Raven's POV
IT'S BEEN five years had past at ngayon araw na ito ay ang pagtatapos ko sa aking pag-aaral. Pinilit kong bumangon at kinalimutan ang nakaraan ko. Naging matagumpay ako dahil tuluyan na iyon nawala sa puso ko. I no longer have any feeling if I hear his name. It was like a stranger to me.Napangiti ako habang sinasalubong ko si Papa hawak hawak ang diploma ko. I finished the degree of Bachelor of Arts in Political Science. Gusto ni Papa na sa gobyerno ako magtrabaho kaya ito ang kinuha ko.Naging mahirap para sa akin ang kursong ito dahil hindi naman ito ang gusto ko. Pero ayokong madisappoint si Papa kaya kinuha ko pa rin ito. Naging doble ang pag-aaral ko at halos nawala na sa akin ang buhay ng isang teenager dahil puro pag-aaral lang ang inatupag ko. But it was all worth it. I graduate as cumlaude."I am so proud of you Raven." Bati ni Papa sa akin at nangilid ang kanyang mga luha."Thank you Papa... This is for you." Tugon ko sa kanya."Ang bilis ng panahon, dalagang dalaga ka na anak." Nakangiting bati sa akin ni Papa.Ngumuso naman ako. "Papa naman... Baka apo na ang sunod niyong sasabihin, naku wag muna Papa."Napapailing naman si Papa. "What's wrong with it? Hinihintay lang kitang makagraduate at ang sunod na pangarap ko sayo ay ang mabigyan ako ng apo—""Papa! Ni wala ngang nanliligaw sa akin, tapos apo pa talaga ang hihingin niyo." Bara ko naman rito. Simula kasi noong graduating na ako sa kolehiyo ay nagpapahaging na ito. Hindi na daw siya bumabata at gusto na daw niyang makipaglaro sa mga apo niya.Ang tanong may boyfriend ba ako? Ni walang nagkamaling manligaw sa akin noon kolehiyo pa ako. Napapaisip na nga ako kung pangit ba ang itsura ko at walang nagkakagusto sa akin. Pero wala naman akong magawa, wala din naman akong magustohan sa kanila."Baka may humaharang lang sa mga manliligaw mo." Nakataas kilay na sagot naman ni Papa.Tumaas din ang kilay ko. "Aba at sino naman yan? Tsaka Papa, wala pa sa isip ko yan pag-aasawa na yan. Twenty three pa lamang ako Papa—I'm not ready to build a family yet.""Pero anak, kung gusto mo ng mag-asawa hindi kita pipigilan. You have my blessings—""Papa! Why are we even talking about this thing? Umalis na nga tayo." Nakasimangot na hila ko kay Papa.Nakakaasar lang kasi na noon nag-aaral pa ako, ni ayaw niya akong magkaboyfriend kahit wala naman nanliligaw sa akin. Ngayon naman na kakagraduate ko lang, halos ipagtulakan na ako nito na mag-asawa. Hindi ko talaga maintindihan si Papa kahit kailan.Agad na pumanhik kami sa car park at sumakay na kami sa sasakyan namin. Sa isang restaurant kami magcecelebrate dito sa Moonriver.Marami ng nagbago sa mga nakalipas na taon. I can say that I am no longer the same five years ago. Education changed me on how the way I talk and think.Even the society has changed. Malaya na ang lahat ng Eons na namumuhay. But the truth of being a legendary was still hidden. Hindi ko naman ginagamit ang kakayahan ko.Lahat ng tiers ng Eons ay may prebelehiyo sa gobyerno. Commons has a place to work at the council ministry as secretaries, while rare has higher positions like supervisor and epic can be directors. While legendaries, can be one of the head council.I plan on applying in the council ministry dahil yun ang gusto ni Papa. Wala naman akong nakitang masama para tangihan iyon. Council Ministry is the highest work field of a political science graduate.Nababalitaan ko rin si Vander. He was known as the Legendary and the only son and Heir of the president, Solomon Cambridge. Pero hindi ako nagkaka-interes na basahin o tingnan ang balita tungkol sa kanya. I no longer care about him.I am already happy with my life now and I don't want another rock to smash on my head.Wala akong balita kay Bree at Haze na siguradong nakalimutan na rin ako.Hindi ko namalayan na narating na pala namin ang restaurant na sinasabi ni Papa. It's called Italiano's. Basi sa pangalan tila hindi ko magugustohan ang mga pagkain rito. It's not that the food is not good, hindi lang talaga ako sanay.Pumasok na kami sa loob at may nakareserba na pala para sa amin ni Papa. Maraming tao na kumakain doon. Halatang doon din nag seselebra ang iba ng graduation.May ala-ala sa akin na makulit na sumisiksik at pilit ko naman kinakalimutan. The lady handed us the menu at binasa ko na yun. The name of the food is just crazy.Pasta e Fagioli"Pasta e Fagioli." Yun na ang inorder ko dahil sigurado ako na pasta iyon. Natatakot ako sa iba dahil baka hindi ko magustohan."Bagna Cuada for me." Usal naman ni Papa na sa totoo lang ay wala akong ideya kung ano yun.Umorder na rin kami ng juice at nagkukwentohan kami ni Papa at panay naman ang ngiti ko. Habang nag-uusap kami ni Papa ay may umagaw naman sa atensyon ko.Isang lalaking nakacoat na itim at nakasuot ito ng sombrero at may suot din itong malaking itim na salamin sa mata na halos umukopa na iyon sa buong mukha niya.Napapakunot noo ako dahil hindi naman mainit dito sa loob para magsunglasses siya. He's alone at his table and sipping some beverage.Inalis ko na ang tingin ko sa weirdong lalaking iyon. Ibinalik ko ang tingin ko kay Papa na ngayon ay busy sa cellphone niya at tila may katext ito.Napanguso na lamang ako at kinuha ko na din ang cellphone ko. Papa bought me a new phone. Gift daw niya sa akin dahil graduate na ako. It's iPhone XS Max.A/N: Syempre her phone should be the same with the writer. Hahaha.This is a very expensive phone at hindi ko pa rin lubos maisip na ito talaga ang binili ni Papa para sa akin. This cost around $1600.00 and that is too much for a phone! I am already happy for a phone worth $300.00. Pero hindi ko naman pwedeng tangihan ito dahil pinaghirapan ito ni Papa.Pasimple na lang akong tumingin sa newsfeed ng F******k. I don't have a lot of friends dahil iilan lang din naman ang nakakaalam ng f******k ko. I use a different name on f******k.Ebony Black. That's my name on f******k and I don't even upload selfies. Puro views lamang ang inuupload ko kaya wala akong masyadong likers. 10 likers is already a lot for me.Napasimangot lang ako ng makitang wala naman kwenta ang nasa newsfeed. Puro bangayan ng mga celebrities mula sa ibang bansa ang nasa newsfeed. Wala naman akong pakialam sa buhay nila. Mag-away sila hangga't gusto nila basta hindi ako kasali."Raven, look." Untag naman ni Papa sa akin kaya napatingin ako sa kanya. Iniharap naman niya sa akin ang phone niya. Nagfefacebook pala si Papa pero naningkit ang mga mata ko ng makita ko ang pangalan ng page na nasa screen niya ngayon.My lovely Raven. Yun ang pangalan ng page at ito ang mas matindi, pictures ko ang mga nakalagay! What the hell?"A-anong ibig sabihin niyan papa?" Nagtatakang tanong ko at agad akong nagsearch sa search bar at nahanap ko nga ang page na iyon. It is actually a fan page pero hindi ko kilala ang admin!Nagscroll ako at nanlalaki ang mga mata ko ng makita ko ang mga stolen shots ko at may mga captions pa doon!Your smile makes my world bright.I miss you, Raven.I want to hold you and kiss you.I miss you so bad.Ganoon ang mga caption isa isa sa mga pictures. Napatakip naman ako sa aking bibig. Wala akong ideya kung sino man pontio pilato ang gumawa nito. Hindi ko alam na may stalker pala ako!"Papa, this is not good. They are taking my pictures without my consent! This is a violation of—""I don't find it bad. Wala naman offensive comments or captions. Actually matagal ko ng finafollow ang page na ito." Sagot naman ni Papa sa akin at talagang nginitian pa ako na tila hindi ito big deal sa kanya. Well sa akin malaki dahil pagmumukha ko lang naman ang nasa page.Sa asar ko ay pinangigilan kong pindutin ang private message button at agad akong nagtype ng message doon.Me: Hoy! Kung sino ka man pontio pilato ka, you are violating my privacy! WHO TOLD YOU TO POST MY STOLEN PICTURES IN THIS UNKNOWN PLATFORM WITHOUT MY KNOWLEDGE? I swear I'm gonna sue you in all courts of Brussella!Nanggigigil akong sinend iyon. Ni hindi nga ako nagpopost ng picture ko tapos malalaman ko na lang na mag ganito? At ang dami pang likers! Bawat picture 250k likes?! What the hell!Napamulagat na lamang ako ng biglang nagping ang messenger tone na hudyat na nay bago akong mensaheng natanggap. Agad ko iyon binuksan.My Lovely Raven: And who are you?At ang kapal ng mukha, nagreply pa talaga. Humanda talaga sa akin ang stalker na ito.Me: I am just the girl who happens to be the girl in those pictures you posted without my knowledge! HOW DARE YOU!My Lovely Raven: Raven?Me: Don't call my name you stalker!My Lovely Raven: I miss you... so much...Napatigil ako sa pagtipa. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. Pakiramdam ko ay totoo ang mensahe na iyon. Kilala ba ako ng taong ito? Malamang, paano niya malalaman na ako yun diba?Sa sobrang asar ko ay hindi na ako nagreply. Pinatay ko na lang ang phone ko at sakto naman na dumating na ang pagkain namin.Nginitian ko naman ang waitress na nagserve ng pagkain namin. Agad na akong kumain pagkatapos nun at parang galit galit kami ni Papa dahil hindi kami nag-uusap.Natapos na din ang selebrasyon namin ni Papa sa Italiano's restaurant at umuwi na kami sa bahay. Sa susunod na lingo ay aalis na ako sa moonriver. Kailangan ko ng pumunta sa Metropolis dahil doon ako magtatrabaho.May bahay na matutuluyan na rin ako doon sabi ni Papa. Nakahanda daw yun para sa akin. Hindi ko alam na talagang pinaghandaan pala talaga ni Papa ang lahat para sa akin."Magpahinga ka na muna Raven, alam kong pagod ka." Puna namam ni Papa sa akin habang patungo ako sa kuwarto ko."Yes, Papa." Sagot ko sa kanya.Agad na pumasok na ako sa aking kuwarto at agad na nagbihis ng pambahay. Binuksan ko naman ang cellphone ko dahil pinatay ko iyon kanina at agad na may napansin akong maraming notification sa f******k icon ko.Kunot noong binuksan ko iyon at tiningnan ang notification. May isang friend request ako doon at may mga likes ng iisang tao lamang. It was the same person who's requesting to be friends on f******k.Red Nav. Yun ang pangalan ng account. Hindi ko siya kilala at hindi ko rin ugaling mag-accept ng hindi ko kilala kaya pinindot ko na ang delete pero aksidenteng ang confirm button ang napindot ko! Ay gaga lang!Napatakip ako sa bibig ko dahil naging friends na kami ng taong hindi ko naman kilala. Agad na pumunta ako sa profile nito para i-unfriend pero napakunot noo naman ako ng makita ko ang profile nito. Ang picture nito at isang lalaking nakatayo at nakatalikod.He's wearing a casual black t-shirt at namumutok ang muscle nito sa katawan at halatang matangkad ito kahit sa picture lamang. His bronze skin is giving him an aura of a more manly look. Maitim na maitim ang buhok nito na medyo magulo pa. Napanguso ako dahil wala itong ibang picture bukod doon.Nagscroll down ako at nanlaki naman ang mga mata ko ng makitang ako lang ang friend niya! Bagong account? Pero it was stablished naman a year ago. Wala itong kapost-post.Napabuntong hininga na lamang ako. Naawa ako bigla. Ako na nga lang ang nag-iisang friend niya sa f******k ay i-uunfriend ko pa. Kaya pumunta na lang ako sa newsfeed ko at nagpasyang hayaan ko na lang.Pero bigla na lang nagping ulit ang messenger ko at nakita ko ang pangalan sa messenger.Red Nav: thank you 😘Holyshit! May kasama pang smiley! Napailing ako at hindi ko iyon nireplayan. I have this habit of just seeing the message, but not sending a reply.Pinatay ko na ulit ang phone ko at inilagay iyon sa bedside table ko. I need to rest and I need to prepare.©️charmaineglorymae®️All Rights ReservedRaven's POVMAINGAT na inilagay ko ang mga damit ko sa kabinet ng bahay na tinutuluyan ko ngayon. Isa ito sa mga nagtatayugang condominium dito sa Metropolis. Nagdalawang isip pa ako kanina kung tama ba talaga ang address na ibinigay ni Papa. It's just that, how could he afford something like this? This place is obviously pretty expensive lalo na at malapit lang ito sa council ministry tower.Everything is really great in this place. Halatang inayos talaga ng maige. Pero hindi ko rin naman matanggaihan ito dahil pinaghirapan din ito ni Papa.I have a scheduled interview tomorrow with the HR. Sa madaling salita, marami kaming aplikante bukas at nanganganib ang mga slot dahil tatlo lamang ang kailangan nila. It's a secretarial position ng Head Council President, Director at Manager. Tatlo ang matatanggap pero sigurado ako na mas higit pa sa tatlo ang mag-aapply.Blogsh! Kablam! Kablagh!Agad na tumigil ang mga mata ko sa pintuan. Nagmumula ang ingay na iyon sa labas. Pakiramdam ko ay ma
Raven's POVNAKAKUNOT noong nakaharap ako ngayon kay Prime at gusto ko ng lamukusin ang papel na binigay nito sa akin."Ayokong gawin yan Prime. Ano na lang ang iisipin ng mga tao sa akin?" Naiinis na saad ko. Sino ba naman kasi ang hindi maiinis kung pati ako ay madadamay sa plano nito?Balak lang naman nitong magdrama na isa ako sa mga babaeng naikama ng Simon na iyon. Siyempre hindi ako pumayag. Halos pamulahan pa ako ng mukha ng mabasa ko ang mga linyahan ng dialog na para sa akin. It's too forward and sinfully sexy! Ni sa panaginip ko ay hindi yun sumagi sa utak ko na masasabi ko ang mga bagay na ito.Halos umiyak naman ang itsura ngayon ni Prime. "Sige na please. Alam ko naman na may mga babae talaga yan si Simon, at hindi niya rin maaalala na hindi ka naging babae niya. Basta na please—""No Prime! Kabaliwan yan sinasabi mo—doon na muna ako at mag-isip ka ng ibang paraan." Naglakad ako at pumunta sa gilid.Nandito na kami sa loob ng council ministry tower, dito sa lobby at wala
Raven's POVNAKALABAS na rin kami sa elevator pero hindi maiwasan na umani ako ng tingin mula sa mga kapwa ko aplikante. Pero binalewala ko na lang iyon dahil wala naman silang alam.Nasa loob na kami ng function hall at napakalawak nito. Isang buong hall talaga ito na pwedeng pagdausan ng mga party dahil sa lawak. Marami din mga upuan doon at nakaupo na nga doon ang ibang mga aplikante.Ibinigay na namin ni Prime ang aming mga resume at application letter sa assistant ni Miss Zarena. Umupo na rin kami doon dahil maghihintay kami sa pagtawag sa aming pangalan para sa interview."Raven, may kakilala ka ba rito?" Nagtatakang tanong ni Prime sa akin. "Kasi pinasakay ka doon sa elevator kahit bawal iyon sakyan." Nagtatakang tanong nito pero mahina lamang dahil alam nito na nakikinig din ang iba.Umiling naman ako. Matatawag ko bang kakilala si Vander kung bisita lamang siya rito?"Hindi ko rin alam kung paanong nakilala nila ako at pinasakay kanina sa totoo lang." sagot ko rito at pakiram
Raven's POV"YES PAPA! Natanggap po ako!" Tuwang sagot ko kay papa habang kausap ko siya sa cellphone ko. Umupo naman ako sa sofa at tinanggal ko ang pagkakasuot ko ng stilettos na kulay itim dahil nangangawit na din ang mga paa ko."That's great to hear, Raven. Inaasahan ko na din yan—I mean, I always knew you'll do great at nakita nila iyon." Sagot naman ni papa sa akin.Tumayo naman ako at nilagay ko ang sapatos ko sa shoe rack. "I don't know papa. Pero palagay ko sinuwerte lang talaga ako. Marami ang mas magaling kesa sa akin na nag-apply doon. Sinuwerte lang talaga na ako ang nagustohan nila." Sagot ko naman rito. I know my capability at alam ko na mas marami pa ang mas magaling sa akin doon."Of course he loves you—I mean, they will love you and like you kaya ikaw ang napili. So just be good with your job okay? I don't want you to quit on your first day dahil naninibago ka." Paala-ala naman ni papa sa akin."Of course not papa! Ang laki kaya ng sahod, kaya kahit halimaw pa ang
Raven's POV"GANITO lang araw-araw ang gagawin mo. Check ang shedule ng mga meetings ni boss. Timpla ng kape kung i-uutos niya lang. I-sosort ang mga files, encoding at taga check ng mga bagong dating na files galing sa ibang department bago mo ipakita kay boss. Medyo OC kasi yun at pagmay mali sa mga files ay umiinit ang ulo. Yan lang naman ang gagawin mo araw-araw, naiiba lang yan kung may iuutos siya sayo." Turo sa akin ni Martha.Tinuruan na niya ako sa mga gawain ko. Madali lang naman pala dahil mga basic lamang ang gagawin ko. It's something that can be done in a day. I wonder bakit one week ang tagal ng training."Kailan pala ako magsisimula na magtrabaho?" Tanong ko naman rito. Kasi ang weird lang na ganito kasimpleng instruction ay dapat ituro sa aking ng isang lingo? Even a grade schooler can do this."Next week pa dahil—" biglang tumunog naman ang kanyang desk telephone. "Sandali lang." paalam nito sa akin bago niya ito sinagot. "HR department, Martha Speaking—yes—I see—alr
Raven's POVMasagana ang kain namin nina Diamond at Martha. Pero konti lang ang inorder ko dahil hindi ko naman mauubos iyon. Pero mas lalong gumana ang kain nila ng malaman nila na may dumating na bisita si boss na eskandalosa."Alam mo, self proclaimed girlfriend yun ni boss. Ang alam ko, walang girlfriend yan si boss. Single siya pero hindi available. Chismis nga sa council na nahanap na ni boss ang amour niya kaya ganun. Pero wala pang nakakakilala ng amour niya." Saad ni Diamond.Amour? Ibig sabihin, Eon din ang boss ko?"True, kasi kahit umatake na sa kanya ang mga naggagagandahan mga babae, tila walang epekto kay boss. Kagaya ng pugitang iyon. Araw-araw yun nagpupunta rito, kaya ihanda mo ang sarili mo dahil araw-araw mo rin palalayasin yun." Saad naman ni Martha sa akin habang ngumunguya ng pagkain niya.Kaya pala parang alam na ni boss na may darating dahil suki pala iyon. Bilib din ako sa effort at lakas ng loob ng babaeng iyon."Buti at napaalis mo iyon ng ganoon lang dahil
Raven's POVNANLULUMONG napaupo ako sa couch ng makauwi ako sa condo. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na nangyari yun lahat sa akin. Napa-undertime ako ng walang consent mula kay Vander. Sariwa pa sa aking ala-ala ang mga nangyari kanina.Ramdam ko ang bigat ng tensyon sa pagitan namin ni Vander. I can feel his heavy gaze at hindi man lang ito nahiya. Ako nga, hiyang hiya na harap-harapan makipagtitigan sa ibang tao pero siya, hindi man lang nararamdaman iyon. Ako pa nga itong nakakaramdam ng hiya. And for goodness sake, ako pa talaga ang nahihiya!Wala akong narinig na komento mula sa kanyang mga bodyguards. The air is thick with tension and his perfume na tila nagpapalasing sa katinuan ko. But I am mentally slapping my face dahil baka kung ano ang magawa ko kung nawala ako sa sarili ko.It feels like there is a ticking bomb between us. One moment earlier, I really thought he would say something but he remained silent.Akala ko lang pala iyon. Kaya laking pasalamat k
Raven's POVMAAGA akong nakarating sa ministry tower at agad akong dumerecho sa HR office para ipasa ang aking mga requirements. May deadline kasi ito at ayokong putaktehin nila ako dahil lang sa mga iyon.Pansin ko ang mga tingin ng ibang mga empleyado doon at nagbubulungan pa. Hindi ko na sila pinansin pa dahil palagay ko ay alam ko na rin ang dahilan kung bakit ganoon ang reaksyon nila. Sa nangyaring palabas nga naman kahapon sa harap ng buong empleyado ng council ministry, I made a little scene. Kaya ngayon, inaani ko na ang itinanim ko kahapon.Sumakay na ako sa elevator. Yung ordinaryo lang ang ginamit ko dahil awkward para sa akin na gamitin ang kay Vander.Dumating naman ako sa top floor at napahinga naman ako ng maluwag ng makita ko na wala pa si Vander. May indicator kasi sa pintuan kung nasa loob na siya o wala pa.Umupo na ako sa upuan pero hindi pa umiinit ang puwet ko sa upuan ay bumukas naman ang pintuan at iniluwa doon si Diamond—hindi kasama si Martha.Nagtatakang nak
Rei's POVNALUGMOK si mama na napaupo sa lumang sofa namin. Humagulgol si Mama kaya lumapit naman ako sa kanya. Nagpakatatag ako, hindi ako pwedeng manghina sa sitwasyon na ito."They've abandoned us, Rei..." Naiiyak na saad ni Mama. Panay ang pahid niya sa kanyang luha."They abandoned us a long time ago, Ma. Mas nakabubuti ang ganito. There is nothing will hold me back, Ma. I will make you proud. I-aahon ko ang pamilya natin sa hirap." Determinadong saad ko kay Mama.Kahit papaano ay napapangiti naman si Mama. "You're too smart, Rei. Nag-aalala ako na baka hindi ka maging normal sa paningin ng iba." Nag-aalalang saad niya sa akin.Napangiti naman ako. "Ma, someone like me might be rare, but we are still normal. I want them to realized what they missed the moment they abandoned us, Ma. They value wealth, fame and power. It will not be easy, but I will achieve them. We will be richer than them until one day, they will regret what they did to us."Tumango naman si Mama. Kaya matapos iy
Paris’ POVLimang taon ang nakalipas…NAKAUPO ako malapit sa may gate habang pinapanood ang mga sundalo na nagjojogging sa labas. Tuwing umaga ginagawa ito ng mga sundalo na naka-aassign sa Cross Valley. Marami din sa mga ito ay mga Cadets kung saan ay mga bagong recruit.Naging libangan ko na ang manood sa kanila habang nagjojogging. Hindi rin biro ang bilang nila dahil buong battalion ang nagjojogging tuwang umaga.“Good morning!” Bati ng mga sundalo habang nadadaanan nila ako. Ngumiti naman ako sa kanila at kumaway. They are very polite and friendly. Hindi sila nakakatakot kagaya ng ibang mga sundalo. Nakakatuwa lang din na marami sa kanila ay nakatira sa Village. Kagaya ng kapitbahay namin na mamaya lang ay dadaan na din dahil kasama ito sa mga nagjojogging tuwing umaga.Hindi nga ako nagkamali. Ilang minuto lang ay nakita ko na dumaan ang kapitbahay namin na seryosong tumatakbo. Nakakunot ang noo nito at wala itong pakialam sa paligid. Dere-derecho lang ito sa pagtakbo hanggang
Paris’ POV12 years ago…NAGLALAKAD ako sa hallway sa loob ng mansyon. Malapit na ang kaarawan ng lolo ko kaya pangiti-ngiti kong tinalunton ang di-carpet sa sahig na kulay pula.Gusto kong ipakita kay Lolo na nasagot ko ang mathematical question na nasa quadro niya. Araw-araw niya itong sinasagutan na noon ay hindi ko maintindihan kung bakit pabago-bago ang sagot niya at paulit-ulit na nangyayari yun.Nitong taon ko lang naintindihan na kaya pala siya paulit-ulit na ginagawa iyon dahil hindi tama ang sagot na nagagawa niya o kaya ay may mali. Kaya naman sinubukan kong mag-aral ng mathematics na kahanay ng sinasagutan ni Lolo. Nakailang libro ako at hindi ko na mabilang bago ako naging pamilyar sa maraming paraan ng Mathematics. Muntik ko ng makalimutan na ginagawa ko pala yun dahil sa ginagawa ni Lolo.I’m aware that I am still five years old. Dati, nagtataka ako kung bakit iba ako sa mga kaedad ko. At the age of 3, I can already fully understand basic information of books when I re
"You don't love someone because they're perfect, you love them in spite of the fact that they're not."- Jodi Picoult⭐️ECLIPSE SIX⭐️Start of the BattleSelene's POV"Nako anak wala ka na bang nakalimutan? Baka may naiwan ka pa. Dala mo na ba ang baon mo? Ang requirements mo?" Di mapakaling tanong ni nanay sa akin. Hindi ito magkanda-ugaga sa pag-aayos ng gamit ko na dadalhin ko sa office ni Halex."Opo nay, nadala ko na po lahat. Wala na ho akong nakalimutan." Sagot ko naman rito at tsaka binitbit ko na ang shoulder bag ko.Nakasuot lang ako ngayon ng isang pink na collared shirt at isang puting maong na pantalon. Nakasuot lang din ako ng rubber shoes at inilugay ko na ang buhok ko."Ang sexy mo pinsan! Nasaan ang justice!?" Parang baliw na sigaw naman ni Jopay na ngayon ay nakasuot ito ng puting tshirt at maong na pantalon.Napakunot naman ang noo ko. Ano naman ang sexy sa suot ko? Oo fitted sa akin ang collared shirt ko at skinny jeans din ang suot ko na kulay puti. Labas na labas
"Love is a really scary thing, and you never know what's going to happen. It's one of the most beautiful things in life, but it's one of the most terrifying. It's worth the fear because you have more knowledge, experience, you learn from people, and you have memories." —Arianna Grande⭐️ECLIPSE FIVE⭐️Closing the DistanceSelene's POV"Ang daming tubig dito sa bahay!" Hindi pa rin makapaniwala hanggang ngayon si Jopay.Kahit ako din naman ay napanganga ako ng inihatid ako ni Halex pauwi sa bahay namin. Nadatnan namin na may nakapark doon na isang tank truck na puno ng tubig at iniipisan yung mga balde at mga lalagyan ng tubig namin.Kahapon pa yun nangyari pero hanggang ngayon ay hindi pa ubos yung tubig. Hindi ko naman inakala na ang sinabi ni Halex na siya na ang bahala ay magpapadala ito ng tanke sa bahay. Usap-usapan pa tuloy sa mga kapitbahay namin ang nangyari din sa akin sa flowing. May mga tsismis na kumakalat lalo na at tinulungan ako ni Halex with all the pabuhat buhat pa s
"Love is like a friendship caught on fire. In the beginning a flame, very pretty, often hot and fierce, but still only light and flickering. As love grows older, our hearts mature and our love becomes as coals, deep-burning and unquenchable." — Bruce Lee⭐️ECLIPSE FOUR⭐️Wavering FeelingsSelene's POVUmagang-umaga ay naglalakad na ako dito sa loob ng manggahan ng mga Montero. Kailangan ko kasing ihatid ang baon ni nanay na ngayon ay nasa manggahan din at tumutulong sa pag-aani. Oo natanggap si nanay sa mansyon ng mga Montero at dahil sa kakasimula pa lang ni nanay ay tumutulong muna siya sa manggahan pero pansamantala lang yun.Dito sa nilalakaran ko ay wala akong nakikitang mga tao. Lahat ng mga puno ng mangga dito ay tapos ng maani kaya sa kabilang bahagi ng Hacienda ang pupuntahan ko. Medyo malayo-layong lakaran yun at nakakahiya naman kung sasakay pa ako ng cart para sa personal na dahilan. Kaya mas pinili ko na lang na maglakad.Hindi naman gaanong mainit dahil marami naman ang
"You can never control who you fall in love with, even when you're in the most sad, confused time of your life. You don't fall in love with people because they're fun. It just happens." — Kirsten Dunst⭐️ECLIPSE THREE⭐️Taking ChancesHalex's POVWe just got home from mounting climbing with my cousin Russel and staying in this small town that's own by my grandfather is giving me a headache. I don't want to stay in this small and boring country side of the Philippines. I still need to travel around the world and experience fun.I am Hephaestus Alexander Montero or famously known as Halex is as free as a bird. I don't want to be cage for something like this. This is what I fear when granddad is already demanding for me to take over the business.I was helping the business for years, but I don't stay long in one location. I get bored immediately and I am looking for something that will make me wanna stay in one place. Even I, I don't know what is that thing. Or I guess, that thing will
"Doubt thou the stars are fire, Doubt that the sun doth move. Doubt truth to be a liar, But never doubt I love." —William Shakespeare⭐️ECLIPSE TWO⭐️Unfaltering ChangeSelene's POVNakatingin lang ako sa labas ng bintana dito sa sinasakyan namin bus palabas ng Maynila. Kanina pa kami nasa labas ng Maynila at hindi ko na alam kung saan na kami. Hindi ako pamilyar sa labas ng Maynila dahil ni minsan ay hindi ko pa nasubukan ang lumabas. Ni hindi ko nga alam ano ang itsura ng Laguna o kaya naman ng Bulacan.Basta ang nakikita ko lang ngayon ay isang two lanes na sementadong daan kasukalan na may mangilan-ngilan na mga bahay na gawa sa mga kawayan. Masasabi ko na isang probinsya na ang dinadaanan namin pero hindi ko alam kung ano ang tawag dito kaya napalingon ako kay nanay na nakatingin din pala sa labas ng bintana."Nay, anong lugar po ito?" Tanong ko sa kanya."Ito ang bayan ng San Isidro. Ito ang huling bayan na madadaanan natin bago tayo makakarating sa Tierra del Fuego." Sagot nam
"It is easy to hate and it is difficult to love. This is how the whole scheme of things works. All good things are difficult to achieve and bad things are very easy to get."— Confucius⭐️ECLIPSE ONE⭐️Distressing BeginningSelene's POV"Ang kapal ng pagmumukha mong muchacha ka! Ang landi landi mo! Pagkatapos kitang patirahin sa pamamahay ko ay ito ang igaganti mo sa akin?!" Nangagalaiting sigaw ni Ma'am Florence sa nanay ko. Pilit niyang sinasaktan ang aking ina at wala itong ibang ginawa kundi ang salagin ang bawat atake ni Ma'am Florence."M-ma'am Florence, tama na po parang awa niyo na." Naiiyak na pakiusap ko sa kanya. Nakikita ko sa mga braso ni nanay ang mga bakas ng kalmot nito at may ibang parte na rin ng braso ang nagingitim dahil sa pasa. Magulo na din ang buhok ni nanay dahil sa pagkakasabunot nito kanina pa.Tumingin naman ng masama sa akin si ma'am Florence. "Tumahimik ka dahil hindi kita kinakausap! Alam mo ba ang ginawa ng nanay mo? Nilandi lang naman niya ang asawa ko