Kabanata 115: Tortured

BELLA POV

Ang una kong naramdaman ay ang malamig na sementadong sahig kaya unti-unti kong iminulat ang mga mata ko at napaigik ako nang maramdaman ko ang sakit sa aking pisngi.

Akmang babangon na sana ako nang mapansin kong nakatali pala ang mga paa at kamay ko. May tapal rin ang aking bibig kaya hindi ako makapagsalita ng maayos. Agad lumukob sa dibdib ko ang sobrang takot nang mapagtanto ko kung nasaan ba talaga ako ngayon.

Nasa loob ako ng lumang gusali!

Inilibot ko ang aking mga mata at ang una kong napansin ay ang tahimik, madilim, malamig at nakakatakot na silid na ito. May isang apoy sa malayong parte ng kwartong ito at base sa mga pang gatong na naroroon ay mukhang kanina pa ako walang malay.

Mabilis na nagsituluan sa magkabilang pisngi ko ang aking mga luha. Inaamin kong natatakot ako ngayon nang husto. Takot na takot ako hindi para sa sarili ko kundi para sa batang dinadala ko ngayon.

Zackeriel, iligtas mo kami ng anak mo. Nasaan ka na ba?

Kahit nahihirapan ay pinilit kong t