," agad na tanong ni Mrs. Guillermo sa doctor. Tiningnan kami isa-isa ng doctor at tsaka siya nagtanong. "Sino po ba sa inyo ang asawa ng pasyente?" tanong niya sa aming lahat. Nilingon nila akong lahat kaya napasunod rin ng tingin ang Doctor sa akin. Huminga siya nang malalim na mas lalo ko lang na ikinakaba. "The patient is now safe. But......for the baby. I'm so sorry, we did everything we could but it is too late. I'm sorry for your loss," sabi niya sa akin. Bakas sa boses niya ang simptya niya. Wala sa sarili akong napaupo sa gilid ng pintuan at yumuko. "Z-zack," tawag sa akin ni Mommy. Umiiyak si Mrs. Guillermo habang yakap-yakap siya ng kanyang asawa at si Mommy naman ay nasa tabi ko at marahang hinahaplos ang aking balikat. Hindi ko
BELLA POVI mourned for my baby. Ang sakit. Napakasakit! Ngayon ko lang naintindihan na napakasakit pala para sa isang ina na mawalan ng isang anak. Ni hindi ko manlang siya nailuwal sa mundong ito. Ni hindi ko manlang siya nakita at nahawakanMarahan kong hinaplos ang crib niya at pinagmasdan ang mga nabili naming mga gamit ni Zackeriel para sana sa anak namin."Ni hindi ko manlang nalaman kung anong gender mo anak," mahinang anas ko at muling napaiyak.It's been 2 days nang madischarged ako sa ospital. At sa loob ng dalawang araw na iyon ay wala akong ibang ginawa kundi ang umiyak at nagdalamhati sa pagkawala ng baby ko. It's so funny to think of na hindi manlang siya nagtagal sa amin. Hindi namin inaasahan ang pagdating niya sa buhay namin ni Zackeriel at hindi rin namin aakalain na sa hindi rin namin inaasahan siyang mawawala."I love you. You don't know how much mommy loves you anak. Patawarin mo ako dahil hindi kita naalagaan nang mabuti. Kung naging mas maingat lang sana si mom
BELLA POVLumipas pa ang ilang mga araw at matamlay pa rin ako. Walang ganang kumain at umiiyak palagi. Ni hindi na nga ako lumalabas sa bahay namin ni Zackeriel.Nakaupo ako sa kama habang tinatanaw ko ang malayong sikat ng araw mula sa labas ng bintana. Mainit ito at nakakasilaw ang liwanag nitong dala.I wonder if my baby is in his arms now. Sigurado 'yon dahil supling pa naman siya at wala pa siyang mga kasalanan. Ako kaya? Matatanggap din ba kaya ako ng diyos sa kaharian niya? I have so many mistakes in my life.Habang nakatitig ako sa sikat na araw ay hindi ko maiwasang mag-isip ng mga bagay na kung sakaling hindi pa nawala ang anak namin ni Zackeriel. Magsusuot ako ng dress habang buhat-buhat ko siya sa aking mga bisig. At sa tuwing umiiyak siya ay agad namin siyang patatahanin ni Zackeriel. Kakargahin siya ng ama niya habang masaya silang dalawa na naglalaro sa ilalim ng panghapong araw. Napangiti ako sa kaisipan na iyon. Bakit ngayon ko lang naiisip ang lahat ng mga ito kung
ZACKERIEL POVMarahan kung ipinasok si Bella sa frontseat ng aking sasakyan at tsaka ako agad na umikot sa driver seat. Nang makapasok na ako sa loob ay agad ko nang pinaandar ang makina ng kotse."S...saan tayo pupunta, Zack?" nalilito niyang tanong habang papalabas na kami ng basement ng building.Simula ng araw na madischarge siya sa ospital ay ngayon lang ulit siya nakalabas sa penthouse."I'm taking you to your family's mansion. Doon muna tayo tumira pansamantala," sabi ko sa kanya habang ang mga mata ay nasa harap ng kalsada."Uhh...ganon ba," mahinang anas niya sa aking tabi.Sinulyapan ko siya at nakita ko siyang nakahilig lamang sa headrests ng kanyang upuan. Nakatingin siya sa labas ng bintana na para bang napakalalim ng mga iniisip niya.Muli kong itinuon ang aking atensyon sa harapan ng kalsada at mariin akong napakapit sa steering wheel ng kotse.Fuck! Damn it!Kung nahuli ako nang pasok kanina sa kwarto namin ay talagang hindi ko malalaman at mapipigilan siya sa kanyang
BELLA POVEverything happens so fast. Zackeriel decided to go back to El fuego. Na sinang-ayunan naman nila Mommy at Daddy. I don't know what they are thinking pero heto kami ngayon ni Zackeriel at bumabyahe na papuntang El fuego.Maaga kaming umalis sa Manila at sumakay ng eroplano. Kaya naman ngayon ay nasa sasakyan na kami na mismong sumalubong sa amin kanina sa airport."Are you okay?" tanong ni Zackeriel na nasa tabi ko rito sa backseat ng sasakyan nila.Nakita ko pa kung papaano sumulyap sa salamin ang kanilang may katandaan ng driver .Marahan naman akong tumango sa kanya."Hmm.." anas ko.Tinitigan lamang niya ako ng ilang segundo bago niya inayos ang suot kong scarfs at bonnet."Are you sure? Gusto mo bang matulog na muna habang nasa byahe tayo? You can lean on my shoulder if you want," alok niya sa akin.Napakurap-kurap ako sa kanya. Ang mga kilos niya ngayon. Inaalagaan na naman niya ako kagaya nang palagi niyang ginagawa. Marahan akong yumuko at napakapit sa sleeve ng dami
ZACKERIEL POV Nakatitig ako sa maganda at maayos na pagkakaayos ng mga bulaklak at dekorasyon sa buong bakuran namin ngayon. Pawang nakangiti ang mga taong naririto at bakas na bakas sa mukha nila ang saya at excitement sa mangyayari ngayon. Everything is already ready. Everything until to the very last detail is very perfect just like how I want it to be. Just like how she deserves it. "Congratulations son," bulong ni Papa sa akin. Nilingon ko siya at masayang nginitian. His wearing an all white longsleeves and pants na kagaya ng iba pang mga lalaking naririto. "Thanks, Pa. This is probably the best day of my entire life," natutuwa na naiiyak ko nang bigkas sa kanya at niyakap siya. Kasunod kong niyakap si mama na kanina pa umiiyak kahit na hindi pa nagsisimula ang kasal. "Yowww! Congratulations my little brother. Talagang itatali mo na ang babaeng mahal mo huh? Malaki ang ibabayad mo sa akin dahil mas nauna ka pa sa aking ikasal," nangingiting sabi sa akin ni Kuya Arsus
BELLA POV"Ughh!"Isang ungol ang kumawala sa akin nang maramdaman ko ang kanyang mainit na kamay sa kaselanan ko. Walang kahirap-hirap niyang hinawi ang laylayan ng aking suot na gown kaya naging madali para sa kanya na mahawakan ako doon sa parteng iyon.Bumaba ang kanyang mga halik sa aking leeg hanggang sa balikat habang walang humpay niyang hinihimas ang aking kaselanan."Ugh! Zackeriel, t-this is not the time for this," halos habol ko na ang aking hininga nang sabihin ko iyon sa kanya."No. This is actually the perfect time, baby," he whispered and showered me little kisses on my nipples.Napapikit ako sa sensasyong dala non at idagdag mo pa ang maiinit niyang kamay sa ibaba ko. Hinawi niya ang suot kong panty at halos mapaliyad na ako sa sobrang sarap nang pumasok sa akin ang isang daliri niya. Wala sa sarili tuloy akong napakapit sa matigas at matipuno niyang braso."Damn. Your soaking wet baby," he just said and push his finger back and forth in my tenderness.Halos isayaw ko
BELLA POVTumikhim ako. Nagkunwari akong inaayos ang aking damit na suot para lang makaiwas sa mga tinginan ng mga taong nakapaligid sa amin ni Zackeriel. Pero laking gulat ko nang tinawag ni Zackeriel ang atensyon ng lahat.Mas lalo tuloy dumami ang mga nakikiusyoso ngayon sa amin. Nang mapatingin ako sa veranda ng mansyon ay nakita ko rin doon ang iilang mga matatandang bisita ni Senyora Lumiella. At mukhang kalalabas lang rin nila galing sa bulwagan."Everyone!" malakas na sabi ni Zack na ikinatahimik ng lahat."Ano satingin mo ang ginagawa mo?" mahinang bulong tanong ko sa kanya."Shhh.." he just shush at me and continue to whatever he was planning to do."I want you all to meet my wife. Maria Isabella Cortes Guillermo," biglang pakilala niya sa akin na ikinagulat ko.Natahimik ang lahat ng mga panauhin at sa kalagitnaan ng katahimikan na iyon ay isang malakas na palakpak ang aking narinig mula sa itaas ng hagdan patungo sa veranda. Nang lingunin ko iyon ay doon nakita ko si Senyo
BELLA POV"Uhmm..pwede ko bang malaman ang pangalan mo? Ngayon lang kasi kita nakita dito. Taga rito ka ba? Sino ang kasama mong nagpunta ngayon dito? Parents mo ba?" sunod-sunod na tanong ng lalaki sa akin na mas lalo ko lang ikinaatras.This guy is freaking weird.How can he asked those questions directly? Tunog may pagka stalker iyon. Ni hindi manlang niya itinago sa akin na interesado siya sa akin. Lantaran niya iyong ipinapakita sa akin ngayon."Uh, I'm sorry but I'm not a residence here. Bago lang ako dito at titira pa lamang," maikling sagot ko sa kanya tsaka siya marahang tinalikuran.I guess being here outside without Zackeriel in my sides is not a good thing to do. Busy kasi si Zackeriel sa loob, marami ang mga gustong kumausap sa kanya kaya pinilit ko na lamang siyang iwanan muna ako sandali. Ayaw niya pa ngang pumayag pero ipinagtulakan ko siya kanina sa mga kumpol ng mga matatandang lalaki na gustong kumausap sa kanya."I'm sorry but I should headback inside," paumanhin k
BELLA POVEven wearing high heels, ay hanggang tenga lang talaga ako ni Zackeriel. Bakit ba sobrang tangkad ng lalaking ito?Nang matapos na kami sa pictorial ay agad na kaming nagtungo sa kinaroroonan ng bulwagan. Sobrang dami ng mga tao na halatang pawang galing sa mga mayayaman na pamilyang pawang kakilala ni Senyora Lumiella. May iilan nga sa kanila ang lumalapit at bumabati rin sa akin."God! So totoo pala talaga iyong nabalitaan ko na engaged na ang apo mong si Zackeriel. I've heard it from my grand daughter dahil isa siya sa mga naimbitahan doon sa engagement nila sa Manila," rinig kong sabi ng isa sa mga may katandaan ng babae na kausap ngayon ni Senyora."Balita ko nga rin ay sobrang bongga at pribado ng engagement party na iyon," dagdag pa ng isa pang matanda.May dumaan na waiter kaya agad akong napakuha roon ng isang kopita ng wine."Thank you," anas ko sa lalaking waiter bago ito tuluyang umalis."Naku! Ang akala ko talaga ay sila ni Daniela talaga ang magkakatuluyan. Hin
BELLA POV"Huwag po kayong mag-alala, Señorita. Lahat po ng mga sinabi niyo ay naiintindihan ko po. Nakakita na kasi ako ng ganyan noon."Kumunot naman ang noo ko sa mga sinabi niyang iyon."Hindi po ba arranged marriage ang tawag ninyo sa ganoong klase ng sistema, Señorita? Nakakita na po ako niyan dati. Kay Sir Zackeriel at kay Ma'am Daniela po noon, Señorita," utal niya na ikinasinghap ko."Oo, arranged marriage nga ang tawag sa ganon," kiming sagot ko lang sa kanya at tsaka tumayo.Mabilis naman niya akong inalalayan. Nakarinig kami nang marahang pagkatok sa pintuan bago iyon bumukas. Nakita ko ang pagpasok ng isa pang handmaid doon."Señorita, handa na po ang lahat para sa pictorial ninyo. Nandoon na rin po si Sir Zackeriel," balita sa akin nang kararating lang na handmaid."Sige, papunta na rin naman ako doon," maikling sagot ko sa kanya bago ako tumulak na palabas ng silid.At habang naglalakad ako papunta sa silid na kinaroroonan nila Zackeriel ay nakaalalay naman sina Lyn sa
BELLA POVMga 11:30 ng tanghali na nang madungawan ko sa bintana ang mga ginagawa sa labas ng mga tauhan. There are round tables covered with a white cloth dotted in the front and backyard. Abala sila sa paghahanda para sa party na gaganapin ngayon bilang pag-aannounce sa engagement namin ni Zackeriel.Hindi ko alam kung bakit may ganito pang klase ng party. Kasi naman tapos naman na kaming makapag party noon sa Manila noong pormal na inanunsyo namin sa lahat na talagang engaged na kami ni Zackeriel. Ang akala ko pa naman ay pictorial lang ang magaganap sa araw na ito. Hindi ko naman inaasahan na may paparty pa pala si Senyora Lumiella.Marahil ay bumabawi lamang siya sapagkat hindi siya nakapunta noon sa engagement party namin sa Manila.Alas tress ng hapon nang pasukin ako ng isa sa mga kasambahay nila rito. Si Lyn, ang kasambahay na nakatoka sa aking maging handmaid."Ako po ang mag-aayos sa inyo ngayon Señorita Bella."Though I can certainly do that to myself but for now I don't m
BELLA POVMatapos naming makapag kape ay dumiretso na kami nang uwi sa mansyon nila. Pero bago ang lahat ay nagpasalamat muna ako sa mga tao roon bago kami tumulak paalis."God! Hijo! Sobrang nag-alala ako nang hindi kayo nakauwi kagabi. Ok ka lang ba, hija? Nakatulog ka ba nang maayos kagabi? Maraming lamok sa labas, hindi ka ba nakagat?" unang bungad sa amin ni Senyora Lumiella nang makarating kami sa mansyon."Ayos lang po ako, Lola," sagot ko sa kanya.Masusi niyang tinitingnan ang aking buong braso kung meron bang bakas doon ng kagat ng lamok o wala."Mabuti naman at ayos ka lang."Binalingan niya ng tingin si Zackeriel na nasa likuran ko lamang at kausap ang isa sa kanilang mga tauhan."Ikaw naman, hijo. Bakit hindi kayo agad umuwi nang makita mong papalubog na ang araw? Nakakahiya sa fiancee mo at pinatulog mo pa siya sa isa sa mga kubo," utal niya na ikinagulat ko."Naku! Wala pong kasalanan si Zackeriel, Lola. Kasalanan ko po kasi nakatulog po ako nang magdapit hapon na po at
BELLA POVThe next morning ay nagising ako sa mga ingay na nagmumula sa labas. Kumakamot sa mga mata akong bumangon at sinulyapan ang aking tabi. Kumunot ang noo ko nang makita kong wala na roon si Zackeriel.Did he wake up so early in the morning?Lumabas ako ng kwarto at nakita ko ang lutuan na may iilan pang mga baga ng kahoy. Hinanap ng mga mata ko si Zack pero hindi ko siya nakita rito sa sala. But I noticed a cup of coffee in the table. Nilapitan ko ito tsaka ko hinawakan. Medyo mainit-init pa ito, sapat lang para mainom ko na ang tamang init nito.Narinig ko ang pagtilaok ng mga manok sa paligid. Marahil ay sa mga alaga iyon ng iilang mga taga rito.Lumabas ako ng pintuan habang bitbit ko ang kape sa aking mga kamay at nang tuluyan na akong makalabas ay ang una kong nakita ay si Zackeriel na nakaupo sa parihabang tabla na ginawang upuan malapit sa puno ng mangga rito sa labas ng kubo. Nakita ko rin ang kabayo niyang si Charlie na nakatali roon gaya nang sinabi niya sa akin kaga